Secrets of the mind and free will -- revealed by magic tricks | Alice Pailhès

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: Masoud Motamedifar

Alright.

خوب.

I'd like to start with a small imagination exercise.

می‌خواهم با یک تمرین کوچک تخیل شروع کنم.

Imagine you're sitting at this table, facing me right now.

فرض کنید الان پشت این میز روبروی من نشسته‌اید.

Now, I'm going to ask you to push one of these cards towards me.

حالا از شما می‌خواهم یکی از این کارت‌ها را به سمت من هل دهید.

So please imagine yourself pushing one of these cards towards me.

خوب فرض کنید دارید این کارت‌ها را به سمت من هل می‌دهید.

OK, so take the number matching the card you pushed

خوب، عدد کارتی که هل دادید را در نظر بگیرید

and remember it -- it's important for later.

و آن را بخاطر سپارید -- بعدا به اهمیتش پی می‌برید.

Now, I'm going to flip through this deck of cards

خوب حالا می‌خواهم این دسته کارت‌ها را واژگون کنم

and ask you to choose a card that you will see in the deck.

و می‌خواهم یکی از کارت‌هایی که می‌بینید را انتخاب کنید.

Are you ready?

آماده‌اید؟

Alright, now that you have your card in mind,

خوب، حالا که کارت را در نظرتان دارید،

add the value of your card to your previous number.

عدد کارت خود را به عدد قبلی اضافه کنید.

For example, if you chose the six of clubs, add six,

برای مثال، اگر شش‌لوی گشنیز را انتخاب کردید، شش را اضافه کنید،

if it's an ace, add one,

اگر یک آس است، یک را اضافه کنید،

and take 11 for any picture cards.

و برای هر صورت عدد ۱۱ لحاظ کنید.

Have you got your final number in mind?

آیا عدد نهایی را در ذهن دارید؟

Perfect.

عالی.

So please take the item matching your final number.

خوب لطفاً گزینه‌ای که با عدد نهایی شما تطابق دارد انتخاب کنید.

Now, here's what's funny.

حالا جالب اینجاست.

There are going to be a lot of people watching this video,

افراد زیادی این ویدئو را می‌بینند،

and you all have different quirks with different preferences.

و همه شما مزاج و زمینه متفاوتی دارید.

And yet,

و همچنان،

the vast majority of you right now is thinking about a kiwi,

بخش اعظم شما الآن دارند به کیوی فکر می‌کنند،

or, if you're left-handed, probably a corn on the cob.

یا اگر چپ‌دست هستید احتمالاً ذرت.

Yes, I just tricked you.

بله، من فقط شما را فریب دادم.

And I used your psychological biases

و از سوگیری روانی شما بهره گرفتم

to influence both of your decisions.

تا بر هر دو تصمیم شما اثر بگذارم.

I work in the MAGIC Lab

من در آزمایشگاه «مجیک» کار می‌کنم.

at Goldsmiths University of London,

در دانشگاه گلداسمیتز لندن،

which is not only a place where we make assistants vanish,

که نه فقط محلی است برای ناپدید کردن همکاران،

but where we use magic tricks to study psychological processes,

بلکه از حقه‌های شعبده‌بازی بهره می‌بریم تا فرآیندهای روانشناختی را مطالعه کنیم،

such as attention, perception, deception and free will.

از قبیل توجه، احساس، تقلب و اختیار.

I am fascinated by the subtle factors that influence our choices,

عوامل ظریفی که بر انتخاب‌های ما اثر می‌گذارند مرا به شگفت وا می‌دارد،

and how understanding our flaws can give us back some power.

خصوصاً اینکه دانستن عیوب‌مان چقدر به حصول توان بیشتر کمک می‌کند.

Magic tricks provide a powerful tool to investigate this,

حقه‌های شعبده‌بازی ابزار قدرتمندی برای بررسی این موضوع به دست می‌دهد،

and our experiments have shown that.

و آزمایش‌های ما این را اثبات می‌کند.

First, we humans tend to go for the easiest decisions.

اولاً ما انسان‌ها تمایل داریم ساده‌ترین تصمیمات را اتخاذ کنیم.

With the card trick I did,

توسط حقه ورقی که من انجام دادم،

most people tend to choose the card that I want them to choose,

غالب افراد تمایل دارند کارتی را که من در نظر دارم انتخاب کنند،

because I'm presenting it a bit longer than the others.

چون من آن را کمی بیشتر از بقیه نشان‌شان می‌دهم.

And it becomes the easiest option for your brain.

و این آسان‌ترین انتخاب برای ذهن شماست.

In our case,

در مورد خودمان،

the majority of you probably chose the ten of hearts, right?

اکثریت شما احتمالاً ده لوی دل را انتخاب می‌کنید، درست است؟

And a lot of other tricks are based on this principle

و بسیاری از دیگر حقه‌ها بر اساس همین

of easy decision.

اصل تصمیم ساده عمل می‌کنند.

Because magicians are very aware

چون شعبده‌بازان کاملاً می‌دانند

that our brain, not to say "we," tends to be a bit lazy.

که ذهن ما نه «خود ما» کمی تنبل است.

The exercise we did with the four cards is also a good example of this.

و کاری که با این چهار کارت انجام دادیم هم مثال خوبی از این قضیه است.

It's based on another trick I investigated,

این کار بر اساس اصل دیگری بنا شده است،

where I ask participants to physically push

من از مخاطبین می‌خواهم تا بصورت فیزیکی یکی

one of the four cards towards me.

از چهار کارت را به سمتم فشار دهند.

We found that around 60 percent of people choose the third card from the left,

دریافتیم که حدود ۶۰ درصد افراد کارت سوم از چپ را انتخاب می‌کنند،

and if they were left-handed,

و اگر چپ دست باشند،

they typically chose the second card from the left.

کارت دوم از چپ را انتخاب می‌کنند.

This is based on the easy-option principle again,

ابن هم بر اساس انتخاب ساده عمل می‌کند،

because the card that most people choose

چون کارتی که اغلب افراد بر می‌گزینند

is the most easy to reach by the dominant hand.

ساده‌ترین کارتی است که دست غالب به آن می‌رسد.

So, I knew that most of you

خوب می‌دانستم که بیشتر شما

would end up with one of these two numbers,

به یکی از این دو عدد می‌رسید،

and this allowed me to estimate

که به من فرصت می‌داد

the two most probable things you would end up with.

دو تا از محتمل‌ترین نتایج را تخمین بزنم.

But this is not just about magic.

اما فقط بحث شعبده‌بازی نیست.

It's also about how we are influenced in our day-to-day lives.

عملکرد روزمره ما هم موثر از همین قضایاست.

You know, stories and politicians

می‌دانید، داستان‌ها و سیاسیون

play with your mind as well, all the time,

همواره با ذهن ما بازی می‌کنند،

because they also know that we tend to choose and like

چون آن‌ها هم می‌دانند که ما تمایل داریم

what's easily grabbed or seen.

ساده‌ترین حالت را انتخاب کنیم.

For instance, when you are in a store,

برای مثال وقتی در یک مغازه هستید،

choosing a bottle of wine or a bag of rice

تا یک بطری مشروب یا یک گونی برنج را

among many lined up on vertical shelves,

از میان قفسه‌های عمودی متعدد انتخاب کنید،

your first instinct is to look

حس اولیه شما نگاه انداختن

only at the ones that are on the shelves in front of your eyes, right?

به آن‌هایی است که در قفسه‌ها جلوی چشمان‌تان هستند، درست است؟

It's easier and requires less effort.

چون آسانتر است و به تلاش کمتری نیاز دارد.

Did you know that many brands actually negotiate

آیا می‌دانستید بسیاری از برندها واقعاً چانه می‌زنند

to be at eye-level on grocery store shelves

تا در قفسه‌های مغازه هم‌ارتفاع چشم باشند

because of that easy-option principle?

بخاطر اصل انتخاب آسان؟

And this is a tactic that many politicians use.

و این تاکتیکی است که بسیاری از سیاسیون استفاده می‌کنند.

When information is right in front of our eyes on social media,

هنگامی که اطلاعات در رسانه‌ها درست جلوی چشم هستند،

it's easily accessible,

به سادگی در دسترس خواهد بود،

and it absolutely affects our voting behaviors.

و کاملاً بر رفتار ما در رأی دادن اثر می‌گذارد.

Political outcomes, such as the Brexit referendum

نتایج سیاسی مثل همه‌پرسی برکسیت

or the American election in 2016,

یا انتخابات ۲۰۱۶ آمریکا،

were heavily influenced by targeted advertising,

به شدت موثر از تبلیغات هدفمند بودند،

making some information,

و اطلاعاتی عرضه می‌کردند،

which was not necessarily truthful,

که لزوماً صحیح نبود،

disproportionately easily accessible and visible to specific audiences

به شدت در دسترس و قابل دیدن برای مخاطبین خاص بود

to influence their votes.

تا بر رأی آنها اثر بگذارد.

But here is the good news.

اما خبر خوب این است.

Some simple factors have an impact on how influencible we are.

برخی از عوامل ساده نحوه اثرپذیری ما را نشان می‌دهد.

In an experiment using the trick with the four cards,

در یک آزمایش با استفاده از حقه چهار کارت،

we found that explicitly informing participants

دریافتیم که اگر صراحتاً به افراد بگوییم

that they have a choice

حق انتخاب دارند

can actually lead them to make more deliberate decisions,

واقعاً می‌تواند به تصمیمات دقیق‌تر منجر شود

as opposed to behaving in the way we are trying to make them behave.

بر خلاف حالتی که تلاش کنیم افراد مطابق میل ما رفتار کنند.

In other words,

به عبارت دیگر،

I either simply asked participants to push one of the cards,

تفاوت دارد از شرکت‌کنندگان می‌خواستم یکی از کارت‌ها را فشار دهند،

or I said,

یا می‌گفتم،

"Choose a card, and then push it."

«یک کارت را انتخاب کنید، سپس آن را فشار دهید.»

And when asked to choose a card,

و هنگامی که گفتیم یک کارت انتخاب کنند،

the percentage of people who impulsively chose the most reachable one

درصد افرادی که با تحریک در دسترس‌ترین کارت را انتخاب می‌کردند

dropped from 60 to 35 percent.

از ۶۰ به ۳۵ درصد کاهش یافت.

So, it seems that when we are reminded that we have control over our choices,

بنابراین به نظر می‌رسد هنگامی که به ما یادآوری شود بر انتخاب‌هایمان کنترل داریم،

and know that our actions matter,

و بدانیم که فعالیت‌هایمان اهمیت دارد،

as opposed to acting without thinking,

برخلاف عمل بدون تفکر،

we can actually make more personal decisions

ما واقعاً تصمیمات شخصی‌تری می‌گیریم

and are less easily influenced.

و کمتر تحت تأثیر قرار می‌گیریم.

Let me show you another trick,

بگذارید حقه دیگری نشانتان دهم

invented by a British mentalist Derren Brown,

که توسط ذهن‌گرای انگلیسی درن براون اختراع شد

to make my point.

تا منظورم را برسانم.

This one uses what's called "priming" in psychology.

این یکی از چیزی بنام «پرایمینگ» در روانشناسی بهره می‌برد.

Priming happens when exposure to something

پرایمینگ زمانی رخ می‌دهد که در معرض چیزی قرار گرفتن

influences your thoughts and behavior later on,

تفکر و رفتار شما را تحت تاثیر قرار دهد،

without you being aware

بدون اینکه بدانید

that the first thing is guiding you to a certain extent.

که اولین چیز دارد شما را به سمت خاصی می‌کشاند.

The trick is usually done in a more intimate context,

این حقه معمولاً در شرایط صمیمانه‌تری اعمال می‌شود،

where I would be directly facing you,

کاملاً به شما رو می‌کنم،

but we'll give it a try together.

اما با هم آن را انجام می‌دهیم.

Just focus on me as best as you can,

تا جایی که می‌توانید روی من تمرکز کنید،

but do not let me influence your choice.

اما نگذارید روی انتخابتان اثر بگذارم.

I'm going to try and mentally transmit the identity of a playing card

می‌خواهم کارتی که به آن فکر می‌کنم را بصورت ذهنی

I'm thinking of.

به شما انتقال دهم.

Are you ready?

آماده‌اید؟

OK, so first make the color bright and vivid.

خوب، ابتدا رنگ را درخشان و روشن بکنید.

Imagine a screen in your mind,

صفحه‌ای را در ذهنتان تصور کنید،

and on the screen, the little numbers, low down in the corners of the cards,

و روی آن صفحه، اعداد کوچک روی گوشه‌های پایین کارت

and then in the top of the cards.

و سپس در بالای کارت.

And then the things in the middle,

و سپس چیزهایی وسط کارت،

in the center of the cards,

در مرکز کارت،

the boom, boom, boom, the suits.

بوم، بوم، بوم، خال‌ها.

Did you get it?

دریافتش کردید؟

OK, so I'm going to bet that the majority of you

خوب، می‌خواهم شرط ببندم که اکثریت شما

thought about the three of diamonds,

در مورد سه لوی خشت فکر کردید،

but chose another card, right?

اما کارت دیگری انتخاب کردید، درست است؟

As you might have noticed,

شاید متوجه شده باشید،

I heavily tried to influence your choice with my gestures

شدیداً تلاش کردم با حرکاتم انتخاب شما را تحت تأثیر قرار دهم

while giving you the instructions.

در حینی که دستورالعمل‌ها را می‌گفتم.

By studying this trick,

ابا مطالعه این حقه،

we found that around 18 percent of people choose the three of diamonds,

دریافتیم که حدود ۱۸ درصد افراد سه لوی خشت انتخاب می‌کنند،

and nearly 40 percent choose the three of any suit,

و حدود ۴۰ درصد سه‌لوی خال‌های دیگر را انتخاب می‌کنند،

while being completely oblivious of the fact I was manipulating them.

درحالی که کاملاً بدیهی بود که داشتم آنها را دستکاری می‌کردم،

So what happened here?

خوب اینجا چه اتفاقی افتاد؟

Because you were aware

چون می‌دانستید

that I was trying to influence your choice,

که دارم روی انتخابتان اثر می‌گذارم،

you probably paid more attention to what I was doing.

به کاری که داشتم انجام می‌دادم توجه بیشتری داشتید.

And this led the majority of you to choose more consciously

و این موجب شد که اکثریت شما آگاهانه‌تر ازشرکت‌کنندگان ما

than our participants who have no information

انتخاب کنید که هیچ اطلاعی نداشتند

about who I am, what I'm studying

که من که هستم و چه مطالعه می‌کنم

or what I'm trying to do with their minds.

یا اینکه قصد دارم با ذهنشان چه کنم.

So the thing is,

خوب قضیه این است،

in all of our experiments,

در تمام آزمایش‌هایمان،

we managed to heavily influence people's card choices,

مدیریت کردیم عمیقاً بر انتخاب کارت توسط افراد اثر گذاریم،

while they report feeling completely free and in control of their choice.

در حالی که آنها احساس می‌کردند کاملاً آزاد هستند و انتخابشان در اختیارشان است.

And this lack of self-awareness

و این کمبود خودآگاهی

makes politicians, companies

سیاسیون و شرکت‌ها و دیگر افراد را

and other people's influence all the more powerful,

وا می‌دارد که نفوذ قویتری اعمال کنند،

because we might think we are in control of our choice and beliefs

زیرا ممکن است فکر کنیم که در اختیار انتخاب و عقاید خود هستیم

when we are not.

در حالی که اینگونه نیست.

Politically or in our consumer behaviors,

از لحاظ سیاسی یا در رفتار مشتریان،

if we don't pay attention,

اگر توجه نکنیم،

misleading content or showy ads can just trick our mind.

محتوای گمراه‌کننده یا تبلیغات پرزرق و برق می‌تواند ذهنمان را فریب دهد.

What if, in our day-to-day lives,

چه می‌شد اگر در زندگی روزمره،

we would stop more often and consciously choose

بیشتر توقف می‌کردیم و آگاهانه انتخاب می‌کردیم

before acting on this impulsive, reactive beast inside of us?

قبل از اینکه تحت تاثیر این غول محرک و فعال درون خود عمل کنیم؟

We can actually act more consciously

در واقع می‌توانیم آگاهانه‌تر عمل کنیم

if we keep in mind

اگر به ذهن بسپاریم

that we have the capacity to be influenced.

که ما قابلیت نفوذپذیری داریم.

Thank you.

متشکرم.