How the Panama Papers journalists broke the biggest leak in history | Gerard Ryle

Translator: seyedvahid gh Reviewer: Hajar Almasi

What do you do if you had to figure out the information

چه کار می‌کنید اگر مجبور باشید اطلاعاتی را بفهمید

behind 11.5 million documents,

که در ۱۱/۵ میلیون سند نهفته است،

verify it and make sense of it?

تاییدشان کنید و مفهومشان را بفهمید؟

That was a challenge

چالشی بود که سال پیش،

that a group of journalists had to face late last year.

یک گروه از روزنامه نگاران مجبور بودند تا باهاش روبرو بشن.

An anonymous person calling himself John Doe

فردی ناشناس که خودش را جان دو می‌نامید

had somehow managed to copy nearly 40 years of records

نزدیک به ۴۰ سال اسناد شرکت حقوقی را به صورتی کپی کرده بود

of the Panamanian law firm Mossack Fonseca.

This is one of many firms around the world

این یکی از شرکت های حقوقی سرتاسر دنیاست

that specialize in setting up accounts in offshore tax havens

که متخصص ساخت حساب در پناهگاه های مالیاتی دور از ساحل

like the British Virgin Islands,

مانند جزیره بریتیش ویرجین،

for rich and powerful people who like to keep secrets.

برای افراد ثروتمند که دوست دارند اسرارشان را مخفی کنند است.

John Doe had managed to copy every spreadsheet from this firm,

جان دو، موفق شده بود تا اسناد الکترونیکی گسترده ای از این شرکت را کپی کند،

every client file,

همه فایل های مشتریان،

every email,

همه ایمیل ها،

from 1977 to the present day.

از سال ۱۹۷۷ تا کنون.

It represented the biggest cache

بزرگترین حجم از اطلاعات داخلی سیستم

of inside information into the tax haven system

پناهگاه مالیاتی را نمایانده بود که

that anyone had ever seen.

تاکنون کسی دیده بود.

But it also presented a gigantic challenge to investigative journalism.

و البته همچنین چالش عظیم در تحقیقات روزنامه نگاری را نشان داده بود.

Think about it: 11.5 million documents,

فکرش را بکنید: ۱۱/۵ میلیون سند،

containing the secrets of people from more than 200 different countries.

که شامل اسرار افرادی بیش از ۲۰۰ کشور مختلف می‌شد.

Where do you start with such a vast resource?

از کجا شروع باید می‌کردی با این مقدار منبع عظیم؟

Where do you even begin to tell a story

باید ازکجا داستان را تعریف می‌کردی؟

that can trail off into every corner of the globe,

این میتونه به تمام گوشه و کنار جهان کشیده بشه،

and that can affect almost any person in any language,

و میتونه هر کسی با هر زبانی را تحت تاثیر قرار بده،

sometimes in ways they don't even know yet.

بعضی وقت ها آنها هنوز نمیدونن.

John Doe had given the information to two journalists

جان دو این اطلاعات را به دو روزنامه نگار داد

at the German newspaper Süddeutsche Zeitung.

در روزنامه آلمانی Süddeutsche Zeitung.

He said he was motivated by -- and I quote --

اون گفت که انگیزه‌ی من -و من نقل قول میکنم-

"The scale of the injustice that the documents would reveal."

«مقیاس بی عدالتی ست که اسناد نشان می‌داد»

But one user alone can never make sense

اما یک نفر به تنهایی نمیتونه

of such a vast amount of information.

این مقدار از اطلاعات را بفهمه

So the Süddeutsche Zeitung reached out

پس روزنامه Süddeutsche Zeitung

to my organization in Washington, DC,

با موسسه من در واشنگتن ارتباط برقرار کرد،

The International Consortium of Investigative Journalists.

کنسرسیوم بین المللی تحقیقات روزنامه نگاری.

We decided to do something that was the very opposite

ما تصمصیم گرفتیم تا کاری کاملا مخالف چیزی که

of everything we'd been taught to do as journalists:

یاد گرفته بودیم را به عنوان یک روزنامه نگار انجام دهیم

share.

به اشتراک گذاشتن.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

By nature, investigative reporters are lone wolves.

گزارشگران محقق ذاتا، گرگ های تنها هستند.

We fiercely guard our secrets,

ما شدیدا اسرار خودان را حفظ میکنیم

at times even from our editors,

حتی در مقابل سردبیران خود

because we know that the moment we tell them what we have,

زیرا میدونیم لحظه ای که بگوییم چه چیزی داریم

they'll want that story right away.

آنها داستان را بلافاصله می‌خواهند.

And to be frank,

و اگر بخواهم صریح باشم،

when you get a good story,

وقتی یه داستان خوب گیرتون میاد،

you like to keep the glory to yourself.

می‌خواهید افتخارآن را برای خودتون نگهدارید.

But there's no doubt that we live in a shrinking world,

اما شکی نیست که ما در دنیای کوچکی زندگی می‌کنیم،

and that the media has largely been slow to wake up to this.

و رسانه برای اینکه به فهم این برسه، بسیار کند بوده است.

The issues we report on are more and more transnational.

مسائلی که گزارش می‌کنیم بسیار و بیشترش بین المللی است.

Giant corporations operate on a global level.

شرکت های غول آسا در سطحی جهانی عمل می‌کنند.

Environmental and health crises are global.

بحران محیط زیست و بهداشت، جهانی هستند.

So, too, are financial flows and financial crises.

پس اینها هم جریان های مالی و بحران های مالی هستند.

So it seems staggering that journalism has been so late

و به نظر می رسد این جریان بزرگی است که روزنامه نگاری برای پوشش

to cover stories in a truly global way.

این داستان ها به روش واقعی جهانی دیر کرده است.

And it also seems staggering that journalism has been so slow

همچنین عجیب به نظر میآد، که روزنامه نگاری

to wake up to the possibilities that technology brings,

با توجه به امکان های که فناوری آورده، خیلی کنـد عمل کرده،

rather than being frightened of it.

تا اینکه از این وضعیت ترسیده باشه.

The reason journalists are scared of technology is this:

علتی که خبرنگاران از فناوری می‌ترسند این است که:

the profession's largest institutions are going through tough times

بزرگترین موسسات حرفه ای هم، بواسطه دوران دشواری که درآن قرار دارند،

because of the changing way that people are consuming news.

به علت تغییر راههای کسب اخبار از سوی مردم،

The advertising business models that have sustained reporting are broken.

روش تبلیغ کردن کسب و کار که روشی پایدار بوده، نقض شده است.

And this has plunged journalism into crisis,

و همین روزنامه نگاری را در ورطه بحران غوطه ور کرده،

forcing those institutions to reexamine how they function.

همان موسسات را مجبورمی‌کند تا برای تا نحوه عملکردشان رو از نو بیازمایند.

But where there is crisis,

اما جایی که بحران قرار دارد،

there is also opportunity.

یک فرصت هم وجود دارد.

The first challenge presented

نخستین چالش ارائه شده

by what would eventually become known as the Panama Papers

از سوی آنچه نهایتا اوراق پاناما نام گرفت،

was to make the documents searchable and readable.

افزودن قابلیت جستجو و خوانا بودن اسناد است.

There were nearly five million emails,

در آنجا نزدیک به پنج میلیون ایمیل بود،

two million PDFs that needed to be scanned and indexed,

دو میلیون pdf که نیاز به اسکن و فهرست شدن داشت،

and millions more files and other kinds of documents.

و بیشتراز میلیون‌ها فایل و گونه هایی از اسناد دیگر.

They all needed to be housed in a safe and secure location

نیاز بود تا همه اینها در مکانی امن قرار بگیرند

in the cloud.

بر روی اینترنت.

We next invited reporters to have a look at the documents.

ما خبرنگاران را دعوت کردیم تا نگاهی به اسناد بیاندازند.

In all, reporters from more than 100 media organizations

در آخر، گزارشگرانی از ۱۰۰ موسسه رسانه ای

in 76 countries --

۷۶ کشور مختلف--

from the BBC in Britain

از BBC در انگلستان

to Le Monde newspaper in France

تا روزنامه Le Monde در فرانسه

to the Asahi Shimbun in Japan.

و تا موسسه Asahi Shimbun در ژاپن.

"Native eyes on native names," we called it, the idea being,

ما اسمشو گذاشتیم: «چشم های بومی بر نام های بومی»

who best to tell you who was important to Nigeria

ایده این بود که:چه کسی بهتراز روزنامه نگارنیجریه ای

than a Nigerian journalist?

میتونه بگه که چه کسی برای نیجریه مهم است؟

Who best in Canada than a Canadian?

کی بهتر از یه کاناداییه برای کانادا؟

There were only two rules for everyone who was invited:

تنها دو قانون برای کسانی که دعوت شده بودند وجود داشت:

we all agreed to share everything that we found with everybody else,

همه مون توافق کرده بودیم که تمام چیزی های که پیدا می‌کنیم را اشتراک بگذاریم،

and we all agreed to publish together on the same day.

و همه ما موافق بودیم که اسناد را دریک زمان انتشار دهیم.

We chose our media partners based on trust

ما شرکای رسانه ای مون را بر اساس

that had been built up through previous smaller collaborations

اعتمادی انتخاب کردیم که آن را با همکاریهای قبلی ساختیم،

and also from leads that jumped out from the documents.

همچنین ازمدارکی که از میان اسناد بیرون زده بود.

Over the next few months,

بعد از چند ماه،

my small nonprofit organization of less than 20 people

موسسه خصوصی کوچک کمتر از بیست نفره من،

was joined by more than 350 other reporters from 25 language groups.

شاهد پیوستن 350 گزارشگر با 25 زبان مختلف دنیا بود.

The biggest information leak in history

بزرگترین رخنه اطلاعات در تاریخ

had now spawned the biggest journalism collaboration in history:

بزگترین همکاری در تاریخ را تولید کرده بود:

376 sets of native eyes doing what journalists normally never do,

مجموعه ۳۷۶ چشم، کاری می‌کنند که خبرنگاران معمولا انجام نمی‌دهند،

working shoulder to shoulder,

کار کردن شانه به شانه،

sharing information,

اشتراک گذاشتن اطلاعات،

but telling no one.

اما مخفیانه!

For it became clear at this point

این نکته واضح شد که

that in order to make the biggest kind of noise,

برای تولید بزرگترین افشاگری و سرو صدا کردن،

we first needed the biggest kind of silence.

نخست به بزرگترین سکوت نیاز داشتیم.

To manage the project over the many months it would take,

برای مدیریت پروژه ای که ماه ها وقت می‌گیرد،

we built a secure virtual newsroom.

ما اتاق خبر مجازی و امنی ساختیم.

We used encrypted communication systems,

و از سیستمهای کدگزاری استفاده کردیم،

and we built a specially designed search engine.

و یک موتور جستجویِ اختصاصی طراحی کردیم،

Inside the virtual newsroom,

داخل اتاق خبر مجازی،

the reporters could gather around the themes

گزارشگران می‌توانستند پیرامون موضوعی

that were emerging from the documents.

جمع شوند، که توسط اسناد پدیدار می‌شد.

Those interested in blood diamonds or exotic art, for instance,

کسانی که به الماس های خونین علاقه داشتند یا هنر عجیب،

could share information about how the offshore world was being used

می‌توانستند درباره اینکه شرکت های فرار مالیاتی چگونه برای مخفی کردن

to hide the trade in both of those commodities.

تجارت، مورد استفاده قرار می‌گیرند تبادل نظر کنند.

Those interested in sport could share information

آنهایی که به ورزش علاقه داشتند می‌توانستند اطلاعات مربوط به

about how famous sports stars were putting their image rights

اینکه افراد مشهور چگونه حق عکس هایشان را به پناه گاه ها

into offshore companies,

می دادند انتشار دهند،

thereby likely avoiding taxes

در نتیجه مانند فرار مالیاتیه که

in the countries where they plied their trade.

در کشورهایی که آنها تجارت می‌کردند.

But perhaps most exciting of all

اما هیجان انگیزترین قسمت

were the number of world leaders and elect politicians

عدد رهبران جهان و سیاست مداران منتخب بود

that were emerging from the documents --

که از اسناد پدیدار می شد - -

figures like Petro Poroshenko in Ukraine,

رهبرانی مانند پیترو پورشنکو در اکراین،

close associates of Vladimir Putin in Russia

همدستان نزدیک ولادمیر پوتین در روسیه

and the British Prime Minister, David Cameron, who is linked

و نخست وزیرسابق انگلیس دیوید کامرون، که از طریق

through his late father, Ian Cameron.

پدر مرحومش یان کامرون به این ماجرا وصل میشد.

Buried in the documents were secret offshore entities,

در اسناد مخفی پناهگاه های مانند شرکت ویتنر اینک

such as Wintris Inc.,

دفن شده بود،

a company in the British Virgin Islands

شرکتی در جزیره بریتیش ویرجین

that had actually belonged to the sitting Icelandic prime minister.

که درواقع متعلق به نخست وزیر وقت ایسلند بود.

I like to refer to Johannes Kristjansson,

دوست دارم به یوهانس کریستیانسون اشاره کنم،

the Icelandic reporter we invited to join the project,

گزارشگری ایسلندی که ما او را دعوت کردیم،

as the loneliest man in the world.

به عنوان تنهاترین مرد دردنیا.

For nine months, he refused paid work

برای نه ماه او حقوق خود را پس داد

and lived off the earnings of his wife.

و با حقوق همسرش زندگی کرد.

He pasted tarps over the windows of his home

او برزنتی را جلوی پنجره اش گذاشت

to prevent prying eyes during the long Icelandic winter.

تا از چشم های کنجکاو در طول زمستان بلند ایسلند جلوگیری کند.

And he soon ran out of excuses to explain his many absences,

و بسیار زود او توان توجیه غیبیت هایش از سر کار را نداشت،

as he worked red-eyed,

و با چشمانی سرخ کار کرد،

night after night,

شب به شب،

month after month.

ماه به ماه.

In all that time, he sat on information

در تمام اوقات او روی اطلاعاتی کار کرد که

that would eventually bring down the leader of his country.

نهایتا می‌توانست رهبر کشورش را پایین بکشد.

Now, when you're an investigative reporter and you make an amazing discovery,

خب، وقتی شما یک گزارشگر محقق هستید و کشف بزرگی می‌کنید،

such as your prime minster can be linked to a secret offshore company,

مانند اینکه نخست وزیر شما می‌تواند به یک پناهگاه مخفی وصل باشد،

that that company has a financial interest in Icelandic banks --

و آن شرکت سود مالی در بانک های ایسلند دارد---

the very issue he's been elected on --

موضوعی که او انتخاب کرده بود--

well, your instinct is to scream out very loud.

خوب، غریزه شما این است که آن را فریاد بزنید.

Instead, as one of the few people that he could speak to,

درعوض به عنوان یکی از آدم های که او می‌توانست با اون صحبت کنه

Johannes and I shared a kind of gallows humor.

من و یوهانس نوعی طنز را می‌گفتیم.

"Wintris is coming," he used to say.

اوعادت داشت بگوید: "زمستان در راه است"

(Laughter)

(خنده حاضرین)

(Applause)

(تشویق حاضرین)

We were big fans of "Game of Thrones."

ما طرفدار سریال "Game of Thrones" هستیم

When reporters like Johannes wanted to scream,

وقتی گزارشگرانی مانند یوهانس می خواستند فریاد بزنن،

they did so inside the virtual newsroom,

این فریاد را داخل اتاق خبر مجازی می‌زدند،

and then they turned those screams into stories

و آنها این خشم را به داستان منتقل می‌کردند

by going outside the documents to court records,

با بیرون دادن اسناد برای دادگاهی کردن،

official company registers,

شرکت های رسمی اسناد را ثبت می کنند،

and by eventually putting questions to those that we intended to name.

و نهایتا ،کسانی که ما قصد نام بردن ازشان را داشتیم، مورد سوال قراردادن.

Panama Papers actually allowed the reporters to look at the world

در واقع اسناد پاناما به گزارشگرها اجازه می دهد تا با لنزهای مختلف

through a different lens from everybody else.

نگاهی به دنیا بیاندازد.

As we were researching the story,

همانطور که ما جستجویی دوباره می‌کردیم،

unconnected to us,

بی ربط به ما

a major political bribery scandal happened in Brazil.

رسوایی بزرگی از رشوه خواری سیاسی در برزیل اتفاق افتاد.

A new leader was elected in Argentina.

رهبری جدید در آرژانتین انتخاب شد.

The FBI began to indict officials at FIFA,

اف بی آی شروع به متهم کردن فیفا کرد،

the organization that controls the world of professional soccer.

نهادی که کنترل فوتبال حرفه ای دنیا را در اختیار دارد.

The Panama Papers actually had unique insights

اسناد پاناما بینش کم نظیری

into each one of these unfolding events.

به هر کدام از این حوادث آشکار داشت.

So you can imagine the pressure and the ego dramas

پس می‌توانید فشاررا تصورکنید

that could have ruined what we were trying to do.

که می‌توانست آنچه ما دنبال می‌کردیم رانابود کند.

Any of one of these journalists,

هر کدام ازاین خبرنگاران،

they could have broken the pact.

می‌توانستند پیمان را بشکنند.

But they didn't.

اما اینکار را نکردند.

And on April 3 this year,

در سوم ماه آپریل این سال،

at exactly 8pm German time,

در ساعت هشت به وقت آلمان،

we published simultaneously in 76 countries.

ما به صورت هماهنگ در ۷۶ کشور تحقیقات را منتشر کردیم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

The Panama Papers quickly became one of the biggest stories of the year.

اسناد پاناما سریعا به یکی از بزرگترین داستان های سال تبدیل شد.

This is the scene in Iceland the day after we published.

این صحنه ای است از ایسلند روز بعدی که ما منتشر کردیم.

It was the first of many protests.

این یکی از اعتراضات گسترده بود.

The Icelandic prime minister had to resign.

نخست وزیر ایسلند مجبور به استعفا شد.

It was a first of many resignations.

این یکی از استعفاهای گسترده بود

We spotlighted many famous people such as Lionel Messi,

ما افراد مشهور زیادی مانند لیونل مسی را رسوا کردیم.

the most famous soccer player in the world.

معروفترین فوتبالیست جهان.

And there were some unintended consequences.

و البته عواقب غیر عمدی هم وجود داشت.

These alleged members of a Mexican drug cartel were arrested

این اعضای کارتل مواد مخدر مکزیک هم دستگیر شدند

after we published details about their hideout.

بعد از اینکه ما جزییات مخفیگاهشان را منتشر کردیم.

They'd been using the address

آنها برای ثبت حساب در پناهگاه

to register their offshore company.

از آدرس خود استفاده کرده بودند.

(Laughter)

(خنده حاضرین)

There's a kind of irony in what we've been able to do.

در اینجا نوعی طعنه در چیزی که ما توانایی انجامش را داریم وجود دارد.

The technology -- the Internet -- that has broken the business model

تکنولوژی که روش تجارت را شکسته به ما اجازه می‌دهد

is allowing us to reinvent journalism itself.

تا روزنامه نگاری را دوباره اختراع کنیم.

And this dynamic is producing

و این پویایی،سطح بی سابقه ای

unprecedented levels of transparency and impact.

از شفافیت و تاثیر را تولید می‌کند.

We showed how a group of journalists can effect change across the world

ما نشان دادیم چگونه یک گروه خبرنگار می‌تواند بردنیا تاثیر بگذارد

by applying new methods and old-fashioned journalism techniques

با اعمال روش های تازه و تکنیک های قدیمی روزنامه نگاری

to vast amounts of leaked information.

بر روی مقدار وسیعی ازرخنه اطلاعاتی.

We put all-important context around what was given to us by John Doe.

ما محتوای مهم را در کنار آنچه جان دو در اختیارمان گذاشت قرار دادیم.

And by sharing resources,

و با اشتراک کردن منابع،

we were able to dig deep --

ما توانستیم عمیقا کاوش کنیم--

much deeper and longer than most media organizations allow these days,

بسیار عمیق تر و طولانی تر ازآنچه که نهادهای رسانه ای این روزها اجازه می‌دهند،

because of financial concerns.

به خاطر نگرانی های مالی.

Now, it was a big risk,

اما این ریسک بزرگی بود،

and it wouldn't work for every story,

و برای هر داستانی کارآمد نیست،

but we showed with the Panama Papers

اما ما با اسناد پاناما نشان دادیم

that you can write about any country from just about anywhere,

که شما می‌توانید در مورد هر کشوری بنویسید از هر کجا که هستید،

and then choose your preferred battleground to defend your work.

ومیدان نبردی را که ترجیح می‌دهید برای دفاع از کارتان انتخاب کنید،

Try obtaining a court injunction

تلاش برای بدست آوردن حکم دادگاه

that would prevent the telling of a story in 76 different countries.

که از گفتن داستانی در ۷۶ کشور مختلف جلوگیری می‌کند.

Try stopping the inevitable.

تلاشی برای متوقف کردن ناگریزهاست.

Shortly after we published, I got a three-word text from Johannes:

کمی بعد از انتشار، من پیامی سی کلمه ای از یوهانسن گرفتم:

"Wintris has arrived."

"زمستان فرا رسیده است"

(Laughter)

(خنده حاضرین)

It had arrived and so, too, perhaps has a new era for journalism.

زمستان فرا رسید و شاید عصری جدید برای روزنامه نگاری دارد،

Thank you.

سپاسگزارم.

(Applause)

(تشویق حاضرین)

Bruno Giussani: Gerard, thank you.

برونو گیسانی: جرراد سپاسگزارم

I guess you're going to send that applause to the 350 journalists

فکر می‌کنم برای ۳۵۰ خبرنگارت

who worked with you, right?

تشویق ارسال میکنی؟

Now, a couple of questions I would like to ask.

چندتا سوال دارم که دوست دارم بپرسم

The first one is,

اولیش اینه که

you'd been working in secrecy for over a year

بیشتر از یک سال مخفیانه کار می‌کردی

with 350-something colleagues from all over the world --

با ۳۵۰ همکار از تمام نقاط جهان

was there ever a moment when you thought

لحظه ای بوده که فکر کنی

that the leak may be leaked,

اینکه نشت شاید لو رفته،

that the collaboration may just be broken

که همکاری شاید شکسته شده با منتشر شدن

by somebody publishing a story?

داستان توسط فرد دیگری؟

Or somebody not in the group releasing some information

یا کسی که در گروه نبوده اطلاعات را پخش کرده

that they got to know?

که آنها باید می‌دانستند؟

Gerard Ryle: We had a series of crises along the way,

ما سلسه بحران هایی در راه داشتیم

including when something major was happening in the world,

مثلا وقتی چیزی بزرگ در دنیا اتفاق می‌افتاد،

the journalists from that country wanted to publish right away.

خبرنگار آن کشور می‌خواست همان لحظه گزارش را منتشر کند و ما باید

We had to calm them down.

اونها رو آروم می‌کردیم.

Probably the biggest crisis we had was a week before publication.

شاید بزرگترین بحران هفته قبل از منتشر شدن بود.

We'd sent a series of questions to the associates of Vladimir Putin,

ما سوالات زیادی را به همکار پوتین ارسال کردیم،

but instead of responding,

اما به جای جواب دادن

the Kremlin actually held a press conference and denounced us,

کرملین در واقع یک کنفراس خبری برگزار کرد و ما را متهم کرد،

and denounced the whole thing as being, I guess, a plot from the West.

و تمام ماجرا را متهم به بودن توطئه غرب معرفی کرد.

At that point, Putin thought it was just about him.

در آنجا پوتین فکر کرد که این فقط در مورد اونه

And, of course, a lot of editors around the world

و البته سردبیران زیادی در دنیا در این مورد

were very nervous about this.

نگران بودند.

They thought the story was going to get out.

آنها فکر می‌کردند که داستان داره تمام میشه،

You can imagine the amount of time they'd spent,

تصور کن زمان زیادی رو که اونها گذروندند،

the amount of resources, money spent on this.

منابع زیاد و پول زیادی خرج کردند.

So I had to basically spend the last week calming everyone down,

و من اساسا مجبور بودم هفته آخر را به آروم کردن اونا بگذرونم،

a bit like a general, where you're holding your troops back:

یه جورایی مانند یه فرمانده که گروهش را عقب میکشه:

"Calm, remain calm."

"آروم، آروم بمونید"

And then eventually, of course, they all did.

و در نهایت اونها آروم موندن.

BG: And then a couple weeks ago or so,

برونو گیسانی::و چند هفته قبل ترش،

you released a lot of the documents as an open database

تو اسناد زیادی را به عنوان پایگاه باز داده

for everybody to search via keyword, essentially.

منتشر کرده برای جستجو کردن هر کسی که کلید واژه ای داشت.

GR: We very much believe

ج.ر: باور داشتیم که اطلاعات

that the basic information about the offshore world

کلی از پناهگاه های جهان

should be made public.

باید عمومی بشه

Now, we didn't publish the underlying documents

حالا ما اسناد اصلی را که

of the journalists we're working with.

روی آن کار کردیم منتشر نکردیم.

But the basic information such as the name of a person,

اما اطلاعات اساسی که مثلا شامل اسم افراد بود،

what their offshore company was and the name of that company,

یا اینکه پناهگاه آنان کدام بود و اسم آن شرکت چه بود،

is now all available online.

تماما بصورت آنلاین در اینترنت موجود است.

In fact, the biggest resource of its kind basically is out there now

در واقع، بزرگترین منبع این نوع اطلاعات اکنون در دسترس است.

BG: Gerard, thank you for the work you do.

برونو گیسانی:جرارد ممنون از کاری که کردی.

GR: Thank you.

ج.ر: از شما سپاسگزارم

(Applause)

(تشویق حاضرین)