Joseph Nye on global power shifts

Joseph Nye ile küresel güç değişimleri üzerine

Çeviri: Abdulmelik Alkan Gözden geçirme: Sancak Gülgen

I'm going to talk to you

Sizinle, 21. yüzyılda

about power in this 21st century.

güç hakkında konuşacağım.

And basically, what I'd like to tell you

Ve temel olarak, söylemek istediğim

is that power is changing,

güç değişiyor olmasi

and there are two types of changes

ve iki çeşit degişim bulunuyor

I want to discuss.

konuşmak istediğim

One is power transition,

Bir tanesi "güç geçişi",

which is change of power amongst states.

güçün ülkeler arasında değişimi.

And there the simple version of the message

En basit söylemle,

is it's moving from West to East.

güç Batı'dan Doğu'ya kayıyor.

The other is power diffusion,

Diğeri "güç yayılması"

the way power is moving

güçün her devletten,

from all states West or East

Batı ya da Doğu'dan,

to non-state actors.

devlet dışı aktörlere geçişi.

Those two things

Bu ikisi,

are the huge shifts of power

yüzyılımızdaki iki büyük

in our century.

güç değişimidir.

And I want to tell you about them each separately

İkisini de ayrı ayrı tanımlamak,

and then how they interact

birbirlerini nasıl etkilediklerini

and why, in the end, there may be some good news.

ve sonunda neden iyi haberler olabileceğini belirtmek istiyorum.

When we talk about power transition,

Güç geçişinden bahsettiğimizde,

we often talk about the rise of Asia.

genellikle Asya'nın yükselişinden bahsederiz.

It really should be called

Hakikaten Asya'nın dirilişi

the recovery or return of Asia.

ya da geri dönüşü denilmeli.

If we looked at the world

1800'lerdeki dünyayı düşünürsek

in 1800,

Dünyayı düşünürsek

you'd find that more than half of the world's people

dünya nüfusunun yarısından fazlasının

lived in Asia

Asya'da yaşadığını

and they made more than half the world's product.

ve dünyadaki üretimin yarısından fazlasını karşıladıklarını görürsünüz.

Now fast forward to 1900:

Çabucak 1900'lere ileri saralım:

half the world's people -- more than half -- still live in Asia,

dünya nüfusunun yarısı -- yarısından fazlası-- hala Asya'da yaşıyor,

but they're now making

ama toplam üretimin

only a fifth of the world's product.

sadece beşte birini karşılıyorlar.

What happened? The Industrial Revolution,

Ne değişti? Endüstri Devrimi,

which meant that all of a sudden,

yani aniden,

Europe and America

Avrupa ve Amerika

became the dominant center of the world.

dünyanın merkezi haline geldiler.

What we're going to see in the 21st century

21. yüzyılda göreceğimiz şey ise,

is Asia gradually returning

Asya'nın giderek

to being more than half of the world's population

dünya nüfusunun yarısından fazlası olmaya

and more than half of the world's product.

ve üretimin yarısından fazlasını karşılamaya dönüşüdür.

That's important and it's an important shift.

Bu önemli bir değişimdir.

But let me tell you a little bit about

Şimdi biraz da belirttiğim

the other shift that I'm talking about,

diğer değişimden bahsetmeme izin verin,

which is power diffusion.

yani güç yayılması.

To understand power diffusion

Güç yayılmasını anlamak için

put this in your mind:

şunu hatırınızda tutun:

computing and communications costs

bilgisayar ve iletişim maliyetleri

have fallen a thousandfold

1970 ve bu yüzyılın

between 1970

başları arasında

and the beginning of this century.

bin misli düştü.

Now that's a big abstract number.

Bu büyük ve soyut bir rakam,

But to make it more real,

daha gerçekçi yapmak için,

if the price of an automobile

eğer bir otomobil fiyatı

had fallen as rapidly

bilgisayar fiyatları kadar

as the price of computing power,

hızlı düşseydi,

you could buy a car today

bugün beş dolara

for five dollars.

bir araba alabilirdiniz.

Now when the price of any technology

Şimdi herhangi bir teknolojinin fiyatı

declines that dramatically,

bu kadar önemli bir şekilde düşerse,

the barriers to entry go down.

giriş kısıtlamaları azalır;

Anybody can play in the game.

herkes oyuna dahil olabilir.

So in 1970,

Yani 1970'te,

if you wanted to communicate

Oxfod'dan Johannesburg'a

from Oxford to Johannesburg

Yeni Delhi'ye,

to New Delhi

Brezilya'ya ve

to Brasilia

herhangi bir yere eşzamanlı

and anywhere simultaneously,

olarak ulaşmak isteseydiniz,

you could do it.

yapabilirdiniz,

The technology was there.

gerekli teknoloji vardı.

But to be able to do it,

Ama bunu yapabilmek için,

you had to be very rich --

çok zengin olmalıydınız --

a government, a multinational corporation,

bir hükümet, uluslararası şirket,

maybe the Catholic Church --

belki de Katolik Kilisesi --

but you had to be pretty wealthy.

çok varlıklı olmalıydınız.

Now, anybody has that capacity,

Şimdi ise herkes yapabilir,

which previously was restricted by price

ki eskiden fiyat sebebiyle

just to a few actors.

sadece birkaç kişi yapabiliyordu,

If they have the price of entry into an Internet cafe --

eğer bir internet kafeye girebilecek kadar paranız varsa --

the last time I looked, it was something like a pound an hour --

en son baktığımda saati 2 liraydı sanırım --

and if you have Skype, it's free.

ve Skype'niz varsa, ücretsiz.

So capabilities

Bir zamanlar sınırlanan

that were once restricted

imkanlar

are now available to everyone.

şimdi herkese açık.

And what that means

Bunun anlamı ise,

is not that the age of the State is over.

artık ABD çağının bittiği değildir.

The State still matters.

Devlet hala önemlidir.

But the stage is crowded.

Ama sahne kalabalıklaştı.

The State's not alone. There are many, many actors.

Devlet artık yalnız değil. Birçok aktör var.

Some of that's good:

Bazıları iyi.

Oxfam,

Oxfam gibi.

a great non-governmental actor.

büyük bir devlet-dışı aktör.

Some of it's bad:

Bazıları ise kötü.

Al Qaeda, another non-governmental actor.

El-Kaide, diğer bir devlet-dışı aktör.

But think of what it does

Ama bizim geleneksel terim ve konseptlerle

to how we think in traditional terms and concepts.

düşüncelerimize ne yaptığını bir düşünün.

We think in terms of war

Biz uluslararası savaş

and interstate war.

terimleriyle düşünüyoruz.

And you can think back to 1941

Ve 1941'de Japon hükümetinin

when the government of Japan

ABD'ye Pearl Harbor'daki

attacked the United States at Pearl Harbor.

saldırısını hatırlayın.

It's worth noticing

2001'de bir devlet dışı aktörün

that a non-state actor

ABD'ye saldırısı,

attacking the United States in 2001

1941'de Japon hükümetinin

killed more Americans

saldırısından daha çok

than the government of Japan did in 1941.

Amerikalı'yı öldürmesi kayda değerdir.

You might think of that

Bunu "savaşın özelleştirilmesi"

as the privatization of war.

olarak düşünebilirsiniz.

So we're seeing a great change

Yani güç yayılması kapsamında

in terms of diffusion of power.

büyük bir değişim görüyüruz.

Now the problem is

Sorun şu ki,

that we're not thinking about it in very innovative ways.

bunu yeniliğe açık bir biçimde düşünmüyoruz.

So let me step back

Şimdi size soruyorum:

and ask: what's power?

Güç nedir?

Power is simple the ability

Güç, istediğiniz sonuçları

to affect others

almak adına,

to get the outcomes you want,

diğerlerini etkileme becerisidir,

and you can do it in three ways.

ve bunu üç yolla yapabilirsiniz.

You can do it with threats

Yaptırım tehdidiyle,

of coercion, "sticks,"

- sopa- yapabilirsiniz,

you can do it with payments,

ödemelerle - havuç -,

"carrots,"

yapabilirsiniz,

or you can do it by getting others

ya da diğerlerinin sizin istediğinizi

to want what you want.

istemenizi sağlayarak yapabilirsiniz.

And that ability to get others to want what you want,

Ve diğerlerinin sizin istediklerinizi istemesini sağlama

to get the outcomes you want

becerisine, sizin istediğiniz sonuçları almasına

without coercion or payment,

-- tehdit ya da ödeme olmaksızın --,

is what I call soft power.

ben "yumuşak güç" diyorum.

And that soft power has been much neglected

Yumuşak güç genelde çok ihmal ediliyor

and much misunderstood,

ve çok yanlış anlaşılıyor.

and yet it's tremendously important.

Ama yine de son derece önemli.

Indeed, if you can learn

Hatta, yumuşak gücü

to use more soft power,

kullanmayı öğrenebilirseniz,

you can save a lot

"havuç" ve "sopa"larınızdan

on carrots and sticks.

tasarruf edersiniz.

Traditionally, the way people thought about power

Geleneksel olarak, insanlar gücü

was primarily in terms of military power.

askeri güç kapsamında düşünürler.

For example, the great Oxford historian

Örneğin, bu okulda ders veren

who taught here at this university, A.J.P. Taylor,

önemli Oxford tarihçisi A.J.P. Taylor,

defined a great power

büyük gücü

as a country able to prevail in war.

savaşta galip gelebilen ülke olarak tanımlamıştır.

But we need a new narrative

Ama 21. yüzyıldaki gücü anlamak istiyorsak

if we're to understand power in the 21st century.

yeni bir açıklamaya ihtiyacımız var.

It's not just prevailing at war,

Güç sadece savaşta galip gelebilmek değildir,

though war still persists.

savaşlar hala sürse de.

It's not whose army wins;

Kimin ordusunun kazandığı değil;

it's also whose story wins.

ayrıca kimin açıklamasının kazandığı önemlidir.

And we have to think much more in terms of narratives

Ve açıklamalar kapsamında ve kimin açıklamasının etkili olacağı

and whose narrative is going to be effective.

konusunda daha çok düşünmeliyiz.

Now let me go back

Şimdi tekrar

to the question

ülkeler arası

of power transition

güç geçişi

between states

sorusuna ve nelerin yaşandığına

and what's happening there.

geri dönelim.

the narratives that we use now

Şu an kullandığımız açıklamalar

tend to be the rise and fall

büyük güçlerin yükselişi

of the great powers.

ve düşüşü şeklinde.

And the current narrative is all about

Şimdiki açıklama da tamamen

the rise of China

Çin'in yükselişi ve

and the decline of the United States.

ABD'nin düşüşü hakkında.

Indeed, with the 2008 financial crisis,

Hatta, 2008 mali kriziyle birlikte,

many people said this was

birçok kişi bunun Amerikan gücünün

the beginning of the end of American power.

sonunun başlangıcı olduğunu söyledi.

The tectonic plates

Dünya politikalarının tektonik

of world politics were shifting.

plakaları değişiyordu.

And president Medvedev of Russia, for example,

Ve Rusya Devlet Başkanı Medvedev, örneğin,

pronounced in 2008

2008'de bunun ABD gücünün

this was the beginning of the end

sonunun başlangıcı olduğunu

of United States power.

telaffuz etti.

But in fact,

Ama aslında,

this metaphor of decline

düşüş benzetmesi

is often very misleading.

çoğu kez yanıltıcıdır.

If you look at history, in recent history,

Eğer yakın geçmişe bakarsanız,

you'll see the cycles of belief

her 10 15 yılda bir ABD'nin

in American decline

düşüşüyle ilgili bir inanç döngüsünün

come and go every 10 or 15 years or so.

ortaya çıktığını görürsünüz.

In 1958,

1958'de

after the Soviets put up Sputnik,

Sovyetler Sputnik'i yerleştirdiğinde,

it was "That's the end of America."

"Bu Amerika'nın sonu." denmişti.

In 1973, with the oil embargo

1973'te petrol ambargosu ve

and the closing of the gold window,

altın penceresinin kapanması,

that was the end of America.

Amerika'nın sonu olarak yorumlandı.

In the 1980s,

1980'lerde

as America went through a transition in the Reagan period,

Amerika'nın Reagan dönemindeki geçiş sürecine girdiğinde

between the rust belt economy of the midwest

Orta Batının ağır sanayisinin arasindan

to the Silicon Valley economy of California,

Kaliforniyanın Silikon vadisinin ekonimisine kadar,

that was the end of America.

bu Amerikanin sonu demekti.

But in fact, what we've seen

Fakat gördük ki

is none of those were true.

bunların hiçbiri doğru değildi.

Indeed, people were over-enthusiastic

Hakikaten, 2000'lerin başında

in the early 2000s,

insanlar Amerika'nın, bizi

thinking America could do anything,

berbat dış-politika maceralarına sürükleyecek

which led us into some disastrous

her şeyi yapacağını düşünme konusunda

foreign policy adventures,

diş politika maceralarina.

and now we're back to decline again.

her şeyi yapacağını düşünme konusunda çok heveslilerdi.

The moral of this story

hikayeden çikartacağimiz ders

is all these narratives about rise and fall and decline

butün bu açıklamaların yükselişi ve düşüşü olduğu

tell us a lot more about psychology

ve bize pisikiloji konusunda cok şey anlatğı

than they do about reality.

gerçekliğinden çok.

If we try to focus on the reality,

Realiteye dikkat çekmeye çalışırsak,

then what we need to focus on

gerçekte ne olup bitiğine

is what's really happening

konsantre olmak gerekir

in terms of China and the United States.

özelikle Çin ve Amerika bağlaminda.

Goldman Sachs has projected

Goldman Sachs ın tahminine göre

that China, the Chinese economy,

Çinin ekonomisi

will surpass that of the U.S.

Amerikan ekonomisini geçecektir.

by 2027.

2027' de

So we've got, what,

Geride ne kaldi

17 more years to go or so

17 sene mı ne.

before China's bigger.

Çin büyümeden önce

Now someday,

şimdi birgün,

with a billion point three people getting richer,

bir milyon nokta üç insanin zenginleşmesi demek,

they are going to be bigger than the United States.

Amerikadan daha büyük olmasi demektir.

But be very careful about these projections

Ama bu tahminlerinizde dikkatli olunuz

such as the Goldman Sachs projection

Goldman Sachs in yaptığı tahmin gibi

as though that gives you an accurate picture

sanki size gerçek rakam veriyormuş gibi

of power transition in this century.

özelikle Çin ve Amerika bağlaminda.

Let me mention three reasons why it's too simple.

Basit olduğu konusunda musade edin size üç nedenden bahsedeyim

First of all, it's a linear projection.

herşeyden önce bu bir doğrusal çizelgedir.

You know, everything says,

Hani, herşey der ya

here's the growth rate of China, here's the growth rate of the U.S.,

işte Çinin büyme hizi işte Amerikanin büyme hizı

here it goes -- straight line.

bu söyle dir --doğru çizgi.

History is not linear.

Tarih çizgizel değildir.

There are often bumps along the road, accidents along the way.

daima kazaların meydana geldiği tümsekli yollar varç

The second thing is

ikinci neden ise

that the Chinese economy

Çin ekonmisinin ki

passes the U.S. economy in, let's say, 2030,

ekonomide Amerikayı geçtiği diyelim 2030

which it may it,

belki olabilirde

that will be a measure of total economic size,

bu toplam ekonomi hacminin ölçümü olacaktır,

but not of per capita income --

ama kişi başına gelir değil

won't tell you about the composition of the economy.

ekonominin bileşiminden kapsamayacak

China still has large areas

Çin hala büyük alanlara sahip

of underdevelopment

gelişmemiş

and per capita income is a better measure

ve kişi başina gelir en iyi ölçü sistemidir

of the sophistication of the economy.

karmaşik ekonominin

And that the Chinese won't catch up or pass the Americans

ve Çinliler Amerikalılari ne yakalaycak nede geçeçekler

until somewhere in the latter part,

belki beli bir zaman kadar

after 2050, of this century.

bu yüzyılın 2050 sonra

The other point that's worth noticing

kayda değer diğer bir konu ise

is how one-dimensional

bir boyutlu olması

this projection is.

oyle bir tahmin ki

You know, it looks at economic power

yani ekonomik güç gibi

measured by GDP.

Gayri safi yurt içi hasila tarafindan ölçülen

Doesn't tell you much about military power,

Askeri güç hakkinda çok şey anlatmaz

doesn't tell you very much about soft power.

Yumuşak güç hakkında çok şey anlatmaz.

It's all very one-dimensional.

Genelikle tek boyutludur.

And also, when we think about the rise of Asia,

Ve aslında Asyanın yükselişini düşündüğümüzde

or return of Asia

yada Asyanin dönüşü

as I called it a little bit earlier,

biraz önce de bahsettiğim gibi,

it's worth remembering Asia's not one thing.

Asya'nin sadece birşeyden ibaret olmadığını hatırlamkta fayda var.

If you're sitting in Japan,

Japonyada yaşıyorsanız

or in New Delhi,

yada Yeni Delhide

or in Hanoi,

yada Hanoi de,

your view of the rise of China

Çinin yükselişi ile alakalı bakış açınız

is a little different than if you're sitting in Beijing.

Pekin'de oturan birisinden daha farklı olacaktır.

Indeed, one of the advantages

Aslında Amerikalıların sahib olacağı

that the Americans will have

avantajlardan bir tanesi

in terms of power in Asia

Asya yada

is all those countries

diğer ülkelerde ki güç

want an American insurance policy

Çine karşı Amerikanin

against the rise of China.

güven politikasını istemesidir.

It's as though Mexico and Canada

Sanki Meksika ve Kanada

were hostile neighbors to the United States,

Amerikanin düşman komuşularıdır.

which they're not.

ki düşman değiler.

So these simple projections

Yanı Golman Sach tarzı

of the Goldman Sachs type

kaale alınmayan tahminleri

are not telling us what we need to know

--Güç yayılması-- konusunda

about power transition.

bilmek istediklerimizi anlatmiyor.

But you might ask, well so what in any case?

Şunu sorabilirsiniz aynı durumda olursa mı?

Why does it matter? Who cares?

mesele olan ne? kimi ilgilenir?

Is this just a game

Diplomat ve Akademisyenlerin

that diplomats and academics play?

oynadığı bir oyun değilmidir?

The answer is it matters quite a lot.

Cevap çok şey ifade eder.

Because, if you believe in decline

Çünkü düşüşe inaniyorsaniz

and you get the answers wrong on this,

bunun için yanlış cevapları aliyorsunuz,

the facts, not the myths,

gerçekler, hayaller değil.

you may have policies which are very dangerous.

çok tehlikeli politikalarınız olabilir.

Let me give you an example from history.

Müsade ediniz size tarihten bir örnek vereyim.

The Peloponnesian War

Pelopnonneşin savaşı

was the great conflict

büyük bir çarpışma olan

in which the Greek city state system

bu savaşta Yunan şehir sistemi

tore itself apart

yerle bir oldu

two and a half millennia ago.

iki ve yarim bin yil önce.

What caused it?

Neydi savaş sebebi?

Thucydides, the great historian of the the Peloponnesian War,

Peloponnesian savaşın büyük tarihçisi olan Thucydides,

said it was the rise in the power of Athens

Atina gücün yükselişi olduğunu söyledi

and the fear it created in Sparta.

ve Spartada o korku oluştu

Notice both halves of that explanation.

iki farkli açıklamayı farkedin.

Many people argue

Birçok insan

that the 21st century

21.Yüzyılda

is going to repeat the 20th century,

20.Yüzyılın tekrarı olacağını tartışıyor,

in which World War One,

1.Dunya savaşı ki,

the great conflagration

büyük afet

in which the European state system

Avrupa devlet sistemi

tore itself apart

yerle bir oldu

and destroyed its centrality in the world,

ve dunyadaki merkezini de yoketti,

that that was caused by

bu Almanya güçünün yükselişinden dolayı

the rise in the power of Germany

Almanyanin güçü yükseldiğinde

and the fear it created in Britain.

ve korku İngilterede oluşturdu.

So there are people who are telling us

ve bazı insanlar çıkıp

this is going to be reproduced today,

bugün aynı şey olacağını anlatıyorlar,

that what we're going to see

görmek istediğimiz şey

is the same thing now in this century.

bu Yüzyilda halıhazırda görüyoruz.

No, I think that's wrong.

Hayır. sanırım yanlış.

It's bad history.

kötü bir tarih.

For one thing, Germany had surpassed Britain

Sadece bir şey, oda Almanya Ingiltereyi

in industrial strength by 1900.

1900 'lerde sanayide geçti.

And as I said earlier,

öncede belirtiğim gibi,

China has not passed the United States.

Çin Amerikayi geçmedi.

But also, if you have this belief

Ama aslinda bu inança sahibseniz

and it creates a sense of fear,

ve o inanç korkuyu geliştirir.

it leads to overreaction.

aşırı tepkimeye sebebiyet verir.

And the greatest danger we have

en büyük korkumuz

of managing this power transition

güç geçişi yönetiminin

of the shift toward the East is fear.

değişmesinin doğuya kaydığı korkusudur.

To paraphrase Franklin Roosevelt

değişik bir içerikle

from a different context,

Franklın Roosevelt ten alıntı yapayım,

the greatest thing we have to fear is fear itself.

"korkacağımız en büyük korku korkunun kendisi olmasıdır."

We don't have to fear the rise of China

Çinin büyümesi korkusuna sahip değiliz

or the return of Asia.

yada Asya nin dönüşüne

And if we have policies

ve eğer beli politikalara sahipsek

in which we take it

ki biz genelde

in that larger historical perspective,

tarihi bakiş açısıyla,

we're going to be able

durumu yönetmeye

to manage this process.

kadiriz.

Let me say a word now

güç dağılımı

about the distribution of power

ve güç yayılmasıyla nasıl ilişki

and how it relates to power diffusion

ve iki çeşit güçü birbirine çektiği ile alakalı

and then pull these two types together.

size bir şey söyliyeyim.

If you ask how is power distributed in the world today,

bu güçün şuan dunyada nasıl dağıldığını sorarsanız,

it's distributed much like

üç boyutlu satranç oyunu

a three-dimensional chess game.

gibi dağılır

Top board:

yüksek tabaka:

military power among states.

ülkeler arasinda ki askeri güç.

The United States is the only superpower,

Amerika tek süper güçtür.

and it's likely to remain that way

ve mühtemelen de öyle kalacaktir

for two or three decades.

10 veya 20 sene daha

China's not going to replace the U.S. on this military board.

Çin bu yüksek tabakada -askeri güçte- Amerikayi geçmeyecektir.

Middle board of this three-dimensional chess game:

bu üç boyutlu satranç oyunun orta tabaka:

economic power among states.

Ülkeler arasında ki ekonomik güctür

Power is multi-polar.

Güç çok kutupludur.

There are balancers --

dengeliyiciler vardir.

the U.S., Europe,

Amerika, Avrupa

China, Japan

Çin ve Japonya

can balance each other.

birbirilerini dengeleybilirler.

The bottom board of this three-dimensional,

bu üç boyutlunun en alt tabakası,

the board of transnational relations,

milletler üstü ilişkiler tabakası,

things that cross borders outside the control of governments,

hükümet dışı hareket ederek sınırları geçen şeyler,

things like climate change, drug trade,

iklim değişikiği, ilaç ticareti,

financial flows,

malı akış,

pandemics,

salgın hastalıklar,

all these things that cross borders

bütün bunlar hükümetin kontrol edemediği

outside the control of governments,

ve sınırları aştığı şeylerdir.

there nobody's in charge.

kimsenin görevli olmadığı şeyler

It makes no sense to call this unipolar

buna tek kutuplu yada

or multi-polar.

çok kutuplu demek mantıksız olur.

Power is chaotically distributed.

Güç düzensiz birşekilde dağılır.

And the only way you can solve these problems --

bu sorunları çözmenin tek yolu

and this is where many greatest challenges

ki bunun çok engeleri vardir

are coming in this century --

bu Yüzyılda meydana gelen

is through cooperation,

tek yol işbiriliği ve

through working together,

beraber çalışmakla çözülür.

which means that soft power becomes more important,

bundan dolayı yumuşak güç çok önemli olmaktadir.

that ability to organize networks

ağları yönetme istidadı

to deal with these kinds of problems

bu sorunlarla ilgilenmek için

and to be able to get cooperation.

ve işbiriliğini elde edebilmek.

Another way of putting it

Diğer bir deyişle,

is that as we think of power in the 21st century,

21. Yüzyılda güçü düşündüğümüzde,

we want to get away from the idea

o fikirden uzaklaşmak isteriz

that power's always zero sum --

güçün daima sıfır karı--

my gain is your loss and vice versa.

benim kazancım senin kaybındır yada tam tersi.

Power can also be positive sum,

Güç bazen de olumlu kardır.

where your gain can be my gain.

senin kazancın benim kazancım olduğu yer.

If China develops greater energy security

Eğer Çin karbon gazları sorunu ile

and greater capacity

mücadele edecek

to deal with its problems of carbon emissions,

derecede enerji güvenliği yada kapasiteyi geliştirirse,

that's good for us

ki bizim için iyi olduğu gibi

as well as good for China

Çin içinde iyi

as well as good for everybody else.

ve başkalari içinde iyi olacaktir.

So empowering China

Çinin güçlenmesi

to deal with its own problems of carbon

kendi karbon sorunlarıyla ilgilenmesi

is good for everybody,

herkes icin iyidir

and it's not a zero sum, I win, you lose.

ve bu sıfır kazanç değil, ben kazanayım, sen kaybet

It's one in which we can all gain.

hepimizin kazanacağı tek yol.

So as we think about power

oyleyse güç konusunu düşünduğuzde

in this century,

bu Yüzyılda,

we want to get away from this view

bu bakiş açısında kaçmak isteriz

that it's all I win, you lose.

ki hepsini ben kazanayim, sen kaybet.

Now I don't mean to be Pollyannaish about this.

Bu konuda Polian olmak istemiyorum.

Wars persist. Power persists.

Savaşlar daim kalir.Güc daim kalir.

Military power is important.

Askeri güç önemlidir.

Keeping balances is important.

dengeleri tutmak önemlidir.

All this still persists.

Bütün bunlar daim kalir.

Hard power is there,

sert güç vardir.

and it will remain.

ve kalacaktir.

But unless you learn how to mix

kariştirmayi öğrenmedikçe

hard power with soft power

sert güç ve yumuşak güçü

into strategies that I call smart power,

benim tarif ettiğim zeki güç stratejilerin içine

you're not going to deal with the new kinds of problems

yeni sorunlarla başa çikamayacaksiniz.

that we're facing.

karşılaştiğimiz sorunlarla.

So the key question that we need to think about as we look at this

buna baktığımızda bizim üzerine düşüneceğimiz anahtar soru

is how do we work together

beraber nasıl çalışacağımız

to produce global public goods,

halkın faydalanacağı

things from which all of us can benefit?

global üretim geliştirmek

How do we define our national interests

kendi milli çikarlarimizi nasıl tarif ediyoruz

so that it's not just zero sum,

sadece sıfır kazanç değildir.

but positive sum.

ama olumlu kazanç.

In that sense, if we define our interests,

bu bağlamda, eğer çikarlarımızı tarif edersek

for example, for the United States

örneğin Amerika,

the way Britain defined its interests in the 19th century,

İngilterinin 19.yüzyılda çikarlarini tarif ettiği gibi,

keeping an open trading system,

ticaret sistemini açık tutarak

keeping a monetary stability, keeping freedom of the seas --

para istikrarını ve denizlerin özgürluğunu açik tutarak

those were good for Britain,

İngiltere için iyi olanlardı,

they were good for others as well.

hata diğerleri içinde iyi olanıydı.

And in the 21st century, you have to do an analog to that.

Ve 21.yüzyılda bir karşılaştirma yapmak zorundasınız.

How do we produce global public goods,

global halk için nasıl üretim yapacağız,

which are good for us,

bizim için iyi olan,

but good for everyone at the same time?

ayni zaman herkes için iyi olani.

And that's going to be the good news dimension

Ve iyi bir haber boyutu olacağı

of what we need to think about

bizim ne düşünmemiz gerektiğini

as we think of power in the 21st century.

21.Yüzyılda ki güçü düşündüğümüzde.

There are ways to define our interests

çıkarlarımızı tarif edeceğimiz yollar mevcuttur

in which, while protecting ourselves with hard power,

ki sert güçle kendimizi koruduğumuzda,

we can organize with others in networks

ağlarlarin içinde diğerleriyle organize ettiğimizde

to produce, not only public goods,

üretmek için sadece halkın malları değil

but ways that will enhance our soft power.

ayni zamanda yumuşak güçümüzü de geliştirecektir.

So if one looks at the statements

Yani biri bu konuda yaptığımız

that have been made about this,

ifadelere bakarsa,

I am impressed that when Hillary Clinton

Hillary Clinton'in

described the foreign policy

Obama yönetiminin dış politikası

of the Obama administration,

tarifin'den dolayi etkilendim.

she said that the foreign policy of the Obama administration

Obama yönetiminin -dış politikası-

was going to be smart power,

akıllı güç olacağını söyledi,

as she put it, "using all the tools

ve şöyle dedi."diş ilişkilerin malzeme kutusunda ki

in our foreign policy tool box."

butun araçlari kulanarak"

And if we're going to deal

eğer benim

with these two great power shifts that I've described,

tarif ettiğim bu iki güç değişimiyle ilgileneceksek

the power shift represented by transition among states,

ülkeler arasındaki güç geçişinde sunulan güç değişimi,

the power shift represented

ve bütün ülkelerden uzaklaşan

by diffusion of power away from all states,

güç yayılmasında sunulan güç değişimi.

we're going to have to develop a new narrative of power

bizim yeni bir güç ifadesini geliştirmemiz lazim

in which we combine hard and soft power

-akılı güçün- stratejilerine

into strategies of smart power.

yumuşak ve sert güçü birleştirerek.

And that's the good news I have. We can do that.

Bizim sahip olduğumuz iyi haber. Bunu başarabiliriz.

Thank you very much.

Çok teşekkürler.

(Applause)

(Alkış)