Michael Pollan: A plant's-eye view

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Rawee Ma

It's a simple idea about nature.

มันเป็นแนวคิดง่าย ๆ เกี่ยวกับธรรมชาติ

I want to say a word for nature

ผมอยากที่จะพูดเพื่อธรรมชาติ

because we haven't talked that much about it the last couple days.

เพราะว่าเราไม่ได้พูดถึงมันมากมาย ในสองสามวันที่ผ่านมานี้

I want to say a word for the soil and the bees and the plants and the animals,

ผมอยากจะพูดให้กับดิน ผึ้ง ต้นไม้ และสัตว์ทั้งหลาย

and tell you about a tool, a very simple tool that I have found.

และบอกคุณเกี่ยวกับเครื่องมือ เครื่องมือแสนธรรมดาที่ผมได้พบ

Although it's really nothing more than a literary conceit; it's not a technology.

ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีอะไรมากไปกว่าวงจรไฟฟ้า มันไม่ใช่เทคโนโลยีอะไร

It's very powerful for, I think, changing our relationship to the natural world

ผมคิดว่ามันช่างทรงพลังต่อการเปลี่ยนแปลง ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับโลกธรรมชาติ

and to the other species on whom we depend.

และสิ่งมีชีวิตสายพันธ์ุอื่น ๆ ที่เราพึ่งพาอาศัย

And that tool is very simply, as Chris suggested,

และเครื่องมือนั้นก็แสนธรรมดา อย่างที่คริส [แอนเดอร์สัน] ได้ชี้แจงไว้

looking at us and the world from the plants' or the animals' point of view.

มองดูพวกเราและโลก จากมุมมองของพืชหรือสัตว์

It's not my idea, other people have hit on it,

มันไม่ใช่ความคิดผมหรอกครับ คนอื่นเคยพูดถึงมาแล้ว

but I've tried to take it to some new places.

แต่ผมได้พยายามที่จะนำมันไปสู่อีกขั้น

Let me tell you where I got it.

ให้ผมได้บอกคุณว่าผมไปได้ถึงไหน

Like a lot of my ideas, like a lot of the tools I use,

คล้าย ๆ ความคิดอื่น ๆ ของผม เหมือนกับอีกหลายเครื่องมือที่ผมใช้

I found it in the garden; I'm a very devoted gardener.

ผมได้พบมันในสวน ผมเป็นคนสวนที่อุทิศตัวอย่างมาก

And there was a day about seven years ago: I was planting potatoes,

และมันก็วันหนึ่งเมื่อเจ็ดปีก่อน ผมกำลังปลูกมันฝรั่งอยู่

it was the first week of May --

มันเป็นสัปดาห์แรกในเดือนพฤษภาคม

this is New England, when the apple trees are just vibrating with bloom;

ที่นี่ นิว อิงแลนด์ ที่ซึ่งต้นแอปเปิ้ลเพิ่งจะเริ่มผลิดอก

they're just white clouds above.

พวกมันเหมือนเมฆขาวบนนั้น

I was here, planting my chunks,

ผมก็อยู่ตรงนี้ ปลูกพืชหัวของผม

cutting up potatoes and planting it,

ขุดมันขึ้นมาและปลูกมัน

and the bees were working on this tree;

และพวกผึ้งก็ทำงานอยู่บนต้นไม้

bumblebees, just making this thing vibrate.

บัมเบิลบี ก็ทำให้สิ่งนี้สั่น

And one of the things I really like about gardening

และสิ่งหนึ่งที่ผมชอบเสียจริง ๆ เกี่ยวกับการทำสวน

is that it doesn't take all your concentration,

ก็คือ มันไม่ได้ดึงความสนใจของคุณ ไปเสียหมด

you really can't get hurt -- it's not like woodworking --

คุณไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร มันไม่เหมือนกับการทำงานไม้

and you have plenty of kind of mental space for speculation.

และใจคุณก็ว่างพอสำหรับการครุ่นคิด

And the question I asked myself that afternoon in the garden,

และคำถามที่ผมให้กับตัวเอง ในบ่ายวันนั้นในสวน

working alongside that bumblebee,

ขณะที่ทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่ กับพวกบัมเบิลบี

was: what did I and that bumblebee have in common?

ก็คือ ผมและบัมเบิลบีนั้นมีอะไรเหมือนกัน

How was our role in this garden similar and different?

บทบาทของเราในสวนนี้ เหมือนหรือต่างกันอย่างไร

And I realized we actually had quite a bit in common:

และผมก็ได้รู้ว่า จริง ๆ แล้ว พวกเราก็มีอะไรค่อนข้างคล้ายกัน

both of us were disseminating the genes of one species and not another,

เราทั้งคู่ต่างแพร่ยีนของสายพันธุ์เรา ไม่ใช่สายพันธ์ุอื่น

and both of us -- probably, if I can imagine the bee's point of view --

และเราทั้งคู่ -- บางที ถ้าผมสามารถ จะจินตนาการถึงมุมมองของผึ้งได้--

thought we were calling the shots.

คิดว่าเรานั้นก็กำกับหน้าที่ของเรา

I had decided what kind of potato I wanted to plant --

ผมตัดสินใจว่าจะปลูกมันฝรั่งชนิดไหน --

I had picked my Yukon Gold or Yellow Finn, or whatever it was --

ผมเลือกพันธุ์ ยูคอน โกลด์ หรือ เยลโล่ว ฟินน์ หรืออะไรก็ตาม

and I had summoned those genes from a seed catalog across the country,

และผมได้รวบรวมยีนเหล่านี้ จากหนังสือรายชื่อเมล็ดจากทั่วประเทศ

brought it, and I was planting it.

ซื้อมัน และผมก็ปลูกมัน

And that bee, no doubt, assumed that it had decided,

และไม่น่าสงสัย ผึ้งนั้นทึกทักเอาว่ามันได้ตัดสินใจ

"I'm going for that apple tree, I'm going for that blossom,

"ฉันจะไปที่ต้นแอปเปิ้ลนั่น ฉันจะไปยังดอกไม้

I'm going to get the nectar and I'm going to leave."

ฉันจะไปเอาน้ำหวาน และฉันจะไปยังใบไม้"

We have a grammar that suggests that's who we are;

พวกเรามีไวยกรณ์ที่แนะว่าพวกเราเป็นใคร

that we are sovereign subjects in nature, the bee as well as me.

ว่าพวกเราเป็นผู้มีอำนาจหลักสูงสุด ในธรรมชาติ ผึ้งก็คงจะคิดเช่นนั้น

I plant the potatoes, I weed the garden, I domesticate the species.

ผมปลูกมันฝรั่ง ผมกำจัดวัชพืชในสวน ผมเลี้ยงสายพันธุ์อื่น ๆ

But that day, it occurred to me:

แต่ในวันนั้น มันปรากฏต่อผมว่า

what if that grammar is nothing more than a self-serving conceit?

ถ้าหากไวยกรณ์นั้นไม่ได้เป็นไปมากกว่า ความโอหังจากเราเองล่ะ

Because, of course, the bee thinks he's in charge or she's in charge,

เพราะแน่ล่ะว่า ผึ้งก็คิดว่า เขาหรือเธอนั้นก็เป็นผู้กำกับควบคุม

but we know better.

แต่เรารู้ดีกว่า

We know that what's going on between the bee and that flower

เรารู้ว่าที่เกิดอะไรขึ้นระหว่างผึ้งและดอกไม้

is that bee has been cleverly manipulated by that flower.

ก็คือผึ้งนั้นโดนควบคุมจัดการ โดยดอกไม้อย่างแยบยล

And when I say manipulated, I'm talking about in a Darwinian sense, right?

และเมื่อผมพูดถึงจัดการ ผมกำลังพูดในแนวคิดของดาวินนะครับ

I mean it has evolved a very specific set of traits --

ผมหมายความว่า มันได้มีวิวัฒนาการ ลักษณะชุดหนึ่งที่จำเพาะมาก

color, scent, flavor, pattern -- that has lured that bee in.

สี กลิ่น รสชาติ รูปแบบ ที่ล่อผึ้งเข้ามา

And the bee has been cleverly fooled into taking the nectar,

และผู้ก็ถูกล่อหลอก ให้ไปยังน้ำหวานอย่างชาญฉลาด

and also picking up some powder on its leg,

แล้วก็นำเอาผงอะไรบางอย่างติดขาไปด้วย

and going off to the next blossom.

และก็ไปยังดอกไม้ดอกถัดไป

The bee is not calling the shots.

ผึ้งนั้นไม่ได้เป็นผู้ควบคุมจัดการ

And I realized then, I wasn't either.

และผมก็ตระหนักว่า ผมก็ไม่ใช่เช่นกัน

I had been seduced by that potato and not another

ผมถูกลวงโดยมันฝรั่งพวกนั้น ไม่ใช่อะไรอื่นเลย

into planting its -- into spreading its genes, giving it a little bit more habitat.

ให้ผมปลูกพวกมัน เพื่อที่จะกระจายยีนของมัน ให้มันมีที่อยู่มากขึ้นอีกนิด

And that's when I got the idea, which was, "Well, what would happen

และนั้นก็เป็นตอนที่ผมได้ความคิดที่ว่า "อืม มันจะเกิดอะไรขึ้น

if we kind of looked at us from this point of view of these other species who are working on us?"

ถ้าพวกเราลองมองดูพวกเราในมุมมอง ของสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์อื่นที่กำลังใช้เราอยู่"

And agriculture suddenly appeared to me not as an invention, not as a human technology,

และสำหรับผมแล้วเกษตรกรรมก็ไม่เหมือนกับ ประดิษฐกรรม ไม่ใช่เทคโนโลยีของมนุษย์

but as a co-evolutionary development

แต่เป็นเหมือนการพัฒนา แบบมีวิวัฒนาการร่วมกัน

in which a group of very clever species, mostly edible grasses, had exploited us,

ที่กลุ่มของสิ่งมีชีวิตที่ฉลาดมาก ๆ ส่วนใหญ่เป็นหญ้าที่กินได้ กำลังเอาเปรียบเรา

figured out how to get us to basically deforest the world.

หาหนทางสำเร็จว่า จะให้เราถางป่าบนโลกนี้ได้อย่างไร

The competition of grasses, right?

เป็นการแข่งขันของพวกหญ้า ใช่ไหมครับ

And suddenly everything looked different.

และทันใดนั้นเอง ทุก ๆ อย่างก็ดูต่างไป

And suddenly mowing the lawn that day was a completely different experience.

และทันใดนั้นเอง การตัดหญ้าในสนามวันนั้น ก็กลายเป็นประสบการณ์ที่ต่างไปโดยสิ้นเชิง

I had thought always -- and in fact, had written this in my first book;

ผมคิดเสมอ และที่จริง ได้เขียนถึงสิ่งนี้ในหนังสือเล่มแรก

this was a book about gardening --

มันเป็นหนังสือเกี่ยวกับการทำสวน

that lawns were nature under culture's boot,

สนามหญ้านั้น เป็นธรรมชาติภายใต้รองเท้าวัฒนธรรม

that they were totalitarian landscapes,

ที่ซึ่งเป็นดินแดนแห่งระบอบเผด็จการ

and that when we mowed them we were cruelly suppressing the species

และเมื่อเราตัดหญ้า เราได้กระทำการป่าเถื่อน กดขี่สายพันธุ์เหล่านั้น

and never letting it set seed or die or have sex.

และไม่เคยอนุญาตให้มันได้ทิ้งเมล็ด หรือตาย หรือสืบพันธ์ุ

And that's what the lawn was.

และสนามหญ้ามันก็เป็นเช่นนั้น

But then I realized, "No, this is exactly what the grasses want us to do.

แต่แล้วผมก็ได้ตระหนัก "ไม่สิ นั่นเป็นสิ่งที่จริง ๆ แล้ว หญ้าอยากให้เราทำ"

I'm a dupe. I'm a dupe of the lawns, whose goal in life is to outcompete the trees,

ผมเป็นเหยื่อ เป็นไอ้โง่แห่งสนามหญ้า ที่มีเป้าหมายจะเอาชนะบรรดาต้นไม้

who they compete with for sunlight."

ซึ่งพวกมันแข่งกันแย่งแสงอาทิตย์

And so by getting us to mow the lawn, we keep the trees from coming back,

และการที่เราตัดหญ้า เราป้องกันต้นไม้งอกขึ้นมาใหม่

which in New England happens very, very quickly.

ซึ่งใน นิว อิงแลนด์ มันเกิดขึ้นเร็วมาก ๆ

So I started looking at things this way

ดังนั้น ผมเริ่มที่จะมองมันในแนวทางนี้

and wrote a whole book about it called "The Botany of Desire."

และเขียนหนังสือทั้งเล่มเกี่ยวกับมัน ชื่อว่า "The Botany of Desire"

And I realized that in the same way you can look at a flower

และผมรู้ว่าในแบบเดียวกัน คุณสามารถมองที่ดอกไม้

and deduce all sorts of interesting things about the taste and the desires of bees --

และสรุปสิ่งที่น่าสนใจต่าง ๆ เกี่ยวกับรสนิยมและความต้องการของผึ้ง

that they like sweetness, that they like this color and not that color, that they like symmetry --

ว่า พวกมันชอบความหวาน ว่าพวกมันชอบสีนี้ ไม่ชอบสีนั้น ว่าพวกมันชอบความสมมาตร

what could we find out about ourselves by doing the same thing?

เราจะได้รู้อะไรกันเกี่ยวกับตัวเราเอง ด้วยการทำในแบบเดียวกันนี้

That a certain kind of potato, a certain kind of drug,

มันฝรั่งบางชนิด ยาบางชนิด

a sativa-indica Cannabis cross has something to say about us.

กัญชาพันธ์ุผสมระหว่าง ซาติว่า-อินดิกา จะมีอะไรบอกกับเรา

And that, wouldn't this be kind of an interesting way to look at the world?

และนั้น ไม่ใช่ว่ามันเป็นหนทางที่น่าสนใจ ในการมองโลกเรางั้นหรือ

Now, the test of any idea -- I said it was a literary conceit --

เอาล่ะ สิ่งที่ท้าทายความคิด -- ผมบอกได้เลยว่ามันโอหังจริง ๆ

is what does it get us?

ก็คือว่า มันใช้เราทำอะไร

And when you're talking about nature, which is really my subject as a writer,

และเมื่อคุณพูดถึงธรรมชาติ ซึ่งเป็นผู้กระทำ ที่แท้จริงในฐานะที่ผมเป็นนักเขียน

how does it meet the Aldo Leopold test?

มันเข้ากันได้อย่างไรกับการทดสอบ แบบอัลโด ลีโอโพล (Aldo Leopold)

Which is, does it make us better citizens of the biotic community?

ซึ่งหมายถึงว่า มันทำให้เราเป็นพลเมืองที่ดีขึ้น ของสังคมชีวิตหรือเปล่า

Get us to do things that leads to the support and perpetuation of the biota,

มันให้เราทำในสิ่งที่จะนำไปสู่การส่งเสริม และความเป็นอมตะของชีวชาติ

rather than its destruction?

แทนที่จะเป็นการทำลายหรือเปล่า

And I would submit that this idea does this.

และผมอยากบอกว่า แนวคิดนี้ทำในสิ่งนี้

So, let me go through what you gain when you look at the world this way,

ดังนั้น ให้ผมได้บอกว่าคุณจะได้อะไร เมื่อมองโลกในรูปแบบนี้

besides some entertaining insights about human desire.

นอกเหนือจากความเข้าใจสนุก ๆ เกี่ยวกับความคิดของคน

As an intellectual matter, looking at the world from other species' points of view

ลองดูโลกอย่างชาญฉลาด จากมุมมองของสายพันธุ์อื่น

helps us deal with this weird anomaly,

ช่วยให้เราเข้าใจสิ่งประหลาด ๆ นี้

which is -- and this is in the realm of intellectual history --

ซึ่งก็คือ -- และมันเป็นดั่งแดน แห่งประวัติศาสตร์ทางสติปัญญา --

which is that we have this Darwinian revolution 150 years ago ...

ที่เราได้มีการปฏิวัติแนวคิดแบบดาวิเนี่ยน เมื่อ 150 ปีก่อน

Ugh. Mini-Me. (Laughter)

อ้า แฝดจิ๋วของผม (เสียงหัวเราะ)

We have this intellectual, this Darwinian revolution in which, thanks to Darwin,

เรามีการปฏิวัติทางแนวคิดแบบดาวิเนี่ยน ซึ่งต้องขอบคุณดาวิน

we figured out we are just one species among many;

เราได้พบว่าเราก็เป็นแค่สายพันธุ์หนึ่ง ในบรรดาสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ

evolution is working on us the same way it's working on all the others;

วิวัฒนาการมีผลกับเราเหมือนกับที่ มันมีต่อสิ่งมีชีวิตอื่น

we are acted upon as well as acting;

เราถูกควบคุมโดยมัน และใช้มันด้วย

we are really in the fiber, the fabric of life.

เราอยู่ในสายใยแห่งผืนชีวิต

But the weird thing is, we have not absorbed this lesson 150 years later;

แต่สิ่งที่แปลกก็คือ พวกเราไม่ได้รับบทเรียนนี้ ในอีก 150 ปีต่อมา

none of us really believes this.

ไม่มีใครเชื่อสักคน

We are still Cartesians -- the children of Descartes --

เรายังคงเป็นคาร์ทีเซียน (Cartesian) เป็นศิษย์เดการ์ด (Descartes)

who believe that subjectivity, consciousness, sets us apart;

ที่เชื่อว่าความรู้สีกนึกคิด สติสัมปชัญญะ ทำให้เราต่างออกไป

that the world is divided into subjects and objects;

เชื่อว่าโลกนั้นแบ่งเป็นผู้กระทำ และผู้ถูกกระทำ

that there is nature on one side, culture on another.

เชื่อว่ามีธรรมชาติอยู่ข้างหนึ่ง วัฒนธรรมอีกข้างหนึ่ง

As soon as you start seeing things from the plant's point of view or the animal's point of view,

เมื่อใดที่คุณได้เริ่มใช้มุมมองของพืช หรือมุมมองของสัตว์

you realize that the real literary conceit is that --

คุณจะตระหนักว่าความคิดที่เย่อหยิ่งนี้

is the idea that nature is opposed to culture,

คือความคิดที่บอกว่า ธรรมชาตินั้นอยู่ตรงข้ามกับวัฒนธรรม

the idea that consciousness is everything --

คือความคิดที่ว่าสติสัมปชัญญะคือทุกสิ่ง

and that's another very important thing it does.

และนั่นก็เป็นสิ่งสำคัญอีกอย่างหนึ่ง

Looking at the world from other species' points of view

ลองดูโลกในมุมมองของสายพันธ์ุอื่น

is a cure for the disease of human self-importance.

เป็นการบำบัดโรคทะนงตนของมนุษย์

You suddenly realize that consciousness --

คุณจะตระหนักในทันทีว่า สติสัมปชัญญะ

which we value and we consider

ที่เราให้คุณค่าและคิดว่า

the crowning achievement of nature,

เป็นความสำเร็จสูงสุดของธรรมชาติ

human consciousness -- is really just another set of tools for getting along in the world.

สติสัมปชัญญะของมนุษย์นั้น ที่จริงก็เป็นแค่ เครื่องมือหนึ่งที่จะเข้ากันได้กับโลกนี้

And it's kind of natural that we would think it was the best tool.

และมันเป็นธรรมชาติที่เราอาจคิดว่า มันเป็นเครื่องมือสุดที่ยอด

But, you know, there's a comedian who said,

แต่มีนักแสดงตลกคนหนึ่งได้กล่าวว่า

"Well, who's telling me that consciousness is so good and so important?

"รู้ไม๊ ใครบอกผมว่า สติสัมปชัญญะนั้นทั้งดีทั้งเลิศ

Well, consciousness."

อ้อ ก็สติสัมปชัญญะไง"

So when you look at the plants, you realize that there are other tools

ดังนั้น เมื่อคุณมองดูพืช คุณจะรู้ว่ามีเครื่องมืออื่น

and they're just as interesting.

และพวกมันก็น่าสนใจไม่แพ้กัน

I'll give you two examples, also from the garden:

ผมจะยกสักสองตัวอย่าง จากสวนอีกเหมือนกัน

lima beans. You know what a lima bean does when it's attacked by spider mites?

ถั่วลิม่า คุณรู้ไหมว่าถั่วลิม่าทำอย่างไร เมื่อมันถูกเห็บแมงมุมโจมตี

It releases this volatile chemical that goes out into the world

มันปล่อยสารเคมีร้ายกาจออกมาสู่โลก

and summons another species of mite

และเรียกบรรดาตัวเห็บไรชนิดอื่น ๆ

that comes in and attacks the spider mite, defending the lima bean.

ให้เข้ามาและโจมตีเห็บแมงมุม เป็นการป้องกันถั่วลิม่า

So what plants have -- while we have consciousness, tool making, language,

แล้วพืชมีอะไร ในเมื่อเรามีสติสัมปชัญญะ มีการสร้างเครื่องมือ มีภาษา

they have biochemistry.

พวกมันมีชีวเคมี

And they have perfected that to a degree far beyond what we can imagine.

และพวกมันมีสิ่งนั้นในระดับเพรียบพร้อม เกินกว่าที่เราจะคาดคิด

Their complexity, their sophistication, is something to really marvel at,

ความซับซ้อน ความช่ำชองของพวกมัน เป็นอะไรที่น่ามหัศจรรย์

and I think it's really the scandal of the Human Genome Project.

และผมคิดว่ามันเป็นเหมือนข่าวฉาว เรื่องจีโนมมนุษย์

You know, we went into it thinking, 40,000 or 50,000 human genes

เราคิดว่ายีนมนุษย์มี 40,000 ถึง 50,000 ยีน

and we came out with only 23,000.

และเราพบแค่เพียง 23,000 ยีน

Just to give you grounds for comparison, rice: 35,000 genes.

เพื่อที่จะเปรียบเทียบ ข้าวนั้นมี 35,000 ยีน

So who's the more sophisticated species?

ดังนั้นใครกันแน่ที่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อนกว่า

Well, we're all equally sophisticated.

เอาล่ะ พวกเราทั้งหมดนั้นก็ซับซ้อนพอ ๆ กัน

We've been evolving just as long,

พวกเรามีวิวัฒนาการมานานพอ ๆ กัน

just along different paths.

แต่เพียงต่างสายกัน

So, cure for self-importance, way to sort of make us feel the Darwinian idea.

ดังนั้น การบำบัดควาทะนงตน คือวิธีการที่ทำให้เราเข้าใจ แนวคิดแบบดาวิเนียน

And that's really what I do as a writer, as a storyteller,

และนั่นคือสิ่งที่ผมทำในฐานะนักเขียน และนักเล่าเรื่อง

is try to make people feel what we know and tell stories that actually

ซึ่งก็คือ พยายามทำให้คนรู้สึกว่าเรารู้อะไร และเล่าเรื่อง

help us think ecologically.

ซึ่งช่วงให้เราคิดในแนวนิเวศวิทยา

Now, the other use of this is practical.

เอาล่ะ

And I'm going to take you to a farm right now,

และผมกำลังจะพาคุณไปยังไร่นา

because I used this idea to develop my understanding of the food system

เพราะว่าผมใช้แนวคิดนี้ในการพัฒนา ความเข้าใจของผมต่อระบบอาหาร

and what I learned, in fact, is that we are all, now, being manipulated by corn.

และสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ อันที่จริงแล้ว ก็คือ เราทุกคนตอนนี้กำลังถูกควบคุมโดยข้าวโพด

And the talk you heard about ethanol earlier today,

และการบรรยายเกี่ยวกับเอธานอลก่อนหน้านี้ ในวันนี้

to me, is the final triumph of corn over good sense. (Laughter) (Applause)

สำหรับผมแล้ว เป็นความพยายามสูงสุด ของข้าวโพด (เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)

It is part of corn's scheme for world domination.

มันเป็นส่วนหนึ่ง ของแผนการครองโลกของข้าวโพด

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

And you will see, the amount of corn planted this year will be up dramatically from last year

และคุณจะได้เห็น ว่าข้าวโพดถูกปลูก เพิ่มมากขึ้นจากปีที่แล้วเป็นอย่างมาก

and there will be that much more habitat

และพวกมันก็จะมีที่อยู่มากขึ้น

because we've decided ethanol is going to help us.

เพราะว่าเราตัดสินว่า เอธานอลกำลังจะช่วยพวกเรา

So it helped me understand industrial agriculture,

ฉะนั้น มันช่วยให้ผมเข้าใจ เกษตรกรรมเชิงอุตสาหกรรม

which of course is a Cartesian system.

ซึ่งแน่นอน มันเป็นระบบคาร์ทีเซียน

It's based on this idea that we bend other species to our will

มันขึ้นอยู่กับแนวคิด ที่เราเหนี่ยวนำสายพันธุ์อื่น ๆ ให้ได้ดังใจเรา

and that we are in charge, and that we create these factories

และนั่นแหละ เราเป็นผู้ควบคุม และเราสร้างโรงงานเหล่านี้

and we have these technological inputs and we get the food out of it

และเรามีการป้อนเทคโนโลยีเหล่านี้ และเราได้อาหารออกมา

or the fuel or whatever we want.

หรือพลังงาน หรืออะไรก็ตามที่เราต้องการ

Let me take you to a very different kind of farm.

ให้ผมพาคุณไปไร่นาที่ต่างออกไป

This is a farm in the Shenandoah Valley of Virginia.

นี่คือไร่นาในเชนันโดอาห์ แวลลีย์ ที่เวอร์จิเนีย

I went looking for a farm where these ideas

ผมไปค้นหาไร่นาที่ซึ่งแนวคิด

about looking at things from the species' point of view are actually implemented,

เกี่ยวกับการมองสิ่งต่าง ๆ จากมุมมอง ของสายพันธุ์อื่นได้ถูกปรับใช้

and I found it in a man. The farmer's name is Joel Salatin.

และผมพลมันในชายคนหนึ่ง ชาวนาที่มีชื่อว่า โจเอล ซาลาติน

And I spent a week as an apprentice on his farm,

และผมใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ เป็นลูกมือในไร่นาของเขา

and I took away from this some of the most hopeful news about our relationship to nature

และได้ข่าวที่ให้ความหวงกับความสัมพันธ์ ระหว่างเราและธรรมชาติกลับมา

that I've ever come across in 25 years of writing about nature.

ซึ่งผมไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้มา 25 ปีแล้ว ตลอดการเขียนเรื่องเกี่ยวกับธรรมชาติ

And that is this:

และมันก็คือ

the farm is called Polyface, which means ...

ไร่นานี้เรียกว่า โพลีเฟส ซึ่งหมายถึง

the idea is he's got six different species of animals, as well as some plants,

แนวคิดก็คือ เขามีสัตว์หกสายพันธุ์ต่าง ๆ กัน เช่นเดียวกันกับ พืชต่าง ๆ

growing in this very elaborate symbiotic arrangement.

ที่เติบโตในการจัดการซิมไบโอติก ที่ซับซ้อน

It's permaculture, those of you who know a little bit about this,

มันเป็นเกษตรกรรมถาวร พวกคุณบางคนคงรู้จักมันมาบ้าง

such that the cows and the pigs and the sheep and the turkeys and the ...

ซึ่งก็คือ วัว หมู แกะ และไก่งวง และ

what else does he have?

เขามีอะไรอีกนะ

All the six different species -- rabbits, actually --

ทั้งหมดหกสาพันธุ์ อ้อใช่ กระต่าย

are all performing ecological services for one another,

และทุก ๆ สายพันธุ์ ก็ทำหน้าที่ทางนิเวศวิทยา ให้กับสายพันธุ์อื่น

such that the manure of one is the lunch for the other

เช่นว่า มูลของสายพันธุ์หนึ่ง เป็นมื้อเที่ยงให้กับอีกสายพันธุ์

and they take care of pests for one another.

และพวกมันดูแลกำจัดศัตรูให้กับอีกสายพันธุ์

It's a very elaborate and beautiful dance,

มันเป็นการเต้นรำที่ซับซ้อนและสวยงาม

but I'm going to just give you a close-up on one piece of it,

แต่ผมกำลังจะสรุปส่วนหนึ่งของมัน

and that is the relationship between his cattle and his chickens, his laying hens.

และนั่นก็คือความสัมพันธ์ ระหว่างวัวและไก่ไข่ของเขา

And I'll show you, if you take this approach, what you get, OK?

และผมจะแสดงให้คุณเห็น ว่าถ้าคุณใช้วิธีนี้คุณจะได้อะไร

And this is a lot more than growing food, as you'll see;

และมันเป็นมากกว่าการปลูกอาหาร อย่างที่คุณเห็น

this is a different way to think about nature

มันเป็นวิธีที่แตกต่างที่จะคิด เกี่ยวกับธรรมชาติ

and a way to get away from the zero-sum notion,

และเป็นวิธีการที่จะออกไปจากความคิด ที่ผลรวมเป็นศูนย์

the Cartesian idea that either nature's winning or we're winning,

แนวคิดแบบคาร์ทีเซียน ที่ถ้าไม่ธรรมชาติชนะ เราก็ชนะ

and that for us to get what we want, nature is diminished.

และเพื่อเราจะได้ในสิ่งที่ต้องการ ธรรมชาติถูกบั่นทอน

So, one day, cattle in a pen.

ฉะนั้น วันหนึ่ง วัวในคอก

The only technology involved here is this cheap electric fencing:

เทคโนโลยีเดียวที่เกี่ยวข้อง คือรั้วไฟฟ้าถูก ๆ

relatively new, hooked to a car battery;

เกี่ยวกับแบตตารีรถยนต์ที่ค่อนข้างใหม่

even I could carry a quarter-acre paddock, set it up in 15 minutes.

แม้ผมจะสามารถหิ้วตัวล๊อค ไปหนึ่งในสี่เอเคอร์ ติดตั้งมันใน 15 นาที

Cows graze one day. They move, OK?

วัวกินหญ้าในหนึ่งวัน พวกมันย้ายที่จริงไหมครับ

They graze everything down, intensive grazing.

พวกมันกินทุกอย่างลงไป ก้มหน้าก้มตากิน

He waits three days,

เขารอสามวัน

and then we towed in something called the Eggmobile.

และจากนั้นเราพ่วงบางสิ่งที่เรียกว่า เอคโมบายล์ (Eggmobile)

The Eggmobile is a very rickety contraption --

เอคโมบายล์นี้เป็นเครื่องมือที่ง่อนแง่นมาก

it looks like a prairie schooner made out of boards --

มันเหมือนเรือใบแพรี่ที่ทำจากกระดาน

but it houses 350 chickens.

แต่มีไก่อยู่ 350 ตัว

He tows this into the paddock three days later and opens the gangplank,

เขาพ่วงสิ่งนี้เข้ากับตัวล๊อค สามวันต่อมา และเปิดสะพาน

turns them down, and 350 hens come streaming down the gangplank --

ลดมันลง และไก่ 350 ตัว ก็กรูกันลงสะพานมา

clucking, gossiping as chickens will --

ร้องกุ๊ก ๆ กันอย่างที่บรรดาไก่ทำ

and they make a beeline for the cow patties.

และพวกมันก็ทำทางลัดสำหรับอึวัว

And what they're doing is very interesting:

และสิ่งที่มันทำค่อนข้างน่าสนใจ

they're digging through the cow patties

พวกมันขุดผ่านอึวัวไป

for the maggots, the grubs, the larvae of flies.

สำหรับหนอนแมลง ตัวอ่อนแมลง ตัวอ่อนของแมลงวัน

And the reason he's waited three days

และเหตุผลที่เขารอสามวัน

is because he knows that on the fourth day or the fifth day, those larvae will hatch

ก็เพราะว่าเขารู้ว่าในวันที่สี่หรือห้า ตัวอ่อนเหล่านี้จะฟักตัวออกมา

and he'll have a huge fly problem.

และเขาเจอปัญหาใหญ่จากแมลง

But he waits that long to grow them as big and juicy and tasty as he can

แต่เขารอนานขนาดนั้น เพื่อเลี้ยง จนมันตัวใหญ่น่ากินที่สุดเท่าที่จะทำได้

because they are the chickens' favorite form of protein.

เพราะว่าพวกมันคือโปรตีนที่ไก่ชอบที่สุด

So the chickens do their kind of little breakdance

ฉะนั้น ไก่ก็เต้นเบรกเดนซ์กันนิดหน่อย

and they're pushing around the manure to get at the grubs,

และพวกมันก็ดันไปรอบ ๆ มูล เพื่อจะจับตัวอ่อนแมลง

and in the process they're spreading the manure out.

และจากกระบวนการนี้ พวกมันกระจายมูลไปรอบ ๆ

Very useful second ecosystem service.

เป็นการบริการทางระบบนิเวศที่สอง ที่มีประโยชน์มาก

And third, while they're in this paddock

และสาม ในขณะที่พวกมันอยู่ในที่ล๊อค

they are, of course, defecating madly

แต่ละ พวกมันขับถ่ายกันอย่างบ้าคลั่ง

and their very nitrogenous manure is fertilizing this field.

และมูลที่มีไนโตรเจนมากของพวกมัน ก็เป็นปุ๋ยให้กับไร่นา

They then move out to the next one,

จากนั้นพวกมันก็เคลื่อนไปยังที่ถัดไป

and in the course of just a few weeks, the grass just enters this blaze of growth.

และในเวลาเพียงไม่กี่สัปดาห์ หญ้าก็เติบโตแทงใบขึ้นสูง

And within four or five weeks, he can do it again.

และภายในสี่หรือหน้าสัปดาห์ เขาสามารถทำซ้ำได้อีกครั้ง

He can graze again, he can cut, he can bring in another species,

เขาเล็มหญ้า ตัด และนำสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์อื่นเข้ามา

like the lambs, or he can make hay for the winter.

เช่นแกะ หรือเขาสามารถ ทำฟางสำหรับหน้าหนาวได้

Now, I want you to just look really close up onto what's happened there.

ทีนี้ ผมอยากให้คุณมองใกล้ ๆ ดูสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น

So, it's a very productive system.

มันเป็นระบบที่มีประสิทธิภาพมาก

And what I need to tell you is that on 100 acres

และที่ผมต้องบอกคุณก็คือ ใน 100 เอเคอร์

he gets 40,000 pounds of beef; 30,000 pounds of pork; 25,000 dozen eggs;

เขาได้เนื้อ 40,000 ปอนด์ หมู 30,000 ปอนด์ และไข่ 25,000 โหล

20,000 broilers; 1,000 turkeys; 1,000 rabbits --

ไก่กระทง 20,000 ไก่งวง 1,000 กระต่าย 1,000

an immense amount of food.

อาหารปริมาณมากมายเลย

You know, you hear, "Can organic feed the world?"

คุณรู้ไหมครับ คุณได้ยินมาว่า "เกษตรอินทรีย์จะเลี้ยงโลกได้ไหม"

Well, look how much food you can produce on 100 acres if you do this kind of ...

ดูสิครับว่าคุณสามารถผลิตอาหาร ได้มากแค่ไหนใน 100 เอเคอร์ ถ้าคุณทำแบบนี้

again, give each species what it wants,

ครับ ให้สิ่งที่แต่ละสายพันธุ์อยากได้

let it realize its desires, its physiological distinctiveness.

ให้มันรู้ว่ามันต้องการอะไร ความโดดเด่นทางกายภาพของมัน

Put that in play.

นำมันเข้ามามีบทบาท

But look at it from the point of view of the grass, now.

แต่มองดูมันจากมุมมองของหญ้า

What happens to the grass when you do this?

สำหรับหญ้าแล้วคุณกำลังทำอะไร

When a ruminant grazes grass, the grass is cut from this height to this height,

เมื่อสัตว์พวกวัวกินหญ้า หญ้าถูกตัด ให้มีความสูงลดลง

and it immediately does something very interesting.

และในทันที มันทำอะไรบางอย่างที่น่าสนใจ

Any one of you who gardens knows that there is something called the root-shoot ratio,

พวกคุณที่ทำสวนรู้ว่า มีสิ่งที่เรียกว่า อัตราส่วนระหว่างรากและยอด

and plants need to keep the root mass

และพืชต้องการที่จะรักษามวลราก

in some rough balance with the leaf mass to be happy.

ในระดับที่สมดุลอย่างคร่าว ๆ กับมวลใบ เพื่อที่จะอยู่ได้อย่างมีสุข

So when they lose a lot of leaf mass, they shed roots;

ฉะนั้น เมื่อมันเสียมวลใบไป พวกมันทิ้งราก

they kind of cauterize them and the roots die.

พวกมันกร่อนตัวเอง และรากก็ตาย

And the species in the soil go to work

และสายพันธุ์ที่อยู่ในดินก็ทำงาน

basically chewing through those roots, decomposing them --

โดยการย่อยรากเหล่านั้น ย่อยพวกมัน

the earthworms, the fungi, the bacteria -- and the result is new soil.

ไส้เดือน รา และแบคทีเรีย และผลก็คือดินใหม่

This is how soil is created.

นี่เป็นวิธีการสร้างดิน

It's created from the bottom up.

มันสร้างจากข้างล่างขึ้นมา

This is how the prairies were built,

นี่คือการสร้างทุ่งหญ้า

the relationship between bison and grasses.

ความสัมพันธ์ระหว่างวัวไบสัน กับหญ้า

And what I realized when I understood this --

และสิ่งที่ผมตระหนักเมื่อผมเข้าใจก็คือ

and if you ask Joel Salatin what he is, he'll tell you he's not a chicken farmer,

ถ้าคุณถาม โจเอล ซาลาติน ว่าเขาเป็นใคร เขาจะตอบว่าเขาไม่ใช่คนเลี้ยงไก่

he's not a sheep farmer, he's not a cattle rancher; he's a grass farmer,

เขาไม่ใช่คนเลี้ยงแกะ เขาไม่ใช่คนเลี้ยงวัว เขาเป็นคนปลูกหญ้า

because grass is really the keystone species of such a system --

เพราะว่าหญ้าจริง ๆ แล้วเป็นสายพันธุ์หลัก ที่สำคัญต่อระบบดังกล่าว

is that, if you think about it, this completely contradicts the tragic idea of nature we hold in our heads,

ถ้าคุณลองคิดดู นั่นมันไม่ขัดแย้งอย่างสมบูรณ์ กับแนวคิดเกี่ยวกับธรรมชาติที่เรามี

which is that for us to get what we want, nature is diminished.

ซึ่งคือการทำให้เราได้ในสิ่งที่เราต้องการ ธรรมชาติถูกบั่นทอน

More for us, less for nature.

คิดถึงพวกเรามากกว่าธรรมชาติ

Here, all this food comes off this farm, and at the end of the season

นี่คืออาหารที่ออกมาจากไร่นานี้ และตอนปลายฤดู

there is actually more soil, more fertility and more biodiversity.

ก็มีดินมากกว่า มีปุ๋ยมากกว่า และมีความหลากหลายทางชีวภาพมากกว่า

It's a remarkably hopeful thing to do.

มันเป็นสิ่งที่น่าทำมาก ๆ

There are a lot of farmers doing this today.

มีชาวนามากมายกำลังทำสิ่งนี้ในปัจจุบัน

This is well beyond organic agriculture,

นี่มันเป็นยิ่งกว่าเกษตรอินทรีย์

which is still a Cartesian system, more or less.

ซึ่งยังเป็นระบบคาร์ทีเซียน ไม่มากก็น้อย

And what it tells you is that if you begin to take account of other species,

และสิ่งที่มันบอกคุณก็คือ ถ้าคุณเริ่มที่จะสนใจสายพันธุ์อื่น ๆ

take account of the soil, that even with nothing more than this perspectival idea

สนใจดิน ที่แม้ว่าจะไม่ได้มีอะไร มากไปกว่าแนวคิดนี้

-- because there is no technology involved here except for those fences,

เพราะว่ามันไม่มีเทคโนโลยีอะไรมากเกี่ยวข้อง เว้นแต่รั้วเหล่านั้น

which are so cheap they could be all over Africa in no time --

ซึ่งมันถูกมาก เราสามารถติดตั้งพวกมัน ทั่วทั้งอัฟริกาเมื่อไรก็ได้

that we can take the food we need from the Earth

เราสามารถได้อาหารที่เราต้องการจากโลก

and actually heal the Earth in the process.

และช่วยรักษาโลกไปด้วยในเวลาเดียวกัน

This is a way to reanimate the world,

นี่เป็นวิธีที่จะสร้างโลกใหม่

and that's what's so exciting about this perspective.

และที่มันน่าตื่นเต้นเกี่ยวกับแนวคิดนี้ก็คือ

When we really begin to feel Darwin's insights in our bones,

เมื่อเราเริ่มที่จะรู้ซึ้งถึงแนวคิดแบบดาวิเนี่ยน

the things we can do with nothing more than these ideas

สิ่งที่เราคิดว่าเป็นอะไรไม่ได้มากกว่าความคิด

are something to be very hopeful about.

ก็สามารถที่จะเป็นอะไรบางอย่าง ที่น่าคาดหวังเป็นอย่างยิ่ง

Thank you very much.

ขอบคุณมากครับ