Jake Barton: The museum of you

Vertaald door: Axel Saffran Nagekeken door: Els De Keyser

This is Charley Williams.

Dit is Charley Williams.

He was 94 when this photograph was taken.

Hij was 94 jaar oud toen deze foto werd genomen.

In the 1930s, Roosevelt put

Roosevelt heeft in de jaren 1930

vele duizenden Amerikanen aan het werk gezet

thousands and thousands of Americans back to work

by building bridges and infrastructure and tunnels,

door bruggen, infrastructuur en tunnels te bouwen.

but he also did something interesting,

Maar interessant is dat hij daarnaast een paar honderd schrijvers aanstelde

which was to hire a few hundred writers

to scour America to capture the stories of ordinary Americans.

om de verhalen van gewone Amerikanen vast te leggen.

Charley Williams, a poor sharecropper,

Charley Williams, een arme deelpachter,

wouldn't ordinarily be the subject of a big interview,

zou normaliter niet het onderwerp zijn van een groot interview,

but Charley had actually been a slave

maar Charley was tot zijn 22ste slaaf geweest.

until he was 22 years old.

And the stories that were captured of his life

De verhalen die over zijn leven zijn vastgelegd

make up one of the crown jewels

zijn een van de pronkstukken van geschiedverhalen

of histories, of human-lived experiences

van persoonlijke ervaringen gevuld met ex-slaven.

filled with ex-slaves.

Anna Deavere Smith famously said that

Anne Deavere Smith deed de beroemde uitspraak

there's a literature inside of each of us,

dat er in ieder van ons een hele literatuur schuilt,

and three generations later, I was part of a project

en drie generaties later was ik deel

called StoryCorps,

van het project 'StoryCorps',

which set out to capture

dat trachtte de verhalen van gewone Amerikanen vast te leggen

the stories of ordinary Americans

by setting up a soundproof booth in public spaces.

door een geluidsdichte kamer te plaatsen op openbare plekken.

The idea is very, very simple.

Het idee is heel simpel.

You go into these booths, you interview your grandmother

Je gaat zo'n kamer binnen, interviewt je oma of familielid.

or relative, you leave with a copy of the interview

Je gaat weg met een kopie van het interview.

and an interview goes into the Library of Congress.

Een versie gaat naar de bibliotheek van het Congres.

It's essentially a way to make a national oral histories archive

Je bouwt in principe stapje voor stapje

aan een gesproken nationaal geschiedenisarchief.

one conversation at a time.

And the question is, who do you want to remember --

En de vraag is, wie wil je je herinneren --

if you had just 45 minutes with your grandmother?

als je maar 45 minuten had met je grootmoeder?

What's interesting, in conversations with the founder, Dave Isay,

Wat interessant is: de oprichter, Dave Isay,

we always actually talked about this

noemde dit een enigszins tegendraads project,

as a little bit of a subversive project,

because when you think about it,

want als je erover nadenkt,

it's actually not really about the stories that are being told,

gaat het eigenlijk niet over de verhalen die worden verteld.

it's about listening,

Het gaat om luisteren

and it's about the questions that you get to ask,

en over de vragen die je kan stellen,

questions that you may not have permission to

vragen die je misschien anders nooit mag stellen.

on any other day.

I'm going to play you just a couple of quick excerpts from the project.

Ik ga even wat fragmenten tonen van het project.

(Jesus Melendez over de laatste momenten van dichter Pedro Pietri)

[Jesus Melendez talking about poet Pedro Pietri's final moments]

Jesus Melendez: We took off, and as we were ascending,

Jesus Melendez: We stegen op,

en voordat we op onze vlieghoogte waren

before we had leveled off,

our level-off point was 45,000 feet,

-- die was 13,7 kilometer --

so before we had leveled off,

dus voordat we op vlieghoogte waren,

Pedro began leaving us,

begon Pedro ons te verlaten.

and the beauty about it

De schoonheid daarvan is...

is that I believe that there's something after life.

-- ik geloof in een hiernamaals --

You can see it in Pedro.

... je kon het zien in Pedro.

[Danny Perasa to his wife Annie Perasa married 26 years]

(Danny Perasa tegen zijn vrouw Annie Perasa. 26 jaar getrouwd.)

Danny Perasa: See, the thing of it is,

Danny Perasa: Het punt is,

I always feel guilty when I say "I love you" to you,

ik voel me altijd schuldig als ik zeg: 'ik hou van je'.

and I say it so often. I say it to remind you

Ik zeg het zo vaak. Ik zeg het om je eraan te herinneren:

that as dumpy as I am, it's coming from me,

hoe lomp ik ook ben, het komt van mij.

it's like hearing a beautiful song from a busted old radio,

Het is als een prachtig liedje uit een kapotte oude radio,

and it's nice of you to keep the radio around the house.

en het is lief van je om de radio te houden.

(Laughter)

(Gelach)

[Michael Wolmetz with his girlfriend Debora Brakarz]

(Michael Wolmetz met zijn vriendin Debora Brakarz)

Michael Wolmetz: So this is the ring that my father gave to my mother,

Michael Wolmetz; Dit is de ring die mijn vader aan mijn moeder gaf,

and we can leave it there.

en die kunnen we hier laten.

And he saved up and he purchased this,

Hij had gespaard en hem gekocht,

and he proposed to my mother with this,

hij vroeg mijn moeder ten huwelijk met deze ring.

and so I thought that I would give it to you

Dus dacht: ik geef hem aan jou,

so that he could be with us for this also.

zodat hij ook hier bij ons kan zijn.

So I'm going to share a mic with you right now, Debora.

Ik ga nu een microfoon met je delen, Debora.

Where's the right finger?

Waar is de rechtervinger?

Debora Brakarz: (Crying)

Debora Brakarz: (Huilt)

MW: Debora, will you please marry me?

MW: Debora, wil je met me trouwen?

DB: Yes. Of course. I love you.

DB: Ja, natuurlijk. Ik hou van je.

(Kissing)

(Kussend)

MW: So kids, this is how your mother and I got married,

MW: Kinderen, dit is hoe je moeder en ik zijn getrouwd,

in a booth in Grand Central Station with my father's ring.

in een hokje op 'Grand Central Station' met mijn vaders ring.

My grandfather was a cab driver for 40 years.

Mijn opa was 40 jaar taxichauffeur.

He used to pick people up here every day.

Hij pikte hier altijd mensen op.

So it seems right.

Dus het lijkt juist.

Jake Barton: So I have to say

Jake Barton: Ik moet zeggen

I did not actually choose those individual samples to make you cry

dat ik deze voorbeelden niet koos om je aan het huilen te krijgen.

because they all make you cry.

Dat doen ze namelijk allemaal.

The entire project is predicated on this act of love

Het hele project berust op de liefdevolle handeling die luisteren is.

which is listening itself.

And that motion of building an institution

Dat bouwen van een instelling uit een gespreksmoment en het luisteren,

out of a moment of conversation and listening

is actually a lot of what my firm, Local Projects,

is wat mijn bedrijf, 'Local Projects',

is doing with our engagements in general.

over het algemeen doet met onze klanten.

So we're a media design firm, and we're working

We zijn een bureau voor communicatievormgeving

with a broad array of different institutions

dat werkt met een brede reeks bedrijven

building media installations for museums and public spaces.

aan media-installaties voor musea en de openbare ruimte.

Our latest engagement is the Cleveland Museum of Art,

Onze laatste project is het Cleveland Museum of Art

which we've created an engagement called Gallery One for.

waarvoor we 'Gallery One' hebben gecreëerd.

And Gallery One is an interesting project

Gallery One is een interessant project

because it started with this massive, $350 million expansion

want het startte met een enorme uitbreiding van 350 miljoen dollar

for the Cleveland Museum of Art,

voor het Cleveland Museum of Art.

and we actually brought in this piece

Dit stuk was speciaal bedoeld

specifically to grow new capacity, new audiences,

om een nieuwe capaciteit te genereren, nieuw publiek,

at the same time that the museum itself is growing.

op hetzelfde moment dat het museum zelf ook groeit.

Glenn Lowry, the head of MoMA, put it best when he said,

Glenn Lowry, hoofd van MoMA, drukte dit goed uit:

"We want visitors to actually cease being visitors.

''We willen dat bezoekers geen bezoekers zijn.

Visitors are transient. We want people who live here,

Die zijn vergankelijk. Wij willen mensen die hier wonen, eigenaars.

people who have ownership."

And so what we're doing is making a broad array

Dus zorgen wij dat mensen op diverse manieren interactief kunnen zijn

of different ways for people to actually engage

with the material inside of these galleries,

met de materialen in deze galerijen,

so you can still have a traditional gallery experience,

zodat je nog steeds een traditionele galerij-ervaring kan hebben.

but if you're interested, you can actually engage

Maar heb je interesse, dan kan je aan de slag gaan

with any individual artwork and see the original context

met ieder kunstwerk en de originele context zien

from where it's from, or manipulate the work itself.

waaruit het komt, of het werk zelf manipuleren.

So, for example, you can click on this individual lion head,

Je kan bijvoorbeeld op dit leeuwenhoofd klikken,

and this is where it originated from, 1300 B.C.

en dit is waar het vandaan komt, 1300 B.C.

Or this individual piece here,

Of dit stuk hier:

you can see the actual bedroom. It really changes the way

je kan de oorspronkelijke slaapkamer zien.

you think about this type of a tempera painting.

Het verandert echt hoe je denkt over dit soort temperaschilderij.

This is one of my favorites because you see the studio itself.

Dit is één van mijn favorieten: het atelier zelf.

This is Rodin's bust. You get the sense

Dit is Rodins borstbeeld.

of this incredible factory for creativity.

Je krijgt een idee van die geweldige creatieve fabriek.

And it makes you think about literally the hundreds

En het zet je aan het denken

or thousands of years of human creativity and how

over de duizenden jaren van van menselijke creativiteit

each individual artwork stands in for part of that story.

en hoe elk individueel kunstwerk staat voor een stuk van dat verhaal.

This is Picasso,

Dit is Picasso, die zoveel belichaamt uit de 20e eeuw.

of course embodying so much of it from the 20th century.

And so our next interface, which I'll show you,

Onze volgende interface, die ik je zal tonen,

actually leverages that idea of this lineage of creativity.

maakt gebruik van die stamboom van creativiteit.

It's an algorithm that actually allows you to browse

Het is een algoritme dat je in de collectie van het museum laat zoeken

the actual museum's collection using facial recognition.

door middel van gezichtsuitdrukkingen.

So this person's making different faces,

Deze persoon trekt verschillende gezichten,

and it's actually drawing forth different objects

en roept zo verschillende stukken op uit de collectie

from the collection that connect with exactly how she's looking.

die precies overeenkomen met hoe ze kijkt.

And so you can imagine that, as people are performing

Dus je kan je voorstellen, dat terwijl mensen toneelspelen in het museum,

inside of the museum itself, you get this sense

je een emotionele connectie voelt.

of this emotional connection,

this way in which our face connects with the thousands

Ons gezicht verbindt ons met tienduizenden jaren.

and tens of thousands of years.

This is an interface that actually allows you to draw

Dit is een interface waarin je kunt tekenen

and then draws forth objects using those same shapes.

en het toont de voorwerpen die dezelfde vormen hebben.

So more and more we're trying to find ways

Dus we zoeken steeds meer naar manieren

for people to actually author things inside of the museums themselves,

om mensen zelf creatief te laten zijn met dingen in het museum,

to be creative even as they're looking

terwijl ze kijken naar andermans creativiteit

at other people's creativity and understanding them.

en die gaan begrijpen.

So in this wall, the collections wall,

In deze muur, de collectie-muur,

you can actually see all 3,000 artworks all at the same time,

kan je alle 3.000 verschillende kunstwerken tegelijkertijd zien,

and you can actually author your own

en je kunt zelf vorm geven aan je eigen individuele looproute in het museum.

individual walking tours of the museum, so you can share them,

and someone can take a tour with the museum director

Die kun je delen, zodat iemand anders ook deze route kan nemen met de museumdirecteur

or a tour with their little cousin.

of met zijn kleine neefje.

But all the while that we've been working

Maar tijdens onze hele project voor Cleveland,

on this engagement for Cleveland,

werkten we op de achtergrond tevens

we've also been working in the background

on really our largest engagement to date,

aan ons grootste project tot op heden:

and that's the 9/11 Memorial and Museum.

het monument voor 9/11 en het museum.

So we started in 2006

We begonnen in 2006 als deel van een team met 'Thinc Design'

as part of a team with Thinc Design

to create the original master plan for the museum,

om het originele masterplan te maken voor dit museum.

and then we've done all the media design

We hebben alle mediavormgeving gedaan

both for the museum and the memorial and then the media production.

voor zowel het museum als het monument en daarna voor de mediaproductie.

So the memorial opened in 2011,

Het monument opende in 2011 en het museum zal in 2014 openen.

and the museum's going to open next year in 2014.

And you can see from these images,

Aan deze afbeeldingen kan je zien hoe ruw de lokatie is, bijna archeologisch.

the site is so raw and almost archaeological.

And of course the event itself is so recent,

Uiteraard is de gebeurtenis nog zo recent

somewhere between history and current events,

-- ergens tussen geschiedenis en actualiteit in --

dat het een grote uitdaging was om ons voor te stellen

it was a huge challenge to imagine

how do you actually live up to a space like this,

hoe je recht doet aan zo'n ruimte en aan deze gebeurtenissen

an event like this, to actually tell that story.

om het verhaal te vertellen.

And so what we started with

Dus we gingen op een nieuwe manier denken

was really a new way of thinking about building an institution,

over het bouwen van een dergelijk instituut,

through a project called Make History,

middels het project 'Make History' dat we lanceerden in 2009.

which we launched in 2009.

So it's estimated that a third of the world

Naar schatting keek eenderde van de wereld live naar de aanslagen van 9/11

watched 9/11 live,

and a third of the world

en eenderde van de wereld had erover gehoord binnen 24 uur,

heard about it within 24 hours,

making it really by nature of when it happened,

wat het tot een ongekend moment van mondiaal bewustzijn maakte.

this unprecedented moment of global awareness.

And so we launched this to capture the stories

We hebben dit dus gelanceerd om de verhalen vast te leggen

from all around the world,

van over de hele wereld,

through video, through photos,

door middel van video, foto's, of geschreven geschiedenis,

through written history,

and so people's experiences on that day,

de belevenissen van mensen op die dag.

which was, in fact, this huge risk for the institution

Het instituut nam een groot risico

to make its first move this open platform.

door als eerste stap met dit open platform te komen.

But that was coupled together with this oral histories booth,

Maar dit was gekoppeld aan de verhalenruimte,

really the simplest we've ever made,

waarin je jezelf op een kaart zet.

where you locate yourself on a map.

It's in six languages, and you can tell your own story

Het is in zes verschillende talen en je kan je eigen verhaal vertellen

about what happened to you on that day.

over wat er met jou gebeurde op die dag.

And when we started seeing the incredible images

Toen we de ongelofelijke beelden zagen

and stories that came forth

en de verhalen van over de hele wereld

from all around the world --

this is obviously part of the landing gear --

-- dit is een stuk landingsgestel --

we really started to understand

begonnen we echt te begrijpen dat er een geweldige symmetrie was

that there was this amazing symmetry

between the event itself,

tussen de gebeurtenis,

between the way that people were telling the stories of the event,

de verhalen van de mensen daarover,

and how we ourselves needed to tell that story.

en hoe we zelf dat verhaal moesten vertellen.

This image in particular really captured

Deze foto trok destijds onze aandacht

our attention at the time,

because it so much sums up that event.

omdat hij de gebeurtenis zo goed samenvat.

This is a shot from the Brooklyn-Battery Tunnel.

Dit is een beeld van de 'Brooklyn-Battery Tunnel'.

There's a firefighter that's stuck, actually, in traffic,

Een brandweerman zit vast in het verkeer.

and so the firefighters themselves are running

De brandweerlui renden zo'n 2,5 kilometer naar de locatie

a mile and a half to the site itself

with upwards of 70 pounds of gear on their back.

met minimaal 32 kilo aan apparatuur op hun rug.

And we got this amazing email that said,

We kregen een geweldige e-mail:

"While viewing the thousands of photos on the site,

''Toen ik de duizenden foto's op de website bekeek,

I unexpectedly found a photo of my son.

vond ik onverwacht een foto van mijn zoon.

It was a shock emotionally, yet a blessing to find this photo,"

Het was een emotionele schok, maar ook een zegen om deze foto te vinden'',

and he was writing because he said,

Hij zei: ''Ik wil graag persoonlijk de fotograaf bedanken

"I'd like to personally thank the photographer

for posting the photo,

voor het plaatsen van deze foto,

as it meant more than words can describe to me

omdat het meer voor me betekende dan ik kan zeggen

to have access to what is probably

om toegang te hebben tot waarschijnlijk

the last photo ever taken of my son."

de laatste foto die ooit is gemaakt van mijn zoon''.

And it really made us recognize

Hierdoor zagen we pas echt wat dit instituut moest zijn

what this institution needed to be

in order to actually tell that story.

om dat verhaal te vertellen.

We can't have just a historian or a curator narrating

We kunnen niet zomaar een historicus of curator

objectively in the third person about an event like that,

objectief in de derde persoon laten vertellen over zo'n gebeurtenis,

when you have the witnesses to history

als de getuigen van die geschiedenis

who are going to make their way

zelf door het museum gaan lopen.

through the actual museum itself.

Dus gingen we ons het museum voorstellen

And so we started imagining the museum,

along with the creative team at the museum and the curators,

samen met het creatieve team van het museum en de curatoren.

thinking about how the first voice that you would hear

De eerste stem die je zou horen in het museum zou van andere bezoekers zijn.

inside the museum would actually be of other visitors.

And so we created this idea of an opening gallery

We stelden ons een openingsgalerij voor genaamd 'We Remember' (wij herinneren ons)

called We Remember.

And I'll just play you part of a mockup of it,

Ik laat jullie een deel van de maquette zien,

but you get a sense of what it's like to actually enter

maar je krijgt wel een idee van hoe het is

into that moment in time

and be transported back in history.

om daar binnen te lopen en terug te gaan in geschiedenis.

(Video) Voice 1: I was in Honolulu, Hawaii. Voice 2: I was in Cairo, Egypt.

(Video) Stem 1: Ik was in Honolulu, Hawaii. Stem 2: Ik was in Cairo, Egypte.

Voice 3: Sur les Champs-Élysées, à Paris. Voice 4: In college, at U.C. Berkeley.

Stem 3: Bij de Champs-Élysées in Parijs. Stem 4: Op de universiteit U.C. Berkeley.

Voice 5: I was in Times Square. Voice 6: São Paolo, Brazil.

Stem 5: Ik was op Times Square. Stem 6: São Paolo, Brazilië.

(Multiple voices)

(Meerdere stemmen)

Voice 7: It was probably about 11 o'clock at night.

Stem 7: Het was waarschijnlijk rond 11 uur 's avonds.

Voice 8: I was driving to work at 5:45 local time in the morning.

Stem 8: Ik reed naar mijn werk om 5:45 lokale tijd in de ochtend.

Voice 9: We were actually in a meeting

Stem 9: We zaten in een vergadering toen iemand binnen stormde en zei...

when someone barged in and said,

"Oh my God, a plane has just crashed into the World Trade Center."

Stem 10: O mijn God, een vliegtuig is zojuist de World Trade Center binnengevlogen.

Voice 10: Trying to frantically get to a radio.

Stem 11: ...probeerde een radio te vinden.

Voice 11: When I heard it over the radio --

Stem 12: ...toen ik hoorde over de radio --

Voice 12: Heard it on the radio.

Stem 13: ...hoorde het over de radio.

(Multiple voices)

(Meerdere stemmen)

Voice 13: I got a call from my father. Voice 14: The phone rang, it woke me up.

Stem 14: Mijn vader belde me. Stem 15: De telefoon ging, maakte me wakker.

My business partner told me to turn on the television.

Mijn bedrijfspartner zei dat ik de televisie aan moest zetten.

Voice 15: So I switched on the television.

Stem 16: Dus ik zette de televisie aan.

Voice 16: All channels in Italy were displaying the same thing.

Stem 17: Alle zenders in Italië lieten hetzelfde zien.

Voice 17: The Twin Towers. Voice 18: The Twin Towers.

Stem 18: De Twin Towers. Stem 19: De Twin Towers.

JB: And you move from there

JB: Je gaat van daar naar een open, grotachtige ruimte.

into that open, cavernous space.

This is the so-called slurry wall.

Dit is de zogenaamde diepwand.

It's the original, excavated wall at the base of the World Trade Center

Het is de originele, uitgegraven muur van onder het World Trade Center

that withstood the actual pressure from the Hudson River

die de druk van de Hudsonrivier tot een jaar na de gebeurtenis weerstond.

for a full year after the event itself.

And so we thought about carrying that sense of authenticity,

Dus we wilden die authenticiteit, van aanwezigheid van dat moment

of presence of that moment

naar de expositie te brengen.

into the actual exhibition itself.

And we tell the stories of being inside the towers

We vertellen de verhalen van de aanwezigheid in de torens

through that same audio collage,

door dezelfde audiocollage.

so you're hearing people literally talking about

Dus je hoort mensen daadwerkelijk zeggen dat

seeing the planes as they make their way into the building,

ze de vliegtuigen zien terwijl die het gebouw binnenvliegen,

or making their way down the stairwells.

of afdalen van de trappen.

And as you make your way into the exhibition

En als je de exhibitie binnenloopt

where it talks about the recovery,

waar ze praten over het herstel,

we actually project directly onto these moments

projecteren we rechtstreeks op deze momenten van verbogen staal

of twisted steel all of the experiences from people

alle ervaringen van mensen die op de puinhopen stonden te graven.

who literally excavated on top of the pile itself.

And so you can hear oral histories --

Je kan gesproken verhalen horen

so people who were actually working the so-called bucket brigades

van mensen die werkten in de 'emmerbrigades'

as you're seeing literally the thousands of experiences

terwijl je de duizenden ervaringen aanschouwt van dat moment.

from that moment.

And as you leave that storytelling moment

Na dat verhalende moment begrijp je 11 september,

understanding about 9/11,

we then turn the museum back into a moment of listening

en dan veranderen we het museum weer in een moment van luisteren.

and actually talk to the individual visitors

We praten met de bezoekers

and ask them their own experiences about 9/11.

en vragen naar hun eigen ervaringen van 11 september.

And we ask them questions that are actually

We stellen vragen waar niet echt een antwoord op is,

not really answerable, the types of questions

that 9/11 itself draws forth for all of us.

de vragen die 11 september in ons allen oproept.

And so these are questions like,

Dus dit zijn vragen als:

"How can a democracy balance freedom and security?"

''Hoe vindt een democratie de balans tussen vrijheid en veiligheid?''

"How could 9/11 have happened?"

''Hoe kon 11 september gebeuren?''

"And how did the world change after 9/11?"

''Hoe is de wereld veranderd na 11 september?''

And so these oral histories,

Die gesproken geschiedenis,

which we've actually been capturing already for years,

die we al jaren aan het vastleggen zijn,

are then mixed together with interviews

wordt dan vermengd met interviews

that we're doing with people like Donald Rumsfeld,

met mensen als Donald Rumsfeld,

Bill Clinton, Rudy Giuliani,

Bill Clinton en Rudy Giulliani.

and you mix together these different players

Deze spelers meng je met deze verschillende ervaringen

and these different experiences,

these different reflection points about 9/11.

en verschillende reflectiepunten over 11 september.

And suddenly the institution, once again,

Plots wordt het instituut weer een luisterervaring.

turns into a listening experience.

So I'll play you just a short excerpt

Ik laat een klein stukje zien

of a mockup that we made of a couple of these voices,

van een collage die we maakten van een paar stemmen,

but you really get a sense

maar je kan een idee krijgen

of the poetry of everyone's reflection on the event.

van de poëzie van ieders reflectie op de gebeurtenis.

(Video) Voice 1: 9/11 was not just a New York experience.

(Video) Stem 1: 11 September was niet alleen een ervaring voor New York.

Voice 2: It's something that we shared, and it's something that united us.

Stem 2: We deelden het en het verenigde ons.

Voice 3: And I knew when I saw that,

Stem 3: En ik wist toen ik dat zag --

people who were there that day who immediately

mensen die daar op die dag totaal vreemden gingen helpen --

went to help people known and unknown to them

was something that would pull us through.

dat dat ons erdoorheen zou slepen.

Voice 4: All the outpouring of affection and emotion

Stem 4: De vloed van affectie en emoties uit het land

that came from our country was something really

that will forever, ever stay with me.

zal me altijd bijblijven.

Voice 5: Still today I pray and think about those

Stem 5: Nog steeds bid ik en denk ik aan degenen die hun leven zijn verloren,

who lost their lives,

and those who gave their lives to help others,

en degenen die hun leven gaven om anderen te helpen,

but I'm also reminded of the fabric of this country,

maar het toonde me ook waar dit land van gemaakt is,

the love, the compassIon, the strength,

de liefde, de compassie, de kracht,

and I watched a nation come together

en ik zag een land samenkomen

in the middle of a terrible tragedy.

in het midden van een verschrikkelijke tragedie.

JB: And so as people make their way out of the museum,

JB: Wanneer mensen uit het museum komen,

reflecting on the experience, reflecting on their own thoughts of it,

reflecterend over hun ervaring en hun eigen gedachten erover,

they then move into the actual space of the memorial itself,

komen ze bij het monument zelf,

because they've gone back up to grade,

terug op de begane grond.

and we actually got involved in the memorial

We werden betrokken bij het monument

after we'd done the museum for a few years.

nadat we enkele jaren met het museum bezig waren.

The original designer of the memorial, Michael Arad,

De oorspronkelijke ontwerper van het monument, Michael Arad,

had this image in his mind of all the names appearing

had een beeld in zijn hoofd van alle namen, ongedifferentieerd

undifferentiated, almost random,

bijna willekeurig, als een poëtische reflectie

really a poetic reflection on top of the nature

bovenop die terroristische gebeurtenis.

of a terrorism event itself,

but it was a huge challenge for the families, for the foundation,

Maar het was een grote uitdaging voor de families, voor de stichting,

certainly for the first responders,

zeker voor de hulpverleners.

and there was a negotiation that went forth

Men onderhandelde en een oplossing werd gevonden.

and a solution was found

to actually create not an order in terms of chronology,

Men zou een volgorde creëren die niet chronologisch was,

or in terms of alphabetical,

of alfabetisch,

but through what's called meaningful adjacency.

maar op basis van 'zinvolle nabijheid'.

So these are groupings of the names themselves

Deze groeperingen van namen

which appear undifferentiated but actually have an order,

die ongedifferentieerd lijken, zijn wel degelijk geordend.

and we, along with Jer Thorp, created an algorithm

Wij hebben, samen met Jer Thorp, een algoritme gecreëerd

to take massive amounts of data

om met hulp van enorme hoeveelheden gegevens

to actually start to connect together all these different names themselves.

al die namen samen te voegen.

So this is an image of the actual algorithm itself

Dit is een foto van het algoritme zelf,

with the names scrambled for privacy,

met de namen onleesbaar uit privacyoverwegingen,

but you can see that these blocks of color

maar je kan zien dat deze gekleurde blokken

are actually the four different flights,

eigenlijk de vier verschillende vluchten zijn,

the two different towers, the first responders,

de twee verschillende torens, de hulpverleners,

and you can actually see within that different floors,

en daarbinnen kan je de verschillende verdiepingen zien,

and then the green lines are the interpersonal connections

en de groene lijnen zijn de persoonlijke connecties

that were requested by the families themselves.

die aangevraagd zijn door de families.

And so when you go to the memorial,

Dus als je naar het monument gaat,

you can actually see the overarching organization

kan je de overkoepelende organisatie zien

inside of the individual pools themselves.

binnenin de individuele pools.

You can see the way that the geography of the event

Je ziet hoe de geografie van de gebeurtenis

is reflected inside of the memorial,

terugkomt in het monument,

and you can search for an individual name,

Je kan zoeken naar een specifieke naam,

or in this case an employer, Cantor Fitzgerald,

of in dit geval een werkgever, Cantor Fitzgerald,

and see the way in which all of those names,

en zien hoe al deze honderden namen,

those hundreds of names, are actually organized

samenhangen op het monument zelf

onto the memorial itself,

and use that to navigate the memorial.

en dat gebruiken om er je weg te vinden.

And more importantly, when you're actually at the site

Nog belangrijker: op de plek van het monument

of the memorial, you can see those connections.

You can see the relationships between the different names themselves.

kun je de connecties, de relaties zien tussen de verschillende namen.

So suddenly what is this undifferentiated, anonymous

Dus ineens wordt deze ongedifferentieerde, anonieme

group of names springs into reality as an individual life.

groep namen iets reëels: één bepaald leven.

In this case, Harry Ramos,

In dit geval, Harry Ramos, hoofdhandelaar bij een investeringsbank,

who was the head trader at an investment bank,

who stopped to aid Victor Wald on the 55th floor of the South Tower.

die stopte om Victor Wald te helpen op de 55e verdieping van de zuidelijke toren.

And Ramos told Wald, according to witnesses,

Ramos zei tegen Wald, volgens getuigen:

"I'm not going to leave you."

''Ik ga je niet alleen laten."

And Wald's widow requested that they be listed next to each other.

Walds weduwe vroeg of ze naast elkaar konden komen te staan.

Three generations ago, we had to actually get people

Drie generaties geleden moesten mensen

to go out and capture the stories for common people.

er echt op uit om verhalen vast te leggen voor gewone mensen.

Today, of course, there's an unprecedented amount of stories

Vandaag is er een ongekend aantal verhalen

for all of us that are being captured for future generations.

die voor iedereen worden vastgelegd voor toekomstige generaties.

And this is our hope, that's there's poetry inside of each of our stories.

Dit is onze hoop: dat er poëzie is in al onze verhalen.

Thank you very much.

Dank jullie wel.

(Applause)

(Applaus)