Lisa Gansky: The future of business is the "mesh"

Translator: SUPANUT JAISOM Reviewer: Rawee Ma

I'm speaking to you about what I call the "mesh."

ฉันกำลังพูดกับคุณ เกี่ยวกับสิ่งที่ฉันเรียกว่า “เมช”

It's essentially a fundamental shift

ที่สำคัญ มันคือการเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐาน

in our relationship with stuff, with the things in our lives.

ในความสัมพันธ์ของพวกเรากับสิ่งของ กับสิ่งต่างๆในชีวิตพวกเรา

And it's starting to look at --

และก็เริ่มที่จะมองไปที่

not always and not for everything --

ไม่เคยและไม่ได้สำหรับทุกอย่าง --

but in certain moments of time,

แต่ในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง

access to certain kinds of goods and service

การเข้าถึงสินค้าและบริการบางชนิด

will trump ownership of them.

จะเกทับความเป็นเจ้าของของพวกมัน

And so it's the pursuit of better things,

ดังนั้นมันคือการตามหาสิ่งที่ดีกว่า

easily shared.

แบ่งปันได้อย่างง่ายๆ

And we come from a long tradition of sharing.

และพวกเรามาจากประเพณี อันยาวนานของการแบ่งปัน

We've shared transportation.

พวกเราได้ใช้การขนส่งร่วมกัน

We've shared wine and food

พวกเราได้ดื่มไวน์และทานอาหารร่วมกัน

and other sorts of fabulous experiences

และประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมอื่นๆ

in coffee bars in Amsterdam.

ในร้านกาแฟในเมืองอัมสเตอร์ดัม

We've also shared other sorts of entertainment --

พวกเราได้แบ่งปันความบันเทิง ด้านอื่นๆอีกด้วย

sports arenas, public parks,

สนามกีฬา สวนสาธารณะ

concert halls, libraries,

เวทีจัดคอนเสิร์ต ห้องสมุด

universities.

มหาวิทยาลัย

All these things are share-platforms,

สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ใช้ร่วมกัน

but sharing ultimately starts and ends

แต่ในที่สุดการแบ่งปันมี จุดเริ่มต้นและจุดจบ

with what I refer to

กับสิ่งที่ฉันอ้างอิงถึง

as the "mother of all share-platforms."

ว่าเป็นตัวแม่แบบของระบบการแบ่งปันทั้งหมด

And as I think about the mesh

ขณะที่ฉันคิดถึงเดอะเมช

and I think about, well, what's driving it,

และนึกถึง เอ่อ สิ่งที่ขับเคลื่อนมัน

how come it's happening now,

ทำไมมันถึงเกิดขึ้นในขณะนี้

I think there's a number of vectors

ฉันคิดว่ามีสมมุติฐานอยู่จำนวนหนึ่ง

that I want to give you as background.

ที่ฉันอยากปูพื้นเบื้องหลังให้กับคุณ

One is the recession --

ข้อแรกคือภาวะเศรษฐกิจถดถอย

that the recession has caused us

ภาวะเศรษฐกิจถดถอยทำให้พวกเรา

to rethink our relationship

ต้องกลับมาคิดถึงความสัมพันธ์พวกเราอีกครั้ง

with the things in our lives relative to the value --

กับสิ่งต่างๆในชีวิตพวกเรา ที่สอดคล้องกับคุณค่า

so starting to align the value

ดังนั้นการเริ่มจัดคุณค่า

with the true cost.

ให้เข้ากับต้นทุนที่แท้จริง

Secondly, population growth

ข้อที่สองคือ การเติบโตของประชากร

and density into cities.

และความหนาแน่นในตัวเมือง

More people, smaller spaces,

คนมีมากขึ้น พิ้นที่น้อยลง

less stuff.

ของกินของใช้น้อยลง

Climate change:

การเปลี่ยนแปลงทางสภาพอากาศ

we're trying to reduce the stress

พวกเราพยายามลดความเครียด

in our personal lives and in our communities

ในเรื่องชีวิตส่วนตัวและในชุมชนของพวกเรา

and on the planet.

และบนโลกนี้

Also, there's been this recent distrust

นอกจากนั้นมีความไม่น่าเชื่อถือ

of big brands, global big brands,

ในแบรนด์ใหญ่ๆ แบรนด์ใหญ่ๆระดับโลก

in a bunch of different industries,

ในอุตสาหกรรมต่างๆกัน

and that's created an opening.

และนั่นได้สร้างช่องโหว่ขึ้น

Research is showing here, in the States,

งานวิจัยได้แสดงที่นี่ในสหรัฐฯ

and in Canada and Western Europe,

และในแคนาดาและยุโรปตะวันตก

that most of us are much more open

ว่าพวกเราส่วนใหญ่เปิดใจยอมรับมากกว่า

to local companies,

สำหรับบริษัทท้องถิ่น

or brands that maybe we haven't heard of.

หรือตราสินค้าที่พวกเราอาจจะไม่เคยได้ยิน

Whereas before, we went with the big brands

แต่ก่อนหน้านี้พวกเรา มักใช้แต่ยี่ห้อดังๆ

that we were sure we trusted.

ที่พวกเรามั่นใจว่าเชื่อถือได้

And last is that

และสุดท้ายคือ

we're more connected now to more people on the planet

พวกเราติดต่อสื่อสารถึงกันกับ คนอื่นๆมากขึ้นบนโลกนี้

than ever before --

มากกว่าที่เคยเป็นมา --

except for if you're sitting next to someone.

ยกเว้นถ้าคุณนั่งถัดจากอีกคนนึง

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

The other thing that's worth considering

อีกสิ่งหนึ่งที่ควรพิจารณา

is that we've made a huge investment

คือพวกเราได้มีการลงทุนขนาดใหญ่

over decades and decades,

เป็นเวลาหลายทศวรรษ

and tens of billions of dollars

และเงินหลายสิบล้านดอลลาร์

have gone into this investment

ก็รวมอยู่ในการลงทุนครั้งนี้

that now is our inheritance.

ซึ่งตอนนี้เป็นมรดกของพวกเรา

It's a physical infrastructure

มันเป็นโครงสร้างพิ้นฐานที่มีตัวตน

that allows us to get from point A to point B

ซึ่งทำให้เราเดินทางจากจุด A ไปจุด B

and move things that way.

และเคลื่อนสิ่งต่างๆไปในทางนั้น

It's also -- Web and mobile

มันคือเว็บไซต์และมือถืออีกด้วย

allow us to be connected

ที่ทำให้เราเชื่อมโยงซึ่งกันและกัน

and create all kinds of platforms and systems,

และสร้างระบบต่างๆทุกประเภท

and the investment of those technologies

และการลงทุนของเทคโนโลยีเหล่านั้น

and that infrastructure

และโครงสร้างพิ้นฐานนั้น

is really our inheritance.

เป็นมรดกของพวกเราจริงๆ

It allows us to engage

มันทำให้พวกเรามีส่วนร่วม

in really new and interesting ways.

ในวิธีการที่น่าสนใจและใหม่จริงๆ

And so for me, a mesh company, the "classic" mesh company,

และสำหรับฉัน บริษัทเมช บริษัทเมชคลาสสิค

brings together these three things:

นำสามสิ่งเหล่านี้มารวมกัน

our ability to connect to each other --

ความสามารถของพวกเรา ที่เชื่อมโยงซึ่งกันและกัน

most of us are walking around with these mobile devices

พวกเราส่วนใหญ่เดินไปรอบๆ พร้อมกับเครื่องมือสื่อสารเหล่านี้

that are GPS-enabled and Web-enabled --

ซึ่งสามารถใช้งานระบบจีพีเอสและเว็บไซต์ได้

allows us to find each other

ทำให้พวกเราหากันเจอ

and find things in time and space.

และหาสิ่งต่างๆในเวลาและสถานที่ต่างๆ

And third is that physical things

และอันดับสามคือสิ่งที่จับต้องได้

are readable on a map --

สามารถอ่านได้บนแผนที่

so restaurants, a variety of venues,

ดังนั้นภัตตาคาร สถานที่ต่างๆ

but also with GPS and other technology

แต่กับจีพีเอสและเทคโนโลยีอื่น

like RFID

อย่างเช่นอาร์เอฟไอดี

and it continues to expand beyond that,

และมีการขยายต่อเนื่องไปมากกว่านั้น

we can also track things that are moving,

พวกเราสามารถติดตามสิ่งต่างๆที่เคลื่อนไหว

like a car, a taxicab, a transit system,

เช่น รถยนต์ แท็กซี่ ระบบขนส่ง

a box that's moving through time and space.

กล่องที่เคลื่อนไหวผ่านเวลาและสถานที่

And so that sets up

ดังนั้นนั่นทำให้

for making access to get goods and services

เกิดการเข้าถึงสินค้าและบริการ

more convenient and less costly in many cases

สะดวกสบายมากกว่าและถูกกว่าในหลายๆกรณี

than owning them.

มากกว่าการเป็นเจ้าของพวกมัน

For example, I want to use Zipcar.

ยกตัวอย่างเช่น ฉันต้องการใช้ซิปคาร์

How many people here have experienced

มีกี่คนที่เคยมีประสบการณ์

car-sharing or bike-sharing?

ใช้บริการรถยนต์ร่วมหรือจักรยานร่วมกัน

Wow, that's great. Okay, thank you.

ว้าว เยี่ยมเลยค่ะ โอเค ขอบคุณค่ะ

Basically Zipcar

โดยพื้นฐานแล้ว ซิปคาร์

is the largest car-sharing company in the world.

คือบริษัทให้บริการรถยนต์ร่วมใหญ่ที่สุดในโลก

They did not invent car-sharing.

พวกเค้าไม่ได้คิดค้นการให้บริการรถร่วม

Car-sharing was actually invented in Europe.

อันที่จริง การให้บริการรถยนต์ ร่วมถูกคิดค้นในยุโรป

One of the founders went to Switzerland,

หนึ่งในผู้ก่อตั้งไปที่สวิสเซอแลนด์

saw it implemented someplace,

เห็นมันถูกนำเอาไปปฎิบัติจริงที่ไหนซักแห่ง

said, "Wow, that looks really cool.

พูดว่า ว้าว นั่นดูเจ๋งจริงๆ

I think we can do that in Cambridge,"

ฉันคิดว่า พวกเราทำได้ในแคมบริดจ์

brought it to Cambridge

นำมันไปที่แคมบริดจ์

and they started -- two women --

และพวกเค้าก็เริ่มต้น -- ผู้หญิง 2 คน --

Robin Chase being the other person who started it.

โรบิน เชส เป็นอีกคนหนึ่งที่เริ่มมัน

Zipcar got some really important things right.

ซิปคาร์ทำให้บางสิ่งที่สำคัญ จริงๆเป็นไปด้วยดี

First, they really understood

อันดับแรก พวกเค้าเข้าใจจริงๆ

that a brand is a voice and a product is a souvenir.

ว่าตราสินค้าคือความคิดเห็น และผลิตภัณฑ์คือของที่ระลึก

And so they were very clever

ดังนั้นพวกเค้าฉลาดมาก

about the way that they packaged car-sharing.

เกี่ยวกับวิธีที่พวกเค้านำเสนอ บริการรถยนต์ร่วม

They made it sexy. They made it fresh.

พวกเค้าทำให้มันดูเซ็กซี่ พวกเค้าทำให้มันดูใหม่สดเสมอ

They made it aspirational.

พวกเค้าทำให้มันทะเยอทะยาน

If you were a member of the club,

ถ้าคุณเป็นสมาชิกของกลุ่ม

when you're a member of a club, you're a Zipster.

เมื่อคุณเป็นสมาชิกของกลุ่ม คุณคือซิปสเตอร์

The cars they picked didn't look like ex-cop cars

รถยนต์ที่เค้าเลือกดูไม่เหมือนรถตำรวจเก่าๆ

that were hollowed out or something.

ซึ่งถูกโล๊ะออกมา

They picked these sexy cars.

พวกเค้าเลือกรถเซ็กซี่เหลานั้น

They targeted to universities.

พวกเค้ามีกลุ่มเป้าหมายคือมหาวิทยาลัยต่างๆ

They made sure that the demographic

พวกเค้าทำให้มั่นใจว่าลักษณะกลุ่มเป้าหมาย

for who they were targeting and the car was all matching.

เข้าคู่กับรถยนต์

It was a very nice experience,

มันเป็นประสบการณ์ที่เลอค่ามาก

and the cars were clean and reliable, and it all worked.

และรถยนต์ก็สะอาดและน่าเชื่อถือและใช้งานได้

And so from a branding perspective, they got a lot right.

ดังนั้นจากมุมมองเรื่องตราสินค้า พวกเค้าคิดถูก

But they understood fundamentally

พวกเค้าเข้าใจขั้นพื้นฐาน

that they are not a car company.

ว่าพวกเค้าไม่ใช่บริษัทรถยนต์

They understand that they are an information company.

พวกเค้าเข้าใจว่าพวกเค้าคือบริษัทข้อมูล

Because when we buy a car

เพราะเมื่อพวกเราซื้อรถยนต์

we go to the dealer once, we have an interaction, and we're chow --

เราไปที่ตัวแทนขายหนึ่งครั้ง พวกเราพูดคุย แล้วพวกเราก็ถูกเคี้ยว

usually as quickly as possible.

อย่างเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้

But when you're sharing a car and you have a car-share service,

แต่เมื่อคุณใช้รถยนต์ร่วมกัน และคุณมีบริการแบ่งรถกันใช้

you might use an E.V. to commute,

คุณอาจจะใช้พาหนะไฟฟ้าในการเดินทาง

you get a truck because you're doing a home project.

คุณใช้รถบรรทุกเพราะคุณ กำลังทำโครงการสร้างบ้าน

When you pick your aunt up at the airport, you get a sedan.

เมื่อคุณรับป้าคุณที่สนามบิน คุณใช้รถยนต์

And you're going to the mountains to ski,

และคุณไปภูเขาเพื่อจะเล่นสกี

you get different accessories put on the car

คุณจะได้รับอุปกรณ์ที่แตกต่างกันใส่ในรถคุณ

for doing that sort of thing.

สำหรับการทำสิ่งนั้น

Meanwhile, these guys are sitting back,

ขณะที่คนเหล่านี้นั่งเอนหลัง

collecting all sorts of data

เก็บข้อมูลทุกประเภท

about our behavior and how we interact with the service.

เกี่ยวกับพฤติกรรมของพวกเรา และวิธีการที่เรามีปฏิสัมพันธ์กับบริการ

And so it's not only an option for them,

ดังนั้นมันไม่ใช่แค่ ตัวเลือกเดียวสำหรับพวกเค้า

but I believe it's an imperative

แต่ฉันเชื่อว่ามันเป็นสิ่งจำเป็น

for Zipcar and other mesh companies

สำหรับซิปคาร์และบริษัทเมชอื่นๆ

to actually just wow us,

ที่จะทำให้พวกเราร้องว้าวจริงๆ

to be like a concierge service.

จะเป็นเหมือนบริการดูแลแขก

Because we give them so much information,

เพราะพวกเราให้ข้อมูลพวกเขามากมาย

and they are entitled to really see

และพวกเขามีสิทธิ์ที่จะเห็นจริงๆ

how it is that we're moving.

ว่ามันคือการที่เรากำลังจะย้าย

They're in really good shape to anticipate

พวกเขาอยู่ในสถานะที่ดีมากที่จะคาดการณ์

what we're going to want next.

ว่าสิ่งที่พวกเราจะต้องการต่อไปคืออะไร

And so what percent of the day

ดังนั้นกี่เปอร์เซนของวันนึง

do you think the average person uses a car?

ที่คุณคิดว่าหนึ่งคนจะใช้รถยนต์คันนึง

What percentage of the time?

กี่เปอร์เซนต์ของเวลา

Any guesses?

พอจะเดาได้ไหมคะ

Those are really very good.

สิ่งเหล่านั้นดีมากจริงๆ

I was imagining it was like

ฉันจินตนาการว่ามันประมาณว่า

20 percent when I first started.

20 เปอร์เซนต์เมื่อฉันเริ่มในที่แรก

The number across the U.S. and Western Europe

ตัวเลขสำหรับสหรัฐฯและยุโรปตะวันตก

is eight percent.

คือแปดเปอร์เซนต์

And so basically even if you think it's 10 percent,

และถึงแม้ว่าคุณคิดว่ามันคือ 10 เปอร์เซนต์

90 percent of the time,

90 เปอร์เซนต์ของเวลา

something that costs us a lot of money --

บางอย่างที่มีราคาสูง

personally, and also we organize our cities around it

โดยส่วนตัวและพวกเราจัดระเบียบเมืองของเรา

and all sorts of things --

และสิ่งของทุกประเภท

90 percent of the time it's sitting around.

90 เปอร์เซนต์ของเวลาทั้งหมด ใช้กับการนั่งเล่นไปวันๆ

So for this reason,

ดังนั้นด้วยเหตุผลนี้

I think one of the other themes with the mesh

ฉันคิดว่าหนึ่งในสาระสำคัญอื่นๆกับเมช

is essentially that, if we squeeze hard

คือว่าถ้าเราบีบแรง

on things that we've thrown away,

กับสิ่งของต่างๆที่เราได้โยนมันทิ้งไป

there's a lot of value in those things.

สิ่งเหล่านั้นมีคุณค่ามากมาย

What set up with Zipcar -- Zipcar started in 2000.

สิ่งที่ถูกสร้างกับซิปคาร์ -- ซิปคาร์เริ่มต้นเมื่อ ค.ศ. 2000

In the last year, 2010,

เมื่อก่อนปี ค.ศ.2010

two car companies started,

บริษัทรถ 2 แห่งถูกก่อตั้งขึ้น

one that's in the U.K. called WhipCar,

บริษัทนึงอยู่ในสหราชอาณาจักรชื่อ วิปคาร์

and the other one, RelayRides, in the U.S.

อีกบริษัทนึงชื่อ รีเลย์ไรด์ส อยู่ในสหรัฐฯ

They're both peer-to-peer car-sharing services,

พวกเขาทั้งสองคือบริการรถร่วมกัน แบบคนต่อคน

because the two things that really work for car-sharing

เพราะสองสิ่งที่นำไปใช้ได้ สำหรับการใช้บริการรถร่วม

is, one, the car has to be available,

คือหนึง รถต้องว่างรับโดยสาร

and two, it's within one or two blocks

และสอง มันต้องอยู่ภายใน 1 ถึง 2 บล็อค

of where you stand.

กับตำแหน่งที่คุณยืน

Well the car that's one or two blocks from your home or your office

ค่ะ รถที่อยู่ห่างจากบ้านหรือที่ ทำงานคุณไปอีกหนึ่งหรือสองบล็อค

is probably your neighbor's car,

อาจจะเป็นรถของเพื่อนบ้านคุณ

and it's probably also available.

และมันอาจจะว่างอยู่ก็ได้

So people have created this business.

ดังนั้นคนได้สร้างธุรกิจนี้

Zipcar started a decade earlier,

ซิปคาร์เริ่มก่อนหน้านั้นหนึ่งทศวรรษ

in 2000.

ใน ค.ศ. 2000

It took them six years

ใช้เวลาหกปี

to get 1,000 cars in service.

ในการทำให้รถ 1,000 คันมาใช้บริการ

WhipCar, which started April of last year,

วิปคาร์ ซึ่งเริ่มเมื่อเดือนเมษายนปีที่แล้ว

it took them six months

มันใช้เวลาหกเดือน

to get 1,000 cars in the service.

ในการทำให้รถ 1,000 คันมาใช้บริการ

So, really interesting.

ดังนั้นมันน่าสนใจจริงๆ

People are making anywhere between

มีคนกำลังหาเงินได้ระหว่าง

200 and 700 dollars a month

200 และ 700 ดอลลาร์ต่อเดือน

letting their neighbors use their car when they're not using it.

โดยการให้เพื่อนบ้านใช้รถของพวกเขา เมื่อพวกเขาไม่ได้ใช้มัน

So it's like vacation rentals for cars.

ดังนั้นมันเหมือนกับการให้ เช่าที่พักรถยนต์

Since I'm here --

เนื่องจากฉันอยู่ที่นี่

and I hope some people in the audience

และฉันหวังว่าคุณผู้ฟังบางท่าน

are in the car business --

อยู่ในธุรกิจรถยนต์

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

-- I'm thinking that, coming from the technology side of things --

-- ฉันกำลังคิดว่า หากมองในแง่เทคโนโลยี ของสิ่งต่างๆ

we saw cable-ready TVs

พวกเราเห็นโทรทัศน์ที่มีสายเคเบิ้ลพร้อม

and WiFi-ready Notebooks --

และโน้ตบุ๊กที่มีอินเตอร์เน็ตไร้สายพร้อม --

it would be really great if, any minute now,

มันจะดีมากเลยจริงๆถ้า ในตอนนี้

you guys could start rolling share-ready cars off.

พวกคุณสามารถเริ่มนำรถ ไปเข้าร่วมบริการนี้ได้ทันที

Because it just creates more flexibility.

เพราะมันจะช่วยให้มีความยืดหยุ่นมากขึ้น

It allows us as owners to have other options.

มันทำให้พวกเราที่เป็น เจ้าของมีตัวเลือกอื่นเพิ่มขึ้น

And I think we're going there anyway.

และฉันคิดว่าพวกเราก็ไปที่นั่นอยู่แล้ว

The opportunity and the challenge with mesh businesses --

โอกาสและความท้าทายกับธุรกิจเมช

and those are businesses like Zipcar or Netflix

และธุรกิจเหล่านั้นคือธุรกิจที่ เหมือนกับซิปคาร์หรือเนตฟลิกซ์

that are full mesh businesses,

ซึ่งก็คือธุรกิจเมชเต็มรูปแบบ

or other ones where you have a lot of the car companies,

หรือธุรกิจอื่นที่คุณมีบริษัทรถจำนวนมาก

car manufacturers,

ผู้ผลิตรถยนต์

who are beginning to offer

ที่กำลังเริ่มนำเสนอ

their own car-share services

บริการแบ่งรถยนต์ตัวเองให้คนอื่นใช้

as well as a second flanker brand,

เช่นเดียวกับตราสินค้าที่ซื่อตรงอย่างที่สอง

or as really a test, I think --

หรือจริงๆแล้วในฐานะแบบทดสอบ ในมุมมองของฉัน

is to make sharing irresistible.

คือการทำให้การแบ่งปันที่ไม่สามารถปฏิเสธได้

We have experiences in our lives, certainly,

พวกเรามีประสบการณ์ในชีวิตของพวกเรา แน่นอน

when sharing has been irresistible.

เมื่อการใช้งานร่วมกัน เป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้

It's just, how do we make that recurrent

มันคือเราจะทำอย่างไรให้นั่นเกิดขึ้นอีก

and scale it?

และขยายผลมัน

We know also, because we're connected in social networks,

พวกเราก็รู้ เพราะว่าพวกเราติดต่อสื่อสาร ในเครือข่ายสังคมต่างๆ

that it's easy to create delight

ซึ่งง่ายต่อการสร้างความปิติยินดี

in one little place.

ในที่เล็กๆที่นึง

It's contagious because we're all connected to each other.

มันแพร่หลายเพราะเราทั้งหมดเชื่อมต่อถึงกัน

So if I have a terrific experience

ดังนั้นถ้าฉันมีประสบการณ์ยอดเยี่ยม

and I tweet it, or I tell five people standing next to me, news travels.

และฉันทวิตเกี่ยวกับมันหรือบอกห้าคนที่ ยืนอยู่ข้างฉัน ข่าวก็แพร่ออกไป

The opposite, as we know, is also true,

ตรงกันข้าม เท่าที่เราทราบ ก็เป็นจริง

often more true.

เป็นจริงมากกว่าอยู่บ่อยๆ

So here we have LudoTruck, which is in L.A.,

เอาล่ะ เรามีลูโดทรัค ซึ่งอยู่ในแอลเอ

doing the things that gourmet food trucks do,

ทำสิ่งที่รถบรรทุกขายอาหารทำกัน

and they've gathered quite a following.

และพวกมันก็มีคนติดตามจำนวนหนึ่ง

In general, and maybe, again, it's because I'm a tech entrepreneur,

โดยทั่วไป และอาจจะ อีกครั้งนึง เพราะ ว่าฉันเป็นผู้ประกอบการเทคโนโลยี

I look at things as platforms.

ฉันมองสิ่งต่างๆเป็นระบบ

Platforms are invitations.

ระบบคือการเชิญชวน

So creating Craigslist

ดังนั้นการสร้างเครคสลิสต์

or iTunes and the iPhone developer network,

หรือไอทูนส์และเครือข่ายผู้พัฒนาไอโฟน

there are all these networks -- Facebook as well.

มีเครือข่ายเหล่านี้เต็มไปหมด เฟซบุ๊กก็ด้วย

These platforms invite all sorts of developers

ระบบเหล่านี้เชิญนักพัฒนาทุกประเภท

and all sorts of people

และคนทุกประเภท

to come with their ideas and their opportunity

มาพร้อมกับความคิดและโอกาสของพวกเขา

to create and target an application

ที่จะสร้างและเล็งเป้าหมายการใช้งาน

for a particular audience.

สำหรับกลุ่มเป้าหมายเฉพาะ

And honestly, it's full of surprises.

และตรงไปตรงมา มันเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

Because I don't think any of us in this room

เพราะฉันไม่คิดว่าใครในห้องนี้

could have predicted the sorts of applications

สามารถคาดการณ์แอพพลิเคชั่นทุกประเภท

that have happened at Facebook, around Facebook,

ที่เกิดขึ้นที่เฟซบุ๊กรอบๆเฟซบุ๊ก

for example, two years ago,

ตัวอย่างเช่น สองปีก่อน

when Mark announced

เมื่อมาร์คประกาศ

that they were going to go with a platform.

ว่าพวกเขาจะทำงานด้วยระบบ

So in this way, I think that cities are platforms,

ดังนั้นในกรณีนี้ฉันคิดว่าเมืองคือระบบ

and certainly Detroit is a platform.

และแน่นอนดีทรอยต์คือระบบนึง

The invitation of bringing

การเชิญชวนให้

makers and artists and entrepreneurs --

ผู้สร้างและศิลปินและผู้ประกอบการมา

it really helps stimulate this fiery creativity

มันช่วยกระตุ้นความคิด สร้างสรรค์ที่ลุกเป็นไฟ

and helps a city to thrive.

และช่วยให้เมืองเจริญรุ่งเรือง

It's inviting participation,

มันคือการมีส่วนร่วมเชิญชวน

and cities have, historically,

และเมืองต่างๆมี ในทางประวัติศาสตร์

invited all sorts of participation.

ทำให้เกิดการมีส่วนร่วมทุกรูปแบบ

Now we're saying that there's other options as well.

ตอนนี้พวกเรากำลังพูดว่า มันมีทางเลือกอื่นอีก

So, for example, city departments

ตัวอย่าง เช่น หน่วยงานราชการ

can open up transit data.

สามารถเปิดข้อมูลการขนส่ง

Google has made available transit data API.

กูเกิ้ลได้ทำให้เอพีไอข้อมูล เรื่องการขนส่งหาได้ง่าย

And so there's about seven or eight cities already in the U.S.

และมีประมาณเจ็ดหรือแปด เมืองแล้วในสหรัฐอเมริกา

that have provided the transit data,

ที่ได้จัดหาข้อมูลการขนส่ง

and different developers are building applications.

และนักพัฒนาต่างๆกำลังสร้างแอพพลิเคชั่น

So I was having a coffee in Portland,

ฉันกำลังดื่มกาแฟในพอร์ตแลนด์

and half-of-a-latte in

และครึ่งหนึ่งของลาเต้ใน

and the little board in the cafe

และกระดานเล็กๆในร้านกาแฟ

all of a sudden starts showing me

ทันใดนั้นเริ่มจะแสดงให้ฉัน

that the next bus is coming in three minutes

เห็นว่ารถประจำทางคันถัดไป กำลังมาภายในสามนาที

and the train is coming in 16 minutes.

และรถไฟกำลังมาภายใน 16 นาที

And so it's reliable, real data

มันก็เป็นข้อมูลจริงที่น่าเชื่อถือได้

that's right in my face, where I am,

มันอยู่ตรงหน้าฉัน ที่ที่ฉันอยู่

so I can finish the latte.

แล้วฉันก็ดื่มลาเต้จนหมด

There's this fabulous opportunity we have across the U.S. now:

พวกเรามีโอกาสที่ยอดเยี่ยม ทั่วสหรัฐอเมริกาในตอนนี้

about 21 percent

ประมาณ 21 เปอร์เซนต์

of vacant commercial and industrial space.

ของพื้นที่เชิงพาณิชย์และพิ้นที่อุตสาหกรรม

That space is not vital.

พิ้นที่นั้นไม่มีชีวิตชีวา

The areas around it lack vitality

พิ้นที่รอบๆมันขาดความคึกคัก

and vibrancy and engagement.

และความกังวานและการมีส่วนร่วม

There's this thing -- how many people here

มีสิ่งนี้ -- มีกี่คนในที่นี้

have heard of pop-up stores or pop-up shops?

เคยได้ยินเกี่ยวกับร้านค้าป๊อปอัพบ้างไหมคะ

Oh, great. So I'm a big fan of this.

โอ้ ดีเลยค่ะ งั้นฉันก็เป็น แฟนตัวยงของสิ่งนี้

And this is a very mesh-y thing.

และนี่เป็นสิ่งที่มีความเป็นเมชสูง

Essentially, there are all sorts

หลักๆเลย มีภัตตาคาร

of restaurants in Oakland, near where I live.

ทกุประเภทในโอ๊คแลนด์ใกล้กับที่ที่ฉันอยู่

There's a pop-up general store every three weeks,

มีร้านค้าทั่วไปเปิดขึ้นมาทุกๆ 3 สัปดาห์

and they do a fantastic job

และพวกเขาก็ทำได้ยอดเยี่ยม

of making a very social event

กับการสร้างกิจกรรมทางสังคม

happening for foodies.

เกิดขึ้นมาเพื่อนักชิมทั้งหลาย

Super fun, and it happens in a very transitional neighborhood.

สนุกมากๆ และมันเกิดขึ้นในพื้นที่ ใกล้เคียงในช่วงที่มีการเปลี่ยนแปลง

Subsequent to that,

หลังจากนั้น

after it's been going for about a year now,

หลังจากนั้นประมาณ 1 ปี ตอนนี้

they actually started to lease and create and extend.

พวกเขาเริ่มที่จะเช่าและสร้างและขยาย

An area that was edgy-artsy

พื้นที่ที่ทันสมัยและดูเป็นศิลปะ

is now starting to become much cooler

ตอนนี้เริ่มจะเจ๋งขึ้นมาก

and engage a lot more people.

และดึงดูดผู้คนมากขึ้น

So this is an example.

นี่คือตัวอย่าง

The Crafty Fox is this woman who's into crafts,

สุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ชื่นชอบงานฝีมือ

and she does these pop-up crafts fairs around London.

และเธอจัดงานแสดงสินค้างาน ฝีมือป๊อปอัพเหล่านี้ทั่วลอนดอน

But these sorts of things are happening

แต่สิ่งเหล่านี้กำลังเกิดขึ้น

in many different environments.

ในหลายๆสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกัน

From my perspective, one of the things pop-up stores do

จากมุมมองของฉัน สิ่งหนึ่งที่ร้านป๊อปอัพทำ

is create perishability and urgency.

คือ สร้างรอไม่ได้แล้วต้องเร่งด่วน มีชิ้นเดียวเท่านั้น

It creates two of the favorite words of any businessperson:

มันสร้างสองคำพูดที่ชื่นชอบของนักธุรกิจทุกท่าน

sold out.

ขายหมด

And the opportunity to really focus trust and attention

และโอกาสที่จะมุ่งเน้นความ น่าเชื่อถือและความสนใจ

is a wonderful thing.

คือสิ่งที่ยอดเยี่ยม

So a lot of what we see in the mesh,

ดังนั้นสิ่งที่พวกเราเห็นในเมช

and a lot of what we have in the platform that we built

และหลายๆอย่างที่้เรามี ในระบบที่เราสร้างขึ้น

allows us to define, refine and scale.

ทำให้เราตีความกลั่นกรองและขยายผล

มันทำให้เราทดสอบสิ่งต่างๆ ในฐานะผู้ประกอบการ

It allows us to test things as an entrepreneur,

เพื่อจะไปตลาด

to go to market,

เพื่อจะสนทนากับผู้คน

to be in conversation with people,

ฟัง กลั่นกรองบางอย่างและกลับไป

listen, refine something and go back.

มันประหยัดค่าใช้จ่ายมาก

It's very cost-effective,

และมันมีความเป็นเมชมาก

and it's very mesh-y.

โครงสร้างพื้นฐานทำให้เกิดสิ่งนั้น

The infrastructure enables that.

โดยสรุป และขณะที่พวกเรา กำลังจะจบการพูดนี้

In closing, and as we're moving towards the end,

ฉันอยากจะให้กำลังใจ

I just also want to encourage --

และเต็มใจที่จะแบ่งปันความล้มเหลวเช่นกัน

and I'm willing to share my failures as well,

แม้ว่าจะไม่ใช่จากเวทีนะคะ

though not from the stage.

(เสียงหัวเราะ)

(Laughter)

ฉันอยากจะบอกว่าหนึ่งในเรื่องยิ่งใหญ่

I would just like to say that one of the big things,

เมื่อเรามองไปที่ขยะ

when we look at waste

และเมื่อเรามองไปที่วิธีต่างๆ ที่เราสามารถเป็นคนใจกว้างจริงๆ

and when we look at ways that we can really be generous

และช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

and contribute to each other,

แต่ขยับไปสู่การสร้าง สภาพทางเศรษฐกิจที่ดีขึ้น

but also move to create a better economic situation

และสภาพแวดล้อมที่ดีขึ้น

and a better environmental situation,

คือการแบ่งปันความล้มเหลว

is by sharing failures.

และหนึ่งตัวอย่าง

And one quick example

คือ เวลิบ ใน ค.ศ. 2007

is Velib, in 2007,

ตรงไปที่ปารีส

came forward in Paris

กับความกล้ามากๆ

with a very bold proposition,

บริการให้ใช้จักรยานร่วมที่ใหญ่บริการนึง

a very big bike-sharing service.

พวกเขามีข้อผิดพลาดมากมาย

They made a lot of mistakes.

พวกเขามีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่บ้าง

They had some number of big successes.

แต่พวกเขาซื่อสัตย์สุจริตมาก หรือพวกเขาต้องทำ

But they were very transparent, or they had to be,

ในแบบที่พวกเขาเปิดเผย

in the way that they exposed

ว่าอะไรได้ผลและอะไรไม่ได้ผล

what worked and didn't work.

ดังนั้นก่อนคริสต์กาล ในบาร์เซโลนา

And so B.C. in Barcelona

และ บีไซเคิล

and B-cycle

และบอริสไบค์สในลอนดอน

and Boris Bikes in London --

ไม่มีใครต้องพูดซ้ำ

no one has had to repeat

เวอร์ชั่น 1.0 ล้มเหลว

the version 1.0 screw-ups

และได้บทเรียนราคาแพง

and expensive learning exercises

ที่เกิดขึ้นในปารีส

that happened in Paris.

ดังนั้นโอกาสเมื่อเราเชื่อมต่อกัน

So the opportunity when we're connected

คือการแบ่งปันความล้มเหลวและความสำเร็จ อีกด้วย

is also to share failures and successes.

พวกเราอยู่ในช่วงเริ่มต้นของบางอย่าง

We're at the very beginning of something

ที่ สิ่งที่พวกเรากำลังเห็น

that, what we're seeing

และการที่บริษัทเมชทั้งหลายก้าวมาข้างหน้า

and the way that mesh companies are coming forward,

น่าจูงใจ น่าสนใจ และเกิดขึ้นเร็วมากๆ

is inviting, it's engaging, but it's very early.

ฉันมีเว็บไซต์นึง เป็นไดเรคทอรี่

I have a website -- it's a directory --

และมันเริ่มด้วยประมาณ 1,200 บริษัท

and it started with about 1,200 companies,

และใน 2 เดือนครึ่งที่ผ่านมา

and in the last two-and-a-half months

มันขึ้นเป็น 3,300 บริษัท

it's up to about 3,300 companies.

และมันเติบโตอยู่เรื่อยๆในทุกๆวัน

And it grows on a very regular daily basis.

แต่ก็มากมายในตอนแรก

But it's very much at the beginning.

ดังนั้นฉันยินดีต้อนรับพวกคุณ ทุกคนสู่การเดินทางครั้งนี้

So I just want to welcome all of you onto the ride.

และขอบคุณมากๆค่ะ

And thank you very much.

(เสียงปรบมือ)

(Applause)