How a long-forgotten virus could help us solve the antibiotics crisis | Alexander Belcredi

Translator: Krisana Poomichatpong Reviewer: Peera Hemarajata

Take a moment

ใช้เวลาสักครู่

and think about a virus.

และจินตนาการเกี่ยวกับไวรัส

What comes to your mind?

คิดถึงอะไรครับ

An illness?

ความเจ็บป่วย

A fear?

ความกลัว

Probably something really unpleasant.

บางทีอาจเป็นบางอย่างท่ีไม่น่าพิสมัย

And yet, viruses are not all the same.

อาจจะใช่ แต่ไวรัสแต่ละชนิดไม่เหมือนกัน

It's true, some of them cause devastating disease.

จริงอยู่ที่บางชนิดเป็นสาเหตุของโรคท่ีร้ายแรง

But others can do the exact opposite -- they can cure disease.

แต่บางชนิดให้ผลไปด้านตรงกันข้าม พวกมันสามารถรักษาโรคได้

These viruses are called "phages."

ไวรัสพวกนี้ถูกเรียกว่าเฟจ

Now, the first time I heard about phages was back in 2013.

ครั้งแรกท่ีผมได้ยินเกี่ยวกับเฟจนั้น ต้องย้อนไปในปีพศ.2556

My father-in-law, who's a surgeon,

ในขณะนั้นพ่อตาของผมทำงานเป็นศัลยแพทย์

was telling me about a woman he was treating.

คุยกับผมเกี่ยวกับผู้หญิง ท่ีเขากำลังรักษาอยู่

The woman had a knee injury, required multiple surgeries,

ผู้หญิงคนนั้นบาดเจ็บท่ีเข่า และต้องได้รับการผ่าตัดหลายครั้ง

and over the course of these,

ระหว่างการรักษา

developed a chronic bacterial infection in her leg.

ขาของเธอได้ติดเชื้อแบคทีเรียเรื้อรัง

Unfortunately for her,

โชคร้ายสำหรับเธอ

the bacteria causing the infection also did not respond

เชื้อแบคทีเรียท่ีเป็นสาเหตุ ของการติดเชื้อไม่ตอบสนอง

to any antibiotic that was available.

ต่อยาปฏิชีวนะท่ีมีอยู่ในขณะนั้น

So at this point, typically, the only option left is to amputate the leg

มาถึงจุดนี้ทางเลือกเดียวท่ีเหลือ ก็คือการตัดขาทิ้ง

to stop the infection from spreading further.

เพื่อท่ีจะยับยั้งการแพร่กระจาย ของเชื้อแบคทีเรีย

Now, my father-in-law was desperate for a different kind of solution,

ณ.จุดนี้พ่อตาของผมเข้าตาจนท่ีจะหาวิธีรักษา

and he applied for an experimental, last-resort treatment using phages.

และทางเลือกสุดท้ายคือ เขาได้ทำการทดลองใช้เฟจท่ีจะรักษา

And guess what? It worked.

เดาซิเกิดอะไรขึ้น มันรักษาได้

Within three weeks of applying the phages, the chronic infection had healed up,

ภายใน3อาทิตย์หลังจากใช้เฟจ การติดเชื้อเรื้อรังก็หายดี

where before, no antibiotic was working.

ทั้งท่ีก่อนหน้านั้นไม่มียาปฏิชีวนะ ตัวไหนสามารถรักษาได้

I was fascinated by this weird conception:

ผมรู้สึกทึ่งและสนใจมาก กับความคิดท่ีแปลกประหลาดนี้

viruses curing an infection.

ไวรัสรักษาการติดเชื้อ

To this day, I am fascinated by the medical potential of phages.

ถึงตอนนี้ผมหลงไหลศักยภาพ ของเฟจทางด้านการแพทย์

And I actually quit my job last year to build a company in this space.

และท่ีจริงแล้วผมลาออกจากงานปีที่แล้ว เพื่อก่อตั้งบริษัทเกี่ยวกับเฟจ

Now, what is a phage?

เฟจคืออะไร

The image that you see here was taken by an electron microscope.

รูปท่ีคุณเห็นอยู่นี้ถ่ายโดยกล้องงจุลทัศน์อิเล็กตรอน

And that means what we see on the screen is in reality extremely tiny.

นั่นหมายถึงสิ่งท่ีเราเห็นบนจอนั้นเล็กมากๆ

The grainy thing in the middle with the head, the long body

เม็ดเล็กๆท่ีอยู่ตรงกลางของส่วนหัว ลำตัวท่ียาว

and a number of feet --

และมีขาหลายขา

this is the image of a prototypical phage.

นี่คือรูปร่างทั่วไปของเฟจ

It's kind of cute.

มันน่ารักใช่ไหมล่ะ

(Laughter)

(หัวเราะ)

Now, take a look at your hand.

ตอนนี้มองไปท่ีมือของคุณสิ

In our team, we've estimated that you have more than 10 billion phages

ทีมของเราประมาณว่า พวกคุณมีเฟจมากกว่าสิบพันล้านตัว

on each of your hands.

บนมือแต่ละข้างของคุณ

What are they doing there?

พวกมันกำลังทำอะไรอยู่ที่นั่นนะ

(Laughter)

(หัวเราะ)

Well, viruses are good at infecting cells.

ใช่ไวรัสดีสำหรับเซลล์ท่ีติดเชื้อ

And phages are great at infecting bacteria.

และเฟจก็ดีกว่าสำหรับ เซลล์ท่ีติดเชื้อแบคทีเรีย

And your hand, just like so much of our body,

และมือของคุณก็เหมือนกับส่วนอื่นของร่างกาย

is a hotbed of bacterial activity,

ท่ีมีอุณหภูมิเหมาะกับกิจกรรมของแบคทีเรีย

making it an ideal hunting ground for phages.

ทำให้มันเป็นแหล่งล่าท่ีอุดมคติของเฟจ

Because after all, phages hunt bacteria.

สุดท้ายแล้วเฟจก็เป็นตัวไล่ล่าแบคทีเรีย

It's also important to know that phages are extremely selective hunters.

สิ่งท่ีจำเป็นต้องรู้คือเฟจเป็นนักล่า ท่ีจำเพาะมาก

Typically, a phage will only infect a single bacterial species.

ปรกติเฟจชนิดหนึ่งสามารถ ฆ่าแบคทีเรียได้เพียงชนิดเดียวเท่านั้น

So in this rendering here, the phage that you see

ดังนั้นเฟจตัวอย่างท่ีคุณเห็นอยู่ตอนนี้

hunts for a bacterium called Staphylococcus aureus,

ล่าแค่แบคทีเรียชื่อ สเตปไฟโลค๊อกคัสออเรียสเท่านั้น

which is known as MRSA in its drug-resistant form.

ซึ่งเชื้อนี้เมื่อดื้อยาก็เป็นที่รู้จักกันในนาม เอ็มอาร์เอสเอ

It causes skin or wound infections.

เชื้อนี้เป็นสาเหตุของการติดเชื้อ ท่ีผิวหนังและบาดแผล

The way the phage hunts is with its feet.

เฟจล่าโดยใช้ขาของมัน

The feet are actually extremely sensitive receptors,

ขาของมันไวต่อตัวรับเป็นอย่างมาก

on the lookout for the right surface on a bacterial cell.

มันมองหาพี้นผิวของผนังเซลล์ ของแบคทีเรียอย่างระมัดระวัง

Once it finds it,

ทันทีท่ีพบแบคทีเรีย

the phage will latch on to the bacterial cell wall

เฟจจะยึดแน่กับผนังเซลล์ของแบคทีเรีย

and then inject its DNA.

หลังจากนั้นจะฉีดดีเอ็นเอเข้าไป

DNA sits in the head of the phage

ดีเอ็นเออยู่ท่ีส่วนหัวของเฟจ

and travels into the bacteria through the long body.

และเดินทางเข้าไปในแบคทีเรีย โดยผ่านทางลำตัวท่ียาวของเฟจ

At this point, the phage reprograms the bacteria

ถึงตอนนี้ เฟจจะเปลี่ยนโปรแกรมของแบคทีเรีย

into producing lots of new phages.

เพื่อท่ีจะผลิตเฟจใหม่ออกมามากมาย

The bacteria, in effect, becomes a phage factory.

แบคทีเรียตัวนี้กลายเป็นโรงงานผลิตเฟจไปแล้ว

Once around 50-100 phages have accumulated within the bacteria cell,

เมื่อจำนวนของเฟจสะสมได้ 50-100ตัวภายในเซลล์ของแบคทีเรีย

the phages are then able to release a protein

เฟจสามารถปล่อยโปรตีน

that disrupts the bacteria cell wall.

ท่ีรบกวนผนังของเซลล์แบคทีเรีย

As the bacteria bursts, the phages move out

ท้ายท่ีสุดผนังเซลล์ของแบคทีเรีย แตกออกและเฟจก็จะออกมา

and go on the hunt again for a new bacteria to infect.

และออกไปล่าแบคทีเรียตัวใหม่

Now, I'm sorry, this probably sounded like a scary virus again.

ขอโทษท่ีอาจทำให้รู้สึกว่า ไวรัสนั้นน่ากลัวอีกแล้ว

But it's exactly this ability of phages --

แต่ความสามารถท่ีแท้จริงของเฟจ

to multiply within the bacteria and then kill them --

เพี่อเพิ่มจำนวนภายในแบคทีเรีย และหลังจากนั้นก็ฆ่ามัน

that make them so interesting from a medical point of view.

นี่ทำให้เฟจเป็นท่ีน่าสนใจในด้านการแพทย์

The other part that I find extremely interesting

อีกส่วนหนึ่งท่ีผมคิดว่ามันน่าสนใจมาก

is the scale at which this is going on.

คือความรู้ในเรื่องเฟจที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

Now, just five years ago, I really had no clue about phages.

5ปีท่ีแล้วผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเฟจเลย

And yet, today I would tell you they are part of a natural principle.

แต่ตอนนี้ผมบอกคุณได้เลยว่า เฟจเป็นส่วนหนึ่งของหลักการในธรรมชาติ

Phages and bacteria go back to the earliest days of evolution.

วิวัฒนาการของเฟจและแบคทีเรียนั้น มีมาตั้งแต่ในอดีต

They have always existed in tandem, keeping each other in check.

พวกมันอยู่ด้วยกันมาตลอด และเฝ้าตรวจสอบซึ่งกันและกัน

So this is really the story of yin and yang, of the hunter and the prey,

ดังนั้นมันก็คือเรื่องราวของ หยินและหยางของผู้ล่าและเหยื่อ

at a microscopic level.

ในระดับของจุลินทรีย์

Some scientists have even estimated

นักวิทยาศาสตร์บางคนถึงกับประมาณว่า

that phages are the most abundant organism on our planet.

เฟจเป็นจุลินทรีย์ท่ีมีมากท่ีสุดบนโลก

So even before we continue talking about their medical potential,

ดังนั้นก่อนท่ีจะพูดต่อเกี่ยวกับ ศักยภาพทางด้านการแพทย์ของเฟจ

I think everybody should know about phages and their role on earth:

ผมคิดว่าทุกคนควรจะรู้เกี่ยวกับ เฟจและบทบาทของมันบนโลก

they hunt, infect and kill bacteria.

พวกมันล่าติดเชื้อและฆ่าแบคทีเรีย

Now, how come we have something that works so well in nature,

ทำไมพวกเรามีบางสิ่งท่ีทำงานได้ดีในธรรมชาติ

every day, everywhere around us,

ทุกวันทุกท่ีรอบๆตัวเรา

and yet, in most parts of the world,

และอาจจะในส่วนใหญ่ของโลก

we do not have a single drug on the market

เราไม่มียาสักตัวในตลาด

that uses this principle to combat bacterial infections?

ท่ีใช้หลักการนี้ต่อสู้กับ การติดเชื้อแบคทีเรียเชียวหรือ

The simple answer is: no one has developed this kind of a drug yet,

คำตอบง่ายๆคือยังไม่มีใครพัฒนายาชนิดนี้

at least not one that conforms to the Western regulatory standards

อย่างน้อยไม่มีอะไรท่ีสอดคล้องกับ มาตราฐานกฎหมายในประเทศตะวันตก

that set the norm for so much of the world.

ท่ีท่ีตั้งบรรทัดฐานหลายๆอย่างบนโลก

To understand why, we need to move back in time.

เพื่อท่ีจะเข้าใจว่าทำไมเราจำเป็น ต้องย้อนเวลากับไปในตอนนั้น

This is a picture of Félix d'Herelle.

นี่คือรูปของเฟลิกซ์ เดเฮเรล

He is one of the two scientists credited with discovering phages.

เขาคือหนึ่งในสองของนักวิทยาศาสตร์ ท่ีเชื่อว่าค้นพบเฟจ

Except, when he discovered them back in 1917, he had no clue

เว้นแต่ว่าเมื่อเขาค้นพบเฟจในปีพศ.2460 เขาไม่รู้เลย

what he had discovered.

ว่าเขาค้นพบอะไร

He was interested in a disease called bacillary dysentery,

เขาสนใจในโรคที่เรียกว่าบิดไม่มีตัว

which is a bacterial infection that causes severe diarrhea,

ซึ่งเป็นการติดเชื้อที่ เป็นสาเหตุของท้องเสียรุนแรง

and back then, was actually killing a lot of people,

และในสมัยนั้นมันฆ่าคนมากมาย

because after all, no cure for bacterial infections had been invented.

เพราะว่ายังไม่มีแนวทาง การรักษาการติดเชื้อของแบคทีเรีย

He was looking at samples from patients who had survived this illness.

เขากำลังศึกษาตัวอย่าง จากคนไข้ท่ีรอดตายจากการติดเชื้อ

And he found that something weird was going on.

และเขาพบว่าบางสิ่งแปลกประหลาดเกิดขึ้น

Something in the sample was killing the bacteria

บางสิ่งในตัวอย่างกำลังฆ่าแบคทีเรีย

that were supposed to cause the disease.

ท่ีถูกสงสังสัยว่าเป็นสาเหตุของโรค

To find out what was going on, he did an ingenious experiment.

เพื่อท่ีจะค้นหาคำตอบว่าเกิดอะไรขึ้น เขาทำการทดลองที่ชาญฉลาด

He took the sample, filtered it

เขานำตัวอย่างมาและกรอง

until he was sure that only something very small could have remained,

จนกระทั่งเขาแน่ใจว่า มีเพียงสิ่งเล็กๆท่ียังเหลืออยู่

and then took a tiny drop and added it to freshly cultivated bacteria.

และหลังจากนั้นเอาหยดเล็กๆของมันมา ใส่เชื้อแบคทีเรียท่ีเพาะมาใหม่

And he observed that within a number of hours,

และเขาเฝ้าสังเกตมันหลายชั่วโมง

the bacteria had been killed.

แบคทีเรียถูกฆ่าตาย

He then repeated this, again filtering, taking a tiny drop,

หลังจากนั้นเขาทำการทดลองซำ้ กรองนำหยดเล็กๆ

adding it to the next batch of fresh bacteria.

ใส่เชื้อแบคทีเรียที่เพาะมาใหม่

He did this in sequence 50 times,

เขาทำซำ้ตามลำดับขั้นตอนอย่างนี้50ครั้ง

always observing the same effect.

ผลท่ีได้เหมือนกันทุกครั้ง

And at this point, he made two conclusions.

มาถึงตอนนี้เขาได้ข้อสรุป2ข้อ

First of all, the obvious one: yes, something was killing the bacteria,

ข้อท่ีหนึ่งซึ่งแน่ชัด ใช่บางสิ่งกำลังฆ่าแบคทีเรีย

and it was in that liquid.

และมันอยู่ในของเหลว

The other one: it had to be biologic in nature,

อีกข้อนึงมันต้องเป็นสารชีวภาพในธรรมชาติ

because a tiny drop was sufficient to have a huge impact.

เพราะว่าแค่หยดเล็กๆของมันก็เพียงพอ ท่ีทำให้เกิดผลกระทบอย่างใหญ่หลวง

He called the agent he had found an "invisible microbe"

เขาเรียกสารท่ีเขาพบว่า จุลินทรีย์ที่มองไม่เห็น

and gave it the name "bacteriophage,"

และตั้งชื่อมันว่าแบคทีริโอเฟจ

which, literally translated, means "bacteria eater."

ซึ่งแปลตามตัวอักษร หมายความว่าตัวกินแบคทีเรีย

And by the way, this is one of the most fundamental discoveries

อย่างไรก็ตามนี่เป็นหนึ่ง ในส่วนใหญ่ของพื้นฐานการค้นพบ

of modern microbiology.

ของสาขาจุลชีววิทยาสมัยใหม่

So many modern techniques go back to our understanding of how phages work --

ดังนั้นหลายๆวิธีการสมัยใหม่นำมาจาก ความเข้าใจของการทำงานของเฟจ

in genomic editing, but also in other fields.

ในการตัดแต่งพันธุกรรมและในสาขาอื่นด้วย

And just today, the Nobel Prize in chemistry was announced

วันนี้รางวัลโนเบลสาขาเคมีถูกประกาศ

for two scientists who work with phages and develop drugs based on that.

สำหรับสองนักวิทยาศาสตร์ท่ีทำงานกับเฟจ และพัฒนายาโดยอาศัยหลักการของมัน

Now, back in the 1920s and 1930s,

ย้อนกลับในช่วงปีพศ.2453และ2473

people also immediately saw the medical potential of phages.

ผู้คนเห็นถึงศักยภาพของเฟจ ในด้านการแพทย์ทันที

After all, albeit invisible,

สุดท้ายแล้วถึงแม้มองไม่เห็นเฟจ

you had something that reliably was killing bacteria.

คุณมีบางสิ่งท่ีน่าเชื่อถือ ว่ากำลังฆ่าแบคทีเรีย

Companies that still exist today, such as Abbott, Squibb or Lilly,

บริษัทท่ียังคงเปิดอยู่ทุกวันนี้ เช่นแอบบอด,สควิบหรือลิลลี่

sold phage preparations.

ขายเฟจท่ีเตรียมพร้อม

But the reality is, if you're starting with an invisible microbe,

แต่ความจริงคือถ้าคุณกำลังเริ่มต้น กับจุลินทรีย์ที่มองไม่เห็น

it's very difficult to get to a reliable drug.

มันยากท่ีจะได้ยาท่ีน่าเชื่อเถื่อ

Just imagine going to the FDA today

แค่จินตนาการว่าวันนี้ไปท่ีแอฟดีเอ

and telling them all about that invisible virus

และบอกเขาทั้งหมดท่ีเกี่ยวกับไวรัสท่ีมองไม่เห็น

you want to give to patients.

ท่ีคุณต้องการให้กับคนไข้

So when chemical antibiotics emerged in the 1940s,

ดังนั้นเมื่อยาปฏิชีวนะ เกิดขึ้นมาในช่วงปีพศ.2483

they completely changed the game.

พวกมันทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป

And this guy played a major role.

และพวกมันมีบทบาทที่สำคัญ

This is Alexander Fleming.

นี่คืออเล็กซานเดอเฟลมมิงค์

He won the Nobel Prize in medicine

ผู้ท่ีชนะรางวัลโนเบลสาขาการแพทย์

for his work contributing to the development

สำหรับการทำงานท่ีสนับสนุนการพัฒนา

of the first antibiotic, penicillin.

ยาปฏิชีวนะตัวแรกเพนนิซิลลิน

And antibiotics really work very differently than phages.

และยาปฏิชีวนะค่อนข้างทำงานแตกต่างจากเฟจ

For the most part, they inhibit the growth of the bacteria,

หลักๆ ก็คือ ยาเหล่านี้ ยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย

and they don't care so much which kind of bacteria are present.

และไม่ใส่ใจมากเกี่ยวกับ ชนิดของแบคทีเรียท่ีมีอยู่

The ones that we call broad-spectrum

ยากลุ่มที่เรียกว่า ออกฤทธิ์ในวงกว้าง

will even work against a whole bunch of bacteria out there.

สามารถต่อต้านแบคทีเรียท่ีมีอยู่ได้ทั้งหมด

Compare that to phages, which work extremely narrowly

เมื่อเปรียบเทียบกับ การทำงานของเฟจซึ่งแคบมากๆ

against one bacterial species,

ต้านแค่แบคทีเรียเพียงชนิดเดียว

and you can see the obvious advantage.

คุณสามารถเห็นถึงประโยช์ท่ีชัดเจนของยาปฏิชีวนะ

Now, back then, this must have felt like a dream come true.

ถ้ามองย้อนกลับไปในตอนนั้น จะต้องรู้สึกเหมือนความฝันเป็นจริง

You had a patient with a suspected bacterial infection,

คุณมีผู้ป่วยท่ีสงสัยว่าติดเชื้อแบคทีเรีย

you gave him the antibiotic,

คุณให้ยาปฏิชีวนะกับเขา

and without really needing to know anything else about the bacteria

และไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเป็นแบคทีเรียชนิดไหน

causing the disease,

ท่ีเป็นสาเหตุของโรค

many of the patients recovered.

ผู้ป่วยหลายๆคนอาการดีขึ้น

And so as we developed more and more antibiotics,

ดังนั้นพวกเราพัฒนายาปฏิชีวนะมาขึ้นเรื่อยๆ

they, rightly so, became the first-line therapy for bacterial infections.

พวกมันกลายเป็นการรักษาอันดับแรก ท่ีใช้สำหรับการติดเชื้อแบคทีเรีย

And by the way, they have contributed tremendously to our life expectancy.

และอีกอย่างหนึ่งพวกมันช่วยยืด อายุขัยเฉลี่ยของเราได้อย่างมากมาย

We are only able to do complex medical interventions

ท่ีเราสามารถทำการสร้างสรรค์ การรักษาทางการแพทย์ที่ซับซ้อน

and medical surgeries today

และการผ่าตัดในปัจจุบันนี้

because we have antibiotics,

เป็นเพราะว่าเรามียาปฏิชีวนะ

and we don't risk the patient dying the very next day

และพวกเราไม่เสี่ยงท่ีจะ เสียผู้ป่วยในวันถัดไป

from the bacterial infection that he might contract during the operation.

จากการติดเชื้อแบคทีเรีย ท่ีอาจจะติดมาระหว่างการผ่าตัด

So we started to forget about phages, especially in Western medicine.

ดังนั้นพวกเราเริ่มท่ีจะลืมเกี่ยวกับเฟจ โดยเฉพาะในการรักษาแบบแพทย์ตะวันตก

And to a certain extent, even when I was growing up, the notion was:

และในจุดหนึ่ง ตอนผมกำลังโต ความเข้าใจของผมคือ

we have solved bacterial infections; we have antibiotics.

พวกเราแก้ปัญหาการติดเชิ้อแบคทีเรีย ได้แล้วเพราะเรามียาปฏิชีวนะ

Of course, today, we know that this is wrong.

แน่นอนว่าในตอนนี้ พวกเรารู้ว่ามันไม่จริง

Today, most of you will have heard about superbugs.

ปัจจุบันพวกคุณส่วนใหญ่ น่าจะเคยได้ยินถึงซุปเปอร์บัค

Those are bacteria that have become resistant

แบคทีเรียพวกนั้นกลายเป็นแบคทีเรียท่ี

to many, if not all, of the antibiotics that we have developed

ดื้อยาปฏิชีวนะเกือบหมดทุกตัว หรือหมดทุกตัว ที่ถูกพัฒนาขึ้นมา

to treat this infection.

เพื่อใช้รักษาการติดเชื้อ

How did we get here?

เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร

Well, we weren't as smart as we thought we were.

ใช่พวกเราไม่ได้ฉลาด อย่างท่ีเราคิด

As we started using antibiotics everywhere --

ในขณะท่ีเราเริ่มใช้ยาปฏิชีวนะทุกท่ี

in hospitals, to treat and prevent; at home, for simple colds;

ในโรงพยาบาลเพื่อท่ีจะรักษาและป้องกัน ที่บ้านเพื่อรักษาหวัดธรรมดาๆ

on farms, to keep animals healthy --

ในทุ่งปศุสัตว์เพื่อทำให้สัตว์สุขภาพแข็งแรง

the bacteria evolved.

แบคทีเรียก็เริ่มมีวิวัฒนาการ

In the onslaught of antibiotics that were all around them,

ท่ามกลางโจมตีของยาปฏิชีวนะ ที่มีอยู่รายรอบตัวมัน

those bacteria survived that were best able to adapt.

ตัวที่รอดชีวิต เป็นพวกที่สามารถเปลี่ยนตัวมัน ให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ได้ดีที่สุด

Today, we call these "multidrug-resistant bacteria."

ปัจจุบันนี้พวกเราเรียกมันว่า แบคทีเรียท่ีดื้อยาปฏิชีวนะหลายตัว

And let me put a scary number out there.

และผมจะใส่ตัวเลขท่ีน่ากลัวท่ีนี่

In a recent study commissioned by the UK government,

จากผลการศึกษาที่ิเพิ่งออกมา โดยรัฐบาลประเทศอังกฤษ

it was estimated that by 2050,

ได้ประมาณว่าก่อนปีพศ.2593

ten million people could die every year from multidrug-resistant infections.

10ล้านคนจะตายทุกวันจากเชื้อดื้อยาปฏิชีวนะหลายตัว

Compare that to eight million deaths from cancer per year today,

เทียบกับ8ล้านคนท่ีตายจากมะเร็ง ต่อวันในตอนนี้

and you can see that this is a scary number.

และคุณคงเห็นได้ว่ามันเป็นตัวเลขท่ีน่ากลัวจริงๆ

But the good news is, phages have stuck around.

แต่ข่าวดีก็คือเฟจยังคงอยู่รอบๆ

And let me tell you, they are not impressed by multidrug resistance.

และขอบอกคุณอย่างหนึ่งว่าพวกมัน ไม่ปลื้มการดื้อยาปฏิชีวนะสักเท่าไหร่

(Laughter)

(หัวเราะ)

They are just as happily killing and hunting bacteria all around us.

เฟจก็แค่มีความสุขท่ีได้ฆ่า และล่าแบคทีเรียรอบๆตัวเรา

And they've also stayed selective, which today is really a good thing.

และพวกมันก็ยังคงเลือกฆ่าเฉพาะ แบคทีเรียท่ีต้องการซึ่งก็ดีมาก

Today, we are able to reliably identify a bacterial pathogen

ทุกวันนี้พวกเราสามารถบ่งชี้แบคทีเรีย ท่ีทำให้เกิดโรคติดเขื้อ

that's causing an infection in many settings.

ได้อย่างน่าเชื่อถือในหลายๆ สถานการณ์

And their selectivity will help us avoid some of the side effects

และความช่างเลือกของเฟจนี้เอง จะช่วยเราหลีกเลี่ยงผลข้างเคียง

that are commonly associated with broad-spectrum antibiotics.

ท่ีปรกติมักจะเกี่ยวข้องกับการใช้ ยาปฏิชีวนะท่ีออกฤทธิ์กว้างขวาง

But maybe the best news of all is: they are no longer an invisible microbe.

แต่ข่าวดีท่ีสุดของทั้งหมดอาจจะเป็นที่ว่า เฟจไม่ใช่จุลินทรีย์ที่มองไม่เห็นอีกต่อไป

We can look at them.

พวกเรามองเห็นพวกมัน

And we did so together before.

เราเห็นมันด้วยกันก่อนหน้านี้

We can sequence their DNA.

เราสามารถวิเคราะห์ ลำดับดีเอ็นเอของพวกมัน

We understand how they replicate.

เราเข้าใจว่าพวกมัน เพิ่มจำนวนอย่างไร

And we understand the limitations.

และเราเข้าใจถึงข้อจำกัดของมัน

We are in a great place

พวกเราอยู่ในจุดท่ีดี

to now develop strong and reliable phage-based pharmaceuticals.

ท่ีจะพัฒนายาท่ีเข้มแข็ง และน่าเชื่อถือท่ีมีรากฐานมาจากเฟจ

And that's what's happening around the globe.

และมันก็กำลังเกิดขึ้นรอบๆโลก

More than 10 biotech companies, including our own company,

บริษัทของเทคโนโลยีชีวภาพ มากกว่า10บริษัทรวมถึงบริษัทของเรา

are developing human-phage applications to treat bacterial infections.

กำลังพัฒนาการประยุกต์ใช้เฟจ ในการรักษาโรคติดเชื้อแบคทีเรียในมนุษย์

A number of clinical trials are getting underway in Europe and the US.

การทดลองทางคลินิค กำลังดำเนินอยู่ในยุโรปและอเมริกา

So I'm convinced that we're standing on the verge

ดังนั้น ผมเชื่อมั่นว่าพวกเรา กำลังยืนอยู่บนโค้งสุดท้าย

of a renaissance of phage therapy.

ก่อนถึงของยุคในการฟื้นฟูการรักษาด้วยเฟจ

And to me, the correct way to depict the phage is something like this.

และสำหรับผม วิธีอ้างถึงเฟจที่ถูกต้อง ควรต้องแสดงภาพนี้

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

To me, phages are the superheroes that we have been waiting for

สำหรับผมแล้วเฟจเป็นยอดมนุษย์ ท่ีพวกเรากำลังรอคอย

in our fight against multidrug-resistant infections.

เพื่อการต่อสู้ของพวกเรา ต่อการติดเชื้อดื้อยาปฏิชีวนะหลายตัว

So the next time you think about a virus,

ดังนั้นครั้งหน้าท่ีคุณคิดถึงไวรัส

keep this image in mind.

เก็บภาพนี้ไว้ในใจ

After all, a phage might one day save your life.

สุดท้ายแล้วในวันหนึ่งเฟจอาจจะช่วยชีวิตคุณก็ได้

Thank you.

ขอบคุณ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)