A short history of trans people's long fight for equality | Samy Nour Younes

Translator: Julia Kalaputi Reviewer: ALEKSANDAR MITEVSKI

Why are transgender people suddenly everywhere?

Зошто наеднаш има транс луѓе насекаде?

(Laughter)

(смеа)

As a trans activist, I get this question a lot.

Како активист за транс луѓе, често го слушам ова прашање.

Keep in mind, less than one percent of American adults

Запамтете, помалку од 1% од возрасните Американците

openly identify as trans.

отворено признаваат дека се транс.

According to a recent GLAAD survey, about 16 percent of non-trans Americans

Според неодамнешната анкета на ГЛААД околу 16% од не-транс луѓето во Америка

claim to know a trans person in real life.

изјавиле дека запознале транс личност.

So for the other 84 percent, this may seem like a new topic.

За останатите 84% ова може да е нешто ново.

But trans people are not new.

Но,транс луѓето не се нова работа.

Gender variance is older than you think,

Родовите варијации датираат од многу поодамна,

and trans people are part of that legacy.

а транс луѓето се дел од тоа наследство.

From central Africa to South America to the Pacific Islands and beyond,

Од Централна Африка до Јужна Америка, Пацифичките Острови и понатаму,

there have been populations who recognize multiple genders,

има народи кои препознаваат повеќе родови-

and they go way back.

и тоа од поодамна.

The hijra of India and Pakistan, for example,

На пример, Хијрите во Индија и Пакистан,

have been cited as far back as 2,000 years ago in the Kama Sutra.

се спомнуваат пред 2.000 год. во Кама Сутра.

Indigenous American nations each have their own terms,

Домородното население во Америка иммат свои термини

but most share the umbrella term "two-spirit."

но, најчестиот е „двоен дух“.

They saw gender-variant people

Родовите варијации ги сметаат

as shamans and healers in their communities,

за шамани и исцелители во своите заедници.

and it wasn't until the spread of colonialism

Така мислеле до појавата на колонијализмот,

that they were taught to think otherwise.

кога ги учеле поинаку да гледаат на тоа.

Now, in researching trans history,

Кога се проучува транс историјата,

we look for both trans people and trans practices.

се истражуваат транс луѓе и транс обичаи.

Take, for example, the women who presented as men

На пример жените кои се прикажувале како мажи

so they could fight in the US Civil War.

за да се борат во граѓанската војна во САД.

After the war, most resumed their lives as women,

По војната, повеќето се вратиле на улогата жена,

but some, like Albert Cashier, continued to live as men.

но некои,како Алберт Кешиер, продолжиле да живеат како мажи.

Albert was eventually confined to an asylum

На крај, Алберт бил приморан на азил

and forced to wear a dress for the rest of his life.

и морал да носи фустан до крајот на животот.

(Sighs)

(воздишка)

Around 1895, a group of self-described androgynes

Околу 1895, група на самопрогласени андрогени лица

formed the Cercle Hermaphroditos.

го основале Кругот на хермафродити.

Their mission was to unite for defense against the world's bitter persecution.

Нивната мисија била обединување за одбрана против најострите прогонувања.

And in doing that, they became one of the earliest trans support groups.

На тој начин, станале едни од првите групи кои ги поддржале транс луѓето.

By the '40s and '50s, medical researchers were starting to study trans medicine,

Кон 40-те и 50-те год.почнуваат медицински истражувања во транс медицината,

but they were aided by their trans patients,

но беа поткрепени од нивните транс пациенти,

like Louise Lawrence, a trans woman who had corresponded extensively

како Луис Лоренс, транс жена која често комуницирала

with people who had been arrested for public cross-dressing.

со мажи апсени заради јавно носење на женска облека.

She introduced sexual researchers like Alfred Kinsey

Таа воведе низа сексуални истражувачи, како Алфред Кинси,

to a massive trans network.

во бројните транс заедници.

Other early figures would follow,

Поранешни податоци укажуваат

like Virginia Prince, Reed Erickson and the famous Christine Jorgensen,

на лица какао Вирџинија Принс,Рид Ериксон и познатата Кристина Јоргенсен

who made headlines with her very public transition in 1952.

која привлече внимание со нејзината јавна преобразба во 1952 год.

But while white trans suburbanites were forming their own support networks,

Но, додека белите транс луѓе формираа свои заедници,

many trans people of color had to carve their own path.

обоените транс луѓе мораа да се пробиваат.

Some, like Miss Major Griffin-Gracy, walked in drag balls.

Некои, како Мис Мејџор Грифин Грејси, се појавуваа на дрег- забави

Others were the so-called "street queens,"

Другите т.н. „улични кралици“, често следени

who were often targeted by police for their gender expression

од страна на полицијата заради нивното родово изразување

and found themselves on the forefront of seminal events

завршувале на чело на авангардните настани

in the LGBT rights movement.

на ЛГБТ движењата.

This brings us to the riots at Cooper Do-nuts in 1959,

Ова доведе до немирите кај Купер Донатс во 1959,

Compton's Cafeteria in 1966

кафетеријата на Комптон во 1966

and the famous Stonewall Inn in 1969.

и познатата Стоунвол Ин во 1969 година.

In 1970, Sylvia Rivera and Marsha P. Johnson,

Во 1970, Силвија Ривера и Марша П. Џонсон,

two veterans of Stonewall,

двете ветаранки на Стоунвол,

established STAR: Street Transvestite Action Revolutionaries.

ја основаа СТАР: активисти револуционери на улични травестити.

Trans people continued to fight for equal treatment under the law,

Транс луѓето продолжија со својата борба за еднакви права пред законот

even as they faced higher rates of discrimination,

иако се соочуваа со уште поголема дискриминација,

unemployment, arrests, and the looming AIDS epidemic.

невработеност, притвори и заканувачката епидемија на СИДА.

For as long as we've been around,

Цело време додека нè има,

those in power have sought to disenfranchise trans people

моќниците ги оневозможуваа правата на транс луѓето

for daring to live lives that are ours.

кои се обидуваа да го живеат својот живот.

This motion picture still, taken in Berlin in 1933,

Овие снимки во Берлин во 1933,

is sometimes used in history textbooks

понекогаш ги има во историските читанки

to illustrate how the Nazis burned works they considered un-German.

за да се прикаже како германците палеле книги кои не биле германски.

But what's rarely mentioned is that included in this massive pile

Но, ретко се спомнува дека во купиштата книги

are works from the Institute for Sexual Research.

биле делата на Институтот за сексуални истражувања.

See, I just recapped the trans movement in America,

Ви дадов кус приказ на транс движењето во Америка,

but Magnus Hirschfeld and his peers in Germany

но Магнус Хиршфелд и неговите соработници

had us beat by a few decades.

беа децении пред нас.

Magnus Hirschfeld was an early advocate for LGBT people.

Магнус Хиршфилд е еден од првите поборници за луѓето од ЛГБТ заедниците.

He wrote the first book-length account of trans individuals.

Ја напишал првата опсежна статија за транс лицата.

He helped them obtain medical services and IDs.

Им помогнал да добијат здравствени услуги и лични карти.

He worked with the Berlin Police Department

Работел со Полицискиот Оддел во Берлин

to end discrimination of LGBT people,

против дикриминација на ЛГБТ луѓето

and he hired them at the Institute.

и ги вработувал во Институтот.

So when the Nazi Party burned his library,

Палењето на книгите од страна на нацистите

it had devastating implications for trans research around the world.

имаше уништувачки последици за светското истражување на транс луѓето

This was a deliberate attempt to erase trans people,

Ова беше намерен обид да се избришат транс луѓето,

and it was neither the first nor the last.

и не беше ни прв ни последен обид.

So whenever people ask me why trans people are suddenly everywhere,

Затоа кога ме прашуваат зошто наеднаш насекаде има транс луѓе,

I just want to tell them that we've been here.

сакам да им кажам дека и претходно бевме тука.

These stories have to be told,

Овие приказни треба да се раскажат

along with the countless others that have been buried by time.

со сите други кои се закопани низ времето.

Not only were our lives not celebrated, but our struggles have been forgotten

Не само што ја немавме радоста на животот туку и нашите заложби се заборавени

and, yeah, to some people, that makes trans issues seem new.

и затоа за некои транс луѓето се новина.

Today, I meet a lot of people who think that our movement

Денес среќавам многумина кои сметаат дека нашето движење

is just a phase that will pass,

е само една фаза која ќе заврши,

but I also hear well-intentioned allies telling us all to be patient,

но слушам и добронамерни приврзаници кои велат да се стрпиме

because our movement is "still new."

зашто нашето движење е сѐ уште „ново“.

Imagine how the conversation would shift

Замислете како би се одвивал разговорот

if we acknowledge just how long trans people have been demanding equality.

кога би признале дека транс луѓето долго време се борат за еднаквост.

Are we still overreacting?

Дали сѐ уште реагираме со страв?

Should we continue to wait?

Дали треба уште да чекаме?

Or should we, for example,

Или треба, на пример

do something about the trans women of color who are murdered

да сториме нешто за обоените транс жени кои се убивани

and whose killers never see justice?

и чии злосторници не се казнети?

Do our circumstances seem dire to you yet?

Дали нашата состојба ви изгледа сериозна?

(Sighs)

(воздишка)

Finally, I want other trans people to realize they're not alone.

На крај,сакам да сфатат останатите транс луѓе дека не се сами.

I grew up thinking my identity was an anomaly that would die with me.

Пораснав со мислата дека мојот идентитет е аномалија која ќе умре со мене.

People drilled this idea of otherness into my mind,

Луѓето ми ја втиснаа мислата дека сум различен,

and I bought it because I didn't know anyone else like me.

и јас прифатив бидејќи не познавав никој како мене.

Maybe if I had known my ancestors sooner,

Можеби, ако порано дознаев за моите претци,

it wouldn't have taken me so long to find a source of pride

немаше да трае толку долго за да пронајдам зрак на гордост

in my identity and in my community.

во мојот идентитет и во мојата заедница.

Because I belong to an amazing, vibrant community of people

Бидејќи јас сум дел од една чудесна и енергична зедница на луѓе

that uplift each other even when others won't,

кои се крепиме меѓусебе дури и кога сме отфрлени,

that take care of each other even when we are struggling,

се грижиме еден за друг дури и кога се бориме.

that somehow, despite it all,

Покрај сè,

still find cause to celebrate each other,

сѐ уште наоѓаме причини да се почитуваме,

to love each other,

да се сакаме,

to look one another in the eyes and say,

да се гледаме во очи и да си речеме:

"You are not alone.

„Ти не си сам/а.

You have us.

Нè имаш нас.

And we're not going anywhere."

И ние никаде нема да одиме.“

Thank you.

Ви благодарам!

(Applause)

(Аплауз)