Printing a human kidney | Anthony Atala

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Thipnapa Huansuriya

There's actually a major health crisis today

ขณะนี้เรากำลังเผชิญหน้ากับปัญหาสำคัญในด้านสุขภาพ

in terms of the shortage of organs.

นั่นคือการขาดแคลนอวัยวะสำหรับปลูกถ่าย

The fact is that we're living longer.

สิ่งที่เกิดขึ้นคือ คนเรามีชีวิตยืนยาวมากขึ้น

Medicine has done a much better job

การแพทย์ได้พัฒนาไปมาก

of making us live longer,

จนสามารถยืดอายุขัยคนเราให้ยืนยาวขึ้น

and the problem is, as we age,

แต่ปัญหาก็คือ เมื่อเราแก่ตัวลง

our organs tend to fail more,

อวัยวะของเราก็เสื่อมสภาพและล้มเหลวง่ายขึ้น

and so currently

ซึ่งในปัจจุบัน

there are not enough organs to go around.

เรามีอวัยวะที่จะใช้ปลูกถ่ายไม่เพียงพอ

In fact, in the last 10 years,

ที่จริง ภายในสิบปีที่ผ่านมา

the number of patients requiring an organ has doubled,

จำนวนผู้ป่วยซึ่งรอการปลูกถ่ายอวัยวะได้เพิ่มขึ้นเป็นเท่าตัว

while in the same time,

ในขณะที่

the actual number of transplants has barely gone up.

จำนวนผู้ที่ได้รับการปลูกถ่ายจริงๆ แทบจะไม่เพิ่มขึ้นเลย

So this is now a public health crisis.

ดังนั้น นี่จึงเป็นปัญหาใหญ่ทางสาธารณสุข

So that's where this field comes in

และเป็นที่มาของศาสตร์แขนงนี้

that we call the field of regenerative medicine.

ที่เราเรียกว่า เวชศาสตร์การฟื้นฟูสภาวะเสื่อม

It really involves many different areas.

ศาสตร์นี้ต้องการความรู้จากหลายๆ แขนง

You can use, actually, scaffolds,

คุณสามารถใช้โครงสร้างเส้นใย

biomaterials --

ที่ทำจากวัสดุชีวภาพ

they're like the piece of your blouse or your shirt --

มันก็เหมือนเส้นใยในเสื้อผ้าของพวกคุณแหละครับ

but specific materials you can actually implant in patients

แต่เป็นวัสดุพิเศษ ซึ่งคุณสามารถใส่เข้าไปในร่างกายผู้ป่วยได้

and they will do well and help you regenerate.

และยังช่วยให้ร่างกายผู้ป่วยสร้างเซลล์ขึ้นมาฟี้นฟูตัวเองด้วย

Or we can use cells alone,

หรือว่า เราอาจใช้เซลล์เพียงอย่างเดียว

either your very own cells

ซึ่งอาจจะเป็นเซลล์ของคุณเอง

or different stem cell populations.

หรือเป็นกลุ่มเซลล์ต้นกำเนิดจากแหล่งอื่น

Or we can use both.

หรือเราอาจใช้เซลล์ทั้งสองอย่าง

We can use, actually, biomaterials

หรือที่จริง เราอาจใช้ทั้งวัสดุชีวภาพ

and the cells together.

และเซลล์ควบคู่กันไป

And that's where the field is today.

นี่คือความก้าวหน้าของศาสตร์นี้ในปัจจุบัน

But it's actually not a new field.

แต่ที่จริงศาสตร์นี้ไม่ใช่ศาสตร์ใหม่

Interestingly, this is a book

น่าสนใจนะครับ นี่คือหนังสือ

that was published back in 1938.

ที่ถูกตีพิมพ์ ย้อนไปเมื่อปี ค.ศ. 1938

It's titled "The Culture of Organs."

ชื่อว่า "การเพาะเลี้ยงอวัยวะ"

The first author, Alexis Carrel, a Nobel Prize winner.

ผู้เขียนชื่อแรก อเล็กซิส คาร์เรล นักวิทยาศาสตร์รางวัลโนเบล

He actually devised some of the same technologies

จริงๆ แล้วท่านเป็นคนคิดเทคโนโลยีบางอย่าง

used today for suturing blood vessels,

ที่ปัจจุบันเราใช้ในการประสานเส้นเลือด

and some of the blood vessel grafts we use today

และวิธีการเพาะเลี้ยงเส้นเลือดที่เราใช้กันอยู่ในปัจจุบัน

were actually designed by Alexis.

บางวิธีก็ถูกออกแบบโดยอเล็กซิส

But I want you to note his co-author:

แต่ผมอยากให้คุณรู้จักผู้เขียนร่วมครับ

Charles Lindbergh.

ชาร์ล ลินด์เบอร์ก

That's the same Charles Lindbergh

ชาร์ล ลินด์เบอร์กคนเดียวกันนี้แหละ

who actually spent the rest of his life

ที่ได้อุทิศชีวิตทั้งชีวิต

working with Alexis

ทำงานร่วมกับอเล็กซิส

at the Rockefeller Institute in New York

ที่สถาบันร็อกกีเฟลเลอร์ ในกรุงนิวยอร์ค

in the area of the culture of organs.

ในสาขาวิชาเกี่ยวกับการเพาะเลี้ยงอวัยวะ

So if the field's been around for so long,

ถ้าศาสตร์ดังกล่าวมีมาตั้งนานแล้ว

why so few clinical advances?

ทำไมถึงมีความคืบหน้าน้อยนัก

And that really has to do to many different challenges.

สาเหตุก็มาจากความท้าทายหลายรูปแบบ

But if I were to point to three challenges,

แต่ถ้าหากให้ผมเจาะจงลงไปสามหัวข้อ

the first one is actually the design of materials

อย่างแรกเลยคือการออกแบบวัสดุ

that could go in your body

ให้สามารถใส่ไว้ในร่างกายคนเราได้

and do well over time.

และอยู่คงทนเป็นเวลานาน

And many advances now,

ตอนนี้ความก้าวหน้าในส่วนนี้มีมากแล้ว

we can do that fairly readily.

และเราค่อนข้างที่จะพร้อม

The second challenge was cells.

ความท้าทายประการที่สอง คือเซลล์

We could not get enough of your cells to grow outside of your body.

เรานำเซลล์ของคุณออกมาได้ไม่มากพอที่จะนำมาเลี้ยงภายนอก

Over the last 20 years, we've basically tackled that.

กว่ายี่สิบปีที่ผ่านมา เราจัดการกับปัญหานั้นได้แล้วครับ

Many scientists can now grow many different types of cells.

ขณะนี้นักวิทยาศาสตร์หลายท่านสามารถเลี้ยงเซลล์ได้มากมายหลายชนิด

Plus we have stem cells.

แถมเรายังมีเซลล์ต้นกำเนิดอีกด้วย

But even now, 2011,

แต่จนเดี๋ยวนี้ ปี 2011

there's still certain cells that we just can't grow from the patient.

ก็ยังมีเซลล์บางจำพวกที่เราไม่สามารถเพาะเลี้ยงจากผู้ป่วยได้

Liver cells, nerve cells, pancreatic cells --

เช่น เซลล์ตับ เซลล์ประสาท เซลล์ตับอ่อน

we still can't grow them even today.

เรายังไม่สามารถเพาะเลี้ยงเซลล์พวกนี้ได้ จนถึงทุกวันนี้

And the third challenge is vascularity,

ความท้าทายประการที่สามคือโครงสร้างหลอดและท่อ

the actual supply of blood

ซึ่งเป็นหนทางลำเลียงของเลือด

to allow those organs or tissues to survive

ที่จะทำให้อวัยวะหรือเนื้อเยื่อเหล่านั้นอยู่รอดได้

once we regenerate them.

หลังจากที่เราสร้างพวกมันขึ้นมาแล้ว

So we can actually use biomaterials now.

ที่จริงเราสามารถใช้วัสดุชีวภาพมาแก้ปัญหานี้ได้แล้ว

This is actually a biomaterial.

นี่เป็นวัสดุชีวภาพนะครับ

We can weave them, knit them, or we can make them like you see here.

เราสามารถทอ ถัก หรือทำมันออกมาในรูปแบบที่คุณเห็นอยู่นี่

This is actually like a cotton candy machine.

มันก็เหมือนเครื่องทำสายไหมล่ะครับ

You saw the spray going in.

คุณจะเห็นหัวสเปรย์ฉีดเข้าไป

That was like the fibers of the cotton candy

เหมือนกับเส้นใยของสายไหม

creating this structure, this tubularized structure,

สร้างเป็นรูปทรงขึ้นมา โครงสร้างรูปท่อ

which is a biomaterial

ซึ่งทำมาจากวัสดุชีวภาพนี้

that we can then use

เราสามารถนำไปใช้งานต่อได้

to help your body regenerate

เพื่อช่วยให้ร่างกายคุณฟื้นฟูเสริมสร้างตัวเอง

using your very own cells to do so.

โดยใช้เซลล์ของคุณเอง

And that's exactly what we did here.

นั่นล่ะครับคือเป็นสิ่งที่เราทำ

This is actually a patient

นี่คือผู้ป่วย

who [was] presented with a deceased organ,

ซึ่งมีอวัยวะที่ได้รับความเสียหาย

and we then created one of these smart biomaterials,

เราได้สร้างวัสดุชีวภาพชนิดหนึ่งขึ้นมา

and then we then used that smart biomaterial

แล้วเราก็ใช้วัสดุชีวภาพนั้น

to replace and repair

เพื่อแทนที่และซ่อมแซม

that patient's structure.

โครงสร้างอวัยวะของผู้ป่วยรายนั้น

What we did was we actually

จริงๆ แล้วสิ่งที่เราทำ

used the biomaterial as a bridge

คือการใช้ชีววัสดุเป็นสะพาน

so that the cells in the organ

เพื่อให้เซลล์ในอวัยวะ

could walk on that bridge, if you will,

สามารถเดินขึ้นมาบนสะพาน

and help to bridge the gap

แล้วช่วยมาประสานเชื่อมรอยแยก

to regenerate that tissue.

และเจริญเป็นเนื้อเยื่อของอวัยวะนั้น

And you see that patient now six months after

และคุณจะเห็นว่า ผู้ป่วยคนนี้ ในอีกหกเดือนให้หลัง

with an X-ray showing you the regenerated tissue,

ภาพเอ็กซเรย์แสดงให้เห็นเนื้อเยื่อที่ถูกสร้างขึ้นใหม่

which is fully regenerated

จนเสร็จสมบูรณ์แล้ว

when you analyze it under the microscope.

ถ้าสังเกตดูด้วยกล้องจุลทรรศน์

We can also use cells alone.

เราสามารถใช้เซลล์อย่างเดียวก็ได้

These are actually cells that we obtained.

นี่คือเซลล์ที่เราได้มา

These are stem cells that we create from specific sources,

นี่เป็นเซลล์ต้นแบบที่เราสกัดมาจากแหล่งพิเศษ

and we can drive them to become heart cells,

และเราสามารถกำกับให้มันกลายเป็นเซลล์หัวใจได้

and they start beating in culture.

แล้วมันก็จะเริ่มเต้นเป็นจังหวะไปด้วยกันเป็นกลุ่ม

So they know what to do.

แสดงว่าพวกมันรู้หน้าที่แล้วครับ

The cells genetically know what to do,

เซลล์ทั้งหลายได้รับข้อมูลจากยีนว่ามันต้องทำงานอะไร

and they start beating together.

พวกมันก็เลยเริ่มเต้นเป็นจังหวะไปพร้อมๆกัน

Now today, many clinical trials

ทุกวันนี้ การทดลองทางคลินิกจำนวนมาก

are using different kinds of stem cells

ใช้เซลล์ต้นแบบที่แตกต่างกันหลายชนิด

for heart disease.

เพื่อรักษาโรคหัวใจ

So that's actually now in patients.

ซึ่งตอนนี้เราใช้จริงกับผู้ป่วยแล้ว

Or if we're going to use larger structures

หรือถ้าเราจะใช้โครงสร้างที่ใหญ่ขึ้น

to replace larger structures,

เพื่อทดแทนอวัยวะที่มีโครงสร้างขนาดใหญ่

we can then use the patient's own cells,

เราสามารถใช้เซลล์ของผู้ป่วยเอง

or some cell population,

หรือใช้เซลล์บางกลุ่ม

and the biomaterials,

ร่วมกับวัสดุชีวภาพ

the scaffolds, together.

แกนโครงสร้าง ประกอบกัน

So the concept here:

แนวคิดของวิธีการนี้ก็คือ

so if you do have a deceased or injured organ,

ถ้าเรามีอวัยวะที่เสียหายได้รับบาดเจ็บ

we take a very small piece of that tissue,

เรานำส่วนเล็กๆ ของเนื้อเยื่อนั้น

less than half the size of a postage stamp.

เล็กเสียยิ่งกว่าครึ่งหนึ่งของแสตมป์

We then tease the cells apart,

เราแยกเซลล์เหล่านั้นออกจากกัน

we grow the cells outside the body.

เราเลี้ยงเซลล์เหล่านั้นนอกร่างกายมนุษย์

We then take a scaffold, a biomaterial --

จากนั้น นำแกนโครงสร้าง วัสดุชีวภาพ

again, looks very much like a piece of your blouse or your shirt --

ที่เหมือนกับชิ้นส่วนเสื้อผ้าของเรา

we then shape that material,

จากนั้นเราก็ตัดวัสดุให้เข้ารูป

and we then use those cells to coat that material

และนำเซลล์มาหุ้มรอบวัสดุนั้น

one layer at a time --

ทีละชั้นทีละชั้น

very much like baking a layer cake, if you will.

เหมือนกับการอบเค้กเป็นชั้นๆ ถ้าจะเปรียบเทียบนะครับ

We then place it in an oven-like device,

จากนั้นก็ใส่มันเข้าไปในอุปกรณ์ที่เหมือนกับเตาอบ

and we're able to create that structure

และเราก็สามารถสร้างโครงสร้างดังกล่าว

and bring it out.

และนำมันออกมา

This is actually a heart valve

นี่คือลิ้นหัวใจ

that we've engineered,

ซึ่งเราสังเคราะห์ขึ้น

and you can see here, we have the structure of the heart valve

คุณจะเห็นว่า เรามีวัสดุที่มีรูปทรงของลิ้นหัวใจ

and we've seeded that with cells,

และเราก็ปลูกเซลล์ลงบนวัสดุนั้น

and then we exercise it.

จับมันออกกายบริหาร

So you see the leaflets opening and closing --

แล้วคุณก็จะเห็นลิ่มเล็กๆ เปิดและปิด

of this heart valve

นั่นคือลิ้นหัวใจ

that's currently being used experimentally

วืธีการนี้ตอนนี้ยังอยู่ในขั้นทดลอง

to try to get it to further studies.

เพื่อที่จะพัฒนาไปสู่การศึกษาวิจัยขั้นต่อไป

Another technology

เทคโนโลยีอีกอย่าง

that we have used in patients

ที่เราได้ลองใช้จริงในผู้ป่วยแล้ว

actually involves bladders.

คือกระเพาะปัสสาวะ

We actually take a very small piece of the bladder from the patient --

เรานำชิ้นส่วนเล็กๆ จากกระเพาะปัสสาวะของผู้ป่วย

less than half the size of a postage stamp.

เล็กกว่าครึ่งนึงของแสตมป์

We then grow the cells outside the body,

แล้วนำมาเลี้ยงภายนอกร่างกาย

take the scaffold, coat the scaffold with the cells --

ทำโครงร่าง หุ้มโครงนั้นด้วยเซลล์

the patient's own cells, two different cell types.

เป็นเซลล์ของผู้ป่วยเองครับ มีเซลล์อยู่สองชนิด

We then put it in this oven-like device.

แล้วเราก็นำเข้าเครื่องที่เหมือนกับเตาอบ

It has the same conditions as the human body --

เครื่องนี้มีสภาวะเหมือนกับร่างกายคนครับ คือ

37 degrees centigrade, 95 percent oxygen.

35 องศาเซลเซียส ออกซิเจน 95 เปอร์เซนต์

A few weeks later, you have your engineered organ

ไม่กี่สัปดาห์ต่อมา คุณจะได้อวัยวะสังเคราะห์

that we're able to implant back into the patient.

ซึ่งสามารถนำกลับไปปลูกถ่ายให้ผู้ป่วยได้

For these specific patients, we actually just suture these materials.

สำหรับผู้ป่วยเหล่านี้ จริงๆ แล้วเราก็แค่เย็บประสานวัสดุเหล่านี้เท่านั้น

We use three-dimensional imagining analysis,

แม้ว่าเราใช้การวิเคราะห์จากภาพสามมิติ

but we actually created these biomaterials by hand.

แต่เราสร้างวัสดุชีวภาพเหล่านี้ด้วยมือครับ

But we now have better ways

แต่ขณะนี้เรามีวิธีที่ดีกว่า

to create these structures with the cells.

ในการสร้างโครงสร้างเหล่านี้จากเซลล์

We use now some type of technologies,

เราใช้เทคโนโลยีบางอย่าง

where for solid organs, for example,

สำหรับอวัยวะที่มีรูปทรงคงตัว

like the liver,

เช่น ตับ

what we do is we take discard livers.

สิ่งที่เราทำคือ เรานำตับที่ไม่ใช้แล้ว

As you know, a lot of organs are actually discarded, not used.

อย่างที่คุณทราบ มีอวัยวะมากมายที่ถูกทิ้ง ไม่ได้ใช้

So we can take these liver structures,

เราได้นำตับเหล่านี้

which are not going to be used,

ซึ่งเราไม่สามารถนำไปใช้ได้

and we then put them in a washing machine-like structure

และเรานำมันมาใส่ในเครื่องที่มีลักษณะเหมือนเครื่องซักผ้า

that will allow the cells to be washed away.

ซึ่งจะชะล้างเซลล์ออกไป

Two weeks later,

สองสัปดาห์ให้หลัง

you have something that looks like a liver.

คุณจะได้อะไรบางอย่างที่รูปร่างเหมือนกับตับ

You can hold it like a liver,

คุณสามารถหยิบจับมันขึ้นมาได้เหมือนกับตับ

but it has no cells; it's just a skeleton of the liver.

แต่มันไม่มีเซลล์ มันเป็นแค่โครงร่างของตับ

And we then can re-perfuse the liver with cells,

จากนั้นเราฉีดเซลล์กลับเข้าไปในโครงสร้างตับนั้น

preserving the blood vessel tree.

รักษาเส้นเลือดเอาไว้

So we actually perfuse first the blood vessel tree

เราเริ่มจากการฉีดเซลล์เข้าไปในโครงสร้างเส้นเลือด

with the patient's own blood vessel cells,

ด้วยเซลล์เส้นเลือดของผู้ป่วยเอง

and we then infiltrate the parenchyma with the liver cells.

จากนั้นเราก็แทรกซึมเซลล์ตับเข้าไป

And we now have been able just to show

ตอนนี้เราสามารถทดสอบให้เห็นแล้ว

the creation of human liver tissue

ว่าเราสร้างเนื้อเยื่อตับของมนุษย์ได้

just this past month

เมื่อเดือนที่ผ่านมานี่เอง

using this technology.

โดยใช้เทคโนโลยีดังกล่าว

Another technology that we've used

เทคนิคอีกอย่างที่เราใช้

is actually that of printing.

จริงๆ แล้วเป็นการพิมพ์

This is actually a desktop inkjet printer,

นี่คือเครื่องพิมพ์แบบพ่นหมึกที่เราเห็นๆ กัน

but instead of using ink,

แต่แทนที่จะเป็นหมึก

we're using cells.

เราใช้เซลล์

And you can actually see here the printhead

คุณจะเห็นหัวพิมพ์

going through and printing this structure,

วิ่งไปมาและพิมพ์โครงร่างอวัยวะ

and it takes about 40 minutes to print this structure.

มันจะใช้เวลาประมาณสี่สิบนาทีในการพิมพ์โครงร่างนี้

And there's a 3D elevator

และก็มีตัวยกสามมิติ

that then actually goes down one layer at a time

ที่จะลดระดับลงทีละขั้นในแต่ละครั้ง

each time the printhead goes through.

ทุกครั้งที่แท่นหัวพิมพ์วิ่งผ่าน

And then finally you're able to get that structure out.

ในที่สุดเราก็ได้โครงสร้างอวัยวะออกมา

You can pop that structure out of the printer and implant it.

เรานำโครงสร้างอวัยวะนี้ออกมา แล้วก็สามารถนำไปปลูกถ่ายได้

And this is actually a piece of bone

นี่เป็นชิ้นส่วนของกระดูก

that I'm going to show you in this slide

ซึ่งผมกำลังฉายให้คุณดูอยู่ในสไลด์นี้

that was actually created with this desktop printer

มันถูกทำขึ้นจากแท่นพิมพ์ดังกล่าว

and implanted as you see here.

และถูกนำไปปลูกถ่ายอย่างที่คุณได้เห็น

That was all new bone that was implanted

นี่เป็นกระดูกใหม่ทั้งหมดที่ได้รับการปลูกถ่าย

using these techniques.

โดยใช้เทคโนโลยีดังกล่าว

Another more advanced technology we're looking at right now,

ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีอีกอย่างหนึง ที่เรากำลังสนใจอยู่

our next generation of technologies,

ก้าวถัดไปของเทคโนโลยีนี้

are more sophisticated printers.

คือการสร้างเครื่องพิมพ์ที่ซับซ้อนมากขึ้น

This particular printer we're designing now

เรากำลังออกแบบเครื่องพิมพ์ที่ว่าอยู่ในขณะนี้

is actually one where we print right on the patient.

เป็นเครื่องที่เราจะใช้พิมพ์บนตัวผู้ป่วยเลย

So what you see here --

สิ่งที่คุณเห็นขณะนี้คือ

I know it sounds funny,

ผมทราบครับว่ามันฟังดูตลก

but that's the way it works.

แต่นี่เป็นหลักการทำงานของมัน

Because in reality, what you want to do

เนื่องจากความเป็นจริง สิ่งที่เราต้องการคือ

is you actually want to have the patient on the bed with the wound,

เราต้องการให้ผู้ป่วยที่มีแผลนอนบนเตียง

and you have a scanner,

และคุณก็มีเครื่องสแกน

basically like a flatbed scanner.

เหมือนกับเครื่องสแกนของแบนๆ ธรรมดา

That's what you see here on the right side.

ที่คุณเห็นทางขวามือ

You see a scanner technology

เป็นเทคโนโลยีเครื่องสแกน

that first scans the wound on the patient

ที่ขั้นแรกจะสแกนแผลผู้ป่วย

and then it comes back with the printheads

แล้วจะเลื่อนกลับมาอีกครั้งพร้อมกับหัวพิมพ์

actually printing the layers that you require

แล้วพิมพ์ชั้นเนื้อเยื่อที่คุณต้องการลงไป

on the patients themselves.

บนตัวผู้ป่วยเลย

This is how it actually works.

นี่คือการทำงานของมันครับ

Here's the scanner going through,

นี่คือเครื่องสแกนวิ่งผ่านไป

scanning the wound.

สแกนแผล

Once it's scanned,

หลังจากนั้น

it sends information in the correct layers of cells

มันจะส่งสัญญาณข้อมูลรูปแบบชั้นเนื้อเยื่อเซลล์ที่ถูกต้อง

where they need to be.

แบบที่ควรจะเป็น

And now you're going to see here

และคุณกำลังจะได้เห็น

a demo of this actually being done

การสาธิตที่กำลังเกิดขึ้น

in a representative wound.

กับบาดแผลตัวอย่าง

And we actually do this with a gel so that you can lift the gel material.

แล้วเราพิมพ์เซลล์ลงบนเจล เพื่อที่เราจะสามารถยกวัสดุเจลขึ้นได้

So once those cells are on the patient

และเมื่อเซลล์อยู่บนผู้ป่วยแล้ว

they will stick where they need to be.

มันจะติดลงไปในจุดที่เราต้องการ

And this is actually new technology

และนี่เป็นเทคโนโลยีใหม่

still under development.

ที่ยังอยู่ในขั้นพัฒนา

We're also working on more sophisticated printers.

เรากำลังพัฒนาเครื่องพิมพ์ที่มีความก้าวหน้ามากขึ้น

Because in reality, our biggest challenge

เพราะในความเป็นจริงแล้ว สิ่งที่ท้าทายที่สุดสำหรับเรา

are the solid organs.

คืออวัยวะที่มีรูปทรงคงตัว

I don't know if you realize this,

ผมไม่ทราบว่าคุณรู้หรือเปล่า

but 90 percent of the patients on the transplant list

ว่า 90 เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยที่รอการปลูกถ่ายอวัยวะ

are actually waiting for a kidney.

คือผู้ป่วยที่กำลังรอไตอยู่

Patients are dying every day

ผู้ป่วยเหล่านี้เสียชีวิตไปทุกๆ วัน

because we don't have enough of those organs to go around.

เพราะเราไม่มีอวัยวะพอเพียงสำหรับการปลูกถ่าย

So this is more challenging --

ซึ่งนี่เป็นอะไรที่ท้าทายมากๆ

large organ, vascular,

อวัยวะขนาดใหญ่ มีท่อลำเลียง

a lot of blood vessel supply,

มีเส้นเลือดมาหล่อเลี้ยง

a lot of cells present.

มีเซลล์มากมาย

So the strategy here is --

ดังนั้นวิธีการของเราคือ

this is actually a CT scan, an X-ray --

นี่คือเครื่อง CT สแกน และ เอ็กซเรย์

and we go layer by layer,

แล้วเราก็สแกนภาพไตชั้นต่อชั้น

using computerized morphometric imaging analysis

ใช้การวิเคราะห์ขนาดรูปทรงจากภาพด้วยคอมพิวเตอร์

and 3D reconstruction

และการสร้างภาพจำลองสามมิติ

to get right down to those patient's own kidneys.

เพื่อที่จะเข้าไปดูว่าไตของผู้ป่วยมีลักษณะอย่างไร

We then are able to actually image those,

เราสามารถถ่ายรูปไต

do 360 degree rotation

เอามาหมุนดูได้รอบ 360 องศา

to analyze the kidney

เพื่อทำการวิเคราะห์ไต

in its full volumetric characteristics,

เพื่อดูคุณสมบัติปริมาตรโดยรวม

and we then are able

และเราก็สามารถ

to actually take this information

นำข้อมูลนี้

and then scan this

แล้วก็สแกน

in a printing computerized form.

ลงไปในเครื่องพิมพ์

So we go layer by layer through the organ,

เราเข้าไปดูอวัยวะทีละชั้น

analyzing each layer as we go through the organ,

วิเคราะห์ชั้นต่อชั้นระหว่างเราทำการสำรวจ

and we then are able to send that information, as you see here,

จากนั้นส่งข้อมูลนั้น อย่างที่คุณได้เห็น

through the computer

เข้าคอมพิวเตอร์

and actually design the organ

แล้วออกแบบอวัยวะ

for the patient.

สำหรับผู้ป่วย

This actually shows the actual printer.

นี่เป็นเครื่องพิมพ์ตัวจริง

And this actually shows that printing.

ที่กำลังสาธิตการพิมพ์อยู่

In fact, we actually have the printer right here.

ที่จริงเรามีเครื่องพิมพ์จริงๆ อยู่กับเราที่นี่

So while we've been talking today,

ระหว่างที่เรากำลังคุยกันอยู่

you can actually see the printer

คุณสามารถเห็นเครื่องพิมพ์ที่ว่า

back here in the back stage.

ด้านหลังเวที

That's actually the actual printer right now,

ซึ่งตอนนี้มันก็กำลังทำงานอยู่ครับ

and that's been printing this kidney structure

มันกำลังพิมพ์โครงสร้างไตอยู่

that you see here.

ที่คุณเห็นอยู่นี่

It takes about seven hours to print a kidney,

มันใช้เวลาประมาณเจ็ดชั่วโมงในการพิมพ์ไตหนึ่งข้าง

so this is about three hours into it now.

และนี่ก็ผ่านไปสามชั่วโมงแล้ว

And Dr. Kang's going to walk onstage right now,

ตอนนี้ ดร. คัง กำลังเดินขึ้นมาบนเวที

and we're actually going to show you one of these kidneys

และเราจะให้คุณดูไตอันหนึ่ง

that we printed a little bit earlier today.

ที่เราพิมพ์เมื่อเช้านี้

Put a pair of gloves here.

ใส่ถุงมือก่อนนะครับ

Thank you.

ขอบคุณครับ

Go backwards.

ถอยหลังไปนิดนึง

So, these gloves are a little bit small on me, but here it is.

ถุงมือเล็กไปหน่อยสำหรับผม แต่ นี่ครับ

You can actually see that kidney

คุณเห็นไตนี่แล้วใช่ไหมครับ

as it was printed earlier today.

เราเพิ่งพิมพ์มันออกมาเมื่อเช้านี้เอง

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Has a little bit of consistency to it.

มันมีความคงตัวดีครับ

This is Dr. Kang who's been working with us on this project,

นี่ ดร.คัง ซึ่งทำงานกับเราในโครงการนี้

and part of our team.

และเป็นส่วนหนึงในทีมของเราครับ

Thank you, Dr. Kang. I appreciate it.

ขอบคุณครับ ดร.คัง ขอบคุณมาก

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So this is actually a new generation.

นี่เป็นเทคโนโลยีรุ่นใหม่อย่างแท้จริงครับ

This is actually the printer that you see here onstage.

เครื่องพิมพ์ที่คุณเห็นอยู่บนเวทีนี้

And this is actually a new technology we're working on now.

และนี่คือเทคโนโลยีที่พวกเรากำลังทำการศึกษาพัฒนาอยู่ในขณะนี้

In reality, we now have a long history of doing this.

ที่จริงเราศึกษาและลงมือทำเรื่องนี้มานานแล้ว

I'm going to share with you a clip

ผมจะให้คุณดูคลิปวิดีโออันหนึ่งครับ

in terms of technology we have had in patients now for a while.

เกี่ยวกับเทคโนโลยีที่เราใช้รักษาผู้ป่วยมาได้สักระยะแล้ว

And this is actually a very brief clip --

นี่เป็นเพียงคลิปสั้นๆ ครับ

only about 30 seconds --

แค่สามสิบวินาที

of a patient who actually received an organ.

เกี่ยวกับผู้ป่วยคนหนึ่งที่ได้รับการปลูกถ่ายอวัยวะ

(Video) Luke Massella: I was really sick. I could barely get out of bed.

(วีดีทัศน์) ลุค เมสเซลล่า : ผมเคยป่วยมากๆ แทบลุกจากเตียงไม่ได้เลย

I was missing school. It was pretty much miserable.

ผมคิดถึงโรงเรียน ชีวิตผมค่อนข้างจะรันทดมากๆ

I couldn't go out

ผมไม่สามารถออกไปข้างนอก

and play basketball at recess

แล้วเล่นบาสเกตบอลกับเพื่อนในช่วงเบรค

without feeling like I was going to pass out

โดยไม่รู้สึกเหมือนว่ากำลังจะเป็นลม

when I got back inside.

เมื่อผมกลับมานั่งในตัวอาคาร

I felt so sick.

ผมรู้สึกป่วยมาก

I was facing basically a lifetime of dialysis,

ผมจะต้องเผชิญกับการฟอกไตทั้งชีวิต

and I don't even like to think about what my life would be like

ผมไม่อยากแม้กระทั่งคิดว่า ชีวิตผมจะเป็นอย่างไร

if I was on that.

ถ้าผมต้องเป็นเช่นนั้น

So after the surgery,

หลังจากการผ่าตัด

life got a lot better for me.

ชีวิตผมดีขึ้นมาก

I was able to do more things.

ผมทำอะไรได้หลายอย่างมากขึ้น

I was able to wrestle in high school.

ผมได้เล่นมวยปล้ำที่โรงเรียน

I became the captain of the team, and that was great.

ผมได้เป็นกัปตันทีม แล้วมันก็เยี่ยมมาก

I was able to be a normal kid with my friends.

ผมได้เป็นเด็กปกติที่แวดล้อมด้วยเพื่อนฝูง

And because they used my own cells to build this bladder,

และเพราะว่าเขาใช้เซลล์ของผมเองในการสร้างกระเพาะปัสสาวะ

it's going to be with me.

มันจะอยู่ไปกับผม

I've got it for life, so I'm all set.

ผมจะมีมันไปทั้งชีวิต ตอนนี้ชีวิตผมเข้าที่แล้วครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

Juan Enriquez: These experiments sometimes work,

ฮวน เอนริเกส์ : การทดลองพวกนี้ บางครั้งมันก็ได้ผล

and it's very cool when they do.

และมันก็เจ๋งมากเมื่อมันสำเร็จ

Luke, come up please.

ลุค เชิญขึ้นมาหน่อยครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

So Luke, before last night,

เอาล่ะ ลุค ก่อนจะเจอกันเมื่อคืน

when's the last time you saw Tony?

คุณเจอโทนี่ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?

LM: Ten years ago, when I had my surgery --

ลุค: สิบปีก่อน ตอนผมได้รับการผ่าตัดครับ

and it's really great to see him.

และมันก็เยี่ยมมากจริงๆ ที่ได้เจอเขาอีก

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

JE: And tell us a little bit about what you're doing.

ฮวน: เล่าให้เราฟังหน่อยสิครับว่าตอนนี้คุณทำอะไรบ้าง

LM: Well right now I'm in college at the University of Connecticut.

ลุค: ตอนนี้ผมเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย คอนเนททีคัท

I'm a sophomore and studying communications, TV and mass media,

ผมอยู่ปีสองแล้ว กำลังเรียนเกี่ยวกับการสื่อสาร ทีวี และสื่อสารมวลชน

and basically trying to live life like a normal kid,

หลักๆ ก็พยายามใช้ชีวิตเหมือนเด็กทั่วๆ ไปครับ

which I always wanted growing up.

ซึ่งเป็นอะไรที่ผมต้องการมาตลอด

But it was hard to do that when I was born with spina bifida

แต่มันยากมากเพราะผมเกิดมาเป็นโรคสไปน่า บิฟิด้า (กระดูกสันหลังโหว่)

and my kidneys and bladder weren't working.

แล้วไตกับกระเพาะปัสสาวะผมก็ไม่ทำงาน

I went through about 16 surgeries,

ผมได้รับการผ่าตัดมาสิบหกครั้ง

and it seemed impossible to do that

และมันก็เหมือนจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้ผมเป็นปกติ

when I was in kidney failure when I was 10.

ตอนผมเป็นไตวาย เมื่อผมอายุได้สิบขวบ

And this surgery came along

แล้วเทคโนโลยีการผ่าตัดนี้ก็เข้ามา

and basically made me who I am today

และทำให้ผมเป็นผมในวันนี้

and saved my life.

และช่วยชีวิตผมเอาไว้

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

JE: And Tony's done hundreds of these?

ฮวน: และโทนี่ก็ทำการผ่าตัดแบบนี้เป็นร้อยๆ เคสแล้วใช่ไหม?

LM: What I know from, he's working really hard in his lab

ลุค: ที่ผมทราบคือ เขาทำงานหนักมากในห้องทดลองของเขา

and coming up with crazy stuff.

แล้วก็มีความคิดสร้างอะไรแปลกๆ ออกมา

I know I was one of the first 10 people to have this surgery.

ผมทราบว่าผมเป็นหนึ่งในสิบคนแรกที่ได้รับการผ่าตัดแบบนี้

And when I was 10, I didn't realize how amazing it was.

และตอนผมอายุสิบขวบ ผมไม่รู้หรอกว่ามันน่าอัศจรรย์ขนาดไหน

I was a little kid, and I was like,

ผมเป็นแค่เด็กเล็กๆ และผมก็ แบบว่า

"Yeah. I'll have that. I'll have that surgery."

"ผ่าคับ ผมจะผ่าตัด"

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

All I wanted to do was to get better,

คิดอยู่อย่างเดียวว่าอยากจะหาย อยากจะดีขึ้น

and I didn't realize how amazing it really was until now that I'm older

ผมไม่รู้เลยว่ามันน่าอัศจรรย์แค่ไหนจนกระทั่งตอนนี้ที่ผมโตขึ้น

and I see the amazing things that he's doing.

และได้เห็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ที่คุณหมอได้ทำ

JE: When you got this call out of the blue --

ฮวน: ตอนที่คุณได้รับโทรศัพท์จากเราแบบคาดไม่ถึง

Tony's really shy,

คือ ต้องบอกว่าโทนี่เขาขี้อายมากๆ

and it took a lot of convincing

แล้วก็ต้องกล่อมกันอยู่ตั้งนาน

to get somebody as modest as Tony

กว่าคนถ่อมตัว ไม่ชอบโอ้อวดอย่างโทนี่

to allow us to bring Luke.

จะยอมให้เราไปเชิญคุณมา

So Luke, you go to your communications professors --

ทีนี้ ลุค คุณไปหาอาจารย์ภาควิชาการสื่อสารของคุณ

you're majoring in communications --

คุณเรียนเอกการสื่อสารนี่นะ

and you ask them for permission to come to TED,

แล้วคุณขออนุญาตอาจารย์เพื่อจะมาที่ TED

which might have a little bit to do with communications,

ซึ่งมันก็เกี่ยวกับการสือสารอยู่หมือนกัน

and what was their reaction?

แล้วพวกเขามีปฎิกิริยายังไงกัน

LM: Most of my professors were all for it,

ลุค: อาจารย์ส่วนใหญ่ของผมเห็นด้วยครับ

and they said, "Bring pictures

เขาบอกว่า "เอารูปมาฝากด้วย

and show me the clips online," and "I'm happy for you."

เอาคลิปที่ออนไลน์มาอวดด้วยนะ" แล้วก็ "ยินดีด้วย"

There were a couple that were a little stubborn,

ก็มีอยู่สองคนครับที่ไม่ค่อยเห็นด้วย

but I had to talk to them.

แต่ผมไปคุยกับพวกเขา

I pulled them aside.

ผมต้องไปคุยกับเขาเป็นการส่วนตัวน่ะครับ

JE: Well, it's an honor and a privilege to meet you.

ฮวน: เอาล่ะครับ เป็นเกียรติและเป็นโอกาสพิเศษมากครับที่ได้พบคุณ

Thank you so much. (LM: Thank you so much.)

ของคุณมากเลยครับ (ลุค: ขอบคุณมากครับ)

JE: Thank you, Tony.

ฮวน: ขอบคุณครับ โทนี่

(Applause)

(เสียงปรบมือ)