A highly scientific taxonomy of haters | Negin Farsad

Translator: Dollaya Piumsuwan Reviewer: Rawee Ma

I'm an Iranian-American Muslim female,

ฉันเป็นหญิงมุสลิมชาวอิหร่าน-อเมริกัน

like all of you.

เหมือนกับคุณ

And I'm also a social justice comedian,

และยังเป็นนักแสดงตลก เรื่องความยุติธรรมทางสังคม

something that I insist is an actual job.

ซึ่งฉันยืนยันว่ามันเป็นอาชีพจริง ๆ

To explain what that is, let me tell you how I got here.

เพื่ออธิบายว่ามันคืออะไร ฉันจะเล่าว่ามาถึงตรงนี้ได้อย่างไร

I've performed all over the country.

ฉันแสดงมาทั่วประเทศ

And let me tell you, America is majestic, right?

และขอบอกเลยว่า อเมริกาใหญ่มากใช่ไหมคะ

It's got breathtaking nature,

และมีธรรมชาติที่สวยงาม

waffle houses

มีร้านขนมวาฟเฟิล

and diabetes as far as the eye can see.

และเบาหวานที่เห็นมาแต่ไกล

It is really something.

มันวิเศษจริง ๆ

Now, the American population can be broken up

เราสามารถแบ่งประชากรชาวอเมริกัน

into three main categories:

ออกเป็นสามกลุ่มใหญ่ ๆ

there's mostly wonderful people,

มีกลุ่มคนที่น่ารัก

haters

กลุ่มคนที่เกลียดชัง

and Florida.

และฟลอริด้า

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Besides Florida, the most troubling category here are the Haters.

นอกจากฟลอริด้าแล้วกลุ่มคน ที่มีปัญหามากที่สุดคือกลุ่มคนเกลียดชัง

They are a minority,

พวกเขาเป็นคนกลุ่มน้อย

but they overcompensate by being extra loud.

แต่พวกเขาชดเชยมันด้วยการ ส่งเสียงดังมากเป็นพิเศษ

They have the Napoleon complex of demographics,

พวกเขามีภาวะ "Napoleon Complex" ในเชิงจำนวน

and yes, some of the men do wear heels.

ใช่ค่ะ ผู้ชายบางคนใส่รองเท้าส้นสูง

As a social justice comedian,

ในฐานะนักแสดงตลก เรื่องความยุติธรรมทางสังคม

it's my goal to convert these haters,

เป้าหมายของฉันคือ การเปลี่ยนกลุ่มคนเหล่านี้

because they hate a lot of things, which leads to negative outcomes,

เพราะพวกเขาเกลียดหลายสิ่ง ซึ่งนำไปสู่ผลลัพธ์ทางลบ

like racism, violence and Ted Nugent.

อย่างการเหยียดผิว ความรุนแรงและเทด นูเจนท์ [นักเคลื่อนไหวและนักดนตรีชาวอเมริกัน]

This is not an exhaustive list;

นี่แค่คร่าวๆ

I'm probably missing 3-7 items.

ฉันอาจไม่ได้พูดถึงอีก 3-7 อย่าง

But the point is,

ประเด็นคือ

we have to reckon with the haters.

เราต้องจัดการพวกเขา

But there's variance within this group

แต่ยังมีความแตกต่างในกลุ่มคนเกลียดชัง

and it's not efficient to go after all of them, right?

และการจัดการพวกเขาทุกคน คงไม่ใช่วิธีที่ได้ผลแน่ใช่ไหมคะ

So what I've done is created a highly scientific Taxonomy of Haters.

ดังนั้นสิ่งที่ฉันทำคือ การจัดหมวดหมู่คนเกลียดชัง

I basically took all of the haters,

ฉันเพียงแค่เอาคนเกลียดชังทั้งหลาย

I put them in a petri dish, like a scientist,

ใส่จากเพาะเชื้อเหมือนที่นักวิทยาศาสตร์ทำ

and this is what I found.

และนี่คือสิ่งที่ฉันพบ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

First off, we have the trolls.

ประเภทแรก คือ เหล่าเกรียนบนโลกออนไลน์

These are your garden-variety digital haters.

เป็นกลุ่มคนเกลียดชังทั่วไปในยุคดิจิทัล

They're the people who quit their jobs

พวกเขาออกจากงาน

so they can post on YouTube videos all day long.

เพื่อที่จะได้โพสต์วิดีโอลง Youtube ได้ทั้งวัน

There's also the drive-by haters.

แล้วก็มีเหล่าเกรียนบนท้องถนน

Now, these people will be at a stoplight,

ซึ่งจะเจอได้ตามสี่แยกไฟแดง

they'll wait for the light to turn green

พวกเขาจะรอไฟเขียว

and when it does, they yell, "Go back to your own country!"

และเมื่อไฟเขียว พวกเขาจะตะโกน "กลับไปประเทศของแกซะ!"

Now back in the day, they would've actually gotten out of their cars

ถ้าเป็นอดีต พวกเขาอาจจะลงมาจากรถ

แสดงความเกลียดแค้นใส่คุณ

and hated you to your face.

But they just don't make them like they used to --

แต่ตอนนี้พวกเขาไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว

ซึ่งเป็นสัญญาบ่งบอกว่ามันเริ่มลดลง

which is another sign of the decline in America.

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

The next category

อีกประเภทหนึ่ง

is the mission-oriented-bigot- whose-group-affiliation-

คือกลุ่มคนเกลียดชังคลั่งศาสนา

ที่กลุ่มของเขาปกปิดความเกลียดชังนั้นไว้

gives-them-cover-for-hating hater.

These guys like to hate via a seemingly nice organization,

พวกเขาชอบแสดงความเกลียดชัง ผ่านองค์กรที่ดูเหมือนจะเป็นมิตร

like a church or a nonprofit,

อย่างเช่นโบสถ์หรือองค์กรไม่แสวงหากำไร

and they oftentimes like to speak in an old-timey voice.

และบ่อยครั้งที่พวกเขาจะพูดด้วย น้ำเสียงที่มีประสบการณ์

But the group I'm most interested in is the swing hater.

แต่กลุ่มที่ฉันสนใจเป็นพิเศษ คือกลุ่มเกลียดชังที่เอาแน่เอานอนไม่ได้

The swing hater is sister to the swing voter --

พวกเขาเป็นญาติกับกลุ่มคน มีสิทธิ์เลือกตั้งที่เอาแน่เอานอนไม่ได้

they just can't decide!

พวกเขาตัดสินใจไม่ได้!

They're like ideological sluts

พวกเขาเหมือนคนน่ารังเกลียดในอุดมคติ

who move from hating to not hating.

ที่เปลี่ยนจากเกลียดเป็นไม่เกลียด

And they do it because they don't have enough information.

พวกเขาเปลี่ยนเพราะพวกเขามีข้อมูลไม่เพียงพอ

This is the group I like to target with social justice comedy.

พวกเขาคือกลุ่มเป้าหมายของเรื่องตลก เล่าความยุติธรรมในสังคมของฉัน

Why comedy?

แล้วทำไมต้องเป็นการแสดงตลก

Because on a scale of comedy to brochure,

เพราะถ้าให้เลือกระหว่างเรื่องตลกกับใบปลิว

the average American prefers comedy, as you can see from this graph.

ชาวอเมริกันส่วนใหญ่จะเลือกเรื่องตลก ตามกราฟนี้

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Comedy is very popular.

ตลกเป็นที่นิยมมาก

And by the way,

และที่สำคัญ

this is a mathematically accurate graph,

แผนภาพนี้ถูกต้องตามหลักคณิตศาสตร์

generated from fake numbers.

สร้างจากข้อมูลปลอม

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Now, the question is:

คำถามก็คือ

Why does social justice comedy work?

แล้วทำไมละครตลก เรื่องความยุติธรรมทางสังคมถึงได้ผล

Because, first off, it makes you laugh.

เพราะ อย่างแรก มันทำให้คุณหัวเราะ

And when you're laughing, you enter into a state of openness.

และเมื่อคุณหัวเราะคุณจะเข้าสู่สภาวะเปิดรับ

And in that moment of openness,

และขณะที่อยู่ในสภาวะเปิดรับนั้นเอง

a good social justice comedian can stick in a whole bunch of information,

ดาราตลกเรื่องความยุติธรรมทางสังคม จะสามารถใส่ข้อมูลจำนวนมากเข้าไป

and if they're really skilled,

และถ้าเขามีทักษะสูง

a rectal exam.

จะสามารถตรวจทวารหนักได้ด้วย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Here are some ground rules for social justice comedy:

มีกฎเหล็กอยู่สำหรับการแสดงตลก ที่บอกเล่าความยุติธรรมทางสังคม

first off, it's not partisan.

อย่างแรก จะต้องไม่แบ่งพรรคแบ่งพวก

This isn't political comedy, this is about justice,

มันไม่ใช่ตลกการเมือง นี่เป็นเรื่องความยุติธรรม

and no one is against justice.

และไม่มีใครต่อต้านความยุติธรรม

Two, it's inviting and warm,

ประการที่สอง จะต้องเชิญชวนและอบอุ่น

it makes you feel like you're sitting inside of a burrito.

มันจะต้องทำให้คุณรู้สึก เหมือนกับนั่งอยู่ในเบอร์ริโต

Three, it's funny but sneaky,

ประการที่สาม จะต้องตลกและแนบเนียน

like you could be hearing an interesting treatise

เหมือนกับคุณกำลังได้ยินบทความที่น่าสนใจ

on income inequality,

เรื่องความเหลื่อมล้ำทางรายได้

that's encased in a really sophisticated poop joke.

ที่แฝงอยู่ในมุขตลกฉี่ราดที่เฉียบคม

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Here's how I see social justice comedy working.

นี่คือวิธีที่ฉันเห็นว่าเรื่องตลกเล่า ความเป็นธรรมในสังคมได้

A few years ago, I rounded up a bunch of Muslim-American comedians --

หลายปีก่อน ฉันจัดชุมนุมนักแสดงตลก ชาวอเมริกันมุสลิม

in a non-violent way --

ด้วยวิธีสงบ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And we went around the country

เราเดินทางไปทั่วประเทศ

to places like Alabama, Arizona, Tennessee, Georgia --

เช่น อลาบามา แอริโซน่า เทนเนสซี จอร์เจีย

places where they love the Muzzies --

ที่ที่ผู้คนรักมุสลิม

and we did stand-up shows.

เราจัดการแสดงสด

We called the tour "The Muslims Are Coming!"

และเรียกการแสดงทัวร์ของเราว่า "มุสลิมกำลังมา!"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

We turned this into a movie,

เราแปลงมันเป็นหนัง

and then after the movie came out,

และหลังจากหนังออกฉาย

a known hate group spent 300,000 dollars

กลุ่มคนเกลียดชังที่เป็นที่รู้จัก ใช้เงินถึง 300,000 เหรียญสหรัฐ

on an anti-Muslim poster campaign

สร้างโปสเตอร์รณรงค์ต่อต้านชาวมุสลิม

with the MTA -- that's the New York City subway system.

ร่วมกับ MTA ซึ่งก็คือ ระบบรถไฟใต้ดินของนิวยอร์ก

Now, the posters were truly offensive,

โปสเตอร์ดังกล่าวค่อนข้างก้าวร้าว

not to mentioned poorly designed --

เราจะไม่พูดถึงการออกแบบที่ห่วยแตก

I mean, if you're going to be bigoted,

ฉันหมายถึง ถ้าคุณจะคลั่งศาสนาจริงๆ

you might as well use a better font.

คุณควรจะใช้ตัวอักษรที่สวยกว่านี้

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But we decided, why not launch our own poster campaign

แล้วเราก็คิดกัน ว่าทำไม เราไม่ทำโปสเตอร์รณรงค์

that says nice things about Muslims,

ที่บอกเล่าสิ่งดี ๆ ของชาวมุสลิม

while promoting the movie.

ในขณที่เราโฆษณาหนังของเราอยู่

So myself and fellow comedian Dean Obeidallah

ฉันและเพื่อนนักแสดงตลก ดีน โอบบีดัลลาห์

decided to launch the fighting-bigotry- with-delightful-posters campaign.

ตัดสินใจที่จะทำโปสเตอร์รณรงค์สวย ๆ เพื่อต่อต้านกลุ่มคลั่งศาสนา

We raised the money, worked with the MTA for over 5 months,

เรารวบรวมเงิน และทำงานร่วมกับ MTA เป็นเวลาร่วม 5 เดือน

got the posters approved,

และได้โปสเตอร์ออกมา

and two days after they were supposed to go up,

สองวันหลังจากวันที่โปสเตอร์ควรจะอยู่บนผนัง

the MTA decided to ban the posters,

MTA ตัดสินใจที่จะแบนมัน

citing political content.

โดยให้เหตุผลว่ามีเนื้อหาทางการเมือง

Let's take a look at a couple of those posters.

เรามาดูโปสเตอร์กันสักหน่อย

Here's one.

นี่คือหนึ่งในนั้น

Facts about Muslims:

ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับชาวมุสลิม

Muslims invented the concept of a hospital.

ชาวมุสลิมเป็นผู้คิดค้นแนวคิดเกี่ยวกับโรงพยาบาล

OK.

โอเค

Fact: Grown-up Muslims can do more push-ups than baby Muslims.

ข้อเท็จจริง: ชาวมุสลิมที่โตแล้วสามารถ วิดพื้นได้มากกว่าเด็กชาวมุสลิม

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Fact: Muslims invented Justin Timberlake.

ข้อเท็จจริง: ชาวมุสลิมสร้าง จัสติน ทิมเบอร์เลค

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Let's take a look at another one.

เรามาดูกันอีกอัน

The ugly truth about Muslims:

ความจริงที่แสนเจ็บปวดเกี่ยวกับชาวมุสลิม:

they have great frittata recipes.

พวกเขามีสูตรทำไข่เจียวสเปนที่แสนอร่อย

Now clearly, frittatas are considered political by the MTA.

ชัดเจนว่า MTA มองว่าไข่เจียวสเปน เป็นเรื่องการเมือง

Either that, or the mere mention of Muslims in a positive light

นั่นคือเหตุผล หรือไม่ก็แค่ การพูดถึงชาวมุสลิมในได้ดี

was considered political -- but it isn't.

ถูกมองว่าเป็นเรื่องทางการเมือง แต่ไม่ใช่

It's about justice.

มันเป็นเรื่องความยุติธรรม

So we decided to change

เราเลยตัดสินใจเปลี่ยน

our fighting-bigortry- with-delightful-posters campaign

โปสเตอร์รณรงค์ของต่อต้าน กลุ่มคลั่งศาสนาที่สวยงามของเรา

and turn it into the fighting-bigotry- with-a-delightful-lawsuit campaign.

เป็นการรณรงค์ด้วยการฟ้องร้องคดี ที่น่าปลื้มปิติ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So basically, what I'm saying is a couple of dirt-bag comedians

สิ่งที่ฉันกำลังบอกคือ นักแสดงตลกเฮงซวยไม่กี่คน

took on a major New York City agency

ต่อสู้กับหน่วยงานขนาดใหญ่ของนิวยอร์ก

and the comedians won.

และนักแสดงตลกชนะ

(Applause and cheers)

(เสียงปรบมือและเสียงเชียร์)

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

Victory was a very weird feeling.

ชัยชนะให้ความรู้สึกที่แปลก

I was like, "Is this what blonde girls feel like all the time?

ฉันรู้สึกแบบว่า "หญิงผมบลอนด์ รู้สึกแบบนี้ตลอดเวลาใช่ไหม

'Cause this is amazing!"

เพราะมันยอดเยี่ยมจริง ๆ"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Here's another example.

นี่คืออีกหนึ่งตัวอย่าง

I'm asked everywhere I go: "Why don't Muslims denounce terrorism?"

ทุกที่ที่ฉันไปฉันจะถูกถามว่า "ทำไมคนมุสลิมถึงไม่ประนามการก่อการร้าย"

We do. But OK, I'll take the bait.

เราทำแล้ว แต่ไม่เป็นไรค่ะ ฉันฟังคุณ

So I decided to launch thedailydenouncer.com.

ฉันตัดสินใจที่จะทำเว็บไซต์ thedailydenouncer.com

It's a website that denounces terrorism every day of the week,

เป็นเว็บไซต์ที่ประนามการก่อการร้ายทุกวัน

while taking the weekends off.

หยุดวันเสาร์อาทิตย์

Let's take a look at an example.

เรามาดูตัวอย่างกัน

They generally appear as single-panel cartoons,

ส่วนใหญ่นำเสนอในรูปของการ์ตูนช่องเดียว

"I denounce terrorism! I also denounce people who never fill the paper tray!"

"ฉันปรานามการก่อการร้าย และฉันประนามคนที่ไม่เคยเติมกระดาษเลย!"

The point of the website is that it denounces terrorism

เป้าหมายของเว็บไซต์ คือการประนามการก่อการร้าย

while recognizing that it's ridiculous

และแสดงให้เห็นว่ามันตลก

that we have to constantly denounce terrorism.

ที่เราต้องคอยประนามการก่อการร้ายอยู่ตลอดเวลา

But if bigotry isn't your thing,

แต่ถ้าคุณไม่ใช่พวกคลั่งศาสนา

social justice comedy is useful for all sorts of issues.

เรื่องตลกเกี่ยวกับความยุติธรรม ทางสังคมใช้ได้กับปัญหาทุกประเภท

For example, myself and fellow comedian Lee Camp

ตัวอย่างเช่น ฉันและเพื่อนนักแสดงตลก ลี แคมป์

went to the Cayman Islands to investigate offshore banking.

เคยไปที่เกาะเคย์แมนเพื่อตรวจสอบ เรื่องธนาคารต่างชาติ

Now, the United States loses something like 300 billion dollars a year

ขณะนี้สหรัฐอเมริกาสูญเสียเงิน 300 ล้านเหรียญสหรัฐต่อปี

in these offshore tax havens.

ให้กับประเทศที่เป็นแหล่งหลบภาษี

Not to brag,

ฉันไม่ได้อวดนะ

but at the end of every month,

แต่ทุก ๆ สิ้นเดือน

I have something like 5-15 dollars in disposable income.

ฉันจะมีเงินที่สุรุ่ยสุร่ายได้ ประมาณ 5 - 15 ดอลลาร์

So we walked into these banks in the Cayman Islands

พวกเราไปที่ธนาคารต่างชาติที่เกาะเคย์แมน

and asked if we could open up a bank account

และถามพวกเขาว่าเราจะเปิดบัญชี

with eight dollars and 27 cents.

ด้วยเงิน 8 ดอลลาร์กับอีก 27 เซนท์ได้ไหม

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

The bank managers would indulge us for 30-45 seconds before calling security.

ผู้จัดการธนาคารพยายามเกลี้ยกล่อมเรา อยู่ 30 - 45 นาที ก่อนที่จะเรียก รปภ.

Security would come out, brandish their weapons,

รปภ. มาและชักอาวุธออกมา

and then we would squeal with fear and run away,

เรากรีดร้องด้วยความกลัวและวิ่งหนีออกมา

because -- and this is the last rule of social justice comedy --

นี่คือกฎข้อสุดท้ายของ ตลกเรื่องความยุติธรรมทางสังคม

sometimes it makes you want to take a dump in your pants.

เพราะบางครั้งมันทำให้คุณอึราด

Most of my work is meant to be fun.

งานของฉันส่วนใหญ่ต้องการ สร้างความสนุกสนาน

It's meant to generate a connection and laughter.

เพื่อสร้างความสัมพันธ์และเสียงหัวเราะ

But yes, sometimes I get run off the grounds by security.

แต่บางครั้งฉันถูกขับไล่โดย รปภ.

Sometimes I get mean tweets and hate mail.

บางครั้งใช้ได้รับข้อความทวิตเตอร์ หยาบคายและอีเมล์ขู่และด่าทอ

Sometimes I get voice mails saying that if I continue telling my jokes,

บางครั้งได้รับข้อความเสียงที่บอกว่า หากฉันยังคงเล่นตลกอีก

they'll kill me and they'll kill my family.

พวกเขาจะฆ่าฉันและครอบครัวของฉัน

And those death threats are definitely not funny.

และคำขู่ฆ่าเหล่านั้นไม่ตลกเลย

But despite the occasional danger,

แต่ถึงแม้จะเจอเรื่องอันตรายอยู่บ้าง

I still think that social justice comedy is one of our best weapons.

ฉันยังคงคิดว่าเรื่องตลกเล่าความยุติธรรม ทางสังคมเป็นอาวุธที่ยอดเยี่ยมที่สุด

I mean, we've tried a lot of approaches to social justice,

ฉันหมายถึง หากพวกเราได้ลองวิธี สร้างความยุติธรรมทางสังคมหลายๆ วิธี

like war and competitive ice dancing.

อย่างสงครามหรือการแข่งขันลีลาศบนลานน้ำแข็ง

But still, a lot of things are still kind of awful.

อย่างไรเสีย หลายวิธียังค่อนข้างเลวร้าย

So I think it's time we try and tell a really good poop joke.

ฉันเลยคิดว่าน่าจะถึงเวลาที่เราจะลอง และบอกเล่าเรื่องตลกฉี่ราดเสียที

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)