Philippe Petit: The journey across the high wire

فیلیپ پتیت : سفری از طریق بندبازی

Translator: Timothy Covell Reviewer: Morton Bast

Translator: Amirpouya Ghaemian Reviewer: soheila Jafari

This sound,

این صدا،

this smell,

این رایحه،

this sight

این صحنه،

all remind me of the campfires of my childhood,

تمام این ها مرا به یاد پیک نیک های دوران کودکی ام می اندازد،

when anyone could become a storyteller in front of the dancing flames.

زمانی که هر کسی در برابر شعله های رقصان آتش می توانست یک قصه گو شود.

There was this wondrous ending

و همیشه یک پایان حیرت انگیز اتفاق می افتاد :

when people and fire fell asleep almost in unison.

آدم ها و آتش تقریبا هم زمان به خواب فرو می رفتند.

It was dreaming time.

و زمان رؤیا پردازی فرا می رسید.

Now my story has a lot to do with dreaming,

داستان من سر و کار زیادی با رؤیا پردازی دارد،

although I'm known to make my dreams come true.

اگرچه من به محقق کردن رؤیا هایم مشهور شده ام.

Last year, I created a one-man show.

پارسال، من یک نمایش تک نفره اجرا کردم.

For an hour and a half I shared with the audience

به مدت یک ساعت و نیم من زندگی خلاقانه ام را با حاضرین در میان گذاشتم،

a lifetime of creativity,

به مدت یک ساعت و نیم من زندگی خلاقانه ام را با حاضرین در میان گذاشتم،

how I pursue perfection, how I cheat the impossible.

این که چگونه در پی کمال می گشتم، و غیر ممکن ها را ممکن می کردم.

And then TED challenged me:

و TED مرا به مبارزه طلبید :

"Philippe, can you shrink this lifetime to 18 minutes?"

"فیلیپ، آیا می توانی زمان این داستان را به ۱۸ دقیقه برسانی ؟"

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

Eighteen minutes, clearly impossible.

هجده دقیقه، کاملا غیر ممکن است.

But here I am.

اما من این جا هستم.

One solution was to rehearse a machine gun delivery

یک راه حل این است که مثل مسلسل پشت سر هم حرف بزنم

in which every syllable, every second will have its importance

به طوری که هر بخش از کلمه، هر ثانیه اهمیت خودش را داشته باشد

and hope to God the audience will be able to follow me.

و امید به خداوند که حاضرین بتوانند حرف های مرا دنبال کنند.

No, no, no.

نه، نه، نه.

No, the best way for me to start

نه، بهترین راه برای شروع ،

is to pay my respects to the gods of creativity.

ادای احترام به خداوندگار خلاقیت است.

So please join me for a minute of silence.

بنابراین لطفا یک دقیقه همراه با من سکوت کنید.

Okay, I cheated, it was a mere 20 seconds.

خیلی خب، من زیرِ حرفم زدم، تقریبا ۲۰ ثانیه شد.

But hey, we're on TED time.

اما به من حق دهید، این وقت متعلق به TED است.

When I was six years old,

وقتی من ۶ ساله بودم،

I fell in love with magic.

شیفته‌ی شعبده بازی شدم.

For Christmas I got a magic box

برای عید کریسمس من یک کیف شعبده بازی ،

and a very old book on card manipulation.

و یک کتاب خیلی قدیمی درباره‌ی تردستی با ورق های پاسور هدیه گرفتم.

Somehow I was more interested in pure manipulation

من به تردستی های با ورق های پاسور

than in all the silly little tricks in the box.

بیشتر از آن همه حقه های کوچک احمقانه ی داخل آن کیف علاقمند شده بودم.

So I looked in the book for the most difficult move,

من در کتاب دنبال سخت ترین تردستی گشتم.

and it was this.

و آن این بود.

Now I'm not supposed to share that with you,

من قاعدتا نباید راز این شعبده را با شما در میان بگذارم،

but I have to show you the card is hidden in the back of the hand.

اما مجبورم به شما نشان بدهم که کارت در پشت دستم پنهان شده است.

Now that manipulation

این تردستی در ۷ حرکت انجام می شود،

was broken down into seven moves

این تردستی در ۷ حرکت انجام می شود،

described over seven pages.

که در ۷ صفحه توضیح داده شده بود.

One, two, three,

یک، دو، سه،

four, five, six and seven.

چهار، پنج، شش و هفت.

And let me show you something else.

اجازه دهید چیز دیگری به شما نشان بدهم.

The cards were bigger than my hands.

کارت هایی که داشتم از دستانم بزرگ تر بودند.

Two months later, six years old,

دو ماه بعد، وقتی ۶ ساله بودم،

I'm able to do one, two, three, four, five, six, seven.

می توانستم این حرکت را سریع تر انجام دهم.

And I go to see a famous magician

و بعد به دیدن یک شعبده باز مشهور رفتم،

and proudly ask him, "Well what do you think?"

و با افتخار از او پرسیدم، "نظرتون چیه ؟"

Six years old.

شش سالم بود.

The magician looked at me and said, "This is a disaster.

شعبده باز به من نگاه کرد و گفت،

You cannot do that in two seconds

"واقعا افتضاح است. تو حتی نمی توانی این حرکت را در ۲ ثانیه انجام دهی

and have a minuscule part of the card showing.

و بخش هایی از کارت از لای انگشتانت معلوم است.

For the move to be professional, it has to be less than one second

برای این که این حرکت حرفه ای انجام شود، باید در کمتر از یک ثانیه انجام شود

and it has to be perfect."

و باید کامل باشد."

Two years later, one -- zoop.

دو سال بعد، یک -- غیب شد!

And I'm not cheating. It's in the back. It's perfect.

من کلک نزدم. کارت پشت دستم است. کامل انجام شد.

Passion is the motto

شور و اشتیاق٬ شعار همه ی کار های من است.

of all my actions.

شور و اشتیاق٬ شعار همه ی کار های من است.

As I'm studying magic,

زمانی که شعبده بازی یاد می گرفتم،

juggling is mentioned repeatedly

تردستی به دفعات به عنوان راه بزرگی برای دستیابی به چالاکی و هماهنگی معنا شده است.

as a great way to acquire dexterity and coordination.

تردستی به دفعات به عنوان راه بزرگی برای دستیابی به چالاکی و هماهنگی معنا شده است.

Now I had long admired how fast and fluidly

من در این تعجب بودم که شعبده باز ها چقدر سریع و چالاک اشیاء را به پرواز در می آورند.

jugglers make objects fly.

من در این تعجب بودم که شعبده باز ها چقدر سریع و چالاک اشیاء را به پرواز در می آورند.

So that's it. I'm 14; I'm becoming a juggler.

و این خودشه. من ۱۴ ساله هستم؛ و یک شعبده باز شده ام.

I befriend a young juggler in a juggling troupe,

من با یک شعبده باز جوان در یک گروه شعبده بازی دوست بودم،

and he agrees to sell me three clubs.

و او موافقت کرد که به من سه کلوب (میل یا دمبل) بفروشد.

But in America you have to explain. What are clubs?

اما در آمریکا باید توضیح دهید. کلوب ها چه هستند؟

Nothing to do with golf.

کلوب ها هیچ ربطی به گلف و باشگاه ندارند.

They are those beautiful oblong objects,

کلوب ها همان وسیله های زیبای کشیده هستند،

but quite difficult to make.

اما ساختن آن ها بسیار مشکل است.

They have to be precisely lathed.

آن ها باید به دقت توفال کوبی شوند. (پوشاندن آن ها با لایه ی نازک چوبی)

Oh, when I was buying the clubs,

اما، وقتی کلوب ها را می خریدم،

somehow the young juggler was hiding from the others.

شعبده باز جوان خودش را از بقیه پنهان می کرد.

Well I didn't think much of it at the time.

آن زمان من خیلی به این قضیه توجه نکردم.

Anyway, here I was progressing with my new clubs.

به هر حال، کار من با کلوب های جدیدم بهتر و بهتر می شد.

But I could not understand.

اما نمی توانستم یک چیز را بفهمم.

I was pretty fast, but I was not fluid at all.

من خیلی فرز بودم، اما به هیچ عنوان نمی توانستم این حرکت را به صورت روان انجام بدهم.

The clubs were escaping me at each throw.

کلوب ها با هر بار پرتاب از دستان من فرار می کردند.

And I was trying constantly to bring them back to me.

و من دائما تلاش می کردم تا آن ها را به طرف خودم برگردانم.

Until one day I practiced in front of Francis Brunn,

تا این که یک روز من جلوی فرانسیس برون - بزرگ ترین تردست جهان - شروع به نشان دادن حرکت کردم ،

the world's greatest juggler.

تا این که یک روز من جلوی فرانسیس برون - بزرگ ترین تردست جهان - شروع به نشان دادن حرکت کردم ،

And he was frowning.

و او اخم کرد.

And he finally asked, "Can I see those?"

در انتها پرسید : "می توانم ان ها را ببینم ؟"

So I proudly showed him my clubs.

من با افتخار کلوب هایم را نشانش دادم.

He said, "Philippe, you have been had.

او گفت، "فیلیپ، سرت کلاه گذاشته اند."

These are rejects. They are completely out of alignment.

"این ها خراب هستند. آن ها کاملا نا موزون هستند."

They are impossible to juggle."

"با آن ها به هیچ عنوان نمی توان تردستی کرد."

Tenacity is how I kept at it

اراده؛ چیزی بود که باعث شد با توجه به همه موانع بر آن ماندم.

against all odds.

اراده؛ چیزی بود که باعث شد با توجه به همه موانع بر آن ماندم.

So I went to the circus to see more magicians, more jugglers,

بعد ها من برای دیدن شعبده بازها و تردست های بیشتر به سیرک رفتم،

and I saw -- oh no, no, no, I didn't see.

و من کسانی را دیدم -- نه، نه، نه، ندیدم.

It was more interesting; I heard.

از آن جالب تر؛ درباره ی آن ها شنیدم.

I heard about those amazing men and women

من درباره ی مردان و زنان شگفت انگیزی شنیدم که در هوا راه می رفتند --

who walk on thin air --

من درباره ی مردان و زنان شگفت انگیزی شنیدم که در هوا راه می رفتند --

the high-wire walkers.

بندباز ها.

Now I have been playing with ropes and climbing all my childhood,

من تمام دوران کودکیم را با طناب و صعود کردن گذراندم ،

so that's it. I'm 16; I'm becoming a wire walker.

بنابراین در ۱۶ سالگی من یک بندباز شدم.

I found two trees --

من دو درخت پیدا کردم --

but not any kind of trees,

اما نه دو درخت معمولی ،

trees with character --

درخت هایی با هویت --

and then a very long rope.

و یک طناب خیلی بلند.

And I put the rope around and around

و من طناب را دور درخت ها پیچاندم و پیچاندم و پیچاندم

and around and around and around till I had no more rope.

تا جایی که طناب تمام شد.

Now I have all of those ropes parallel like this.

نهایتا من یک مجموعه ی موازی از طناب ها مثل این داشتم.

I get a pair of pliers and some coat hangers,

من یک انبردستی با تعدادی آویز لباس جور کردم،

and I gather them together in some kind of ropey path.

و آویز ها را مثل یک طناب در امتداد یکدیگر گره زدم.

So I just created the widest tightrope in the world.

من پهن ترین بند بندبازی جهان را ساختم.

What did I need? I needed the widest shoes in the world.

دیگر چه چیزی نیاز داشتم ؟ من پهن ترین کفش جهان را نیاز داشتم.

So I found some enormous, ridiculous, giant ski boots

من یک جفت چکمه ی اسکی خیلی بزرگ و مسخره پیدا کردم،

and then wobbly, wobbly I get on the ropes.

و لرزان لرزان روی طناب ها راه می رفتم.

Well within a few days I'm able to do one crossing.

در طی چند روز می توانستم طول طناب را طی کنم.

So I cut one rope off.

پس یک دور طناب را باز کردم.

And the next day one rope off.

فردای آن روز یک دور دیگر را هم باز کردم.

And a few days later, I was practicing on a single tightrope.

و چند روز بعد، من روی تنها یک طناب راه می رفتم.

Now you can imagine at that time

حتما می توانید تصور کنید که در آن زمان،

I had to switch the ridiculous boots for some slippers.

مجبور بودم آن پوتین های مسخره را با دمپایی راحتی عوض کنم.

So that is how -- in case there are people here in the audience who would like to try --

این کار به این دلیل بود که -- در صورتی که مردم تماشاچی که دوست داشتند بند بازی را امتحان کنند در جمع بودند --

this is how not to learn wire walking.

ترفند یادگیری این کار را نفهمند.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

Intuition is a tool essential in my life.

الهام؛ یک وسیله ی ضروری در زندگی من است.

In the meantime, I am being thrown out of five different schools

در این حین من از ۵ مدرسه ی مختلف اخراج شدم،

because instead of listening to the teachers,

چون به جای گوش کردن به درس معلم ها،

I am my own teacher, progressing in my new art

من معلم خودم بودم، در هنر جدیدم هر روز پیشرفت می کردم

and becoming a street juggler.

و یک تردست خیابانی می شدم.

On the high wire, within months,

در بندبازی، در عرض چند ماه،

I'm able to master all the tricks they do in the circus,

من استاد همه ی ترفند هایی شده بودم که آن ها در سیرک اجرا می کردند،

except I am not satisfied.

با این تفاوت که هنوز از خودم راضی نبودم.

I was starting to invent my own moves and bring them to perfection.

من شروع به اختراع حرکت های مخصوص خود، و رساندن آن ها به حد کمال کردم.

But nobody wanted to hire me.

اما هیچکس حاضر به استخدام من نبود.

So I started putting a wire up in secret and performing without permission.

بنابراین من شروع به نصب یک طناب به صورت پنهانی برای یک نمایش بدون مجوز کردم.

Notre Dame,

نوتردام،

the Sydney Harbor Bridge,

پل بندر سیدنی،

the World Trade Center.

مرکز تجارت جهانی.

And I developed a certitude, a faith

من یک اطمینان پیدا کرده بودم، یک اعتقاد،

that convinced me that I will get safely to the other side.

که مرا متقاعد می کرد که من ایمن به طرف دیگر می رسم.

If not, I will never do that first step.

وگرنه، من هرگز اولین گام را برنمی داشتم.

Well nonetheless,

به هر حال،

on the top of the World Trade Center

بر روی بام مرکز تجارت جهانی،

my first step was terrifying.

اولین گام من وحشتناک بود.

All of a sudden the density of the air is no longer the same.

به طور غیر منتظره ای چگالی هوا دیگر به اندازه‌ی قبل نبود.

Manhattan no longer spreads its infinity.

منهتن دیگر بی کرانگی خودش را نشان نمی داد.

The murmur of the city dissolves into a squall

زمزمه های جمعیت در طوفانی محو می شد،

whose chilling power I no longer feel.

که قدرت منجمد کننده اش مرا بی حس کرده بود.

I lift the balancing pole. I approach the edge.

من میله ی حفظ توازن را بالا بردم. به لبه نزدیک شدم.

I step over the beam.

روی میله رفتم.

I put my left foot on the cable,

پای چپم را روی کابل گذاشتم،

the weight of my body raised on my right leg

وزن بدنم روی پای راستم افتاده بود

anchored to the flank of the building.

که هنوز روی ساختمان قفل شده بود.

Shall I ever so slightly shift my weight to the left?

آیا باید وزن بدنم را آرام آرام روی پای چپم می انداختم؟

My right leg will be unburdened,

پای راستم سبک می شد،

my right foot will freely meet the wire.

و آزادانه به کابل می رسید.

On one side, a mass of a mountain, a life I know.

روی یک پایم، وزن یک کوه افتاده بود، زندگی‌ای که می شناختم.

On the other, the universe of the clouds,

روی پای دیگر، جهانی از ابر ها،

so full of unknown we think it's empty.

پر از ناشناخته هایی که فکر می کردیم وجود ندارند.

At my feet, the path to the north tower -- 60 yards of wire rope.

روی پاهایم بودم، مسیر به سمت برج شمالی -- ۶۰ یارد کابل بود.

It's a straight line, which sags,

یک خط مستقیم، که آویزان شده بود،

which sways, which vibrates,

که در نوسان بود، که می لرزید،

which rolls on itself,

که به دور خودش می غلتید،

which is ice,

که منجمد شده بود،

which is three tons tight, ready to explode,

که سه تن وزنش بود، آماده‌ی انفجار،

ready to swallow me.

آماده برای بلعیدن من.

An inner howl assails me,

یک ندای درونی ناگهان بر من هجوم آورد،

the wild longing to flee.

اشتیاق وحشیانه ای برای فرار کردن از انجام این کار.

But it is too late.

اما خیلی دیر شده بود.

The wire is ready.

کابل آماده بود.

Decisively my other foot sets itself onto the cable.

پای دیگرم قاطعانه خود را روی کابل قرار داد.

Faith is what replaces doubt

ایمان؛ چیزی است که واژه‌ی شک را از دیکشنری من پاک می کند.

in my dictionary.

ایمان؛ چیزی است که واژه‌ی شک را از دیکشنری من پاک می کند.

So after the walk

بعد از این که این کار را انجام دادم ،

people ask me, "How can you top that?"

مردم از من پرسیدند، "چطور توانستی از پس این کار بر بیایی؟"

Well I didn't have that problem.

خب من مشکل چندانی نداشتم.

I was not interested in collecting the gigantic,

من علاقه ای نداشتم که در رکورد های معروف شهرتی برای خودم کسب کنم.

in breaking records.

من علاقه ای نداشتم که در رکورد های معروف شهرتی برای خودم کسب کنم.

In fact, I put my World Trade Center crossing

در حقیقت، من بندبازی مرکز تجارت جهانی را از لحاظ هنری

at the same artistic level as some of my smaller walks --

به اندازه ی بقیه ی بندبازی های کوچک ترم می دانم --

or some completely different type of performance.

یا باقی کارهای با سبک کاملا متفاوتم.

Let's see, such as my street juggling, for example.

به طور مثال مانند تردستی های خیابانیم.

So each time

بنابراین هر وقت من یک دایره ی گچی روی پیاده رو می کشم،

I draw my circle of chalk on the pavement

بنابراین هر وقت من یک دایره ی گچی روی پیاده رو می کشم،

and enter as the improvising comic silent character

و به عنوان یک شخصیت صامت کمدی که ۴۵ سال پیش ایجاد کرده بودم وارد می شدم،

I created 45 years ago,

و به عنوان یک شخصیت صامت کمدی که ۴۵ سال پیش ایجاد کرده بودم وارد می شدم،

I am as happy as when I am in the clouds.

من به خوشحالی زمانی هستم که در ابر ها هستم.

But this here,

اما الآن این جا،

this is not the street.

خیابانی در کار نیست.

So I cannot street juggle here, you understand.

بنابراین من نمی توانم این جا تردستی خیابانی انجام دهم، امیدوارم به من حق بدهید.

So you don't want me to street juggle here, right?

خب، می خواهید من این جا تردستی خیابانی انجام دهم؟

You know that, right?

شروع کنم؟

You don't want me to juggle, right?

شما نمی خواهید من تردستی کنم؟

(Applause)

(تشویق حاضرین)

(Music)

(موسیقی)

(Applause)

(تشویق حاضرین)

Thank you. Thank you.

سپاسگزارم. سپاسگزارم.

Each time I street juggle

هر بار که تردستی می کنم،

I use improvisation.

به صورت بداهه کار می کنم.

Now improvisation is empowering

بداهه قدرت بخش است،

because it welcomes the unknown.

زیرا به ناشناخته ها خوشامد می گوید.

And since what's impossible is always unknown,

و از آن جا که همیشه آن چه غیر ممکن است ناشناخته است،

it allows me to believe I can cheat the impossible.

بداهه به من اجازه می دهد که باور کنم می توانم غیر ممکن ها را ممکن کنم.

Now I have done the impossible not once,

من غیرممکن را نه یک بار،

but many times.

بلکه چندین بار ممکن کرده ام.

So what should I share? Oh, I know. Israel.

کدام داستان را باید تعریف کنم ؟ بله، درسته. اسرائیل.

Some years ago I was invited to open the Israel Festival

چندین سال پیش من برای افتتاح فستیوال اسرائیل برای بندبازی دعوت شدم.

by a high-wire walk.

چندین سال پیش من برای افتتاح فستیوال اسرائیل برای بندبازی دعوت شدم.

And I chose to put my wire

من تصمیم گرفتم تا کابل بندبازی خودم را بین بخش عربی و بخش یهودی اورشلیم قرار دهم،

between the Arab quarters and the Jewish quarter of Jerusalem

من تصمیم گرفتم تا کابل بندبازی خودم را بین بخش عربی و بخش یهودی اورشلیم قرار دهم،

over the Ben Hinnom Valley.

روی دشت بنی حینوم.

And I thought it would be incredible

و من پیش خودم فکر کردم که خیلی فوق‌العاده میشود

if in the middle of the wire

اگه من وسط کابل بیاستم٬

I stopped and, like a magician,

مثل یک شعبده باز یک کبوتر ظاهر کنم و به طرف آسمان پروازش دهم،

I produce a dove and send her in the sky

مثل یک شعبده باز یک کبوتر ظاهر کنم و به طرف آسمان پروازش دهم،

as a living symbol of peace.

به عنوان یک نماد زنده‌ی صلح.

Well now I must say,

خب، باید بگویم،

it was a little bit hard to find a dove in Israel, but I got one.

خیلی سخت بود که یک کبوتر در اسرائیل پیدا کنم، اما من یکی گیر آوردم.

And in my hotel room,

و در اتاق هتل،

each time I practiced making it appear and throwing her in the air,

هر بار که به صورت امتحانی آن را ظاهر می کردم و پروازش می دادم،

she would graze the wall and end up on the bed.

او به دیوار خیره می شد و روی تخت فرود می آمد.

So I said, now it's okay. The room is too small.

با خودم گفتم، خیلی خب؛ اتاق خیلی کوچک است.

I mean, a bird needs space to fly.

منظور من این است که، یک پرنده برای پرواز نیاز به فضای باز دارد.

It will go perfectly on the day of the walk.

و امیدوار بودم که در روز بندبازی بدون هیچ مشکلی پرواز کند.

Now comes the day of the walk.

و بالاخره روز بندبازی فرا رسید.

Eighty thousand people spread over the entire valley.

هشتاد هزار نفر در سراسر دشت ایستاده بودند.

The mayor of Jerusalem, Teddy Kollek, comes to wish me the best.

شهردار اورشلیم، تدی کولک، آمد تا برای من آرزوی موفقیت کند.

But he seemed nervous.

اما عصبی به نظر می رسید.

There was tension in my wire,

تنش در کابل بندبازی من وجود داشت،

but I also could feel tension on the ground.

اما من می توانستم تنش را روی زمین (بین مردم) هم احساس کنم.

Because all those people

چون همه‌ی آن مردم،

were made up of people who, for the most part,

شامل افرادی می شدند که، غالبا،

considered each other enemies.

دشمنان یکدیگر محسوب می شدند.

So I start the walk. Everything is fine.

من راه رفتن را شروع کردم. همه چیز خوب بود.

I stop in the middle.

در میانه ی کابل ایستادم.

I make the dove appear.

کبوتر را ظاهر کردم.

People applaud in delight.

تماشاچیان از شادی شروع به کف زدن کردند.

And then in the most magnificent gesture,

و سپس به با شکوه ترین صورت ممکن ،

I send the bird of peace into the azure.

پرنده ی صلح را به سمت آسمان نیلگون فرستادم.

But the bird, instead of flying away,

اما پرنده، به جای این که مستقیم پرواز کند،

goes flop, flop, flop and lands on my head.

چند بار بال زد و روی سر من فرود آمد!

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

And people scream.

و مردم فریاد کشیدند.

So I grab the dove,

پس من پرنده را از روی سرم برداشتم،

and for the second time I send her in the air.

و برای دومین بار آن را به آسمان پرواز دادم.

But the dove, who obviously didn't go to flying school,

اما کبوتر، که به وضوح به مدرسه ی پرواز نرفته بود،

goes flop, flop, flop and ends up at the end of my balancing pole.

بال بال زد و روی یک سر میله‌ی حفظ تعادل من فرود آمد.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

You laugh, you laugh. But hey.

بخندید، بخندید. اما افسوس.

I sit down immediately. It's a reflex of wire walkers.

من ناگهان نشستم. این واکنش بندباز ها تحت این شرایط است.

Now in the meantime, the audience, they go crazy.

در این حین، تماشاچیان هیجان زده شده بودند.

They must think this guy with this dove,

حتما فکر می کردند این مرد با کبوترش واقعا فوق العاده اند،

he must have spent years working with him.

او حتما چند سال با کبوترش کار کرده است.

What a genius, what a professional.

چقدر هوشمندانه، چقدر حرفه ای.

(Laughter)

(خنده ی حاضرین)

So I take a bow. I salute with my hand.

من تعظیم کردم. با دستم ادای احترام کردم.

And at the end I bang my hand against the pole

و در پایان من به میله ی حفظ تعادل ضربه زدم تا پرنده را بپرانم.

to dislodge the bird.

و در پایان من به میله ی حفظ تعادل ضربه زدم تا پرنده را بپرانم.

Now the dove, who, now you know, obviously cannot fly,

همان طور که می دانید، کبوتر که ظاهرا نمی توانست پرواز کند،

does for the third time a little flop, flop, flop

برای سومین مرتبه بال بال زد و پشت سر من روی کابل فرود آمد.

and ends up on the wire behind me.

برای سومین مرتبه بال بال زد و پشت سر من روی کابل فرود آمد.

And the entire valley goes crazy.

کل تماشاچیان حاضر در دشت هیجان زده شده بودند.

Now but hold on, I'm not finished.

صبر کنید، هنوز داستان تمام نشده است.

So now I'm like 50 yards from my arrival

هنوز ۵۰ یارد تا محل رسیدن فاصله داشتم،

and I'm exhausted, so my steps are slow.

و خسته شده بودم ، و گام هایم آهسته تر شده بودند.

And something happened.

و ناگهان اتفاقی رخ داد.

Somebody somewhere, a group of people,

چند نفر از یک گوشه و کناری، یک گروه از تماشاچیان،

starts clapping in rhythm with my steps.

با آهنگ گام برداشتن من شروع به کف زدن کردند.

And within seconds the entire valley

و در عرض چند ثانیه سراسر دشت در حال کف زدن هماهنگ با هر گام من بودند.

is applauding in unison with each of my steps.

و در عرض چند ثانیه سراسر دشت در حال کف زدن هماهنگ با هر گام من بودند.

But not an applause of delight like before,

اما نه کف زدن ناشی از شادی مثل قبل،

an applause encouragement.

کف زدنی برای تشویق.

For a moment, the entire crowd had forgotten their differences.

برای یک لحظه، تمام جمعیت تفاوت های میان خودشان را فراموش کرده بودند.

They had become one, pushing me to triumph.

آن ها متحد شده بودند، و مرا به سمت پیروزی راهنمایی می کردند.

I want you just for a second

من می خواهم فقط برای یک لحظه،

to experience this amazing human symphony.

هماهنگی شگفت انگیز میان انسان ها را تجربه کنید.

So let's say I am here and the chair is my arrival.

تصور کنید من این جا روی کابل هستم و صندلی مقصد من است.

So I walk, you clap, everybody in unison.

به ازای هر گام من شما یک بار کف بزنید، همه هماهنگ با هم.

(Clapping)

(صدای کف زدن)

(Applause)

(تشویق حاضرین)

So after the walk, Teddy and I become friends.

بعد از آن مراسم بندبازی، من و تدی با هم دوست شدیم.

And he tells me, he has on his desk a picture of me

و او به من گفت، او یک تصویر از من روی میزش دارد ،

in the middle of the wire with a dove on my head.

در حالی که در میانه ی کابل هستم و یک کبوتر روی سر من نشسته است.

He didn't know the true story.

او نمی دانست واقعا چه اتفاقی افتاده است.

And whenever he's daunted by an impossible situation

و هر وقت که به یک مشکل غیر قابل حل در این شهر غیر قابل کنترل برمی خورد،

to solve in this hard-to-manage city,

و هر وقت که به یک مشکل غیر قابل حل در این شهر غیر قابل کنترل برمی خورد،

instead of giving up, he looks at the picture and he says,

به جای جا زدن، او به این تصویر خیره می شود و می گوید،

"If Philippe can do that, I can do this,"

"اگر فیلیپ توانست این کار را انجام دهد، من هم می توانم."

and he goes back to work.

و به کارش باز می گردد.

Inspiration.

الهام گرفتن.

By inspiring ourselves

با الهام بخشیدن به خودمان،

we inspire others.

به دیگران الهام می دهیم.

I will never forget this music,

من هیچ گاه این موسیقی را فراموش نمی کنم،

and I hope now neither will you.

و امیدوارم شما هم فراموش نکنید.

Please take this music with you home,

لطفا این موسیقی را به خانه ی خود ببرید،

and start gluing feathers to your arms

و به دستانتان پر بچسبانید ،

and take off and fly,

و بال هایتان را بگشایید و پرواز کنید،

and look at the world from a different perspective.

و به جهان با یک دید دیگر بنگرید.

And when you see mountains,

و هنگامی که کوه ها را می بینید،

remember mountains can be moved.

به خاطر بسپارید که کوه ها هم می توانند جا به جا شوند.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

Thank you. Thank you.

متشکرم. متشکرم.

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)