Are there universal expressions of emotion? - Sophie Zadeh

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Sritala Dhanasarnsombut

The 40 or so muscles in the human face can be activated in different combinations

กล้ามเนื้อกว่า 40 มัดบนใบหน้ามนุษย์ สามารถที่จะถูกกระตุ้นได้หลากหลาย

to create thousands of expressions.

แปรเป็นการแสดงออกหลายพันรูปแบบ

But do these expressions look the same

แต่การแสดงออกเหล่านี้เหมือน

and communicate the same meaning around the world,

และสื่อสารความหมายแบบเดียวกัน ในระดับสากล

regardless of culture?

โดยไม่จำกัดวัฒนธรรมหรือเปล่า

Is one person’s smile another’s grimace?

การยิ้มของคนคนหนึ่งจะหมายถึง การทำหน้าบึ้งสำหรับอีกคนได้ไหม

Charles Darwin theorized that emotional expression was a common human feature.

ตามทฤษฎีของ ชาร์ล ดาร์วิน การแสดงออก ทางอารมณ์เป็นลักษณะที่มนุษย์มีร่วมกัน

But he was in the minority.

แต่มันไม่ได้เป็นที่ยอมรับมากนัก

Until the mid-20th century,

จนกระทั่งกลางศตวรรษที่ 20

many researchers believed that the specific ways we show emotion

นักวิจัยหลายรายเชื่อว่า วิธีการจำเพาะที่เราแสดงอารมณ์

were learned behaviors that varied across cultures.

เป็นพฤติกรรมที่มาจากการเรียนรู้ ที่แตกต่างกันไปตามวัฒนธรรม

Personality theorist Silvan Tomkins was one of the few to insist otherwise.

ซิลแวน ทอมคินส์ นักทฤษฎีเกี่ยวกับบุคลิก เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่คิดต่าง

Tomkins claimed that certain affects—

ทอมคินส์อ้างว่าผลลัพธ์บางอย่าง

emotional states and their associated facial expressions—

ทั้งจากสภาวะทางอารมณ์และ การแสดงออกทางสีหน้า

were universal.

มีความเป็นสากล

In the 1960s, psychologist Paul Ekman set about testing this theory

ในช่วงยุค 1960 พอล เอคเมน นักจิตวิทยา วางแผนที่จะทดสอบทฤษฎีนี้

by examining hundreds of hours of film footage

โดยการศึกษาฟิล์ม ความยาวหลายร้อยชั่วโมง

of remote tribes isolated from the modern world.

เกี่ยวกับเผ่ามนุษย์ที่อาศัยอยู่ห่างไกล แยกจากสังคมที่ทันสมัย

Ekman found the native peoples’ expressions to be not only familiar,

เอคแมนพบว่า การแสดงออกของคนพื้นเมือง ไม่เพียงแต่ละม้ายใกล้เคียง

but occurring in precisely the situations he would expect.

แต่เหมือนกับสิ่งที่เขาคิดคาดเอาไว้ อย่างไม่ผิดเพี้ยน

Conversely, he ran tests with tribes who had no prior exposure to Western culture.

ในทางกลับกัน เขาทดสอบเผ่ามนุษย์ ที่ไม่เคยสัมผัสกับวัฒนธรรมตะวันตกมาก่อน

They were able to correctly match photos of different facial expressions

พวกเขาสามารถที่จะจับคู่ภาพ การแสดงออกทางสีหน้า

with stories designed to trigger particular feelings.

กับเรื่องราวที่ทำให้คนแสดงสีหน้าเหล่านั้น ได้อย่างถูกต้อง

Over the next few decades,

ในอีกไม่กี่ทศวรรษต่อมา

further research has corroborated Darwin’s idea

การวิจัยหลังจากนั้น ได้ยอมรับเอาแนวคิดของดาร์วิน

that some of our most important emotional expressions are in fact universal.

ที่ว่าการแสดงออกทางอารมณ์ที่สำคัญที่สุด บางอย่างของเรามีความเป็นสากล

The degrees of expression appropriate to a given situation can, however,

ระดับของการแสดงออก ที่สอดคล้องกับสถานการณ์

vary greatly across cultures.

อาจแตกต่างกันได้ตามวัฒนธรรม

For instance, researchers have studied facial expression

ยกตัวอย่างเช่น นักวิจัย ได้ศึกษาการแสดงออกทางสีหน้า

in people who are born blind,

ในคนที่เกิดมาตาบอด

hypothesizing that if expressions are universal,

โดยตั้งสมมติฐานเอาไว้ว่า ถ้าการแสดงออกนั้นเป็นสากล

they would be displayed in the same way as sighted people.

พวกเขาน่าจะแสดงออก ในแบบเดียวกันกับคนที่ตาดี

In one study, both blind and sighted athletes

ในการศึกษาหนึ่ง นักกีฬาทั้งที่คนตาบอดและตาดี

displayed the same expressions of emotion when winning or losing their matches.

แสดงออกทางอารมณ์แบบเดียวกัน เมื่อชนะหรือแพ้

Further evidence can be found in our evolutionary relatives.

หลักฐานต่อไปที่สามารถพบได้ ในญาติทางวิวัฒนาการของเรา

Comparisons of facial expression between humans and non-human mammals

เมื่อเปรียบเทียบการแสดงออกทางสีหน้า ระหว่างคนและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่น ๆ

have found similarities in the structure and movement of facial muscles.

เราพบความใกล้เคียงกันของโครงสร้าง และการเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อหน้า

Chimpanzee laughter looks different from ours,

การหัวเราะของชิมแปนซี มีความแตกต่างจากเรา

but uses some of the same muscle movements.

แต่ใช้การเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อเดียวกัน

Back in the 60s, Ekman identified six core expressions.

ย้อนกลับไปเมื่อยุค 60 เอคแมน ระบุการแสดงออกหลักหกอย่าง

Anger is accompanied by lowered eyebrows drawn together,

โกรธ แสดงออกโดยการลดคิ้วลง แล้วย่นมันเข้าหากัน

tense and narrowed eyes,

หรี่ตาตึงเครียด

and tight lips;

ริมฝีปากเม้มแน่น

disgust, by the lips pulled up and the nose crinkling.

ขยะแขยง ริมฝีปากถูกยกขึ้นและย่นจมูก

In fear, the upper white of the eyes are revealed as the eyebrows raise

กลัว ตาขาวส่วนบนถูกเผยเมื่อคิ้วยกสูงขึ้น

and the mouth stretches open,

และปากอ้ากว้าง

while surprise looks similar,

แปลกใจ ดูคล้ายกัน

but with rounded eyebrows and relaxed lips.

แต่คิ้วโก่งโค้ง ริมฝีปากผ่อนคลาย

Sadness is indicated by the inner corners of the eyebrows

เศร้า บอกได้จากมุมด้านในของคิ้ว

being drawn inwards and upwards,

ที่ถูกดึงเข้าและขึ้น

drooping eyes,

ตาห้อยตกลง

and a downturned mouth.

และปากคว่ำ

And of course there’s happiness:

และแน่ล่ะว่ามีการแสดงออกถึงความสุข

lips drawn up and back,

ริมฝีปากถูกยกสูงขึ้นและไปด้านหลัง

and raised cheeks causing wrinkling around the eyes.

แก้มสูงขึ้นและทำให้เกิดรอยย่นรอบ ๆ ตา

More recently, researchers have proposed additional entries

เมื่อไม่นานมานี้ นักวิจัย ได้เสนอรูปแบบเพิ่มเติมอีก

such as contempt,

เช่น การดูถูก

shame,

ละอาย

and disapproval,

และไม่เห็นด้วย

but opinions vary on how distinct boundaries

แต่นั่นก็แล้วแต่ว่าเรา จะกำหนดขอบเขตอย่างไร

between these categories can be drawn.

ระหว่างแต่ละประเภทที่เรากำหนด

So if Ekman and other researchers are correct,

ถ้าแนวคิดของเอคแมน และนักวิจัยคนอื่น ๆ ถูกต้อง

what makes certain expressions universal?

แล้วอะไรล่ะ ที่ทำให้การแสดงออกไม่เป็นสากล

And why are they expressed in these particular ways?

และทำไมพวกเขาถึงแสดงออกเช่นนั้น

Scientists have a lot of theories rooted in our evolutionary history.

นักวิทยาศาสตร์มีทฤษฎีมากมาย ที่สาวโยงไปถึงประวัติศาสตร์วิวัฒนาการ

One is that certain expressions are important for survival.

หนึ่งในนั้นคือการแสดงออกบางอย่าง มีความสำคัญต่อการเอาชีวิตรอด

Fear and surprise could signal to others an immediate danger.

กลัวและแปลกใจ อาจเป็นการส่งสัญญาณ ให้คนอื่นรับรู้ได้ถึงอันตรายได้ในทันที

Studies of humans and some other primates

จากการศึกษามนุษย์และไพรเมตอื่นบางชนิด

have found that we pay more attention to faces that signal threats

พบว่าเราให้ความสนใจกับใบหน้าที่สื่อถึงภัย

over neutral faces,

มากกว่าใบหน้าตามปกติ

particularly when we’re already on high alert.

โดยเฉพาะเมื่อเราตกอยู่ในภาวะตื่นตัว

Expressions also could help improve group fitness

การแสดงออกยังอาจช่วยเพิ่มสมรรถนะ ให้กับเผ่าพันธุ์ของเรา

by communicating our internal states to those around us.

โดยการสื่อสารสภาวะภายในของเรา ให้กับคนที่อยู่รอบ ๆ เรา

Sadness, for example, signals to the group that something’s wrong.

ยกตัวอย่างเช่น ความเศร้า สื่อไปยังกลุ่มว่า มีอะไรบางอย่างที่ผิดปกติ

There’s some evidence that expressions

มีหลักฐานที่แสดงว่าการแสดง

might be even more directly linked to our physiology.

อาจเชื่อมโยงกับสรีระของเราโดยตรง

The fear expression, for instance,

เช่น การแสดงออกถึงความกลัว

could directly improve survival in potentially dangerous situations

อาจช่วยให้เรารอดชีวิตได้ ในสถานการณ์ที่อาจเป็นอันตราย

by letting our eyes absorb more light

โดยทำให้ตาของเราเปิดรับแสงให้มากขึ้น

and our lungs take in more air, preparing us to fight or flee.

และปอดของเราสูบอากาศเข้าไปมากขึ้น เพื่อเตรียมให้เราพร้อมกับการสู้หรือหนี

There’s still much research to be done in understanding emotional expression,

เรายังต้องทำงานวิจัยอีกมาก เพื่อให้เข้าใจถึงการแสดงออกทางอารมณ์

particularly as we learn more about the inner workings of the brain.

โดยเฉพาะการศึกษาเกี่ยวกับ การทำงานภายในสมอง

But if you ever find yourself among strangers in a strange land,

แต่ถ้าคุณพบว่าตัวเองกำลังอยู่ท่ามกลาง คนแปลกหน้าในที่ที่ไม่คุ้นเคย

a friendly smile could go a long way.

การยิ้มอย่างเป็นมิตรช่วยได้มากทีเดียว