Bruce Feiler: Agile programming -- for your family

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: tsitsi dalakishvili Reviewer: ana kebadze

კარგი სიახლე მაქვს ოჯახთან დაკავშირებით

So here's the good news about families.

ბოლო 50 წლის მანძილზე

ოჯახის ცნებამ რევოლუცია განიცადა

The last 50 years have seen a revolution

ჩვენ გვაქვს შერეული ოჯახები, მიმღები ოჯახები

in what it means to be a family.

ჩვეულებრივი ოჯახები, რომლებიც ცხოვრობენ სხვადასხვა სახლებში

We have blended families, adopted families,

და განქორწინებული ოჯახები, რომლებიც ცხოვრობენ ერთ სახლში

we have nuclear families living in separate houses

and divorced families living in the same house.

მაგრამ მიუხედავად ამისა, ოჯახები ძლიერდება

But through it all, the family has grown stronger.

ათი ადამიანიდან 8 ამბობს რომ მისი ოჯახი

არის ისეთივე ან უფრო ძლიერი, ვიდრე ის რომელშიც თავად გაიზარდნენ

Eight in 10 say the family they have today

is as strong or stronger than the family they grew up in.

ახლა კი ცუდი ამბავი

თითქმის ყველა გადაღლილია ოჯახური ცხოვრებით

Now, here's the bad news.

ოჯახური ქაოსით

Nearly everyone is completely overwhelmed

ყველა მშობელი ჩემი ჩათვლით, თითქოს

by the chaos of family life.

გამუდმებით თავდაცვის რეჟიმში ვართ

Every parent I know, myself included,

როგორც კი კბილები ამოჭრით, ეწყებათ ტანტრუმის ასაკი

feels like we're constantly playing defense.

დაიწყებენ აბაზანის დაუხმარებლად მიღებას

Just when our kids stop teething, they start having tantrums.

მოდის ბულინგის და კიბერ ჩაგვრის ასაკი

Just when they stop needing our help taking a bath,

they need our help dealing with cyberstalking or bullying.

ახლა კი ყველაზე ცუდი ამბავი

ჩვენი შვილების შეგრძნება, რომ ჩვენ ვერ ვაკონტროლებთ სიტუაციას

And here's the worst news of all.

ელენ გალინსკიმ, "ოჯახის და სამსახური" დან

Our children sense we're out of control.

ჩაატარა კვლევა 1000 ბავშვთან: რომ შეგეძლოთ ერთი სურვილის ასრულება,

Ellen Galinsky of the Families and Work Institute

რაც უკავშირდება თქვენს მშობლებს, რას ისურევბდით?

asked 1,000 children, "If you were granted

one wish about your parents, what would it be?"

მშობლებმა იწინასწარმეტყველეს,

რომ ბავშვები იტყოდნენ გვინდა მშობლებმა მეტი დრო დაგვითმონ

The parents predicted the kids would say,

მაგრამ შეცდნენ, ბავშვების ნომერ პირველი სურვილი?

spending more time with them.

რომ მათი მშობლები ნაკლებად დაღლილები და დასტრესილები იყვნენ

They were wrong. The kids' number one wish?

That their parents be less tired and less stressed.

როგორ შეგვიძლია შევცვალოთ ეს დინამიკა?

არის რაიმე რაც შეგვიძლია გავაკეთოთ სტრესის შესამცირებლად?

So how can we change this dynamic?

Are there concrete things we can do to reduce stress,

დავაახლოვოთ ოჯახი და

მოვამზადოთ ჩვენი შვილები ახალი ცხოვრებისთვის?

draw our family closer,

and generally prepare our children to enter the world?

ბოლო რამდენიმე წელი პასუხის ძიებას დავუთმე

I spent the last few years trying to answer that question,

მოგზაურბას, ოჯახებთან შეხვედრას, მკვლევარებთან საუბარს

traveling around, meeting families, talking to scholars,

დაწყებული მშვიდობის მომლაპარაკებლებიდან

experts ranging from elite peace negotiators

გაგრძელებული უორენ ბაფეტის ბანკირებით და დასრულებული სპეცრაზმელებით

to Warren Buffett's bankers to the Green Berets.

ვცდილობდი გამერკვია, რას აკეთებდნენ ბედნიერი ოჯახები სწორად

I was trying to figure out, what do happy families do right

და რა მესწავლა მათგან რომ ჩემი ოჯახი უფრო ბედნიერი გამეხადა

and what can I learn from them to make my family happier?

მინდა მოგითხროთ ერთ ოჯახზე

და რატომ ვფიქრობ რომ მათ გასაღებს მიაგნეს

I want to tell you about one family that I met,

გაზაფხული, კვირა დღე, საღამოს 7 საათია

and why I think they offer clues.

აიდაჰოში, ოჯახის 6 წევრი მაგიდისთან ზის< ფაერთიანებული

At 7 p.m. on a Sunday in Hidden Springs, Idaho,

კვირის მთავარი მოვლენის - ოჯახური შეკრების გარშემო

where the six members of the Starr family are sitting down

to the highlight of their week: the family meeting.

სტარები რიგოთი ამერიკული ოჯახია

ჩვეულებრივი ოჯახური პრობლემებით

The Starrs are a regular American family

დევიდი პროგრამისტია,

with their share of regular American family problems.

David is a software engineer. Eleanor takes care

ელეანორი უვლის 4 შვილს, 10 დან 15 წლამდე ასაკის

of their four children, ages 10 to 15.

ერთის მათემატიკის მასწავლებელი ქალაქის განაპირას ცხოვრობს

One of those kids tutors math on the far side of town.

მეორე ლაკროსზე დადის ქალაქის მეორე ნაწილში

ერთს აქვს ასპერგერის სინდრომი მეორეს - ADHD

One has lacrosse on the near side of town.

One has Asperger syndrome. One has ADHD.

ჩვენ ვცხოვრობდით სრულ ქაოსში - ამბობს ელეანორი

"We were living in complete chaos," Eleanor said.

შემდგომ სტარებმა გასაოცარი რამ გააკეთეს

What the Starrs did next, though, was surprising.

იმის მაგივრდა რომ დახმარებისთვის მეგობრებისთვის ან ოჯახისთვის მიემართათ

მათ მიმართეს დევიდის სამუშაო გარემოს

Instead of turning to friends or relatives,

they looked to David's workplace.

მათ მიმართეს Agile მენეჯმენტის მეთოდს

They turned to a cutting-edge program called agile development

რომელიც იაპონური მანუფაქტურიდან

that was just spreading from manufacturers in Japan

სილიკონ ველამდე გავრცელდა

to startups in Silicon Valley.

Agile-ში ადამიანები დაყოფილები არიან მცირე გუნდებად

სამუშაოს ასრულებენ წინასწარ განსაზღვულ მოკლედ დროში

In agile, workers are organized into small groups

მენეჯერების უზარმაზარ დავალებებისა ნაცვლად

and do things in very short spans of time.

გუნდი მართავს საკუთარ თავს

So instead of having executives issue grand proclamations,

უდმივი უკუკავშირი, ყოველდღიური განახლებული სესიები

the team in effect manages itself.

ყოველკვირეული მიმოხილვები და მუდმი ცვლილება

You have constant feedback. You have daily update sessions.

You have weekly reviews. You're constantly changing.

დევიდი ამბობს, რომ როდესაც მან ეს სისტემა სახლში დანერგა

David said when they brought this system into their home,

კერძოდ ოჯახური შეკრებები, გაიზარდა კომუნიკაციის ხარისხი ოჯახის წევრებს შორის

the family meetings in particular increased communication,

შემცირდა სტრესი, ყველა უფრო ბედნიერი გახდა

რადგან თავს გრძნობდნენ ერთიან ოჯახად

decreased stress, and made everybody

happier to be part of the family team.

როდესაც მე და ჩემმა მეუღლემ გადმოვიღეთ ეს ოჯახური შეხვედრები

When my wife and I adopted these family meetings and other techniques

და სხვა ტექნიკები ჩვენი 5 წლის ტყუპების ცხოვრებაში

into the lives of our then-five-year-old twin daughters,

ეს იყო უდიდესი ცვლილება, მათი დაბადების შემდეგ

it was the biggest single change we made since our daughters were born.

შეხვედრებს ქონდა დიდი ეფექტი

მიუხედავად იმისა რომ გრძელდებოდა 20 წუთზე ნაკლები

And these meetings had this effect

რა არის Agile და რატომ შეუძლია მას დახმარები

while taking under 20 minutes.

ისეთ განსხვავებულ გარემოში, როგორიც ოჯახია?

So what is Agile, and why can it help

with something that seems so different, like families?

1983 წელს, ჯეფ საზარლენდი მუშაობდა

ტექნოლოგიების სპეციალისტად ფინანსურ კომპანიაში

In 1983, Jeff Sutherland was a technologist

ის ფრუსტრირებული იყო, თუ როგორ იქმნებოდა პროგრამები

at a financial firm in New England.

კომპანიები მიყვებოდნენ ე.წ. "waterfall" მეთოდს

He was very frustrated with how software got designed.

სადაც აღამსრულებლები გასცემდნენ დავალებებს, რომელიც მდორედ მიედინებოდა

Companies followed the waterfall method, right,

ქვედა რგოლამდე - პროგრამისტებამდე

in which executives issued orders that slowly trickled down

რომელთაც აზრს არავინ ეკითხებოდა

to programmers below,

and no one had ever consulted the programmers.

პროექტების 83% ვარდებოდა

ისინი ან ძალიან გაბერილი იყო ან პროექტის დასასრულისთვის

Eighty-three percent of projects failed.

შედეგი რელევანტობას კარგავდა

They were too bloated or too out of date

საზარლენდს სურდა შეექმნა სისტემა, რომელიც იდეებს

by the time they were done.

არა მხოლოდ ზევიდან ქვედა რგოლამდე ჩაიტანდა, არამედ პირიქით ქვევიდან ზევით

Sutherland wanted to create a system where

ideas didn't just percolate down but could percolate up from the bottom

და რეალურ დროში დაიხვეწებოდა

30 წლის მანძილზე ის კითხულობდა ჰარვარდ ბიზნეს რევიუს

and be adjusted in real time.

სანამ წააწყდებოდა სტატიას სახელწოდებით:

He read 30 years of Harvard Business Review

"პროდუქტების განვითარების ახალი თამაში"

before stumbling upon an article in 1986

სადაც ნათქვამი იყო, რომ ბიზნესის ტემპი მნიშვნელოვად გაიზარდა

called "The New New Product Development Game."

სხვათაშორის ეს იყო 1986 წელი

It said that the pace of business was quickening --

და ყველაზე წარმატებული კომპანიები არიან ისინი ვინც ინარჩუნებს მოქნილობას

and by the way, this was in 1986 --

and the most successful companies were flexible.

განსაკუთრებით ტოიოტას და Canon-ის მაგალითები და მათი

ადაპტირების უნარი შედარებული იყო

It highlighted Toyota and Canon

and likened their adaptable, tight-knit teams to rugby scrums.

ცნობილი ევროპული თამაშის რაგბის კომპონენტთან - შეჭიდებასთან.

როგორც მან მითხრა, ვნახეთ და ვთქვით - "ეგ არის"

As Sutherland told me, we got to that article,

საზარლენდის სისტემაში კომპანიები არ იყენებენ დიდ,

and said, "That's it."

მასიურ პროექტებს, რომელიც გრძელდება 2 წელიწადი.

In Sutherland's system, companies don't use

large, massive projects that take two years.

ისინი აკეთებენ პროექტებს ნაწილ-ნაწილ მცირე ნაბიჯებით

პროექტის თითო ნაწილი გრძელდება არაუმეტეს 2 კვირისა

They do things in small chunks.

იმის მაგივრად რომ ამოცანა ჟღერდეს “გადაეშვით იმ ბუნკერში

Nothing takes longer than two weeks.

და მოიტანეთ მობილური ტელეფონი ან სოციალური ქსელი”

So instead of saying, "You guys go off into that bunker

and come back with a cell phone or a social network,"

ჟღერს ამგვარად - “წადით და მოიფიქრეთ ერთი ელემენტი,

მოიტანეთ, განვიხილოთ და დავნერგოთ”

you say, "You go off and come up with one element,

თქვენ აღწევთ წარმატებას და განიცდით წარუმატებლობას ძალიან სწრაფად.

then bring it back. Let's talk about it. Let's adapt."

You succeed or fail quickly.

დღესდღეობით Agile გამოიყენება ასობით ქვეყანაში

ნელ-ნელა აღწევს მართვის პროცესებში

Today, agile is used in a hundred countries,

ხალხმა ამ ტექნიკების გამოყენება

and it's sweeping into management suites.

ოჯახებში დაიწყო

Inevitably, people began taking some of these techniques

ბლოგები დაიწერა, გზამკვლევები და ინსტრუქციები შეიქმნა

and applying it to their families.

საზარლენდმა მითხრა რომ მათ

You had blogs pop up, and some manuals were written.

AGile მადლოერების დღეც კი აქვთ

Even the Sutherlands told me that they had

სადაც ერთი ჯგუფი ადამიანებისა ამზადებს სადილს

an Agile Thanksgiving,

მეორე მაგიდას აწყობს, მესამე სტუმრებს ხვდება და ეპატიჟება.

where you had one group of people working on the food,

one setting the table, and one greeting visitors at the door.

მან თქვა რომ ეს საუკეთესი დღესასწაული იყო მის ცხოვრებაში.

Sutherland said it was the best Thanksgiving ever.

მოდით ავიღოთ ერთი პრობლემა, რომელის წინაშე ნებისმიერი ოჯახი დგება

გიჟური დილა - და ვისაუბროთ თუ როგორ შეუძლია Agile მიდომას აქ დახმარება

So let's take one problem that families face,

მთავარი არის ანგარიშვალდებულება,

crazy mornings, and talk about how agile can help.

გუნდი იყენებს საინფორმაციო დაფას

A key plank is accountability,

რომელზეც ყველაფერი აღრიცხულია

so teams use information radiators,

these large boards in which everybody is accountable.

სტარებმა, როდესაც ისინი ამ მეთოდს ოჯახში ნერგავდნენ

შეიმუშავეს დილის სამუშაოების სია

So the Starrs, in adapting this to their home,

სადაც ყველა ბავშვი მიდიოდა და მონიშნავდა თავის გასაკეთებელ სამუშაოს გრაფას

created a morning checklist

in which each child is expected to tick off chores.

როდესაც მათ დილით ვესტუმრე, ელეანორი ჩამოვიდა ქვედა სართულზე

დაისხა ფინჯანი ყავა,

So on the morning I visited, Eleanor came downstairs,

დაჯდა სავარძელში

poured herself a cup of coffee, sat in a reclining chair,

ტკბილად ესაუბრებოდა თითოეულ შვილს

and she sat there,

kind of amiably talking to each of her children

რომლებიც ერთმანეთის მიყოლებით ჩამოდიოდნენ ზედა სართულიდან

მონიშნავდნენ სიაში თავის სამუშაოს გრაფას, მოიმზადებდნენ საუზმეს

as one after the other they came downstairs,

კვლავ მონიშნავდნენ გრაფას, ჩაალაგებდნენ გასარეცხ ჭურჭელს თავის ადგილას

checked the list, made themselves breakfast,

ისევ მონიშნავდნენ გრაფას, აჭმევდნენ შინაურ ცხოველებს, ან გააკეთებდნენ იმას რაც სიაში ქონდათ მონიშნული

checked the list again, put the dishes in the dishwasher,

rechecked the list, fed the pets or whatever chores they had,

ისევ მონიშნავდნენ გრაფას, აიღებდნენ საკუთარ ნივთებს

და მიდიოდნენ ავტობუსისკენ

checked the list once more, gathered their belongings,

ეს იყო ყველაზე გასაოცარი ოჯახური დინამიკა, რაც კი ოდესმე მინახავს.

and made their way to the bus.

It was one of the most astonishing family dynamics I have ever seen.

როდესაც მე შევეწინააღმდეგე, რომ ეს არასოდეს იმუშავებდა ჩემს ოჯახში

რომ ჩვენს შვილებს გაცილებით მეტი მეთვალყურეობა ჭირდებათ

And when I strenuously objected this would never work in our house,

ელეანორმა შემომხედა

our kids needed way too much monitoring,

ასეც ვიფიქრე - თქვა მან

მეც ასე ვუთხარი დევიდს, მოაშორე შენი სამსახური ჩემი სამზარეულოდან

Eleanor looked at me.

"That's what I thought," she said.

მაგრამ ვცდებოდი

"I told David, 'keep your work out of my kitchen.'

მე მივუბრუნდი დევიდს და ვკითხე - მაინც რატომ მუშაობს ეს მეთოდი?

But I was wrong."

ნუ დააკნინებთ ამ მეთოდის მნიშვნელობას - მითხრა მან

So I turned to David: "So why does it work?"

He said, "You can't underestimate the power of doing this."

და მონიშნა გრაფა

სამუშაო გარემოში დიდებს ეს უყვართ

And he made a checkmark.

პატარებისთვის კი ეს სამოთხეა

He said, "In the workplace, adults love it.

იმ კვირას, როდესაც ჩვენ წარვადგინეთ დილის ჩამონათვალი დაფაზე

With kids, it's heaven."

The week we introduced a morning checklist into our house,

ამან ნახევრამდე შეამცირა მშობლოს ყვირილი (სიცილი)

it cut parental screaming in half. (Laughter)

მაგრამ რეალური ცვლილება, მხოლოდ საოჯახო შეკრებებზე დავინახეთ

But the real change didn't come until we had these family meetings.

Aგile მეთოდის მიხედვით ჩვენ სამ კითხვას ვსვამთ

რა გაკეთდა, რა წავიდა კარგად ამ კვირაში?

So following the agile model, we ask three questions:

რა არ წავიდა კარგად და რაზე ვთანხმდებით რომ ვიმუშავებთ მომდევნო კვირაში?

What worked well in our family this week,

what didn't work well, and what will we agree to work on in the week ahead?

ყველა წამოიძახებს საკუთარ მოსაზრებებს

Everyone throws out suggestions

და ჩვენ ვირჩევთ ორს, რომელზეც ვიმუშავებთ

and then we pick two to focus on.

And suddenly the most amazing things started coming out of our daughters' mouths.

და მოულოდნელად რაღაც გასაოცარი წარმოითქმის ჩვენი გოგონასგან

რა მოხდა კარგი ამ კვირაში?

What worked well this week?

Getting over our fear of riding bikes. Making our beds.

მე დავძლიე ველოსიპედის ტარების შიში, მივეჩვიე საწოლის გასწორებას ყოველ დილით.

What didn't work well? Our math sheets,

რას ვერ გავუმკლავდით? მათემატიკის ამოცანებს

or greeting visitors at the door.

და სახლში მოსულ სტუმრებთან მისალმებას

Like a lot of parents, our kids are something like Bermuda Triangles.

როგორც ბევრი მშობლისთვის, ჩვენი შვილები ხანდახან ბერმუდის სამკუთხედები არიან ჩვენთვის

თითქოს უამრავი იდეა შედის მათში, მაგრამ იშვიათად გამოედინება მათგან რაიმე

Like, thoughts and ideas go in, but none ever comes out,

ვგულისხმობ გულწრფელ იდეებს

I mean at least not that are revealing.

This gave us access suddenly to their innermost thoughts.

და უცებ ამ ყველაფერმა გზა გაგვიხსნა მათი ყველაზე ღრმა ფიქრებამდე.

მაგრამ ყველაზე გასაკვირი ნაწილი იყო

But the most surprising part was when we turned to,

what are we going to work on in the week ahead?

როდესაც მივადექით თუ რას ვაკეთებთ მომდევნო კვირას?

ყველაზე მნიშვნელოვანი Agile-ში

You know, the key idea of agile is that

გუნდების მიერ თვითმართვაა

teams essentially manage themselves,

and it works in software and it turns out that it works with kids.

ეს თანაბრად მუშაობს როგორც აიტი პროექტებში, ასევე ბავშვებთან

ჩენს შვილებს ძალიან უყვართ ეს პროცესი

Our kids love this process.

მათ უჩნდებათ ახალი იდეები

So they would come up with all these ideas.

"დავხვდეთ და მივესალმოთ 5 სტუმარს ამ კვირაში

You know, greet five visitors at the door this week,

და მივიღებთ დაძინებამდე 10 წუთით მეტს საკითხავად"

get an extra 10 minutes of reading before bed.

"დავუშავებთ ვინმეს რამეს და დავემშვიდობებით დესერტს ერთი თვით"

Kick someone, lose desserts for a month.

აღმოჩნდა რომ ჩვენი გოგოები პატარა სტალინები არიან

It turns out, by the way, our girls are little Stalins.

და ხშირად გვიწევს მათი შეჩერება.

We constantly have to kind of dial them back.

ბუნებრივია არის განსხვავება

Now look, naturally there's a gap between

their kind of conduct in these meetings and their behavior the rest of the week,

თუ როგორ იქცევიან საოჯახო შეხვედრებზე და შემდგომ კვირის განმავლობაში

მაგრამ ეს დიდად არ გვადარდებს

but the truth is it didn't really bother us.

თითქოს ჩვენ წინასწარ ვდებთ რაღაც ქსელის მაგვარს მიწის ქვეშ

It felt like we were kind of laying these underground cables

that wouldn't light up their world for many years to come.

რომელიც ბევრი წლის შემდეგ გაანათებს

სამი წლის შემდეგ - ჩვენი გოგონები თითქმის 8 წლისები არიან

Three years later -- our girls are almost eight now --

კვლავ ვმართავთ ოჯახურ შეხვედრებს.

We're still holding these meetings.

My wife counts them among her most treasured moments as a mom.

ჩემი მეუღლე ამ წუთებს ჯილდოს ეძახის მისთვის როგორც დედისთვის.

მაშ ასე, რა ვისწავლეთ?

So what did we learn?

სიტყვა Agile ლექსიკონში გაჩნდა 2001 წელს

The word "agile" entered the lexicon in 2001

მას შემდეგ, რაც ჯეფ საზარლენდი თავის თანამოაზრეებთან ერთად

when Jeff Sutherland and a group of designers

met in Utah and wrote a 12-point Agile Manifesto.

წავიდა იუტაში და დაწერეს Agile მანიფესტი

I think the time is right for an Agile Family Manifesto.

მე ვფიქრობ მოვიდა დრო დაიწეროს Agile მანიფესტი ოჯახისათვის

I've taken some ideas from the Starrs and from many other families I met.

რაღაც იდეები სტარების ოჯახისგან ავიღე, რაღაცეები სხვა ოჯახებისგან რომელიც გავიცანი

I'm proposing three planks.

გთავაზობთ სამ პუნქტს:

Plank number one: Adapt all the time.

პუნქტი ნომერი პირველი: გამოიყენეთ, დანერგეთ, მოირგეთ მუდმივად.

როდესაც მე მშობელი გავხდი, იცით რას მივხვდი?

When I became a parent, I figured, you know what?

ჩვენ დავნერგავთ რამოდენიმე წესს და მივყვებით მას

We'll set a few rules and we'll stick to them.

That assumes, as parents, we can anticipate every problem that's going to arise.

ჩვენ დავუშვით, რომ როგორც მშობლებს შეგვეძლო გვეწინასწარმეტყველა ყველა ის პრობლემა

We can't. What's great about the agile system

რომელიც წამოიწეოდა. ჩვენ ეს ვერ შევძელით. ეს არის სწორედ Agile სისტემაში

რომ შენ შეგიძლია მუდმივად ცვალო მიდგომები

is you build in a system of change

და უპასუხო ცვლილებებს რეალურ დროში

so that you can react to what's happening to you in real time.

ეს გავს, როგორც ამბობენ ინტერნეტის სამყაროში

It's like they say in the Internet world:

თუ შენ აკეთებ იმას რასაც აკეთებდი 6 თვის წინ,

if you're doing the same thing today you were doing six months ago,

შენ რაღაცას არასწორად აკეთებ.

you're doing the wrong thing.

მშობლებს ძალიან ბევრის სწავლა შეგვიძლია ამ მიდგომებიდან

Parents can learn a lot from that.

But to me, "adapt all the time" means something deeper, too.

მაგრამ ჩემთვის “ადაპტირდი მუდმივად” ნიშნავს უფრო ღრმას

ჩვენ უნდა დავიხსნათ მშობლები “გიჟის პერანგებიდან”

We have to break parents out of this straitjacket

და გავანთავისუფლოთ იმ იდეებიდან რომ ოჯახში

that the only ideas we can try at home

are ones that come from shrinks or self-help gurus

მხოლოდ იმ მეთოდების გამოყენება შეგვიძლია

რომელსაც ფსიქოლოგები და ოჯახის ექსპერტები გვირჩევენ

or other family experts.

საქმე იმაშია რომ მათი იდეები მოძველდა,

The truth is, their ideas are stale,

მსოფლიოში იმდენი იმდენი ახალი იდეაა იმასთან დაკავშირებით

whereas in all these other worlds there are these new ideas

to make groups and teams work effectively.

თუ როგორ უნდა იყოს გუნდი უფრო ეფექტური.

მოდით ავიღოთ რამოდენიმე მაგალითი

Let's just take a few examples.

Let's take the biggest issue of all: family dinner.

ავიღოთ ყველაზე რთული საკითხი: ოჯახური სადილი

ყველამ იცის რომ საერთო ოჯახური სადილი

Everybody knows that having family dinner

ძალიან სასარგებლოა ჩვენი შვილებისთვის

with your children is good for the kids.

მაგრამ რამდენი ჩვენგანისთვის ეს ასე არ მუშაობს?

But for so many of us, it doesn't work in our lives.

ერთხელ შევხვდი ცნობილ შეფ მზარეულს ნიუ ორლეანში, რომელმაც მითხრა

I met a celebrity chef in New Orleans who said,

“არაა პრობლემა, მე შევცვლი საოჯახო სადილის დროს”

"No problem, I'll just time-shift family dinner.

არ ვარ სახლში და ვერ ვაკეთებთ საოჯახო სადილს?

I'm not home, can't make family dinner?

We'll have family breakfast. We'll meet for a bedtime snack.

მოვაწყობთ საოჯახო საუზმეს. ან შევხვდებით ძილის წინ და წავიხემსებთ.

We'll make Sunday meals more important."

უფრო მნიშვნელოვანს გავხდით კვირა დღის სადილს"

And the truth is, recent research backs him up.

სიმართლე კი იმაშია, რომ კვლევებმა დაადასტურა მისი სიმართლე

მხოლოდ 10 წუთია პროდუქტიული

It turns out there's only 10 minutes of productive time

ნებისმიერ საოჯახო სადილში

in any family meal.

The rest of it's taken up with "take your elbows off the table" and "pass the ketchup."

დანაჩენი დრო შედგება: აიღე იდაყვები მაგიდიდან და გადმომაწოდე კეტჩუპი

თქვენ შეგიძლიათ აიღოთ ის 10 წუთი

You can take that 10 minutes and move it

და გადაიტანოთ ნებისმიერ ოჯახურ აქტივობაში, სარგებელი იგივე იქნება

to any part of the day and have the same benefit.

ასე რომ სადილის დრო შეცვლადია და სწორედ ამას ეწოდება ადაპტირება

So time-shift family dinner. That's adaptability.

ერთმა გარემოს ფსიქოლოგიის სპეციალისტმა მითხრა

An environmental psychologist told me,

"If you're sitting in a hard chair on a rigid surface,

“თუ თქვენ ზიხართ მყარ სკამზე და ეს სკამი მყარ ზედაპირზე დგას,

თქვენ უფრო მკაცრი ხართ

you'll be more rigid.

If you're sitting on a cushioned chair, you'll be more open."

თუ რბილ სკამზე - უფრო ღია ხართ

როდესაც შვილებს ჭკუას არიგებთ

She told me, "When you're discipling your children,

დაჯექით სწორ სკამზე ბალიშით,

sit in an upright chair with a cushioned surface.

დიალოგი უკეთესად წარიმართება”

The conversation will go better."

My wife and I actually moved where we sit for difficult conversations

მე და ჩემმა მეუღლემ შევცვალეთ ის ადგილი სადაც რთულ საუბრებს ვმართავდით

მე მაღალზე ვიჯექი, ძლიერის პოზიციაში.

because I was sitting above in the power position.

ასე რომ შეცვალე დასაჯდომი ადგილი, ესეც ადაპტირებადია.

So move where you sit. That's adaptability.

The point is there are all these new ideas out there.

არსი იმაშია რომ გარსემო უამრავი კარგი იდეაა,

რომელსაც უნდა ჩავეჭიდოთ მშობლები

We've got to hook them up with parents.

ანუ პუნქტი ნომერი პირველი: ადაპტირდი ყოველ წუთას

So plank number one: Adapt all the time.

Be flexible, be open-minded, let the best ideas win.

იყავი მოქნილი, ღია, დაე საუკეთესო იდეებმა გაიმარჯვონ.

Plank number two: Empower your children.

პუნქტი ნომერი ორი: მიეცით ბავშვებს უფლება

Our instinct as parents is to order our kids around.

ჩვენი ინსტიქტი, როგორც მშობლის არის მივუთითოთ ჩვენს შვილებს.

It's easier, and frankly, we're usually right.

ეს უფრო მარტივია და გულახდილად რომ ვთქვათ ჩვენ როგორც წესი მართლებიც ვართ

ტყუილად არ არის რომ არის რამოდენიმე სისტემა,

There's a reason that few systems have been more

waterfall over time than the family.

რომელიც უფრო “თანმიმდევრული ” ვიდრე ოჯახი

მაგრამ ერთი დიდი გაკვეთილი რაც ვისწავლეთ

But the single biggest lesson we learned

არის რომ წაიყვანო ჩანჩქერი საპირისპირო მხარეს რამდენადაც შესაძლებელია

is to reverse the waterfall as much as possible.

Enlist the children in their own upbringing.

ჩართეთ ბავშვები საკუთარი თავების აღზრდაში

სწორედ გუშინ გვქონდა ოჯახური შეკრება

Just yesterday, we were having our family meeting,

სადაც გადავწყვიტეთ რომ ვიმუშაოთ საკუთარი თავის კონტროლზე

and we had voted to work on overreacting.

So we said, "Okay, give us a reward and give us a punishment. Okay?"

ჩვენ ვთქვით, კარგი, მოგვეცით ჯილდო და მოგვეცით სასჯელი

So one of my daughters threw out, you get five minutes of overreacting time all week.

ერთ-ერთი ჩემმა გოგონამ შემოგვთავაზა, რომ მთელი კვირის განმავლობაში გვაქვს 5 წუთი სკანდალისთვის

ჩვენ თითქოს მოგვეწონა თავიდან,

So we kind of liked that.

მაგრამ შემდეგ მისმა დამ დაიწყო სისტემის დახვეწა

But then her sister started working the system.

მან თქვა: შემიძლია მქონდეს ერთი ხუთწუთიანი სკანდალის მოწყობის უფლება?

She said, "Do I get one five-minute overreaction

or can I get 10 30-second overreactions?"

თუ შემიძლია მქონდეს ათი 30 წამიანი სკანდალი უფლება?

ძალიან მომეწონა. გაანაწილონ დრო როგორც თვითონ უნდათ.

I loved that. Spend the time however you want.

ახლა კი სასჯელი. კარგი

Now give us a punishment. Okay.

If we get 15 minutes of overreaction time, that's the limit.

თუ გვაქვს 15 წუთი სკანდალისთვის, ესაა ლიმიტი, მაშინ

Every minute above that, we have to do one pushup.

ყოველ დამატებით წუთზე უნდა გავაკეთოთ ერთი აზიდვა.

So you see, this is working. Now look, this system isn't lax.

ხედავთ, სისტემა მუშაობს. უყურეთ, ეს სისტემა არ არის სისუსტე,

ძალიან ბევრი რჩება მაინც მშობლის ძალაუფლება

There's plenty of parental authority going on.

But we're giving them practice becoming independent,

მაგრამ ჩვენ ვაძლევთ მათ უფლებას იყვნენ უფრო დამოუკიდებლები

რაც ბუნებრივია ჩვენი საბოლოო მიზანია.

which of course is our ultimate goal.

წამოსვლის წინ, სანამ აქ მოვიდოდი,

Just as I was leaving to come here tonight,

ჩემმა გოგონამ დაიწყო ყვირილი

one of my daughters started screaming.

მეორემ თქვა “ჰიპერ რეაქცია, ჰიპერ რეაქცია”

The other one said, "Overreaction! Overreaction!"

and started counting, and within 10 seconds it had ended.

და დაიწყო დათვლა, 10 წამში დაასრულა სკანდალი

To me that is a certified agile miracle.

ჩემთვის ეს არის სერტიფიცირებული Agile საოცრება

(სიცილი) (აპლოდისმენტები)

(Laughter) (Applause)

And by the way, research backs this up too.

და სხვათაშორის კვლევებმაც დაადასტურა,

Children who plan their own goals, set weekly schedules,

ბავშვები რომლებიც გეგმავენ საკუთარ მიზნებს, ადგენენ ყოველკვირეულ გეგმებს

evaluate their own work build up their frontal cortex

და თვითონ აფასებენ საკუთარ შრომას, ავითარებენ თავის ტვინის ფრონტალურ ზონას

and take more control over their lives.

და მეტად აკონტროლებენ საკუთარ ცხოვრებას.

The point is, we have to let our children succeed on their own terms,

არსი იმაშია, რომ ჩვენ ჩვენს შვილებს უნდა მივანდოთ თუ რა ვადებში და პირობებში მიაღწევენ წარმატებას

და დიახ, ზოგჯერ წარუმატებლობაც განიცადონ.

and yes, on occasion, fail on their own terms.

მე ვესაუბრებოდი უორენ ბაფეტის ბანკირს

I was talking to Warren Buffett's banker,

რომელმაც დამადანაშაულა, რომ არ ვაძლევ უფლებას შვილებს

and he was chiding me for not letting my children

დაუშვან შეცდომები საკუთარ ხარჯზე.

make mistakes with their allowance.

მე ვუთხარი - "და ყველაფერი წყალში რომ გადაყარონ?"

And I said, "But what if they drive into a ditch?"

მან მიპასუხა, "ჯობია მაშინ შეცდნენ

როცა 6 დოლარი აქვთ, ვიდრე მაშინ როცა 60 ათასი შემოსავალი

He said, "It's much better to drive into a ditch

with a $6 allowance than a $60,000-a-year salary

და 6 მილიონი მემკვიდრეობა"

მოკლედ არსი იმაშია რომ მივცეთ უფლება ჩვენს შვილებს.

or a $6 million inheritance."

So the bottom line is, empower your children.

პუნქტი ნომერი სამი: მოუყევით შვილებს თქვენი ამბები

Plank number three: Tell your story.

ადაპტირება - არაჩვეულებრივია, მაგრამ საჭიროა საყრდენი პრინციპები

Adaptability is fine, but we also need bedrock.

ჯიმ კოლინზმა, ავტორი წიგნისა “კარგიდან საუკეთესომდე”

მითხრა რომ წარმატებულ ორგანიზაციებს

Jim Collins, the author of "Good To Great,"

საერთო ორი რამ აქვთ

told me that successful human organizations of any kind

ისინი ინარჩუნებენ ძირითად პრინციპებს და ხელს უწყობენ პროგრესს.

have two things in common:

they preserve the core, they stimulate progress.

Agile არის ძალიან კარგი ინსტრუმენტი პროგრესის სტიმულირებისთვის

მაგრამ კვლავ გვესმის, "შეინარჩუნე მთავარი"

So agile is great for stimulating progress,

but I kept hearing time and again, you need to preserve the core.

მაგრამ როგორ გავაკეთოთ ეს?

კონიზი გვასწავლიდა თუ როგორ გავაკეთოთ ის

So how do you do that?

რასაც ბიზნესები აკეთებენ - განვსაზღვროთ ჩვენი მიზანი

Collins coached us on doing something

და ამავდროულად შევინარჩუნოთ მთავარი ღირებულებები.

that businesses do, which is define your mission

და ის გაგვიძღვა ოჯახური მისიის განაცხადის ჩამოყალიბების პროცესში

and identify your core values.

So he led us through the process of creating a family mission statement.

ჩვენ გავაკეთეთ კორპორატიული გასვლითი ღონისძიების ოჯახური ვერსია

ჩვენ გვქონდა პიჟამა ფართი

We did the family equivalent of a corporate retreat.

მე მოვამზადე პოპკორნი. პრინციპში ერთი დამეწვა, ამიტომ ორი გავაკეთე

We had a pajama party.

I made popcorn. Actually, I burned one, so I made two.

ჩემმა მეუღლემ მოიტანა ფლიფჩარტი

და ჩვენ გვქონდა არაჩვეულებრივი დიალოგი - რა არის ჩვენთვის მნიშვნელოვანი?

My wife bought a flip chart.

რა ღირებულებებს მივყვებით?

And we had this great conversation, like, what's important to us?

საბოლოოდ მივედით 10 მთავარ ღირებულებამდე

What values do we most uphold?

ჩვენ ვართ მოგზაურები და არა ტურისტები

And we ended up with 10 statements.

ჩვენ არ გვიყვარს დილემები. ჩვენ გვიყვარს გამოსავალი

We are travelers, not tourists.

We don't like dilemmas. We like solutions.

და კვლავ, კვლევები აჩვენებს, რომ მშობლებმა ნაკლები უნდა იდარდონ

Again, research shows that parents should spend less time

თუ რას აკეთებენ არასწორად

და მეტი იფიქრონ იმაზე თუ რას აკეთებენ სწორად

worrying about what they do wrong

and more time focusing on what they do right,

ნაკლები იდარდონ ცუდ პერიოდებზე და ააშენონ ბევრი კარგი

worry less about the bad times and build up the good times.

ოჯახური მისიის განაცხადი არის არაჩვეულებრივი გზა იმის განსასაზღვრად

თუ რას აკეთებთ სწორად.

This family mission statement is a great way to identify

რამოდენიმე კვირის შემდეგ, დაგვირეკეს სკოლიდან.

what it is that you do right.

ერთ-ერთმა ჩვენმა გოგომ სკოლაში იჩხუბა.

A few weeks later, we got a call from the school.

ჩვენ დარდი დავიწყეთ, ნუთუ ჩვენი გოგონა ჩხუბისთავია?

One of our daughters had gotten into a spat.

ჩვენ არ ვიცოდით რა გვექნა

And suddenly we were worried, like, do we have a mean girl on our hands?

და დავუძახეთ მას ჩემს კაბინეტში

სადაც ოჯახის მისიის განაცხადი გაკრულია კედელზე

And we didn't really know what to do,

და ჩემმა მეუღლემ უთხრა: რომელიმე მათგანი შეესაბამება ამ შემთხევას?

so we called her into my office.

The family mission statement was on the wall,

and my wife said, "So, anything up there seem to apply?"

მან შეხედა სიას და ამბობს:

"გავაერთიანოდ ადამიანები"

And she kind of looked down the list, and she said,

და ჩვენ უცებ მივხვდით როგორ უნდა წაგვეყვანა საუბარი.

"Bring people together?"

Suddenly we had a way into the conversation.

კიდევ ერთი ხერხი, რომ ჩვენი ამბები მოვუყვეთ ჩენს შვილებს არის

ვუამბოთ თუ საიდან მოდიან ისინი.

Another great way to tell your story

is to tell your children where they came from.

მკვლევარებმა "ემორიში" მისცეს ბავშვებს ტესტი

“რა იცით”

Researchers at Emory gave children a simple

იცით სად დაიბადნენ თქვენი ბებია და ბაბუა?

"what do you know" test.

სად დადიოდნენ სკოლაში თქვენი მშობლები?

Do you know where your grandparents were born?

იცით თქვენი ოჯახის წევრებიდან რომელს

Do you know where your parents went to high school?

გადაუტანია სერიოზული ავადმყოფობა?

Do you know anybody in your family

who had a difficult situation, an illness, and they overcame it?

იმ ბავშვებმა რომელთან ტესტში მაღალი ქულა აიღეს

The children who scored highest on this "do you know" scale

ქონდათ მაღალი თვითშეფასება და საკუთარი ცხოვრების კონტროლის განცდა.

had the highest self-esteem and a greater sense they could control their lives.

ეს ტესტი იყო კარგი საშუალება

The "do you know" test was the single biggest predictor

ემოციური სიჯანსაღის და ბედნიერების აღმოსაჩენად

კვლევის ავტორმა მითხრა რომ

of emotional health and happiness.

იმ ბავშვებს რომელთანც აქვთ განცდა რომ რაღაც დიდი ნარატივის ნაწილნი არიან

As the author of the study told me,

children who have a sense of -- they're part of a larger narrative

მაღალი თვითშეფასება აქვთ

ასე რომ ჩემი ბოლო პუნქტია - მოუყევით თქვენი ისტორია

have greater self-confidence.

მოუყევით თქვენი ოჯახური ისტორიების პოზიტიური მომეტები

So my final plank is, tell your story.

Spend time retelling the story of your family's positive moments

და თუ როგორ გადალახეთ ნეგატიურები

თუ თქვენ მისცემთ შვილებს ამ ბედნიერ ნარატივს

and how you overcame the negative ones.

თქვენ აძლევთ მათ ინსტრუმენტს გახდნენ უფრო ბედნიერები.

If you give children this happy narrative,

you give them the tools to make themselves happier.

მე მიყავი მოზარდი, როდესაც პირველად წავიკიტხე “ანა კარენინა”

და მისი ცნობილი დასაწყისი

I was a teenager when I first read "Anna Karenina"

“ყველა ბედნიერი ოჯახი ერთმანეთს გავს,

and its famous opening sentence,

ყველა უბედური ოჯახი თავისებურადაა უბედური”

"All happy families are alike.

Each unhappy family is unhappy in its own way."

როდესაც ეს პირველად წავიკითხე, გავიფიქრე: “ეს უაზრობაა,

When I first read that, I thought, "That sentence is inane.

ბუნებრივია ყველა ბედნიერი ოჯახი არ არის ერთნაირი”

Of course all happy families aren't alike."

მაგრამ როდესაც ამ პროექტზე დავიწყე მუშაობა

აზრი შევიცვალე

But as I began working on this project,

უახლოესმა კვლევებმა, პირველად მოგვცა საშუალება

I began changing my mind.

Recent scholarship has allowed us, for the first time,

ამოგვეცნო ის აგური

რომლითან არის ნაშენები ყველა წარმატებული ოჯახი

to identify the building blocks

მე ვახსენე სამი მათგანი:

that successful families have.

ადაპტირდით მუდმივად, მიეცით უფლებები თქვენს შვილებს და მოუყევით თქვენი ისტორიები.

I've mentioned just three here today:

Adapt all the time, empower the children, tell your story.

შესაძლებელია ამდენი წლის შემდეგ ვთქვათ რომ ტოლსტოი მართალი იყო?

Is it possible, all these years later, to say Tolstoy was right?

მგონი პასუხი არის - დიახ.

The answer, I believe, is yes.

როდესაც ლევ ტოლსტოი იყო ხუთი წლის

მასთან მივიდა მისი ძმა ნიკალაი

When Leo Tolstoy was five years old,

და უთხრა, რომ მან ამოკაწრა ბედნიერების უნივერსალური საიდუმლო

his brother Nikolay came to him

and said he had engraved the secret to universal happiness

მწვანე ჯოხზე. რომელიც დამალა ხეობაში,

on a little green stick, which he had hidden

ოჯახურ მამულებში რუსეთში

in a ravine on the family's estate in Russia.

ის ჯოხი რომ გვეპოვა, მთელი კაცობრიობა ბედნიერი იქნებოდა

If the stick were ever found, all humankind would be happy.

ტოლსტოი შეპყრობილი იყო იმ ჯოხით, მაგრამ ვერასოდეს იპოვა

Tolstoy became consumed with that stick, but he never found it.

მან დაიბარა დაემარხათ იმ ხევში, სადაც ფიქრობდა რომ დამალული იყო ჯოხი

In fact, he asked to be buried in that ravine where he thought it was hidden.

ის კვლავ იქ წევს, დაფარული მწვანე მოლით.

He still lies there today, covered in a layer of green grass.

ეს ისტორია ჩემთვის არის

საბოლოო გაკვეთილი, რომელიც მივიღე

That story perfectly captures for me

ბედნიერება არ არის რისი პოვნაც ჩვენ შეგვიძლია

the final lesson that I learned:

ბედნიერება არის ის რასაც ვქმნით

Happiness is not something we find,

it's something we make.

ნებისმიერი ვინც შეხედავს წარმატებულ ორგანიზაციებს

Almost anybody who's looked at well-run organizations

დაახლოებით იგივე დასკვნამდე მივა

სიდიადე - ეს არ არის გარემოებების საკითხი.

has come to pretty much the same conclusion.

ეს არჩევანის საკითხია.

Greatness is not a matter of circumstance.

არ არის საჭირო რაიმე დიდი გეგმის შედგენა. თქვენ არ გჭირდებათ “ჩანჩქერი” მიდგომა

It's a matter of choice.

You don't need some grand plan. You don't need a waterfall.

თქვენ გჭირდებათ მოკლე ნაბიჯები,

პატარა გამარჯვებების დაგროვება

You just need to take small steps,

და მიისწრაფოდეთ იმ მწვანე ჯოხისკენ.

accumulate small wins,

და ბოლოს, შეიძლება ეს ყველაზე მთავარი გაკვეთილი იყოს

keep reaching for that green stick.

In the end, this may be the greatest lesson of all.

რა არის ბედნიერი ოჯახის საიდუმლო? მცდელობა.

What's the secret to a happy family? Try.

(აპლოდისმენტები)

(Applause)