How I went from child refugee to international model | Halima Aden

Vertaald door: Faina Peeters Nagekeken door: Axel Saffran

This is me at age seven.

Dit ben ik als 7-jarige.

And this is also me.

En dit ben ik ook.

(Applause and cheering)

(Applaus en gejuich)

To be standing here in Kakuma refugee camp feels so surreal,

Om hier in Kakuma vluchtenlingenkamp te staan, voelt zo onwerkelijk

and I'm overcome with so much emotion.

en ik voel me overweldigd door emoties.

Deze plaats waar ik ben geboren

These very grounds are where I was born

en de eerste zeven jaar van mijn leven doorbracht.

and spent the first seven years of my life.

I think many people are surprised to hear

Ik denk dat velen verrast zullen zijn om te horen

that I had a great upbringing here at Kakuma.

dat ik een geweldige jeugd had hier in Kakuma.

But I was happy,

Maar ik was gelukkig.

I was smart, I had friends

Ik was slim, ik had vrienden

en bovenal, ik had hoop op een betere toekomst.

and above all, I had hope for a brighter future.

That's not to say that we didn't have our obstacles.

Dat wil niet zeggen dat we geen belemmeringen hadden.

I mean, boy were there struggles.

Mijn god, er was tegenslag.

I would sometimes get sick with malaria

Soms kreeg ik malaria

and didn't always know where our next meal would come from.

en wist ik niet altijd waarvandaan onze volgende maaltijd zou komen.

But the sense of community that is here in Kakuma

Maar het gemeenschapsgevoel hier in Kakuma

en de trots die iedereen draagt

and the pride that everyone here possesses

is simply unparalleled.

is simpelweg onovertroffen.

When I was younger, I remember conflicts breaking out.

Toen ik jonger was, herinner ik me uitbrekende conflicten.

That tends to happen when people come from different backgrounds

Dat gebeurt wanneer mensen van verschillende achtergronden komen

and don't speak the same language.

en niet dezelfde taal spreken.

Eventually, Swahili --

Swahili --

the main language here --

de hoofdtaal hier --

became our common ground.

werd uiteindelijk ons raakvlak.

I made friends with the kids at the camp

Ik werd vrienden met de kinderen in het kamp

and even started embracing some of their cultures,

en begon zelfs sommige van hun culturen te omarmen

celebrating holidays like Christmas even though I was raised Muslim.

zoals het vieren van Kerstmis, ook al ben ik islamitisch opgegroeid.

The other kids would embrace my culture as well,

De andere kinderen aanvaardden ook mijn cultuur

sometimes even praying right alongside me.

en baden soms naast me mee.

It was easy, as children, to come together,

Het was als kind gemakkelijk om samen te komen,

blend all of our beliefs

onze geloven te vermengen,

to form our own unique, multicultural environment.

om ons eigen unieke, multiculturele omgeving te scheppen.

My name is Halima Aden

Mijn naam is Halima Aden

and I'm a black, Muslim, Somali-American from Kenya.

en ik ben een zwarte, islamitische, Somalisch-Amerikaanse uit Kenia.

(Applaus)

(Applause)

Sommigen hebben me een pionier genoemd.

Some have called me a trailblazer --

I was the first Muslim homecoming queen at my high school,

Ik was de eerste islamitische 'homecoming queen' op school,

de eerste Somalische studenten- vertegenwoordiger op mijn universiteit

the first Somali student senator at my college

and the first hijab-wearing woman in many places,

en de eerste vrouw met een hidjab op vele plaatsen,

like the Miss Minnesota USA beauty pageant,

zoals de Miss Minnesota USA schoonheidsverkiezingen,

the runways of Milan and New York Fashion Weeks

de catwalks van Milaan en New York modeweken

and even on the historic cover of British "Vogue."

en zelfs op de historische omslag van de Britse Vogue.

As you can see,

Zoals je kan zien

I'm not afraid to be the first, to step out on my own,

ben ik niet bang om de eerste zijn, om zelf eropuit te gaan,

to take risks and seek change,

risico's te nemen en verandering te zoeken

because that's what being a minority is about.

want daar draait het om als minderheid.

Je moet jezelf als middel voor verandering gebruiken

It's about using yourself as a vessel to create change

and being a human representation for the power of diversity.

en een menselijke gezicht voor de kracht van diversiteit zijn.

And now I use my platform to spread an important message of acceptance.

Ik gebruik mijn platform om een boodschap van aanvaarding te verspreiden.

But it hasn't always been easy.

Maar het is niet altijd gemakkelijk geweest.

When we first arrived to the United States and made St. Louis, Missouri home,

Toen we in de Verenigde Staten aankwamen en St. Louis, Missouri onze thuis maakten,

I remember asking my mom, "Is this really America?"

herinner ik me dat ik mijn moeder vroeg: "Is dit echt Amerika?"

There were things that were sadly familiar,

Er waren dingen spijtig gelijkaardig

zoals geweerschoten horen 's nachts

like hearing gunshots at night

and the streets looking impoverished.

en armoedig uitziende straten.

But there were things that were also very different.

Maar er waren ook dingen heel anders.

Like when I started first grade,

Toen ik het eerste leerjaar begon,

I noticed how the kids played in groups.

merkte ik hoe de kinderen in groepjes speelden.

In America, we call them "cliques."

In Amerika noemen we dat 'kliekjes'.

Back here, we all played together.

Hier, speelden we allemaal samen.

Gender didn't matter,

Geslacht maakte niet uit

and race most certainly never mattered.

en ras al helemaal niet.

I remember asking myself,

Ik herinner me dat ik me afvroeg

"Why don't they understand Swahili?

"Waarom verstaan ze geen Swahili?

Swahili is the language that brings people together."

Swahili is de taal die mensen samenbrengt."

To make matters worse,

Tot overmaat van ramp

the school I was enrolled in didn't have an English immersion program.

had mijn school geen Engelse onderdompelingsklas.

So everyday I would get up,

Dus elke dag stond ik op,

go to school, sit in my desk

ging ik naar school, zat aan mijn bank

and never learn a thing.

en leerde nooit iets.

This is when I started losing hope,

Toen begon ik hoop te verliezen

and I wanted nothing more than return to Kakuma,

en wou ik niets liever dan terugkeren naar Kakuma,

a refugee camp.

een vluchtenlingenkamp.

Soon, my mother learned that many Somalis found refuge

Mijn moeder vond snel uit dat veel Somaliërs toevlucht vonden

in a small town in Minnesota.

in een kleine stad in Minnesota.

So when I was eight, we moved to Minnesota.

Dus toen ik acht werd, verhuisden we naar Minnesota.

My life changed as I met other students who spoke Somali,

Mijn leven veranderde toen ik Somalisch sprekende leerlingen ontmoette,

attended a school that had an English immersion program

naar een school ging met een Engelse onderdompelingsklas

and found teachers that would go above and beyond,

en leerkrachten vond die verder dan nodig gingen,

staying there after school hours and lunch breaks,

na school bleven en tijdens pauzes,

dedicated to helping me find success in the classroom.

toegewijd om mijn succes in de klas te verhogen.

Being a child refugee has taught me that one could be stripped of everything:

Een vluchtelingenkind zijn, leerde me dat je van alles beroofd kan worden:

food, shelter, clean drinking water,

voedsel, onderdak, drinkbaar water,

even friendship,

zelfs vriendschap.

but the one thing that no one could ever take away from you

Maar wat niemand van je kan afnemen,

is your education.

is je onderwijs.

So I made studying my top priority

Dus ik maakte studeren mijn topprioriteit

and soon started flourishing within the classroom.

en begon snel op te bloeien in de klas.

As I grew older, I became more aware of others

Toen ik ouder werd, werd ik meer bewust van anderen

and how they viewed my race and background.

en hoe ze naar mijn ras en achtergrond keken.

Specifically, when I started wearing the head scarf known as a hijab.

Vooral toen ik een hidjab begon te dragen.

When I first started wearing it, I was excited.

Eerst was ik verheugd om hem te dragen.

I remember admiring my mother's, and I wanted to emulate her beauty.

Ik bewonderde mijn moeders en wou haar schoonheid nastreven.

But when I started middle school,

Maar toen ik de middelbare school begon,

the students teased me about not having hair,

plaagden studenten me dat ik geen haar had.

so to prove them wrong,

Dus om hen ongelijk te bewijzen,

I started showing them my hair --

begon ik hen mijn haar te tonen --

something that goes against my beliefs, but something I felt pressured to do.

iets dat tegen mijn geloof gaat, maar iets waar ik me toe gedwongen voelde.

I wanted so badly to fit in at the time.

Ik wou toen zo graag erbij horen.

When I reflect on the issues of race, religion, identity,

Wanneer ik nadenk over zaken als ras, religie, identiteit

a lot of painful memories come to mind.

komen er veel pijnlijke herinneringen naar boven.

It would be easy for me to blame those of another culture

Het zou gemakkelijk zijn om zij met een ander cultuur te beschuldigen

for making me feel the pain I felt,

voor de pijn die ze me deden voelen.

but when I think deeper,

Maar wanneer ik diep nadenk,

I also recognize that the most impactful,

erken ik dat de meest impactvolle,

positive, life-changing events that have happened to me

positieve, levensveranderende ervaringen die me overkwamen,

are thanks to those people who are different than me.

te danken zijn aan die mensen die anders zijn dan mij.

It was at this moment that I decided to step outside of my comfort zone

Het was op dit moment dat ik besloot om buiten mijn comfortzone te stappen

and compete in a pageant wearing a hijab and burkini.

en deelnam in een schoonheidswedstrijd in een hidjab en burkini.

I saw it as an opportunity to be a voice for women

Ik zag het als een kans om een spreekbuis te zijn voor vrouwen

who, like myself, had felt underrepresented.

die zich, zoals mezelf, ondervertegenwoordigd voelden.

And although I didn't capture the crown,

En ondanks dat ik niet won,

that experience opened so many doors for me.

opende deze ervaring zo veel deuren voor me.

I was receiving emails and messages from women all over the world,

Ik kreeg e-mails en berichten van vrouwen van over heel de wereld

telling me that I've inspired them by simply staying true to myself.

dat ik hen inspireerde door simpelweg mezelf te blijven.

De andere 'eerste keren' bleven komen.

The other "firsts" kept coming.

I was invited to New York City by fashion icon Carine Roitfeld

Ik werd in New York uitgenodigd door mode-icoon Carine Roitfeld

to shoot my very first editorial.

voor mijn allereerste fotoshoot voor een tijdschrift.

It was around this time that I became the first hijab-wearing model,

Rond deze tijd werd ik het eerste hidjab-dragende model,

and in my first year,

en in mijn eerste jaar

I graced the covers of nine fashion magazines.

stond ik op de omslag van negen modemagazines.

It was a whirlwind, to say the least.

Het was een wervelwind, op zijn zachts gezegd.

But with all the overnight success,

Maar met het plotse succes

there was one thing that remained constant --

bleef er één ding constant --

the thought that this could be what brings me back here to Kakuma,

het idee dat dit zou zijn wat me terug zou brengen naar Kakuma,

the place that I call home.

de plaats die ik 'thuis' noem.

And just a few months ago, something incredible happened to me.

En slechts een paar maanden geleden gebeurde er iets geweldigs.

I was in New York City, on a photo shoot,

Ik was in New York op een fotoshoot

when I met South Sudanese model Adut Akech,

toen ik het Zuid-Soedanese model Adut Akech ontmoette,

who also happened to be born right here in Kakuma.

die ook hier in Kakuma geboren is.

That experience in itself is the definition of hope.

Die ervaring op zichzelf is de definitie van hoop.

I mean, just imagine:

Beeld je in:

two girls born in the same refugee camp,

twee meisjes geboren in hetzelfde vluchtelingenkamp,

reunited for the first time on the cover of British "Vogue."

herenigd voor de eerste maal op de omslag van de Britse Vogue.

(Applause and cheering)

(Applaus en gejuich)

I was given the distinct pleasure of partnering up with UNICEF,

Ik mocht tot mijn grote geluk met UNICEF gaan samenwerken.

knowing firsthand the work that they do for children in need.

Uit de eerste hand wist ik wat ze doen voor kinderen in nood.

And I want you to remember

En ik wil dat jullie onthouden:

that although the children here may be refugees,

de kinderen hier mogen dan vluchtelingen zijn ...

they are children.

ze zijn kinderen.

They deserve every opportunity to flourish, to hope, to dream --

Ze verdienen elke kans om te bloeien, om te hopen, om te dromen --

to be successful.

om succesvol te zijn.

My story began right here in Kakuma refugee camp,

Mijn verhaal begon hier in Kakuma vluchtelingenkamp,

a place of hope.

een plaats van hoop.

Thank you.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)