Where did Earth’s water come from? - Zachary Metz

น้ำบนโลกมาจากไหน - แซคคารี เมทซ์ (Zachary Metz)

Translator: Ponrawee Prasertsom Reviewer: Kelwalin Dhanasarnsombut

It has no taste, color or smell, and we often look right through it.

มันไม่มีสี ไม่มีกลิ่น ไม่มีรส และเรามักจะมองข้ามมันไป

It covers over 70% of the Earth,

มันปกคลุมพื้นที่กว่า 70% ของโลก

cycling from the oceans and rivers to the clouds and back again.

หมุนเวียนจากมหาสมุทรและแม่น้ำ ไปยังเมฆ และกลับลงมาอีกครั้ง

It even makes up about 60% of our bodies.

แถมยังมีอยู่ 60 เปอร์เซ็นต์ ในร่างกายเราทุกคน

With all this water around and inside us,

เพราะว่าน้ำอยู่รอบตัวและในร่างกายเรา

it's easy to take its presence for granted.

เราจึงเห็นว่าการมีน้ำเป็นเรื่องที่ไม่พิเศษอะไร

But in the rest of the solar system, liquid water is almost impossible to find.

แต่ที่อื่น ๆ ในระบบสุริยะนั้น น้ำในสถานะของเหลวแทบจะหาไม่ได้เลย

So how did our planet end up with so much of this substance

แล้วดาวเคราะห์ของเรา มีน้ำมากขนาดนี้ได้อย่างไร

and where did it come from?

และน้ำมาจากไหน

As you probably know,

อย่างที่อาจจะทราบกันอยู่แล้ว

a water molecule consists of two basic parts.

โมเลกุลของน้ำ ประกอบด้วยส่วนประกอบพื้นฐานสองอย่าง

Hydrogen, the simplest of all elements,

ไฮโดรเจน ธาตุที่ซับซ้อนน้อยที่สุด

has been around since close to the beginning of our universe.

เกิดขึ้นไม่นานหลังการกำเนิดของจักรวาล

Oxygen entered the scene several hundred million years later

ส่วนออกซิเจน เกิดขึ้นหลายร้อยล้านปีหลังจากนั้น

after stars began to form.

หลังจากดาวฤกษ์เริ่มก่อตัว

The massive pressure at the center of these fiery infernos was so great

ศูนย์กลางของดาวฤกษ์เหล่านี้ที่ร้อนเป็นไฟนรก มีแรงดันสูงมาก

that hydrogen atoms fused together to form helium.

ทำให้อะตอมของไฮโดรเจนรวมตัวกัน แล้วเกิดเป็นฮีเลียม

Helium, in turn, fused to form heavier elements,

ฮีเลียมก็รวมตัวกันอีกทอดหนึ่ง เกิดเป็นธาตุที่หนักกว่า

like beryllium, carbon and oxygen in a process known as nucleosynthesis.

เช่น เบริลเลียม คาร์บอน และออกซิเจน ในกระบวนการที่เรียกว่า นิวคลิโอซินทีซิส

When stars eventually collapsed and exploded into supernovas,

เมื่อดาวฤกษ์เกิดยุบตัวลงในที่สุด และระเบิดออกเป็นซูเปอร์โนวา

these new elements were spread across the universe

ธาตุใหม่เหล่านี้ ก็กระจายออกไปทั่วจักรวาล

and combined into new compounds, like the now familiar H2O.

และรวมตัวกันเป็นสารประกอบใหม่ ๆ เช่น H2O ที่รู้จักกันดีในปัจจุบัน

These water molecules were present in the dusty cloud

โมเลกุลน้ำเหล่านี้ปรากฏอยู่ในเมฆฝุ่น

that formed our solar system

ที่ประกอบขึ้นเป็นระบบสุริยะของเรา

and more collided with our planet after its formation.

และพุ่งชนดาวเคราะห์ของเรา หลังจากที่ก่อตัวสำเร็จแล้ว

But there's a big question that we don't have the answer to:

แต่มีคำถามสำคัญข้อหนึ่ง ที่เรายังไม่ทราบคำตอบ

how much water arrived on Earth, and when?

มีน้ำมากแค่ไหนที่มายังโลกของเรา และมาเมื่อใด

If, as one theory goes,

อย่างที่ทฤษฎีหนึ่งกล่าวไว้ว่า

relatively small amounts of water were present on Earth when the rock formed,

ถ้าบนโลกมีน้ำปริมาณไม่มากพอ เมื่อหินของโลกก่อตัว

the high temperatures and lack of any surrounding atmosphere

อุณหภูมิที่สูง ประกอบกับ การที่ยังไม่มีชั้นบรรยากาศปกคลุม

would have caused it to evaporate back into space.

จะทำให้น้ำระเหยกลับไปในอวกาศ

Water would have been unable to remain on the planet

ไม่มีทางที่น้ำจะอยู่บนโลกได้

until hundreds of millions of years later

จนกระทั่งอีกหลายร้อยล้านปีต่อมา

when our first atmosphere formed through a process called outgassing.

เมื่อชั้นบรรยากาศแรกเกิดขึ้น ผ่านกระบวนการที่เรียกว่า การกำจัดแก๊สออก

This occurred when molten rock in the Earth's core

ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อหินหนืดในแก่นโลก

released volcanic gasses to the surface,

ปล่อยแก๊สภูเขาไฟออกมาเหนือพื้นผิวโลก

creating a layer that could then trap escaping water.

เกิดเป็นชั้นบรรยากาศ ที่สามารถกันไม่ให้น้ำหลุดออกไปได้

So how then did water get back to the planet?

ถ้าอย่างนั้น น้ำจะกลับมายังพื้นโลกได้อย่างไร

Scientists have long suspected

นักวิทยาศาสตร์สงสัยมานานแล้วว่า

that much of it was brought by ice-bearing comets,

น้ำส่วนมากถูกนำมายังโลก โดยดาวหางที่มีน้ำแข็งอยู่

or more likely asteroids that bombarded the Earth over millions of years.

หรือน่าจะเป็นดาวเคราะห์น้อย หลายดวง ที่พุ่งชนโลกในช่วงเวลาหลายล้านปี

Recent research has challenged this theory.

งานวิจัยใหม่ ๆ ได้ท้าทายทฤษฎีนี้

In examining carbonaceous chondrite meterorites

จากการตรวจสอบอุกกาบาตหิน ชนิดคอนไดรท์ (chondrite) ที่มีคาร์บอน

that formed shorty after the birth of our solar system,

ที่เกิดขึ้นหลังจากระบบสุริยะถือกำเนิดไม่นาน

scientists have found that not only did they contain water,

นักวิทยาศาสตร์พบว่า อุกกาบาตเหล่านี้ ไม่เพียงแต่จะมีน้ำอยู่เท่านั้น

but their mineral chemical composition matched rocks on Earth

แต่องค์ประกอบทางเคมีของแร่ธาตุของมัน ยังตรงกับหินบนโลก

and samples from an asteroid that formed at the same time as our planet.

และตัวอย่างของดาวเคราะห์น้อย ที่เกิดขึ้นพร้อม ๆ กับโลกของเรา

This suggests that the Earth may have accumulated

แสดงให้เห็นว่า โลกของเราอาจสั่งสม

a substantial amount of water early on that was able to stay put,

น้ำปริมาณมาก ที่สามารถอยู่ บนโลกได้ ตั้งแต่ช่วงแรก ๆ

despite the lack of an atmosphere,

แม้ว่าจะไม่มีชั้นบรรยากาศก็ตาม

though asteroids may have brought more over the eons.

ส่วนดาวเคราะห์น้อย ก็อาจนำน้ำมาเพิ่มในช่วงต่อ ๆ มา

If this turns out to be true,

ถ้าสมมติฐานนี้เป็นจริง

life may have formed much earlier than previously thought.

ชีวิตอาจถือกำเนิดขึ้น เร็วกว่าที่เราเคยคิดไว้

So we do not yet definitively know whether the water on Earth

เรายังไม่รู้แน่ชัดว่า น้ำบนโลกของเรานั้น

came from its initial formation,

มาจากน้ำที่เพิ่งเกิดขึ้นในช่วงเริ่มต้น

later impacts,

เข้ามาภายหลัง

or some combination of the two.

หรือทั้งสองอย่างประกอบกัน

Regardless, the water that runs from our showers, drinking fountains and faucets

อย่างไรก็ดี น้ำที่ไหลจากฝักบัว น้ำดื่มสาธารณะ หรือน้ำจากก๊อก

is something that didn't just come from a nearby lake or river,

ไม่ได้แค่มาจากทะเลสาบ หรือแม่น้ำใกล้ ๆ

but first underwent a cosmic and chaotic journey to get here.

แต่ได้ผ่านการเดินทางในอวกาศ ที่แสนอลหม่าน กว่าจะมาถึงโลกของเรา