Verna Myers: How to overcome our biases? Walk boldly toward them

ورنا میرز: چطور بر پیشداوری‎های‎مان غلبه کنیم؟ جسورانه یه سمت‎شان گام بردارید

Translator: Leila Ataei Reviewer: soheila Jafari

I was on a long road trip this summer,

تابستان گذشته توی یک سفر جاده ایی طولانی بودم

and I was having a wonderful time listening

و داشتم از شنیدن کتاب صوتی"ایزابل ویلکرسن"

to the amazing Isabel Wilkerson's "The Warmth of Other Suns."

به نام " گرمای خورشیدهای دیگر" لذت میبردم.

It documents six million black folks fleeing the South from 1915 to 1970

این کتاب فرار شش میلیون سیاه پوست را از جنوب در سالهای ۱۹۱۵ تا ۱۹۷۰ به تصویر کشیده

looking for a respite from all the brutality

که در جستجوی یک نفس آسوده و فرار از انواع خشونت‎ها

and trying to get to a better opportunity up North,

و در پی دستیابی به فرصتهای بهتر به سمت شمال فرار کرده بودند.

and it was filled with stories of the resilience and the brilliance

این کتاب مملو از داستانهای مقاومت و شجاعت

of African-Americans,

آمریکاییهای آفریقایی تبار است

and it was also really hard to hear all the stories of the horrors

و واقعا شنیدن داستانهای خشونت بار و حقارت بار

و تحقیر کردن ها بسیار سخت بود.

It was especially hard to hear about the beatings and the burnings

مخصوصا شنیدن داستان کتک زدن ها و سوزاندنها

and the lynchings of black men.

و یا بدون مجازات کشتن سیاه پوستان.

And I said, "You know, this is a little deep.

و بعد به خودم گفتم ": میدونی چیه؟ این (داستان) کمی سنگینه"

I need a break. I'm going to turn on the radio."

باید یه کم استراحت کنم، بذار رادیو را روشن کنم

I turned it on, and there it was:

و رادیو را روشن کردم و چنین شنیدم:

Ferguson, Missouri,

شهر فرگوسن، ایالت میسوری

Michael Brown,

"مایکل براون"

18-year-old black man,

جوان ۱۸ ساله سیاه پوست

unarmed, shot by a white police officer, laid on the ground dead,

که غیر مسلح بوده، توسط پلیس کشته شده و جسدش برای چهار

blood running for four hours

ساعت زمین را آغشته به خون خود کرده

while his grandmother and little children and his neighbors watched in horror,

و مادربزرگش، کودکان و همسایگان وحشتزده این همه را تماشا میکرده اند،

and I thought,

و چیزی که من فکر کردم

here it is again.

این بود که : باز این خشونت و وحشیگری

This violence, this brutality against black men

علیه سیاه پوستان که برای قرنها وجود داشته

has been going on for centuries.

دوباره شروع شده است.

I mean, it's the same story. It's just different names.

منظورم این است که داستان تکراری است فقط نامش عوض شده.

It could have been Amadou Diallo.

میتوانست این خشونت بر علیه "آمانو دیالو" رخ داده باشد.

It could have been Sean Bell.

میتوانست این شخص "شان بِل" باشد.

It could have been Oscar Grant.

میتوانست " اسکار گرانت" باشد.

It could have been Trayvon Martin.

میتوانست "ترایون مارتین" باشد.

This violence, this brutality,

این خشونت، این وحشی گری

is really something that's part of our national psyche.

در حقیقت جزئی از روان ما شده است.

It's part of our collective history.

جزیی از تاریخ جمعی ما شده است.

What are we going to do about it?

در مورد اینکار چه باید بکنیم؟

You know that part of us that still crosses the street,

هنوز قشری از جامعه ما به آنسوی خیابان میروند،

locks the doors,

و یا درها را قفل می‎کنند،

clutches the purses,

یا کیفهایشان را محکم می‎چسبند،

when we see young black men?

فقط زمانی که مردان سیاه پوست را می‎بینند؟

That part.

این قشر جامعه.

I mean, I know we're not shooting people down in the street,

منظورم این است که ما به مردم در وسط خیابان شلیک نمی‎کنیم،

but I'm saying that the same stereotypes and prejudices

اما در حقیقت (نوع خشونت) و تبعیض همانند قبل است

that fuel those kinds of tragic incidents

و که امروزه چنین حادثه های غمناکی را در

are in us.

آمریکا به ثبت می‎رساند.

We've been schooled in them as well.

و به ما همیشه اینطور دیکته شده است.

I believe that we can stop these types of incidents,

به عقیده من، ما میتوانیم جلوی این حوادث را بگیریم،

these Fergusons from happening,

جلوی حادثه هایی مثل حادثه شهر فرگوسن را فقط

by looking within and being willing to change ourselves.

با نگاه کردن به خود و اقدام به ایجاد تغییر در خودمان بگیریم.

So I have a call to action for you.

من این خطاب را به شما میکنم.

There are three things that I want to offer us today to think about

امروز میخواهم سه چیز را با شما در میان بگذارم تا در موردش فکر کنیم.

as ways to stop Ferguson from happening again;

سه چیز به عنوان راه حلهایی برای عدم تکرار واقعه ایی شبیه فرگوسن؛

three things that I think will help us

سه چیزی که فکر می‎کنم به ما کمک می‎کند تا

reform our images of young black men;

تصویرمان از یک مرد سیاه پوست راتغییر بدهیم.

three things that I'm hoping will not only protect them

سه چیزی که نه تنها مرد سیاه پوست رامحافظت می‎کند

but will open the world so that they can thrive.

بلکه جهانی دیگربرایشان می‎گشاید تا پیشرفت کنند.

Can you imagine that?

تصورش را بکنید؟

Can you imagine our country embracing young black men,

تصورش را بکنید که ما سیاه‎پوستان را در آغوش بگیریم،

seeing them as part of our future, giving them that kind of openness,

آنها را جزیی از آینده کشوربدانیم وبه آنان مهربانانه آزادی بدهیم،

that kind of grace we give to people we love?

به آنان لطفی را بدهیم که به کسانی که دوستشان داریم عطا می‎کنیم؟

How much better would our lives be? How much better would our country be?

چقدر زندگیمان بهترخواهد شد؟ چقدر کشورمان بهترخواهد شد؟

Let me just start with number one.

بیایید با شماره یک شروع کنیم.

We gotta get out of denial.

باید از حیطه انکار بیرون بیاییم.

Stop trying to be good people.

از تلاش برای آدم خوب بودن دست بکشیم.

We need real people.

ما به انسانهای واقعی نیاز داریم.

You know, I do a lot of diversity work,

می‎دانید، عمده کار من تنوع از بعد نژادی، دینی، جنسیتی

and people will come up to me at the beginning of the workshop.

و غیره در نیروی کار است و افراد در شروع کارگاه سراغم میایند.

They're like, "Oh, Ms. Diversity Lady, we're so glad you're here" --

اینطور به نظر می‎رسند، «اوه، سرکار خانم متنوع، خیلی خوشحالیم از بودنتان در اینجا»--

(Laughter) --

(خنده)--

"but we don't have a biased bone in our body."

« اما رگ پیشداوری که در جسممان نداریم.»

And I'm like, "Really?

و من این اینطوری هستم، « واقعا؟

Because I do this work every day, and I see all my biases."

چون این کار را هر روز انجام می دهم، و شاهد همه پیشداوریهایم هستم.»

I mean, not too long ago, I was on a plane

منظورم این است که همین چند وقت قبل، سوار هواپیما بودم

and I heard the voice of a woman pilot coming over the P.A. system,

و صدای زن خلبان را از طریق سیستم صوتی عمومی شنیدم

and I was just so excited, so thrilled.

و من خیلی هیجانزده بودم، خیلی خوشحال.

I was like, "Yes, women, we are rocking it.

اینطوری بودم، « بله، خلبان زنه، ما این کار رو هم کردیم.

We are now in the stratosphere."

الان توی اتمسفر هستیم.»

It was all good, and then it started getting turbulent and bumpy,

همه چیز خوب بود، و بعد شروع به متلاطم شدن و ناهمواری شد،

and I was like,

و من اینطوری بودم،

"I hope she can drive."

«امیدوارم بتواند رانندگی کنید.»

(Laughter)

(خنده)

I know. Right.

می دانم. درست است.

But it's not even like I knew that was a bias

اما حتی اینطور نبود که فکر کنم دارم جانبداری می‎کنم

until I was coming back on the other leg and there's always a guy driving

تا اینکه در برگشتم از سفری دیگر خلبان مثل همیشه مرد بود

and it's often turbulent and bumpy,

و مثل اغلب اوقات متلاطم و ناهموار شد،

and I've never questioned the confidence of the male driver.

و هرگز اعتماد به خلبان مرد را زیر سوال نبردم.

The pilot is good.

خلبان خوب است.

Now, here's the problem.

خب، مشکلی هست.

If you ask me explicitly, I would say, "Female pilot: awesome."

اگر تلویحا از من سوال کنید، خواهم گفت، «خلبان زن: فوق‎العاده است.»

But it appears that when things get funky and a little troublesome, a little risky,

اما از قرار معلوم وقتی اوضاع بهم بپیچد و کمی خطرساز شود

I lean on a bias that I didn't even know that I had.

تعصبی که حتی از آن بیخبر بودم، گل خواهد کرد.

You know, fast-moving planes in the sky,

می‎دانید با آن هواپیماهای سریع السیر در آسمان،

I want a guy.

من مرد میخواهم.

That's my default.

پیش‎فرض من است.

Men are my default.

مردها پیش‎فرض من هستند.

Who is your default?

پیش‎فرض شما چه کسی هست؟

Who do you trust?

به چه کسی اعتماد دارید؟

Who are you afraid of?

از چه کسی می ترسید؟

Who do you implicitly feel connected to?

به چه کسی بطور ضمنی متصل هستید؟

Who do you run away from?

از دست چه کسی در می روید؟

I'm going to tell you what we have learned.

برایتان آنچه را آموخته‎ایم می‎گویم.

The implicit association test, which measures unconscious bias,

IAT آزمون انجمن ضمنی که پیشداوری ناخودآگاه را می‎سنجد،

you can go online and take it.

بطور آن لاین می‎توانید در این آزمون شرکت کنید.

Five million people have taken it.

پنج میلیون نفر در آن شرکت کرده‎اند.

Turns out, our default is white. We like white people.

معلوم شده پیش‎فرض سفید است. ما سفیدپوستها را دوست داریم.

We prefer white. What do I mean by that?

سفیدپوستها را ترجیح می‎دهیم. منظورم از این حرف چیست؟

When people are shown images of black men and white men,

وقتی به آدمها تصاویری از مردان سفید پوست و سیاه‎هان را نشان می‎دهیم،

we are more quickly able to associate

خیلی سریع قادریم که تصویر فرد سفیدپوست

that picture with a positive word, that white person with a positive word,

را با صفتی مثبت پیوند دهیم، تا این که بخواهیم از واژه مثبت درباره

than we are when we are trying to associate

افراد سیاه‎پوست بکار بریم، در رابطه با سیاه‎ها تلاش

positive with a black face, and vice versa.

سختتری است و بلعکس.

When we see a black face,

وقتی چهره یک سیاه را می‎بینیم،

it is easier for us to connect black with negative

برایمان ربط دادن یک واژه منفی به آن چهره آسانتر است

than it is white with negative.

تا بکار بردن کلمه منفی درباره یک سفیدپوست.

Seventy percent of white people taking that test prefer white.

هفتاد درصد سفیدپوستها شرکت کننده در آزمون سفیدها را ترجیح می‎دهند.

Fifty percent of black people taking that test prefer white.

پنجاه درصد سیاه‎هان هم سفیدها را.

You see, we were all outside when the contamination came down.

می‎دانیدما همه آن بیرون بودیم وقتی بیماری داشت پخش می‎شد.

What do we do about the fact that our brain automatically associates?

درباره این حقیقت که ذهنمان بطور خودکار چه چیزهایی را پیوند می‎دهیم چه می‎کنیم؟

You know, one of the things that you probably are thinking about,

می‎دانید یکی از چیزهای که احتمالا انجام می‎دهیم فکر کردن درباره‎ش است،

and you're probably like, you know what,

و احتمالا اینطوری خواهید بود، که خب می دانی

I'm just going to double down on my color blindness.

من فقط میخواهم کور رنگی‎ام را دوبرابر کنم.

Yes, I'm going to recommit to that.

بله، دوباره انجامش می دهم.

I'm going to suggest to you, no.

میخواهم به شما بگویم که نه.

We've gone about as far as we can go trying to make a difference

بحد کافی این کار را که کرده‎ایم که با تلاش در ندیده گرفتن رنگها

trying to not see color.

تفاوت بوجود بیاوریم.

The problem was never that we saw color. It was what we did when we saw the color.

مشکل این نبود که ما رنگ می‎دیدیم. بلکه کاری بود که با دیدن رنگ می‎کردیم.

It's a false ideal.

ایده‎آل غلطی است.

And while we're busy pretending not to see,

و همانطور که مشغول تظاهر به ندیدن هستیم،

we are not being aware of the ways in which racial difference

بیخبریم از تغییراتی که تفاوت نژادی منجر

is changing people's possibilities, that's keeping them from thriving,

به امکانات آدمها میشود و مانع از شکوفایشان می‎شود،

and sometimes it's causing them an early death.

و گاهی منجر به مرگ زود هنگام آنها می‎شود.

So in fact, what the scientists are telling us is, no way.

پس در واقع چیزی که دانشمندان به ما می‎گویند، به هیچ وجه است.

Don't even think about color blindness.

اصلا به کوررنگی فکر هم نکنید.

In fact, what they're suggesting is,

در واقع آنچه انها پیشنهاد می‎کنند،

stare at awesome black people.

زل زدن به سیاه‎پوستان است.

(Laughter)

(خنده)

Look at them directly in their faces and memorize them,

مستقیم به صورتشان نگاه کنید و آنها را بخاطر بسپارید،

because when we look at awesome folks who are black,

چون وقتی به آدمهای فوق‎العاده‎ای که سیاه‎اند نگاه می‎کنیم،

it helps to dissociate

به ما کمک می‎کند که از ربط دادن

the association that happens automatically in our brain.

آنچه بطور خودکار در ذهنمان اتفاق میفتاد دست برداریم.

Why do you think I'm showing you these beautiful black men behind me?

فکر می‎کنید چرا این تصاویر از مردمان زیبای سیاه پوست را در پشت سرم نشان می‎دهم؟

There were so many, I had to cut them.

خیلی زیاد بودند، مجبور شدم ببرمشان.

Okay, so here's the thing:

خب، یک چیزی هست:

I'm trying to reset your automatic associations about who black men are.

دارم تلاش می‎کنم ذهنیت خودکار شما درباره مردان سیاه پوست را بهم بریزم.

I'm trying to remind you

سعی می‎کنم برایتان یادآوری کنم

that young black men grow up to be amazing human beings

که اینمردان جوان سیاه پوست بزرگ شدند تا انسانهای فوق العاده‎ای

who have changed our lives and made them better.

شوند که زندگیمان را تغییر داده و آن را بهتر کنند.

So here's the thing.

پس نکته اینجاست.

The other possibility in science,

احتمال دیگر در علم،

and it's only temporarily changing our automatic assumptions,

و البته تنها موقتا فرضهای خودکار ما را تغییر می‎دهد،

but one thing we know

اما چیزی که می‎دانیم

is that if you take a white person who is odious that you know,

این است که اگر شخص سفید پوست نفرت انگیزی که می شناسید

and stick it up next to a person of color,

را بردارید و پیش یک شخص رنگین پوست بگذارید،

a black person, who is fabulous,

یک آدم سیاهی که محشر است،

then that sometimes actually causes us to disassociate too.

بعد از آن گاهی باعث می‎شود که کمتر این پیوند دادن اتفاق بیافتد.

So think Jeffrey Dahmer and Colin Powell.

پس به جفری دامر و کاولین پاوول فکر کنید.

Just stare at them, right? (Laughter)

به آنها زل بزنید، باشه؟ (خنده)

But these are the things. So go looking for your bias.

خب این موارد هست. پس بدنبال پیشداوریتان باشید.

Please, please, just get out of denial and go looking for disconfirming data

از شما خواهش می‎کنم که لطفا از پیله انکار خار ج شوید و دنبال اطلاعات ناراحت کننده‎ای بروید

that will prove that in fact your old stereotypes are wrong.

که در واقع ثابت می‎کنند کلیشه‎های قدیمی شما اشتباه هستند.

Okay, so that's number one: number two,

خب این شماره یک بود. حالا شماره دو:

what I'm going to say is move toward young black men instead of away from them.

بجای دوری کردن جوانان سیاه پوست به آنها نزدیک شوید.

It's not the hardest thing to do,

انجامش کاری سختی نیست،

but it's also one of these things

اما خب در زمره آنها کارهایی است

where you have to be conscious and intentional about it.

که باید آگاهانه و از روی خواستن باشد.

You know, I was in a Wall Street area one time several years ago

می‎دانید چند سال پیش در محدوده وال استریت بودم،

when I was with a colleague of mine, and she's really wonderful

همراه با یکی از همکارانم که واقعا نازنین که در زمینه کاری من فعال است،

and she does diversity work with me and she's a woman of color, she's Korean.

اهل کره و رنگین پوست است.

And we were outside, it was late at night,

دیروقت بود و ما بیرون بودیم.

and we were sort of wondering where we were going, we were lost.

و داشتیم با خودمان فکر می‎کردیم که کدام طرفی برویم و این که گم شدیم.

And I saw this person across the street, and I was thinking, "Oh great, black guy."

و که یکهو این شخص را آن ور خیابان دیدم و با خودم گفتم، « عالیه، طرف سیاه پوست است.»

I was going toward him without even thinking about it.

داشتم بدون فکر سمت او می‎رفتم .

And she was like, "Oh, that's interesting."

و همکارم اینطوری بود، «واقعا که جالب است.»

The guy across the street, he was a black guy.

یارویی که ان طرف خیابان است سیاه پوست است.

I think black guys generally know where they're going.

من فکر می‎کنم سیاه پوستها معمولا می‎دانند کجا می‎روند.

I don't know why exactly I think that, but that's what I think.

نمی‎دانم چرا اینطور فکر می‎کنم، اما خب فکرم این است.

So she was saying, "Oh, you were going, 'Yay, a black guy'?"

خب او داشت می‎گفت، "اوه، تو داشتی می‎گفتی، « آخ جون، طرف سیاه پوست است»؟

She said, "I was going, 'Ooh, a black guy.'"

اما من می‎خواستم بگم که وای طرف سیاه پوستِ."

Other direction. Same need, same guy, same clothes,

جهت مخالف. نیاز یکسان، یک شخص، همان لباس،

same time, same street, different reaction.

هم زمان، در یک خیابان، واکنش متفاوت.

And she said, "I feel so bad. I'm a diversity consultant.

و او گفت، «احساس خیلی بدی دارم. مشاوره گوناگونی در نیروی کار انجام می‎دهم.

I did the black guy thing. I'm a woman of color. Oh my God!"

پیش داوری نسبت به شخص سیاه پوست کردم. خودم رنگین پوستم. خدای من!»

And I said, "You know what? Please. We really need to relax about this."

و من گفتم، « میدونی چیه؟ لطفا بیا بیخیالش شویم."

I mean, you've got to realize I go way back with black guys.

منظورم این است که من سیاه پوستها را ترجیح می‎دهم.

(Laughter)

(خنده)

My dad is a black guy. You see what I'm saying?

پدرم سیاه پوست است. متوجه منظورم هستید؟

I've got a 6'5" black guy son. I was married to a black guy.

یک پسر سیاه پوست ۱/۹۵ متری دارم. پدرش سیاه پوست بود.

My black guy thing is so wide and so deep

پس رگ وریشه سیاه پوستی‎ام چنان قوی و عمیقی است

that I can pretty much sort and figure out who that black guy is,

که در شناخت و دسته بندی سیاه پوستها مشکلی ندارم،

and he was my black guy.

و او فرد سیاه پوست مورد نظرم بود.

He said, "Yes, ladies, I know where you're going. I'll take you there."

او گفت، «بله، خانمها، می‎دانم کجا میخواهید بروید. شما را به آنجا خواهم برد.»

You know, biases are the stories we make up about people

می‎دانید پیشداوری داستانهایی هستند که درباره آدمها میسازیم

before we know who they actually are.

قبل از این که بدانیم آنها واقعا کی هستند.

But how are we going to know who they are

اما از کجا باید بدانیم که آنها کی هستند

when we've been told to avoid and be afraid of them?

وقتی به ما گفته می‎شود از آنها دوری کنیم و از آنها بترسیم؟

So I'm going to tell you to walk toward your discomfort.

پس میخواهم برایتان بگویم به سوی رنج و زحمت پیش بروید.

And I'm not asking you to take any crazy risks.

و از شما نمیخواهم که خطر غیرمنطقی کنید.

I'm saying, just do an inventory,

فقط می‎گویم شروع به سیاهه برداری کنید،

expand your social and professional circles.

حلقه‎های اجتماعی و حرفه‎ایتان را گسترده کنید.

Who's in your circle?

چه کسانی در حلقه شما هستند؟

Who's missing?

چه کسانی نیستند؟

How many authentic relationships

چه تعداد رابطه واقعی با

do you have with young black people, folks, men, women?

جوانان سیاه پوست دارید، مرد، زن و غیره؟

Or any other major difference from who you are

یا در عمل هر گونه تفاوت فاحش با

and how you roll, so to speak?

آنچه شما می‎گویید و عمل می‎کنی، وجود دارد؟

Because, you know what? Just look around your periphery.

می دانید داستان چیست؟

There may be somebody at work, in your classroom,

شاید کسی در کلاس درس یا محل کارتان باشد،

in your house of worship, somewhere, there's some black young guy there.

یا که در نیایشگاه و جاهای مشابه جوانان سیاه پوستی باشند.

And you're nice. You say hi.

و شما نسبت به آنها مودب هستید و سلام می دهید.

I'm saying go deeper, closer, further, and build the kinds of relationships,

منظورم این است که پا پیش بگذارید و روابط عمیق تری با آنها بسازید،

the kinds of friendships that actually cause you to see the holistic person

از آن نوع دوستی‎ها که باعث میشوند همه جوانب فرد را ببینید

and to really go against the stereotypes.

و واقعا در تضاد با آن کلیشه‎های معمول باشد.

I know some of you are out there,

می دانم بعضی از شما این مشکل را دارید،

می‎دانم چون بعضی از دوستان سفید پوستم هستند که عین این حرف را خواهند گفت:

"You have no idea how awkward I am.

«هیچ ایده‎‎ ای نداری که چقدر دست و پا چلفتی‎ام.

Like, I don't think this is going to work for me.

جوری که فکر نمی‎کنم بتوانم از پس آن بربیام.

I'm sure I'm going to blow this."

مطمئنم گند می‎زنم.»

Okay, maybe, but this thing is not about perfection. It's about connection.

بسیار خوب،اما این شاید درباره کامل بودن نباشد. درباره ارتباط است.

And you're not going to get comfortable before you get uncomfortable.

و شا قرار نیست پیش از رسیدن به آسایش دچاررنج و زحمت نشوید.

I mean, you just have to do it.

منظورم این است که مجبورید.

And young black men, what I'm saying is

و مردان جوان سیاه پوست، چیزی که می گویم این است

if someone comes your way, genuinely and authentically, take the invitation.

که اگر شخصی سرراه‎تان خالصانه و درست آمد، دعوتش را بپذیرید.

Not everyone is out to get you.

هر کسی این کار را نمی‎کند.

Go looking for those people who can see your humanity.

به دنبال کسانی باشید که انسانیت را درشما ببینند.

You know, it's the empathy and the compassion

خب این همدلی و شفقت است

that comes out of having relationships with people who are different from you.

که از داشتن روابط با آدمهایی که از شما متفاوتند منشاء می‎گیرد.

Something really powerful and beautiful happens:

چیزی واقعا زیبا و قدرتمند رخ می‎دهد:

you start to realize that they are you,

شروع می‎کنید به تشخیص این که آنها شما هستید،

that they are part of you, that they are you in your family,

که آنها جزی از شما هستند، که بخشی از خانواده‎تان هستند،

and then we cease to be bystanders

و بعد دست از تماشاگر بودن برداریم

and we become actors, we become advocates,

و بازیگر و هوادار شویم،

and we become allies.

و با هم متفق میشویم.

So go away from your comfort into a bigger, brighter thing,

پس از راحتی خود برای یک آرمان بزرگتر و روشنتر دست بکشید،

because that is how we will stop another Ferguson from happening.

چون با انجام این کار است که از وقوع یک فرگوسن دیگر جلوگیری خواهیم کرد.

That's how we create a community

به این گونه جامعه‎ای را خلق می‎کنیم

where everybody, especially young black men, can thrive.

که در آن همه، بخصوص مردان سیاه جوان بتوانند موفق شوند.

So this last thing is going to be harder,

پس این گام آخر از همه سختتر خواهد بود.

and I know it, but I'm just going to put it out there anyway.

و من این را می‎دانم، اما بگذارید بهرحال برایتان بگویم.

When we see something, we have to have the courage to say something,

وقتی چیزی را می‎بینیم، باید شهامت حرف زدن درباره‌ا‎ش را داشته باشیم،

even to the people we love.

حتی به آنهایی که دوستشان داریم.

You know, it's holidays and it's going to be a time

مثلا موقع تعطیلات است و زمانی هست که

when we're sitting around the table and having a good time.

همگی سر یک یک میز نشسته‎ایم و اوقات خوبی داریم.

Many of us, anyways, will be in holidays,

خیلی از ما، بهرحال، در تعطیلات خواهیم بود،

and you've got to listen to the conversations around the table.

و باید شنونده مکالمات سر می باشیم.

You start to say things like, "Grandma's a bigot."

شرو کنید به گفتن چیزهایی مثل این، " مامان بزرگ کوته فکر است."

(Laughter)

(خنده)

"Uncle Joe is racist."

"عمو جو نژاد پرست است."

And you know, we love Grandma and we love Uncle Joe. We do.

و می دانید که ما مادربزرگ و عمو جو را دوست داریم.

We know they're good people, but what they're saying is wrong.

می‎دانیم که آدمهای خوبی‎اند، اما حرفی که می‎زنند اشتباه است.

And we need to be able to say something, because you know who else is at the table?

و لازم است که قادر به گفتن حرفمان باشیم، چون می‎دانید چه کسان دیگری سر میز هستند؟

The children are at the table.

بچه‎ها سر میز هستند.

And we wonder why these biases don't die, and move from generation to generation?

و ما می‎پرسیم چرا این پیشداوری‎ها نمی‎میرند، و از نسلی به نسلی منتقل می‎شوند؟

Because we're not saying anything.

چون چیزیی نمی‎گوییم.

We've got to be willing to say, "Grandma, we don't call people that anymore."

باید مایل باشیم که بگوییم، «مامان بزرگ، دیگه ملت رو اینجوری صدا نمی‎کنیم.»

"Uncle Joe, it isn't true that he deserved that.

«عمو جو، این حقیقت ندارد که او سزاوارش بود.

No one deserves that."

هیچکس استحقاق آن را ندارد.»

And we've got to be willing

و باید اراده مان را روی محافظت نکردن

to not shelter our children from the ugliness of racism

فرزندانمان از زشتی تبعیض نژادی بگذرایم

when black parents don't have the luxury to do so,

وقتی که والدین سیاه پوست از تجمل کافی برای انجام این کار برخوردار نیستند،

especially those who have young black sons.

مخصوصا آنهایی که پسر کوچک دارند.

We've got to take our lovely darlings, our future,

باید به عزیزانمان در آینده بگوییم

and we've got to tell them we have an amazing country with incredible ideals,

که صاحب چه کشور متحیرکننده با ایده آل های شگفت انگیز هستیم،

we have worked incredibly hard, and we have made some progress,

ما با دشواری باورنکردنی کار کرده ایم، و پیشرفتهایی هم حاصل شده،

but we are not done.

اما هنوز کارمان تمام نشده است.

We still have in us this old stuff

در ذهنمان این افکار قدیمی را درباره

about superiority and it is causing us

برتری داریم و باعث می‎شود که هر چه بیشتر

to embed those further into our institutions

آن را در نهادها، جامعه و نسلهایمان

and our society and generations,

بپرورانیم، و باعث دامن زدن به

and it is making for despair

دلسردی و نابرابری

and disparities and a devastating devaluing of young black men.

و کم ارجی ویران کننده در جوانان سیاه پوست می شود.

We still struggle, you have to tell them,

ما هنوز تقلا می کنیم، باید به آنها بگویید،

with seeing both the color

با دیدن رنگ

and the character of young black men,

و شخصیت مردان سیاه پوست،

but that you, and you expect them,

اما این شما هستید که از آنها انتظار دارید

to be part of the forces of change in this society

بخشی از نیروهای تغییر در این جامعه باشند

that will stand against injustice and is willing, above all other things,

که در مقابل ناعدالتی خواهد ایستاد و بیش از همه اراده اش

to make a society where young black men can be seen for all of who they are.

ایجاد جامعه ای است که در آن مردان جوان سیاه پوست را بتوان همانطور که هستند ببینیم.

So many amazing black men,

بنابراین بسیاری از مردم سیاه پوست فوق العاده،

those who are the most amazing statesmen that have ever lived,

از جمله بهترین دولتمردان هستند که تابحال زیسته اند،

brave soldiers,

سربازانی شجاع،

awesome, hardworking laborers.

کارگرانی سخت کوش و بی نظیر.

These are people who are powerful preachers.

این مردمان واعظانی قدرتمند هستند.

They are incredible scientists and artists and writers.

دانشمندان، نویسندگان و هنرمندانی شگفت آورند.

They are dynamic comedians.

آنها کمدینهایی پویا هستند.

They are doting grandpas,

پدربزرگانی شیدا هستند،

caring sons.

و پسرانی نگران.

They are strong fathers,

آنها پدرهای قوی هستند،

and they are young men with dreams of their own.

و مردانی جوان با رویاهای خودشان.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)