Philippe Petit: The journey across the high wire

Translator: Timothy Covell Reviewer: Morton Bast

Translator: Sangsan Warakkagun Reviewer: Chana Chananukul

This sound,

เสียงนี้

this smell,

กลิ่นนี้

this sight

ภาพนี้

all remind me of the campfires of my childhood,

ชวนให้ผมนึกถึงรอบกองไฟ สมัยที่ผมยังเป็นเด็ก

when anyone could become a storyteller in front of the dancing flames.

ใครก็กลายเป็นนักเล่าเรื่องได้ ต่อหน้าเปลวไฟที่พลิ้วไหว

There was this wondrous ending

และบทสรุปที่สวยงาม

when people and fire fell asleep almost in unison.

ยามที่คนและกองไฟเข้าสู่ภวังค์แทบจะพร้อมกัน

It was dreaming time.

เป็นเวลาของความฝัน

Now my story has a lot to do with dreaming,

เรื่องราวของผมเกี่ยวกับการฝัน

although I'm known to make my dreams come true.

แม้ว่าจะเป็นที่รู้กันว่า ผมได้ทำฝันของผมให้เป็นจริง

Last year, I created a one-man show.

เมื่อปีที่แล้ว ผมได้จัดงานทอล์กโชว์ขึ้น

For an hour and a half I shared with the audience

ในเวลาชั่วโมงครึ่ง ผมได้ร่วมกันกับผู้ฟัง

a lifetime of creativity,

ถึงช่วงชีวิตของความคิดสร้างสรรค์

how I pursue perfection, how I cheat the impossible.

ถึงวิธีที่ผมไขว่คว้าความสมบูรณ์แบบ วิธีที่ผมเปลี่ยนความหมายของความเป็นไปไม่ได้

And then TED challenged me:

หลังจากนั้น TED ก็ท้าทายผมว่า

"Philippe, can you shrink this lifetime to 18 minutes?"

ฟิลิปป์ คุณสามารถย่อช่วงชีวิตนั้นภายใน 18 นาทีได้มั้ย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Eighteen minutes, clearly impossible.

สิบแปดนาที ไม่มีทางเป็นไปได้แน่ๆ

But here I am.

อย่างไรก็ตาม ผมก็อยู่ที่นี่แล้ว

One solution was to rehearse a machine gun delivery

หนึ่งทางแก้ก็คือ พูดเลียนแบบเครื่องยิงกระสุน

in which every syllable, every second will have its importance

เปล่งเสียงทุกพยางค์เหมือนๆกัน

and hope to God the audience will be able to follow me.

แล้วหวังกับพระเจ้า ให้ผู้ฟังเข้าใจผมได้

No, no, no.

ไม่ ไม่ ไม่ใช่

No, the best way for me to start

วิธีเริ่มต้นที่ดีที่สุดของผม

is to pay my respects to the gods of creativity.

คือให้ความเคารพกับเทพเจ้าของความคิดสร้างสรรค์

So please join me for a minute of silence.

โปรดอยู่ในความสงบร่วมกับผมเป็นเวลาหนึ่งนาทีครับ

Okay, I cheated, it was a mere 20 seconds.

โอเค ผมโกงครับ เมื่อกี้แค่ 20 วินาทีเท่านั้น

But hey, we're on TED time.

แต่เอาเถอะครับ เราอยู่ในเวลาของ TED

When I was six years old,

ตอนที่ผมอายุหกขวบ

I fell in love with magic.

ผมชอบมายากลเอามากๆ

For Christmas I got a magic box

ตอนคริสต์มาส ผมได้รับกล่องวิเศษเป็นของขวัญ

and a very old book on card manipulation.

แล้วก็หนังสือเก่าเกี่ยวกับกลไพ่เล่มหนึ่ง

Somehow I was more interested in pure manipulation

ไม่รู้ทำไม ผมสนใจมายากลไพ่

than in all the silly little tricks in the box.

มากกว่ากลเล็กๆ ง่ายๆ ในกล่อง

So I looked in the book for the most difficult move,

ผมเลยหาอันที่ยากที่สุดในหนังสือนั้น

and it was this.

และมันก็คือกลนี้ครับ

Now I'm not supposed to share that with you,

ที่จริงผมไม่ควรบอกกลนี้กับคุณ

but I have to show you the card is hidden in the back of the hand.

แต่ว่าผมจำเป็นต้องแสดงให้คุณดูว่า ไพ่นั้นถูกซ่อนไว้ข้างหลังของมือผม

Now that manipulation

มายากลไพ่ชุดนี้

was broken down into seven moves

แบ่งย่อยได้เป็น 7 ขั้นตอน

described over seven pages.

อธิบายไว้ใน 7 หน้า

One, two, three,

หนึ่ง สอง สาม

four, five, six and seven.

สี่ ห้า หก และเจ็ด

And let me show you something else.

ให้ผมบอกคุณอีกอย่างหนึ่ง

The cards were bigger than my hands.

ตอนนั้นไพ่ใหญ่กว่าฝ่ามือผม

Two months later, six years old,

สองเดือนหลังจากนั้น หกขวบ

I'm able to do one, two, three, four, five, six, seven.

ผมสามารถทำหนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก และเจ็ดได้

And I go to see a famous magician

ผมไปหานักมายากลชื่อดังคนหนึ่ง

and proudly ask him, "Well what do you think?"

แล้วถามกับเขาด้วยความภูมิใจว่า เป็นอย่างไรบ้างครับ

Six years old.

หกขวบ

The magician looked at me and said, "This is a disaster.

นักมายากลคนนั้นมองแล้วก็ตอบกับผมว่า ยังใช้ไม่ได้

You cannot do that in two seconds

เธอยังไม่สามารถแสดงไพ่กลในสองวินาที

and have a minuscule part of the card showing.

และยังเห็นส่วนเล็กๆ ของไพ่อยู่

For the move to be professional, it has to be less than one second

ถ้าอยากให้กลดูเป็นมืออาชีพ ต้องใช้เวลาน้อยกว่าวินาทีเดียว

and it has to be perfect."

และต้องสมบูรณ์แบบ

Two years later, one -- zoop.

สองปีหลังจากนั้น หนึ่ง ...

And I'm not cheating. It's in the back. It's perfect.

ไม่โกงครับ ไพ่อยู่ข้างหลัง สมบูรณ์แบบ

Passion is the motto

ใจรักคือคำขวัญ

of all my actions.

ผลักให้ผมทำทุกสิ่ง

As I'm studying magic,

ขณะที่ผมเรียนรู้มายากลอยู่นั้น

juggling is mentioned repeatedly

ผมก็ได้ยินเรื่องการโยนวัตถุอยู่บ่อยๆ

as a great way to acquire dexterity and coordination.

ว่าเป็นวิธีที่ดีในการฝึกฝนความเชี่ยวชาญ และการประสานงาน

Now I had long admired how fast and fluidly

ผมชื่นชมความเร็ว และความลื่นไหล

jugglers make objects fly.

ที่นักโยนวัตถุทำให้ของเคลื่อนที่ไปได้

So that's it. I'm 14; I'm becoming a juggler.

นั่นแหละครับ เมื่ออายุสิบสี่ ผมกลายเป็นนักโยนวัตถุ

I befriend a young juggler in a juggling troupe,

ผมก็ตีสนิทกับนักโยนวัตถุคนหนึ่งในคณะกายกรรม

and he agrees to sell me three clubs.

และเขาก็ได้ขายคลับให้ผมสามอัน

But in America you have to explain. What are clubs?

ในอเมริกา ต้องอธิบายครับว่าคลับคืออะไร

Nothing to do with golf.

ไม่เกี่ยวกับการตีกอล์ฟนะครับ

They are those beautiful oblong objects,

คลับคือ วัตถุยาวรี

but quite difficult to make.

แต่ว่ามันทำยากครับ

They have to be precisely lathed.

เพราะว่าต้องกลึงอย่างแม่นยำ

Oh, when I was buying the clubs,

ตอนที่ผมซื้อคลับนั้น

somehow the young juggler was hiding from the others.

เหมือนกับนักโยนวัตถุคนนั้นกำลังหลบหน้าคนอื่น

Well I didn't think much of it at the time.

ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ณ ขณะนั้น

Anyway, here I was progressing with my new clubs.

ผมก็เลยฝึกเล่นกับคลับของผมไปเรื่อยๆ

But I could not understand.

แต่ผมก็ยังไม่เข้าใจ

I was pretty fast, but I was not fluid at all.

ผมทำได้เร็ว แต่ว่าท่วงท่าไม่ลื่นไหลเลย

The clubs were escaping me at each throw.

คลับหนีผมไปทุกครั้ง เมื่อผมโยน

And I was trying constantly to bring them back to me.

แล้วผมก็จำต้องเอาคลับพวกนั้นกลับมา

Until one day I practiced in front of Francis Brunn,

จนวันหนึ่ง ผมฝึกต่อหน้า ฟรานซิส บรุนน์

the world's greatest juggler.

นักโยนวัตถุที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก

And he was frowning.

และเขาก็ขมวดติ้ว

And he finally asked, "Can I see those?"

แล้วเขาก็ขอดูคลับที่ผมโยน

So I proudly showed him my clubs.

ผมจึงโชว์คลับสามอันนั้นอย่างภูมิใจกับเขา

He said, "Philippe, you have been had.

เขาบอกว่า ฟิลิปป์ เธอถูกหลอกแล้ว

These are rejects. They are completely out of alignment.

คลับพวกนี้ใช้ไม่ได้ มันกลึงไม่ได้รูป

They are impossible to juggle."

มันเอามาโยนไม่ได้หรอก

Tenacity is how I kept at it

ยึดมั่น ผมยังคงพยามยามฝึกฝน

against all odds.

ความเป็นไปได้ถูกต่อต้าน

So I went to the circus to see more magicians, more jugglers,

ผมจึงเข้าไปในคณะละครสัคว์ เพื่อรู้จักกับนักมายากล นักโยนวัตถุ

and I saw -- oh no, no, no, I didn't see.

และผมก็ได้เห็น ไม่ ผมไม่ได้เห็น

It was more interesting; I heard.

น่าสนใจกว่านั้น ผมได้ยิน

I heard about those amazing men and women

ได้ยินถึงผู้คนมหัศจรรย์ขายหญิง

who walk on thin air --

ที่เดินอยู่บนอากาศ

the high-wire walkers.

เหล่านักไต่ลวด

Now I have been playing with ropes and climbing all my childhood,

ผมซึ่งเล่นปีนป่ายกับเชือกมาตลอดในวัยเด็ก

so that's it. I'm 16; I'm becoming a wire walker.

นั่นและครับ อายุสิบหก ผมกำลังจะเป็นนักไต่ลวด

I found two trees --

ผมมีต้นไม้สองต้น

but not any kind of trees,

ไม่ใช่ต้นไหนก็ได้นะ

trees with character --

ต้นไม้ที่มีลำต้นยาวๆ

and then a very long rope.

กับเชือกยาวเส้นหนึ่ง

And I put the rope around and around

ผมก็ขึงเชื่อกไปเรื่อยๆ

and around and around and around till I had no more rope.

เรื่อยๆ เรื่อยๆ จนกระทั่งเชือกหมด

Now I have all of those ropes parallel like this.

เชื่อกพวกนั้นก็ขนานกันแบบนั้น

I get a pair of pliers and some coat hangers,

ผมก็เอาคีมมาแกะไม้แขวนเสื้อ

and I gather them together in some kind of ropey path.

แล้วก็ใช้ลวดนั่น รัดเชือกให้เป็นทางเดินเดี่ยวๆ

So I just created the widest tightrope in the world.

ผมได้สร้างลวดขึงที่ใหญ่ที่สุดในโลก

What did I need? I needed the widest shoes in the world.

คราวนี้ผมต้องการรองเท้าที่ใหญ่ที่สุดในโลกอีก

So I found some enormous, ridiculous, giant ski boots

ผมก็เจอรองเท้าสกีใหญ่มากๆอยู่คู่หนึ่ง

and then wobbly, wobbly I get on the ropes.

จากนั้นผมก็ขึ้นไปอยู่บนลวดที่โคลงเคลงนั่น

Well within a few days I'm able to do one crossing.

ไม่กี่วันต่อมา ผมก็ข้ามไปยังต้นไม้อีกฝั่งได้

So I cut one rope off.

ผมจึงตัดเชือกออกเส้นหนึ่ง

And the next day one rope off.

วันต่อมา อีกเส้นหนึ่ง

And a few days later, I was practicing on a single tightrope.

ไม่กี่วันต่อมา ผมกำลังฝึกไต่ลวดอยู่บนเส้นลวดเดี่ยว

Now you can imagine at that time

คุณคงจะนึกออกครับว่า

I had to switch the ridiculous boots for some slippers.

ผมต้องเปลี่ยนจากรองเท้าสกีคู่ใหญ่ๆ มาเป็นรองเท้าแตะ

So that is how -- in case there are people here in the audience who would like to try --

นั่นคือ ในกรณีที่ผู้ชมอยากลองดูนะครับ

this is how not to learn wire walking.

นั่นคือ วิธีที่ไม่ควรจะลองเดินไต่ลวด

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Intuition is a tool essential in my life.

ความริเริ่ม เป็นสิ่งสำคัญในชีวิตของผม

In the meantime, I am being thrown out of five different schools

ในช่วงเวลาเดียวกับ ผมถูกเชิญออกจากห้าโรงเรียน

because instead of listening to the teachers,

เพราะแทนที่ผมจะฟังที่ครูสอน

I am my own teacher, progressing in my new art

ผมเป็นครูของผมเอง ในการพัฒนาความสามารถของผม

and becoming a street juggler.

และกลายเป็นนักโยนวัตถุริมถนน

On the high wire, within months,

บนลวดขึงนั้น ภายในไม่กี่เดือน

I'm able to master all the tricks they do in the circus,

ผมก็สามารถแสดงกลที่เขาทำในคณะละครสัตว์ได้หมด

except I am not satisfied.

แต่ว่าผมก็ยังไม่พึงพอใจ

I was starting to invent my own moves and bring them to perfection.

ผมเลยเริ่มที่จะสร้างสรรค์ท่าทางของผมเอง และทำให้มันสมบูรณ์แบบ

But nobody wanted to hire me.

แต่ว่าไม่มีใครอยากจะจ้างผม

So I started putting a wire up in secret and performing without permission.

ผมเลยเริ่มขึงเชือกอย่างลับๆ และแสดงโดยไม่ได้รับคำอนุญาต

Notre Dame,

วิหารโนเทรอดาม

the Sydney Harbor Bridge,

สะพานซิดนีย์ฮาร์เบอร์

the World Trade Center.

ตึกเวิลด์เทรดเซนเตอร์

And I developed a certitude, a faith

และผมก็สร้างความมั่นใจ ศรัทธา

that convinced me that I will get safely to the other side.

ที่ทำให้ผมเชื่อว่า ผมจะเดินถึงอีกข้างหนึ่งได้อย่างปลอดภัย

If not, I will never do that first step.

ถ้าไม่ ผมก็จะไม่เดินก้าวแรก

Well nonetheless,

แม้กระนั้น

on the top of the World Trade Center

บนยอดตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์

my first step was terrifying.

ก้าวแรกก็เป็นสิ่งที่น่ากลัว

All of a sudden the density of the air is no longer the same.

ชั่ววินาทีนั้้น ผมรู้สึกว่าความหนาแน่นอากาศก็เปลี่ยนไป

Manhattan no longer spreads its infinity.

แมนฮัตตันไม่ได้แผ่ขยายไปถึงอนันต์

The murmur of the city dissolves into a squall

เสียงพึมพำของผู้คนเบื้องล่างกลายเป็นเสียงกรีดร้อง

whose chilling power I no longer feel.

ที่ผมไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น

I lift the balancing pole. I approach the edge.

ผมถือไม้พลอง เดินไปที่ขอบตึก

I step over the beam.

ก้าวผ่านคาน

I put my left foot on the cable,

วางเท้าซ้ายบทสายเคเบิล

the weight of my body raised on my right leg

น้ำหนักของตัวผมฝากอยู่ที่ขาขวา

anchored to the flank of the building.

ยึดกับด้านข้างของตึกไว้อย่างมั่นคง

Shall I ever so slightly shift my weight to the left?

ผมควรจะได้เริ่มทิ้งน้ำหนักไปทางซ้ายหรือไม่

My right leg will be unburdened,

ขาขวาของผมก็จะถูกปลดปล่อย

my right foot will freely meet the wire.

เท้าขวาก็จะเจอกับสายเคเบิล

On one side, a mass of a mountain, a life I know.

ข้างหนึ่งคือพื้นดินของภูเขา ที่ผมรู้จักคลอดชัวิต

On the other, the universe of the clouds,

อีกข้าง เป็นจักรวาลของเมฆ

so full of unknown we think it's empty.

มีแต่ของที่เราไม่รู้ ความว่างเปล่า

At my feet, the path to the north tower -- 60 yards of wire rope.

ที่เท้าของผม ทางเดินไปสู่นอร์ททาวเวอร์ ลวดยาว 60 หลา

It's a straight line, which sags,

เป็นเส้นตรง ที่หย่อน

which sways, which vibrates,

ที่โคลงเคลง ที่สั่น

which rolls on itself,

ที่หมุนไปรอบๆ

which is ice,

ที่เย็นเยือกราวกับน้ำแข็ง

which is three tons tight, ready to explode,

ที่มัดไว้แน่น พร้อมจะตึงขาด

ready to swallow me.

พร้อมที่จะกลืนผมลงไป

An inner howl assails me,

เสียงเรียกร้องจากภายในโจมตีผม

the wild longing to flee.

ความหวังที่จะหนี

But it is too late.

แต่มันช้าเกินไป

The wire is ready.

ลวดเส้นนั้นพร้อม

Decisively my other foot sets itself onto the cable.

เท้าอีกข้างของผมวางบนลวดเคเบิลด้วยความแน่วแน่

Faith is what replaces doubt

ศรัทธา คือสิ่งที่ทดแทนความไม่แน่ใจ

in my dictionary.

ในพจนานุกรมของผม

So after the walk

หลังจากการเดินครั้งนั้น

people ask me, "How can you top that?"

คนถามผมว่า จะทำลายสถิติตัวเองได้อย่างไร

Well I didn't have that problem.

ผมไม่มีปัญหาครับ

I was not interested in collecting the gigantic,

เพราะผมไม่ได้ใส่ใจกับการสะสมความยิ่งใหญ่

in breaking records.

ในการทุบสถิติ

In fact, I put my World Trade Center crossing

ที่จริง สำหรับผมการข้ามตึกเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์

at the same artistic level as some of my smaller walks --

ก็เป็นศิลปะระดับเดียวกับการเดินผู้อื่นๆ

or some completely different type of performance.

หรือการแสดงแบบที่ต่างออกไปด้วยซ้ำ

Let's see, such as my street juggling, for example.

เช่น การโยนวัตถุของผม เป็นตัวอย่าง

So each time

แต่ละครั้ง

I draw my circle of chalk on the pavement

ผมวาดรูปวงกลมบนฟุตบาท

and enter as the improvising comic silent character

เข้าไปอยู่ในวงกลมนั้น ทำเป็นตัวละครใบ้

I created 45 years ago,

ที่ผมสร้างไว้ 45 ปีที่แล้ว

I am as happy as when I am in the clouds.

ผมก็มีความสุขแบบเดียวกับที่ผมอยู่บนเหล่าก้อนเมฆ

But this here,

แต่ที่นี่ครับ

this is not the street.

ที่นี่ไม่ใช่ถนนที่ผมคุ้นเคย

So I cannot street juggle here, you understand.

ผมไม่สามารถโยนของที่นี่ได้ เข้าใจนะครับ

So you don't want me to street juggle here, right?

คุณก็ไม่อยากให้ผมโยนวัตถุที่นี่ ใช่ไหมครับ

You know that, right?

คุณรู้ใช่ไหมครับ

You don't want me to juggle, right?

คุณไม่อยากให้ผมโยนของที่นี่

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

(Music)

(เสียงดนตรี)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you. Thank you.

ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ

Each time I street juggle

แต่ละครั้งที่ผมโยนของ

I use improvisation.

ผมแสดงสด ประสมประสาน

Now improvisation is empowering

การประสมประสานเป็นสิ่งที่มีพลัง

because it welcomes the unknown.

เพราะมันเปิดรับสิ่งที่เราไม่รู้จัก

And since what's impossible is always unknown,

เพราะสิ่งที่เป็นไปไม่ได้มักเป็นสิ่งที่เราไม่รู้จัก

it allows me to believe I can cheat the impossible.

มันจึงทำให้ผมเชื่อว่าผมสามารถเปลี่ยนสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ได้

Now I have done the impossible not once,

ผมได้ทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว

but many times.

แต่หลายครั้ง

So what should I share? Oh, I know. Israel.

เรื่องไหนดีล่ะที่ผมควรจะแบ่งปันกับพวกคุณ ผมรู้แล้ว เรื่องอิสราเอล

Some years ago I was invited to open the Israel Festival

หลายปีมาแล้ว ผมได้รับเชิญให้ไปร่วมเปิดงานเทศกาลอิสราเอล

by a high-wire walk.

ด้วยการเดินไต่ลวด

And I chose to put my wire

ผมเลือกที่จะขึงเชือกของผม

between the Arab quarters and the Jewish quarter of Jerusalem

พาดผ่านส่วนอาหรับ และส่วนยิวของกรุงเยรูซาเลม

over the Ben Hinnom Valley.

ข้ามหุบเขาเบนฮินนอม

And I thought it would be incredible

และผมคิดว่ามันจะเป็นอะไรที่เหลือเชื่อมากๆ

if in the middle of the wire

หากว่า ตรงกลางของลวดเคเบิลนั้น

I stopped and, like a magician,

ผมหยุด และเหมือนกับนักมายากล

I produce a dove and send her in the sky

ผมเสกนกพิราบ ให้โบยบินไปในท้องฟ้า

as a living symbol of peace.

เป็นสัญลักษณ์ของสันติภาพ

Well now I must say,

ผมต้องบอกครับว่า

it was a little bit hard to find a dove in Israel, but I got one.

แม้ว่านกพิราบในอิสราเอลจะหายาก ผมก็หามาจนได้ตัวหนึ่ง

And in my hotel room,

ในห้องพักโรงแรม

each time I practiced making it appear and throwing her in the air,

ทุกครั้งที่ผมฝึกเสก และปล่อยเธอไปในอากาศ

she would graze the wall and end up on the bed.

นกเธอก็จะบินเฉียดไปที่กำแพง และเกาะที่เตียง

So I said, now it's okay. The room is too small.

ผมก็คิดว่าใช้ได้แล้ว ห้องมันอาจจะเล็กเกินไป

I mean, a bird needs space to fly.

นั่นคือ นกต้องการพื้นที่สำหรับบิน

It will go perfectly on the day of the walk.

ทุกอย่างจะสมบูรณ์แบบในวันนั้น

Now comes the day of the walk.

คราวนี้ก็มาถึงวันแสดงจริง

Eighty thousand people spread over the entire valley.

ผู้ชมร่วมแปดหมื่นคนก็รอชมการเดินของผม

The mayor of Jerusalem, Teddy Kollek, comes to wish me the best.

เทดดี คอลเล็ก นายกเทศมนตรีกรุงเยรูซาเลม มาอวยพรผม

But he seemed nervous.

แต่ว่าเขาดูวิตกกังวล

There was tension in my wire,

มันมีแรงตึงในเชือกของผม

but I also could feel tension on the ground.

และผมก็ยังรู้สึกได้ถึงความตึงเครียดของเมือง

Because all those people

เพราะว่าผู้คนกรุงเยรูซาเลม

were made up of people who, for the most part,

เป็นกลุ่มคนที่หลากหลาย และส่วนมาก

considered each other enemies.

พิจารณาว่าเป็นศัตรูซึ่งกันและกัน

So I start the walk. Everything is fine.

ผมก็เริ่มเดิน ทุกอย่างเป็นไปปกติ

I stop in the middle.

ผมหยุดอยู่ตรงกลาง

I make the dove appear.

ผมเสกนกพิราบ

People applaud in delight.

ผู้คนปรบมือด้วยความพอใจ

And then in the most magnificent gesture,

ด้วยท่าทีที่สง่าที่สุด

I send the bird of peace into the azure.

ผมส่งนกสันติภาพตัวนั้นไปสู่ท้องฟ้ากว้าง

But the bird, instead of flying away,

แต่นกตัวนั้น แทนที่จะบินหนึไป

goes flop, flop, flop and lands on my head.

บินต่ำ ต่ำ ต่ำ และเกาะที่ศีรษะของผม

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And people scream.

ผู้คนก็กรีดร้อง

So I grab the dove,

ผมจึงจับนกพิราบตัวนั้น

and for the second time I send her in the air.

แล้วโยนมันออกไปสู่ท้องฟ้าเป็นครั้งที่สอง

But the dove, who obviously didn't go to flying school,

แต่นกตัวนั้น เนื่องจากไม่ได้เข้าโรงเรียนการบินแน่ๆ

goes flop, flop, flop and ends up at the end of my balancing pole.

บินเลียดลง เลียดลง และมาเกาะที่ปลายข้างหนึ่งของไม้คานถ่วงน้ำหนักของผม

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

You laugh, you laugh. But hey.

คุณหัวเราะ หัวเราะครับ แต่ว่า

I sit down immediately. It's a reflex of wire walkers.

ผมนั่งลงทันที มันเป็นปฏิกิริยาตอบสนองของนักไต่ลวด

Now in the meantime, the audience, they go crazy.

ขณะเดียวกันนั้น ผู้ชมก็ปลาบปลื้มมากๆ

They must think this guy with this dove,

พวกเขาคงคิดว่า ผู้ชายคนนี้กับนกพิราบตัวนี้

he must have spent years working with him.

คงฝึกด้วยกันมาหลายปี

What a genius, what a professional.

อัจฉริยะ และมืออาชีพมากๆ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So I take a bow. I salute with my hand.

ผมจึงโค้งคำนับ และโบกมือทักทาย

And at the end I bang my hand against the pole

เพื่อจะใช้มือของผมตีที่ไม้คาน

to dislodge the bird.

ให้นกนั้นบินออกไป

Now the dove, who, now you know, obviously cannot fly,

คราวนี้ นกตัวนั้น ซึ่งบินไม่ได้แน่ๆ

does for the third time a little flop, flop, flop

เป็นครั้งที่สาม ที่บินต่ำลง ต่ำลง

and ends up on the wire behind me.

และมาเกาะที่เส้นลวดอยู่ข้างหลังผม

And the entire valley goes crazy.

และก็เป็นที่ชื่นชอบของผู้ชม

Now but hold on, I'm not finished.

แต่คราวนี้ ผมยังเดินไม่เสร็จครับ

So now I'm like 50 yards from my arrival

อีกประมาณ 50 หลา กว่าจะถึงจุดหมาย

and I'm exhausted, so my steps are slow.

เนื่องจากผมเหนื่อย ผมจึงก้าวแต่ละก้าวแบบช้า

And something happened.

แล้วบางอย่างก็เกิดขึ้น

Somebody somewhere, a group of people,

คนหนึ่งจากที่หนึ่ง หรือกลุ่มคน

starts clapping in rhythm with my steps.

ปรบมือเป็นจังหวะกับก้าวเดินของผม

And within seconds the entire valley

ภายในไม่กี่วินาที ทั้งหุบเขา

is applauding in unison with each of my steps.

ก็ปรบมือด้วยกับอย่างพร้อมเพรียง สำหรับแต่ละก้าวของผม

But not an applause of delight like before,

แต่ไม่ใช่เสียงปรบมือด้วยความพึงพอใจ

an applause encouragement.

หากแต่เป็นการปรบมือให้กำลังใจ

For a moment, the entire crowd had forgotten their differences.

ในช่วงเวลานั้น ฝูงชนได้ลืมถึงความแตกต่างของตัวเอง

They had become one, pushing me to triumph.

เขารวมกันเป็นหนึ่ง เพื่อผลักดันให้ผมไปถึงจุดหมาย

I want you just for a second

สักวินาทีหนึ่ง ผมอยากให้คุณ

to experience this amazing human symphony.

ได้สัมผัสประสบการณ์ประสานเสียงอันวิเศษของมนุษย์

So let's say I am here and the chair is my arrival.

สมมติว่า ผมอยู่ตรงนี้ และเก้าอี้ตัวนั้นเป็นจุดหมายของผม

So I walk, you clap, everybody in unison.

ผมจะเดิน และทุกคนปรบมือนะครับ โดยพร้อมเพรียง

(Clapping)

(เสียงตบมือเป็นจังหวะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So after the walk, Teddy and I become friends.

หลังจากการเดินครั้งนั้น เท็ดดี้กับผมก้เป็นเพื่อนกัน

And he tells me, he has on his desk a picture of me

และเขาบอกผมว่า บนโต๊ะของเขามีภาพของผม

in the middle of the wire with a dove on my head.

อยู่ตรงกลางของทางเดินลวด และนกพิราบบนศีรษะของผม

He didn't know the true story.

เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นจริง

And whenever he's daunted by an impossible situation

เมื่อเขาเผชิญกับสถานการณ์ที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้

to solve in this hard-to-manage city,

เพื่อแก้ปัญหา ในเมืองที่มีการจัดการยากลำบาก

instead of giving up, he looks at the picture and he says,

แทนที่เขาจะเลิกล้มความตั้งใจ เขาดูที่รูปใบนั้น และพูดว่า

"If Philippe can do that, I can do this,"

ถ้าฟิลิปป์ทำได้ ฉันก็ทำได้เหมือนกัน

and he goes back to work.

แล้วเขาก็ไปทำงานต่อ

Inspiration.

แรงบันดาลใจ

By inspiring ourselves

ด้วยการผลักดันตนเอง

we inspire others.

เราสร้างแรงบันดาลใจให้คนอื่น

I will never forget this music,

ผมไม่เคยที่จะลืมเสียงดนตรีนี้

and I hope now neither will you.

และผมหวังว่าคุณก็คงจะไม่ลืมเหมือนกัน

Please take this music with you home,

โปรดรับเสียงดนตรีนี้ไว้กับคุณ

and start gluing feathers to your arms

ติดปีกให้กับแขนของคุณ

and take off and fly,

แล้วบินถลาออกไป

and look at the world from a different perspective.

มองโลกจากมุมมองใหม่

And when you see mountains,

เมื่อคุณเห็นภูเขา

remember mountains can be moved.

คุณจะเห็นว่า ภูเขาก็สามารถเคลื่อนที่ได้

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Thank you. Thank you.

ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)