How to let go of being a "good" person — and become a better person | Dolly Chugh

Translator: Joseph Geni Reviewer: Krystian Aparta

Translator: Daban Q. Jaff Reviewer: mabbast chato

So a friend of mine was riding in a taxi to the airport the other day,

ڕۆژێكيان هاوڕێيەكم كه سوارى تەكسى بوو برررو فڕۆكرخانه درچوو،

and on the way, she was chatting with the taxi driver,

له ڕێگه قسەى لەگەڵ شۆفێرى تەكسيەكه دەكرد،

and he said to her, with total sincerity,

ئەو، بەوپەڕى نيازپاكيەوه به هاوڕێكەمى وتبوو

"I can tell you are a really good person."

دڵنیام تۆ کەسێکی زۆر باشیت.

And when she told me this story later,

كاتێ دواتر ئەو چيرۆكەى بۆ باس كردم،

she said she couldn't believe how good it made her feel,

باوەڕم نەدەکرد کە ئەم قسەیە، چۆن هەستێکی لام دروست کرد و،

that it meant a lot to her.

ئەم قسەیە بۆ من چەند بە نرخ بوو.

Now that may seem like a strong reaction from my friend

ئێستا لەوه دەچێ هاوڕێكەم كاردانەوەيەكى بەهێزى هەبێ

to the words of a total stranger,

بەرامبەر وشەكانى كەسێكى تەواو نامۆ،

but she's not alone.

وەلێ ئەو تەنيا نييه.

I'm a social scientist.

من سۆسيۆلۆژيستم

I study the psychology of good people,

سايكۆلۆژى خەڵكانى باش دەخوێنم

and research in my field says many of us care deeply

توێژينەوەكانى بوارەكەم دەڵێن خەڵكانى زۆر له ئێمه به قووڵى گرنگى دەدەن

about feeling like a good person and being seen as a good person.

به هەستكردن وەك خەڵكى باش و وەك خەڵكى باش ببينرێت.

Now, your definition of "good person" and your definition of "good person"

ئێستا پێناسەى ئێوە بۆ خەڵكى باش

and maybe the taxi driver's definition of "good person" --

لەوانەيه پێناسەى شۆفێرى تەكسييەكه بۆ خەڵكى باش

we may not all have the same definition,

لەوانەيه هەموو يەك پێناسەمان نەبێ،

but within whatever our definition is,

وەلێ، پێناسەكان هەرچييەك بن

that moral identity is important to many of us.

پێناسەی ڕەوشت لاى زۆرينەمان گرنگه.

Now, if somebody challenges it, like they question us for a joke we tell,

ئێستاكه گەر كەسێ تەحداى ئەمەى كرد، بۆ نموونه داواى نووكتەيەكيان لێ كردين

or maybe we say our workforce is homogenous,

يان ئێمه لەوانەيه بڵێين هێزى كارەكانمان هاوتان،

or a slippery business expense,

تێچووی ئیشی ناجێگیر،

we go into red-zone defensiveness a lot of the time.

زۆربەی کات بۆ ناووچەی سوری خودپارێزی دەچین.

I mean, sometimes we call out

مەبەستم ئەوەیە، هەندێک جار پەنا بۆ ئامرازی جیاواز بۆ

all the ways in which we help people from marginalized groups,

یارمەتیدانی خەڵکانی پەراوێزخراو دەبەین،

or we donate to charity,

یان دەبەخشین،

or the hours we volunteer to nonprofits.

یان کاتەکەمان بۆ ئامانجی قازانج نەویست دەبەخشین.

We work to protect that good person identity.

ئيش دەكەين بۆ پاراستنى ناسنامەى كەسێكى باش.

It's important to many of us.

ئەوە بۆ زۆرينەمان گرنگه.

But what if I told you this?

وەلێ چى ئەگەر من ئەمەتان پێ بڵێم؟

What if I told you that our attachment to being good people

چۆنە ئەگەر پێتان بڵێم هۆگریمان بۆ بوون بە کەسێکی باش

is getting in the way of us being better people?

کۆسپی سەرەکیە لە بەردەم بوون بە کەسێکی باش؟

What if I told you that our definition of "good person" is so narrow,

چى ئەگەر پێم یڵێم پێناسەمان بۆ خەڵكى باش زۆر بەرتەسكه

it's scientifically impossible to meet?

له ڕووى زانستييەوه ئەستەمه بەوه بگەين؟

And what if I told you the path to being better people

چى ئەگەر پێتان بڵێم ڕێگەی بوون بە کەسێکی باش

just begins with letting go of being a good person?

بە وازهێنان لە خوولیای بوون بە کەسێکی باش دەست پێ دەکات؟

Now, let me tell you a little bit about the research

هەنوكه با كەمێ شتتان دەربارەى توێژينەوه پێ بڵێم

about how the human mind works

كه چۆن مێشكى مرۆڤ كار دەكات

to explain.

بۆ ڕوونكردنەوه

The brain relies on shortcuts to do a lot of its work.

مێشك پشت به كورتكراوهكان بۆ ڕاپەڕاندنى زۆربەى كارەكانى دەبەستێ.

That means a lot of the time,

ئەمه ئەوه دەگەيەنێ زۆرجار،

your mental processes are taking place outside of your awareness,

كردارەكانى مێشك له دەرەوەى بەئاگايى تۆ كاردەكەن،

like in low-battery, low-power mode in the back of your mind.

وەك پاتريەكى كەم شەحن له دۆخى هێزى كەم لەپشتەوهى مێشكتدا.

That's, in fact, the premise of bounded rationality.

له ڕاستيدا ئەوه گريمانەى سنوردارێتى ئەقڵانيه.

Bounded rationality is the Nobel Prize-winning idea

بیرۆکەی سنوردارێتى ئەقڵانى براوەی خەڵاتی نۆبڵە

that the human mind has limited storage resources,

دەیسەلمێنێت کە مێشکی مرۆڤ سەرچاوەی هەڵگری سنورداری هەیە،

limited processing power,

هێزى پرۆسێسى سنورداره،

and as a result, it relies on shortcuts to do a lot of its work.

وەك دەرئەنجام، پشت به كورتكراوەكان بۆ ئەنجامدانی كاره زۆرەكانى دەبەستێت.

So for example,

بۆ نموونه،

some scientists estimate that in any given moment ...

هەندێ له زاناكان مەزەندەيان كردووه

Better, better click, right? There we go.

باشتر، باشتر، دروسته؟ دەى ئەوەتانێ

(Laughter)

(پێكەنين)

At any given moment,

له هەموو ساتێكدا

11 million pieces of information are coming into your mind.

یانزدە مليۆن پارچه له زانيارى بۆ ناو مێشكت دێ

Eleven million.

یانزدە مليۆن.

And only 40 of them are being processed consciously.

تەنيا چل دانەيان به ئاگاييەوه پرۆسيس دەبن

So 11 million, 40.

كەواته یانزدە مليۆن، چل

I mean, has this ever happened to you?

يانى تۆ قەد تووشى ئەمه بووى؟

Have you ever had a really busy day at work,

قەد ڕۆژێكى بەراستى سەرقاڵت له ئيش هەبووه؟

and you drive home,

كه بەرەو ماڵەوە بە ئۆتۆمبیل دەڕۆیت

and when you get in the door,

كاتێك كه دەگەيته بەردەم دەرگا،

you realize you don't even remember the drive home,

درک بەوە دەکەیت لە یادت نیە کە بەرەو ماڵ بە ئۆتۆمبێل هاتبیت،

like whether you had green lights or red lights.

توشی گڵۆپى سهوز، يان سوورت بوویت.

You don't even remember. You were on autopilot.

هەر له بيريشت نايه كه لە دۆخی خودکار بوویت.

Or have you ever opened the fridge,

يان قەد دەرگاى سەلاجەتان كردۆتەوه،

looked for the butter,

بۆ كەره گەڕا بن

swore there is no butter,

سوێند دەخۆی كەرهى تيا نەبوو

and then realized the butter was right in front of you the whole time?

پاشان درك بەوه دەكەن كه به درێژايى كاتەكه ڕێك لەبەردەمەتاندا بوو؟

These are the kinds of "whoops" moments that make us giggle,

ئەمانه ساتەكانى "ئۆو" ن كه وامان لێ دەكەن پێبكەنين،

and this is what happens in a brain

ئەمه ئەوەيه كه له مێشكدا ڕوو دەدات،

that can handle 11 million pieces of information coming in

كه كۆنترۆڵى هاتنى يانزه مليۆن زانيارى دەكات بێنه ژوورەوه و

with only 40 being processed consciously.

تەنيا چلیان بەئاگاييەوه پڕۆسيس دەبن.

That's the bounded part of bounded rationality.

ئەوه بەشه سنوردارەكەى ئەقڵانيەتى سنورداره.

This work on bounded rationality

ئەم ئيشه لەسەر ئەقڵانيەتى سنووردار

is what's inspired work I've done with my collaborators

ئيلەامبەخش بوو لەم كارەی كه لەگەڵ هاوكارەكانم ئەنجامم دا،

Max Bazerman and Mahzarin Banaji,

ماكس بەيزمان و مازرين بانژى

on what we call bounded ethicality.

لەسەر ئەوەى كه ئێمه پێى دەڵێين ڕەوشتی سنووردار.

So it's the same premise as bounded rationality,

هەمان گريمانەى ئەقڵانييەتى سنوورداره،

that we have a human mind that is bounded in some sort of way

كه وەك مرۆڤ مێشكێكمان هەيه به شێوازيكى دياريكراو سنوردار كراوه

and relying on shortcuts,

هەروەها پشت به كورتكراوەكان دەبەستێ

and that those shortcuts can sometimes lead us astray.

ئەم كورتكراوانه هەندێک جار بەرەو ونبوون ڕێنيشاندەريمان دەكەن.

With bounded rationality,

لەگەڵ ئەقڵایەتی سنورداردا

perhaps it affects the cereal we buy in the grocery store,

لەوانەيه كاربكاته سەر ئەو بەرهەمەی كه له دوكان دەيكڕين،

or the product we launch in the boardroom.

يان ئەو شمەكانەى كه له ژوورى كۆبوونەوه به كارى دەهێنين.

With bounded ethicality, the human mind,

لەگەڵ ڕەوشتی سنورداردا، ئەقڵى مرۆڤ

the same human mind,

هەمان ئەقڵى مرۆڤ،

is making decisions,

بڕيارەكان دهدات،

and here, it's about who to hire next,

وەک: جاری داهاتوو کێ دابمەزرێت،

or what joke to tell

چ نووكتەيه دەگێڕيتەوه

or that slippery business decision.

یان بڕیاری بازرگانی ناجێگیر.

So let me give you an example of bounded ethicality at work.

ڕێگەم بدەنێ با نموونەيەكتان لەسەر ڕەوشتی سنوردار له ئيشدا بۆ باس بكەم

Unconscious bias is one place

لە نائاگایی لایەنگیری کردن

where we see the effects of bounded ethicality.

كاريگەرى ڕەوشتی سنوردارى لێ دەبينين.

لایەنگیری کردنی نائاگايى ئاماژه بۆ ئەو هاوپەيوەندانه دهنێرێ كه له مێشكماندا

So unconscious bias refers to associations we have in our mind,

the shortcuts your brain is using to organize information,

کە بۆ كورتكراوەکانی مێشك بۆ ڕێکخستنى زانياريەكان بەكاريان دەهێنێ،

very likely outside of your awareness,

ئەگەر زۆره له دەرەوەى به ئاگايى تۆ بێت،

not necessarily lining up with your conscious beliefs.

مەرج نييه لەگەڵ پرەنسيپەكانى بەئاگاییت هاوشێوە بن.

Researchers Nosek, Banaji and Greenwald

توێژەران نۆسيك، بانژى و گرينوالد

have looked at data from millions of people,

تەماشاى داتاكانيان له مليۆنێ كەسدا كردووه

and what they've found is, for example,

چەند ڕاستیەکیان دۆزیوەتەوە، بۆ نموونە،

most white Americans can more quickly and easily

زۆربەى ئەمەريكیە سپى پێستکان دەتوانن بەخێرايى و ئاسانى

associate white people and good things

خەڵكى سپى پێست زياتر له خەڵكى ڕهش

than black people and good things,

به شتى باشەوه ببەستنەوە،

and most men and women can more quickly and easily associate

هەروەها زۆربەى ژن و پياو ئاسانتر و خێراتر

men and science than women and science.

پياو به زانست زیاتر لە ژن و زانست بەیەکەوە دەبەسترێنەوە.

And these associations don't necessarily line up

ئەو هاوپەيوەندييانه مەرج نييه هاوچەشن بن لەگەڵ

with what people consciously think.

تێڕوانینی بە ئاگایی مرۆڤەکان.

They may have very egalitarian views, in fact.

دەشێ ڕوانگەى تەواو هاوتايان هەبێ، له ڕاستيدا

So sometimes, that 11 million and that 40 just don't line up.

كەواته هەندێک جار يانزه مليۆن و چل هاوڕا نابن.

And here's another example:

ئەمەش نموونەيەكى دیکەیە

conflicts of interest.

ناكۆكيى بەرژەوەنديەكان.

So we tend to underestimate how much a small gift --

لەبەر ئەوەی ئێمه حەز دەكەين له بەهاى دياريى بچووك كەم بەکەينەوه

imagine a ballpoint pen or dinner --

پێنووسێک، يان ژەمێ نانخواردنى ئێواره بێننه بەر چاوت

how much that small gift can affect our decision making.

چەنده ديارييەكى بچكۆله كار دەكەنه سەر بڕياردانمان.

We don't realize that our mind is unconsciously lining up evidence

درك بەوه ناكەين كه مێشكمان نائاگاييانه بەڵگەكان ڕيز دەكات

to support the point of view of the gift-giver,

بۆئەوەى پاڵپشتى ڕوانگەى ئەو كەسه بكات كه ديارييەكەى بەخشيوه،

no matter how hard we're consciously trying to be objective and professional.

هەرچەندە سەرسەختانە له بەئاگایماندا هەوڵ دەدەين بابەتى و پڕۆفيشناڵ بين.

We also see bounded ethicality --

هەروەها سنوردارێتى ڕەوشتی لە،

despite our attachment to being good people,

ڕژدبوون و پەشۆکاویمان بۆ ئەوەى خەڵكێكى باش بين، دەردەکەوێت.

we still make mistakes,

هێشتا هەر هەڵه دەكەين

and we make mistakes that sometimes hurt other people,

هەڵه دەكەين و هەندێک جار ئەو هەڵانه ئازارى خەڵكانيتر دەدەن،

that sometimes promote injustice,

كه هەندێکجار هانى نادادوەرى دەدەن،

despite our best attempts,

به چاوپۆشين له ئەوپەڕى هەوڵەكانيشمان

and we explain away our mistakes rather than learning from them.

بۆ بیانو هێنانەوە بۆ هەڵەكانمان له جياتى ئەوەى لێيانەوه فێربين.

Like, for example,

وەك بۆ نموونه

when I got an email from a female student in my class

كاتێك كه ئيمەيڵێكم له لايەن کچە خوێندکارێکمەوە له كلاسەكەم بۆ دێت

saying that a reading I had assigned,

دەڵێت ئەو واجبانەی کە پێمداون خوێندومەتەوە،

a reading I had been assigning for years,

ئەو واجبانەی كه من ساڵانێكه دامناوه

was sexist.

ڕەگەز پەرستبوون.

Or when I confused two students in my class

يان كاتێ دوو خوێندكارم له كلاسەكەمدا تووشى پەشۆكان كرد

of the same race --

لە هەمان بنەچە،

look nothing alike --

هیچ لەيەك نەدەچوو

when I confused them for each other

كاتێك هەريەكەيانم تووشى پەشۆكاند كرد

more than once, in front of everybody.

زياتر له جارێ له بەردەمى هەموواندا.

These kinds of mistakes send us, send me,

ئەم جۆره هەڵانه دەمانێرێ، دەمنێرێ

into red-zone defensiveness.

بۆ ناوچەى سوورى بەرگريكردن.

They leave us fighting for that good person identity.

جێمان دەهێڵن بۆ شەڕكردن له پێناوى ناسنامەى كەسێكى باشدا.

But the latest work that I've been doing on bounded ethicality with Mary Kern

وەلێ دواشت دەربارەى سنووردارى ڕەوشتی ئيشم لەسەر كردووه لەگەڵ مارى كارن

says that we're not only prone to mistakes --

پێمان دەڵێت تەنيا ئەوه نييه دەشێ تووشى هەڵه ببين

that tendency towards mistakes depends on how close we are to that red zone.

ئەم مەيله بۆ هەڵه بەنده بەوەوه چەند له ناوچەى سورەوه نزيكين.

So most of the time, nobody's challenging our good person identity,

له بەرئەوه زۆربەى كات كەس بەرنگاری ناسنامەى كەسێكى باشمان ناكات،

and so we're not thinking too much

لەبەر ئەوه زۆر بيرله كاريگەرى

about the ethical implications of our decisions,

مۆڕاڵی بڕيارەكانمان ناكەينەوه،

and our model shows that we're then spiraling

مۆدێلەكەمان دەريدەخات كه ئێمه زۆربەى كات

towards less and less ethical behavior most of the time.

ڕووەو ڕەفتارى مۆڕالى كەمتر و كەمتر دەخولێنەوە.

On the other hand, somebody might challenge our identity,

به مانايەكى ديكه كەسێ دەشێ تەحداى ناسنامەكەمان بكات

or, upon reflection, we may be challenging it ourselves.

يان كاردانەوەيەك كه خۆمان تهەەداى خۆمان بكەين

So the ethical implications of our decisions become really salient,

له بەرئەوه كاريگەرى مۆڕاليتى بڕيارهەانمان به ڕاستى ديار دەبێت،

and in those cases, we spiral towards more and more good person behavior,

لەم دۆخانەدا، زياتر و زياتر به دەورى ڕەفتارى كەسێكى باشدا دەخولێينەوه،

or, to be more precise,

وردتر

towards more and more behavior that makes us feel like a good person,

ڕووەو ڕەفتارى زياتر و زياتر كه وامان لێ بكات هەست بكەين كەسێكى باشين،

which isn't always the same, of course.

كه بێگومان هەميشه هەمان شت نييه.

The idea with bounded ethicality

بيرۆكەى سنوردارێتى ڕەوشتی

is that we are perhaps overestimating

ئايا دەشێ زيادەڕۆييمان له مەزەندەكردن كردبێت

the importance our inner compass is playing in our ethical decisions.

گرنگی قيبلەنوماى ناوەمان ڕۆڵى له بڕياره ڕەوشتییەکانماندا هەیە.

We perhaps are overestimating how much our self-interest

دەشێ کەمتەرخەمیمان لە هەڵسەنگاندنی ڕؤڵی بەرژەوەنديه شەخسيهەانمان

is driving our decisions,

لەسەر بڕیارەکانماندا کردبێت،

and perhaps we don't realize how much our self-view as a good person

لەوانەيه درك بەوه نەكەين چەنده وەك كەسێكى باش له خۆمان دەڕوانين

is affecting our behavior,

كاردەكاته سەر بيروباوەڕمان.

that in fact, we're working so hard to protect that good person identity,

كه زۆر سەخت هەوڵ دەدەين بۆ پاراستنى ناسنامەى ئەو كەسه باشه

to keep out of that red zone,

تا له دەرەوەى ئەو ناوچه سوره بيەێڵينەوه،

that we're not actually giving ourselves space to learn from our mistakes

كه له ڕاستيدا بوار به خۆمان نادەين تا له هەڵەڵەکانمانەوە فێربین

and actually be better people.

هەروەها تا بەڕاستى ببين به كەسێكى باشتر.

It's perhaps because we expect it to be easy.

چونكه لەوانەيه پێشبينى بكەين كه ئەوه شتێكى ئاسانه

We have this definition of good person that's either-or.

پێناسەمان بۆ كەسى باش هەيه، ئيدى ئەگەر

Either you are a good person or you're not.

تۆ كەسێكى باش بيت، يان بە پێچەوانەوە.

Either you have integrity or you don't.

یان دەست پاکیت یان بە پێچەوانەوە.

Either you are a racist or a sexist or a homophobe or you're not.

یان نەژاد پەرستی، يان ڕەگەز پەرستی، يان هۆمۆفۆبیت، يان نا.

And in this either-or definition, there's no room to grow.

لەنێو ئەم ئەگەر و پێناسانەدا هيچ شوێنێ بۆ گەشەكردن نييه.

And by the way,

هەر بەم بۆنەيەوه،

this is not what we do in most parts of our lives.

ئەمه ئەوه نييه كه زۆربەى كات له ژيانماندا دەيكەين

Life, if you needed to learn accounting,

لە ژیانماندا ئەگەر بمانەوێت فێری ژمێرکاری ببین

you would take an accounting class,

ئەوا كڵاسێكى ژمێريارى وەردەگرى.

or if you become a parent,

يان ئەگەر ببيت به باوان

we pick up a book and we read about it.

ئەوا كتێبێك هەڵدەبژێرين و دەربارەى دەيخوێنينەوه.

We talk to experts,

قسه لەگەڵ شارەزايان دەكەين،

we learn from our mistakes,

له هەڵه كانمانەوه فێردەبين،

we update our knowledge,

زانياريەكانمان نوێ دەكەين

we just keep getting better.

بەردەوام بەرەو باشتر دەڕۆين.

But when it comes to being a good person,

وەلێ كه دێته سەر بوون به كەسيكى باش،

we think it's something we're just supposed to know,

وا بير دەكەينەوه ئەوه شتێكه دهبێت بيزانين،

we're just supposed to do,

وا دەزانين دەبێ بيكەين،

without the benefit of effort or growth.

بێ سود وەرگرتن له هيچ كۆششێ، يان گەشه کردنێک.

So what I've been thinking about

ئەوەى من بيرم لێ دەكردەوه

is what if we were to just forget about being good people,

چى دەبێت ئەگەر تەنيا ئەوه له بير خۆمان بەرينەوه كه كەسيكى باشين،

just let it go,

تەنيا لێگەڕێين بڕوات،

and instead, set a higher standard,

لەجياتى ئەوه ستاندەرێكى باڵاتر جێ بكەين،

a higher standard of being a good-ish person?

ستاندەرێكى باڵاتر بۆ بوون به كەسێكى مەيلەوباش.

A good-ish person absolutely still makes mistakes.

كەسێكى مەيلەوباش هێشتا هەر هەڵه دەكات.

As a good-ish person, I'm making them all the time.

وەك كەسێكى مەيلەوباش هەميشه هەڵە دەكەم.

But as a good-ish person, I'm trying to learn from them, own them.

وەلێ وەك كەسێكى مەيلەوباش هەوڵ دەدەم دان بە هەڵەکانم دابنێم و لێانەوە فێر ببم.

I expect them and I go after them.

پێشبينيان دەكەم و بەدواداچوونیان بۆ دەکەم.

I understand there are costs to these mistakes.

تێدەگەم ئەم هەڵانە کاریگەری خۆیان هەیە.

When it comes to issues like ethics and bias and diversity and inclusion,

كاتێ دێته سەر مۆڕاڵ، لایەنگیری، فرەجۆرى و لەخۆگرتن

there are real costs to real people,

نرخى ڕاستەقينه هەيه، دەبێ خەڵكى ڕاستەقينه ئەم باجە بدەن

and I accept that.

من ئەوەم قبوڵ كردووه.

As a good-ish person, in fact,

وەك كەسێكى مەيلەوباش، لەڕاستيدا

I become better at noticing my own mistakes.

بە تێبينيكردنى هەڵەكانى خۆم باشتر دەبم.

I don't wait for people to point them out.

چاوەڕێ ناكەم خەڵك ئاماژەيان پێ بدەن

I practice finding them,

ڕاهێنان لەسەر دۆزينەوەيان دەكەم.

and as a result ...

و وەك دەرئەنجام

Sure, sometimes it can be embarrassing,

بەدڵنيايى، هەندێک شت دەشێ شەرمنده و

it can be uncomfortable.

نائاسووده بن.

We put ourselves in a vulnerable place, sometimes.

هەندێک جارخۆمان دەخەينه هەڵوێستى هەستيارەوه.

But through all that vulnerability,

وەلێ بەناو ئەو هەموو هەستياريەد،ا

just like in everything else we've tried to ever get better at,

وەك هەر شتێكى ديكه كه هەوڵ دەدەين باشتر بين

we see progress.

بەرەوپێشچوون دەبينين.

We see growth.

گەشەكردن دەبينين.

We allow ourselves to get better.

ڕێگه به خۆمان دەدەين باشتر بين

Why wouldn't we give ourselves that?

بۆچى ئەوه به خۆمان نابەخشين؟

In every other part of our lives, we give ourselves room to grow --

له هەەوو بەشەكانى ديكەى ژيانمان بوار بەخۆمان دەدەين گەشه بكەين

except in this one, where it matters most.

بێجگه لەمەيان كه له هەەوويان گرنگتره.

Thank you.

سوپاس بۆ ئێوه.

(Applause)

(چەپڵەلێدان)