Natasha Tsakos' multimedia theatrical adventure

Translator: Sritala Dhanasarnsombut Reviewer: PanaEk Warawit

I love theater.

ฉันรักละคร

I love the idea that you can transform, become somebody else

ฉันชอบความคิดที่ว่าคุณสามารถเปลี่ยนเป็นคนอื่น

and look at life with a completely new perspective.

และมองชีวิตในรูปแบบที่แตกต่างโดยสิ้นเชิง

I love the idea that people will sit in one room for a couple of hours and listen.

ฉันชอบไอเดียที่ผู้คนมานั่งฟังในห้องเดียวกันเป็นเวลา 2 ชั่วโมง

The idea that in that room at that moment,

ไอเดียที่ว่า ณ ห้องนั้น ขณะนั้น

everyone, regardless of their age, their gender, their race, their color, their religion,

ทุกคน ไม่ว่าจะแตกต่างทางอายุ เพศ เชื้อชาติ สีผิว ศาสนา

comes together.

แต่มาอยู่ด้วยกัน

At that moment, we transcend space and time together.

ณ เวลานั้น พวกเราอยู่เหนือช่องว่างและเวลาใดๆ

Theater awakens our senses and opens the door to our imagination.

ละครปลุกความรู้สีกและเปิดประตูแห่งโลกจินตนาการของเรา

And our ability to imagine is what makes us explorers.

และความสามารถด้านจินตนาการนั้นทำให้เราเป็นนักสำรวจ

Our ability to imagine makes us inventors and creators and unique.

และด้วยสิ่งนี้ทำให้เราเป็นนักประดิษฐ์ ผู้สร้าง และมีความแตกต่าง

I was commissioned in 2003 to create an original show,

ฉันได้รับมอบหมายให้สร้างโชว์ขึ้นมาใหม่ ตอนปี 2003

and began developing "Upwake."

แล้วก็ได้เริ่มพัฒนา "Upwake"

"Upwake" tells the story of Zero,

"Upwake" เล่าเรื่องราวของ ซีโร่

a modern-day business man, going to work with his life in a suitcase,

นักธุรกิจยุคปัจจุบัน ไปทำงานที่พกชีวิตเขาไว้ในกระเป๋าหนึ่งใบ

stuck between dream and reality and not able to decipher the two.

แล้วดันติดระหว่าง ความฝันกับความจริง และไม่สามารถแยกทั้งสองส่วนออกจากกันได้

I wanted "Upwake" to have the same audiovisual qualities as a movie would.

ฉันอยากให้ "Upwake" มีคุณภาพ ภาพและเสียง เหมือนกับหนัง

And I wanted to let my imagination run wild.

และอยากให้จินตนาการของฉันได้โลดแล่น

So I began drawing the story that was moving in my head.

ดังนั้นฉันจึงเริ่มวาดเรื่องราวต่างๆ ในหัว

If Antoine de Saint-Exupery, the author of "The Little Prince," were here,

ถ้าเกิด Antoine de Saint-Exupery คนเขียนเรื่อง "The Little Prince" อยู่ที่นี่

he would have drawn three holes inside that box

เขาคงวาดรู 3 รู ในกล่อง

and told you your sheep was inside.

แล้วบอกคุณว่ามีแกะอยู่ข้างใน

Because, if you look closely enough, things will begin to appear.

เพราะ หากคุณลองเพ่งดูดีๆ จะเห็นหลายสิ่งค่อยๆ ปรากฏขึ้น

This is not a box; these are the renderings of my imagination

นี่ไม่ใช่กล่อง แต่เป็นการแสดงผลของจินตนาการ

from head to paper to screen to life.

จากสมองถึงปากกา ผืนผ้าใบ จนมีชีวิต

In "Upwake" buildings wear suits, Zero tap dances on a giant keyboard,

ใน "Upwake" ตึกต่างๆ สวมสูท ซีโร่เต้นเท็ปบนคีย์บอร์ดยักษ์

clones himself with a scanner, tames and whips the computer mice,

โคลนตัวเองด้วยเครื่องสแกน เฆี่ยนและทำให้เม้าส์คอมพิวเตอร์เชื่อง

sails away into dreamscape from a single piece of paper and launches into space.

แล่นไปในความฝัน จากกระดาษแผ่นหนึ่ง ทยานสู่อวกาศ

I wanted to create environments that moved and morphed like an illusionist.

ฉันอยากสร้างบรรยากาศที่เคลื่อนไหวและแปรเปลี่ยนได้ เหมือนนักมายากล

Go from one world to another in a second.

เดินทางจากโลกนึงไปอีกโลกภายในไม่กี่วิ

I wanted to have humor, beauty, simplicity and complexity

ฉันอยากให้มีอารมณ์ขัน สวยงาม เรียบง่าย และซับซ้อน

and use metaphors to suggest ideas.

และใช้อุปมาอุปมัย เพื่อนำเสนอไอเดีย

At the beginning of the show, for example, Zero deejays dream and reality.

ตัวอย่างเช่นในตอนเริ่มต้นของการแสดง ที่ซีโร่เป็นดีเจระหว่างความฝันกับความจริง

Technology is an instrument that allowed me to manifest my visions

เทคโนโลยีคือเครื่องมือที่ทำให้ฉันได้บรรเลงภาพต่างๆ

in high definition, live, on stage.

ในคุณภาพสูง สดๆ บนเวที

So today, I would like to talk to you about the relationship

ในวันนี้ ฉันอยากพูดเกี่ยวกับความสัมพันธ์

between theater and technology.

ระหว่างละครและเทคโนโลยี

Let's start with technology.

มาเริ่มกันที่เทคโนโลยี

(Fuse blowing)

(ฟิวส์ขาด)

All right. Let's start with theater.

โอเค มาเริ่มก็ละครก็แล้วกัน

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Buzzing)

(เสียงหึ่งๆ)

(Click, click, bang)

(คลิก คลิก ปัง)

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

"Upwake" lasts 52 minutes and 54 seconds.

"Upwake" มีความยาว 52 นาที 54 วินาที

I project 3D animation on all the four surfaces of the stage

ฉันฉายภาพ 3 มิติ ทั้ง 4 ด้านของเวที

which I interact with.

ที่ฉันต้องแสดงร่วมด้วย

The use of animation and projection was a process of discovery.

การใช้ภาพแอนิเมชันกับเครื่องฉายภาพเป็นขั้นตอนการค้นหา

I didn't use it as a special effect, but as a partner on stage.

ฉันไม่ได้ใช้มันเพื่อเป็นส่วนประกอบพิเศษ แต่เป็นเพื่อนร่วมเวที

There are no special effects in "Upwake," no artifice.

ในเรื่อง "Upwake" ไม่มีการใช้สเปเชียลเอฟเฟ็ค ไม่ปรุงแต่ง

It's as lavish and intricate as it is simple and minimal.

มันประณีตซับซ้อน และในขณะเดียวกันก็เรียบง่ายด้วย

Three hundred and forty-four frames, four and a half years and commissions later,

หลังจากการทำงาน 4 ปีครึ่ง กับภาพ 344 เฟรม

what started as a one person show became a collaborative work

สิ่งที่เริ่มจากงานแสดงคนเดียว ก็กลายเป็นผลงานกลุ่ม

of nineteen most talented artists.

ของ 19 ศิลปินมากความสามารถ

And here are some excerpts.

และนี่เป็นส่วนที่ตัดตอนมา

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

So this is, relatively, a new show that we're now beginning to tour.

และนี่เป็นโชว์ที่เราเริ่มทัวร์ ออกแสดงกัน

And in Austin, Texas,

และที่ ออสติน เท็กซัส

I was asked to give small demonstrations in schools during the afternoon.

ฉันได้รับการขอให้สาธิตสิ่งนี้ในโรงเรียนช่วงพักกลางวัน

When I arrived at one of the schools, I certainly did not expect this:

พอฉันไปถึงที่โรงเรียนหนึ่ง ไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้เลย

Six hundred kids, packed in a gymnasium, waiting.

เด็ก 600 คน อัดแน่นในโรงยิม นั่งรออยู่

I was a little nervous performing without animation, costume -- really -- and make-up.

ฉันค่อนข้างตื่นเต้นกับการแสดงที่ไม่มีแอนิเมชัน เสื้อผ้า แล้วก็การแต่งหน้า

But the teachers came to me afterward and told me

แต่คุณครูหลายคนเดินเข้ามาแล้วบอกฉันว่า

they hadn't seen the kids that attentive.

พวกเขาไม่เคยเห็นเด็กจดจ่อขนาดนี้เลย

And I think the reason why is that I was able to use their language and their reality

และเหตุผลที่ฉันคิดคือ ฉันสามารถสื่อภาษาเดียวกับพวกเขาและในโลกของพวกเขา

in order to transport them into another.

ฉันสามารถพาพวกเขาไปยังอีกที่ได้

Something happened along the way.

มีบางอย่างเกิดขึ้นในระหว่างเส้นทาง

Zero became a person and not just a character in a play.

ซีโร่กลายเป็นบุคคล ไม่ใช่แค่ตัวละครเท่านั้น

Zero does not speak, is neither man nor woman.

ซีโร่ไม่พูด ไม่ใช่ทั้งชายหรือหญิง

Zero is Zero, a little hero of the 21st Century,

ซีโร่ก็คือซีโร่ ฮีโร่ตัวน้อยยุคศตวรรษที่ 21

and Zero can touch so many more people than I possibly could.

และซีโร่เข้าถึงคนมากมาย เกินกว่าที่ฉันทำได้เอง

It's as much about bringing new disciplines inside this box

มันเป็นเรื่องของการนำสิ่งใหม่ๆ เข้าไปใส่ในกล่อง

as it is about taking theater out of its box.

มากพอๆ กับการนำการละครให้หลุดออกจากกรอบเดิม

As a street performer, I have learned that everybody wants to connect.

ในฐานะนักแสดงข้างถนน ฉันเรียนรู้ว่าทุกคนอยากมีส่วนร่วม

And that usually, if you're a bit extraordinary, if you're not exactly of human appearance,

และนั่นเป็นธรรมดาหากคุณเป็นคนพิเศษ ถ้าคุณดูไม่เหมือนมนุษย์

then people will feel inclined to participate and to feel out loud.

แล้วคนจะรู้สึกมีส่วนร่วมและรู้สึกอย่างเห็นชัด

It's as though you made something resonate within them.

มันเหมือนกับคุณสะท้อนบางอย่างในตัวพวกเขา

It's as though the mystery of the person they're interacting with and connecting

มันเหมือนกับความลึกลับของคน ที่พวกเขาได้แสดง ได้มีส่วนร่วม

allows them to be themselves just a bit more.

และได้เป็นตัวเขามากขึ้น

Because through your mask, they let theirs go.

พวกเขาปลดปล่อยตัวตนผ่านหน้ากากของคุณ

Being human is an art form.

การเป็นมนุษย์คือศิลปะรูปแบบหนึ่ง

I know theater can improve the quality of people's lives,

ฉันรู้ว่าละครสามารถพัฒนาคุณภาพชีวิตเรา

and I know theater can heal.

และละครสามารถเยียวยาได้

I've worked as a doctor clown in a hospital for two years.

ฉันเคยทำงานเป็นหมอตัวตลกในโรงพยาบาลกว่า 2 ปี

I have seen sick kids and sad parents and doctors

ฉันเห็นเด็กที่ป่วยและผู้ปกครองและหมอที่เศร้า

be lifted and transported in moments of pure joy.

ได้ถูกอุ้มขึ้นและพาเข้าไปสู่ชั่วขณะแห่งความสุข

I know theater unites us.

ฉันรู้ว่าละครรวมพวกเราเข้าด้วยกัน

Zero wants to engage the generation of today and tomorrow,

ซีโร่อยากเข้าถึงทั้งผู้คนทั้งรุ่นนี้และรุ่นหน้า

tell various stories through different mediums.

เล่าเรื่องราวหลากหลายผ่านหลายสื่อ

Comic books. Quantum physics video games.

หนังสือการ์ตูน เกมวิดีโอควอนตัมฟิสิกส์

And Zero wants to go to the moon.

และซีโร่อยากไปดวงจันทร์

In 2007, Zero launched a green campaign,

ในปี 2007 ซีโร่ได้ปล่อยแคมเปญสีเขียว

suggesting his friends and fans to turn off their electricity

แนะนำให้เพื่อนๆ แฟนๆ ปิดไฟ

every Sunday from 7:53 to 8:00 p.m.

ทุกวันอาทิตย์ เวลา ทุ่ม 53 ถึง 2 ทุ่ม

The idea is simple, basic. It's not original,

เป็นไอเดียเรียบง่าย มันไม่ได้เป็นไอเดียใหม่

but it's important, and it's important to participate.

แต่สำคัญ และสำคัญที่ต้องมีคนร่วมด้วย

There is a revolution.

นี่เป็นการปฏิวัติ

It's a human and technological revolution.

มันคือการปฏิวัติของคนและเทคโนโลยี

It's motion and emotion.

มันคือภาพเคลื่อนไหวและอารมณ์

It's information.

ข่าวสาร

It's visual. It's musical. It's sensorial.

ภาพ ดนตรี ความรู้สีก

It's conceptual. It's universal. It's beyond words and numbers.

แนวความคิด ครอบคลุม มากกว่าคำพูดและตัวเลข

It's happening.

และมันกำลังเกิดขึ้น

The natural progression of science and art

พัฒนาการตามธรรมชาติของศาสตร์และศิลป์

finding each other to better touch and define the human experience.

ได้ค้นหากันจนเจอ เพื่อสร้างนิยามของประสบการณ์ ที่เข้าถึงมนุษย์ได้ดีกว่า

There is a revolution in the way that we think,

มันเป็นการปฏิวัติใน แนวทางที่เราคิด

in the way that we share, and the way that we express our stories,

ในแนวทางที่เราแบ่งปัน ในทางที่เราสื่อถึงเรื่องราว

our evolution.

และวิวัฒนาการของเรา

This is a time of communication, connection and creative collaboration.

นี่เป็นเวลาของการสื่อสาร เชื่อมโยง และการร่วมสร้างสรรค์

Charlie Chaplin innovated motion pictures

ชาลี แชปลิน สร้างภาพเคลื่อนไหว

and told stories through music, silence, humor and poetry.

และเล่าเรื่องต่างๆ ผ่านเพลง ความเงียบ อารมณ์ขัน และบทกลอน

He was social, and his character, The Tramp, spoke to millions.

เขาเป็นกันเอง และมีบุคลิกเป็นของตัวเอง เดอะแทรม เข้าถึงผู้คนเป็นล้านๆ

He gave entertainment, pleasure and relief to so many human beings

ชาลีได้ให้ความบันเทิง ความสุข และปลดปล่อยกับมนุษย์มากมาย

when they needed it the most.

ในเวลาที่พวกเขาต้องการที่สุด

We are not here to question the possible; we are here to challenge the impossible.

พวกเราไม่ได้มานี่เพื่อสงสัยสิ่งที่เป็นไปได้ พวกเราอยู่นี่เพื่อท้าทายสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

In the science of today, we become artists.

ศาสตร์ในวันนี้ทำให้พวกเราเป็นศิลปิน

In the art of today, we become scientists.

ศิลปะในวันนี้ ทำให้พวกเราเป็นนักวิทยาศาสตร์

We design our world. We invent possibilities.

พวกเราดีไซน์โลกของเรา สร้างความเป็นไปได้ต่างๆ

We teach, touch and move.

พวกเราสอน สัมผัส และเคลื่อนไหว

It is now that we can use the diversity of our talents

เวลานี้เนี่ยแหละที่พวกเราจะใช้ความสามารถอันแตกต่างหลากหลาย

to create intelligent, meaningful and extraordinary work. It's now.

สร้างสิ่งอันฉลาดล้ำ มีความหมายและงานอันน่าทึ่ง ในตอนนี้

(Ringing)

(เสียงกระดิ่ง)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)