Rose Goslinga: Crop insurance, an idea worth seeding

Translator: Thanid Sermsri Reviewer: Rawee Ma

In Kenya, 1984 is known

ที่เคนย่า ในปี ค.ศ. 1984 เป็นปีที่เรียกกันว่า

as the year of the cup,

ปีแห่งถ้วยตวง

or the goro goro.

หรือโกโร โกโร

The goro goro is a cup used to measure

โกโร โกโร เป็นถ้วยที่ใช้สำหรับตวง

two kilograms of maize flower on the market,

แป้งข้าวโพดขนาด 2 กิโลกรัมในตลาด

and the maize flower is used to make ugali,

แป้งข้าวโพดซึ่งใช้สำหรับทำอูกาลี

a polenta-like cake that is eaten together with vegetables.

เค้กข้าวโพดที่ใช้กินกับผัก

Both the maize and the vegetables are grown

ทั้งข้าวโพดและผักนั้นปลูกกัน

on most Kenyan farms,

ในเกือบทุกฟาร์มในเคนย่า

which means that most families can feed themselves

ซึ่งหมายถึงทุกครอบครัว สามารถเลี้ยงตัวเองได้

from their own farm.

ด้วยฟาร์มของพวกเขา

One goro goro can feed three meals

หนึ่งโกโร โกโร ใช้ทำอาหารได้ 3 มื้อ

for an average family,

สำหรับครอบครัวทั่วไป

and in 1984, the whole harvest

และในปี ค.ศ. 1984 ผลผลิตที่ได้ทั้งหมด

could fit in one goro goro.

สามารถใส่ได้ในโกโร โกโรเพียงถ้วยเดียว

It was and still is one of the worst droughts

มันยังคงสถิติเป็นปีที่แห้งแล้งที่สุด

in living memory.

เท่าที่เคยเกิดขึ้นในความทรงจำ

Now today, I insure farmers against droughts

และในวันนี้ ฉันทำประกันความแห้งแล้ง ให้กับเกษตรกร

like those in the year of the cup,

เช่นที่เคยเกิดขึ้นในปีแห่งถ้วยตวง

or to be more specific, I insure the rains.

หรือบอกให้เฉพาะเจาะจงกว่านั้น ก็คือฉันประกันว่าจะมีฝน

I come from a family of missionaries

ฉันมาจากครอบครัวผู้เผยแพร่ศาสนา

who built hospitals in Indonesia,

ที่เป็นผู้สร้างโรงพยาบาลในอินโดนีเซีย

and my father built a psychiatric hospital

และพ่อของฉันก็เป็นผู้สร้างโรงพยาบาลจิตเวช

in Tanzania.

ในแทนซาเนีย

This is me, age five, in front of that hospital.

นี่คือฉัน ตอนอายุ 5 ขวบ หน้าโรงพยาบาลแห่งนั้น

I don't think they thought I'd grow up

ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะคิดว่าเมื่อโตขึ้น

to sell insurance. (Laughter)

ฉันจะมาเป็นคนขายประกัน (เสียงหัวเราะ)

So let me tell you how that happened.

ขอให้ฉันเล่าให้ฟังก็แล้วกัน ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร

In 2008, I was working

ในปี 2008 ตอนนั้นฉันทำงาน

for the Ministry of Agriculture of Rwanda,

ให้กับกระทรวงเกษตรของรวันดา

and my boss had just been promoted

และเจ้านายของฉันก็ได้รับเลื่อนขั้น

to become the minister.

ให้เป็นรัฐมนตรี

She launched an ambitious plan

เธอดำเนินแผนการอย่างมุ่งมั่น

to start a green revolution in her country,

เพื่อเริ่มต้นการปฏิวัติเกษตรกรรม ในประเทศของเธอ

and before we knew it, we were importing

และกว่าที่เราจะรู้ตัว เราก็กำลังนำเข้า

tons of fertilizer and seed

เมล็ดพันธุ์และปุ๋ยเคมีจำนวนมหาศาล

and telling farmers how to apply that fertilizer

และบอกเกษตรกรถึงวิธีการใช้ปุ๋ย

and plant.

และปลูกพืชเหล่านั้น

A couple of weeks later,

สองสัปดาห์ต่อมา

the International Monetary Fund visited us,

กองทุนการเงินระหว่างประเทศก็มาเยี่ยมเรา

and asked my minister,

และถามท่านรัฐมนตรีของฉันว่า

"Minister, it's great that you want to help farmers

"ท่านรัฐมนตรี มันเป็นสิ่งเยี่ยมยอด ที่ท่านต้องการช่วยเหลือเกษตรกร

reach food security, but what if it doesn't rain?"

ให้มีความมั่นคงทางอาหาร แต่จะเป็นอย่างไรถ้าฝนไม่ตก"

My minister answered proudly

ท่านรัฐมนตรีของฉันตอบอย่างภาคภูมิใจ

and somewhat defiantly,

และอย่างหนักแน่นว่า

"I am going to pray for rain."

"ฉันก็จะสวดภาวนาขอให้มีฝน"

That ended the discussion.

นั้นคือจุดสิ้นสุดของการสนทนา

On the way back to the ministry in the car,

ในรถระหว่างทางกลับกระทรวง

she turned around to me and said,

ท่านหันมาที่ฉันแล้วพูดว่า

"Rose, you've always been interested in finance.

"โรส เธอสนใจเรื่องการเงินมาตลอด

Go find us some insurance."

ช่วยไปหาหลักประกันมาให้เราหน่อย"

It's been six years since,

เป็นเวลา 6 ปีนับตั้งแต่นั้น

and last year I was fortunate enough

ในปีสุดท้าย ฉันจึงมีโชคพอที่จะ

to be part of a team that insured

เป็นส่วนหนึ่งของทีมที่ให้การประกันภัยกับ

over 185,000 farmers in Kenya and Rwanda

เกษตรกรกว่า 185,000 คน ในเคนย่าและรวันดา

against drought.

เพื่อประกันความแห้งแล้ง

They owned an average of half an acre

พวกเขาเป็นเจ้าของที่ดินเฉลี่ยราวครึ่งเอเคอร์

and paid on average two Euros in premium.

และจ่ายเงินเฉลี่ย 2 ยูโร เป็นค่าเบี้ยประกัน

It's microinsurance.

มันเป็นการประกันภัยขนาดจิ๋ว

Now, traditional insurance doesn't work

ที่นี้ การประกันแบบดั้งเดิมนั้นไม่สามารถทำได้

with two to three Euros of premium,

กับเบี้ยประกันแค่ 2-3 ยูโร

because traditional insurance relies on farm visits.

เพราะประกันภัยแบบสมัยก่อน ต้องมีการตรวจเยี่ยมฟาร์ม

A farmer here in Germany would be visited

เกษตรกรเยอรมันนีต้องได้รับการตรวจเยี่ยม

for the start of the season, halfway through,

ตั้งแต่เริ่มต้นฤดู กลางฤดู

and at the end, and again if there was a loss,

และท้ายฤดู และอีกครั้งหากเกิดความสูญเสีย

to estimate the damages.

เพื่อประเมินความเสียหาย

For a small-scale farmer in the middle of Africa,

สำหรับเกษตรกรรายย่อยที่อยู่ใจกลางแอฟริกา

the maths of doing those visits

เมื่อคิดถึงต้นทุนการตรวจเยี่ยมฟาร์ม

simply don't add up.

แน่นอนว่ามันไม่คุ้มค่า

So instead, we rely on technology and data.

แทนที่จะทำแบบนั้นเราใช้เทคโนโลยีและข้อมูล

This satellite measures

ดาวเทียมช่วยชี้วัด

whether there were clouds or not,

ว่าท้องฟ้ามีเมฆหรือไม่

because think about it:

นั้นก็เพราะ หากลองคิดดู

If there are clouds, then you might have some rain,

ถ้ามีเมฆก็แสดงว่า อาจจะมีฝนบ้าง

but if there are no clouds,

แต่ถ้าไม่มีเมฆเลย

then it's actually impossible for it to rain.

มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีฝนตก

These images show the onset of the rains

ภาพนี้แสดงให้เห็นการก่อตัวของฝน

this season in Kenya.

ในฤดูกาลนี้ของเคนย่า

You see that around March 6,

เห็นไหม ในช่วงวันที่ 6 มีนาคม

the clouds move in and then disappear,

เมฆเคลื่อนเข้ามาและหายไป

and then around the March 11,

และช่วงวันที่ 11 มีนาคม

the clouds really move in.

เมฆจึงเคลื่อนเข้ามาจริง ๆ

That, and those clouds,

เมฆทั้งหลายเหล่านั้น

were the onset of the rains this year.

เป็นการเริ่มต้นของฝนในปีนี้

This satellite covers the whole of Africa

ดาวเทียมดวงนี้ครอบคลุมพื้นที่ทั่วทั้งแอฟริกา

and goes back as far as 1984,

และสามารถดูย้อนหลังไปได้ถึงปี ค.ศ. 1984

and that's important, because if you know

ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญ เพราะหากคุณรู้ว่า

how many times a place has had a drought

มีกี่ครั้งที่ที่แห่งนี้เกิดภัยแล้งขึ้น

in the last 30 years,

ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา

you can make a pretty good estimate

คุณก็จะสามารถประมาณการณ์ ได้ค่อนข้างแม่น

what the chances are of drought in the future,

ว่าในอนาคตจะมีโอกาสเกิดภัยแล้ง มากน้อยแค่ไหน

and that means that you can put a price tag

และนั้นหมายถึงคุณสามารถตั้งราคา

on the risk of drought.

ให้กับความเสี่ยงที่จะเกิดภัยแล้งขึ้นได้

The data alone isn't enough.

ข้อมูลอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอ

We devise agronomic algorithms

เรายังใช้การคำนวณทางการเกษตร

which tell us how much rainfall a crop needs and when.

ซึ่งบอกเราว่าพืชต้องการฝนแค่ไหน และเมื่อไหร่

For example, for maize at planting,

ยกตัวอย่างเช่น ในการปลูกข้าวโพด

you need to have two days of rain

คุณต้องการฝนสองวัน

for farmers to plant,

ให้เกษตรกรใช้ในการหยอดเมล็ด

and then it needs to rain once every two weeks

หลังจากนั้นยังต้องการฝนอีกทุกสองสัปดาห์

for the crop to properly germinate.

เพื่อให้เมล็ดงอกอย่างสม่ำเสมอ

After that, you need rain every three weeks

หลังจากนั้น คุณต้องการฝนทุกสามสัปดาห์

for the crop to form its leaves,

ให้ใบเจริญเติบโต

whereas at flowering, you need it to rain more frequently,

และเมื่อถึงช่วงออกดอก คุณต้องการฝนให้ตกบ่อยขึ้น

about once every 10 days for the crop to form its cob.

เป็นทุกสิบวัน เพื่อสร้างฝัก

At the end of the season,

ในตอนท้ายของฤดูปลูก

you actually don't want it to rain,

คุณไม่ต้องการให้ ฝนตกอีก

because rains then can damage the crop.

เพราะมันจะทำให้ผลผลิตเสียหาย

Devising such a cover is difficult,

วางแผนล่วงหน้าให้รอบคอบว่ายากแล้ว

but it turned out the real challenge

แต่มันกลายเป็นว่า เรื่องที่ยากจริง ๆ

was selling insurance.

ก็คือการขายประกัน

We set ourselves a modest target

เราตั้งเป้าหมายที่คิดว่าทำได้

of 500 farmers insured after our first season.

ว่าจะมีเกษตรกร 500 คนได้รับการคุ้มครอง ในฤดูกาลแรก

After a couple of months' intense marketing,

หลังจากสองเดือนของการทำการตลาดอย่างเข้มข้น

we had signed up the grand total

เราได้ทำสัญญากับเกษตรกรทั้งสิ้น

of 185 farmers.

185 ราย

I was disappointed and confounded.

ฉันทั้งผิดหวังและสับสน

Everybody kept telling me that farmers

ใครต่อใครต่างบอกฉันว่า เกษตรกร

wanted insurance,

ต้องการการประกันภัย

but our prime customers simply weren't buying.

แต่ลูกค้าหลักของเรากลับไม่สนใจ

They were waiting to see what would happen,

พวกเขาต่างรอว่าจะเกิดอะไรขึ้น

didn't trust insurance companies,

ต่างไม่เชื่อใจบริษัทประกันภัย

or thought, "I've managed for so many years.

หรือคิดว่า "ฉันทำของฉันผ่านมาได้ตั้งหลายปี

Why would I buy insurance now?"

แล้วทำไมจะต้องมาซื้อประกันเอาตอนนี้"

Now many of you know microcredit,

ทุกวันนี้ พวกคุณหลายคนต่างรู้จักธนาคารคนจน

the method of providing small loans to poor people

วิธีการที่ให้เงินกู้ขนาดเล็กแก่คนยากจน

pioneered by Muhammad Yunus,

ที่คิดค้นขึ้นโดยโมฮัมหมัด ยูนุส

who won the Nobel Peace Prize

ผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบล

for his work with the Grameen Bank.

จากผลงานของเขากับ ธนาคารกรามีน

Turns out, selling microcredit

กลายเป็นว่า ขายสินเชื่อขนาดจิ๋ว

isn't the same as selling insurance.

ไม่เหมือนกับการขายประกัน

For credit, a farmer needs to earn the trust of a bank,

สำหรับสินเชื่อ เกษตรกรต้องได้รับความเชื่อถือจากธนาคาร

and if it succeeds, the bank will advance him money.

และถ้าหากสำเร็จ ธนาคารจึงจะให้เงินกู้กับเขา

That's an attractive proposition.

นั้นเป็นข้อเสนอที่น่าสนใจ

For insurance, the farmer needs to trust

สำหรับการประกันภัย เกษตรกรต้องเชื่อใจ

the insurance company, and needs

บริษัทประกันภัย และต้องการ

to advance the insurance company money.

จึงจ่ายเงินให้บริษัทประกันก่อน

It's a very different value proposition.

มันเป็นข้อเสนอของคุณค่าที่แตกต่าง

And so the uptick of insurance has been slow,

การเพิ่มขึ้นของการประกันภัยจึงเป็นไปอย่างช้า ๆ

with so far only 4.4 percent of Africans

ถึงตอนนี้มีแค่ร้อยละ 4.4 ของชาวแอฟริกา

taking up insurance in 2012,

ที่ทำประกันในปี 2012

and half of that number is in one country,

และครึ่งหนึ่งของจำนวนนั้นอยู่ในประเทศ ประเทศเดียว

South Africa.

คือแอฟริกาใต้

We tried for some years

เราพยายามอยู่หลายปี

selling insurance directly to farmers,

ที่จะขายประกันตรงให้กับเกษตรกร

with very high marketing cost

ด้วยต้นทุนทางการตลาดที่สูงมาก

and very limited success.

แถมยังประสบความสำเร็จอย่างจำกัด

Then we realized that there were many organizations

ตอนนั้นเองที่เรารู้ว่า มีองค์กรอีกหลายแห่ง

working with farmers:

ที่ทำงานกับเกษตรกร

seed companies, microfinance institutions,

บริษัทเมล็ดพันธุ์ สถาบันการเงินขนาดย่อม

mobile phone companies,

บริษัทโทรศัพท์เคลื่อนที่

government agencies.

หน่วยงานรัฐบาล

They were all providing loans to farmers,

ที่จัดหาเงินกู้ยืมให้กับเกษตรกร

and often, just before they'd finalize the loan,

และบ่อยครั้ง ก่อนที่พวกเขาจะสรุปเงินกู้

the farmer would say,

เกษตรกรมักพูดว่า

"But what if it doesn't rain?

"แต่ถ้าฝนไม่ตก

How do you expect me to repay my loan?"

คุณจะคาดหวังให้ผมจ่ายคืนเงินกู้ได้อย่างไร"

Many of these organizations

องค์กรทั้งหลายเหล่านี้

were taking on the risk themselves,

ต่างแบกรับความเสี่ยงไว้เอง

simply hoping that that year,

โดยหวังว่าในปีนั้น

the worst wouldn't happen.

เรื่องเลวร้ายจะไม่เกิดขึ้น

Most of the organizations, however,

องค์กรส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม

were limiting their growth in agriculture.

ต่างจำกัดการขยายตัวในภาคการเกษตร

They couldn't take on this kind of risk.

พวกเขาไม่สามารถรับมือกับความเสี่ยงแบบนี้ได้

These organizations became our customers,

องค์กรเหล่านี้กลายมาเป็นลูกค้าของเรา

and when combining credit and insurance,

และเมื่อรวมสินเชื่อเข้ากับการประกันภัย

interesting things can happen.

เรื่องน่าสนใจก็เกิดขึ้นได้

Let me tell you one more story.

ฉันมีเรื่องหนึ่ง อยากเล่าให้ฟัง

At the start of February 2012 in western Kenya,

ต้นเดือนกุมภาพันธ์ปี ค.ศ. 2012 ทางตะวันตกของเคนย่า

the rains started, and they started early,

ฝนเริ่มตก และพวกเขาเริ่มเพาะปลูกเร็วกว่าปกติ

and when rains start early, farmers are encouraged,

เมื่อฝนตกเร็ว เกษตรกรก็มีแรงจูงใจ

because it usually means that the season is going to be good.

เพราะโดยปกติแล้วนั่นหมายถึงว่าจะเป็นฤดูกาลที่ดี

So they took out loans and planted.

พวกเขาก็เลยกู้เงินและทำการเพาะปลูก

For the next three weeks,

สามสัปดาห์หลังจากนั้น

there wasn't a single drop of rain,

ไม่มีฝนตกอีกแม้แต่หยดเดียว

and the crops that had germinated so well

และพืชผลที่งอกงามอย่างดีในตอนต้น

shriveled and died.

ต่างพากันเหี่ยวเฉาและตายลง

We'd insured the loans of a microfinance institution

เราเป็นผู้จัดหาเงินกู้ของสถาบันธนาคารคนจน

that had provided those loans

ซึ่งเป็นผู้ให้เงินกู้

to about 6,000 farmers in that area,

กับเกษตรกรทั้ง 6,000 คนในพื้นที่นั้น

and we called them up and said,

และเราเชิญพวกเขามาและบอกว่า

"Look, we know about the drought.

"เห็นไหม เรารู้ว่าจะเกิดภัยแล้งขึ้น

We've got you.

เสร็จเราละ

We'll give you 200,000 Euros at the end of the season."

เราจะจ่ายเงินให้คุณ 200,000 ยูโร ในตอนท้ายฤดู"

They said, "Wow, that's great,

พวกเขาพูดว่า "ว้าว นั้นยอดเยี่ยมไปเลย

but that'll be late.

แต่มันสายเกินไป

Could you give us the money now?

คุณให้เงินเราตอนนี้เลยได้หรือเปล่า

Then these farmers can still replant

เพื่อให้เกษตรกรเหล่านี้สามารถปลูกใหม่ได้อีกครั้ง

and can get a harvest this season."

จะได้มีผลผลิตให้เก็บเกี่ยวในฤดูกาลนี้"

So we convinced our insurance partners,

เราก็เลยชักจูงหุ้นส่วนประกันภัยของเรา

and later that April, these farmers replanted.

แล้วปลายเดือนเมษายนปีนั้น เกษตรกรเหล่านี้ก็เพาะปลูกอีกรอบ

We took the idea of replanting to a seed company

เราเอาแนวคิดเรื่องการปลูกใหม่ ไปคุยกับบริษัทเมล็ดพันธุ์

and convinced them to price the cost of insurance

และชักชวนให้พวกเขาตั้งราคาต้นทุนประกัน

into every bag of seed,

รวมไว้ในเมล็ดพันธุ์แต่ละถุง

and in every bag, we packed a card

และในทุกถุง เราใส่บัตรลงไปด้วย

that had a number on it,

บัตรที่มีหมายเลข

and when the farmers would open the card,

และเมื่อเกษตรกรเปิดถุง

they'd text in that number,

เขาจะส่งข้อความหมายเลขนั้นเข้ามา

and that number would actually help us

และหมายเลขเหล่านั้นจะช่วยให้เรา

to locate the farmer

สามารถระบุตำแหน่งของเกษตรกร

and allocate them to a satellite pixel.

และช่วยบอกพิกัดบนภาพถ่ายดาวเทียม

A satellite would then measure the rainfall

ดาวเทียมจะวัดโอกาสการเกิดฝน

for the next three weeks,

ในสามสัปดาห์ข้างหน้า

and if it didn't rain,

และหากไม่มีฝนตก

we'd replace their seed.

เราก็จะเอาเมล็ดพันธุ์ไปให้ใหม่

One of the first —

หนึ่งในคนแรก ๆ

(Applause) — Hold on, I'm not there!

(เสียงปรบมือ) เดี๋ยวก่อน ฉันยังไปไม่ถึงตรงนั้น

One of the first beneficiaries of this replanting guarantee

หนึ่งในคนแรก ๆ ที่ได้ประโยชน์จาก การประกันการปลูกใหม่

was Bosco Mwinyi.

ก็คือ บอสโค มวินยี

We visited his farm later that August,

เราไปเยี่ยมไร่ของเขาในเดือนสิงหาคมปีนั้น

and I wish I could show you the smile on his face

และฉันคิดว่าพวกคุณคงจะเห็นรอยยิ้มบนใบหน้า

when he showed us his harvest,

ตอนที่เขาอวดผลผลิตของเขาให้เราดู

because it warmed my heart

เพราะว่ามันทำให้หัวใจของฉันอบอุ่น

and it made me realize why selling insurance

และทำให้ฉันเข้าใจว่าทำไมการขายประกัน

can be a good thing.

จึงสามารถเป็นเรื่องที่ดี

But you know, he insisted

แต่คุณรู้หรือเปล่า เขายืนกราน

that we get his whole harvest in the picture,

ให้ถ่ายภาพผลผลิตทั้งหมดของเขา

so we had to zoom out a lot.

เราก็เลยต้องถอยให้ห่างออกมาอีกไกลทีเดียว

Insurance secured his harvest that season,

ประกันภัยช่วยรักษาพืชผลในฤดูกาลนั้น

and I believe that today,

และฉันเชื่อว่าในวันนี้

we have all the tools to enable African farmers

เรามีเครื่องมือทุกอย่าง ที่จะทำให้เกษตรกรชาวแอฟริกา

to take control of their own destiny.

สามารถควบคุมชะตากรรมของตัวเองได้

No more years of the cup.

จะไม่มีปีแห่งถ้วยตวงอีก

Instead, I am looking forward to, at least somehow,

อันที่จริง ฉันกำลังตั้งตารอ อย่างน้อย

the year of the insurance,

ปีแห่งการประกันภัยพืชผล

or the year of the great harvest.

หรือปีแห่งการเก็บเกี่ยวอันยิ่งใหญ่

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)