The art of bow-making | Dong Woo Jang

Translator: Elanttamil Maruthai Reviewer: Vijaya Sankar N

It is said that the grass is always greener

இக்கரை மாட்டுக்கு

on the other side of the fence,

அக்கரைப் பச்சை என்று கூறுவர்,

and I believe this is true,

நான் அதை உண்மை என்று நினைக்கின்றேன்

especially when I hear President Obama

குறிப்பாக அதிபர் ஒபாமா சொன்னப்பிறகு

often talk about the Korean education system

அவர் எப்பொழுதும் கொரிய கல்வித் திட்டத்தைப் பற்றி

as a benchmark of success.

வெற்றியின் படிக்கல்லாக கூறுகின்றார்.

Well, I can tell you that,

சரி ,ஒன்றை நான் சொல்லமுடியும்,

in the rigid structure and highly competitive nature

கடுமையான உயர் போட்டி நிறைந்த சூழலில் உருவானது

of the Korean school system,

கொரியாவின் கல்வி திட்டம்

also known as pressure cooker,

'பிரெஷ்ர் குக்கர்' என்றும் அழைக்கப்படும்,

not everyone can do well in that environment.

இந்த சூழலில் அனைவராலும் சிறப்பாக செய்யமுடியாது.

While many people responded in different ways

எங்களது கல்வி முறையைப் பற்றி

about our education system,

பலர் பலவிதமான கருத்துக்களை கூறுகிறார்கள்

my response to the high-pressure environment

மிகவும் அழுத்தமான சூழலுக்கு என்னுடைய பதில்

was making bows with pieces of wood

வில்லினை உருவாக்கலாம் என நினைக்கின்றேன்

found near my apartment building.

என் வீட்டிற்கு அருகில் இருக்கும் விறகுகளை கொண்டு

Why bows?

ஏன் வில்?

I'm not quite sure.

எனக்கே சரியாகத் தெரியவில்லை.

Perhaps, in the face of constant pressure,

தொடர் அழுத்தத்தின் காரணமாக இருக்கலாம்,

my caveman instinct of survival

என்னுள் இருக்கும் குகை மனிதனின் தொடர் வாழ்விற்கான அம்சம்

has connected with the bows.

வில்லுடன் தொடர்பு கொண்டிருக்கலாம்,

If you think about it,

நீங்கள் அதைப் பற்றி சிந்தித்தால்,

the bow has really helped drive human survival

வராலாற்றிற்கு முன்பிருந்தே வில்

since prehistoric times.

மனிதனின் தொடர் வாழ்விற்கு அதிகம் பங்காற்றியுள்ளது.

The area within three kilometers of my home

என் வீட்டிலிருந்து 3 கி.மீ தூரத்தில்

used to be a mulberry forest

மெல்பெரி மரக்காடு உள்ளது

during the Joseon dynasty,

ஜோசியன் சாம்ராஜ்ஜியத்தின்போது,

where silkworms were fed with mulberry leaves.

பட்டுப்புழுக்களுக்கு இந்த மெல்பெரி இலைகள்தான் உணவு.

In order to raise the historical awareness of this fact,

இந்த வரலாற்றினை விழிப்புணர்வு வழி வெளிப்படுத்த

the government has planted mulberry trees.

அரசு மெல்பெரி மரங்களை நடவு செய்தது.

The seeds from these trees

இம்மரங்களின் விதைகள்

also have spread by birds here and there

பறவைகளின் மூலம் பரவலாக்கப்படுகின்றது

nearby the soundproof walls of the city expressway

நகரில் ஓசைபுகா சுவர்களுக்கு அருகில்

that has been built around the 1988 Olympics.

1988-இல் ஒலிம்பிக் காலக்கட்டத்தில்

The area near these walls,

கட்டப்பட்ட இடத்தின் அருகில்,

which nobody bothers to pay attention to,

யாரும் கவனம் செலுத்தாத,

had been left free from major intervention,

பெரிய மேம்பாடு காணாத,

and this is where I first found my treasures.

இந்த இடத்தில்தான் என் பொக்கிஷத்தைக் கண்டுபிடித்தேன்.

As I fell deeper into bow making,

எனக்கு வில் செய்வதில் ஆழமான ஆர்வம் வந்தது,

I began to search far and beyond my neighborhood.

என் வீட்டின் சுற்றுப்புறத்தையும் தாண்டி தேடிப்பார்த்தேன்.

When I went on school field trips,

நான் பள்ளி சுற்றுலா செல்லும்போதும்,

family vacations, or simply on my way home

குடும்ப சுற்றுலா அல்லது வீடு நோக்கி வரும்பொழுதும்

from extracurricular classes,

கூடுதல் வகுப்பிற்கு செல்லும்பொழுதும்

I wandered around wooded areas

மரங்கள் நிறைந்த இடத்திற்கு செல்வேன்

and gathered tree branches

மரக்கிளைகளைச் சேமித்து வைத்துக்கொள்வேன்

with the tools that I sneaked inside my school bag.

என்னுடைய பள்ளிப்பையில் உள்ள கருவிகளான

And they would be somethings like saws, knives,

இரம்பம், கத்தி,

sickles and axes

வளைவு கத்தி, மற்றும் கோடரி

that I covered up with a piece of towel.

ஆகியவற்றை ஒரு துண்டில் மறைத்து வைத்திருப்பேன்

I would bring the branches home,

நான் அந்த மரக்கிளைகளை வீட்டிற்கு கொண்டு வருவேன்

riding buses and subways,

பேருந்திலும் பாதாள இரயிலிலும்

barely holding them in my hands.

வெறுங்கையில் பிடித்து வருவேன்.

And I did not bring the tools here to Long Beach.

இங்கு நான் அதனைக் கொண்டு வரவில்லை காரணம்

Airport security.

விமான பாதுகாப்பினருக்கு பயந்து

(Laughter)

(சிரிப்பொலி)

In the privacy of my room, covered in sawdust,

என் அறை இரம்ப பயன்பாட்டினால் தூசிகள் நிறைந்து இருக்கும்,

I would saw, trim and polish wood all night long

நான் இரவு முழுவதும் இரம்பத்தைப் பயன்படுத்தி ஒரு வில் தயாராகும் வரை

until a bow took shape.

அறுத்துக்கொண்டு, செதுக்கிக்கொண்டு தூய்மைப்படுத்திக்கொண்டிருப்பேன்

One day, I was changing the shape of a bamboo piece

ஒரு நாள், நான் அந்த வில்லின் வடிவத்தை மாற்றினேன்

and ended up setting the place on fire.

அந்த இடத்திற்கே நெருப்பு வைத்துவிட்டேன்

Where? The rooftop of my apartment building,

எங்கு? என் அடுக்குமாடி வீட்டின் கூரைக்கு,

a place where 96 families call home.

அங்கு 96 குடும்பங்கள் வாழ்கின்றன

A customer from a department store across from my building

என் வீட்டின் அருகில் இருக்கும் மளிகை கடையில் இருந்த வாடிக்கையாளர்

called 911,

911க்கு அழைத்துவிட்டார்,

and I ran downstairs to tell my mom

என்னுடைய பாதி முடி எரிந்த நிலையில்

with half of my hair burned.

என் அம்மாவிடம் சொல்ல கீழே ஓடினேன்.

I want to take this opportunity

இந்த தருணத்தை பயன்படுத்தி

to tell my mom, in the audience today:

சபையில் என் அம்மாவிடம் ஒன்றை சொல்ல ஆசைப்படுகிறேன்:

Mom, I was really sorry,

அம்மா என்னை மன்னித்திவிடுங்கள்,

and I will be more careful with open fire from now on.

இனி திறந்த நெருப்பு எனறால் கவனமாக இருக்கின்றேன்

My mother had to do a lot of explaining,

என் அம்மா நிறைய விளக்கங்களைச் சொல்ல வேண்டி இருந்தது,

telling people that her son did not commit

இது திட்டமிட்டு செய்யப்பட்ட தீவைப்பு அல்ல

a premeditated arson.

என்று விளக்கினார்.

I also researched extensively on bows around the world.

நான் உலகில் உள்ள பல விற்களைப் பற்றி ஆய்வு நடத்தினேன்

In that process, I tried to combine

அப்படியே பல்வேறு காலக்கட்டங்களில் பல்வேறு இடங்களில்

the different bows from across time and places

செய்யப்பட்ட விற்களை ஒன்றிணைத்தேன்

to create the most effective bow.

ஒரு மிகச்சிறந்த வில் செய்வதற்கு.

I also worked with many different types of wood,

நான் மேப்பல், யிவ் மெல்பெரி போன்ற

such as maple, yew and mulberry,

வெவ்வேறு வகையான மரங்களிலும் வில் செய்து

and did many shooting experiments

அதனை பயன்படுத்தி பார்த்தேன்

in the wooded area near the urban expressway

முன்பு நான் குறிப்பிட்ட பாதாள இரயில் தடத்தின்

that I mentioned before.

அருகே இருக்கும் மரங்கள் நிறைந்த பகுதியில்தான்

The most effective bow for me

என் வில் பயிற்சி நடக்கும்

would be like this.

மிகச்சிறந்த வில் இப்படிதான் இருக்கும்

One: Curved tips can maximize the springiness

ஒன்று: படத்தில் உள்ளதுபோல வளைந்த நிலை

when you draw and shoot the arrow.

வில்லின் பாய்திறத்தை உச்ச வரம்பிற்கு அதிகரிக்கும்

Two: Belly is drawn inward for higher draw weight,

இரண்டு: உட்புறமாக வரையப்பட்டுள்ளது அதிக கனத்தை ஆட்கொள்ளும்

which means more power.

இது அதிக சக்தியை கொடுக்கும்

Three: Sinew used in the outer layer of the limb

மூன்றாவது: வெளி இழை நரம்பு

for maximum tension storage.

உச்ச வரம்பு அழுத்தத்தை கொடுக்கும்

And four: Horn used to store energy in compression.

நான்காவது: அழுத்தத்தில் ஆற்றலை நிலைநிறுத்த கொம்பினை போன்ற வடிவத்தைப் பயன்படுத்தவேண்டும்

After fixing, breaking, redesigning,

வில் செய்ய விறகினை பலமுறை உடைத்து, மறுவடிவமைப்பு செய்து

mending, bending and amending,

ஒட்டி, வளைத்து மாற்றங்களைச் செய்து

my ideal bow began to take shape,

நான் எதிர்பார்த்த வில்லின் வடிவம் உருவாகியது

and when it was finally done,

இறுதியாக வில்

it looked like this.

இப்படிதான் காட்சியளிக்கும்.

I was so proud of myself

என்னை நினைத்து எனக்கு பெருமையாக இருந்தது

for inventing a perfect bow on my own.

சொந்தமாக ஒரு வில்லினை உருவாக்கியதற்கு

This is a picture of Korean traditional bows

தொல்பொருள் காட்சி சாலையில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட

taken from a museum,

கொரியாவின் பாரம்பரிய வில்லின் படம்

and see how my bow resembles them.

இப்பொழுது என்னுடைய வில் எப்படி இருக்கின்றது எனப் பாருங்கள்

Thanks to my ancestors

என்னுடைய உருவாக்கத்தை திருடிய

for robbing me of my invention. (Laughter)

முனோர்களுக்கு நன்றி. (சிரிப்பொலி)

Through bowmaking,

வில்லினை உருவாக்கும் பொழுது,

I came in contact with part of my heritage.

என் பரம்பரை பெருமையுடன் நேரடியாக தொடர்பு கொள்கிறேன்

Learning the information that has accumulated over time

என் முன்னோர்கள் சேகரித்து வைத்திருந்த தகவல்களையும் செய்திகளையும்

and reading the message left by my ancestors

கற்றுக் கொள்கின்றேன்

were better than any consolation therapy

இத்தகவல்கள் எந்த மருத்துவத்தையும் விட எனக்கு ஆறுதல் அளிப்பதாக உள்ளது

or piece of advice any living adults could give me.

என்னைப்போன்றோருக்கு நான் சொல்லநினைக்கும் அறிவுரை இதுதான்

You see, I searched far and wide,

நான் அகலமாகவும் தூரமாகவும் தேடினேன்

but never bothered to look close and near.

ஆனால் என் அருகிலும் எனக்கு நெருக்கமாகவும் உள்ளதை கண்டுக்கொள்ளவில்லை

From this realization,

இந்த உணர்வு நிலையில் இருந்துதான்

I began to take interest in Korean history,

முன்பு ஊக்கம் அளிக்காத

which had never inspired me before.

கொரிய வரலாற்றின் மீது எனக்கு ஆர்வம் ஏற்பட்டது

In the end, the grass is often greener

இறுதியில் இக்கரையின் புல்லும்

on my side of the fence,

பச்சையாக இருப்பதை உணர்ந்தேன்,

although we don't realize it.

அதை பல சமயங்களில் நாம் உணர்வதில்லை.

Now, I am going to show you how my bow works.

இப்பொழுது இந்த வில் எப்படி இயங்குகிறது என காட்டப்போகின்றேன்.

And let's see how this one works.

வாருங்கள் பார்ப்போம்.

This is a bamboo bow,

இது ஒரு மூங்கில் வில்,

with 45-pound draw weights.

45 பவுண்டு எடையுள்ளது

(Noise of shooting arrow)

( வில் பறக்கும் ஓசை)

(Applause)

( கைத்தட்டல்)

A bow may function in a simple mechanism,

வில் எளிய பொறிநுட்பத்தில் இயங்கலாம்,

but in order to make a good bow,

ஆனால் ஒரு சிறந்த வில் செய்வதற்கு,

a great amount of sensitivity is required.

அதிக கூர் உணர்வு தேவை.

You need to console and communicate

உங்களுக்கு பொறுமையும்

with the wood material.

விறகுகளுடனான 'தொடர்பும்' தேவை

Each fiber in the wood

மரத்தில் நார் இருப்பதற்கு

has its own reason and function for being,

காரணமும் அதன் பயனும் உண்டு

and only through cooperation and harmony among them

அவற்றின் ஒத்திசைவில்தான்

comes a great bow.

சிறந்த வில்லினை உருவாக்க முடியும்

I may be an [odd] student

நான் மரபு வழி ஆர்வமில்லாத

with unconventional interests,

ஒரு (விசித்தரமான) மாணவனாக இருக்கலாம்,

but I hope I am making a contribution

ஆனால் நான் ஒரு பங்களிப்பினை செய்திருக்கின்றேன்

by sharing my story with all of you.

நான் என் கதையை உங்களுடன் பரிமாறிக்கொள்கிறேன்.

My ideal world is a place

நான் எதிர்பார்க்கும் சிறந்த இடத்தில்

where no one is left behind,

யாரும் விடுபடக்கூடாதுm

where everyone is needed exactly where they are,

அவரவருக்கு உரிய இடம் வேண்டும்m

like the fibers and the tendons in a bow,

வில்லில் உள்ள நாரும் நாணும் போல,

a place where the strong is flexible

இங்கு உறுதியும் நெகிழ்ச்சியும் சந்திக்கின்றன

and the vulnerable is resilient.

உறுதியற்றவை நிலைமைக்கு தக்கப்படி மாறுதல் அடைய கூடியது

The bow resembles me,

நான் வில்லையும்

and I resemble the bow.

வில் என்னையும் உருவக்குகிறது.

Now, I am shooting a part of myself to you.

நான் இப்பொழுது என் எண்ணத்தை பாய்ச்சுகின்றேன்

No, better yet, a part of my mind

இல்லை இல்லை சரியாக சொல்ல வேண்டும் என்றால் எண்ணத்தின் ஒரு பகுதியை தெரிவிக்கின்றேன்

has just been shot over to your mind.

இது உங்கள் எண்ணத்தில் புகுந்திருக்கும்

Did it strike you?

இது உங்களுக்கும் நெகிழ்ச்சியை ஏற்படுத்தியதா?

Thank you.

நன்றி.

(Applause)

(கைத்தட்டல்)