Ivan Oransky: Are we over-medicalized?

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Chana Chananukul

Those of you who have seen the film "Moneyball,"

ท่านทั้งหลายที่ได้ชมภาพยนต์เรื่องมันนี่บอลล์ (Moneyball)

or have read the book by Michael Lewis,

หรือได้อ่านหนังสือของ ไมเคิล หลุยส์ (Michael Lewis)

will be familiar with the story of Billy Beane.

จะคุ้นเคยกับเรื่องราวของบิลลี่ บีน (Billy Beane)

Billy was supposed to be a tremendous ballplayer; all the scouts told him so.

บิลลี่ถูกทึกทักว่าเป็นนักเบสบอลที่ยิ่งใหญ่ พวกแมวมองบอกเขาอย่างนั้น

They told his parents that

พวกแมวมองบอกพ่อแม่เขาว่า

they predicted that he was going to be a star.

แมวมองทำนายว่า เขาจะได้เป็นดาวเบสบอล

But what actually happened when he signed the contract -- and by the way, he didn't

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงเมื่อเขาเซ็นสัญญา อ้อ อีกเรื่องหนึ่ง

want to sign that contract, he wanted to go to college --

เขาไม่ต้องการจะเซ็นสัญญา แต่ต้องการไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย

which is what my mother, who actually does love me,

ซึ่งเรื่องนี้แม่ของผม ซึ่งรักผมจริงๆ

said that I should do too, and I did --

บอกว่าผมควรจะทำแบบนั้นเหมือนกัน และผมก็ทำตาม

well, he didn't do very well. He struggled mightily.

เอาละ ทีนี้เขาก็เรียนไม่ดี พยายามดิ้นรนอย่างมาก

He got traded a couple of times, he ended up in the Minors for most of his career,

เขาถูกแลกเปลี่ยนทีมสองสามครั้ง แต่ลงท้ายเขาก็ได้แค่เป็นผู้เล่นทีมระดับสอง ในอาชีพเบสบอลของเขา

and he actually ended up in management. He ended up as a General Manager of the

และจริงๆแล้วเขาจบลงในตำแหน่งผู้บริหาร ลงท้ายเขาได้เป็นผู้จัดการทั่วไป

Oakland A's.

Now for many of you in this room, ending up in management, which is also what I've done,

ทีมเบสบอล โอคแลนด์ (Oakland Athletics)

ทีนี้ พวกคุณหลายคนในห้องนี้ ลงท้ายก็ได้ตำแหน่งผู้บริหาร ซึ่งก็เป็นสิ่งเดียวกับที่ผมได้

is seen as a success.

ซึ่งถูกมองว่าเป็นความสำเร็จ

I can assure you that for a kid trying to make it in the Bigs,

ผมสามารถให้คุณแน่ใจได้ว่า สำหรับเด็กที่ต้องการสร้างตัวเองให้ยิ่งใหญ่แล้ว

going into management ain't no success story. It's a failure.

การเป็นผู้จัดการไม่ได้เป็นเรื่องของความสำเร็จ มันเป็นความล้มเหลว

And what I want to talk to you about today, and share with you, is that our

และสิ่งที่ผมต้องการจะพูดกับคุณในวันนี้ และบอกกล่าวกับคุณ ก็คือจะบอกว่า

healthcare system, our medical system, is just as bad at predicting

ระบบการสาธารณสุข หรือระบบการรักษาพยาบาลของเรานั้น ก็แย่ในเรื่องการทำนายว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต เช่นเดียวกัน

what happens to people in it -- patients, others --

จะเกิดอะไรขึ้นกับคนในระบบนั้น ซึ่งได้แก่ คนไข้ และอื่นๆ

as those scouts were at predicting what would happen to Billy Beane.

ก็เหมือนๆกับที่พวกแมวมองทำนายว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับ บิลลี่ บีน

And yet, every day

แต่ ในทุกๆวัน

thousands of people in this country

ผู้คนหลายๆพันคนในประเทศนี้

are diagnosed with preconditions.

ถูกวินิจฉัยว่ามีสภาวะก่อนเป็นโรค (precondition)

We hear about pre-hypertension, we hear about pre-dementia,

เราได้ยินได้ฟังเกี่ยวกับสภาวะ ก่อนเป็นความดัน (pre-hypertension) ก่อนเป็นโรคสมองเสื่อม (pre-dementia)

we hear about pre-anxiety, and I'm pretty sure that I diagnosed myself with

เราได้ยินได้ฟังเรื่องสภาวะก่อนเป็น โรควิตกกังวล (pre-anxiety)และผมก็แน่ใจมากๆว่า ผมวินิจฉัยตัวเองได้ว่าเป็น

that in the green room.

สภาวะเหมือนอยู่ในห้องพักก่อนการแสดง (the green room)

We also refer to subclinical conditions.

เรายังโยงไปถึง สภาวะที่ยัง ไม่แสดงอาการ (subclinical condition)

There's subclinical atherosclerosis, subclinical hardening of the arteries,

มีสภาวะที่ยังไม่แสดงอาการ ของโรคหลอดเลือดแดงแข็งตัว

obviously linked to heart attacks, potentially.

อย่างชัดเจนเชื่อมโยงกับโรคหัวใจวาย มีความเป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้น

One of my favorites is called subclinical acne.

เรื่องที่ผมชอบเรื่องหนึ่งคือ สภาวะที่ยังไม่แสดงอาการของสิว (subclinical acne)

If you look up subclinical acne, you may find a website, which I did,

ถ้าคุณค้นหา สภาวะที่ยังไม่แสดงอาการของสิว คุณจะพบเว็บไซต์หนึ่ง

which says that this is the easiest type of acne to treat.

ที่บอกว่า เป็นสิวชนิดหนึ่งที่รักษาได้ง่ายที่สุด

You don't have the pustules or the redness and inflammation.

คุณยังไม่มีตุ่มหนอง หรือสีแดงและอักเสบ

Maybe that's because you don't actually have acne.

อาจจะเป็นเพราะว่า จริงๆแล้วคุณไม่ได้มีสิว

I have a name for all of these conditions, it's another precondition:

ผมมีชื่อหนึ่งสำหรับทุกๆสภาวะเหล่านี้ มันเป็นสภาวะก่อนเป็นโรคอีกอย่างหนึ่ง

I call them preposterous.

ผมเรียกมันว่า ความไร้สาระที่สุด (preposterous)

In baseball, the game follows the pre-game.

ในเรื่องของเบสบอล เกมที่เล่นหลังจากเกมแข่งจริง

Season follows the pre-season.

ฤดูกาลแข่งขันก็เล่นก่อนฤดูกาลแข่งจริง

But with a lot of these conditions, that actually isn't the case, or at least it isn't the

แต่พร้อมกับสภาวะมากมายเหล่านี้ ซึ่งจริงๆแล้วไม่ใช่ประเด็นสำคัญอะไร หรืออย่างน้อยที่สุดก็ไม่ได้เป็น

case all the time. It's as if there's a rain delay, every single time in many cases.

ประเด็นสำคัญตลอดเวลา มันเหมือนกับว่ามีความล่าช้าที่เกิดจากฝนในทุกๆครั้ง ในหลายๆสถานการณ์

We have pre-cancerous lesions,

เรามีแผลที่มีสภาวะก่อนเป็นมะเร็ง

which often don't turn into cancer.

ซึ่งบ่อยครั้งไม่ได้กลายมาเป็นมะเร็ง

And yet,

แต่

if you take, for example, subclinical osteoporosis, a bone thinning disease,

ตัวอย่างเช่นถ้าคุณพิจารณาเรื่องสภาวะที่ไม่ได้แสดงอาการของโรคกระดูกพรุน(subclinical osteoporosis) คือโรคที่กระดูกบางลงเรื่อยๆ

the precondition,

ซึ่งเป็นสภาวะก่อนเป็นโรค

otherwise known as osteopenia,

ที่รู้จักกันว่า โรคกระดูกพรุน

you would have to treat 270 women for three years

คุณคงจะต้องให้การรักษากับผู้หญิง 270 คน ในเวลานานสามปี

in order to prevent one broken bone.

เพื่อป้องกันกระดูกหักหนึ่งท่อน

That's an awful lot of women

ซึ่งนั่นเป็นผู้หญิงจำนวนมากเหลือเกิน

when you multiply by the number of women who were diagnosed

เมื่อคุณเอาไปคูณกับจำนวนผู้หญิงที่ถูกวินิจฉัยว่าเป็น

with this osteopenia.

โรคกระดูกพรุน

And so is it any wonder,

ดังนั้น จะประหลาดใจหรือไม่

given all of the costs and the side effects

เมื่อต้องคำนึงถึงค่าใช้จ่ายและผลข้างเคียง

of the drugs that we're using to treat these preconditions, that every year

จากยาที่เรากำลังใช้กันอยู่เพื่อรักษา สภาวะก่อนเป็นโรคนี้ ว่าทุกๆปี

we're spending more than two trillion dollars on healthcare and yet

เราจะใช้เงินมากกว่าสองพัน พันล้านดอลลาร์ ทางด้านสาธารณสุข แต่ยังอีก

100,000 people a year -- and that's a conservative estimate -- are dying

คน 100,000 คนต่อปี การกะประมาณที่ใกล้ความเป็นจริงกำลังจะตาย

not because of the conditions they have,

ไม่ใช่เพราะว่าสภาวะของโรคที่เขาเป็น

but because of the treatments that we're giving them and the complications of those treatments?

แต่เป็นเพราะการรักษาที่เรากำลังให้กับเขา และอาการแทรกซ้อนจากการรักษา

We've medicalized everything

เราได้ให้การรักษากับทุกสิ่งทุกอย่าง

in this country.

ในประเทศนี้

Women in the audience, I have some

ผู้ชมที่เป็นคุณผู้หญิง ผมมี

pretty bad news that you already know,

ข่าวร้ายมากที่คุณก็รู้กันดีอยู่แล้ว

and that's that every aspect of your life

และข่าวนั้นก็คือ ลักษณะของชีวิตคุณ

has been medicalized.

ได้ถูกทำให้ต้องได้รับการรักษทางอายุรศาสตร์

Strike one is when you hit puberty.

การจู่โจมที่หนึ่ง เมื่อคุณเริ่มวัยสาว

You now have something that happens to you once a month that has been medicalized.

ตอนนี้คุณมีบางอย่างที่เกิดขึ้นกับคุณเดือนละครั้ง ซึ่งต้องเข้ารับการรักษา

It's a condition;

เป็นสภาวะ

it has to be treated. Strike two

ที่ต้องได้รับการรักษา การจู่โจมครั้งที่สอง

is if you get pregnant.

คือ เมื่อคุณตั้งครรภ์

That's been medicalized as well.

เรื่องนั้นก็ต้องได้รับการรักษาเช่นกัน

You have to have a high-tech experience

คุณต้องผ่านวิธีการทางเทคโนโลยี่ชั้นสูง

of pregnancy, otherwise something might go wrong.

ด้านการตั้งครรภ์ ไม่เช่นนั้นบางอย่างอาจผิดปกติขึ้นได้

Strike three is menopause.

การจู่โจมที่สาม คือตอนคุณหมดประจำเดือน

We all know what happened when millions of women were given hormone replacement therapy

เราทุกคนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อผู้หญิงเป็นล้านๆคน ที่ได้รับการรักษาด้วยการให้ฮอร์โมนทดแทน

for menopausal symptoms

สำหรับอาการหมดประจำเดือน

for decades until all of a sudden we realized, because a study came out, a big one,

เป็นเวลานานหลายทศวรรษ จนกระทั่งเราได้เรียนรู้ จากการศึกษาวิจัยที่ออกมา เป็นงานวิจัยใหญ่

NIH-funded.

ที่ได้เงินอุดหนุนจากสถาบันสุขภาพแห่งชาติ (NIH)

It said,

งานวิจัยกล่าวว่า

actually, a lot of that hormone replacement therapy may be doing more harm than good

จริงๆแล้ว การรักษาด้วยฮอร์โมนทดแทนส่วนมาก อาจจะทำให้เกิดผลร้ายมากกว่าผลดี

for many of those women.

ต่อผู้หญิงเหล่านั้นจำนวนมาก

Just in case,

เป็นไปได้ที่ว่า

I don't want to leave the men out --

ผมไม่ต้องการยกเว้นไม่พูดถึงผู้ชาย

I am one, after all --

เพราะอย่างไรเสียผมก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง

I have really bad news for all of you in this room,

ผมมีข่าวร้ายจริงๆสำหรับพวกคุณผู้ชายในห้องนี้

and for everyone

และสำหรับทุกๆคน

listening and watching elsewhere:

ที่กำลังฟังและชมอยู่ที่ไหนก็ตาม

You all have

พวกคุณทั้งหมดมี

a universally fatal condition.

สภาวะที่เป็นอันตรายถึงชีวิตในทุกๆขณะ

So, just take a moment.

สักครู่นะครับ

It's called pre-death.

เรียกว่าสภาวะก่อนตาย (pre-death)

Every single one of you has it, because you have the risk factor for it,

แต่ละคนในพวกคุณมีอาการนี้ เพราะคุณมีปัจจัยเสี่ยงกับสภาวะนี้

which is being alive.

ซึ่งก็คือ การยังมีชีวิตอยู่

But I have some good news for you, because

แต่ผมมีข่าวดีสำหรับคุณ เพราะว่า

I'm a journalist, I like to end things in a happy way or a forward-thinking way.

ผมเป็นนักหนังสือพิมพ์ ผมจึงชอบที่จะจบเรื่องแบบมีความสุข หรือไม่ก็ในแบบที่ต้องให้คิดต่อ

And that good news is that if you can survive to the end of my talk, which

และข่าวดีนั้นก็คือว่า คุณจะสามารถมีชีวิตอยู่จนถึงเมื่อผมพูดจบไหม

we'll see if that happens for everyone,

ซึ่งเราจะมาดูกันว่า จะเกิดขึ้นได้หรือไม่กับทุกคน

you will be a pre-vivor.

ว่าคุณยังไม่มีผลต่อการเป็นมะเร็ง (pre-vivor)

I made up pre-death.

ผมได้สร้างคำว่าสภาวะก่อนตาย ขึ้นมา

If I used someone else's pre-death, I apologize,

ต้องขอโทษด้วย ถ้าผมใช้สภาวะก่อนตาย ซึ่งเป็นคำของคนอื่น

I think I made it up.

ผมคิดว่าผมเป็นคนคิดคำนี้ขึ้นมา

I didn't make up pre-vivor.

แต่ผมไม่ได้สร้างคำว่ายังไม่มีผลต่อการเป็นมะเร็ง ขึ้นมา

Pre-vivor is what a particular cancer advocacy group would like everyone who

ยังไม่มีผลต่อการเป็นมะเร็งเป็นคำที่กลุ่มผู้สนับสนุนมะเร็ง อย่างหนึ่ง อยากให้ทุกคนซึ่ง

just has a risk factor,

เพียงแค่มีปัจจัยเสี่ยง

but hasn't actually had that cancer,

แต่ไม่ได้เป็นมะเร็งนั้นจริงๆ

to call themselves.

ให้เรียกตัวเองว่าอย่างนั้น

You are a pre-vivor.

คุณจึงยังไม่มีผลต่อการเป็นมะเร็ง คนหนึ่ง

We've had HBO here this morning. I'm wondering if Mark Burnett is anywhere in the

ที่นี่เมื่อเช้า เราได้ฟังเรื่อง HBO และผมสงสัยว่า ถ้ามาร์ค เบอร์เน็ตต์อยู่ที่ใดที่หนึ่งใน

audience, I'd like to suggest

กลุ่มผู้ชมนี้ ผมก็อยากจะเสนอแนะ

a reality TV show called "Pre-vivor."

รายการทีวีที่เป็นความจริง(reality tvshoow) ชื่อว่า "พีไวเวอร์"

If you develop a disease, you're off the island.

ถ้าคุณกำลังเป็นโรค คุณยังไม่มีผลต่อการเป็นมะเร็ง ออกจากเกาะนี้ไป

But the problem is, we have a system

แต่ปัญหาก็คือ เรามีระบบหนึ่ง

that is completely --

ที่ อย่างสมบูรณ์เต็มที่

basically promoted this.

อย่างเป็นหลักการ ได้ส่งเสริมปัญหานี้

We've selected, at every point in this system,

เราได้เลือกแล้ว ในทุกๆจุดในระบบนี้

to do what we do, and to give everyone a precondition and then eventually

ที่จะทำในสิ่งที่เราทำ และที่จะให้ทุกคนมีสภาวะก่อนเป็นโรค และแล้วในที่สุด

a condition, in some cases.

ก็อยู่ในสภาพที่เป็นโรคนั้นจริง ในบางราย

Start with the doctor-patient relationship. Doctors, most of them,

เริ่มด้วยความสัมพันธ์ระหว่างแพทย์กับคนป่วย แพทย์ส่วนมาก

are in a fee-for-service system. They are basically incentivized to do more --

อยู่ในระบบการบริการที่ได้รับค่าตอบแทน แต่โดยหลักการแล้วพวกแพทย์ได้รับการส่งเสริม ให้ทำมากกว่านั้น

procedures, tests,

ในเรื่อง กระบวนการ เรื่องการสั่งตรวจ

prescribe medications.

การสั่งยา

Patients come to them,

คนป่วยไปหาแพทย์

they want to do something. We're Americans, we can't just stand

แพทย์ก็ต้องการทำบางอย่าง เราเป็นคนอเมริกัน เราอยู่เฉยๆไม่ค่อยได้

there, we have to do something. And so they want a drug.

เราต้องทำอะไรบางอย่าง แล้วพวกคนป่วยก็ต้องการยา

They want a treatment. They want to be told, this is what you have and this is how

พวกเขาต้องการรับการรักษา ต้องการให้แพทย์บอกว่า เขาเป็นโรคอะไร และนี่คือวิธี

you treat it. If the doctor doesn't give you that,

คุณจะรักษาเขาอย่างไร ถ้าแพทย์คนนั้นไม่ได้ให้สิ่งนั้นกับคุณ

you go somewhere else.

คุณก็ไปที่อื่น

That's not very good for doctors' business.

ซึ่งนั่นไม่ดีเลยสำหรับธุรกิจของแพทย์

Or even worse,

หรือไม่ก็ยิ่งแย่ไปกว่านั้น

if you are diagnosed with something eventually, and the doctor didn't order that test,

ถ้าในที่สุดแพทย์วินิจฉัยว่าคุณเป็นโรคอย่างหนึ่ง และไม่ได้สั่งตรวจ

you get sued.

คุณก็จะถูกฟ้อง

We have pharmaceutical companies that are constantly trying to expand

เรามีบริษัทยาที่พยายามอยู่ตลอดเวลาที่จะขยาย

the indications, expand the number of people who are eligible for a given treatment,

อาการของโรค เพิ่มขยายจำนวนคนที่สมควรจะให้เข้ารับการรักษา

because that obviously helps their bottom line. We have advocacy groups,

เพราะนั่นเห็นได้ชัดว่าจะช่วยเพิ่มรายได้ที่จะเข้ามา เรามีกลุ่มสนับสนุน

like the one that's come up with pre-vivor,

เหมือนกับที่ทำให้โรคไม่มีผลต่อการเป็นมะเร็ง เกิดขึ้น

who want to make more and more people feel they are at risk, or might have a condition,

ซึ่งต้องการทำให้คนจำนวนมากๆ รู้สึกว่า เขาอยู่ในความเสี่ยง หรือไม่ก็อาจจะมีสภาวะของโรคอยู่

so that they can raise more funds

เพื่อที่ว่าเขาเหล่านี้สามารถเพิ่มเงินรายใด้

and raise visibility, et cetera.

และยกระดับการรับรู้ และอื่นๆ

But this isn't actually,

แต่เรื่องนี้จริงๆแล้วไม่

despite what journalists typically do, this isn't actually about blaming

แม้ว่าเป็นไปในแบบที่พวกนักหนังสือพิมพ์ชอบทำ เรื่องนี้จริงๆแล้วไม่ได้เกี่ยวกับการกล่าวโทษ

particular players.

ผู้เล่นหรือผู้เกี่ยวข้องคนใดโดยเฉพาะ

We are all responsible.

เราทุกคนมีส่วนรับผิดชอบ

I'm responsible.

ผมก็รับผิดชอบ

I actually root for the Yankees, I mean talk about

จริงๆแล้วผมหนุนทีมแยงกี้ (yankee)ผมหมายถึง พูดถึง

rooting for the worst possible

การหนุนคนที่เป็นคนที่เลวร้ายที่สุดที่เป็นไปได้

offender when it comes to doing everything you can do.

เมื่อถึงเวลาที่ต้องทำทุกอย่างเท่าที่คุณสามารถทำได้

Thank you.

ขอบคุณครับ

But everyone is responsible.

แต่ทุกคนรับผิดชอบ

I went to medical school,

ผมเข้าโรงเรียนแพทย์

and I didn't have a course called How to Think Skeptically,

และไม่ได้เรียนวิชาหนึ่งชื่อว่า คิดอย่างสงสัย (Think Skeptically)

or How Not to Order Tests.

หรือทำอย่างไรที่จะไม่ต้องสั่งตรวจ

We have this system

เรามีระบบนี้

where that's what you do.

ที่สิ่งนั้นแหละคือสิ่งที่คุณทำ

And it actually took being a journalist

และจริงๆแล้วมันต้องเป็นนักหนังสือพิมพ์

to understand all these incentives. You know, economists like to say,

จึงจะเข้าใจสิ่งกระตุ้นพวกนี้ทั้งหมด นักเศรษฐศาสตร์ชอบพูดว่า

there are no bad people,

ไม่มีใครเลว

there are just bad incentives.

มีแต่เพียงการกระตุ้นที่เลว

And that's actually true.

และจริงๆแล้วมันถูก

Because what we've created is a sort of Field of Dreams, when it comes to medical technology.

เพราะว่าสิ่งที่เราได้คิดสร้างขึ้นมา เป็นคล้ายๆสนามเบสบอลในฝัน เมื่อพูดถึงเรื่องเทคโนโลยี่ทางการแพทย์

So when you put another MRI in every corner, you put a robot

ดังนั้นเมื่อคุณนำเครื่องตรวจเอ็กซ์เรย์ด้วยแม่เหล็กไฟฟ้า (MRI) มาวางไว้ในทุกมุมห้อง คุณได้วางหุ่นยนต์ไว้

in every hospital saying that everyone has to have robotic surgery.

ในทุกโรงพยาบาล บอกให้ทุกคนรู้ว่าต้องผ่าตัดโดยใช้หุ่นยนต์

Well, we've created a system where if you build it, they will come.

เอาละ เราได้สร้างระบบที่ ถ้าคุณสร้างมัน พวกเขาก็จะมา

But you can actually perversely

แต่คุณก็สามารถพลิกแพลงคำพูด

tell people to come, convince them

บอกคนให้มาได้ ทำให้พวกเขาเชื่อ

that they have to come.

ว่าพวกเขาต้องมา

It was when I became a journalist that I really realized how I was part of this problem,

เมื่อผมมาเป็นนักหนังสือพิมพ์ ผมจึงได้ผมตระหนักว่า ผมเป็นส่วนหนึ่งของปัญหา

and how we all are part of this problem.

และเราทุกคนเป็นส่วนหนึ่งของปัญหานี้ได้อย่างไร

I was medicalizing every risk factor, I was writing stories, commissioning stories,

ผมได้ให้การรักษาปัจจัยเสี่ยงทุกอย่าง ผมเขียนเรื่อง รับค่าจ้างเรื่องที่เขียน

every day, that were trying to,

ทุกวัน เพยายามขียนเรื่องที่

not necessarily make people worried, although that was what often happened.

ไม่จำเป็นต้องทำให้คนกังวลถึง แม้ว่ามันจะสิ่งที่มักจะเกิดขึ้น

But, you know, there are ways out.

แต่ เอาละ มีทางแก้ไข

I saw my own internist last week,

เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ผมไปพบอายุรแพทย์ (internist) ของผม

and he said to me,

และเขาบอกผมว่า

"You know," and he told me something that

"คุณทราบไหม" และเขาบอกผมบางอย่างที่

everyone in this audience could have told me for free,

ทุกคนในที่ประชุมนี้ก็อาจบอกผมได้ โดยผมไม่ต้องเสียเงิน

but I paid him for the privilege, which is that

แต่ผมก็จ่ายค่าบริการไป เรื่องที่เขาบอกผมก็คือ

I need to lose some weight.

ผมจำเป็นต้องลดนํ้าหนัก

Well, he's right. I've had honest-to-goodness high blood pressure

แพทย์พูดถูก ผมเป็นความดันโลหิตสูงแบบที่เห็นได้ง่าย และชัดเจน

for a dozen years now, same

เป็นเวลาสิบสองปีแล้ว

age my father got it,

เป็นเมื่ออายุเท่ากับที่คุณพ่อของผมเป็น

and it's a real disease. It's not pre-hypertension, it's actual

มันเป็นโรคจริงๆ มันไม่ใช่อาการก่อนการเป็นโรค

hypertension, high blood pressure.

มันเป็นโรคความดันจริงๆ ความดันของโลหิตสูง

Well, he's right,

แพทย์เขาพูดถูก

but he didn't say to me,

แต่เขาไม่ได้บอกผม

well, you have pre-obesity or

ว่าผมมีอาการก่อนเป็นโรคอ้วน(pre-obesity)

you have pre-diabetes, or anything like that. He didn't say,

หรือผมมีอาการก่อนเป็นโรคเบาหวาน(pre-diabetes) หรือเป็นโรคทำนองนั้น เขาไม่ได้พูดถึง

better start taking this Statin, you need to lower your cholesterol.

คุณควรเริ่มทานยาสแตติน(Statin)ตัวนี้ คุณจำเป็นต้องลดคลอเลสเตอรอลของคุณลง

No, he said, "Go out and lose some weight. Come back and see me in a bit,

แต่ เปล่า เขาพูดว่า "กลับไปลดนํ้าหนัก แล้วกลับมาพบผมอีกเร็วๆนี้นะ

or just give me a call and let me know how you're doing."

หรือไม่ก็แค่โทรมาหาผม ให้ผมรู้ว่าคุณเป็นอย่างไรบ้าง"

So that's, to me,

เท่านั้น สำหรับผมแล้ว

a way forward.

นำไปสู่ผลที่ดี

Billy Beane, by the way, learned the same thing.

อ้อ อีกเรื่องหนึ่ง บิลลี่ บีน ก็ได้เรียนรู้สิ่งเดียวกัน

He learned,

เราได้เรียนรู้

from watching this kid who he eventually hired, who was really successful for him,

จากการได้เฝ้าดูเด็กหนุ่มคนนี้ ซึ่งในที่สุดเขาก็ใด้งานทำ ซึ่งป็นที่นำความสำเร็จจริงๆมาให้เขา

that it wasn't swinging for the fences, it wasn't swinging at every pitch

ได้เรียนรู้ว่ามันไม่ใช่การตีลูกให้ไปถึงกำแพง มันไม่ใช่การตีลูกทุกๆครั้งที่ลูกบอลล์ถูกโยนมา

like the sluggers do, which is what all the expensive teams like the Yankees like to --

อย่างเช่นที่พวกนักเบสบอลล์ที่ตีลูกได้แรงๆตี แบบที่ทีมแพงๆอย่างทีมแยงกี้ชอบ

they like to pick up those guys.

ชอบไปเลือกหนุ่มๆพวกนั้น

This kid told him, you know, you gotta watch the guys, and you gotta go out and find

เด็กหนุ่มคนนี้บอกเขาว่า คุณต้องเฝ้าดูหนุ่มๆพวกนั้นไว้ และคุณต้องออกไปหา

the guys who like to walk,

หนุ่มๆที่ชอบเดิน

because getting on base by a walk

เพราะว่าการเดินไปที่ฐานตีลูก(base)

is just as good, and in our healthcare system

ก็ดีเท่าๆกัน และในระบบการสาธารณสุข

we need to figure out,

เราจำเป็นต้องคิดให้ออก

is that really a good pitch

ว่า นั่นเป็นการโยนลูกเบสบอลที่ดีจริงหรือไม่

or should we let it go by and not swing at everything?

หรือว่าเราควรจะปล่อยมันไป และไม่เหวี่ยงไม้ไปตีทุกครั้งหรือไม่?

Thanks.

ขอบคุณครับ