A highly scientific taxonomy of haters | Negin Farsad

Translator: sadegh zabihi Reviewer: soheila Jafari

I'm an Iranian-American Muslim female,

من یک زن مسلمان ایرانی-آمریکایی هستم،

like all of you.

مثل همه شما.

And I'm also a social justice comedian,

و من یک طنزپرداز عدالت اجتماعی هم هستم،

something that I insist is an actual job.

چیزی که اصرار دارم یک کار واقعی است.

To explain what that is, let me tell you how I got here.

برای اینکه توضیح بدهم که چی هست، بگذارید بگویم چطور به اینجا رسیدم.

I've performed all over the country.

من در تمام کشور برنامه اجرا کرده‌ام.

And let me tell you, America is majestic, right?

و به شما می‌گویم، آمریکا با عظمت است، نه؟

It's got breathtaking nature,

طبیعتی چشم گیر،

waffle houses

قنادی‌های بسیار

and diabetes as far as the eye can see.

و تا چشم کار می‌کند دیابتی دارد.

It is really something.

واقعا برای خودش چیزی است.

Now, the American population can be broken up

حالا، جمعیت آمریکا را می‌توان

into three main categories:

به سه دسته عمده تقسیم کرد:

there's mostly wonderful people,

اکثرا افراد شگفت انگیز،

haters

متنفران،

and Florida.

و فلوریدا.

(Laughter)

(خنده)

Besides Florida, the most troubling category here are the Haters.

در کنار فلوریدا، در این دسته بندی دردسازترین دسته متنفران هستند.

They are a minority,

اقلیتی بیش نیستند،

but they overcompensate by being extra loud.

اما با بالا بردن بیش از حد صدایشان جبران کرده‌اند.

They have the Napoleon complex of demographics,

از نظر جمعیتی دچار عقده ناپلئونی هستند،

and yes, some of the men do wear heels.

و بله، بعضی از مردان پاشنه بلند هم می‌پوشند.

As a social justice comedian,

به عنوان یک طنزپرداز عدالت اجتماعی،

it's my goal to convert these haters,

هدف من تغییر دادن این متنفران است،

because they hate a lot of things, which leads to negative outcomes,

چون آنها از خیلی چیزها متنفرند، واین باعث خروجی‌های منفی می‌شود،

like racism, violence and Ted Nugent.

مثل نژادپرستی، خشونت و تد نیوجنت.

This is not an exhaustive list;

البته این فهرست کاملی نیست؛

I'm probably missing 3-7 items.

احتمالا ۳-۷ مورد از قلم افتاده.

But the point is,

اما نکته این است که،

we have to reckon with the haters.

باید متنفران را به حساب بیاوریم.

But there's variance within this group

اما در این گروه ناسازگاری وجود دارد

and it's not efficient to go after all of them, right?

و دنبال همه آنها راه افتادن بهینه نیست، درست؟

So what I've done is created a highly scientific Taxonomy of Haters.

پس کاری که من کردم ایجاد یک دسته بندی بسیار علمی از متنفران است.

I basically took all of the haters,

اساسا همه متنفران را گرفتم،

I put them in a petri dish, like a scientist,

آنها را در بوته آزمایش گذاشتم، مثل یک دانشمند واقعی،

and this is what I found.

و این چیزی است که پیدا کردم.

(Laughter)

(خنده)

First off, we have the trolls.

اول از همه، غول‌ها را داریم،

These are your garden-variety digital haters.

این‌ها گونه متنفران صفر و یکی باغ نشین هستند.

They're the people who quit their jobs

آنها کسانی هستند که شغل خود را کنار می‌گذارند

so they can post on YouTube videos all day long.

تا تمام روز وقت داشته باشند ویدیو در یوتیوب بگذارند.

There's also the drive-by haters.

متنفران بغل گذر هم داریم.

Now, these people will be at a stoplight,

این دسته افرادی هستند که سر چهار راه می‌ایستند،

they'll wait for the light to turn green

منتظر می‌شوند تا چراغ سبز شود

and when it does, they yell, "Go back to your own country!"

و وقتی شد فریاد می‌زنند، «برگردین کشور خودتون!»

Now back in the day, they would've actually gotten out of their cars

آنها در طول روز هم ممکن است از ماشین خود پیاده شوند

and hated you to your face.

و رو در رو هم از شما متنفر باشند.

But they just don't make them like they used to --

اما دیگر مثل قدیم این کار را نمی‌کنند --

which is another sign of the decline in America.

که این هم نشانه دیگری از زوال در آمریکا است.

(Laughter)

(خنده)

The next category

دسته بعد

is the mission-oriented-bigot- whose-group-affiliation-

متنفران متعصب ماموریت‌گرا که از وابستگی گروهی

gives-them-cover-for-hating hater.

برای پوشش تنفرشان استفاده می‌کنند.

These guys like to hate via a seemingly nice organization,

این افراد دوست دارند از طریق سازمانی خوب تنفر بورزند،

like a church or a nonprofit,

مثل کلیسا یا سازمانی غیرانتفاعی،

and they oftentimes like to speak in an old-timey voice.

و بیشتر اوقات دوست دارند با صدای قدیمی طور حرف بزنند.

But the group I'm most interested in is the swing hater.

اما گروهی که بیشتر از همه به آن علاقه دارم متنفران نوسانی است.

The swing hater is sister to the swing voter --

متنفر نوسانی خواهر رای دهنده نوسانی است --

they just can't decide!

اصلا نمی‌توانند تصمیم بگیرند!

They're like ideological sluts

مثل جنده‌های ایدئولوژی زده‌ای هستند

who move from hating to not hating.

که بین متنفر بودن و متنفر نبودن نوسان می‌کنند.

And they do it because they don't have enough information.

و به این دلیل این کار را می‌کنند که اطلاعات کافی ندارند.

This is the group I like to target with social justice comedy.

این گروهی است که من دوست دارم با طنز عدالت اجتماعی مورد هدف قرار دهم.

Why comedy?

چرا طنز؟

Because on a scale of comedy to brochure,

چون در طبقه بندی بر مبنای طنز و بروشور،

the average American prefers comedy, as you can see from this graph.

همان طور که در این نمودار مشاهده می‌کنید

آمریکایی‌ها به طور متوسط طنز را انتخاب می‌کنند.

(Laughter)

Comedy is very popular.

(خنده)

طنز خیلی پرطرفدار است.

And by the way,

و به هر حال،

this is a mathematically accurate graph,

این نموداری بسیار دقیق است،

generated from fake numbers.

که با اعداد ساختگی تهیه شده است.

(Laughter)

(خنده)

Now, the question is:

حال، سوال اینجا است:

Why does social justice comedy work?

چرا طنز عدالت اجتماعی کارآمد است؟

Because, first off, it makes you laugh.

چون، در وهله اول شما را به خنده می‌اندازد.

And when you're laughing, you enter into a state of openness.

و وقتی که خندیدید، وارد حالت گشادگی می‌شوید.

And in that moment of openness,

و در آن لحظه گشادگی،

a good social justice comedian can stick in a whole bunch of information,

یک طنزپرداز عدالت اجتماعی خوب می‌تواند اطلاعات زیادی را فرو کند

and if they're really skilled,

و اگر واقعا با استعداد باشد،

a rectal exam.

حتی می‌تواند یک آزمون مقعدی بگیرد.

(Laughter)

(خنده)

Here are some ground rules for social justice comedy:

این‌ها چند قانون اساسی در طنز عدالت اجتماعی هستند:

first off, it's not partisan.

اول از همه، پارتیزانی نیست.

This isn't political comedy, this is about justice,

این طنز سیاسی نیست، بلکه درباره عدالت است،

and no one is against justice.

و هیچ کس مخالف عدالت نیست.

Two, it's inviting and warm,

دو، گرم و فراخواننده است،

it makes you feel like you're sitting inside of a burrito.

کاری می‌کند که احساس کنید درون یک بوریتو نشسته‌اید.

Three, it's funny but sneaky,

سه، بامزه اما آب زیر کاه است،

like you could be hearing an interesting treatise

مثل این است که مقاله‌ای جذاب درباره

on income inequality,

عدم مساوات حقوق دریافتی می‌خوانید،

that's encased in a really sophisticated poop joke.

که در لفافه‌ای از یک شوخی پر پیچ و خم زشت پیچیده باشد.

(Laughter)

(خنده)

Here's how I see social justice comedy working.

من فکر می‌کنم طنز عدالت اجتماعی این طور عمل می‌کند.

A few years ago, I rounded up a bunch of Muslim-American comedians --

چند سال پیش، چند طنزپرداز مسلمان آمریکایی را دور هم جمع کردم --

in a non-violent way --

البته بدون خشونت --

(Laughter)

(خنده)

And we went around the country

و دور کشور چرخ زدیم

to places like Alabama, Arizona, Tennessee, Georgia --

و به جاهایی مثل آلاباما، آریزونا، تنسی و جورجیا سفر کردیم --

places where they love the Muzzies --

جاهایی که عاشق مسلمونا هستند --

and we did stand-up shows.

و برنامه استندآپ اجرا کردیم.

We called the tour "The Muslims Are Coming!"

اسم تور را گذاشتیم «مسلمان‌ها در راه‌اند!»

(Laughter)

(خنده)

We turned this into a movie,

فیلم آن را ساختیم،

and then after the movie came out,

و وقتی که فیلم بیرون آمد،

a known hate group spent 300,000 dollars

یک گروه متنفر شناخته شده ۳۰۰٫۰۰۰ دلار

on an anti-Muslim poster campaign

صرف پوستر ستاد ضد مسلمان

with the MTA -- that's the New York City subway system.

به همراهی MTA کردند -- این سازمان قطار شهری نیویورک است.

Now, the posters were truly offensive,

خوب، پوسترها خیلی توهین آمیز بودند،

not to mentioned poorly designed --

البته طراحی ضعیفشان را نمی‌گویم --

I mean, if you're going to be bigoted,

منظورم این است که اگر قرار است متعصب باشید

you might as well use a better font.

حداقل از فونت بهتری استفاده کنید.

(Laughter)

(خنده)

But we decided, why not launch our own poster campaign

اما ما گفتیم چرا ما پوستر تبلیغاتی درست نکنیم

that says nice things about Muslims,

که چیزهای خوبی درباره مسلمانان بگوید،

while promoting the movie.

و فیلم را هم تبلیغ کند.

So myself and fellow comedian Dean Obeidallah

پس خود من و همکار طنزپردازم دین عبیدالله

decided to launch the fighting-bigotry- with-delightful-posters campaign.

تصمیم گرفتیم کمپین مبارزه با تعصب بوسیله پوسترهای دلپذیر را راه اندازی کنیم.

We raised the money, worked with the MTA for over 5 months,

پول جمع کردیم و ۵ ماه با MTA کار کردیم،

got the posters approved,

تاییدیه پوسترها را گرفتیم،

and two days after they were supposed to go up,

و دو روز بعد از وقتی که قرار بود نصب شوند،

the MTA decided to ban the posters,

MTA تصمیم گرفت از آنها جلوگیری کند،

citing political content.

چون دارای محتوای سیاسی بودند.

Let's take a look at a couple of those posters.

بیایید نگاهی به دوتا از این پوسترها بیاندازیم.

Here's one.

این یکی از آنها است.

Facts about Muslims:

نکاتی درباره مسلمانان:

Muslims invented the concept of a hospital.

مسلمانان مخترع مفهوم بیمارستان بودند.

OK.

خیلی خوب.

Fact: Grown-up Muslims can do more push-ups than baby Muslims.

نکته: مسلمانان بزرگسال بیشتر از کودکان مسلمان شنا می‌روند.

(Laughter)

(خنده)

Fact: Muslims invented Justin Timberlake.

نکته: مسلمانان بودند که جاستین تیمبرلیک را اختراع کردند.

(Laughter)

(خنده)

Let's take a look at another one.

بیایید به یکی دیگر نگاهی بیاندازیم.

The ugly truth about Muslims:

حقایقی زشت درباره مسلمانان:

they have great frittata recipes.

دستور پخت املت‌شان محشر است.

Now clearly, frittatas are considered political by the MTA.

واضح است که از نظر MTA املت سیاسی تلقی شده است.

Either that, or the mere mention of Muslims in a positive light

یا آن بوده، یا نشان دادن مسلمانان در نوری مثبت

was considered political -- but it isn't.

سیاسی تلقی شده است -- اما این نبوده.

It's about justice.

این درباره عدالت است.

So we decided to change

پس تصمیم گرفتیم

our fighting-bigortry- with-delightful-posters campaign

کمپین مبارزه با تعصب بوسیله پوسترهای دلپذیر را تغییر دهیم

and turn it into the fighting-bigotry- with-a-delightful-lawsuit campaign.

و آن را به کمپین مبارزه با تعصب بوسیله یک دادخواهی دلپذیر تغییر دهیم.

(Laughter)

(خنده)

So basically, what I'm saying is a couple of dirt-bag comedians

خوب اساسا چیزی که می‌گویم این است که دو تا کمدین آشغالی

took on a major New York City agency

یک سازمان بزرگ شهر نیویورک را مورد پیگرد قانونی قرار دادند

and the comedians won.

و کمدین‌ها برنده شدند.

(Applause and cheers)

(تشویق و هورا)

Thank you.

متشکرم.

Victory was a very weird feeling.

پیروزی احساس بسیار غریبی بود.

I was like, "Is this what blonde girls feel like all the time?

با خودم می‌گفتم، «احساسی که دخترای مو بلوند همیشه دارند همینه؟

'Cause this is amazing!"

(Laughter)

چون واقعا حرف نداره!»

(خنده)

Here's another example.

این هم مثالی دیگر.

I'm asked everywhere I go: "Why don't Muslims denounce terrorism?"

هر جا می‌روم از من می‌پرسند: «چرا مسلمانان تروریسم را محکوم نمی‌کنند؟»

We do. But OK, I'll take the bait.

می‌کنیم. اما خوب، من هم به دام افتادم.

So I decided to launch thedailydenouncer.com.

پس تصمیم گرفتم سایت thedailydenouncer.com (محکوم کننده روزانه) را راه اندازی کنم.

It's a website that denounces terrorism every day of the week,

این وبسایتی است که تروریسم را هفت روز هفته محکوم می‌کند،

while taking the weekends off.

البته آخر هفته‌ها تعطیل است.

Let's take a look at an example.

بیایید مثالی را ببینیم.

They generally appear as single-panel cartoons,

به طور کلی آنها به صورت کارتون‌های ساده‌ای ظاهر می‌شوند،

"I denounce terrorism! I also denounce people who never fill the paper tray!"

«من تروریسم را محکوم می‌کنم!

همچنین من کسانی که هیچ وقت جعبه کاغذ را پر نمی‌کنند را هم محکوم می‌کنم!»

The point of the website is that it denounces terrorism

هدف وبسایت این است که تروریسم را محکوم کند

while recognizing that it's ridiculous

و نشان دهد که مسخره است

that we have to constantly denounce terrorism.

که باید دائما تروریسم را محکوم کنیم.

But if bigotry isn't your thing,

اما اگر اصولا متعصب نباشید،

social justice comedy is useful for all sorts of issues.

طنز عدالت اجتماعی به همه دردی خواهد خورد.

For example, myself and fellow comedian Lee Camp

برای مثال، من و همکار طنزپردازم لی کمپ

went to the Cayman Islands to investigate offshore banking.

برای بررسی بانک داری دور از ساحل به جزایر کیمن رفتیم.

Now, the United States loses something like 300 billion dollars a year

خوب، ایالات متحده سالانه چیزی در حدود ۳۰۰ میلیارد دلار را

in these offshore tax havens.

در این پناهگاه‌های مالیاتی از دست می‌دهد.

Not to brag,

تعریف از خود نباشد،

but at the end of every month,

من آخر هر ماه

I have something like 5-15 dollars in disposable income.

چیزی در حدود۱۰-۵ دلار درآمد قابل تصرف دارم.

So we walked into these banks in the Cayman Islands

خوب پس به این بانک‌های جزایر کیمن رفتیم

and asked if we could open up a bank account

و پرسیدیم آیا می‌توانیم

with eight dollars and 27 cents.

با هشت دلار و ۲۷ سنت حساب باز کنیم یا نه.

(Laughter)

(خنده)

The bank managers would indulge us for 30-45 seconds before calling security.

مدیر بانک ۳۰-۴۵ ثانیه پیش از آنکه حراست را خبر کند با ما خوش و بش کرد.

Security would come out, brandish their weapons,

حراست از راه رسید، تفنگ‌هاشون رو تکان دادند،

and then we would squeal with fear and run away,

و ما هم از ترس فریاد زدیم و فرار کردیم،

because -- and this is the last rule of social justice comedy --

چون -- و این آخرین قانون طنز عدالت اجتماعی است --

sometimes it makes you want to take a dump in your pants.

بعضی وقت‌ها کاری می‌کند که تو شلوارت خرابکاری کنی.

Most of my work is meant to be fun.

بیشتر کار من قرار است سرگرم کننده باشد.

It's meant to generate a connection and laughter.

هدف ایجاد یک ارتباط و خنداندن است.

But yes, sometimes I get run off the grounds by security.

اما بله، بعضی وقت‌ها از دست حراست در رفتن هم دارد.

Sometimes I get mean tweets and hate mail.

گاهی توییت‌های بی‌مهر و ایمیل‌های تنفرآمیز می‌گیرم.

Sometimes I get voice mails saying that if I continue telling my jokes,

گاهی پیام‌های صوتی به دستم می‌رسد که می‌گوید اگر به جوک گفتن ادامه دهم،

they'll kill me and they'll kill my family.

خودم و خانواده‌ام را خواهند کشت.

And those death threats are definitely not funny.

و این تهدیدهای مرگ ابدا خنده‌دار نیستند.

But despite the occasional danger,

اما با وجود خطرهای گهگاه،

I still think that social justice comedy is one of our best weapons.

هنوز هم فکر می‌کنم طنز عدالت اجتماعی یکی از بهترین سلاح‌های ما است.

I mean, we've tried a lot of approaches to social justice,

منظورم این است که از روش‌های متعددی برای دستیابی به عدالت اجتماعی استفاده کرده‌ایم،

like war and competitive ice dancing.

مثل جنگ و مسابقه رقص روی یخ.

But still, a lot of things are still kind of awful.

اما هنوز هم بسیاری از چیزها خیلی بد هستند.

So I think it's time we try and tell a really good poop joke.

پس فکر می‌کنم زمان آن رسیده که تلاش کنیم و یک جوک زشت مشتی تعریف کنیم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)