Say your truths and seek them in others | Elizabeth Lesser

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Sakunphat Jirawuthitanant

ก็เหมือนๆกับพวกเราหลายๆคน

Like many of us,

I've had several careers in my life,

ฉันมีเคยประกอบอาชีพหลายอย่างมาแล้ว ในชีวิต

and although they've been varied,

และถึงแม้อาชีพเหล่านั้นจะแตกต่างกันไป

my first job set the foundation for all of them.

อาชีพแรกของฉัน ถือเป็นฐานสำหรับอาชีพทั้งหลายนั้น

I was a home-birth midwife throughout my 20s.

ในอดีตฉันเป็นหมอตำแย ทำคลอดให้ที่บ้าน ตลอดช่วงอายุ 20-29 ปีของฉัน

Delivering babies taught me valuable and sometimes surprising things,

การทำคลอดเด็กทารก สอนให้ฉันรู้ ถึงสิ่งที่มีค่า และบางครั้งน่าประหลาดใจ

like how to start a car at 2am.

อย่างเช่น จะสตารท์รถตอนเวลาตี 2 อย่างไร

when it's 10 degrees below zero.

ขณะที่อุณหภูมิตํ่ากว่าศูนย์ 10 องศา

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Or how to revive a father who's fainted at the sight of blood.

หรือ จะช่วยคุณพ่อที่เป็นลมไปแล้ว ตอนเห็นเลือดได้อย่างไร

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Or how to cut the umbilical cord just so,

หรือ จะตัดสายสะดืออย่างไร เพื่อที่จะ

to make a beautiful belly button.

ทำให้สะดือออกมาสวย

But those aren't the things that stuck with me or guided me

แต่สิ่งเหล่านั้นไม่ได้เป็นสิ่ง ติดตัวฉันมา หรือนำทางฉันไป

when I stopped being a midwife and started other jobs.

ตอนที่ฉันเลิกเป็นหมอตำแย และก็ไปเริ่มทำงานอื่นๆ

What stuck with me was this bedrock belief

แต่สิ่งที่ติดตัวฉันมานั้น เป็นความเชื่อพื้นฐานสำคัญ

that each one of us comes into this world with a unique worth.

ที่ว่า เราแต่ละคนนั้น มาสู่โลกนี้ พร้อมกับคุณค่าที่ไม่เหมือนใครๆ

When I looked into the face of a newborn,

เมื่อฉันมองดูหน้าของทารกเกิดใหม่

I caught a glimpse of that worthiness,

ฉันมองเห็นแวบหนึ่ง ของคุณค่า ที่ว่านั้น

that sense of unapologetic selfhood,

ของความรู้สึกในความเป็นตัวบุคคล ที่ไม่เห็นจะต้องเสียใจ

that unique spark.

ประกายไฟที่วาบออกมา ที่ไม่มีใครเหมือนนั้น

I use the word "soul" to describe that spark,

ฉันใช้คำว่า "จิตวิญญาณ (soul) " เพื่อใช้อธิบายประกายไฟที่ว่านั้น

because it's the only word in English that comes close to naming

เพราะว่า มันเป็นคำเดียวในภาษาอังกฤษ ที่เข้ามาได้ใกล้เคียงกับ การเรียก

สิ่งที่ทารกแต่ละคน ได้นำเข้ามาในห้องคลอด

what each baby brought into the room.

Every newborn was as singular as a snowflake,

ทารกเกิดใหม่ทุกคนนั้น มีแตกต่างเป็นพิเศษ เหมือนกับเกล็ดหิมะ

a matchless mash-up of biology

เป็นส่วนผสมของชีววิทยา ที่หาที่เปรียบไม่ได้

and ancestry and mystery.

กับเทือกเถาเหล่ากอ และ ความลึกลับ

And then that baby grows up,

และเมื่อทารกนั้นเติบโตขึ้น

และเพื่อที่จะให้เข้ากับครอบครัวของตน

and in order to fit into the family,

to conform to the culture,

ปรับตัวเข้ากับวัฒนธรรมของตน

to the community, to the gender,

กับชุมชน กับเพศของตนได้

เจ้าตัวน้อยก็เริ่มต้นที่จะ ปกคลุมจิตวิญญาณของเขาไว้

that little one begins to cover its soul,

ทีละชั้น ทีละชั้น

layer by layer.

We're born this way,

เราเกิดมาแบบนี้ค่ะ

but --

แต่ --

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

But as we grow, a lot of things happen to us

แต่เมื่อเราโตขึ้นมา หลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นกับเรา

that make us ...

ซึ่งทำให้เรา ...

want to hide our soulful eccentricities and authenticity.

ต้องการจะซ่อนความแปลกแยกและจริงแท้ ทางจิตวิญญาณ

We've all done this.

เราทำแบบนี้กันทุกคน

Everyone in this room is a former baby --

ทุกๆคนในห้องนี้ แต่ก่อนก็เป็นทารกกันมา --

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

with a distinctive birthright.

พร้อมกับสิทธิแต่กำเนิด ที่แตกต่างกันไป

But as adults, we spend so much of our time uncomfortable in our own skin,

แต่เมื่อเป็นผู้ใหญ่ เราใช้เวลาไปมากเกิน กับความรู้สึกอึดอัดใจที่จะแสดงออกมาให้เห็น

like we have ADD: authenticity deficit disorder.

เมือนกับเป็นโรค ADD ( authenticity deficit deficit (ไม่กล้าแสดงตัวตนที่แท้จริง)

But not those babies --

ไม่เหมือนกับพวกเด็กทารกเหล่านั้น

-- ยังไม่เหมือนกันค่ะ

not yet.

Their message to me was:

สารจากพวกเขาที่ส่งมาถึงฉัน คือ

uncover your soul

เปิดเผยจิตวิญญาณของคุณออกมา

and look for that soul-spark

และมองหาประกายไฟที่วาบออกมานั้น

in everyone else.

ในผู้อื่นทุกคน

มันยังคงมีอยู่ตรงนั้น

It's still there.

และนี่คือ สิ่งที่ฉันเรียนรู้มา จากผู้หญิงที่กำลังจะคลอดลูก

And here's what I learned from laboring women.

Their message was about staying open,

สารของพวกเธอ คือ เปิดไว้อย่างนั้นก่อน

even when things are painful.

แม้ว่าเมื่อสิ่งทั้งหลายจะเจ็บปวด

A woman's cervix normally looks like this.

ปากมดลูกของผู้หญิง โดยปกติจะเป็นอย่างนี้

เป็นกล้ามเนื้อเล็ก ๆ ที่รัดตัวแน่น

It's a tight little muscle

at the base of the uterus.

อยู่ที่ฐานของมดลูก

And during labor, it has to stretch from this

และในช่วงเจ็บท้องคลอด มันก็จะยืดตัวออกมาจากแบบนี้

to this.

ถึงแบบนี้

Ouch!

โอ๊ย!

If you fight against that pain,

ถ้าคุณฝืนสู้กับความเจ็บปวดนั้น

you just create more pain,

คุณก็ไปทำให้ความเจ็บปวดเพิ่มขึ้น

และคุณก็ไปปิดกั้น สิ่งที่จะเกิดออกมา

and you block what wants to be born.

I'll never forget the magic that would happen

ฉันจะไม่เคยลืมเลย อำนาจวิเศษที่จะเกิดขึ้น

when a woman stopped resisting the pain

เมื่อตอนที่ผู้หญิงหยุดฝืน ความเจ็บปวดนั้น

and opened.

และเปิดออก

It was as if the forces of the universe took notice

มันเป็นราวกับว่า พลังของจักรวาลมองเห็น

and sent in a wave of help.

และได้ส่งคลื่นความช่วยเหลือเข้ามา

I never forgot that message,

ฉันไม่เคยลืมเลย สารที่ว่านั้น

and now, when difficult or painful things happen to me

และในปัจจุบัน เมื่อสิ่งที่ยากๆและเจ็บปวด เกิดขึ้นกับฉัน

in my life or my work,

ในชีวิต หรือหน้าที่การงานของฉัน

of course at first I resist them,

แน่นอนค่ะ ในตอนแรกฉันก็ฝืนต่อต้านมัน

but then I remember what I learned from the mothers:

แต่แล้ว ฉันก็จดจำในสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้มา จากพวกแม่ๆทั้งหลาย ตือ

stay open.

ยังคงเปิดไว้ก่อน

Stay curious.

ยังคงอยากจะรู้อยากจะเห็น

Ask the pain what it's come to deliver.

ถามความเจ็บปวดไปว่า มีอะไรจะออกมา

บางสิ่งบางอย่างที่ใหม่ต้องการจะเกิดขึ้นมา

Something new wants to be born.

And there was one more big soulful lesson,

และก็มีบทเรียนใหญ่ที่ดูดดื่ม อีกบทเรียนหนึ่ง

and that one I learned from Albert Einstein.

และบทเรียนที่ว่านั้น ฉันเรียนรู้มาจาก อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์

He wasn't at any of the births, but --

เขาไม่ได้อยู่ในห้องคลอดหรอก แต่ว่า --

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

It was a lesson about time.

มันเป็นบทเรียนเกี่ยวกับเรื่องเวลา

At the end of his life, Albert Einstein concluded

ตอนบั้นปลายชีวิตของเขา อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ได้สรุปไว้ว่า

that our normal, hamster-wheel experience of life

ประสบการณ์ชีวิตโดยปกติของเรา แบบล้อหมุนหนูแฮมสเตอร์นั้น

เป็นสิ่งลวงตา

is an illusion.

We run round and round, faster and faster,

เราวิ่งหมุนไปหมุนมา ยิ่งเร็วขึ้น เร็วขึ้น

trying to get somewhere.

พยายามจะไปให้ถึง ที่ใดที่หนึ่ง

And all the while,

และตลอดเวลาเหล่านั้น

underneath surface time is this whole other dimension

ภายใต้พื้นผิวของเวลา กลับเป็นมิติอื่นที่ต่างไปสิ้นเชิง

where the past and the present and the future merge

เป็นที่ซึ่งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ประสานกัน

and become deep time.

และกลายมาเป็นห้วงเวลาอันดิ่งลึก

And there's nowhere to get to.

ไม่มีที่ไหนเลยที่จะไปถึง

Albert Einstein called this state, this dimension,

อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เรียกสภาวะที่ว่านี้ หรือมิตินี้ ว่า

"แค่สภาพที่เป็นอยู่ (only being)"

"only being."

And he said when he experienced it,

เขากล่าวว่า ตอนที่เขาได้ประสบกับมันนั้น

he knew sacred awe.

เขาจึงได้รู้ถึง ความยำเกรงอันศักดิ์สิทธิ์

When I was delivering babies,

ตอนที่ฉันทำคลอดเด็กทารกนั้น

I was forced off the hamster wheel.

ฉันถูกบังคับให้ออกมาจากวงล้อหนู

Sometimes I had to sit for days, hours and hours,

ในบางครั้ง ฉันต้องนั่งอยู่นานหลายวัน ผ่านไปชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า

just breathing with the parents;

แค่เพียงหายใจเข้าออกไปกับ คุณพ่อคุณแม่เหล่านั้น มันก็

just being.

เป็นแค่เพียงสภาพที่เป็นอยู่

And I got a big dose of sacred awe.

ฉันจึงได้รับตัวยาขนานใหญ่ของ ความยำเกรงอันศักดิ์สิทธิ์นี้

เหล่านั้นจึงเป็นบทเรียนสามบทเรียน ที่ฉันได้มาจากการเป็นหมดตำแย

So those are the three lessons I took with me from midwifery.

One: uncover your soul.

หนึ่ง: เปิดจิตวิญญาณของคุณออกมา

Two: when things get difficult or painful, try to stay open.

สอง: เมื่อสิ่งต่างๆยากขึ้นมา หรือเจ็บปวด พยายามที่จะยังคงเปิดอยู่

And three: every now and then, step off your hamster wheel

และสาม: บางครั้งบางคราวก็ ก้าวออกมาเสียจากวงล้อหนูแฮมสเตอร์

into deep time.

และเข้าไปสู่ห้วงเวลาอันดิ่งลึก

Those lessons have served me throughout my life,

บทเรียนทั้งสามนั้นได้รับใช้ฉันมาตลอดชีวิต

but they really served me recently,

แต่เมื่อไม่นานมานี้ มันได้รับใช้ฉันอย่างแท้จริงจัง

when I took on the most important job of my life thus far.

เมื่อตอนที่ฉันไปทำงานที่สำคัญที่สุด ในชีวิต จนถึงตอนนั้น

Two years ago, my younger sister came out of remission

เมื่อสองปีก่อน น้องสาวของฉัน ออกมาจากช่วงระยะที่โรคสงบ

from a rare blood cancer,

จากโรคมะเร็งในเลือด ชนิดที่ไม่ค่อยจะพบกัน

and the only treatment left for her was a bone marrow transplant.

และการรักษาแบบเดียวที่เหลืออยู่สำหรับเธอ คือ การปลูกถ่ายไขกระดูก

And against the odds, we found a match for her,

และแม้จะมีปัญหามากมาย เราพบไขกระดูกที่เข้ากันได้สำหรับเธอ

who turned out to be me.

ซึ่งกลายเป็นฉัน

I come from a family of four girls,

ฉันมาจากครอบครัวพี่น้องสี่สาว

และเมื่อพี่น้องพบว่า ฉันเป็นคู่พันธุกรรม ที่เข้ากันได้อย่างสมบูรณ์แบบกับของน้องสาว

and when my sisters found out that I was my sister's perfect genetic match,

their reaction was, "Really? You?"

ปฏิกริยาของพวกเขาก็คือ "จริงหรือนี่" "เธอน่ะหรือ"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

"A perfect match for her?"

"คู่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับเธอหรือ"

Which is pretty typical for siblings.

ซึ่งค่อนข้างจะเป็นแบบฉบับสำหรับพี่ๆน้องๆ

In a sibling society, there's lots of things.

ในสังคมของพี่ๆน้องๆ มีหลายสิ่งหลายอย่าง

There's love and there's friendship and there's protection.

มีทั้งความรัก มีความเป็นมิตร และก็มีการปกป้อง

But there's also jealousy

แต่ก็ยังมีความอิจฉาริษยา

and competition

การแข่งขันชิงดีชิงเด่นกัน

and rejection and attack.

การปฏิเสธทอดทิ้งกัน และการทำร้ายกัน

In siblinghood, that's where we start assembling many of those first layers

ในความเป็นพี่น้อง ตรงนั้นแหละที่เราเริ่ม รวบรวมสร้างชั้นพวกนั้นขึ้นมา เป็นจำนวนมาก

that cover our soul.

ชั้นที่ปกคลุมจิตวิญญาณของเรา

เมื่อฉันพบว่า ฉันเป็นคู่พันธุกรรม กับน้องสาวนั้น

When I discovered I was my sister's match,

ฉันเข้าไปดูรูปแบบการวิจัย

I went into research mode.

And I discovered that

และฉันก็พบว่า

แนวคิดของทฤษฎีการปลูกถ่ายนั้น ค่อนข้างตรงไปตรงมาทีเดียว

the premise of transplants is pretty straightforward.

You destroy all the bone marrow in the cancer patient

คุณทำลายไขกระดูกทั้งหมด ในคนป่วยมะเร็ง

ด้วยการให้ยาเคมีบำบัดในปริมาณมาก

with massive doses of chemotherapy,

and then you replace that marrow

แล้วคุณก็แทนที่ไขกระดูกที่ถูกทำลายไปนั้น

with several million healthy marrow cells from a donor.

ด้วยเซลล์ไขกระดูกที่แข็งแรงหลายล้านเซลล์ จากคนที่บริจาคให้

And then you do everything you can

แล้วคุณก็ทำทุกๆอย่างที่คุณสามารถทำได้

to make sure that those new cells engraft in the patient.

เพื่อให้แน่ใจได้ว่า เซลล์ใหม่ๆเหล่านั้น ฝังต่อเข้าไปได้อย่างถาวรในคนป่วย

ฉันยังเรียนรู้อีกด้วยว่า การปลูกถ่ายไขกระดูกนั้น เต็มไปด้วยอันตราย

I also learned that bone marrow transplants are fraught with danger.

If my sister made it through the near-lethal chemotherapy,

หากน้องสาวฉันผ่านพ้นเคมีบำบัด ที่อาจทำให้ถึงตายได้

she still would face other challenges.

เธอก็ยังคงต้องเผชิญกับปัญหาอื่นๆอีก

My cells

เซลล์ของฉัน

might attack her body.

อาจจะไปทำร้ายร่างกายของเธอก็ได้

And her body might reject my cells.

และร่างกายของเธอก็อาจจะไม่ยอมรับ เซลล์ของฉันก็ได้

They call this rejection or attack,

พวกเขาเรียกสิ่งนี้ว่า การปฎิเสธ หรือการทำร้าย

and both could kill her.

และทั้งสองอย่างนี้อาจฆ่าเธอตายได้

Rejection. Attack.

การปฏิเสธ การทำร้าย

ทั้งสองคำนั้น มีเสียงกังวาลที่ฟังดูคุ้นเคย

Those words had a familiar ring

in the context of being siblings.

ในบริบท ของการเป็นพี่เป็นน้องกัน

My sister and I had a long history of love,

น้องสาวและฉัน มีประวัติของความรักที่ยาวนาน

but we also had a long history of rejection and attack,

แต่เราก็มีประวัติที่ยาวนาน ของการปฏิเสธและการทำร้ายกัน

from minor misunderstandings to bigger betrayals.

จากความเข้าใจผิดในเรื่องเล็กๆน้อยๆ ไปจนถึง การทรยศหักหลังกันซึ่งใหญ่กว่า

เราไม่ได้มีความสัมพันธ์

We didn't have the kind of the relationship

where we talked about the deeper stuff;

แบบที่เรามาคุยกันเกี่ยวกับเรื่องที่ลึกซึ้ง

but, like many siblings and like people in all kinds of relationships,

แต่ก็เหมือนๆกับพี่ๆน้องๆหลายๆคน และก็เหมือนกับความสัมพันธ์ในทุกๆรูปแบบ

we were hesitant to tell our truths,

เราลังเลรีรอ ที่จะบอกความจริงของเรา

to reveal our wounds,

ที่จะเปิดเผยให้เห็นบาดแผลของเรา

to admit our wrongdoings.

ที่จะยอมรับในสิ่งที่เราทำผิดไป

But when I learned about the dangers of rejection or attack,

แต่เมื่อฉันได้เรียนรู้ เกี่ยวกับอันตราย ของการปฏิเสธและการทำร้ายกัน

ฉันคิดได้ว่า ถึงเวลาแล้วที่จะเปลึ่ยนแปลงสิ่งนี้

I thought, it's time to change this.

จะเป็นไปได้หรือไม่ว่า หากเราปล่อยให้แพทย์ เป็นผู้จัดการเรื่องการปลูกถ่ายไขกระดูกไป

What if we left the bone marrow transplant up to the doctors,

but did something that we later came to call our "soul marrow transplant?"

แต่มาทำบางสิ่งบางอย่าง ที่ต่อมาเราเรียกว่า "การปลูกถ่ายไขจิตวิญญาณ"

What if we faced any pain we had caused each other,

จะเป็นไปได้หรือไม่ หากเรามาเผชิญกับ ความเจ็บปวดใดๆที่เราเป็นคนก่อให้กันและกัน

and instead of rejection or attack,

และแทนที่จะปฏิเสธ หรือทำร้ายกัน

could we listen?

เราจะมาฟังกัน ได้หรือไม่

Could we forgive?

เราจะอภัยให้กัน ได้หรือไม่

เราจะมาหลอมรวมกัน ได้หรือไม่

Could we merge?

Would that teach our cells to do the same?

สิ่งที่ว่านั้น จะสอนเซลล์ของเรา ให้ทำเหมือนกันนั้น หรือไม่

To woo my skeptical sister, I turned to my parents' holy text:

เพื่อปลอบประโลมน้องที่ยังสงสัย ฉันจึง ไปหาถ้อยคำในหนังสือศักดิ์สิทธิ์ของพ่อแม่

the New Yorker Magazine.

นิตยสารนิวยอร์คเกอร์

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I sent her a cartoon from its pages

ฉันส่งภาพการ์ตูนในหน้าของนิตยสารนั้น

as a way of explaining why we should visit a therapist

เพื่อเป็นวิธีอธิบายว่า ทำไมเราจึงควรจะไปพบนักจิตบำบัด

ก่อนที่จะทำการปลูกถ่ายไขกระดูกของฉัน เข้าไปในร่างกายของเธอ

before having my bone marrow harvested and transplanted into her body.

Here it is.

นี่คือภาพการ์ตูนนั้นค่ะ

"I have never forgiven him for that thing I made up in my head."

"ฉันไม่เคยยกโทษให้เขาเลย ในสิ่งที่ฉันสร้างขึ้นมาในสมองของฉัน"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I told my sister

ฉันบอกน้องสาวว่า

we had probably been doing the same thing,

บางที เราน่าจะทำเรื่องแบบเดียวกันนี้มาแล้ว

carting around made-up stories in our heads that kept us separate.

เข็นเรื่องที่เราสร้างขึ้นเองไปทั่ว ในหัวสมองของเรา ที่ทำให้เราต้องแยกจากกัน

And I told her that after the transplant,

และฉันก็บอกเธอไปว่า หลังการปลูกถ่าย

เลือดที่ไหลเวียนอยู่ในเส้นเลือดของเธอ ทั้งหมดนั้น

all of the blood flowing in her veins

would be my blood,

ก็จะเป็นเลือดของฉัน

made from my marrow cells,

ที่สร้างขึ้นมาจากเซลล์ไขกระดูกของฉัน

and that inside the nucleus of each of those cells

และสิ่งที่อยู่ภายในนิวเคลียส ของเซลล์เหล่านั้น

is a complete set of my DNA.

ก็คือ ดีเอ็นเอทั้งชุดของฉัน

"I will be swimming around in you for the rest of your life,"

"ฉันก็จะเวียนว่ายไปทั่วในเธอ ในช่วงตลอดชีวิตที่เหลือของเธอ"

I told my slightly horrified sister.

ฉันบอกน้องสาวที่ตกใจกลัวอยู่บ้างไป

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

"I think we better clean up our relationship."

"ฉันคิดว่า เราควรจะทำความสะอาด ความสัมพันธ์ของเราเสียที"

ภาวะวิกฤติด้านสุขภาพ ทำให้คนทำเรื่องที่เสี่ยงได้ในทุกรูปแบบ

A health crisis makes people do all sorts of risky things,

like quitting a job or jumping out of an airplane

อย่างเช่น ออกจากงาน หรือ กระโดดออกมาจากเครื่องบิน

and, in the case of my sister,

และ ในกรณีของน้องสาวฉัน

saying "yes" to several therapy sessions,

พูดว่า "ตกลง" ที่จะไปคุยกับจิตแพทย์ หลายๆครั้ง

during which we got down to the marrow.

ระหว่างนั้น เราลงไปถึงไขกระดูก

We looked at and released years of stories

เราดูเรื่องราวต่างๆ ของหลายๆปีที่ผ่านมา และปล่อยมันออกมา

การนึกคิดไปเองเกี่ยวกับแต่ละคน

and assumptions about each other

การกล่าวโทษและความอับอาย

and blame and shame

until all that was left was love.

จวบจนกระทั่ง ที่เหลืออยู่ทั้งหมดนั้น คือ ความรัก

ผู้คนบอกว่า ฉันกล้า ที่จะทำการปลูกถ่ายไขกระดูก

People have said I was brave to undergo the bone marrow harvest,

but I don't think so.

แต่ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้น

สิ่งที่ฉันรู้สึกว่ากล้า

What felt brave to me

was that other kind of harvest and transplant,

คือ การปลูกถ่ายอีกแบบหนึ่ง

the soul marrow transplant,

การปลูกถ่ายไขจิตวิญญาณ

getting emotionally naked with another human being,

การปลดเปลือยความรู้สึกออกมา กับมนุษย์อีกคนหนึ่ง

putting aside pride and defensiveness,

หยุดความทะนงตนและการปกป้องตน

lifting the layers

ยกชั้นต่างๆที่ขวางกั้นอยู่ออกไป

and sharing with each other our vulnerable souls.

แล้วพูดคุยแบ่งปันจิตวิญญาณที่เปราะบาง ของเราแก่กันและกัน

I called on those midwife lessons:

ฉันนำบทเรียนจากการเป็นหมอตำแยนั้นมาใช้

uncover your soul.

เปิดเผยจิตวิญญาณของคุณออกมา

Open to what's scary and painful.

เปิดกว้างให้กับ สิ่งที่น่ากลัวและเจ็บปวด

Look for the sacred awe.

มองหาความยำเกรงอันศักดิ์สิทธิ์

Here I am with my marrow cells after the harvest.

ฉันอยู่ตรงนี้ กับเซลล์ไขกระดูกของฉัน หลังการเก็บเกี่ยวไขกระดูกนั้น

เขาเรียกมันว่า "เก็บเกี่ยว"

That's they call it -- "harvest,"

เหมือนกับมันเป็นการส่งตรง จากฟาร์มสู่โต๊ะอาหาร

like it's some kind of bucolic farm-to-table event --

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Which I can assure you it is not.

ซึ่งฉันบอกคุณให้แน่ใจได้ว่า มันไม่ใช่

And here is my brave, brave sister

และนี่คือ น้องสาวที่กล้าหาญมากของฉัน

receiving my cells.

ซึ่งรับเซลล์ของฉันไป

After the transplant, we began to spend more and more time together.

หลังการปลูกถ่าย เราเริ่มใช้เวลาด้วยกัน มากขึ้น มากขึ้น

It was as if we were little girls again.

เหมือนกับว่า เราเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ อีกครั้ง

The past and the present merged.

อดีตและปัจจุบันหลอมรวมเข้าด้วยกัน

We entered deep time.

เราได้เข้าไปสู่ห้วงเวลาอันดิ่งลึก

I left the hamster wheel of work and life

ฉันทิ้งวงล้อหนูแฮมเตอร์ของงานและชีวิต ไปเสีย

to join my sister

เพื่อไปร่วมกับน้องสาว

on that lonely island

บนเกาะที่เดียวดาย

of illness and healing.

ของความเจ็บป่วยและการเยียวยา

We spent months together --

เราใช้เวลาหลายต่อหลายเดือนด้วยกัน --

in the isolation unit,

ในห้องคนไข้ที่แยกเดี่ยว

in the hospital and in her home.

ในโรงพยาบาล และในบ้านของเธอ

Our fast-paced society

สังคมที่ก้าวไปอย่างรวดเร็วของเรา

ไม่ได้สนับสนุน หรือแม้แต่เห็นคุณค่า ในงานประเภทนี้

does not support or even value this kind of work.

We see it as a disruption of real life and important work.

เราเห็นมันเป็นเรื่องการขัดขวางชีวิตจริง และงานที่สำคัญ

We worry about the emotional drain and the financial cost --

เรากังวลกับเรื่อง ความเหนื่อยอ่อนทางใจ และค่าใช้จ่ายทางการเงิน --

and, yes, there is a financial cost.

และ ใช่ค่ะ มีค่าใช้จ่ายทางการเงิน

But I was paid

แต่ฉันได้รับการจ่ายให้

in the kind of currency our culture seems to have forgotten all about.

ในรูปแบบของเงินตรา ที่วัฒนธรรมของเรา ดูเหมือนจะลืมไปโดยสิ้นเชิงแล้ว

ฉันได้รับการจ่าย ในเรื่องความรัก

I was paid in love.

I was paid in soul.

ฉันได้รับการจ่าย ในเรื่องจิตวิญญาณ

I was paid in my sister.

ฉันได้รับการจ่าย ในเรื่องน้องสาวของฉัน

My sister said the year after transplant was the best year of her life,

น้องสาวฉันบอกว่า ปีหลังจากการปลูกถ่าย เป็นปีที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอ

ซึ่งก็น่าแปลกใจ

which was surprising.

She suffered so much.

เธอทุกข์ทรมานมากเหลือเกิน

But she said life never tasted as sweet,

เธอบอกว่า ชีวิตไม่เคยหวานชื่นแบบนี้มาก่อน

และก็บอกว่า เพราะว่าการเปิดเผยจิตวิญญาณ

and that because of the soul-baring

and the truth-telling we had done with each other,

และการบอกความจริง ที่เราได้ปฏิบัติต่อกัน

she became more unapologetically herself

ตัวเธอเองกลายเป็นคนที่ไม่ต้องรู้สึกผิด

with everyone.

กับใคร ๆ

She said things she'd always needed to say.

เธอพูดถึงสิ่งต่างๆ ที่เธอต้องการพูดได้เสมอ

She did things she always wanted to do.

เธอกระทำสิ่งต่างๆ ที่เธอต้องการจะทำเสมอ

The same happened for me.

สิ่งแบบเดียวกัน ก็เกิดขึ้นกับฉัน

I became braver about being authentic with the people in my life.

ฉันกล้าขึ้นที่จะแสดงออกอย่างแท้จริง กับผู้คนทั้งหลายในชีวิตของฉัน

I said my truths,

ฉันพูดความจริงของฉัน

but more important than that, I sought the truth of others.

แต่ที่สำคัญยิ่งกว่านั้น คือ ฉันแสวงหาความจริงจากคนอื่นๆ

It wasn't until the final chapter of this story

มันไม่ใช่ว่า จนกว่าจะถึงบทสุดท้ายของเรื่องนี้

ที่ฉันจะตระหนักได้ว่า การเป็นหมอตำแย ได้ฝึกฝนฉันมาอย่างดีขนาดไหน

that I realized just how well midwifery had trained me.

After that best year of my sister's life,

หลังจากปีที่ดีที่สุดในชีวิตของน้องสาวฉัน

มะเร็งก็ขู่คำรามกลับมาอีก

the cancer came roaring back,

and this time there was nothing more the doctors could do.

และเวลานั้น ไม่มีอะไรมากกว่านี้ ที่แพทย์สามารถจะทำได้

They gave her just a couple of months to live.

แพทย์ให้เวลาเธอเพียงแค่สองเดือน ที่จะมีชีวิตอยู่

The night before my sister died,

ในคืนก่อนที่น้องสาวฉันจะตาย

ฉันนั่งอยู่ข้างเตียงเธอ

I sat by her bedside.

She was so small and thin.

ตัวเธอเล็กและผอมบางมากเหลือเกิน

I could see the blood pulsing in her neck.

ฉันมองเห็นเส้นเลือดเต้นที่คอเธอ

It was my blood, her blood, our blood.

มันเป็นเลือดของฉัน เลือดของเธอ เลือดของเรา

When she died, part of me would die, too.

เมื่อเธอตายไป ส่วนหนึ่งของฉันก็จะตายไปด้วย

I tried to make sense of it all,

ฉันพยายามทำความเข้าใจ กับเรื่องทั้งหมดนี้

how becoming one with each other

การมาเป็นหนึ่งเดียของกันและกัน

ได้ทำให้เราเป็นตัวเราเองยิ่งขึ้น

had made us more ourselves,

เป็นจิตวิญญาณของเราเอง

our soul selves,

and how by facing and opening to the pain of our past,

และการเผชิญหน้า และเปิดใจ ถึงความเจ็บปวด ในอดีตของเรา

we'd finally been delivered to each other,

ท้ายที่สุด เราก็ได้ทำคลอดให้แก่กันและกัน

and how by stepping out of time,

และการที่ก้าวออกมาจากเวลา

we would now be connected forever.

เราก็จะได้เชื่อมต่อถึงกัน ตลอดกาล

My sister left me with so many things,

น้องสาวของฉันทิ้งหลายสิ่งหลายอย่าง ไว้ให้ฉัน

and I'm going to leave you now with just one of them.

และฉันก็อยากจะจากคุณไปตรงนี้ แค่เพียงอย่างหนึ่งในนั้น

You don't have to wait for a life-or-death situation

คุณไม่ต้องคอยจนถึง สถานการณ์แห่งความเป็นความตาย

to clean up the relationships that matter to you,

เพื่อที่จะทำความสัมพันธ์ที่สำคัญของคุณ ให้สะอาด

to offer the marrow of your soul

เพื่อเสนอไขกระดูกของจิตวิญญาณ

และเพื่อค้นหามันในคนอื่น

and to seek it in another.

We can all do this.

เราทุกคนสามารถทำสิ่งนี้ได้

We can be like a new kind of first responder,

เราสามารถเป็นเหมือนกับเป็น รูปแบบใหม่ ของผู้ตอบสนองเป็นคนแรก

เหมือนกับคนที่ก้าวอย่างกล้าหาญออกไป เป็นคนแรก

like the one to take the first courageous step

toward the other,

เข้าไปหาอีกคนหนึ่ง

and to do something or try to do something

และเพื่อทำบางสิ่งบางอย่าง หรือ พยายามจะทำบางสิ่งบางอย่าง

other than rejection or attack.

นอกเหนือจากการปฏิเสธ หรือ การทำร้าย

We can do this with our siblings

เราทำสิ่งนี้ได้กับพี่น้องของเรา

and our mates

และคู่ครองของเรา

และเพื่อนๆ และเพื่อนร่วมงานของเรา

and our friends and our colleagues.

We can do this with the disconnection

เราสามารถทำสิ่งนี้ได้กับเรื่องของ การตัดขาดจากกัน

และการบาดหมางกัน ที่อยู่รอบๆตัวเรา

and the discord all around us.

We can do this for the soul of the world.

เราสามารถทำสิ่งนี้ได้ เพื่อจิตวิญญาณของโลก

Thank you.

ขอบคุณค่ะ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)