Our lonely society makes it hard to come home from war | Sebastian Junger

Vertaald door: Saskia O'Neill Nagekeken door: Rik Delaet

I worked as a war reporter for 15 years

Ik heb 15 jaar lang gewerkt als oorlogscorrespondent

before I realized that I really had a problem.

voordat het tot me doordrong dat ik een probleem had.

There was something really wrong with me.

Er was iets goed mis met me.

This was about a year before 9/11, and America wasn't at war yet.

Dit was een jaar voor 9/11, Amerika was nog niet in oorlog.

We weren't talking about PTSD.

We hadden het niet over PTSS.

We were not yet talking about the effect of trauma and war

We hadden het nog niet over het effect van trauma en oorlog

on the human psyche.

op de menselijke geest.

I'd been in Afghanistan for a couple of months

Ik was een paar maanden in Afghanistan geweest

with the Northern Alliance as they were fighting the Taliban.

met de Northern Alliance, die het opnam tegen de taliban.

And at that point the Taliban had an air force,

De taliban beschikte toen over een luchtmacht,

they had fighter planes, they had tanks, they had artillery,

ze hadden gevechtsvliegtuigen, tanks, artillerie

and we really got hammered pretty badly a couple of times.

en we zijn een paar keer goed te pakken genomen.

We saw some very ugly things.

We zagen heel veel ellende.

But I didn't really think it affected me.

Maar ik dacht niet dat het me beïnvloedde.

I didn't think much about it.

Ik dacht er niet zo veel aan.

I came home to New York, where I live.

Ik kwam terug in New York, waar ik woon.

Then one day I went down into the subway,

En op een dag ging ik een metrostation binnen

and for the first time in my life,

en voor het eerst in mijn leven

I knew real fear.

wist ik echt wat angst was.

I had a massive panic attack.

Ik kreeg een enorme paniekaanval.

I was way more scared than I had ever been in Afghanistan.

Ik was veel banger dan ik ooit was geweest in Afghanistan.

Everything I was looking at seemed like it was going to kill me,

Alles wat ik zag, leek me te gaan doden

but I couldn't explain why.

en ik begreep niet waarom.

The trains were going too fast.

De treinen gingen te snel.

There were too many people.

Er waren te veel mensen.

The lights were too bright.

De lampen waren te fel.

Everything was too loud, everything was moving too quickly.

Alles was te luid, alles bewoog te snel.

I backed up against a support column and just waited for it.

Ik leunde tegen een pilaar en wachtte af.

When I couldn't take it any longer, I ran out of the subway station

Toen ik het niet langer aankon, rende ik het metrostation uit

and walked wherever I was going.

en ging lopend naar mijn bestemming.

Later, I found out that what I had was short-term PTSD:

Later kwam ik erachter dat ik acute PTSS had:

post-traumatic stress disorder.

een posttraumatische stressstoornis.

We evolved as animals, as primates, to survive periods of danger,

Onze evolutie heeft ervoor gezorgd dat we perioden van gevaar kunnen overleven

and if your life has been in danger,

en als je leven in gevaar is geweest,

you want to react to unfamiliar noises.

wil je alert zijn op onbekende geluiden.

You want to sleep lightly, wake up easily.

Je wilt licht slapen, snel wakker worden.

You want to have nightmares and flashbacks

Je wilt nachtmerries en flashbacks hebben

of the thing that could kill you.

over hetgene dat je zou kunnen doden.

You want to be angry because it makes you predisposed to fight,

Je wilt boos zijn, omdat je dan beter vecht,

or depressed, because it keeps you out of circulation a little bit.

of depressief, omdat je dan een beetje op de achtergrond blijft.

Keeps you safe.

Dat is veilig.

It's not very pleasant, but it's better than getting eaten.

Niet zo fijn, maar beter dan opgegeten worden.

Most people recover from that pretty quickly.

De meeste mensen herstellen vrij snel.

It takes a few weeks, a few months.

Het duurt een paar weken of maanden.

I kept having panic attacks, but they eventually went away.

Ik kreeg meer paniekaanvallen, maar uiteindelijk verdwenen ze.

I had no idea it was connected to the war that I'd seen.

Ik dacht niet dat het te maken had met die oorlog.

I just thought I was going crazy,

Ik dacht gewoon dat ik gek werd

and then I thought, well, now I'm not going crazy anymore.

en later dacht ik, ik word toch niet gek.

About 20 percent of people, however,

Maar zo'n twintig procent van de mensen

wind up with chronic, long-term PTSD.

houdt er chronische PTSS aan over.

They are not adapted to temporary danger.

Zij zijn niet aangepast aan tijdelijk gevaar.

They are maladapted for everyday life,

Ze kunnen het dagelijkse leven niet aan, tenzij ze hulp krijgen.

unless they get help.

We know that the people who are vulnerable to long-term PTSD

We weten welke mensen gevoelig zijn voor chronische PTSS:

are people who were abused as children,

mensen die als kind werden misbruikt,

who suffered trauma as children,

die als kind zijn getraumatiseerd,

people who have low education levels,

mensen met een laag onderwijsniveau,

people who have psychiatric disorders in their family.

mensen met psychische stoornissen in hun familie.

If you served in Vietnam

Heb je in Vietnam gediend,

and your brother is schizophrenic,

en je broer is schizofreen,

you're way more likely to get long-term PTSD from Vietnam.

dan heb je veel meer kans dat je chronische PTSS aan Vietnam overhoudt.

So I started to study this as a journalist,

Ik begon me hierin te verdiepen als journalist

and I realized that there was something really strange going on.

en ik kwam erachter dat er iets heel raars aan de hand was.

The numbers seemed to be going in the wrong direction.

De cijfers leken niet te kloppen.

Every war that we have fought as a country,

In elke oorlog waar dit land bij betrokken was,

starting with the Civil War,

om te beginnen de Amerikaanse Burgeroorlog,

the intensity of the combat has gone down.

is het gevecht minder intensief geworden,

As a result, the casualty rates have gone down.

met als gevolg dat het aantal slachtoffers daalde.

But disability rates have gone up.

Maar het aantal invaliden steeg.

They should be going in the same direction,

Dat aantal zou ook moeten dalen,

but they're going in different directions.

maar dat doet het niet.

The recent wars in Iraq and Afghanistan have produced, thank God,

In de recente oorlogen in Irak en Afghanistan was, godzijdank,

a casualty rate about one third of what it was in Vietnam.

het percentage slachtoffers een derde van dat in Vietnam.

But they've also created --

Maar ze hebben ook --

they've also produced three times the disability rates.

ze hebben ook geleid tot drie keer zo veel invaliden.

Around 10 percent of the US military is actively engaged in combat,

Ongeveer 10% van de Amerikaanse militairen vecht actief in het leger.

10 percent or under.

Tien procent of minder.

They're shooting at people, killing people,

Ze schieten op mensen, doden mensen,

getting shot at, seeing their friends get killed.

worden beschoten, zien hoe hun vrienden worden gedood, vreselijk traumatisch.

It's incredibly traumatic.

But it's only about 10 percent of our military.

Maar dat is maar 10% van onze soldaten.

But about half of our military has filed

Toch heeft ongeveer de helft van onze militairen

for some kind of PTSD compensation from the government.

een of andere compensatie voor PTSS aangevraagd bij de overheid.

And suicide doesn't even fit into this in a very logical way.

En zelfdoding past hier eigenlijk niet eens bij.

We've all heard the tragic statistic of 22 vets a day, on average,

We kennen de tragische statistieken van de 22 veteranen per dag, gemiddeld,

in this country, killing themselves.

in dit land, die zichzelf van het leven beroven.

Most people don't realize

Veel mensen weten niet

that the majority of those suicides are veterans of the Vietnam War,

dat het bij de meeste van die zelfdodingen gaat om Vietnamveteranen,

that generation,

die generatie.

and their decision to take their own lives actually might not be related

En de beslissing om zichzelf van het leven te beroven, is niet per se gerelateerd

to the war they fought 50 years earlier.

aan de oorlog waarin ze vijftig jaar eerder vochten.

In fact, there's no statistical connection between combat and suicide.

Er is zelfs geen statistisch verband tussen oorlogsstrijd en zelfdoding.

If you're in the military and you're in a lot of combat,

Ben je militair en neem je vaak deel aan gevechten,

you're no more likely to kill yourself than if you weren't.

dan is de kans dat je zelfmoord pleegt niet hoger dan normaal.

In fact, one study found

Eén studie liet zelfs zien dat als je dient in Irak of Afghanistan

that if you deploy to Iraq or Afghanistan,

you're actually slightly less likely to commit suicide later.

de kans zelfs iets kleiner is dat je later zelfmoord pleegt.

I studied anthropology in college.

Ik heb antropologie gestudeerd.

I did my fieldwork on the Navajo reservation.

Ik heb veldonderzoek verricht bij de Navajo-indianen.

I wrote a thesis on Navajo long-distance runners.

Mijn scriptie ging over Navajo langeafstandslopers.

And recently, while I was researching PTSD,

En toen ik laatst bezig was met mijn onderzoek naar PTSS,

I had this thought.

kreeg ik een idee.

I thought back to the work I did when I was young,

Ik dacht terug aan het werk dat ik vroeger had gedaan

and I thought, I bet the Navajo, the Apache, the Comanche --

en ik dacht: ik weet zeker dat de Navajo, de Apache, de Comanche --

I mean, these are very warlike nations --

dat waren echt strijdlustige volken --

I bet they weren't getting PTSD like we do.

ik weet zeker dat zij geen PTSS kregen zoals wij.

When their warriors came back from fighting the US military

Kwamen de strijders thuis van een gevecht met de Amerikanen,

or fighting each other,

of met een ander volk,

I bet they pretty much just slipped right back into tribal life.

dan pasten ze zich denk ik gewoon weer aan, aan hun inheemse cultuur.

And maybe what determines

En misschien wordt het pertcentage chronische PTSS niet bepaald

the rate of long-term PTSD

isn't what happened out there,

door wat er aan het front gebeurde,

but the kind of society you come back to.

maar door de maatschappij waarin je terugkeert.

And maybe if you come back to a close, cohesive, tribal society,

Als je terugkeert naar een hechte, stabiele, inheemse samenleving,

you can get over trauma pretty quickly.

kan je een trauma misschien vrij snel verwerken.

And if you come back to an alienating, modern society,

En als je terugkeert naar een vervreemde, moderne maatschappij,

you might remain traumatized your entire life.

dan blijf je misschien wel getraumatiseerd voor de rest van je leven.

In other words, maybe the problem isn't them, the vets;

Oftewel, misschien ligt het probleem niet bij hen, de veteranen,

maybe the problem is us.

misschien ligt het wel bij ons.

Certainly, modern society is hard on the human psyche

De moderne samenleving is zeker moeilijk voor de menselijke geest,

by every metric that we have.

op welke manier we het ook uitdrukken.

As wealth goes up in a society,

Wanneer de welvaart groeit,

the suicide rate goes up instead of down.

gaat het percentage zelfdodingen omhoog, in plaats van omlaag.

If you live in modern society,

Als je in een moderne samenleving woont,

you're up to eight times more likely

heb je acht keer meer kans

to suffer from depression in your lifetime

dat je ooit depressief wordt,

than if you live in a poor, agrarian society.

dan wanneer je in een arme, boerensamenleving woont.

Modern society has probably produced the highest rates of suicide

De moderne samenleving kent waarschijnlijk het hoogste percentage

and depression and anxiety and loneliness and child abuse

zelfdoding, depressie, angst, eenzaamheid en kindermisbruik

ever in human history.

in de hele menselijke geschiedenis.

I saw one study

Ik heb een onderzoek gezien,

that compared women in Nigeria,

een vergelijking van vrouwen in Nigeria,

one of the most chaotic and violent and corrupt

een van de meest chaotische, gewelddadige, corrupte

and poorest countries in Africa,

en armste landen van Afrika,

to women in North America.

met vrouwen in Noord-Amerika.

And the highest rates of depression were urban women in North America.

Depressie kwam het meeste voor onder de vrouwen in Noord-Amerikaanse steden.

That was also the wealthiest group.

En dat was ook de meest welvarende groep.

So let's go back to the US military.

Terug naar de Amerikaanse militairen.

Ten percent are in combat.

Tien procent in gevecht.

Around 50 percent have filed for PTSD compensation.

Rond vijftig procent heeft een vergoeding voor PTSS aangevraagd.

So about 40 percent of veterans really were not traumatized overseas

Veertig procent van de veteranen heeft dus geen trauma opgelopen in het buitenland,

but have come home to discover they are dangerously alienated

maar ze ontdekten na hun thuiskomst dat ze zich alarmerend vervreemd

and depressed.

en depressief voelden.

So what is happening with them?

Wat is er met hen aan de hand?

What's going on with those people,

Hoe kan het dat die mensen,

the phantom 40 percent that are troubled but don't understand why?

die enorme groep van veertig procent, zich ziek voelt en niet weet waarom?

Maybe it's this:

Misschien zit het zo:

maybe they had an experience of sort of tribal closeness

misschien ervaarden ze een soort van inheems verbond

in their unit when they were overseas.

in hun eenheid toen ze in het buitenland waren.

They were eating together, sleeping together,

Ze aten samen, sliepen samen,

doing tasks and missions together.

voerden samen taken en missies uit.

They were trusting each other with their lives.

Ze vertrouwden elkaar hun levens toe.

And then they come home

En dan komen ze thuis

and they have to give all that up

en moeten ze dat allemaal opgeven,

and they're coming back to a society, a modern society,

ze keren terug in een maatschappij, een moderne maatschappij,

which is hard on people who weren't even in the military.

die al moeilijk genoeg is voor mensen die nooit in het leger hebben gezeten.

It's just hard on everybody.

Moeilijk voor iedereen.

And we keep focusing on trauma, PTSD.

We zijn zo gefocust op trauma, PTSS.

But for a lot of these people,

Maar veel van deze mensen hebben misschien geen trauma.

maybe it's not trauma.

I mean, certainly, soldiers are traumatized

Er zijn natuurlijk wel getraumatiseerde soldaten

and the ones who are have to be treated for that.

en die moeten daar voor behandeld worden.

But a lot of them --

Maar veel van hen --

maybe what's bothering them is actually a kind of alienation.

waar zij last van hebben, is misschien een soort van vervreemding.

I mean, maybe we just have the wrong word for some of it,

Ik bedoel dat we sommige dingen wellicht verkeerd benoemen.

and just changing our language, our understanding,

Een betere woordkeuze, wat meer begrip, zou misschien een beetje helpen.

would help a little bit.

"Post-deployment alienation disorder."

'Poststationerings-vervreemdingsstoornis'.

Maybe even just calling it that for some of these people

Met zo'n benaming zouden sommige mensen misschien

would allow them to stop imagining

niet langer hoeven proberen zich een voorstelling te maken

trying to imagine a trauma that didn't really happen

van een trauma dat nooit heeft plaatsgevonden,

in order to explain a feeling that really is happening.

om een gevoel te omschrijven dat wel echt aanwezig is.

And in fact, it's an extremely dangerous feeling.

En het is zelfs een heel gevaarlijk gevoel.

That alienation and depression can lead to suicide.

Vervreemding en depressie kunnen tot zelfdoding leiden.

These people are in danger.

Deze mensen zijn in gevaar.

It's very important to understand why.

Het is belangrijk te begrijpen waarom.

The Israeli military has a PTSD rate of around one percent.

Het PTSS-percentage onder Israëlische soldaten is ongeveer één procent.

The theory is that everyone in Israel is supposed to serve in the military.

De theorie is, omdat iedereen in Israël dienstplichtig is,

When soldiers come back from the front line,

als soldaten terugkomen van het front,

they're not going from a military environment to a civilian environment.

ze niet van een militaire omgeving naar een burgersamenleving gaan.

They're coming back to a community where everyone understands

Ze komen thuis in een samenleving waar iedereen begrijpt,

about the military.

hoe het in het leger is.

Everyone's been in it or is going to be in it.

Iedereen zit erin of gaat erin.

Iedereen begrijpt de situatie waarin ze met z'n allen verkeren.

Everyone understands the situation they're all in.

It's as if they're all in one big tribe.

Alsof ze allemaal bij dezelfde stam horen.

We know that if you take a lab rat

We weten dat als je een laboratoriumrat traumatiseert

and traumatize it and put it in a cage by itself,

en helemaal alleen in een kooi zet,

you can maintain its trauma symptoms almost indefinitely.

de symptomen van het trauma bijna eeuwig aanhouden.

And if you take that same lab rat and put it in a cage with other rats,

Maar als je dezelfde laboratoriumrat samen met andere ratten in een kooi zet,

after a couple of weeks, it's pretty much OK.

voelt hij zich na een paar weken veel beter.

After 9/11,

Na 9/11

the murder rate in New York City went down by 40 percent.

daalden de moordcijfers in de stad New York met veertig procent.

The suicide rate went down.

Het aantal zelfdodingen daalde.

The violent crime rate in New York went down after 9/11.

Het percentage geweldsmisdrijven in New York daalde na 9/11.

Even combat veterans of previous wars who suffered from PTSD

Zelfs veteranen van eerdere oorlogen die last hadden van PTSS

said that their symptoms went down after 9/11 happened.

zeiden dat hun symptomen afnamen na de gebeurtenissen van 9/11.

The reason is that if you traumatize an entire society,

Want als je een gehele samenleving traumatiseert,

we don't fall apart and turn on one another.

storten we niet in en gaan we elkaar niet aanvallen.

We come together. We unify.

We zoeken toenadering, we verenigen ons.

Basically, we tribalize,

We worden een soort van stam

and that process of unifying feels so good and is so good for us,

en dat proces van vereniging voelt zo goed en is zo goed voor ons

that it even helps people

dat zelfs mensen

who are struggling with mental health issues.

met psychische klachten er baat bij hebben.

During the blitz in London,

Tijdens de Blitz op Londen

admissions to psychiatric wards went down during the bombings.

daalde het aantal opnames in psychiatrische klinieken

tijdens de bombardementen.

For a while, that was the kind of country

Een tijdlang was dat het soort land

that American soldiers came back to -- a unified country.

waar Amerikaanse soldaten naar terugkeerden -- een verenigd land.

We were sticking together.

We stonden samen sterk.

We were trying to understand the threat against us.

We probeerden onze bedreigingen te begrijpen.

We were trying to help ourselves and the world.

We probeerden onszelf en de rest van de wereld te helpen.

But that's changed.

Maar dat is veranderd.

Now, American soldiers,

Tegenwoordig komen soldaten,

American veterans are coming back to a country that is so bitterly divided

Amerikaanse veteranen, thuis in een land dat zo verdeeld is

that the two political parties are literally accusing each other

dat de twee pollitieke partijen elkaar letterlijk beschuldigen

of treason, of being an enemy of the state,

van verraad, dat ze een vijand van de staat zijn,

of trying to undermine the security and the welfare of their own country.

dat ze de veiligheid en welvaart van hun eigen land ondermijnen.

The gap between rich and poor is the biggest it's ever been.

Het verschil tussen rijk en arm is groter dan ooit.

It's just getting worse.

Het wordt steeds erger.

Race relations are terrible.

De rassenverhoudingen zijn ronduit slecht.

There are demonstrations and even riots in the streets

Er zijn demonstraties en zelfs rellen op straat

because of racial injustice.

vanwege raciale ongelijkheid.

And veterans know that any tribe that treated itself that way -- in fact,

Veteranen weten dat ieder volk dat zichzelf zo zou behandelen,

any platoon that treated itself that way -- would never survive.

en ieder peloton dat zich zo zou gedragen trouwens, het nooit zou overleven.

We've gotten used to it.

We zijn eraan gewend geraakt.

Veterans have gone away and are coming back

Veteranen zijn vertrokken en teruggekeerd

and seeing their own country with fresh eyes.

en bekijken hun eigen land met een frisse blik.

And they see what's going on.

Zij zien wat er aan de hand is.

This is the country they fought for.

Dit is het land waar ze voor hebben gevochten.

No wonder they're depressed.

Geen wonder dat ze depressief zijn.

No wonder they're scared.

Geen wonder dat ze bang zijn.

Sometimes, we ask ourselves if we can save the vets.

Soms vragen we onszelf af of we de veteranen kunnen behoeden.

I think the real question is if we can save ourselves.

De echte vraag is denk ik of we onszelf kunnen behoeden.

If we can,

Als we dat kunnen,

I think the vets are going to be fine.

denk ik dat de veteranen het wel redden.

It's time for this country to unite,

Het is tijd dat dit land zich verenigt,

if only to help the men and women who fought to protect us.

alleen al om de mannen en vrouwen die voor ons hebben gevochten te helpen.

Thank you very much.

Hartelijk bedankt.

(Applause)

(Applaus)