How loss helped one artist find beauty in imperfection | Alyssa Monks

Vertaald door: Bieke Van Gelder Nagekeken door: Peter van de Ven

I'm a painter.

Ik ben een schilder.

I make large-scale figurative paintings,

Ik maak grootschalige figuratieve werken;

which means I paint people

ik schilder mensen,

like this.

op deze manier.

But I'm here tonight to tell you about something personal

Maar vanavond vertel ik jullie iets persoonlijks

that changed my work and my perspective.

dat zowel mijn werk als mijn perspectief veranderde.

It's something we all go through,

Het is iets wat we allemaal doormaken

and my hope is that my experience may be helpful to somebody.

en ik hoop dat mijn ervaring waardevol kan zijn voor iemand anders.

To give you some background on me, I grew up the youngest of eight.

Ik schets even wie ik ben: ik groeide op als de jongste van acht.

Yes, eight kids in my family.

Ja, een gezin met acht kinderen.

I have six older brothers and a sister.

Ik heb zes oudere broers en een zus.

To give you a sense of what that's like,

Om je een idee te geven hoe dat is:

when my family went on vacation,

als we op vakantie gingen,

we had a bus.

dan namen we onze bus.

(Laughter)

(Gelach)

My supermom would drive us all over town

Mijn supermama reed van hot naar her

to our various after-school activities --

voor onze naschoolse activiteiten --

not in the bus.

niet met de bus.

We had a regular car, too.

We hadden ook een gewone auto.

She would take me to art classes,

Ze bracht naar me kunstlessen,

and not just one or two.

en niet eentje of twee.

She took me to every available art class from when I was eight to 16,

Ze bracht me naar elke kunstles die er maar was,

van mijn 8e tot mijn 16e,

because that's all I wanted to do.

want dat was het enige wat ik wilde doen.

She even took a class with me in New York City.

Ze deed zelfs samen met mij een cursus in New York City.

Now, being the youngest of eight, I learned a few survival skills.

Als de jongste van acht leerde ik enkele overlevingsvaardigheden.

Rule number one:

Regel nummer één:

don't let your big brother see you do anything stupid.

zorg ervoor dat je grote broer je niks doms ziet doen.

So I learned to be quiet and neat

Dus leerde ik stil en netjes te zijn,

and careful to follow the rules and stay in line.

volgde ik braaf de regels en liep ik in de pas.

But painting was where I made the rules.

Maar als ik schilderde, dan bepaalde ik de regels.

That was my private world.

Dat was mijn eigen wereld.

By 14, I knew I really wanted to be an artist.

Toen ik 14 was, wist ik zeker dat ik een kunstenaar wilde zijn.

My big plan was to be a waitress to support my painting.

Ik zou geld verdienen als serveerster om het schilderen te financieren.

So I continued honing my skills.

En dus bleef ik mezelf verfijnen.

Ik ging naar de universiteit, werd Meester in de Schone Kunsten

I went to graduate school and I got an MFA,

and at my first solo show, my brother asked me,

en bij mijn eerste solotentoonstelling vroeg mijn broer me:

"What do all these red dots mean next to the paintings?"

"Wat beteken die rode stippen naast je werken?"

Nobody was more surprised than me.

Niemand was meer verrast dan ik.

The red dots meant that the paintings were sold

De rode stippen betekenden dat de werken verkocht waren

and that I'd be able to pay my rent

en dat ik mijn huur zou kunnen betalen

with painting.

met schilderen.

Now, my apartment had four electrical outlets,

Mijn flat had maar vier stopcontacten

and I couldn't use a microwave and a toaster at the same time,

en ik kon de microgolfoven en de toaster niet tegelijk gebruiken,

but still, I could pay my rent.

maar toch, ik kon mijn huur betalen.

So I was very happy.

Daar was ik heel blij om.

Here's a painting from back around that time.

Dit is een werk van in die periode.

I needed it to be as realistic as possible.

Alles moest zo realistisch mogelijk zijn.

It had to be specific and believable.

Het moest specifiek en geloofwaardig zijn.

This was the place where I was isolated and in total control.

Hier was ik alleen met mezelf en had ik volledige controle.

Since then, I've made a career of painting people in water.

Vanaf toen heb ik een carrière opgebouwd met schilderen van mensen en water.

Bathtubs and showers were the perfect enclosed environment.

Badkuipen en douches vormden de perfecte afgebakende locaties,

It was intimate and private,

intiem en privé,

and water was this complicated challenge that kept me busy for a decade.

en het water vormde een complexe uitdaging waarmee ik een tiental jaren zoet was.

I made about 200 of these paintings,

Ik maakte ongeveer 200 van deze werken;

some of them six to eight feet,

sommige twee tot tweeënhalve meter groot,

like this one.

zoals deze.

For this painting, I mixed flour in with the bathwater to make it cloudy

Hiervoor deed ik bloem in het badwater zodat het troebel werd

and I floated cooking oil on the surface

en goot ik bakolie op het wateroppervlak

and stuck a girl in it,

en zwierde er een meisje in,

and when I lit it up,

en toen ik het uitlichtte was het zo mooi

it was so beautiful I couldn't wait to paint it.

dat ik niet kon wachten om het te schilderen.

I was driven by this kind of impulsive curiosity,

Ik werd gedreven door een soort impulsieve nieuwsgierigheid,

always looking for something new to add:

steeds op zoek naar iets nieuws om toe te voegen:

vinyl, steam, glass.

vinyl, stoom, glas.

I once put all this Vaseline in my head and hair

Op een keer deed ik een hoop Vaseline op mijn hoofd en haren,

just to see what that would look like.

gewoon om te zien wat het effect zou zijn.

Don't do that.

Probeer dat niet zelf.

(Laughter)

(Gelach)

So it was going well.

Alles ging goed.

I was finding my way.

Ik vond stilaan mijn weg.

I was eager and motivated

Ik was gretig en gemotiveerd

and surrounded by artists,

en omgeven door kunstenaars,

always going to openings and events.

aanwezig op elke opening en elk evenement.

I was having some success and recognition

Ik oogstte wat succes en kreeg erkenning

and I moved into an apartment with more than four outlets.

en ik verhuisde naar een flat met meer dan vier stopcontacten.

My mom and I would stay up very late

Mijn moeder en ik bleven erg laat op;

talking about our latest ideas and inspiring each other.

we bespraken onze nieuwste ideeën en inspireerden elkaar.

She made beautiful pottery.

Zij maakte fraai aardewerk.

I have a friend named Bo who made this painting

Mijn vriend Bo maakte een schilderij

of his wife and I dancing by the ocean,

van zijn vrouw en mij, dansend in de oceaan,

and he called it "The Light Years."

en hij noemde het 'De Lichtjaren'.

I asked him what that meant, and he said,

Toen ik hem vroeg wat dat betekende, zei hij:

"Well, that's when you've stepped into adulthood, you're no longer a child,

"Dat is moment dat je volwassen wordt, niet langer een kind bent,

but you're not yet weighed down by the responsibilities of life."

maar nog niet gebukt gaat onder de verantwoordelijkheden van het leven."

That was it. It was the light years.

En dat waren het: lichte jaren.

On October 8, 2011,

Op 8 oktober 2011

the light years came to an end.

eindigden die lichte jaren.

My mom was diagnosed with lung cancer.

Er werd longkanker vastgesteld bij mijn moeder.

It had spread to her bones, and it was in her brain.

Het was al uitgezaaid naar haar botten en het zat in haar hersenen.

When she told me this, I fell to my knees.

Toen ze me dat vertelde, viel ik op mijn knieën.

I totally lost it.

Ik werd compleet gek.

And when I got myself together and I looked at her,

En toen ik mezelf terug beheerste en naar haar keek, besefte ik:

I realized, this isn't about me.

dit gaat niet over mij.

This is about figuring out how to help her.

Ik moet uitzoeken hoe ik haar kan helpen.

My father is a doctor,

Mijn vader is arts,

and so we had a great advantage having him in charge,

dus we hadden het grote voordeel dat hij de leiding nam

and he did a beautiful job taking care of her.

en hij zorgde echt heel goed voor haar.

But I, too, wanted to do everything I could to help,

Maar ook ik wilde alles doen wat ik kon om haar te helpen,

so I wanted to try everything.

dus ik was bereid alles te proberen.

We all did.

Dat waren we allemaal.

I researched alternative medicines,

Ik onderzocht alternatieve medicijnen,

diets, juicing, acupuncture.

diëten, sapkuren, acupunctuur.

Finally, I asked her,

Uiteindelijk vroeg ik haar:

"Is this what you want me to do?"

"Is dit wat je wil dat ik doe?"

And she said, "No."

En ze zei: "Neen."

She said, "Pace yourself. I'm going to need you later."

Ze zei: "Spaar jezelf. Ik zal jou later nog nodig hebben."

She knew what was happening,

Ze wist wat er aan de hand was

and she knew what the doctors

en ze wist wat de dokters

and the experts and the internet didn't know:

en de experten en het internet niet wisten:

how she wanted to go through this.

ze wist hoe ze dit wilde doormaken.

I just needed to ask her.

Ik moest er haar gewoon om vragen.

I realized that if I tried to fix it,

Ik besefte dat als ik zou proberen het beter te maken,

I would miss it.

dat ik het zou missen.

So I just started to be with her,

Dus bracht ik gewoon tijd met haar door,

whatever that meant and whatever situation came up,

hoe dan ook en op elk mogelijk moment,

just really listen to her.

zodat ik echt naar haar kon luisteren.

If before I was resisting, then now I was surrendering,

Als ik voorheen opstandig was, dan was ik nu onderdanig;

giving up trying to control the uncontrollable

ik probeerde me neer te leggen bij het onvermijdbare

and just being there in it with her.

en gewoon aan haar zij te staan.

Time slowed down,

De tijd vertraagde

and the date was irrelevant.

en de datum werd onbelangrijk.

We developed a routine.

We creëerden een routine.

Early each morning I would crawl into bed with her and sleep with her.

Heel vroeg in de ochtend kroop ik bij haar in bed en sliep ik naast haar.

My brother would come for breakfast

Mijn broer kwam langs voor het ontbijt

and we'd be so glad to hear his car coming up the driveway.

en we waren altijd blij als we zijn auto op de oprit hoorden.

So I'd help her up and take both her hands

Dan hielp ik haar uit bed, nam haar beide handen

and help her walk to the kitchen.

en zo wandelden we samen naar de keuken.

She had this huge mug she made

Ze had een gigantische zelfgemaakte mok waaruit ze graag haar koffie dronk

she loved to drink her coffee out of,

and she loved Irish soda bread for breakfast.

en ze hield van Iers sodabrood als ontbijt.

Afterwards was the shower,

Daarna kwam het douchen

and she loved this part.

en daar was ze dol op.

She loved the warm water,

Ze hield van het warme water,

so I made this as indulgent as I could,

dus maakte ik dit zo aangenaam mogelijk voor haar,

like a spa.

als in een wellnesscomplex.

My sister would help sometimes.

Soms kwam mijn zus helpen.

We had warm towels

We hielden warme handdoeken en haar slippers voor haar klaar,

and slippers ready immediately

so she never got cold for a second.

zodat ze het geen seconde koud zou hebben.

I'd blow-dry her hair.

Ik droogde haar haren.

My brothers would come in the evenings and bring their kids,

Mijn broers kwamen 's avonds met hun kinderen

and that was the highlight of her day.

en dat was het hoogtepunt van haar dag.

Over time, we started to use a wheelchair,

Na een tijdje had ze een rolstoel nodig

and she didn't want to eat so much,

en verloor ze haar eetlust

and she used the tiniest little teacup we could find to drink her coffee.

en gebruikte ze het allerkleinste kopje om haar koffie uit te drinken.

Ik kon niet meer alleen voor haar zorgen,

I couldn't support her myself anymore,

so we hired an aide to help me with the showers.

dus namen we iemand in dienst om me te helpen haar te douchen.

These simple daily activities

Deze simpele dagelijkse activiteiten werden ons heilige ritueel.

became our sacred ritual,

and we repeated them day after day

En we herhaalden ze dag na dag terwijl de kanker groeide.

as the cancer grew.

It was humbling and painful

Het maakte ons nederig en het was pijnlijk,

and exactly where I wanted to be.

maar ook precies zoals ik het wilde.

We called this time "the beautiful awful."

We noemden deze periode 'de prachtige verschrikking'.

She died on October 26, 2012.

Ze stierf op 26 oktober 2012.

It was a year and three weeks after her diagnosis.

Een jaar en drie weken na haar diagnose.

She was gone.

Ze was weg.

My brothers, sister, and father and I

Mijn broers, zus, mijn vader en ik --

all came together in this supportive and attentive way.

het ondersteunen en de zorgzaamheid bracht ons samen.

It was as though our whole family dynamic

Het was alsof onze hele gezinsdynamiek

and all our established roles vanished

en al onze gevestigde rollen vervielen

and we were just all together in this unknown,

en we allemaal samen bestonden in een soort ongekendheid,

feeling the same thing

verenigd door hetzelfde gevoel

and taking care of each other.

en zorgdragend voor elkaar.

I'm so grateful for them.

Ik ben zo dankbaar dat ik hen heb.

As someone who spends most of my time alone in a studio working,

Ik ben het gros van mijn tijd alleen, aan het werk in een studio,

I had no idea that this kind of connection

en ik wist niet dat zulke verbondenheid

could be so important, so healing.

zo belangrijk kon zijn, zo heilzaam.

This was the most important thing.

Dat was het belangrijkste.

Het was wat ik altijd gewild had.

It was what I always wanted.

So after the funeral, it was time for me to go back to my studio.

Na de begrafenis was het tijd om opnieuw de studio in te duiken.

So I packed up my car and I drove back to Brooklyn,

Ik laadde mijn auto en reed terug naar Brooklyn.

and painting is what I've always done, so that's what I did.

En schilderen is wat ik altijd al deed, dus deed ik dat nu ook.

And here's what happened.

En dit was wat er gebeurde.

It's like a release of everything that was unraveling in me.

Het lijkt wel een verlossing van alles wat in mij aan diggelen viel.

That safe, very, very carefully rendered safe place

Die uiterst zorgvuldig samengestelde veilige plek

that I created in all my other paintings,

die ik in al mijn andere werken schiep,

it was a myth.

die bestond niet.

It didn't work.

Het klopte niet.

And I was afraid, because I didn't want to paint anymore.

En ik was bang, want ik wilde niet meer schilderen.

So I went into the woods.

Dus trok ik het bos in.

I thought, I'll try that, going outside.

Ik dacht: ik probeer dat eens. Naar buiten trekken.

I got my paints, and I wasn't a landscape painter,

Ik nam mijn verven en ik was geen landschapsschilder --

but I wasn't really much of any kind of painter at all,

ik was eigenlijk niet echt een bepaald type schilder --

so I had no attachment, no expectation,

dus er was geen verkleefdheid, geen verwachting,

which allowed me to be reckless and free.

en daardoor kon ik onbesuisd en vrij werken.

I actually left one of these wet paintings

Ik liet zelfs zo'n nat schilderij een hele nacht buiten staan,

outside overnight

next to a light in the woods.

naast een lamp in het bos.

By the morning it was lacquered with bugs.

Tegen de ochtend zat het vol insecten.

But I didn't care. It didn't matter. It didn't matter.

Maar ik maalde er niet om. Het gaf niks. Het maakte niet uit.

I took all these paintings back to my studio,

Ik nam al die schilderijen terug mee naar mijn studio

and scraped them, and carved into them,

en schraapte ze af, kerfde erin

and poured paint thinner on them,

en goot er verfverdunner overheen,

put more paint on top, drew on them.

voegde nog meer verf toe, tekende erop.

I had no plan,

Ik had geen plan,

but I was watching what was happening.

maar ik zag wat er aan het gebeuren was.

This is the one with all the bugs in it.

Dit is het schilderij met al die insecten.

I wasn't trying to represent a real space.

Het was niet mijn bedoeling om een echte ruimte weer te geven.

It was the chaos and the imperfections that were fascinating me,

Het waren de chaos en de imperfectie die me fascineerden.

and something started to happen.

En er begon iets te gebeuren.

I got curious again.

Ik werd opnieuw nieuwsgierig.

This is another one from the woods.

Dit is er nog eentje uit het bos.

There was a caveat now, though.

Er wrong wel iets nu.

I couldn't be controlling the paint like I used to.

Ik kon de verf niet controleren zoals ik dat voordien deed.

It had to be about implying and suggesting,

Het ging erom te impliceren en te suggereren,

not explaining or describing.

niet uit te leggen of te beschrijven.

And that imperfect, chaotic, turbulent surface

En dat imperfecte, chaotische, turbulente oppervlak

is what told the story.

vertelde het verhaal.

I started to be as curious as I was when I was a student.

Ik werd weer net zo benieuwd als toen ik student was.

So the next thing was I wanted to put figures in these paintings, people,

Dus vervolgens wilde ik figuren toevoegen aan de schilderijen, mensen.

and I loved this new environment,

En ik hield van die nieuwe omgeving,

so I wanted to have both people and this atmosphere.

dus ik wilde én mensen én die atmosfeer.

When the idea hit me of how to do this,

Toen ik een plotse ingeving kreeg over hoe ik dit kon doen,

I got kind of nauseous and dizzy,

voelde ik me misselijk en duizelig;

which is really just adrenaline, probably,

gewoon de adrenaline waarschijnlijk,

but for me it's a really good sign.

maar voor mij is dat een heel goed teken.

And so now I want to show you what I've been working on.

Ik wil jullie nu laten zien waar ik mee bezig ben geweest.

It's something I haven't shown yet, and it's like a preview, I guess,

Het is iets dat ik nog niet getoond heb

en het is een beetje een preview van mijn aankomende exhibitie,

of my upcoming show,

what I have so far.

van wat ik tot nu toe heb.

Expansive space

Expansieve ruimte

instead of the isolated bathtub.

in plaats van de geïsoleerde badkuip.

I'm going outside instead of inside.

Ik ga naar buiten, niet naar binnen.

Loosening control,

Ik laat de controle los,

savoring the imperfections,

geniet van de imperfecties,

allowing the --

ik laat de ...

allowing the imperfections.

ik laat de imperfecties toe.

And in that imperfection,

En in die imperfectie

you can find a vulnerability.

schemert een kwetsbaarheid door.

I could feel my deepest intention, what matters most to me,

Ik voelde mijn diepste intentie, dat wat voor mij het belangrijkst is,

that human connection

die menselijke connectie

that can happen in a space where there's no resisting or controlling.

die kan ontstaan in een ruimte waar er geen weerstand of controle is.

I want to make paintings about that.

Daar wil ik schilderijen over maken.

So here's what I learned.

Dit is wat ik hier van leerde:

We're all going to have big losses in our lives,

we zullen allemaal te maken krijgen met grote verliezen in ons leven,

maybe a job or a career,

misschien een job of een carrière,

relationships, love, our youth.

relaties, liefde, onze jeugdigheid.

We're going to lose our health,

We zullen onze gezondheid verliezen

people we love.

en mensen die we graag zien.

These kinds of losses are out of our control.

Op dat soort verlies hebben we geen grip.

They're unpredictable,

Het is onvoorspelbaar

and they bring us to our knees.

en dwingt ons op de knieën.

And so I say, let them.

En ik zeg: laat het toe.

Fall to your knees. Be humbled.

Val op je knieën. Wees nederig.

Let go of trying to change it

Probeer niet om het te veranderen

or even wanting it to be different.

of om het anders te willen.

It just is.

Het is gewoon zo.

And then there's space,

En dan is er ruimte.

and in that space feel your vulnerability,

Voel je kwetsbaarheid in die ruimte,

what matters most to you,

dat wat voor jou het belangrijkst is,

your deepest intention.

je diepste intentie.

And be curious to connect

Wees nieuwsgierig om je te verbinden

to what and who is really here,

met wat en wie hier echt aanwezig is,

awake and alive.

wakker en levendig.

It's what we all want.

Dat is wat ieder van ons wil.

Let's take the opportunity to find something beautiful

Laat ons de kans grijpen om schoonheid te vinden

in the unknown, in the unpredictable,

in het ongekende, het onvoorspelbare;

and even in the awful.

zelfs in het verschrikkelijke.

Thank you.

Dankjewel.

(Applause)

(Applaus)