3 kinds of bias that shape your worldview | J. Marshall Shepherd

Translator: Mitra Shishegari Reviewer: sadegh zabihi

I'm a meteorologist by degree,

من تحصیل کرده هواشناسی هستم،

I have a bachelor's, master's and PhD in physical meteorology,

مدرک کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای هواشناسی فیزیکی دارم،

so I'm a meteorologist, card carrying.

عضو سازمان هواشناسی هستم.

And so with that comes four questions, always.

به همین دلیل چهار سوال همیشه به ذهن می‌رسد.

This is one prediction I will always get right.

این یک پیش بینی است و همیشه حق با من است.

(Laughter)

(خنده)

And those questions are,

و آن سوالات اینها هستند:

"Marshall, what channel are you on?"

«مارشال، در کدام کانال تلوزیونی هستی؟»

(Laughter)

(خنده)

"Dr. Shepherd, what's the weather going to be tomorrow?"

«دکتر شپرد، فردا هوا چطور خواهد بود؟»

(Laughter)

(خنده)

And oh, I love this one:

و، وای خدا، عاشق این یکی هستم:

"My daughter is getting married next September, it's an outdoor wedding.

دخترم سپتامبر سال بعد ازدواج می‌کند، مراسم در محوطه روباز است،

Is it going to rain?"

باران می‌بارد؟

(Laughter)

(خنده)

Not kidding, I get those, and I don't know the answer to that,

شوخی نمی‌کنم، اینها را شنیده‌ام، نمی دانم جواب چه باید بدهم،

the science isn't there.

چون علمی نبودند.

But the one I get a lot these days is,

اما یک سوال که این روزها خیلی شنیده‌ام:

"Dr. Shepherd, do you believe in climate change?"

دکتر شپرد، تغییرات اقلیمی را باور دارید؟

"Do you believe in global warming?"

آیا گرم شدن زمین را باور دارید؟

Now, I have to gather myself every time I get that question.

این سوال را که می‌شنوم خودم را جمع می‌کنم

Because it's an ill-posed question --

چون سوال بصورت درستی مطرح نمی‌شود.

science isn't a belief system.

علم نظام باورها نیست.

My son, he's 10 -- he believes in the tooth fairy.

پسر ۱۰ ساله من به فرشته دندان باور دارد.

And he needs to get over that, because I'm losing dollars, fast.

به نظرم باید سریعتر از این بگذرد ‏ چون من بابتش دلار از دست می‌دهم‎.‎

(Laughter)

(خنده)

But he believes in the tooth fairy.

به هرحال اون به فرشته دندان باور دارد.

But consider this.

اما این را در نظر بگیرید.

Bank of America building, there, in Atlanta.

ساختمان بانک آمریکا در آتلانتا است.

You never hear anyone say,

هیچ وقت از کسی نمی‌شنوی که،

"Do you believe, if you go to the top of that building

«باور می‌کنی که اگر بالای ساختمان بروی

and throw a ball off, it's going to fall?"

و یک توپ را بیندازی، پایین خواهد افتاد؟»

You never hear that, because gravity is a thing.

شما هیچ وقت نخواهید شنید، ‏ چون جاذبه زمین وجود دارد.‏

So why don't we hear the question,

خوب پس چرا ما این سوال را نمی‌شنویم،

"Do you believe in gravity?"

«به جاذبه زمین باور داری؟»

But of course, we hear the question,

ولی این سوال را می‌شنویم،

"Do you believe in global warming?"

«آیا به گرمایش جهانی باور داری؟»

Well, consider these facts.

خوب، این حقایق را در نظر بگیرید،

The American Association for the Advancement of Science, AAAS,

انجمن آمریکایی پیشرفت علم، AAAS

one of the leading organizations in science,

یکی از سازمان‌های پیشرو علمی،

queried scientists and the public on different science topics.

از دانشمندان و عموم مردم سوالات علمی مختلف می‌پرسد.‏

Here are some of them:

برخی از این سوالات:

genetically modified food, animal research, human evolution.

غذای اصلاح شده ژنتیکی، ‏ پژوهش‌های جانوری، تکامل انسان،

And look at what the scientists say about those,

حال ببینیم دانشمندان ‏ چه چیزی در این مورد گفته‌اند،

the people that actually study those topics, in red,

افرادی که در مورد این ‏ موضوعات مطالعه می‌کنند، رنگ قرمز،

versus the gray, what the public thinks.

در مقابل رنگ خاکستری برای افراد عادی است.

How did we get there?

چطور به اینجا رسیدیم؟

How did we get there?

چطور به اینجا رسیدیم؟

That scientists and the public are so far apart on these science issues.

که دانشمندان و مردم عادی اینقدر در مسائل علمی از هم دور شده‌اند‎.‎

Well, I'll come a little bit closer to home for me,

خوب من کمی ‏موضوع نزدیک به خودم را مثال می‌زنم،

climate change.

تغییرات اقلیمی.

Eighty-seven percent of scientists

۸۷ درصد از دانشمندان

believe that humans are contributing to climate change.

باور دارند که انسان ‏ در تغییرات اقلیمی سهیم است‎.‎

But only 50 percent of the public?

اما فقط ۵۰ درصد از مردم این اعتقاد را دارند؟

How did we get there?

چطور به اینجا رسیده‌ایم؟

So it begs the question,

پس این سوال مطرح می‌شود که،

what shapes perceptions about science?

چه چیزی درک علمی را شکل می‌دهد؟

It's an interesting question

سوال جالبی است

and one that I've been thinking about quite a bit.

یکی از سوالاتی است که ‏ من کمی به آن فکر کرده‌ام‎.‎

I think that one thing that shapes perceptions in the public, about science,

من فکر می‌کنم چیزی که ادراکات جامعه ‏ در مورد علم را شکل می‌دهد،

is belief systems and biases.

سیستم اعتقادی و تعصبات است.

Belief systems and biases.

سیستم اعتقادی و تعصبات.

Go with me for a moment.

یک لحظه به من گوش کنید،

Because I want to talk about three elements of that:

چون می‌خواهم در مورد ‏ سه عنصر این موضوع صحبت کنم‎:‎

confirmation bias, Dunning-Kruger effect

تمایل به تصدیق، اثر دانینگ کروگر

and cognitive dissonance.

و ناهماهنگی شناختی.

Now, these sound like big, fancy, academic terms, and they are.

حال به نظر اصطلاحات علمی خیلی بزرگ و فانتزی‏ می‌رسند.‎

But when I describe them, you're going to be like, "Oh!

اما وقتی آنها را توضیح دهم، ‏ شما اینگونه خواهید شد، «آه‎!‎

I recognize that; I even know somebody that does that."

من فهمیدم؛ حتی کسی را می‌شناسم ‏ که اینکار را انجام می‌دهد‎.‎»

Confirmation bias.

تمایل به تصدیق.

Finding evidence that supports what we already believe.

یافتن شواهدی که مؤید باورهای ما باشد.

Now, we're probably all a little bit guilty of that at times.

حال همه ما احتمالا در این مورد مقصریم.

Take a look at this.

یک نگاه به این بیندازید.

I'm on Twitter.

من در توئیتر هستم.

And often, when it snows,

و اغلب، زمانی که برف می‌بارد،

I'll get this tweet back to me.

من معمولا این توئیت را دریافت می‌کنم.

(Laughter)

(خنده)

"Hey, Dr. Shepherd, I have 20 inches of global warming in my yard,

«هی دکتر شپرد، من نیم متر گرمایش جهانی در حیاط خانه‌ام دارم‎.‎

what are you guys talking about, climate change?"

در مورد چی صحبت می‌کنید، ‏ تغییرات آب و هوایی؟»

I get that tweet a lot, actually.

این توئیت را بارها دریافت کرده‌ام.

It's a cute tweet, it makes me chuckle as well.

توئیت بانمکی است، ‏ واقعا من را شگفت زده می‌کند‎.‎

But it's oh, so fundamentally scientifically flawed.

اوه، اما اساسا به لحاظ علمی ناقص است.

Because it illustrates

چون نشان می‌دهد که

that the person tweeting doesn't understand

کسی که این توئیت را کرده است، متوجه

the difference between weather and climate.

تفاوت بین آب‌وهوا و اقلیم نیست.

I often say, weather is your mood

من اغلب می‌گویم، آب‌وهوا خلق‌وخوی شماست

and climate is your personality.

و اقلیم شخصیت شما.

Think about that.

در این مورد فکر کنید.

Weather is your mood, climate is your personality.

آب‌وهوا خلق‌وخوی شماست، اقلیم شخصیت شما.

Your mood today doesn't necessarily tell me anything about your personality,

لزوما خلق‌وخوی امروز شما ‏ در مورد شخصیت شما به من چیزی نمی‌گوید.‏

nor does a cold day tell me anything about climate change,

همانطور که هوای سرد ‏ چیزی در مورد تغییرات اقلیمی نمی‌گوید،

or a hot day, for that matter.

یا یک روز گرم همینطور.

Dunning-Kruger.

دانینگ-کروگر.

Two scholars from Cornell came up with the Dunning-Kruger effect.

دو دانشمند از دانشگاه کرونل ‏اثر دانینگ-کروگر را مطرح کردند.

If you go look up the peer-reviewed paper for this,

اگر نگاهی به مقالات ‏ بررسی شده این زمینه بیندازید،

you will see all kinds of fancy terminology:

متوجه می‌شوید اصطلاحات فانتزی ‏ درآنها به کار رفته،

it's an illusory superiority complex, thinking we know things.

این یک برتری گمراه کننده پیچیده است، ‏ این تفکر که ما همه چیز را می‌دانیم.‏

In other words, people think they know more than they do.

و مردم می‌پندارند از آنچه انجام می‌دهند بیشتر می‌دانند.‏

Or they underestimate what they don't know.

یا آنچه که نمی‌دانند را دست کم می‌گیرند.

And then, there's cognitive dissonance.

و مورد بعدی ناهماهنگی شناختی.

Cognitive dissonance is interesting.

ناهماهنگی شناختی جالب است.

We just recently had Groundhog Day, right?

اخیرا گراندهاگ (پیش‌بینی بهار با موش خرما) داشتیم، درسته؟

Now, there's no better definition of cognitive dissonance

خوب، بهتر از این ‏ تعریفی برای ناهماهنگی شناختی نداریم

than intelligent people asking me if a rodent's forecast is accurate.

که مردم باهوش از من سوال می‌کنند ‏آیا پیش‌بینی این جونده دقیق است.‏

(Laughter)

(خنده)

But I get that, all of the time.

من همیشه این را می‌شنوم.

(Laughter)

(خنده)

But I also hear about the Farmer's Almanac.

البته درمورد ‏Farmer's Almanac‎‏ ‏ (پیش‌بینی آب وهوای کشاورزی) هم می‌شنوم.‏

We grew up on the Farmer's Almanac, people are familiar with it.

ما با این پیش‌بینی بزرگ شده‌ایم، ‏ مردم هم با آن آشنا هستند.‏

The problem is, it's only about 37 percent accurate,

مشکل اینجاست که دقت آن فقط ۳۷ درصد است،

according to studies at Penn State University.

طبق مطالعات دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا.

But we're in an era of science

خوب ما در عصر علم زندگی می‌کنیم

where we actually can forecast the weather.

که آب و هوا بطور دقیق قابل پیش‌بینی است.

And believe it or not, and I know some of you are like, "Yeah, right,"

باور کنیم یا نکنیم. ‏من می‌دانم برخی از شما اینگونه‌اید، «بله، درسته،»

we're about 90 percent accurate, or more, with weather forecast.

دقت کار ما در پیش‌بینی وضع هوا ‏ ‏۹۰ درصد یا بیشتر است.‏

You just tend to remember the occasional miss, you do.

شما فقط اشتباهات هرازگاه ما را به یاد دارید.‏

(Laughter)

(خنده)

So confirmation bias, Dunning-Kruger and cognitive dissonance.

پس تمایل به تصدیق، ‏ دانینگ-کروگر و ناهماهنگی شناختی.‏

I think those shape biases and perceptions that people have about science.

من فکر می‌کنم این‌ها تصورات مردم از علم را شکل می‌دهد.

But then, there's literacy and misinformation

خوب البته، ‏سوادآموزی و اطلاعات اشتباه هم هست

that keep us boxed in, as well.

که ما را محدود می‌کند.

During the hurricane season of 2017,

طی فصل طوفان در سال ۲۰۱۷،

media outlets had to actually assign reporters

رسانه‌ها در واقع باید خبرنگارانی

to dismiss fake information about the weather forecast.

برای حذف اطلاعات جعلی و غلط پیش‌بینی هوا تعیین کنند.‏

That's the era that we're in.

ما در این دوره‌ زندگی می‌کنیم.

I deal with this all the time in social media.

من همیشه در رسانه‌های اجتماعی ‏ با آن برخورد می‌کنم.‏

Someone will tweet a forecast --

برخی پیش‌بینی هوا توئیت می‌کنند،

that's a forecast for Hurricane Irma, but here's the problem:

یک پیش‌بینی درمورد طوفان ایرما بود، ‏ اما یک مشکل داشت:‏

it didn't come from the Hurricane Center.

اینکه از مرکز طوفان نبود.

But people were tweeting and sharing this; it went viral.

اما مردم توئیت کردند ‏ و به اشتراک گذاشتند، تا فراگیر شد.‏

It didn't come from the National Hurricane Center at all.

کلا از مرکز طوفان اصلی نبوده.

So I spent 12 years of my career at NASA

خب من دوازده سال از سابقه‌ام را در ناسا بودم.‏

before coming to the University of Georgia,

قبل از اینکه به دانشگاه جورجیا بیایم،

and I chair their Earth Science Advisory Committee,

و من در آنجا کرسی کمیته مشورتی ‏ علوم زمین را داشتم،

I was just up there last week in DC.

همین هفته پیش آنجا در واشنگتن دی سی بودم.

And I saw some really interesting things.

و واقعا چیزهای جالبی دیدم.

Here's a NASA model and science data from satellite

این مدل ناسا ‏ و داده‌های علمی از ماهواره است

showing the 2017 hurricane season.

که دوره طوفان سال ۲۰۱۷ را نشان می‌دهد.

You see Hurricane Harvey there?

آنجا طوفان هاروی را می‌بینید؟

Look at all the dust coming off of Africa.

نگاه کنید به گرد و خاکی که ‏از آفریقا می‌آید.‏

Look at the wildfires up in northwest US and in western Canada.

آتش‌سوزی شمال غرب آمریکا ‏ و غرب کانادا را ببینید.‏

There comes Hurricane Irma.

طوفان ایرما از آنجاست.

This is fascinating to me.

برایم جذاب است.

But admittedly, I'm a weather geek.

اما مسلما، من خوره آب و هوا هستم.

But more importantly, it illustrates that we have the technology

اما مهم‌تر از همه، این نشان می‌دهد ‏ که ما تکنولوژی داریم

to not only observe the weather and climate system,

که نه تنها سیستم آب و هوا ‏ و اقلیم را مشاهده می‌کند،

but predict it.

بلکه آن را پیش‌بینی می‌کند.

There's scientific understanding,

یک درک علمی وجود دارد،

so there's no need for some of those perceptions and biases

که مطابق بر آن نیازی به برخی از ادراکات و تعصباتی

that we've been talking about.

که در مورد آن صحبت می‌کنیم نیست.

We have knowledge.

ما دانش داریم.

But think about this ...

ولی در موردش فکر می‌کنیم.

This is Houston, Texas, after Hurricane Harvey.

اینجا هیوستن، تگزاس ‏ بعد از طوفان هاروی است.‏

Now, I write a contribution for "Forbes" magazine periodically,

هم اکنون من بصورت دوره‌ای ‏ در نگارش مجله فوربس مشارکت می‌کنم،

and I wrote an article a week before Hurricane Harvey made landfall, saying,

و یک هفته قبل از اتفاق افتادن ‏ طوفان هاروی من مقاله‌ای نوشتم که،

"There's probably going to be 40 to 50 inches of rainfall."

احتمالا یک بارندگی ۱۰۰ تا ۱۳۰ سانتی‌متری خواهیم داشت.‏

I wrote that a week before it happened.

این را یک هفته قبل از رخ دادن نوشتم.

But yet, when you talk to people in Houston,

اما هنوز، وقتی ‏ با مردم هیوستن صحبت می‌کنیم،

people are saying, "We had no idea it was going to be this bad."

مردم می گویند، «فکر نمی‌کردیم ‏ که اینقدر بد شود.‏»

I'm just...

من فقط ...

(Sigh)

(آه)

(Laughter)

(خنده)

A week before.

یک هفته قبل.

But --

اما --

I know, it's amusing, but the reality is,

می‌دانم، سرگرم کننده است، ‏ اما واقعیت این است که،

we all struggle with perceiving something outside of our experience level.

همه ما معمولا در مقابل درک آن چیزی که ‏ خارج از تجربه ما است مقاومت می‌کنیم.‏

People in Houston get rain all of the time,

در هیوستن همیشه بارندگی است،

they flood all of the time.

و همیشه سیل راه می‌افتد.

But they've never experienced that.

اما مردم هیوستن هرگز ‏ تجربه چنین چیزی را نداشتند.‏

Houston gets about 34 inches of rainfall for the entire year.

هیوستن در طول سال ۸۶ سانتی‌متر بارندگی دارد.

They got 50 inches in three days.

آنها ۱۳۰ سانتی‌متر در طی سه روز بارندگی داشتند.

That's an anomaly event, that's outside of the normal.

اما این یک ناهنجاری است، ‏ و از حالت عادی خارج است.‏

So belief systems and biases, literacy and misinformation.

نظام باورها و تعصبات، ‏ سوادآموزی و اطلاعات اشتباه.‏

How do we step out of the boxes that are cornering our perceptions?

چگونه از این جعبه محدودکننده ‏ ادراکاتمان می‌توانیم خارج شویم؟

Well we don't even have to go to Houston, we can come very close to home.

حتی لازم نیست به هیوستن برویم، ‏ نزدیک خانه هم باشیم کافی است.‏

(Laughter)

(خنده)

Remember "Snowpocalypse?"

برف آخرالزمان یادتان هست؟

(Laughter)

(خنده)

Snowmageddon?

برف‌ماگدون؟

Snowzilla?

برف‌زیلا؟

Whatever you want to call it.

هرچیزی که اسمش را می خواهید بگذارید.

All two inches of it.

همه ۵ سانتی‌متر آن.

(Laughter)

(خنده)

Two inches of snow shut the city of Atlanta down.

فقط ۵ سانتی‌متر برف شهر آتلانتا را تعطیل کرد.‏

(Laughter)

(خنده)

But the reality is, we were in a winter storm watch,

اما حقیقت این است که ‏ ما در حال تماشای زمستان طوفانی بودیم،

we went to a winter weather advisory,

در یک جلسه مشاوره آب و هوایی بودیم،

and a lot of people perceived that as being a downgrade,

و بسیاری از مردم این را درک کردند ‏ که باید کاهش داد،

"Oh, it's not going to be as bad."

«اوه، این اینقدر هم بد نیست.»

When in fact, the perception was that it was not going to be as bad,

در واقع، درک‏ از این مساله این بود که خیلی هم بد نیست،

but it was actually an upgrade.

اما ماجرا شدت پیدا کرد.

Things were getting worse as the models were coming in.

وقتی مدل‌ها وارد می‌شوند، ‏ همه چیز بدتر می‌شود.‏

So that's an example of how we get boxed in by our perceptions.

بنابراین این مثالی است از اینکه چگونه ما ‏ با ادراکاتمان محدود می‌شویم.‏

So, the question becomes,

پس این سوال مطرح می‌شود که،

how do we expand our radius?

چگونه باید شعاع خودمان را افزایش دهیم؟

The area of a circle is "pi r squared".

مساحت دایره مربع شعاع درعدد پی است.

We increase the radius, we increase the area.

با افزایش شعاع، مساحت را افزایش می‌دهیم.‏

How do we expand our radius of understanding about science?

چطور می‌توانیم شعاع ‏ درک از علم را افزایش دهیم؟

Here are my thoughts.

این افکار من است.

You take inventory of your own biases.

فهرستی از تعصباتتان را تهیه کنید.

And I'm challenging you all to do that.

من شما را به چالش می‌کشم تا انجامش دهید.

Take an inventory of your own biases.

فهرستی از تعصبات خودتان را تهیه کنید.

Where do they come from?

از کجا نشأت می‌گیرند؟

Your upbringing, your political perspective, your faith --

تربیت شما، چشم‌انداز سیاسی شما، عقاید شما --

what shapes your own biases?

چه چیزهایی تعصبات شما را شکل می‌دهد؟

Then, evaluate your sources --

بعد، منابع‌تان را ارزیابی کنید --

where do you get your information on science?

اطلاعات علمی خود را از کجا می‌گیرید؟

What do you read, what do you listen to,

چه چیزی مطالعه می‌کنید، چه گوش می‌دهید،

to consume your information on science?

تا اطلاعات علمی خود را صرف کنید؟

And then, it's important to speak out.

و بعد مهم است که صحبت کنید.

Talk about how you evaluated your biases and evaluated your sources.

در مورد اینکه چگونه تعصبات و منابعتان را ارزیابی می کنید صحبت کنید.‏

I want you to listen to this little 40-second clip

می‌خواهم که به این کلیپ کوتاه ۴۰ ثانیه‌ای گوش دهید.‏

from one of the top TV meteorologists in the US, Greg Fishel,

یکی از هواشناسان برجسته ‏ تلویزیون آمریکا، گرگ فیشل،

in the Raleigh, Durham area.

در منطقه رالی، دورهام است.

He's revered in that region.

آنجا احترام زیادی به او می‌گذارند.

But he was a climate skeptic.

اما او نسبت به آب‌وهوا شکاک است.‏

But listen to what he says about speaking out.

اما گوش دهید که او چه می‌گوید.

Greg Fishel: The mistake I was making

گرگ فیشل: اشتباهی که من کردم

and didn't realize until very recently,

و تا همین اواخر هم متوجه آن نبودم،

was that I was only looking for information

این بود که من فقط به دنبال اطلاعاتی بودم که

to support what I already thought,

تاییدکننده آنچه در فکر من هست باشند،

and was not interested in listening to anything contrary.

و علاقه‌ای به شنیدن ‏ چیزی بر خلاف آن نداشتم.‏

And so I woke up one morning,

و یک روز صبح از خواب بیدار شدم،

and there was this question in my mind,

این سوال در ذهن من بود،

"Greg, are you engaging in confirmation bias?

«گرگ، آیا تو درگیر تایید تعصباتت شده‌ای؟

Are you only looking for information to support what you already think?"

تو فقط دنبال اطلاعاتی هستی ‏ که آنچه که تو فکر می‌کنی را تایید کند؟»

And if I was honest with myself, and I tried to be,

و اگرمن با خودم صادق بودم، ‏ البته سعی کردم که باشم،

I admitted that was going on.

پذیرفتم که این ادامه می‌یابد.

And so the more I talked to scientists

به همین دلیل بیشتر با دانشمندان صحبت کردم

and read peer-reviewed literature

و مقالاتی که به مرور ادبیات تحقیق پرداخته‌اند را مطالعه کردم.

and tried to conduct myself the way I'd been taught to conduct myself

و سعی کردم به نحوی رفتار کنم که

at Penn State when I was a student,

در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا در دوران دانشجویی آموخته بودم،

it became very difficult for me to make the argument

برایم سخت بود که مبحثی را مطرح کنم که

that we weren't at least having some effect.

ما حتی یک تاثیر جزئی در آن نداشتیم.

Maybe there was still a doubt as to how much,

شاید هنوز هم شک داشته باشیم که چقدر،

but to say "nothing" was not a responsible thing for me to do

اما گفتن «اصلاً» برای من

به عنوان یک فرد دانشمند، مسئولانه نبود.

as a scientist or a person.

JMS: Greg Fishel just talked about expanding his radius

ج‌م‌ش: گرگ فیشل فقط در مورد افزایش شعاع

of understanding of science.

درکش از علم صحبت کرد.

And when we expand our radius,

و زمانی‌که بخواهیم شعاعمان را افزایش دهیم،

it's not about making a better future,

این در مورد ساختن آینده‌ای بهتر نیست،

but it's about preserving life as we know it.

بلکه تا جایی که ما می‌دانیم ‏ در مورد محافظت از زندگی است.‏

So as we think about expanding our own radius in understanding science,

بنابراین آنچه که در ذهن ما ‏ در مورد افزایش شعاع درک از مسائل علمی است،

it's critical for Athens, Georgia, for Atlanta, Georgia,

برای آتن، جورجیا، آتلانتای جورجیا،

for the state of Georgia, and for the world.

برای ایالت جورجیا و سراسر دنیا بحرانی است.

So expand your radius.

پس شعاع خود را گسترش دهید.

Thank you.

متشکرم.

(Applause)

(تشویق)