Are China and the US doomed to conflict? | Kevin Rudd

Vertaald door: Rik Delaet Nagekeken door: Els De Keyser

G'day, my name's Kevin.

Dag, mijn naam is Kevin.

I'm from Australia. I'm here to help.

Ik ben Australiër. Ik ben hier om te helpen.

(Laughter)

(Gelach)

Tonight, I want to talk about a tale of two cities.

Vanavond praat ik over een verhaal van twee steden.

One of those cities is called Washington, and the other is called Beijing.

Een van die steden heet Washington, en de andere Beijing.

Because how these two capitals shape their future

Hoe deze twee hoofdsteden vorm zullen geven aan hun toekomst

and the future of the United States and the future of China

en die van de Verenigde Staten en van China

doesn't just affect those two countries,

beïnvloedt niet alleen deze twee landen.

it affects all of us

Het raakt ons allemaal

in ways, perhaps, we've never thought of:

op een manier waaraan we misschien nog nooit hebben gedacht:

the air we breathe, the water we drink,

de lucht die we inademen, het water dat we drinken,

the fish we eat, the quality of our oceans,

de vis die we eten, de kwaliteit van onze oceanen,

the languages we speak in the future,

de talen die we in de toekomst gaan spreken,

the jobs we have, the political systems we choose,

onze banen, de politieke systemen die we kiezen,

and, of course, the great questions of war and peace.

en, natuurlijk, de grote vragen van oorlog en vrede.

You see that bloke? He's French.

Zie je deze kerel? Een Fransman.

His name is Napoleon.

Zijn naam is Napoleon.

A couple of hundred years ago,

Een paar honderd jaar geleden

he made this extraordinary projection:

deed hij een buitengewone voorspelling:

"China is a sleeping lion, and when she awakes,

"China is een slapende leeuw, en als hij wakker wordt,

the world will shake."

zal de wereld daveren."

Napoleon got a few things wrong;

Napoleon had het niet altijd bij het rechte eind,

he got this one absolutely right.

maar hier sloeg hij de nagel op de kop.

Because China is today not just woken up,

China is niet alleen wakker geworden,

China has stood up and China is on the march,

China is opgestaan ​​en is in opmars.

and the question for us all

De vraag voor ons allen is

is where will China go

waar China naartoe gaat

and how do we engage this giant of the 21st century?

en hoe wij deze reus van de 21ste eeuw zullen tegemoet treden.

You start looking at the numbers, they start to confront you in a big way.

De cijfers zijn verbluffend.

It's projected that China will become,

Ze voorspellen dat China,

by whichever measure -- PPP, market exchange rates --

hoe je het ook bekijkt, -- koopkracht, wisselkoersen --

the largest economy in the world

de grootste economie ter wereld wordt

over the course of the decade ahead.

in de loop van het komende decennium.

They're already the largest trading nation,

Ze zijn nu al de grootste handelsnatie,

already the largest exporting nation,

nu al de grootste exporterende natie,

already the largest manufacturing nation,

nu al de grootste industriële natie,

and they're also the biggest emitters of carbon in the world.

en ze stoten in de wereld ook het meeste koolstof uit.

America comes second.

Amerika is tweede.

So if China does become the world's largest economy,

Als China uitgroeit tot de grootste economie ter wereld,

think about this:

bedenk dan het volgende:

It'll be the first time

het zal de eerste keer zijn

since this guy was on the throne of England --

sinds deze man op de troon van Engeland zat -

George III, not a good friend of Napoleon's --

George III, geen maatje van Napoleon -

that in the world we will have as the largest economy

dat de grootste economie in de wereld

a non-English speaking country,

geen Engelssprekend land,

a non-Western country,

geen westers land

a non-liberal democratic country.

en geen liberaal-democratisch land zal zijn.

And if you don't think that's going to affect

Als je denkt dat dat geen invloed

the way in which the world happens in the future,

op de wereld gaat hebben

then personally, I think you've been smoking something,

dan denk ik dat je iets rookt

and it doesn't mean you're from Colorado.

en niet omdat je van Colorado bent.

So in short, the question we have tonight is,

Kortom, de vraag voor vanavond is:

how do we understand this mega-change,

hoe kunnen we deze mega-verandering begrijpen,

which I believe to be the biggest change for the first half of the 21st century?

waarvan ik denk dat het de grootste omwenteling is

in de eerste helft van de 21ste eeuw?

It'll affect so many things.

Ze zal van invloed zijn op zo veel dingen.

It will go to the absolute core.

Ze zal tot in de absolute kern gaan.

It's happening quietly. It's happening persistently.

Rustig aan, maar onophoudelijk.

It's happening in some senses under the radar,

Een beetje onder de radar,

as we are all preoccupied with

omdat we allemaal bezig zijn

what's going in Ukraine, what's going on in the Middle East,

met wat er gaande is in Oekraïne en in het Midden-Oosten,

what's going on with ISIS, what's going on with ISIL,

wat er gaande is met ISIS of ISIL,

what's happening with the future of our economies.

met de toekomst van onze eigen economieën.

This is a slow and quiet revolution.

Dit is een langzame en stille revolutie.

And with a mega-change comes also a mega-challenge,

Met de mega-verandering komt ook een mega-uitdaging,

and the mega-challenge is this:

en wel deze:

Can these two great countries,

kunnen deze twee grote landen,

China and the United States --

China en de Verenigde Staten -

China,

China,

the Middle Kingdom,

het Midden-Koninkrijk,

and the United States,

en de Verenigde Staten,

Měiguó --

Měiguó -

which in Chinese, by the way, means "the beautiful country."

wat in het Chinees ‘het mooie land’ betekent.

Think about that -- that's the name that China has given this country

Denk daar eens aan - dat is de naam die China dit land

for more than a hundred years.

meer dan honderd jaar geleden gaf.

Whether these two great civilizations, these two great countries,

Kunnen deze twee grote beschavingen, deze twee grote landen,

can in fact carve out a common future

een gemeenschappelijke toekomst voor zichzelf en voor de wereld uitbouwen?

for themselves and for the world?

In short, can we carve out a future

Kortom, kunnen we een toekomst opbouwen

which is peaceful and mutually prosperous,

die vredig en wederzijds welvarend is?

or are we looking at a great challenge

Of kijken we uit naar de grote uitdaging

of war or peace?

van oorlog of vrede?

And I have 15 minutes to work through war or peace,

Ik krijg 15 minuten om me door oorlog of vrede te werken,

which is a little less time

een beetje minder tijd

than they gave this guy to write a book called "War and Peace."

dan deze man kreeg om het ​​boek ‘Oorlog en Vrede’ te schrijven.

People ask me, why is it that a kid growing up in rural Australia

Mensen vragen me waarom een kind

dat opgroeide op het platteland van Australië

got interested in learning Chinese?

interesse kreeg voor de Chinese taal?

Well, there are two reasons for that.

Twee redenen.

Here's the first of them.

Hier komt de eerste.

That's Betsy the cow.

Dit is Betsy de koe.

Now, Betsy the cow was one of a herd of dairy cattle

Nu, Betsy de koe was er één van een kudde melkvee

that I grew up with on a farm in rural Australia.

op een boerderij op het platteland van Australië waar ik ben opgegroeid.

See those hands there? These are not built for farming.

Zie je deze handen? Niet geschikt voor de landbouw.

So very early on, I discovered that in fact, working in a farm

Erg vroeg ontdekte ik dat werken op een boerderij

was not designed for me, and China was a very safe remove

niets voor mij was, en China was zeer veilig verwijderd

from any career in Australian farm life.

van een carrière in het Australische boerenleven.

Here's the second reason.

De tweede reden:

That's my mom.

Anyone here ever listen to what their mom told them to do?

mijn moeder.

Is hier iemand die ooit luisterde naar wat moeder oplegde?

Everyone ever do what their mom told them to do?

Doet iemand ooit wat hun moeder hen oplegt?

I rarely did,

Ik deed het zelden,

but what my mom said to me was,

maar op een dag gaf ze me een krant

one day, she handed me a newspaper,

met een kop waarvan ze zei

a headline which said, here we have a huge change.

dat er een enorme verandering op til was.

And that change is China entering the United Nations.

Die verandering was de toetreding van China tot de Verenigde Naties.

1971, I had just turned 14 years of age,

In 1971 was ik net 14 jaar oud,

and she handed me this headline.

en ze toonde me deze kop.

And she said, "Understand this, learn this,

Ze zei: "Begrijp het en leer het,

because it's going to affect your future."

want het gaat je toekomst beïnvloeden."

So being a very good student of history,

Als goede student in geschiedenis

I decided that the best thing for me to do was, in fact,

vond ik dat ik best

to go off and learn Chinese.

Chinees kon gaan leren.

The great thing about learning Chinese

Als je Chinees gaat leren,

is that your Chinese teacher gives you a new name.

geeft je leraar Chinees je een nieuwe naam.

And so they gave me this name:

Ik kreeg deze:

Kè, which means to overcome or to conquer,

Kè, wat overwinnen of veroveren betekent,

and Wén, and that's the character for literature or the arts.

en Wén, het teken voor literatuur of kunsten.

Kè Wén, Conqueror of the Classics.

Kè Wén, Veroveraar van de Klassieken.

Any of you guys called "Kevin"?

Is hier iemand die ‘Kevin’ heet?

It's a major lift from being called Kevin to be called Conqueror of the Classics.

Het is een grote stap voorwaarts

als Kevin 'Veroveraar van de Klassieken' gaat heten.

(Laughter)

(Gelach)

I've been called Kevin all my life.

Ik ben mijn hele leven al Kevin genoemd.

Have you been called Kevin all your life?

Ben jij je hele leven al Kevin genoemd?

Would you prefer to be called Conqueror of the Classics?

Zou je dan niet liever Veroveraar van de Klassieken worden genoemd?

And so I went off after that and joined the Australian Foreign Service,

Ik werd lid van de Australische Buitenlandse Dienst,

but here is where pride -- before pride, there always comes a fall.

maar hoogmoed komt altijd voor de val.

So there I am in the embassy in Beijing,

Daar zit ik dus in de ambassade in Peking,

off to the Great Hall of the People

en moest naar de Grote Hal van het Volk.

with our ambassador, who had asked me to interpret for his first meeting

Onze ambassadeur had mij

voor zijn eerste vergadering gevraagd om te tolken

in the Great Hall of the People.

in de Grote Hal van het Volk.

And so there was I.

En daar stond ik.

If you've been to a Chinese meeting, it's a giant horseshoe.

Een Chinese vergadering heeft de vorm van een gigantisch hoefijzer.

At the head of the horsehoe are the really serious pooh-bahs,

Bovenaan zaten de hoge heren,

and down the end of the horseshoe are the not-so-serious pooh-bahs,

en beneden het kleinere grut,

the junior woodchucks like me.

jonge welpen zoals ik.

And so the ambassador began with this inelegant phrase.

De ambassadeur begon met deze onelegante zin:

He said, "China and Australia are currently enjoying a relationship

"China en Australië genieten momenteel

of unprecedented closeness."

van een relatie van ongekende nabijheid."

And I thought to myself,

Ik dacht dat dat

"That sounds clumsy. That sounds odd.

wat onhandig en vreemd klonk.

I will improve it."

Ik besloot het te verbeteren.

Note to file: Never do that.

Onthou het: doe dat nooit.

It needed to be a little more elegant, a little more classical,

Het moest een beetje eleganter en klassieker,

so I rendered it as follows.

dus kwam het er zo uit:

[In Chinese]

[Praat Chinees]

There was a big pause on the other side of the room.

Er viel een lange stilte aan de andere kant van de hal.

You could see the giant pooh-bahs at the head of the horseshoe,

Bij de grote bonzen bovenaan het hoefijzer

the blood visibly draining from their faces,

zag je het bloed uit hun gezichten wegtrekken.

and the junior woodchucks at the other end of the horseshoe

Maar de ondergeschikte welpen aan het andere uiteinde van het hoefijzer

engaged in peals of unrestrained laughter.

schaterden het uit.

Because when I rendered his sentence,

Want toen ik zijn zin,

"Australia and China are enjoying a relationship

"Australië en China genieten van een relatie

of unprecedented closeness,"

van ongekende nabijheid" vertaalde,

in fact, what I said was that Australia and China

zei ik dat Australië en China

were now experiencing fantastic orgasm.

nu een fantastisch orgasme ervoeren.

(Laughter)

(Gelach)

That was the last time I was asked to interpret.

Dat was de laatste keer dat ik gevraagd werd om te tolken.

But in that little story, there's a wisdom, which is,

Maar in dat verhaaltje zit de volgende wijsheid:

as soon as you think you know something about this extraordinary civilization

zodra je denkt iets te weten over deze buitengewone beschaving

of 5,000 years of continuing history,

van 5.000 jaar ononderbroken geschiedenis,

there's always something new to learn.

valt er altijd nog wel iets nieuws te leren.

History is against us

We hebben de geschiedenis tegen

when it comes to the U.S. and China

als het gaat om het smeden

forging a common future together.

van een gemeenschappelijke toekomst voor de VS en China.

This guy up here?

Deze man hier?

He's not Chinese and he's not American.

Geen Chinees of Amerikaan.

He's Greek. His name's Thucydides.

Een Griek: Thucydides.

He wrote the history of the Peloponnesian Wars.

Hij schreef ‘De Geschiedenis van de Peloponnesische Oorlogen’.

And he made this extraordinary observation

Hij kwam tot dit bijzondere inzicht

about Athens and Sparta.

over Athene en Sparta:

"De opkomst van Athene en de angst die die opkomst in Sparta opwekte,

"It was the rise of Athens and the fear that this inspired in Sparta

that made war inevitable."

maakte een oorlog onvermijdelijk."

And hence, a whole literature about something called the Thucydides Trap.

Dat bracht de hele literatuur over de ‘Thucydidesval’ voort.

This guy here? He's not American and he's not Greek. He's Chinese.

Deze man hier? Geen Amerikaan en geen Griek. Een Chinees.

Zijn naam is Sun Tzu. Hij schreef ‘De Kunst van het Oorlogvoeren’.

His name is Sun Tzu. He wrote "The Art of War,"

and if you see his statement underneath, it's along these lines:

Wat hij zegde, kwam hierop neer:

"Attack him where he is unprepared, appear where you are not expected."

"Val aan waar hij onvoorbereid is, duik op waar hij je niet verwacht."

Not looking good so far for China and the United States.

Dat ziet er tot nu toe niet zo goed uit voor China en de Verenigde Staten.

This guy is an American. His name's Graham Allison.

Deze man is een Amerikaan: Graham Allison.

In fact, he's a teacher at the Kennedy School

Hij is docent aan de Kennedy School in Boston.

over there in Boston.

He's working on a single project at the moment, which is,

Hij werkt op het moment aan één enkel project:

does the Thucydides Trap about the inevitably of war

is de Thucydidesval over de onvermijdelijkheid van oorlog

between rising powers and established great powers

tussen opkomende en gevestigde grootmachten

apply to the future of China-U.S. relations?

van toepassing op de toekomst van China en de VS?

It's a core question.

Het is een centrale vraag.

And what Graham has done is explore 15 cases in history

Graham onderzocht 15 gevallen

since the 1500s

in de geschiedenis sinds 1500

to establish what the precedents are.

om vast te stellen wat de precedenten zijn.

And in 11 out of 15 of them,

11 van de 15,

let me tell you,

ik zeg het je,

they've ended in catastrophic war.

eindigden in een catastrofale oorlog.

You may say, "But Kevin --

Je zou kunnen zeggen: "Maar Kevin

or Conqueror of the Classics --

- of Veroveraar van de Klassieken -

that was the past.

dat was vroeger.

We live now in a world of interdependence and globalization.

De wereld is nu onderling afhankelijk en gemondialiseerd.

Dat kan nooit meer gebeuren."

It could never happen again."

Guess what?

Raad eens?

The economic historians tell us that in fact,

De economische historici vertellen ons dat we in feite

the time which we reached the greatest point

het maximum van economische integratie

of economic integration and globalization

en mondialisering bereikten

was in 1914,

in 1914.

just before that happened, World War I,

Net voor de Eerste Wereldoorlog.

a sobering reflection from history.

Een ontnuchterende vaststelling uit de geschiedenis.

So if we are engaged in this great question

Terwijl we bezig zijn met de grote vraag

of how China thinks, feels,

over hoe China denkt, voelt,

and positions itself towards the United States,

en zich positioneert tegenover de Verenigde Staten,

and the reverse,

en omgekeerd,

how do we get to the baseline

hoe vinden we dan de basis

of how these two countries and civilizations

waarop deze twee landen en beschavingen

can possibly work together?

mogelijk kunnen samenwerken?

Let me first go to, in fact,

Ik bekijk eerst de manier

waarop China naar de VS en de rest van het Westen kijkt.

China's views of the U.S. and the rest of the West.

Number one: China feels as if it's been humiliated

Nummer één: voor China voelt het alsof ze vernederd werden

at the hands of the West through a hundred years of history,

door hun honderdjarige ervaring met het Westen.

beginning with the Opium Wars.

Het begon met de Opiumoorlog.

When after that, the Western powers carved China up into little pieces,

Daarna verdeelden de westerse mogendheden China in kleine stukjes,

so that by the time it got to the '20s and '30s,

zodat in de jaren 20 en 30

signs like this one appeared on the streets of Shanghai.

dit soort borden in de straten van Shanghai verschenen.

["No dogs and Chinese allowed"]

["Geen honden en Chinezen toegelaten"]

How would you feel if you were Chinese,

Hoe zou jij je als Chinees voelen

in your own country, if you saw that sign appear?

als je in je eigen land zulke bordjes zag verschijnen?

China also believes and feels

Hoe voelde China zich

as if, in the events of 1919, at the Peace Conference in Paris,

bij de gebeurtenissen van 1919, bij de Vredesconferentie in Parijs,

when Germany's colonies were given back

toen Duitse koloniën teruggingen

to all sorts of countries around in the world,

naar allerlei landen in de wereld?

Wat gebeurde er met de Duitse kolonies in China?

what about German colonies in China?

They were, in fact, given to Japan.

Ze werden aan Japan gegeven.

When Japan then invaded China in the 1930s

Toen Japan vervolgens in de jaren 1930 China binnenviel,

the world looked away and was indifferent to what would happen to China.

keek de wereld onverschillig de andere kant op.

And then, on top of that, the Chinese to this day believe

Daar komt nog bij dat tot op heden de Chinezen geloven

dat de Verenigde Staten en het Westen

that the United States and the West

do not accept the legitimacy of their political system

de legitimiteit van hun politieke systeem niet accepteren

because it's so radically different from those of us who come

omdat het zo radicaal verschilt van het onze.

from liberal democracies,

Wij komen van liberale democratieën.

and believe that the United States to this day is seeking

Zij denken dat de Verenigde Staten tot op de dag van vandaag

to undermine their political system.

hun politieke systeem probeert te ondermijnen.

China also believes that it is being contained

China is ook van mening dat het wordt ingesloten

by U.S. allies and by those with strategic partnerships with the U.S.

door Amerikaanse bondgenoten

en door de strategische partners van de VS

right around its periphery.

uit zijn periferie.

And beyond all that, the Chinese have this feeling

En bovendien hebben de Chinezen

in their heart of hearts and in their gut of guts

in het diepst van hun wezen het gevoel

that those of us in the collective West

dat Westerlingen allemaal

are just too damned arrogant.

te verdomde arrogant zijn.

That is, we don't recognize the problems in our own system,

Anders gezegd: we zijn blind voor de problemen in ons eigen systeem,

in our politics and our economics,

in onze politiek en onze economie,

and are very quick to point the finger elsewhere,

maar wuiven zeer snel met het vingertje voor wat er elders mis gaat.

and believe that, in fact, we in the collective West

Ze vinden dat wij in het Westen

are guilty of a great bunch of hypocrisy.

grote hypocrieten zijn.

Of course, in international relations,

Maar ook bij internationale betrekkingen gaat het natuurlijk om méér

it's not just the sound of one hand clapping.

dan het geluid van één klappende hand.

There's another country too, and that's called the U.S.

Er is nog een ander land, en dat heet de VS.

So how does the U.S. respond to all of the above?

Hoe reageert de VS op al het bovenstaande?

The U.S. has a response to each of those.

De VS heeft hier een antwoord op.

On the question of is the U.S. containing China,

Op de vraag of de VS China insluit

they say, "No, look at the history of the Soviet Union. That was containment."

zeggen ze: "Nee, kijk naar de geschiedenis

van de Sovjet-Unie. Dat was insluiting."

Instead, what we have done in the U.S. and the West

Maar wij in de VS en het Westen

is welcome China into the global economy,

hebben China tot de wereldeconomie toegelaten,

and on top of that, welcome them into the World Trade Organization.

en bovendien tot de Wereldhandelsorganisatie.

The U.S. and the West say China cheats

De VS en het Westen zeggen dat China geen moer geeft

on the question of intellectual property rights,

om intellectuele eigendomsrechten.

and through cyberattacks on U.S. and global firms.

en cyberaanvallen uitvoert op Amerikaanse en wereldwijde bedrijven.

Furthermore, the United States says that the Chinese political system

Verder zeggen de Verenigde Staten dat het Chinese politieke systeem

is fundamentally wrong

fundamenteel fout is

because it's at such fundamental variance

omdat het zo fundamenteel afwijkt

to the human rights, democracy, and rule of law that we enjoy

van de mensenrechten, democratie en de rechtsstaat

in the U.S. and the collective West.

waar wij in de VS en het Westen van genieten.

And on top of all the above, what does the United States say?

Wat gooien de VS daar nog bovenop?

That they fear that China will, when it has sufficient power,

Ze vrezen dat China, eens machtig genoeg,

establish a sphere of influence in Southeast Asia and wider East Asia,

zijn invloedssfeer naar Zuidoost-Azië en Oost-Azië zal uitbreiden,

boot the United States out,

de VS zal verdringen,

and in time, when it's powerful enough,

en uiteindelijk, als het voldoende sterk staat,

unilaterally seek to change the rules of the global order.

eenzijdig de regels van de mondiale orde naar zijn hand gaat zetten.

So apart from all of that, it's just fine and dandy,

Afgezien daarvan is er geen vuiltje aan de lucht

the U.S.-China relationship.

met de Amerikaans-Chinese relatie.

No real problems there.

Geen echte problemen.

The challenge, though, is given those deep-rooted feelings,

Maar de uitdaging is: gegeven die diepgewortelde gevoelens,

those deep-rooted emotions and thought patterns,

die diepgewortelde emoties en denkpatronen,

what the Chinese call "Sīwéi," ways of thinking,

die de Chinezen ‘Sīwéi’, manieren van denken, noemen,

how can we craft a basis for a common future between these two?

hoe kunnen we komen tot een basis

voor een gemeenschappelijke toekomst tussen deze twee?

I argue simply this:

Ik pleit hiervoor:

We can do it on the basis on a framework

we kunnen het doen op basis van een raamwerk

of constructive realism for a common purpose.

van constructief realisme voor een gemeenschappelijk doel.

What do I mean by that?

Wat bedoel ik daarmee?

Wees realistisch over de dingen waar we het niet eens over zijn.

Be realistic about the things that we disagree on,

and a management approach that doesn't enable

Zorg ervoor dat het onmogelijk wordt

any one of those differences to break into war or conflict

dat een van deze verschillen uitmondt in een oorlog of conflict

until we've acquired the diplomatic skills to solve them.

voordat we de diplomatieke vaardigheden hebben verworven om ze op te lossen.

Be constructive in areas of the bilateral, regional and global engagement

Wees constructief op gebieden van bilaterale, regionale

en mondiale betrokkenheid tussen de twee.

between the two,

which will make a difference for all of humankind.

Dat zal een verschil maken voor de hele mensheid.

Build a regional institution capable of cooperation in Asia,

Richt een regionale instelling op die in staat is tot samenwerking in Azië,

an Asia-Pacific community.

een Aziatisch-Pacifische gemeenschap.

And worldwide, act further,

Werk wereldwijd verder,

like you've begun to do at the end of last year

zoals jullie aan het eind van vorig jaar begonnen,

by striking out against climate change

tegen klimaatverandering

with hands joined together rather than fists apart.

met de handen in elkaar in plaats van met gebalde vuisten.

Natuurlijk gebeurt dat als je een gemeenschappelijk mechanisme hebt

Of course, all that happens if you've got a common mechanism

and political will to achieve the above.

en de politieke wil om het te bereiken.

These things are deliverable.

Deze dingen zijn haalbaar.

But the question is, are they deliverable alone?

Maar de vraag is of ze op zichzelf haalbaar zijn?

This is what our head tells us we need to do,

Ons hoofd vertelt ons wat we moeten doen,

but what about our heart?

maar hoe zit het met ons hart?

I have a little experience in the question back home

Ik heb er thuis een beetje ervaring mee

of how you try to bring together two peoples

hoe je probeert om twee volkeren samen te brengen

die, eerlijk gezegd, in het verleden niet heel veel met elkaar gemeen hadden.

who, frankly, haven't had a whole lot in common in the past.

And that's when I apologized to Australia's indigenous peoples.

Dat is toen ik mijn excuses aanbood aan de Australische inheemse mensen.

This was a day of reckoning in the Australian government,

Dat was een dag van genoegdoening in de Australische regering,

het Australische parlement en voor de Australische mensen.

the Australian parliament, and for the Australian people.

After 200 years of unbridled abuse towards the first Australians,

Na 200 jaar van ongebreideld wangedrag jegens de oer-Australiërs,

it was high time that we white folks said we were sorry.

was het de hoogste tijd dat wij blanken zeiden dat het ons speet.

The important thing --

Het belangrijkste -

(Applause)

(Applaus)

The important thing that I remember is staring in the faces

Ik herinner me vooral de gezichten

of all those from Aboriginal Australia

van al die Aboriginal-Australiërs

as they came to listen to this apology.

terwijl ze deze verontschuldiging aanhoorden.

It was extraordinary to see, for example,

Oude vrouwen vertellen me bijvoorbeeld

old women telling me the stories of when they were five years old

verhalen van toen ze vijf jaar oud waren

and literally ripped away from their parents,

en letterlijk weggerukt werden van hun ouders,

like this lady here.

zoals deze dame hier.

It was extraordinary for me to then be able to embrace

Het was voor mij buitengewoon om deze Aboriginal-ouderen te omhelzen

and to kiss Aboriginal elders as they came into the parliament building,

en te kussen toen ze het parlementsgebouw binnenkwamen.

and one woman said to me,

Een vrouw zei me

it's the first time a white fella had ever kissed her in her life,

dat het de eerste keer was dat een blanke kerel haar een kus gaf,

and she was over 70.

en ze was boven de 70.

That's a terrible story.

Dat is een vreselijk verhaal.

And then I remember this family saying to me,

Ik herinner me dit gezin dat tegen me zei:

"You know, we drove all the way from the far North down to Canberra

"Weet je dat we hiervoor helemaal

vanuit het verre noorden naar Canberra kwamen,

to come to this thing,

drove our way through redneck country.

helemaal door ‘redneckland’.

On the way back, stopped at a cafe after the apology for a milkshake."

Op de terugweg na de verontschuldiging

stopten we bij een café voor een milkshake."

And they walked into this cafe quietly, tentatively, gingerly,

Ze liepen rustig, voorzichtig, behoedzaam het café binnen,

a little anxious.

een beetje angstig.

I think you know what I'm talking about.

Ik denk dat je weet waar ik het over heb.

But the day after the apology, what happened?

Maar wat gebeurde er op de dag na de Verontschuldiging?

Everyone in that cafe, every one of the white folks,

Iedereen in dat café, allen blanken,

stood up and applauded.

stond op en applaudisseerde.

Something had happened in the hearts of these people in Australia.

Er was iets gebeurd in de harten van de mensen in Australië.

The white folks, our Aboriginal brothers and sisters,

De blanke mensen en onze Aboriginal-broers en -zusters

and we haven't solved all these problems together,

hebben alle problemen nog niet opgelost.

but let me tell you, there was a new beginning

Maar ik zeg je, er was een nieuw begin

because we had gone not just to the head,

omdat we het niet alleen met het hoofd,

we'd gone also to the heart.

maar ook met het hart hadden gedaan.

So where does that conclude in terms of the great question

Wat kunnen we daar nu uit besluiten in verband met de grote vraag

that we've been asked to address this evening,

waar we het vanavond over hadden,

which is the future of U.S.-China relations?

namelijk de toekomst van de Amerikaans-Chinese betrekkingen?

The head says there's a way forward.

Het hoofd zegt dat er een weg vooruit is.

The head says there is a policy framework, there's a common narrative,

Het hoofd zegt dat er een beleidskader is,

een gemeenschappelijk verhaal,

there's a mechanism through regular summitry

een mechanisme van geregelde topvergaderingen

to do these things and to make them better.

om dit alsmaar beter te maken.

But the heart must also find a way to reimagine the possibilities

Maar het hart moet ook een manier vinden om de mogelijkheden

van de Amerika-China-relatie opnieuw uit te vinden,

of the America-China relationship,

and the possibilities of China's future engagement in the world.

evenals mogelijkheden van China's toekomstige betrokkenheid in de wereld.

Sometimes, folks, we just need to take a leap of faith

Soms, mensen, vraagt dat een zeker blind vertrouwen

not quite knowing where we might land.

zonder goed te weten waar ons dat zal brengen.

In China, they now talk about the Chinese Dream.

In China praten ze nu over de Chinese Droom.

In America, we're all familiar with the term "the American Dream."

In Amerika zijn we allemaal bekend met de term ‘the American Dream’.

I think it's time, across the world,

Ik denk dat het over de hele wereld tijd wordt

that we're able to think also of something we might also call

om eens te gaan denken aan wat we misschien

a dream for all humankind.

‘Een droom voor de hele mensheid’ zouden kunnen noemen.

Because if we do that,

Want als we dat doen,

we might just change the way

kunnen we misschien wel de manier veranderen

that we think about each other.

waarop we over elkaar denken.

[In Chinese]

[Praat Chinees]

That's my challenge to America. That's my challenge to China.

Dat is mijn uitdaging voor Amerika. Dat is mijn uitdaging voor China.

That's my challenge to all of us,

Dat is mijn uitdaging voor ons allemaal,

but I think where there's a will and where there is imagination

maar ik denk dat waar een wil is en genoeg verbeelding

we can turn this into a future

we dit kunnen ombuigen

driven by peace and prosperity

tot een toekomst van vrede en welvaart

and not once again repeat

en niet nogmaals hervallen

the tragedies of war.

in de tragedie van de oorlog.

I thank you.

Dankjewel.

(Applause)

(Applaus)

Chris Anderson: Thanks so much for that. Thanks so much for that.

Chris Anderson: Heel erg bedankt. Hartelijk dank.

It feels like you yourself have a role to play in this bridging.

Het lijkt wel alsof je zelf een rol te spelen hebt

bij dit bruggen bouwen.

You, in a way, are uniquely placed to speak to both sides.

Je zit in een unieke positie om met beide kanten te spreken.

Kevin Rudd: Well, what we Australians do best is organize the drinks,

Kevin Rudd: Wij Australiërs zijn goed in feestjes organiseren,

so you get them together in one room, and we suggest this and suggest that,

je brengt ze samen, we suggereren dit en dat,

then we go and get the drinks.

halen er wat drankjes bij.

But no, look, for all of us who are friends

Maar voor ieder van ons die vrienden zijn

of these two great countries, America and China,

van deze twee grote landen, Amerika en China,

you can do something.

valt er wel iets te doen.

You can make a practical contribution,

Je kunt een praktische bijdrage leveren.

and for all you good folks here,

Voor alle goede mensen hier:

als je nog eens iemand uit China ontmoet,

next time you meet someone from China,

sit down and have a conversation.

praat dan wat.

See what you can find out about where they come from and what they think,

Waar komen ze vandaan? Wat denken ze?

and my challenge for all the Chinese folks

Mijn vraag aan alle Chinese mensen

who are going to watch this TED Talk at some time

die deze TED Talk bekijken,

is do the same.

is hetzelfde te doen.

Two of us seeking to change the world can actually make a huge difference.

Als twee van ons de wereld proberen te veranderen,

kan dat een groot verschil maken.

Those of us up the middle, we can make a small contribution.

Ieder van ons kan zijn steentje bijdragen.

CA: Kevin, all power to you, my friend. Thank you.

CA: Kevin, alle macht aan jou, mijn vriend. Dank je wel.

KR: Thank you. Thank you, folks.

KR: Dank je wel. Dank je wel, mensen.

(Applause)

(Applaus)