A brief history of religion in art - TED-Ed

Een korte geschiedenis van religie in kunst - TED-Ed

Vertaald door: Feike Laffeber Nagekeken door: Heleen van Maanen

It's only been the last few hundreds years or so

Pas de laatste paar eeuwen

that Western civilization has been putting art in museums,

stopt de westerse beschaving kunst in musea,

at least museums resembling

althans, musea die lijken

the public institutions we know today.

op de openbare instellingen zoals we vandaag de dag kennen.

Before this, for most, art served other purposes.

Hiervóór had kunst voor de meesten een ander doel.

What we call fine art today

Wat we nu schone kunst noemen,

was, in fact, primarily how people experienced

was voornamelijk hoe mensen

an aesthetic dimension of religion.

een esthetische dimensie van religie ervoeren.

Paintings, sculpture, textiles and illuminations

Schilderijen, standbeelden, textiel en boekverluchtigingen

were the media of their time,

waren de media van hun tijd

supplying vivid imagery

en zorgden voor levendige beelden

to accompany the stories of the day.

bij de verhalen van dat moment.

In this sense, Western art

Op deze manier deelde westerse kunst

shared a utilitarian purpose

een functioneel doel

with other cultures around the world,

met andere culturen in de wereld,

some of whose languages incidentally have no word for art.

waarvan sommige overigens geen woord voor kunst kennen.

So how do we define what we call art?

Dus hoe bepalen we wat wij kunst noemen?

Generally speaking, what we're talking about here

Algemeen gezien hebben we het over

is work that visually communicates

werken die visueel een betekenis communiceren

meaning beyond language,

die verder gaat dan taal.

either through representation

Ofwel door de voorstelling

or the arrangement of visual elements in space.

of door de schikking van de beeldelementen in de ruimte.

Evidence of this power of iconography,

Bewijs van deze kracht van iconografie,

or ability of images to convey meaning,

ofwel dat beelden betekenis kunnen overbrengen,

can be found in abundance

wordt in overvloed gevonden

if we look at art from

als we kijken naar de kunst

the histories of our major world religions.

uit het verleden van onze wereldgodsdiensten.

Almost all have, at one time or another in their history,

Bijna allemaal hebben ze op enig moment

gone through some sort of aniconic phase.

een aniconische fase gekend.

Aniconism prohibits any visual depiction of the divine.

Aniconisme verbiedt elke afbeelding van het goddelijke.

This is done in order to avoid idolatry,

Dit is om afgoderij te voorkomen,

or confusion between the representation of divinity and divinity itself.

of verwarring tussen de afbeelding van het goddelijke en het goddelijke zelf.

Keeping it real, so to speak,

Het echt houden, zogezegd,

in the relationship between the individual and the divine.

in de verhouding tussen het individu en het goddelijke.

However, this can be a challenge to maintain,

Maar dit kan moeilijk vol te houden zijn,

given that the urge to visually represent and interpret

omdat dat de drang om af te beelden

the world around us

en de wereld om ons heen te interpreteren

is a compulsion difficult to suppress.

een drang is die moeilijk valt te onderdrukken.

For example, even today,

Bijvoorbeeld, zelfs vandaag de dag,

where the depiction of Allah or the Prophet Muhammad is prohibited,

waar het afbeelden van Allah en de profeet Mohammed is verboden,

an abstract celebration of the divine

kan een abstracte viering van het goddelijke

can still be found in arabesque patterns of Islamic textile design,

toch worden gevonden in arabeske patronen van Islamitische textielontwerpen,

with masterful flourishes of brushwork

in de meesterlijke penseelstreken

and Arabic calligraphy,

van Arabische kalligrafie,

where the words of the prophet

waar de woorden van de profeet

assume a dual role as both literature and visual art.

een dubbelfunctie aannemen van zowel literatuur als kunst.

Likewise, in art from the early periods

Hetzelfde gebeurde in de vroege perioden

of Christianity and Buddhism,

van het Christendom en Boeddhisme,

the divine presence of the Christ and the Buddha

waar Christus en Boeddha

do not appear in human form

niet als mens werden afgebeeld,

but are represented by symbols.

maar werden vertegenwoordigd door symbolen.

In each case,

Steeds wordt een iconografische verwijzing gebruikt

iconographic reference is employed

as a form of reverence.

als een vorm van verering.

Anthropomorphic representation,

Antropomorfe voorstelling,

or depiction in human form,

ofwel afbeeldingen in menselijke vorm,

eventually became widespread in these religions

raakten uiteindelijk wijdverspreid in deze religies,

only centuries later,

maar pas eeuwen later,

under the influence of the cultural traditions surrounding them.

door de invloed van naburige culturen en tradities.

Historically speaking,

Historisch gezien

the public appreciation of visual art

is de waardering van visuele kunst,

in terms other than traditional, religious or social function

anders dan in traditionele, religieuze of sociale zin,

is a relatively new concept.

een relatief nieuw concept.

Today, we fetishize the fetish, so to speak.

Vandaag de dag zijn we aangetrokken tot het voorwerp zelf.

We go to museums to see art from the ages,

We gaan naar het museum om kunst te zien,

but our experience of it there

maar onze ervaring ervan

is drastically removed from the context

is ver verwijderd van de context

in which it was originally intended to be seen.

waarin ze oorspronkelijk getoond werd.

It might be said that the modern viewer

Er kan gesteld worden dat de toeschouwer nu

lacks the richness of engagement

de rijke betrokkenheid mist

that she has with contemporary art,

die er wel is bij hedendaagse kunst,

which has been created relevant to her time

die gemaakt is om relevant te zijn voor onze tijd

and speaks her cultural language.

en dus de huidige culturele taal spreekt.

It might also be said that the history of what we call art

Je kan ook zeggen dat de geschiedenis van onze kunst

is a conversation that continues on,

een doorlopende discussie is,

as our contemporary present passes into what will be

wanneer onze huidige tijd verandert

some future generation's classical past.

in de geschiedenis van een toekomstige generatie.

It's a conversation that reflects

Het is een discussie

the ideologies, mythologies, belief systems and taboos

die de ideologie, mythologie, geloofssystemen en taboes

and so much more of the world in which it was made.

en zo veel meer weerspiegelt van de wereld waarin het werd gemaakt.

But this is not to say that work from another age

Maar werk dat gemaakt werd in een ander tijdperk

made to serve a particular function in that time

voor een destijds actueel doel,

is dead or has nothing to offer the modern viewer.

dood is, of de moderne kijker niets meer te bieden heeft.

Even though in a museum setting

Hoewel in een museum

works of art from different places and times

werken uit verschillende perioden en plaatsen

are presented alongside each other,

naast elkaar worden tentoongesteld,

isolated from their original settings,

ver van hun oorspronkelijke omgeving,

their juxtaposition has benefits.

heeft die tegenstelling voordelen.

Exhibits are organized by curators,

Exposities worden samengesteld door 'curatoren':

or people who've made a career

experts die weten

out of their ability to recontextualize or remix

hoe zij een andere draai of nieuwe context kunnen geven

cultural artifacts in a collective presentation.

aan culturele kunstobjecten in een samengestelde presentatie.

As viewers, we're then able to consider the art

Als kijkers kunnen we dan de kunst bekijken

in terms of a common theme that might not be apparent

op basis van een gedeeld thema,

in a particular work

dat niet zou opvallen bij één werk,

until you see it alongside another,

maar alleen als je ze naast elkaar ziet,

and new meanings can be derived and reflected upon.

waardoor je kunt nadenken over nieuwe betekenissen.

Als we willen,

If we're so inclined,

we might even start to see every work of art

kunnen we zelfs elk kunstwerk zien

as a complementary part of some undefined, unified whole

als een aanvulling op een onbepaald, verenigd geheel

of past human experience,

van eerdere menselijke ervaringen,

a trail that leads right to our doorstep

een spoor dat recht voor onze deur eindigt

and continues on with us,

en met ons doorloopt,

open to anyone who wants to explore it.

toegankelijk voor eenieder die het wil verkennen.