What happens to your body at the top of Mount Everest - Andrew Lovering

Translator: Golden kumar Reviewer: Young Translators

If someone teleported from sea level to the top of Mt. Everest,

கடல் மட்டத்திலிருந்து யாராவது எவரெஸ்ட்

சிகரத்தின் உச்சிக்கு டெலிபோர்ட் செய்தால்,

things would go bad fast.

விஷயங்கள் வேகமாக மோசமாகிவிடும்.

At an altitude of 8,848 meters,

8,848 மீட்டர் உயரத்தில்,

barometric pressure is approximately 33% of what it is at sea level.

பாரோமெட்ரிக் அழுத்தம்

தோராயமாக கடல் மட்டத்தில் 33% உள்ளது.

This means there's significantly less oxygen in the air,

காற்றில் கணிசமாக குறைந்த ஆக்ஸிஜன் இருக்கும்.

and our teleported individual would likely suffocate in minutes.

மேலும் நமது டெலிபோர்ட் செய்யப்பட்ட நபருக்கு

சில நிமிடங்களில் மூச்சுத் திணறலாம்.

However, for people that make this same journey over the course of a month,

இருப்பினும், ஒரு மாதத்தில் இதே பயணத்தை மேற்கொள்பவர்களுக்கு,

it's possible to survive at the peak for hours.

உச்சநிலையில் மணிக்கணக்கில் உயிர்வாழ முடியும்.

So what can happen to our bodies in just one month

அதனால் ஒரே மாதத்தில் இந்த நம்பமுடியாத உயரத்தை

that allows us to endure this incredible altitude?

தாங்க அனுமதிக்கும் நம் உடலுக்கு என்ன நடக்கும்?

Let’s imagine you’re one of the 5.8 billion people

கடல் மட்டத்திலிருந்து 500 மீட்டருக்கும் குறைவான உயரத்தில் வாழும்

living less than 500 meters above sea level.

5.8 பில்லியன் மக்களில் நீங்களும் ஒருவர் என்று வைத்துக்கொள்வோம்.

When you take a breath at this altitude,

இந்த உயரத்தில் மூச்சு விடும்போது,

your lungs fill up with air composed of numerous gases and compounds.

நுரையீரல் பல வாயுக்கள் ,சேர்மங்களால் ஆன காற்றால் நிரப்பப்படுகிறது.

Most important among these are oxygen molecules,

அவற்றில் முக்கியமானது ஆக்ஸிஜன் மூலக்கூறுகள்,

இது இரத்த சிவப்பணுக்களில் உள்ள ஹீமோகுளோபினுடன் பிணைக்கிறது.

which bind to the hemoglobin in your red blood cells.

இரத்தம் உங்கள் உடல் முழுவதும் பரவி, உங்கள் செல்கள் அனைத்திற்கும்

Blood then circulates throughout your body,

அத்தியாவசிய ஆக்ஸிஜனைக் கொண்டு வருகிறது.

bringing essential oxygen to all your cells.

But as altitude increases, the air starts to get thinner.

ஆனால் உயரம் அதிகரிக்கும் போது காற்று மெலிந்து போகத் தொடங்குகிறது.

The relative amounts of each compound remain the same

ஒவ்வொரு சேர்மத்தின் ஒப்பீட்டு அளவுகள்

well into the upper atmosphere,

மேல் வளிமண்டலத்தில் ஒரே மாதிரியாக இருக்கும்,

but overall, there is less oxygen for our bodies to absorb.

ஆனால் ஒட்டுமொத்தமாக, நமது உடல்கள் உறிஞ்சுவதற்கு குறைவான ஆக்ஸிஜன் உள்ளது.

நீங்கள் 2,500 மீட்டருக்கு மேல் உயரத்திற்கு ஏறினால்,

And if you ascend to altitudes above 2,500 meters,

the resulting oxygen deprivation can cause a form of altitude sickness

அதனால் ஏற்படும் ஆக்ஸிஜன் பற்றாக்குறையானது

AMS என அழைக்கப்படும் உயர நோயை ஏற்படுத்தும்,

known as AMS,

often causing headaches, fatigue and nausea.

இது அடிக்கடி தலைவலி, சோர்வு, மற்றும் குமட்டல் ஆகியவற்றை ஏற்படுத்துகிறது.

Fortunately, AMS only happens when we ascend too fast,

அதிர்ஷ்டவசமாக, நாம் மிக வேகமாக ஏறும் போது மட்டுமே AMS நிகழ்கிறது.

because our bodies have numerous ways of adapting to high altitudes.

ஏனென்றால், நமது உடல்கள் உயரமான இடங்களுக்குத்

தகவமைத்துக் கொள்ள பல வழிகளைக் கொண்டுள்ளன.

Within minutes or even seconds of reaching altitudes of 1,500 meters,

1,500 மீட்டர் உயரத்தை அடைந்த சில நிமிடங்களில் அல்லது வினாடிகளில்,

carotid chemoreceptors in your neck sense your blood’s low oxygen pressure.

உங்கள் கழுத்தில் உள்ள கரோடிட் வேதியியல் ஏற்பிகள்

உங்கள் இரத்தத்தின் குறைந்த ஆக்ஸிஜன் அழுத்தத்தை உணர்கின்றன.

This triggers a response that increases the rate and depth of your breathing

இது ஆக்ஸிஜன் பற்றாக்குறையை எதிர்கொள்ள உங்கள் சுவாசத்தின்

வேகத்தையும் ஆழத்தையும் அதிகரிக்கும் எதிர்ச்செயலைத் தூண்டுகிறது.

to counteract the lack of oxygen.

Your heart rate also increases

உங்கள் இதயத்துடிப்பும் அதிகரிக்கிறது

and your heart contracts more tightly to pump additional blood with each beat,

மற்றும் உங்கள் இதயம் மிகவும் இறுக்கமாக சுருங்கி ஒவ்வொரு துடிப்பின் போதும்

உங்கள் உடல் முழுவதும் ஆக்ஸிஜனேற்றப்பட்ட இரத்தத்தை விரைவாக நகர்த்துகிறது.

quickly moving oxygenated blood around your body.

All these changes happen relatively fast, and if you were to keep ascending,

இந்த மாற்றங்கள் அனைத்தும் ஒப்பீட்டளவில் வேகமாக நடக்கும்,

மேலும் நீங்கள் தொடர்ந்து ஏறிக்கொண்டே இருந்தால்,

your heart rate and breathing would speed up accordingly.

உங்கள் இதய துடிப்பு மற்றும் சுவாசம் அதற்கேற்ப வேகமெடுக்கும்.

But if you stayed at this altitude for several weeks,

ஆனால் நீங்கள் இந்த உயரத்தில் பல வாரங்கள் தங்கியிருந்தால்,

you could reap the benefits of some longer-term adaptations.

சில நீண்ட கால தழுவல்களின் பலன்களை நீங்கள் அனுபவிக்கலாம்.

Within the first few days above 1,500 meters,

1,500 மீட்டருக்கு மேல் முதல் சில நாட்களில்,

the volume of plasma in your blood decreases,

உங்கள் இரத்தத்தில் பிளாஸ்மாவின் அளவு குறைகிறது

which increases the concentration of hemoglobin.

இது ஹீமோகுளோபின் செறிவை அதிகரிக்கிறது.

Over the next two weeks, your hemoglobin levels will continue to rise,

அடுத்த இரண்டு வாரங்களில்,

உங்கள் ஹீமோகுளோபின் அளவுகள் தொடர்ந்து உயரும்.

allowing your blood to carry even more oxygen per milliliter.

உங்கள் இரத்தம் ஒரு மில்லிலிட்டருக்கு

அதிக ஆக்ஸிஜனை எடுத்துச் செல்ல அனுமதிக்கிறது.

உங்கள் உயர் இதயத் துடிப்புடன் இணைந்து,

Paired with your high heart rate,

this new hemoglobin-rich blood efficiently distributes oxygen throughout your body.

இந்த புதிய ஹீமோகுளோபின் நிறைந்த இரத்தம் உங்கள்

உடல் முழுவதும் ஆக்ஸிஜனை திறம்பட விநியோகம் செய்கிறது.

So much so that the volume of blood being pumped with each heartbeat

ஒவ்வொரு இதயத்துடிப்பிலும் பம்ப் செய்யப்படும் இரத்தத்தின் அளவு

இயல்பான நிலைக்குத் திரும்பும்.

can return to normal levels.

Over this same time, your breathing also increases even further

அதே நேரத்தில், உங்கள் சுவாசம் மேலும் அதிகரிக்கிறது

in a process called ventilatory acclimatization.

இந்த செயல்பாடு காற்றோட்டம் பழக்கப்படுத்துதல் எனப்படும்.

After this several weeks of extended acclimatization,

பல வாரங்கள் நீடித்த பழக்கத்திற்குப் பிறகு,

உங்கள் உடல் இன்னும் மேலே ஏற போதுமான குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்களைச் செய்துள்ளது

your body has made enough significant changes to climb even higher.

However, you’ll still have to spend additional time acclimating along the way,

இருப்பினும், வழியில் பழகுவதற்கு நீங்கள் இன்னும் கூடுதல் நேரத்தை செலவிட வேண்டும்.

நீங்கள் இன்னும் மேலே ஏறுவதற்கு முன் மீண்டும் மீண்டும் கீழே ஏறுவீர்கள்.

often climbing back down to recover before ascending even higher.

Because the summit of Everest isn't just high,

ஏனெனில் எவரெஸ்ட் சிகரம் உயரமானது மட்டுமல்ல.

it’s the highest place on Earth.

அது பூமியில் மிக உயர்ந்த இடம்.

And at altitudes above 3,500 meters, our bodies are under incredible stress.

3,500 மீட்டருக்கு மேல் உயரத்தில், நம் உடல்கள் நம்பமுடியாத அழுத்தத்தில் உள்ளன.

இரத்த ஓட்டத்தை விரைவுபடுத்த மூளையில் உள்ள தமனிகள்

Arteries and veins in the brain dilate to speed up blood flow,

மற்றும் நரம்புகள் விரிவடைகின்றன.

ஆனால் நுண்குழாய்கள் என்று அழைக்கப்படும் மிகச்சிறிய இரத்த நாளங்கள்

But our smallest blood vessels, called capillaries,

remain the same size.

அதே அளவு இருக்கும்.

This increased pressure can cause blood vessels to leak,

இந்த அதிகரித்த அழுத்தம் இரத்த நாளங்களில் கசிவு ஏற்படலாம்.

and fluid to build up in the brain.

மற்றும் மூளையில் திரவம் உருவாகும்.

A similar issue can occur in the lungs,

இதேபோன்ற பிரச்சினை நுரையீரலில் ஏற்படலாம்.

where low oxygen causes blood vessels to constrict,

அங்கு குறைந்த ஆக்ஸிஜன் இரத்த நாளங்களை சுருங்கச் செய்கிறது,

leading to more leaking vessels and fluid buildup.

இது அதிக கசிவு நாளங்கள் மற்றும் திரவ உருவாக்கத்திற்கு வழிவகுக்கிறது.

These two conditions— known as HACE and HAPE, respectively—

இந்த இரண்டு நிலமைகளும் முறையே HACE மற்றும் HAPE என அழைக்கப்படுகின்றன.

இவை அரிதானவை,

are incredibly rare,

but can be life-threatening if not dealt with quickly.

ஆனால் விரைவாகச் சமாளிக்கா விட்டால் உயிருக்கு ஆபத்தாக முடியும்.

Some Tibetans and South Americans with family histories

சில திபெத்தியர்கள் மற்றும் தென் அமெரிக்கர்கள் அதிக உயரத்தில் வாழ்ந்த

of living at high altitude

குடும்ப வரலாற்றைக் கொண்டவர்கள்,

have genetic advantages that can prevent minor altitude sickness,

சிறிய உயர நோய்களைத் தடுக்கக்கூடிய மரபணு நன்மைகளைக் கொண்டுள்ளனர்.

but even they aren’t immune to these severe conditions.

ஆனால் அவர்கள் கூட இந்த கடுமையான நிலைமைகளில் இருந்து விடுபடவில்லை.

Yet despite these risks, climbers over the last century

இந்த அபாயங்கள் இருந்தபோதிலும், கடந்த நூற்றாண்டில் ஏறுபவர்கள்

have proved people can go higher than scientists ever thought possible.

விஞ்ஞானிகள் நினைத்ததை விட உயர்ந்து செல்ல முடியும் என்பதை நிரூபித்துள்ளனர்.

Pushing past their body’s limitations,

அவர்களின் உடலின் வரம்புகளைத் தாண்டி,

these climbers have redefined what humanity can adapt to.

இந்த ஏறுபவர்கள் மனிதகுலம் எதை மாற்றியமைக்க

முடியும் என்பதை மறுவரையறை செய்துள்ளனர்.