Rose Goslinga: Crop insurance, an idea worth seeding

رز گوسلینگا: بیمه محصولات زراعی، ایده ای در خور انتشار

Translator: Hamid Vahidpour Reviewer: Shahram Eatezadi

In Kenya, 1984 is known

سال ۱۹۸۴ در کنیا

as the year of the cup,

سال فنجان

or the goro goro.

یا گورو گورو شناخته می شه.

The goro goro is a cup used to measure

گورو گورو پیمانه ایه که برای اندازه گیری

two kilograms of maize flower on the market,

دوکیلوگرم دانه ذرت در بازار بکار می ره.

and the maize flower is used to make ugali,

ودانه ذرت در تهیه اوگالی کیکی شبیه پولنتا

a polenta-like cake that is eaten together with vegetables.

که اونو باسبزیجات می خورند کاربرد داره.

Both the maize and the vegetables are grown

ذرت و سبزیجات هردو رو

on most Kenyan farms,

در اکثر مزارع کنیا می کارند،

which means that most families can feed themselves

این یعنی که اکثر خانوارها می تونن

from their own farm.

از مزرعه خودشون تغذیه کنند.

One goro goro can feed three meals

یه گورو گورو سه وعده غذایی

for an average family,

یه خانوار متوسط رو تامین می کنه،

and in 1984, the whole harvest

ودر سال ۱۹۸۴، کل محصول

could fit in one goro goro.

با یه گورو گورو برابر بود.

It was and still is one of the worst droughts

این واقعه یکی از بدترین خشکسالیها

in living memory.

در حافظه ها بوده و هست.

Now today, I insure farmers against droughts

امروز من کشاورزان رو مقابل خشکسالیهایی

like those in the year of the cup,

مثل خشکسالی اون سال بیمه می کنم

or to be more specific, I insure the rains.

یا واضحتر بگم، من بارونو بیمه می کنم.

I come from a family of missionaries

من از خانواده ای با روحیه پرحرارت هستم

who built hospitals in Indonesia,

که بیمارستانهایی در اندونزی ساختند

and my father built a psychiatric hospital

و پدرم بیمارستانی برای بیماریهای روانی

in Tanzania.

در تانزانیا ساخت.

This is me, age five, in front of that hospital.

این منم، پنج ساله، جلوی اون بیمارستان.

I don't think they thought I'd grow up

فکر نمی کنم اونا فکرشو می کردن که وقتی بزرگ بشم

to sell insurance. (Laughter)

بیمه بفروشم. (خنده حضار)

So let me tell you how that happened.

پس، بذارید بهتون بگم که این چطور اتفاق افتاد.

In 2008, I was working

تو سال ۲۰۰۸،

for the Ministry of Agriculture of Rwanda,

برای وزارت کشاورزی رواندا کار می کردم.

and my boss had just been promoted

رئیسم تنها به این خاطر ترفیع می گرفت

to become the minister.

تا وزیر بشه.

She launched an ambitious plan

خانم رئیس طرح بلندپروازانه ای روعملی کرد

to start a green revolution in her country,

تا انقلابی سبزو تو کشورش شروع کنه

and before we knew it, we were importing

وقبل ازینکه مطلع بشیم،

tons of fertilizer and seed

چندین تن کود شیمیایی و بذر وارد کرده بودیم

and telling farmers how to apply that fertilizer

وبه کشاورزان می گفتیم که چطور کودو استفاده کنند

and plant.

و بذرو بکارند.

A couple of weeks later,

چند هفته بعد،

the International Monetary Fund visited us,

صندوق بین المللی پول باهامون ملاقات کرد

and asked my minister,

و از وزیرمون پرسید:

"Minister, it's great that you want to help farmers

"خانم وزیر، خیلی خوبه که شما تمایل دارید که کشاوزران رو برای

reach food security, but what if it doesn't rain?"

رسیدن به امنیت غذایی کمک کنید، اما اگر بارون نبارید چی؟"

My minister answered proudly

خانم وزیر مغرورانه

and somewhat defiantly,

و تا حدودی قاطع جواب داد:

"I am going to pray for rain."

"برای نزول بارون دعا می کنم."

That ended the discussion.

این حرف بحثو تموم کرد.

On the way back to the ministry in the car,

توی ماشین، تو راه برگشت به وزارتخونه

she turned around to me and said,

خانم وزیر روبمن کرد و گفت:

"Rose, you've always been interested in finance.

"رز، امور مالی همیشه برات جالب بوده،

Go find us some insurance."

برو بگرد برامون بیمه گیر بیار."

It's been six years since,

شش سال ازون موقع می گذره

and last year I was fortunate enough

و پارسال اینقدر خوش شانس بودم

to be part of a team that insured

که بخشی از تیمی باشم که

over 185,000 farmers in Kenya and Rwanda

بیش از ۱۸۵٫۰۰۰ کشاورز رو در کنیا و رواندا

against drought.

در برابر خشکسالی بیمه کرده.

They owned an average of half an acre

اونا رویهم رفته نیم هکتار زمین داشتند

and paid on average two Euros in premium.

و بطور متوسط دو یورو حق بیمه می پرداختند.

It's microinsurance.

این نوع بیمه، بیمه خُرد نام داره.

Now, traditional insurance doesn't work

امروزه، بیمه های سنتی کارگر نیستند

with two to three Euros of premium,

با دو یا سه یورو حق بیمه،

because traditional insurance relies on farm visits.

چون این قبیل بیمه ها، بر بازدید مزارع متکی اند.

A farmer here in Germany would be visited

اینجا توی آلمان، به یه کشاورز

for the start of the season, halfway through,

در آغاز و نیمه و انتهای فصل کشت،

and at the end, and again if there was a loss,

و مجددا اگه خسارتی باشه، سرکشی می کنند

to estimate the damages.

تا خسارات وارده رو برآورد کنند.

For a small-scale farmer in the middle of Africa,

برای کشاورز ناچیزی وسط آفریقا،

the maths of doing those visits

سنگینیه انجام چنین سرکشیهایی

simply don't add up.

اصلا جور در نمی آد.

So instead, we rely on technology and data.

پس بجاش به داده ها و فناوری تکیه می کنیم.

This satellite measures

این ماهواره

whether there were clouds or not,

بود و نبود ابرها رو مقایسه می کنه.

because think about it:

چون، راجبش فکر کنید،

If there are clouds, then you might have some rain,

اگه ابرها باشند، پس بایستی کم وبیش بارش داشته باشید،

but if there are no clouds,

ولی اگه ابرها نباشند،

then it's actually impossible for it to rain.

پس بارش بارون واقعا غیرممکن میشه.

These images show the onset of the rains

این تصاویر شروع بارشهای

this season in Kenya.

این فصل کنیارو نشون می ده.

You see that around March 6,

می بینید که حول و حوش ششم ماه مارس

the clouds move in and then disappear,

ابرها وارد و بعد محو میشن،

and then around the March 11,

بعد حول و حوش یازدهم مارس،

the clouds really move in.

ابرها واقعا داخل می شن.

That, and those clouds,

اون ابرها

were the onset of the rains this year.

آغاز بارشهای امسال بودن.

This satellite covers the whole of Africa

این ماهواره تمام آفریقارو پوشش میده.

and goes back as far as 1984,

و این پوشش تا سال ۱۹۸۴ رو در برمی گیره

and that's important, because if you know

این مهمه، چون اگه بدونید

how many times a place has had a drought

طی سی سال گذشته، محلی

in the last 30 years,

چند بار خشکسالی رو تجربه کرده

you can make a pretty good estimate

قادرید برآورد بمراتب بهتری انجام بدید

what the chances are of drought in the future,

که احتمالات خشکسالی برای سال آتی چقدره

and that means that you can put a price tag

و این یعنی که می تونید روی ریسک خشکسالی

on the risk of drought.

قیمت بذارید.

The data alone isn't enough.

داده به تنهایی کافی نیست.

We devise agronomic algorithms

ما الگوریتمهای زراعی رو طراحی کردیم

which tell us how much rainfall a crop needs and when.

که به ما میگن یه محصول چه موقع و چقدر بارش نیاز داره.

For example, for maize at planting,

مثلا، برای ذرت موقع کاشت

you need to have two days of rain

دو روز بارندگی لازم دارید

for farmers to plant,

برای اینکه کشاورزان کشت کنند

and then it needs to rain once every two weeks

و بعد برای این محصول لازمه هردو هفته یکبار بباره

for the crop to properly germinate.

تا کامل سبز کنه.

After that, you need rain every three weeks

بعدش، برای این محصول هر سه هفته بارون لازم دارید

for the crop to form its leaves,

تا برگهایش شکل بگیرند

whereas at flowering, you need it to rain more frequently,

در حالیکه در مرحله گل دهی، بارش با دفعات بیشتری لازمه.

about once every 10 days for the crop to form its cob.

حدود هر ده روز یکبار، برای اینکه کاکل محصول شکل بگیره.

At the end of the season,

در انتهای فصل

you actually don't want it to rain,

واقعا لازم نیست بارون بیاد

because rains then can damage the crop.

چون ازین ببعد امکان داره بارون به محصول خسارت وارد کنه.

Devising such a cover is difficult,

طراحی چنین پوششی دشواره

but it turned out the real challenge

با این حال معلوم شد که چالش اصلی

was selling insurance.

فروش بیمه بوده.

We set ourselves a modest target

برای خودمون هدف نچندان زیادی متشکل از پونصد کشاورز

of 500 farmers insured after our first season.

که بعد از فصل اولمون بیمه شده بودند، در نظر گرفتیم.

After a couple of months' intense marketing,

بعد از چند ماهی بازاریابی طاقت فرسا،

we had signed up the grand total

با مجموع کل صد و هشتاد و پنج کشاورز

of 185 farmers.

قرارداد بسته بودیم.

I was disappointed and confounded.

مایوس و مبهوت شده بودم.

Everybody kept telling me that farmers

همه بمن میگفتن که کشاورزان

wanted insurance,

به بیمه نیاز دارند

but our prime customers simply weren't buying.

اما، مشتریان اصلی ما بسادگی بیمه نمی خریدند.

They were waiting to see what would happen,

اونا منتظر بودن تا ببینند چی پیش میاد،

didn't trust insurance companies,

به شرکتهای بیمه گذار اعتماد نمیکردند

or thought, "I've managed for so many years.

یا اینطور فکر می کردند: "سالها کارمو پیش بردم،

Why would I buy insurance now?"

چرا حالا باید بیمه کنم؟"

Now many of you know microcredit,

امروزه خیلی از شما با اعتبار خُرد آشنایید،

the method of providing small loans to poor people

روش تامین وامهای خُرد برای افراد بی بضاعت

pioneered by Muhammad Yunus,

که محمد یونس پایه گذاریش کرد.

who won the Nobel Peace Prize

که جایزه صلح نوبلو

for his work with the Grameen Bank.

بخاطر همکاریش با گرامین بانک برد.

Turns out, selling microcredit

معلوم شد، فروش اعتبار خُرد

isn't the same as selling insurance.

مثل فروش بیمه نیست.

For credit, a farmer needs to earn the trust of a bank,

در قبال اعتبار، لازمه که کشاورز اعتماد بانکو جلب کنه،

and if it succeeds, the bank will advance him money.

و اگه تو این کار موفق بشه، بانک پول در اختیارش میذاره.

That's an attractive proposition.

این جریان جالبیه.

For insurance, the farmer needs to trust

در قبال بیمه، لازمه که کشاورز

the insurance company, and needs

به شرکت بیمه اعتماد کنه و لازمه

to advance the insurance company money.

که به شرکت بیمه پول بده.

It's a very different value proposition.

این جریان بسیار متفاوتیه.

And so the uptick of insurance has been slow,

و به این ترتیب، رشد بیمه کند بوده،

with so far only 4.4 percent of Africans

با تنها ۴/۴ درصد از آفریقاییها

taking up insurance in 2012,

طی سال ۲۰۱۲ بیمه رو قبول کردند

و نیمی از این تعداد توی یه کشور بودن،

and half of that number is in one country,

South Africa.

آفریقای جنوبی.

We tried for some years

طی چند سال برای فروش

selling insurance directly to farmers,

مستقیم بیمه به کشاورزان،

with very high marketing cost

علیرغم هزینه گزاف بازاریابی

and very limited success.

و اقبال بسیار محدود، تلاش کردیم.

Then we realized that there were many organizations

بعد فهمیدیم که سازمانهای فراوانی بودند

working with farmers:

که با کشاورزان سروکار داشتند:

seed companies, microfinance institutions,

شرکتهای تولیدکننده بذر، بنگاههای سرمایه گذاری خُرد،

mobile phone companies,

اپراتورهای تلفن همراه،

government agencies.

سازمانهای دولتی.

They were all providing loans to farmers,

همه اونا، وامهایی رو برای کشاورزان تامین می کردند

and often, just before they'd finalize the loan,

و اغلب، درست قبل از اینکه این وامها بمرحله نهایی برسه،

the farmer would say,

ممکن بود که کشاورز بگه:

"But what if it doesn't rain?

"اما اگه بارون نیومد چی؟

How do you expect me to repay my loan?"

انتظار دارین که من قرضمو چجوری پس بدم؟"

Many of these organizations

بسیاری از این تشکیلات، بسادگی

were taking on the risk themselves,

خودشونو درمعرض این ریسک قرار می دادند،

simply hoping that that year,

به این امید که اون سال

the worst wouldn't happen.

فاجعه پیش نمی آد.

Most of the organizations, however,

با این حال، اکثر این سازمانها

were limiting their growth in agriculture.

تولیداتشون به کشاورزی محدود می شد.

They couldn't take on this kind of risk.

اونا نمی تونستن اینجور ریسکیو قبول کنن.

These organizations became our customers,

اونا مشتری ما شدند

and when combining credit and insurance,

و وقتی بیمه و اعتبار درهم آمیخته شد

interesting things can happen.

اتفاق جالبی میتونه بیوفته.

Let me tell you one more story.

بذارید یه داستان دیگه براتون بگم.

At the start of February 2012 in western Kenya,

در اوایل ماه فوریه سال ۲۰۱۲ در کنیای غربی،

the rains started, and they started early,

بارشها شروع شد و این سازمانها زود دست بکار شدند،

and when rains start early, farmers are encouraged,

وقتی بارون زود شروع به باریدن کنه، کشاورزان دلگرم می شوند،

because it usually means that the season is going to be good.

چون معنیش اینه که فصل خوبی پیش رو دارند.

So they took out loans and planted.

پس قراردادهای وامو بستند و کشت کردند.

For the next three weeks,

طی سه هفته آتی

there wasn't a single drop of rain,

حتی قطره ای بارون نبارید

and the crops that had germinated so well

و محصولی که به اون خوبی سبز کرده بود،

shriveled and died.

خشکید و ازبین رفت.

We'd insured the loans of a microfinance institution

ما وامهای یه بنگاه سرمایه گذاری خُرد رو بیمه کرده بودیم

that had provided those loans

که اون وامهارو

to about 6,000 farmers in that area,

برای حدود شیش هزار کشاورز منطقه تامین کرده بود،

and we called them up and said,

بهشون زنگ زدیم و گفتیم:

"Look, we know about the drought.

"ببینید، ما از خشکسالی اطلاع داریم.

We've got you.

هواتونو داریم.

We'll give you 200,000 Euros at the end of the season."

آخر فصل دویست هزار یورو بهتون می دیم."

They said, "Wow, that's great,

گفتند:" بَه،عالیه،

but that'll be late.

اما آخر فصل دیره.

Could you give us the money now?

امکان داره پولو الان بهمون بدید؟

Then these farmers can still replant

دراینصورت این کشاورزان هنوزم می تونند دوباره کشت کنند

and can get a harvest this season."

و می تونند این فصل درو کنند."

So we convinced our insurance partners,

پس شرکای بیمه مونو راضی کردیم

and later that April, these farmers replanted.

و بعداً تو ماه اپریل، اون کشاورزان مجددا کشت کردند.

We took the idea of replanting to a seed company

ما ایده کاشت مجدد رو به یه شرکت تولید دانه بردیم

and convinced them to price the cost of insurance

و اونارو راضی کردیم تا هزینه بیمه رو،

into every bag of seed,

روی هر کیسه بذر اعمال کنند

and in every bag, we packed a card

و داخل هر کیسه، یه کارت گذاشتیم

that had a number on it,

که یه شماره روش بود،

and when the farmers would open the card,

و زمانی که کشاورزان کارتو باز می کردند،

they'd text in that number,

اون شماره رو پیامک می کردند

and that number would actually help us

و اون شماره عملاً کمکمون می کرد

to locate the farmer

تا اون کشاورزو مکان یابی کنیم

and allocate them to a satellite pixel.

و اونارو برحسب پیکسلی ماهواره ای، توزیع کنیم.

A satellite would then measure the rainfall

اونوقت، یه ماهواره احتمال بارندگی رو

for the next three weeks,

طی سه هفته آینده می سنجید

and if it didn't rain,

و اگه بارون نمی بارید،

we'd replace their seed.

بذر کشاورزان رو جایگزین می کردیم.

One of the first —

یکی از اولین-

(Applause) — Hold on, I'm not there!

(تشویق حضار)- دست نگه دارین! من اونجا نبودم.

One of the first beneficiaries of this replanting guarantee

یکی از اولین ذی نفعان این تضمین کاشت مجدد

was Bosco Mwinyi.

آقای بوسکو وینیی بود.

We visited his farm later that August,

بعد ازون ماه اوت از مزرعش بازدید کردیم

and I wish I could show you the smile on his face

کاش می تونستم صورت شادشو بهتون نشون بدم،

when he showed us his harvest,

موقعی که محصولش رو نشونمون داد،

because it warmed my heart

چون بهم دلگرمی داد

and it made me realize why selling insurance

و بمن فهماند که چرا فروش بیمه

can be a good thing.

می تونه کار خوبی باشه.

But you know, he insisted

اما، اون اصرار داشت

that we get his whole harvest in the picture,

که کل محصولشو توی تصویر داشته باشیم،

so we had to zoom out a lot.

پس مجبور شدیم خیلی زوم اَوت کنیم.

Insurance secured his harvest that season,

اون فصل، بیمه محصولش رو تضمین کرد

and I believe that today,

و من امروز باور دارم

we have all the tools to enable African farmers

که ما، همه ابزاریو که به کشاورزان امکان میده

to take control of their own destiny.

که بر سرنوشتشون احاطه داشته باشند رو در اختیار داریم.

No more years of the cup.

سال پیمانه، دیگه نه.

Instead, I am looking forward to, at least somehow,

در عوض، حداقل به نوعی،

the year of the insurance,

انتظار سال بیمه

or the year of the great harvest.

یا سال فراوانترین برداشت محصول رو می کشم.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق حضار)