Jarrett J. Krosoczka: How a boy became an artist

Translator: Thu-Huong Ha Reviewer: Morton Bast

Vertaald door: Axel Saffran Nagekeken door: Mike Spaans

Hello. My name is Jarrett Krosoczka,

Hallo, mijn naam is Jarrett Krosoczka.

and I write and illustrate books for children for a living.

Ik schrijf en illustreer kinderboeken.

So I use my imagination as my full-time job.

Mijn verbeelding gebruiken is dus mijn fulltime baan.

But well before my imagination was my vocation,

Maar lang voordat mijn verbeelding mijn roeping werd,

my imagination saved my life.

redde ze mijn leven.

When I was a kid, I loved to draw,

Als kind hield ik van tekenen,

and the most talented artist I knew

en de meest getalenteerde kunstenaar die ik kende,

was my mother,

was mijn moeder.

but my mother was addicted to heroin.

Mijn moeder was verslaafd aan heroïne.

And when your parent is a drug addict,

Een drugsverslaafde als ouder hebben,

it's kind of like Charlie Brown trying to kick the football,

is net als Charlie Brown die probeert de bal te raken.

because as much as you want to love on that person,

Hoe graag je ook van die persoon wil houden

as much as you want to receive love from that person,

en liefde wil ontvangen van die persoon,

every time you open your heart, you end up on your back.

elke keer dat je je hart openstelt, eindig je op je rug.

So throughout my childhood, my mother was incarcerated

Mijn moeder heeft tijdens mijn hele kindertijd vastgezeten.

and I didn't have my father because

Mijn vader was er niet,

I didn't even learn his first name until I was in the sixth grade.

ik kwam zijn voornaam pas te weten toen ik in groep acht zat.

But I had my grandparents,

Maar ik had mijn grootouders,

my maternal grandparents Joseph and Shirley,

de ouders van mijn moeder: Joseph en Shirley,

who adopted me just before my third birthday

die me vlak voor mijn derde verjaardag adopteerden,

and took me in as their own,

en mij aannamen als hun eigen kind,

after they had already raised five children.

nadat zij al vijf kinderen hadden opgevoed.

So two people who grew up in the Great Depression,

Twee mensen die opgroeiden tijdens de Grote Depressie

there in the very, very early '80s took on a new kid.

namen vroeg in de jaren 80 een nieuw kind aan.

I was the Cousin Oliver of the sitcom

Ik was het vijfde wiel aan de wagen

of the Krosoczka family,

van de Krosoczka-familie,

the new kid who came out of nowhere.

de nieuweling die uit het niets kwam.

And I would like to say that life was totally easy with them.

Ik moet zeggen dat het leven met hen erg makkelijk was.

They each smoked two packs a day, each, nonfiltered,

Ze rookten ieder twee pakjes sigaretten per dag, zonder filter.

and by the time I was six,

Tegen de tijd dat ik zes was, kon ik een Southern Comfort Manhattan bestellen,

I could order a Southern Comfort Manhattan,

Tegen de tijd dat ik zes was, kon ik een Southern Comfort Manhattan bestellen,

dry with a twist, rocks on the side,

droog met citroen, ijsklontjes apart erbij,

the ice on the side so you could fit more liquor in the drink.

zodat er meer likeur in het glas paste.

But they loved the hell out of me. They loved me so much.

Maar ze overlaadden me met liefde. Ze hielden ontzettend veel van me.

And they supported my creative efforts,

Ze steunden mijn creatieve inspanningen,

because my grandfather was a self-made man.

want mijn grootvader was een 'self-made man'.

He ran and worked in a factory.

Hij werkte in de fabriek die hij leidde.

My grandmother was a homemaker.

Mijn grootmoeder was een huisvrouw.

But here was this kid who loved Transformers

En dan was er dat kind dat gek was op Transformers

and Snoopy and the Ninja Turtles,

en Snoopy en de Ninja Turtles.

and the characters that I read about, I fell in love with,

Ik werd verliefd op alle personages waarover ik las,

and they became my friends.

en ze werden mijn vrienden.

So my best friends in life were the characters

Mijn beste vrienden waren de personages uit mijn boeken.

I read about in books.

Mijn beste vrienden waren de personages uit mijn boeken.

I went to Gates Lane Elementary School in Worcester, Massachusetts,

Ik ging naar de Gates Lane-basisschool in Worcester, Massachusetts,

and I had wonderful teachers there,

waar ik geweldige docenten had,

most notably in first grade Mrs. Alisch.

vooral mevrouw Alisch in de derde klas.

And I just, I can just remember the love that she offered

Ik herinner me nog precies hoeveel liefde ze ons, haar studenten, gaf.

us as her students.

Ik herinner me nog precies hoeveel liefde ze ons, haar studenten, gaf.

When I was in the third grade,

Toen ik in de vijfde klas zat,

a monumental event happened.

beleefden we iets geweldigs.

An author visited our school, Jack Gantos.

De schrijver Jack Gantos bezocht onze school.

A published author of books came to talk to us

Een schrijver van gepubliceerde boeken kwam met ons praten

about what he did for a living.

over zijn werk.

And afterwards, we all went back to our classrooms

Daarna gingen we allemaal terug naar onze lokalen

and we drew our own renditions of his main character,

en tekenden onze eigen versies van zijn belangrijkste hoofdpersoon,

Rotten Ralph.

Rotte Ralph.

And suddenly the author appeared in our doorway,

Plotseling verscheen de schrijver in de deuropening,

and I remember him sort of sauntering down the aisles,

en ik herinner me dat hij tussen de tafeltjes door slenterde,

going from kid to kid looking at the desks, not saying a word.

van kind naar kind, kijkend naar de tafeltjes, zonder iets te zeggen.

But he stopped next to my desk,

Hij stopte bij mijn tafeltje,

and he tapped on my desk, and he said,

en hij tikte erop en zei:

"Nice cat." (Laughter)

"Leuke kat." (Gelach)

And he wandered away.

En hij liep weg.

Two words that made a colossal difference in my life.

Twee woorden die een enorm verschil maakten in mijn leven.

When I was in the third grade, I wrote a book for the first time,

In groep vijf schreef ik voor het eerst een boek,

"The Owl Who Thought He Was The Best Flyer." (Laughter)

"De uil die dacht dat hij het best kon vliegen." (Gelach)

We had to write our own Greek myth,

We moesten onze eigen Griekse mythe schrijven,

our own creation story, so I wrote a story about an owl

ons eigen scheppingsverhaal. Ik schreef een verhaal over een uil

who challenged Hermes to a flying race,

die Hermes uitdaagde tot een vliegrace,

and the owl cheated,

en de uil speelde vals.

and Hermes, being a Greek god, grew angry and bitter,

Hermes, als Griekse god, werd boos en verbitterd

and turned the owl into a moon,

en veranderde de uil in een maan.

so the owl had to live the rest of his life as a moon

De uil bracht de rest van zijn leven als maan door,

while he watched his family and friends play at night.

terwijl hij zijn familie en vrienden 's avonds zag spelen.

Yeah. (Laughter)

Ja... (Gelach)

My book had a title page.

Mijn boek had een titelpagina.

I was clearly worried about my intellectual property when I was eight.

Ik was op mijn achtste duidelijk bezorgd over mijn intellectueel eigendom.

(Laughter)

(Gelach)

And it was a story that was told with words and pictures,

Het verhaal werd verteld met woorden en plaatjes,

exactly what I do now for a living,

precies wat ik nu doe voor de kost.

and I sometimes let the words have the stage on their own,

Soms liet ik het podium aan de woorden,

and sometimes I allowed the pictures to work on their own

en soms liet ik de plaatjes het werk doen

to tell the story.

om het verhaal te vertellen.

My favorite page is the "About the author" page.

Mijn favoriete pagina is "Over de auteur".

(Laughter)

(Gelach)

So I learned to write about myself in third person

Ik leerde reeds op jonge leeftijd over mezelf schrijven in de derde persoon.

at a young age.

Ik leerde reeds op jonge leeftijd over mezelf schrijven in de derde persoon.

So I love that last sentence: "He liked making this book."

Ik hou van die laatste zin: "Hij vond het leuk om dit boek te maken."

And I liked making that book because I loved using my imagination,

Ik vond het leuk om dat boek te maken omdat ik graag mijn fantasie gebruikte,

and that's what writing is.

en dat is wat schrijven is.

Writing is using your imagination on paper,

Schrijven is je fantasie gebruiken op papier.

and I do get so scared because I travel to so many schools now

Het beangstigt me, want ik bezoek tegenwoordig zoveel scholen,

and that seems like such a foreign concept to kids,

en het lijkt zo'n vreemd concept voor kinderen,

that writing would be using your imagination on paper,

dat schrijven het gebruiken van je fantasie op papier is.

if they're allowed to even write now within the school hours.

Als ze tegenwoordig al mogen schrijven tijdens schooltijd.

So I loved writing so much that I'd come home from school,

Ik hield zo veel van schrijven dat ik bij thuiskomst uit school

and I would take out pieces of paper,

stukken papier pakte en die aan elkaar vastniette.

and I would staple them together,

stukken papier pakte en die aan elkaar vastniette.

and I would fill those blank pages with words and pictures

Die lege pagina's vulde ik dan met woorden en tekeningen,

just because I loved using my imagination.

gewoon omdat ik ervan hield mijn fantasie te gebruiken.

And so these characters would become my friends.

Deze personages werden uiteindelijk mijn vrienden.

There was an egg, a tomato, a head of lettuce and a pumpkin,

Er was een ei, een tomaat, een kropsla en een pompoen,

and they all lived in this refrigerator city,

en ze woonden allemaal in koelkast-stad.

and in one of their adventures they went to a haunted house

In één van hun avonturen gingen ze naar een spookhuis

that was filled with so many dangers

dat gevuld was met vele gevaren,

like an evil blender who tried to chop them up,

zoals een gemene blender die ze aan stukken wilde hakken,

an evil toaster who tried to kidnap the bread couple,

een gemene broodrooster die het broodpaar probeerde te ontvoeren,

and an evil microwave who tried to melt their friend

en een gemene magnetron die hun vriend,

who was a stick of butter. (Laughter)

een klont boter, wilde smelten.

And I'd make my own comics too,

Ik maakte ook mijn eigen stripverhalen.

and this was another way for me to tell stories,

Nog een manier voor mij om verhalen te vertellen,

through words and through pictures.

met woorden en plaatjes.

Now when I was in sixth grade,

Toen ik in groep acht zat,

the public funding all but eliminated the arts budgets

stopten de subsidies voor kunst en cultuur in de openbare scholen van Worcester vrijwel volledig.

in the Worcester public school system.

stopten de subsidies voor kunst en cultuur in de openbare scholen van Worcester vrijwel volledig

I went from having art once a week

Ik ging van wekelijkse tekenles,

to twice a month

naar tweemaal per maand,

to once a month to not at all.

naar maandelijks, naar nooit.

And my grandfather, he was a wise man,

Mijn opa, een wijze man,

and he saw that as a problem, because he knew

zag dat als een probleem, want hij wist

that was, like, the one thing I had. I didn't play sports.

dat dat het enige was wat ik had. Ik deed niet aan sport.

I had art.

Ik had kunst.

So he walked into my room one evening,

Op een avond liep hij mijn kamer binnen

and he sat on the edge of my bed,

en kwam op de rand van mijn bed zitten

and he said, "Jarrett, it's up to you, but if you'd like to,

en zei: "Jarret, het is aan jou, maar als je dat leuk vindt,

we'd like to send you to the classes at the Worcester Art Museum."

willen we je graag opgeven voor de lessen bij het Worcester Art Museum."

And I was so thrilled.

Ik was door het dolle heen.

So from sixth through 12th grade,

Van eind basisschool tot eind middelbare school,

once, twice, sometimes three times a week,

had ik één, twee of soms drie keer per week tekenlessen in het museum.

I would take classes at the art museum,

had ik één, twee of soms drie keer per week tekenlessen in het museum.

and I was surrounded by other kids who loved to draw,

Ik was omringd door andere kinderen die van tekenen hielden, die mijn passie deelden.

other kids who shared a similar passion.

Ik was omringd door andere kinderen die van tekenen hielden, die mijn passie deelden.

Now my publishing career began when I designed the cover

Mijn gepubliceerde carrière begon toen ik het ontwerp maakte voor de omslag

for my eighth grade yearbook,

van ons schooljaarboek.

and if you're wondering about the style of dress I put our mascot in,

En de kleren van onze mascotte...

I was really into Bell Biv DeVoe and MC Hammer

ik was in die tijd gek op Bell Biv DeVoe en MC Hammer en Vanilla Ice. (Gelach)

and Vanilla Ice at the time. (Laughter)

ik was in die tijd gek op Bell Biv DeVoe en MC Hammer en Vanilla Ice. (Gelach)

And to this day, I still can do karaoke to "Ice, Ice Baby"

Tot op de dag van vandaag kan ik karaoke zingen op "Ice, Ice, Baby"

without looking at the screen.

zonder naar het scherm te kijken,

Don't tempt me, because I will do it.

Daag me niet uit, anders doe ik het.

So I get shipped off to private school,

Nu werd ik naar een privéschool gestuurd.

K through eight, public schools, but for some reason

Mijn basisschool was openbaar, maar mijn grootvader

my grandfather was upset that somebody

was bezorgd omdat iemand was doodgestoken op de plaatselijke middelbare school,

at the local high school had been stabbed and killed,

was bezorgd omdat iemand was doodgestoken op de plaatselijke middelbare school,

so he didn't want me to go there.

dus hij wilde niet dat ik daarheen ging.

He wanted me to go to a private school, and he gave me an option.

Hij wilde dat ik naar een privéschool ging en gaf me de keus:

You can go to Holy Name, which is coed,

"Je kan naar Holy Name, een gemengde school,

or St. John's, which is all boys.

of St. John's, een jongensschool.

Very wise man, because he knew I would,

Heel wijze man, want het voelde alsof ik de beslissing zelf nam

I felt like I was making the decision on my own,

Heel wijze man, want het voelde alsof ik de beslissing zelf nam

and he knew I wouldn't choose St. John's,

maar hij wist dat ik St. John's niet zou kiezen,

so I went to Holy Name High School,

dus ik ging naar Holy Name High School.

which was a tough transition because, like I said,

Een moeilijke overgang, want zoals ik zei, ik deed niet aan sport,

I didn't play sports,

Een moeilijke overgang, want zoals ik zei, ik deed niet aan sport,

and it was very focused on sports,

en het was erg gefocust op sport.

but I took solace in Mr. Shilale's art room.

Maar ik vond troost in meneer Shilales tekenlessen.

And I just flourished here.

Daar leefde ik op.

I just couldn't wait to get to that classroom every day.

Ik kon niet wachten tot ik dagelijks dat klaslokaal in mocht.

So how did I make friends?

Hoe maakte ik vrienden?

I drew funny pictures of my teachers -- (Laughter) --

Ik tekende komische portretten van mijn leraren (Gelach)

and I passed them around.

...en liet die de klas rondgaan.

Well, in English class, in ninth grade,

Tijdens de Engelse les in de brugklas

my friend John, who was sitting next to me,

lachte mijn vriend John, die naast me zat,

laughed a little bit too hard.

net iets te hard.

Mr. Greenwood was not pleased.

Meneer Greenwood kon het niet waarderen.

(Laughter)

(Gelach)

He instantly saw that I was the cause of the commotion,

Hij zag meteen dat ik de oorzaak was van de commotie

and for the first time in my life, I was sent to the hall,

en voor het eerst in mijn leven werd ik de les uitgestuurd.

and I thought, "Oh no, I'm doomed.

Ik dacht: "Oh nee, ik ben het haasje.

My grandfather's just going to kill me."

Mijn opa maakt gehakt van me."

And he came out to the hallway and he said,

Mijn leraar kwam naar buiten en zei:

"Let me see the paper."

"Laat dat papiertje eens zien."

And I thought, "Oh no. He thinks it's a note."

Ik dacht: "Oh nee, hij denkt dat het een briefje is."

And so I took this picture, and I handed it to him.

Dus ik gaf hem de tekening.

And we sat in silence for that brief moment,

We zaten een moment lang in stilte en toen zei hij tegen me:

and he said to me,

We zaten een moment lang in stilte en toen zei hij tegen me:

"You're really talented." (Laughter)

"Je hebt echt talent." (Gelach)

"You're really good. You know, the school newspaper

"Je bent echt goed. Weet je, de schoolkrant zoekt een nieuwe cartoonist. Dat zou jij moeten doen.

needs a new cartoonist, and you should be the cartoonist.

"Je bent echt goed. Weet je, de schoolkrant zoekt een nieuwe cartoonist. Dat zou jij moeten doen.

Just stop drawing in my class."

Maar stop met tekenen in mijn les."

So my parents never found out about it.

Mijn ouders kwamen het nooit te weten.

I didn't get in trouble. I was introduced to Mrs. Casey,

Ik werd geïntroduceerd bij juffrouw Casey, die de schoolkrant runde

who ran the school newspaper,

Ik werd geïntroduceerd bij juffrouw Casey, die de schoolkrant runde

and I was for three and a half years

en drieënhalf jaar lang was ik de cartoonist voor mijn schoolkrant.

the cartoonist for my school paper,

en drieënhalf jaar lang was ik de cartoonist voor mijn schoolkrant.

handling such heavy issues as,

Ik behandelde zware thema's als:

seniors are mean,

'oudere leerlingen zijn gemeen',

freshmen are nerds,

'brugklassers zijn nerds',

the prom bill is so expensive. I can't believe how much it costs to go to the prom.

'het eindexamenbal is te duur. Ongelofelijk wat dat kost.'

And I took the headmaster to task

Ik bekritiseerde de rector

and then I also wrote an ongoing story about a boy named Wesley

en schreef ook een vervolgverhaal over Wesley,

who was unlucky in love, and I just swore up and down

die ongelukkig was in de liefde. Ik hield bij hoog en bij laag vol

that this wasn't about me,

dat het niet over mij ging,

but all these years later it was totally me.

maar achteraf gezien... dat was ik.

But it was so cool because I could write these stories,

Maar het was zo mooi, want ik kon die verhalen schrijven,

I could come up with these ideas,

die ideeën verzinnen,

and they'd be published in the school paper,

en ze werden gepubliceerd in de schoolkrant.

and people who I didn't know could read them.

Mensen die ik niet eens kende, konden ze lezen.

And I loved that thought, of being able to share my ideas

Ik genoot van dat idee, dat ik mijn ideeën kon delen

through the printed page.

via gedrukte pagina's.

On my 14th birthday, my grandfather and my grandmother

Op mijn 14e verjaardag gaven mijn opa en oma mij het beste verjaardagscadeau ooit:

gave me the best birthday present ever:

Op mijn 14e verjaardag gaven mijn opa en oma mij het beste verjaardagscadeau ooit:

a drafting table that I have worked on ever since.

de tekentafel waaraan ik sindsdien altijd gewerkt heb.

Here I am, 20 years later,

20 jaar later werk ik nog steeds dagelijks aan deze tafel.

and I still work on this table every day.

20 jaar later werk ik nog steeds dagelijks aan deze tafel.

On the evening of my 14th birthday,

Op de avond van mijn 14e verjaardag

I was given this table, and we had Chinese food.

kreeg ik deze tafel en we aten Chinees.

And this was my fortune:

Mijn gelukskoekje luidde:

"You will be successful in your work."

"Je zult succesvol zijn in je werk."

I taped it to the top left hand of my table,

Ik plakte het op de linkerbovenkant van mijn tafel

and as you can see, it's still there.

en zoals je ziet, zit het er nog steeds.

Now I never really asked my grandparents for anything.

Ik heb mijn grootouders eigenlijk nooit om iets gevraagd.

Well, two things: Rusty, who was a great hamster

Nou ja, twee dingen: Rusty, die een geweldige hamster was

and lived a great long life when I was in fourth grade.

en een lang en mooi leven had, in de tweede klas.

(Laughter)

(Gelach)

And a video camera.

En een videocamera.

I just wanted a video camera.

Ik wilde alleen een videocamera.

And after begging and pleading for Christmas,

Na smeken en zeuren voor kerstmis

I got a second-hand video camera,

kreeg ik een tweedehandse videocamera

and I instantly started making my own animations

en begon meteen mijn eigen animaties te maken.

on my own,

en begon meteen mijn eigen animaties te maken.

and all throughout high school I made my own animations.

Dit bleef ik de hele middelbare schooltijd doen.

I convinced my 10th grade English teacher to allow me

Ik overreedde mijn leraar Engels in de tweede klas

to do my book report on Stephen King's "Misery"

om mij mijn boekbespreking te laten doen over Stephen Kings "Misery"

as an animated short. (Laughter)

in de vorm van een korte animatiefilm. (Gelach)

And I kept making comics.

Ik bleef stripverhalen schrijven.

I kept making comics, and at the Worcester Art Museum,

In het Worcester Art Museum

I was given the greatest piece of advice by any educator I was ever given.

kreeg ik het beste advies dat een leraar me ooit gaf.

Mark Lynch, he's an amazing teacher

Mark Lynch, een fantastische leraar

and he's still a dear friend of mine,

en nog steeds een goede vriend van me.

and I was 14 or 15,

Ik was 14 of 15.

and I walked into his comic book class halfway through the course,

Ik liep zijn striptekenles binnen halverwege de cursus

and I was so excited, I was beaming.

en ik was zo opgewonden, ik straalde helemaal.

I had this book that was how to draw comics in the Marvel way,

Ik had een boek over het tekenen van stripfiguren op de Marvel-manier.

and it taught me how to draw superheroes,

Het leerde je superhelden te tekenen,

how to draw a woman, how to draw muscles

een vrouw te tekenen, spieren te tekenen

just the way they were supposed to be

zoals die eruit hoorden te zien

if I were to ever draw for X-Men or Spiderman.

voor het geval ik ooit voor X-Men of Spiderman zou tekenen.

And all the color just drained from his face,

Hij trok helemaal bleek weg,

and he looked at me, and he said,

keek me aan en zei:

"Forget everything you learned."

"Vergeet alles wat je geleerd hebt."

And I didn't understand. He said, "You have a great style.

Ik begreep het niet. Hij zei: "Je hebt een geweldige stijl.

Celebrate your own style. Don't draw the way you're being told to draw.

Ontwikkel je eigen stijl. Teken niet zoals men zegt dat het moet.

Draw the way you're drawing and keep at it,

Blijf tekenen zoals je doet, want je bent er heel goed in."

because you're really good."

Blijf tekenen zoals je doet, want je bent er heel goed in."

Now when I was a teenager, I was angsty as any teenager was,

Als tiener had ik het moeilijk, zoals iedere tiener,

but after 17 years of having a mother

maar na 17 jaar met een moeder

who was in and out of my life like a yo-yo

die er dan weer wel en dan weer niet was,

and a father who was faceless, I was angry.

en een vader zonder gezicht, was ik kwaad.

And when I was 17, I met my father for the first time,

Op mijn 17e ontmoette ik mijn vader voor het eerst,

upon which I learned I had a brother and sister I had never known about.

en hoorde dat ik een broer en zus had waarvan ik niets wist.

And on the day I met my father for the first time,

Op de dag dat ik mijn vader voor het eerst ontmoette,

I was rejected from the Rhode Island School of Design,

werd ik afgewezen door de Rhode Island School of Design,

my one and only choice for college.

de enige plek waar ik wilde studeren.

But it was around this time I went to Camp Sunshine

Maar rond deze tijd ging ik naar Camp Sunshine

to volunteer a week and working with the most amazing kids,

om een week als vrijwilliger met fantastische kinderen te werken.

kids with leukemia, and this kid Eric changed my life.

Kinderen met leukemie. Eric hier, veranderde mijn leven.

Eric didn't live to see his sixth birthday,

Eric werd niet ouder dan 6 jaar,

and Eric lives with me every day.

en ik draag hem nog steeds met me mee.

So after this experience, my art teacher, Mr. Shilale,

Na deze ervaring liet meneer Shilale

he brought in these picture books,

in de klas deze prentenboeken zien

and I thought, "Picture books for kids!"

en ik dacht: "Prentenboeken voor kinderen!"

and I started writing books for young readers

Ik begon boeken voor jonge lezers te schrijven

when I was a senior in high school.

in de bovenbouw van de middelbare school.

Well, I eventually got to the Rhode Island School of Design.

Uiteindelijk werd ik toegelaten tot de Rhode Island School of Design.

I transferred to RISD as a sophomore,

Als tweedejaars stapte ik over naar RISD,

and it was there that I took every course that I could on writing,

waar ik alle mogelijke schrijfcursussen volgde.

and it was there that I wrote a story about a giant orange slug

Daar schreef ik een verhaal over een enorme naaktslak

who wanted to be friends with this kid.

die vriendjes wilde zijn met een jongen.

The kid had no patience for him.

De jongen had geen geduld met hem.

And I sent this book out to a dozen publishers

Ik stuurde dit boek naar zo'n twaalf uitgevers

and it was rejected every single time,

en het werd elke keer afgewezen.

but I was also involved with the Hole in the Wall Gang Camp,

Ik was echter ook bezig met het Hole in the Wall Gang Camp,

an amazing camp for kids with all sorts of critical illnesses,

een prachtig kamp voor kinderen met allerlei soorten dodelijke ziektes.

and it's those kids at the camp that read my stories,

Die kinderen lazen mijn verhalen,

and I read to them, and I saw that they responded to my work.

en ik las ze voor en zag hoe zij reageerden op mijn werk.

I graduated from RISD. My grandparents were very proud,

Ik studeerde af van RISD. Mijn grootouders waren erg trots.

and I moved to Boston, and I set up shop.

Ik verhuisde naar Boston en begon als zelfstandige.

I set up a studio and I tried to get published.

Ik begon een studio en probeerde een uitgever te vinden.

I would send out my books. I would send out hundreds of postcards

Ik verstuurde mijn boeken. Ik stuurde honderden briefkaarten

to editors and art directors,

naar redacteuren en art directors,

but they would go unanswered.

maar die werden niet beantwoord.

And my grandfather would call me every week,

Mijn opa belde mij elke week,

and he would say, "Jarrett, how's it going? Do you have a job yet?"

en vroeg dan: "Jarret, hoe gaat het? Heb je al een baan?"

Because he had just invested a significant amount of money

Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding.

in my college education.

Want hij had net een grote som geld geïnvesteerd in mijn universitaire opleiding.

And I said, "Yes, I have a job. I write and illustrate children's books."

Dan zei ik: "Ja, ik heb een baan. Ik schrijf en illustreer kinderboeken."

And he said, "Well, who pays you for that?"

Hij zei: "Maar wie betaalt je daarvoor?"

And I said, "No one, no one, no one just yet.

Ik zei: "Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren."

But I know it's going to happen."

Ik zei: "Op dit moment nog niemand. Maar ik weet dat het gaat gebeuren."

Now, I used to work the weekends at the Hole in the Wall off-season programming

Ik werkte in de weekends bij Hole in the Wall in het laagseizoenprogramma

to make some extra money as I was trying to get my feet off the ground,

om wat bij te verdienen terwijl ik van de grond probeerde te komen.

and this kid who was just this really hyper kid,

Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch)

I started calling him "Monkey Boy,"

Een van de kinderen was zo hyperactief dat ik hem Monkey Boy noemde (Apenjoch)

and I went home and wrote a book called "Good Night, Monkey Boy."

Thuisgekomen schreef ik een boek met als titel: "Welterusten, Apenjoch".

And I sent out one last batch of postcards.

Ik verstuurde een laatste stapel kaarten.

And I received an email from an editor at Random House

Toen kreeg ik een e-mail van een uitgever bij Random House

with a subject line, "Nice work!" Exclamation point.

met als onderwerp: "Mooi werk!" Uitroepteken.

"Dear Jarrett, I received your postcard.

"Beste Jarrett, ik heb je kaart ontvangen.

I liked your art, so I went to your website

Ik vond je werk mooi, dus ik ging naar je website

and I'm wondering if you ever tried writing any of your own stories,

en vraag me af of je ooit geprobeerd hebt om je eigen verhalen te schrijven,

because I really like your art and it looks like there are some stories that go with them.

want ik vind je tekeningen erg goed, en daar zullen best ook verhalen bij passen.

Please let me know if you're ever in New York City."

Geef even een seintje als je ooit in New York bent."

And this was from an editor at Random House Children's Books.

Dat kwam van een uitgever bij Random House Kinderboeken.

So the next week I "happened" to be in New York.

De week daarna was ik dus 'toevallig' in New York.

(Laughter)

(Gelach)

And I met with this editor,

Ik ontmoette deze uitgever

and I left New York for a contract for my first book,

en verliet New York met een contract voor mijn eerste boek:

"Good Night, Monkey Boy,"

"Welterusten, Apenjoch", dat op 12 juni 2001 werd uitgegeven.

which was published on June 12, 2001.

"Welterusten, Apenjoch", dat op 12 juni 2001 werd uitgegeven.

And my local paper celebrated the news.

Mijn plaatselijke krant stak de loftrompet af.

The local bookstore made a big deal of it.

De plaatselijke boekenwinkel pakte eens goed uit.

They sold out of all of their books.

Ze verkochten al hun exemplaren.

My friend described it as a wake, but happy,

Mijn vriend beschreef het als een wake, maar dan blij,

because everyone I ever knew was there in line to see me,

want iedereen die me kende stond voor me in de rij

but I wasn't dead. I was just signing books.

maar ik was niet dood. Ik signeerde slechts boeken.

My grandparents, they were in the middle of it.

Mijn grootouders zaten er middenin.

They were so happy. They couldn't have been more proud.

Ze waren zo blij. Ze barstten van trots.

Mrs. Alisch was there. Mr. Shilale was there. Mrs. Casey was there.

Juffrouw Alisch was er, en meneer Shilale en juffrouw Casey.

Mrs. Alisch cut in front of the line and said,

Juffrouw Alisch drong zich naar voren en zei:

"I taught him how to read." (Laughter)

"Ik heb hem leren lezen." (Gelach)

And then something happened that changed my life.

Toen gebeurde er iets dat mijn leven veranderde.

I got my first piece of significant fan mail,

Ik kreeg mijn eerste echte fanpost.

where this kid loved Monkey Boy so much

Een jongen hield zo van Apenjoch,

that he wanted to have a Monkey Boy birthday cake.

dat hij een Apenjoch-verjaardagstaart wilde.

For a two-year-old, that is like a tattoo. (Laughter)

Voor een tweejarige is dat als een tatoeage. (Gelach)

You know? You only get one birthday per year.

Je bent maar eens per jaar jarig.

And for him, it's only his second.

Voor hem is het nog maar de tweede keer.

And I got this picture, and I thought,

Ik kreeg deze foto en dacht:

"This picture is going to live within his consciousness

"Deze foto heeft hij zijn leven lang.

for his entire life. He will forever have this photo

Hij zal deze foto voor altijd in zijn familiealbums hebben."

in his family photo albums."

Hij zal deze foto voor altijd in zijn familiealbums hebben."

So that photo, since that moment,

Die foto heeft sindsdien vóór me gehangen

is framed in front of me while I've worked on all of my books.

terwijl ik aan mijn boeken werkte.

I have 10 picture books out.

Ik heb 10 boeken uitgegeven.

"Punk Farm," "Baghead," "Ollie the Purple Elephant."

"Punkboerderij", "Tassenkop", "Ollie de paarse olifant".

I just finished the ninth book

Ik heb net mijn negende boek af

in the "Lunch Lady" series, which is a graphic novel series

in de "Kantinejuffrouw"-serie, een getekende roman

about a lunch lady who fights crime.

over een kantinejuffrouw die boeven vangt.

I'm expecting the release of a chapter book

Ik verwacht de uitgave van een lesboek

called "Platypus Police Squad: The Frog Who Croaked."

met de titel: "Politie-eenheid Vogelbekdier: De kikker die kwaakte."

And I travel the country visiting countless schools,

Ik reis door het land om scholen te bezoeken

letting lots of kids know that they draw great cats.

en vele kinderen te vertellen dat ze mooie katten tekenen.

And I meet Bagheads.

Ik ontmoet Tassenkoppen.

Lunch ladies treat me really well.

Kantinejuffrouwen zijn erg aardig voor me.

And I got to see my name in lights

Ik zie mijn naam in neonletters

because kids put my name in lights.

omdat kinderen hem laten oplichten.

Twice now, the "Lunch Lady" series has won

De kantinejuffrouw-serie heeft tweemaal de

the Children's Choice Book of the Year in the third or fourth grade category,

Children's Choice Boek van het Jaar gewonnen

and those winners were displayed

en de winnaars stonden op een reuzenscherm op Times Square.

on a jumbotron screen in Times Square.

en de winnaars stonden op een reuzenscherm op Times Square.

"Punk Farm" and "Lunch Lady" are in development to be movies,

"Punkboerderij" en "Kantinejuffrouw" worden momenteel verfilmd.

so I am a movie producer

Ik ben dus filmproducent

and I really do think, thanks to that video camera

en denk dat dat komt door die videocamera die ik kreeg op mijn veertiende.

I was given in ninth grade.

en denk dat dat komt door die videocamera die ik kreeg op mijn veertiende.

I've seen people have "Punk Farm" birthday parties,

Ik heb "Punkboerderij"-verjaardagsfeestjes gezien,

people have dressed up as "Punk Farm" for Halloween,

Halloween-verkledingen als "Punkboerderij",

a "Punk Farm" baby room,

een "Punkboerderij"-babykamer,

which makes me a little nervous for the child's well-being in the long term.

wat me lichtelijk bezorgd maakt voor het welbevinden van het kind op lange termijn.

And I get the most amazing fan mail,

Ik krijg de meest fantastische fanmail

and I get the most amazing projects,

en de meest geweldige projecten.

and the biggest moment for me came last Halloween.

Het grootste moment voor mij kwam de vorige Halloween.

The doorbell rang and it was a trick-or-treater

Een feestvierder belde aan, verkleed als één van mijn personages. Zo cool.

dressed as my character. It was so cool.

Een feestvierder belde aan, verkleed als één van mijn personages. Zo cool.

Now my grandparents are no longer living,

Mijn grootouders leven niet meer,

so to honor them, I started a scholarship at the Worcester Art Museum

en om hen te eren, zette ik een studiebeurs op aan het Worcester Art Museum

for kids who are in difficult situations

voor kinderen in moeilijke situaties

but whose caretakers can't afford the classes.

wier opvoeders de lessen niet kunnen bekostigen.

And it displayed the work from my first 10 years of publishing,

Ze exposeerden mijn werk van de eerste tien gepubliceerde jaren

and you know who was there to celebrate? Mrs. Alisch.

en raad eens wie er was om dat te vieren? Juffrouw Alisch.

I said, "Mrs. Alisch, how are you?"

Ik zei: "Juffrouw Alisch, hoe gaat het?"

And she responded with, "I'm here." (Laughter)

Ze antwoordde: "Ik ben hier!" (Gelach)

That's true. You are alive, and that's pretty good right now.

Dat is waar. U leeft, en dat is niet slecht voor nu.

So the biggest moment for me, though,

Het grootste moment echter, voor mij,

my most important job now is I am a dad myself,

mijn belangrijkste baan is dat ik nu zelf vader ben

and I have two beautiful daughters,

van twee prachtige dochters.

and my goal is to surround them by inspiration,

Mijn streven is om hen te omringen met inspiratie,

by the books that are in every single room of our house

met de boeken in elke kamer van het huis,

to the murals I painted in their rooms

tot mijn muurschilderingen op hun kamers

to the moments for creativity where you find, in quiet times,

tot de creatieve momenten wanneer het rustig is:

by making faces on the patio

het maken van gezichten op het terras

to letting her sit in the very desk

en haar achter dezelfde tafel te laten zitten

that I've sat in for the past 20 years.

waar ik 20 jaar lang zat.

Thank you. (Applause)

Dank je wel. (Applaus)