The strange politics of disgust | David Pizarro

دیوید پیزارو: سیاستهای عجیب تنفر

Translator: Joseph Geni Reviewer: Morton Bast

Translator: Behnaz Foroozesh Reviewer: Behrad Tehrani

In the 17th century, a woman named Giulia Tofana

در قرن ۱۷، زنی به نام جیولیا توفانا

had a very successful perfume business.

شغل بسیار پردرآمدی در صنعت عطر فروشی داشت.

For over 50 years she ran it.

به مدت ۵۰ سال این شغل را حفظ کرد

It sort of ended abruptly when she was executed — (Laughter) —

تا اینکه به طور ناگهانی به اعدام محکوم شد (خنده تماشاگران)

for murdering 600 men. You see, it wasn't a very good perfume.

به علت اینکه ۶۰۰ مرد را به قتل رسانده بود. می بینید، ظاهرا عطرهاش خیلی خوب نبودن.

In fact, it was completely odorless and tasteless and colorless,

درواقع آنها بی بو، بی مزه و بی رنگ بودن،

but as a poison, it was the best money could buy,

اما به عنوان سم برای خرید بهترین بودن.

so women flocked to her in order to murder their husbands.

بنابراین زنها گروه گروه به سراغش می رفتند تا با خرید عطر شوهرهایشان را به قتل برسانند.

It turns out that poisoners were a valued and feared group,

معلوم می شه سم فروشی کار پردرآمد اما پر تنشی است،

because poisoning a human being is a quite difficult thing.

چون مسموم کردن یه آدم کار خیلی سختیست.

The reason is, we have sort of a built-in poison detector.

به این دلیل که، ما ذاتا یه دستگاه تشخیص سم در مغزمون داریم.

You can see this as early as even in newborn infants.

می تونید این قدرت تشخیص را حتی در نوزادان ببینید.

If you are willing to do this, you can take a couple of drops

اگه دلتون می خواد این را امتحان کنید، می تونید یکی دوقطره

of a bitter substance or a sour substance,

از یه ماده تلخ یا ترش رو را بهشون بدید،

and you'll see that face, the tongue stick out, the wrinkled nose,

و میبینید که ناخود آگاه زبونشون بیرون می آید و بینی شون چین می خوره،

as if they're trying to get rid of what's in their mouth.

مثل اینه که دلشون می خواد از شر چیزی که توی دهنشون هست خلاص بشوند.

This reaction expands into adulthood and becomes

این واکنش حتی در افراد بزرگسال هم مشاهده می شود و

sort of a full-blown disgust response, no longer just

تبدیل می شود به نوعی واکنش شدید بیزاری،

about whether or not we're about to be poisoned,

یه جورایی نمی دونیم که آیا مسموم شدیم یا نشدیم،

but whenever there's a threat of physical contamination

اما فقط می دونیم مورد تهدید مسمومیت جسمی هستیم

from some source. But the face remains strikingly similar.

اما صورتمون همیشه به همه سمها همون واکنش رو نشون می ده.

It has expanded more, though, than just keeping us away

داستان فقط به هشدار در برابر

from physical contaminants, and there's a growing

مسمومیت جسمانی ختم نمی شه، و حجم زیادی از

body of evidence to suggest that, in fact, this emotion

شواهد دال بر آن دارند که، در واقع، این احساس

of disgust now influences our moral beliefs

تنفر می تواند بر اخلاقیات ما تاثیر بگذارد

and even our deeply held political intuitions.

و حتی بر تمایلات عمیق سیاسی ما

Why this might be the case?

ارتباط این موضوعات به هم چیست؟

We can understand this process by understanding

این مراحل را می توان با شناخت احساسات به طور کلی متوجه شد.

a little bit about emotions in general. So the basic human emotions,

پس احساسات اصلی انسان،

those kinds of emotions that we share with all other human beings,

آن شکلی از احساسات که ما با دیگر انسانها به اشتراک می گذاریم

exist because they motivate us to do good things

حقیقتا وجود دارند چون انگیزه انجام کارهای خوب را در ما بوجود می آورند

and they keep us away from doing bad things.

و ما را از انجام کارهای بد دور می کنند.

So by and large, they are good for our survival.

پس عموما این احساسات برای حفظ بقای ما خوب هستند.

Take the emotion of fear, for instance. It keeps us away

مثلا حس ترس. این حس ما را

from doing things that are really, really risky.

از انجام کارهای خیلی خیلی خطرناک دور نگه میدارد

This photo taken just before his death — (Laughter) —

این عکس دقیقا قبل از مرگ طرف گرفته شده - (خنده حضار)

is actually a — No, one reason this photo is interesting

در واقع - این تنها دلیلش نیست که این عکس جالبه

is because most people would not do this, and if they did,

بلکه چون بیشتر آدمها این کار را نمی کنند و اگه می کردند

they would not live to tell it, because fear would have

زنده نمی موندند تا آن را بازگو کنند، چون ترس

kicked in a long time ago to a natural predator.

قبل از این به عنوان یک حالت تهاجمی طبیعی بوده.

Just like fear offers us protective benefits, disgust seems

دقیقا مثل ترس که به منظور حمایت در ما بوجود آمده، تنفر هم

to do the same thing, except for what disgust does is

همین کار را می کنه. جز اینکه تنفر

keeps us away from not things that might eat us,

حامی ما در برابر چیزهایی که مارو می خورن یا ترس از ارتفاع نیست،

or heights, but rather things that might poison us,

بلکه دوری از چیزهایی هست که ما رو مسموم می کنند،

or give us disease and make us sick.

یا مریض و بیمار می کنند.

So one of the features of disgust that makes it such

بنابراین یکی از نشانه های تنفر که

an interesting emotion is that it's very, very easy to elicit,

اون رو تبدیل به یک احساس جالب می کنه این هست که خیلی راحت بروز می کنه،

in fact more so than probably any of the other basic emotions,

درواقع بیشتر از هر احساس ریشه ای دیگر،

and so I'm going to show you that with a couple of images

اینجا من چند تا عکس می خوام به شما نشان بدهم

I can probably make you feel disgust.

شاید خیلی بدتون بیاد

So turn away. I'll tell you when you can turn back.

اگر این طوری هست رویتان را برگردانید. من خبرتون می کنم کی نگاه کنید.

(Laughter)

(خنده تماشاگران)

I mean, you see it every day, right? I mean, come on. (Laughter)

خوب شما هر روز اینها را می بینید، نه؟

(Audience: Ewww.)

تماشاگران: اه ه ه

Okay, turn back, if you didn't look.

خوب اونهایی که نگاه نمی کردن می تونن روشون رو برگردونن.

Those probably made a lot of you in the audience

این عکسها در خیلی از شماها

feel very, very disgusted, but if you didn't look,

احساس شدید تنفر(انزجار) به وجود می آره، اما اگه نگاه نکردید

I can tell you about some of the other things that have been shown

بهتون نمی گم چه چیزهایی نشون دادم

sort of across the world to make people disgusted,

اینها یه جورایی در تمام مردم دنیا یه حس حال به هم خوردگی درست می کنند،

things like feces, urine, blood, rotten flesh.

یه چیزهایی مثل مدفوع، ادرار، خون، گوشت فاسد.

These are the sorts of things that it makes sense

همه اینها چیزهایی هستند که درشما حس

for us to stay away from, because they might actually contaminate us.

پرهیز بوجود می آورند چون در حقیقت ایجاد مسمومیت می کنند.

In fact, just having a diseased appearance

در واقع، غیر از اینکه ظاهری مشمئز کننده دارند

or odd sexual acts, these things are also

یا علاوه بر این که یه جورایی رفتارهای عجیب و غریب جنسی هستن،

things that give us a lot of disgust.

چیزهایی هستن که شدیدا برای ما مشمئز کننده هستند

Darwin was probably one of the first scientists

فکر کنم داروین یکی از اولین دانشمندهایی باشه که

to systematically investigate the human emotions,

خیلی با نظم و ترتیب احساس های آدمها رو مورد مطالعه قرار میده،

and he pointed to the universal nature and the strength

و اون اشاره ای داره به فطرت و نیروی همگانی

of the disgust response.

واکنش تنفر.

This is an anecdote from his travels in South America.

و این نتیجه گیری حاصل مسافرتهایش به آمریکای جنوبی هست.

"In Tierro del Fuego a native touched with his finger

" در تئورو دفوگو یک فرد بومی انگشتش را زد به

some cold preserved meat while I was eating ...

گوشتی که من در حال خوردن بودم...

and plainly showed disgust at its softness, whilst I felt

و آن فرد بومی از نرم بودن گوشت حالش به هم خورد و من هم

utter disgust at my food being touched by a naked savage — (Laughter) —

از اینکه یه وحشی لخت و عریان دست زده بود به غذایم (خنده حضار)

though his hands did not appear dirty."

"هرچند دستهاش به نظر نمی رسید کثیف باشند."

He later wrote, "It's okay, some of my best friends are naked savages." (Laughter)

داروین بعد می نویسه، " خوب عیب نداره، چرا که بعضی از بهترین دوستهای من هم وحشی عریان هستند." (خنده تماشاگران)

Well it turns out it's not only old-timey British scientists

خوب معلوم می شه فقط اون دانشمند سنتی بریتانیایی

who are this squeamish. I recently got a chance

نیست که سخت گیر هست. اخیرا یه

to talk to Richard Dawkins for a documentary,

صحبتی داشتم با ریچارد داوکینز که می خواستم یه مطلب مستند جمع آوری کنم،

and I was able to disgust him a bunch of times. Here's my favorite.

و توانستم بارها حال اون رو به هم بزنم. این تکه را خیلی دوست دارم.

Richard Dawkins: "We've evolved around courtship and sex,

ریچارد داوکینز: " مراعات در ما تکامل یافته و سکس

are attached to deep-rooted emotions and reactions

به احساس و واکنشهای عمیق ما در آمیخته

that are hard to jettison overnight."

واکنشهایی که نمی توان یک شبه آن را رها کرد."

David Pizarro: So my favorite part of this clip is that

خوب قسمت قشنگ داستان اینه که

Professor Dawkins actually gagged.

پروفسور داوکینز در واقع هی عق می زد.

He jumps back, and he gags, and we had to do it three times,

هی حالش خوب می شد و هی عق می زد،

and all three times he gagged. (Laughter)

و سه دفعه پشت هم هی عق میزد (خنده تماشاگران)

And he was really gagging. I thought he might throw up on me, actually.

عملا عق می زد. حقیقتش فکر کردم ممکنه روی من استفراغ کنه.

One of the features, though, of disgust,

با این همه یکی از ویژگیهای تنفر

is not just its universality and its strength,

نه تنها همگانی بودن و شدتش هست،

but the way that it works through association.

بلکه شکل گرفتنش در میان روابط اجتماعی هست.

So when one disgusting thing touches a clean thing,

بنابراین هر وقت یه چیز مشمئز کننده به یه چیز تمیز می خوره،

that clean thing becomes disgusting, not the other way around.

اون چیز تمیز هم مشمئز کننده می شه. البته بر عکسش صادق نیست.

This makes it very useful as a strategy if you want to

این راه بسیار مثمر ثمری برای

convince somebody that an object or an individual

قانع کردن افراد می باشد که بگید یه شیئی یا یک فردی

or an entire social group is disgusting and should be avoided.

یا حتی گروهی از اجتماع مشمئز کننده هستند و باید از آنها دوری کرد.

The philosopher Martha Nussbaum points this out

مارتا نوسبام فیلسوف در صحبتهاش اشاره ای

in this quote: "Thus throughout history, certain disgust

داره : " بدین ترتیب در طول تاریخ، ماهیتهای مشخصی

properties -- sliminess, bad smell, stickiness, decay, foulness --

مثل لزج بودن، بوی بد، چسبناکی، خراب بودن و تعفن

have been repeatedly and monotonously been associated with ...

بارها و بارها و همواره به

Jews, women, homosexuals, untouchables, lower-class people --

یهودیها، زنها، همجنسگرایان، نجسها، و افراد مستمند نسبت داده شده

all of those are imagined as tainted by the dirt of the body."

و همه این ها به عنوان ناپاکی های ناشی از پلیدی بدن تصور شده اند

Let me give you just some examples of how, some powerful

بذارید چند تا مثال براتون بزنم، چند تا مثال

examples of how this has been used historically.

مستند از شواهد تاریخی

This comes from a Nazi children's book published in 1938:

مثال من برمی گرده به یه کتاب مخصوص کودکان که در سال ۱۹۳۸ منتشر شده

"Just look at these guys! The louse-infested beards,

" به این آدمها نگاه کنید! ریشهای پر از شپش،

the filthy, protruding ears, those stained, fatty clothes...

گوشهای دراز و چرک و آلوده، و آن لباسهای چرب و پر از لک

Jews often have an unpleasant sweetish odor.

یهودی ها اغلب بوی بد و نامطبوعی می دهند.

If you have a good nose, you can smell the Jews."

اگه حس بویایی خوبی داشته باشید، بوی یهودی ها رو استشمام می کنید."

A more modern example comes from people who try to

مصداق جدیدش مثال مردمی هست که سعی می کنند

convince us that homosexuality is immoral.

ما را متقاعد کنند که همجنس گرایی یه کار غیر اخلاقی هست.

This is from an anti-gay website, where they said

توی یک وب سایت ضد همجنس گرایی نوشته بود

gays are "worthy of death for their vile ... sex practices."

همجنس گرایی "به لحاظ نقابی که بر چهره دارد و نوع نگرش به سکس مستحق مرگ هست."

They're like "dogs eating their own vomit and sows wallowing in their own feces."

همجنس بازها مثل "سگهایی هستند که استفراغ خودشان را می خورند یا مثل خوکهایی هستند که در فضولات خود غلت می زنند."

These are disgust properties that are trying to be directly

همه اینها مقولات انزجار هستند که مستقیما

linked to the social group that you should not like.

برمی گردند به گروههای اجتماعی که شما دوست ندارید.

When we were first investigating the role of disgust in

زمانی ما در حال بررسی نقش انزجار در

moral judgment, one of the things we became interested in

قضاوت اخلاقی بویم، چیزی که ما به آن علاقه مند بودیم

was whether or not these sorts of appeals are more likely

این بود که آیا این نوع تمایلات بیشتر

to work in individuals who are more easily disgusted.

در میان افرادی بروز می کند که به راحتی دچار انزجار می شوند یا نه.

So while disgust, along with the other basic emotions,

بنابراین حس تنفر، همچون حسهای اساسی دیگر

are universal phenomena, it just really is true

یک پدیده جهانی است. باید پذیرفت

that some people are easier to disgust than others.

که برخی ازآدمها راحت تر دچار دل به هم خوردگی می شوند.

You could probably see it in the audience members

شاید این تیپ افراد را در میان شما تماشا گران داشته باشیم

when I showed you those disgusting images.

وقتی اون تصاویر نفرت انگیز را به شما نشان دادم.

The way that we measured this was by a scale that was

طریقه ای که ما سنجیدیم، با معیارهایی بود که

constructed by some other psychologists

توسط دیگر روانشناسان ساخته شده است،

that simply asked people across a wide variety of situations

که خیلی ساده از مردم میپرسیدیم در بین موقعیتهای متفاوت

how likely they are to feel disgust.

چطور تنفر و بیزاری را احساس میکنند؟

So here are a couple of examples.

خوب اینجا دو تا مثال داریم.

"Even if I were hungry, I would not drink a bowl of my

"حتی اگر گشنه بودم، من یه کاسه از سوپ مورد علاقم را نمی خوردم

favorite soup if it had been stirred by a used but thoroughly washed fly-swatter."

اگرکه با مگس کش استفاده شده اما کاملا تمیز شسته شده همزده شده باشه"

"Do you agree or disagree?" (Laughter)

"موافقید یا مخالف؟ "(خنده حضار)

"While you are walking through a tunnel under a railroad track,

"در حالیکه شما دارید راه میرید در راستای یک تونل زیر خط راه آهن

you smell urine. Would you be very disgusted or not at all disgusted?"

بوی ادرار به مشامتون میرسه. شما خیلی منزجر میشید یا اصلا منزجر نمیشید؟

If you ask enough of these, you can get a general overall

اگر شما کامل جواب بدین اینهارا، شما میتونید نمره کامل

score of disgust sensitivity.

از میزان حساسیت انزجار را بگیرید.

It turns out that this score is actually meaningful.

اینطور به نظر میاد که این نمره خیلی پر معنی است.

When you bring people into the laboratory and you ask

وقتی که شما مردم را به ازمایشگاهها میارید و از آنها می پرسید

them if they're willing to engage in safe but disgusting behaviors

که ایا آنها میل به انجام رفتارهای بی خطر اما نفرت انگیز دارند

like eating chocolate that's been baked to look like dog poop,

مثل خوردن شکلاتی که به صورتی پخته شده که شبیه خرابکاری سگ باشه،

or in this case eating some mealworms that are perfectly healthy but pretty gross,

یا در این رابطه، خوردن برخی کرمهایی که کاملا سلامت هستند اما خیلی تهوع‌آور است،

your score on that scale actually predicts whether or not

نمره شما در این مقیاس، در حقیقت پیش بینی میکنه که

you'll be willing to engage in those behaviors.

شما تمایل به سمت انجام این رفتارها دارید یا خیر.

The first time that we set out to collect data on this

اولین باری که ما شروع به جمع کردن داده ها کردیم

and associate it with political or moral beliefs,

و آنها را با اعتقادات اخلاقی و سیاسی مرتبط کردیم،

we found a general pattern --

ما یک الگوی کلی پیدا کردیم

this is with the psychologists Yoel Inbar and Paul Bloom --

این روانشناسان "یول اینبر" و "پل بلوم"

that in fact, across three studies we kept finding

حقیقتی را که ما در میان ۳ تحقیق بهش رسیدیم، اینه که

that people who reported that they were easily disgusted

آن کسانی که گزارش شده به راحتی متنفر می شدند

also reported that they were more politically conservative.

همچنین گزارش شده که بیشتر از نظرسیاسی محافظه کار بودند.

Another way to say this, though, is that people

اگرچه، به بیان دیگه مردمی که،

who are very liberal are very hard to disgust. (Laughter)

روشنفکر(آزادیخواه) هستند خیلی سخت متنفر میشوند. (خنده حضار)

In a more recent follow-up study, we were able to look at

اخیرا در مطالعات پیگیری شده ,ما تونستیم مثالهای بزرگتر و وسیع تری

a much greater sample, a much larger sample. In this case,

را بررسی کنیم .

this is nearly 30,000 U.S. respondents,

در این مورد, نزدیک ۳۰.۰۰۰ امریکایی پاسخگوهستند.

and we find the same pattern. As you can see,

و ما الگوی مشابهی را پیدا کردیم. همانطور که شما می بینید،

people who are on the very conservative side

مردمی که در جواب دادن به میزان گرایشات سیاسی

of answering the political orientation scale are

کاملا محافظه کار هستند

also much more likely to report that they're easily disgusted.

بیشتر احتمال دارد که خیلی راحت متنفر می شوند.

This data set also allowed us to statistically control

همچنین، این مجموعه داده ها به ما اجازه کنترل آماری میده

for a number of things that we knew were both related

تعدادی از چیزهایی که ما میدونستیم مربوط بودند به هر دو:

to political orientation and to disgust sensitivity.

گرایشات سیاسی و حساسیت انزجار

So we were able to control for gender, age, income,

بنابراین ما تونستیم تنظیم کنیم برای جنسیت، سن، درآمد

education, even basic personality variables,

تحصیلات، حتی متغیرهای اولیه شخصیتی،

and the result stays the same.

و نتیجه یکسان می ماند.

When we actually looked at not just self-reported political orientation,

وقتی ما عملا نگاه کردیم نه تنها در خود گزارش دهندگان گرایشات مذهبی،

but voting behavior, we were able to look geographically

بلکه رفتارهای رای دادن را، ما توانستیم نگاه جغرافیایی کنیم سرتاسر کشور،

across the nation. What we found was that in regions

چیزی که ما پیدا کردیم این بود که

in which people reported high levels of disgust sensitivity,

در ناحیه هایی که مردم در سطح بالایی از حساسیت انزجار گزارش شدند،

McCain got more votes.

"مک کین" بیشترین رای را کسب کرده.

So it not only predicted self-reported political orientation,

بنابراین، نه تنها گرایش سیاسی خودگزارش دهنده پیش بینی شده

but actual voting behavior. And also we were able,

بلکه رفتار واقعی رای دادن هم. وهمچنین ما تونستیم

with this sample, to look across the world,

با این مثال،‌ سراسر دنیا را بنگریم،

in 121 different countries we asked the same questions,

در ۱۲۱ کشور مختلف ما سوالهای مشابهی را پرسیدیم،

and as you can see, this is 121 countries collapsed

و همانطور که می بینید، اینجا ۱۲۱ کشور

into 10 different geographical regions.

به ۱۰ ناحیه جغرافیایی متفاوت تقسیم شده.

No matter where you look, what this is plotting is the size

مهم نیست کجا را شما نگاه میکنید، چیزی که موضوع اصلی است

of the relationship between disgust sensitivity and political orientation,

سایز ارتباط بین حساسیت انزجار وگرایش سیاسی،

and no matter where we looked, we saw a very similar effect.

بدون اهمیت این موضوع که کجا مدنظر است، مهم اینه که نتیحه یکسانی را دیدیم.

Other labs have actually looked at this as well

از سوی دیگه، ازمایشگاههای دیگرهم عملا تحقیق کردند در این مورد

using different measures of disgust sensitivity,

با مقیاس ها متفاوت از حساسیت انزجار،

so rather than asking people how easily disgusted they are,

بنابراین بیشتر از انکه از مردم بپرسند چقدر راحت منزجرشونده هستند،

they hook people up to physiological measures,

آنها مردم را به مقیاسهای روانشناسی ربط می دهند،

in this case skin conductance.

مثلا در این مورد رسانایی پوست.

And what they've demonstrated is that people who report

و چیزی که انها اثبات کرده اند این است که

being more politically conservative are also more physiologically aroused

مردمی که گزارش میشه بیشتر محافظه کارند همچنین بیشتر از نظر فیزیولوژیکالی تحریک شدند،

when you show them disgusting images like the ones that I showed you.

وقتی شما به آنها تصاویر نفرت انگیز نشان میدهید مثل آن یکی که من نشان شما دادم.

Interestingly, what they also showed in a finding

جالب است که، انها هم یافته ای را نشان دادند

that we kept getting in our previous studies as well

که ما هم در مطالعات قبلی دائما بدست اورده بودیم:

was that one of the strongest influences here is that

یکی ازعجیب ترین تاثیرات این هست که

individuals who are very disgust-sensitive not only are

افرادی که خیلی حساسند به انزجار نتنها

more likely to report being politically conservative, but

بیشتر محتمل به گزارش دادن محافظه کار بودن،

they're also very much more opposed to gay marriage

بلکه انها بیشتر هم مخالف ازدواج

and homosexuality and pretty much a lot of

هم جنسها و دو جنسی ها و خیلی زیاد

the socio-moral issues in the sexual domain.

موضوعات اخلاق اجتماعی در حوزه جنسی هستند.

So physiological arousal predicted, in this study,

بنابراین تحریک قیزیولوژیکی پیش بینی شده،

attitudes toward gay marriage.

در این مورد، واکنش در برابر ازدواج هم جنسها.

But even with all these data linking disgust sensitivity

اما حتی با همه این داده ها که رابط

and political orientation, one of the questions that remains is

حساسیت انزجار و گرایشات سیاسی هستند، یک سوال باقی می ماند

what is the causal link here? Is it the case that

علت این ارتباط چیست؟ این مورد است که

disgust really is shaping political and moral beliefs?

انزجار (تنفر) حقیقتا حالتی از باورهای سیاسی و اخلاقی است؟

We have to resort to experimental methods to answer this,

برای جواب دادن به این ما باید به روشهای تجربی متوسل بشیم،

and so what we can do is actually bring people into the lab

بنابراین عملا کاری که می توانیم انجام بدیم اینه که مردم را به آزمایشگاه بیاریم

and disgust them and compare them to a control group

و آنها را منزجر کنیم و با گروه کاربرانی که منزجر نشدند مقایسه کنیم

that hasn't been disgusted. It turns out that over

با توجه به اینکه

the past five years a number of researchers have done this,

در طی ۵سال گذشته که تعدادی ازمحققان این را انجام دادند،

and by and large the results have all been the same,

و روی هم رفته همه نتیجه ها یکسان بوده است,

that when people are feeling disgust, their attitudes

نتیجه ای که حاصل می شود اینکه، وقتی مردم احساس انزجار می کنند،

shift towards the right of the political spectrum,

رفتار انها به سمت طیف سیاسی تغییر مسیر میدهد،

toward more moral conservatism as well.

و همچنین بیشتر به سمت محافظه کاری اجتماعی.

So this is whether you use a foul odor, a bad taste,

بنابراین اینگونه است که چه شما عطر بدبو استفاده کنید یا سلیقه بد داشته باشید

from film clips, from post-hypnotic suggestions of disgust,

از روی کلیپ فیلمها، از روی پیشنهادات قبل ازهیپنوتبزم درباره تنفر

images like the ones I've shown you, even just

عکسهایی مثل انچه من نشونتون داده بودم،

reminding people that disease is prevalent and they should

حتی فقط یادآوری به مردم که بیماری شایع است و انها باید

be wary of it and wash up, right, to keep clean,

هشیار باشن نسبت به آن و دست و پا را صحیح بشورند و تمیز نگه دارن،

these all have similar effects on judgment.

همه اینها تاثیرات مشابهی روی قضاوت دارند.

Let me just give you an example from a recent study

اجازه بدید یه مثال از مطالعات اخیر بهتون بدم که ما هدایت کردیم.

that we conducted. We asked participants

ما از شرکت کنندگان خواستیم که

to just simply give us their opinion of a variety of social groups,

فقط خیلی ساده به ما نظرشون درباره گروههای اجتماعی مختلف را بیان کنند،

and we either made the room smell gross or not.

و ما اتاق را در دو حالت بدبو و بی بو قرار دادیم.

When the room smelled gross, what we saw was that

وقتی اتاق بدبو بود، چیزی که ما دیدیم این بود که

individuals actually reported more negative attitudes toward gay men.

افراد عملا بیشتر رفتارهای منفی نسبت به مردهای هم جنس گرا گزارش کردند.

Disgust didn't influence attitudes toward all the other

اما انزجارتاثیری نداشت نسبت به رفتارهای بقیه

social groups that we asked, including African-Americans,

گروههای اجتماعی که ما میپرسیدیم شامل افریقایی امریکایی ها و افراد سالخورده.

the elderly. It really came down to the attitudes they had

در واقع این برمیگرده به رفتارهای انها

toward gay men.

نسبت به مردهای همجنس گرا.

In another set of studies we actually simply reminded people --

در مجموعه دیگر از مطالعات، ما خیلی ساده یاد آور شدیم به مردم،

this was at a time when the swine flu was going around --

"آن زمانی را که انفولانزای خوکی همه جا شایع شده بود"،

we reminded people that in order to prevent the spread

ما به مردم خاطر نشان کردیم که در جهت جلوگیری از گسترش آنفولانزا

of the flu that they ought to wash their hands.

آنها باید دست هایشان را بشورند.

For some participants, we actually had them take questionnaires

برای بعضی ازشرکت کنندگان , عملا آنها را مجبور کردیم که

next to a sign that reminded them to wash their hands.

پرسشنامه ای که مقابلشون بود را امضا کنن که یاد آوری کرده به انها که دست هایشان را بشورند.

And what we found was that just taking a questionnaire

و چیزی که ما پیدا کردیم این بود که فقط گذاشتن یک پرسشنامه،

next to this hand-sanitizing reminder made individuals

همراه با این تذکر استرلیزه کردن دست،

report being more politically conservative.

افراد را سوق میداد به اینکه، گزارش بدهند به بیشتر محافظه کار بودن.

And when we asked them a variety of questions about

و وقتی ما سوالهای متعددی پرسیدیم درباره

the rightness or wrongness of certain acts, what we also

درستی یا غلطی عملهای مشخص، همچنین، آنچه ‍پیدا کردیم آن بود که

found was that simply being reminded that they ought

تنها یادآور شدن انکه آنها باید دستهاشان را بشورند،

to wash their hands made them more morally conservative.

آنها را بیشتر وابسته روحیه محافظه کار میکرد.

In particular, when we asked them questions about

بخصوص,وقتی ما از آنها سوال پرسیدیم درباره دسته ای از تابو ها،

sort of taboo but fairly harmless sexual practices,

اما رفتارهای جنسی نسبتا بی خطر،

just being reminded that they ought to wash their hands

فقط خاطر نشان کردیم که آنها باید دستهاشون را بشورند.

made them think that they were more morally wrong.

آنها را مجبور کردیم که فکر کنند که از نظر اخلاقی اشتباه می کردند.

Let me give you an example of what I mean by harmless

اجازه بدید مثالی بزنم براتون از اینکه منظورم چیست از بی خطر

but taboo sexual practice. We gave them scenarios.

اما رفتاهای منع شده جنسی. ما به آنها سناریوها را دادیم.

One of them said a man is house-sitting for his grandmother.

یکی از انها میگفت یک مرد ازخانه مادر بزرگش مراقبت می کنه.

When his grandmother's away, he has sex with his girlfriend

وقتی مادر بزرگش خونه نیست، آن مرد با دوست دخترش

on his grandma's bed.

روی تخت مادربزرگش سکس داشت.

In another one, we said a woman enjoys masturbating

در یکی دیگر، ما گفتیم که زنی از ارضا جنسی

with her favorite teddy bear cuddled next to her. (Laughter)

با خرس عروسکیش که بغلش کرده لذت می بره (خنده حضار)

People find these to be more morally abhorrent

مردم اینها را بیشتر از نظر اخلاقی زشت میدانستند

if they've been reminded to wash their hands. (Laughter)

اگر یاد اوری شده بود به انها که دستهایشان را بشورند. (خنده حضار)

(Laughter)

(خنده حضار)

Okay. The fact that emotions influence our judgment

خوب، تعجبی نیست این حقیقت که

should come as no surprise. I mean,

احساسات روی قضاوت ما اثر می گذارند.

that's part of how emotions work.

منظورم اینه که، این قسمتی است که نشان میده احساسات چطور عمل میکنند.

They not only motivate you to behave in certain ways,

احساسات نتنها شما را تحریک میکنند که در راههای مطمئن حرکت کنید،

but they change the way you think.

بلکه آنها روشی که شما فکر میکنید را تغییر می دهند.

In the case of disgust, what is a little bit more surprising

در مورد تنفر,چیزی که بیشتر جالبه دامنه نفوذ آن تاثیر است

is the scope of this influence. It makes perfect sense,

این کاملا ملموسه

and it's a very good emotion for us to have, that disgust

و برای ما داشتنش احساس خیلی خوبیه،

would make me change the way that I perceive

که تنفر(بیزاری) من را وادار به تغییر دیدگاه نسبت به جهان مادی میکنه

the physical world whenever contamination is possible.

هنگامیکه آلودگی ممکن است.

It makes less sense that an emotion that was built

این کمتر ملموسه که، احساس ساخته شده برای اینکه

to prevent me from ingesting poison should predict

پیشگیری بکنه از قورت دادن زهر یا پیشگویی بکنه که،

who I'm going to vote for in the upcoming presidential election.

در انتخابات ریاست جمهوری پیش رو من تصمیم میگیرم به چه کسی رای بدم.

The question of whether disgust ought to influence

این پرسش که آیا تنفر باید تاثیر بگذارد

our moral and political judgments

قضاوتهای اخلاقی و سیاسی ما را

certainly has to be complex, and might depend on exactly

قطعا باید پیچیده باشد,و ممکنه کاملا وابسته باشد

what judgments we're talking about, and as a scientist,

به اینکه درباره چه قضاوتهایی صحبت میکنیم، و به عنوان دانشمند،

we have to conclude sometimes that the scientific method

ما باید نتیجه بگیریم که گاهی اوقات روشهای علمی

is just ill-equipped to answer these sorts of questions.

درجواب دادن به این دسته از سوالها ناتوان هستند.

But one thing that I am fairly certain about is,

اما یک چیز که من نسبتا در موردش مطمئنم،

at the very least, what we can do with this research is

حداقل کاریکه ما میتوانیم با این تحقیق انجام بدیم اینه که

point to what questions we ought to ask in the first place.

اشاره کنیم به اینکه ما چه سوالهایی را در ابتدا باید بپرسیم.

Thank you. (Applause)

ممنون. (تشویق)