How to overcome your mistakes

Translator: Sanntint Tint Reviewer: Myo Aung

In a 2019 study, over 400 participants were enlisted to learn

၂၀၁၉ လေ့လာမှုတစ်ခုမှာ ပါဝင်သူ ၄၀၀ ကျော်ကို လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်ပြီး တီထွင်ထားတဲ့

a mysterious, invented language.

ဘာသာစကားတစ်ခုကို သင်ယူဖို့ စာရင်းသွင်းထားတယ်။

Individuals were asked about three pairs of runes—

ဥပမာ၊ ဒီ ဘယ်အက္ခရာ သုံးတွဲထဲက ဘယ် စာလုံးနှစ်လုံးက

for example, which of these two characters represents an animal?

တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်ကို ကိုယ်စားပြုသလဲလို့ တစ်ဦးချင်းစီကို မေးမြန်းခဲ့တယ်။

Then, after a brief break,

ဒီနောက် ခဏရပ်နားပြီး

they were asked about the same rune pairs with questions flipped,

ဒီစာလုံး အက္ခရာ နှစ်လုံးထဲက ဘယ်ဟာက သက်ရှိမဟုတ်တာကို ကိုယ်စားပြုလဲဆိုပြီး

as in, which of these two runes represents a non-living object?

အလားတူ အက္ခရာတွဲတွေအတွက် မေးခွန်းကို လှန်ပြီး မေးတယ်။

But this game had a secret—

ဒါပေမဲ့ ဒီကစားပွဲမှာ လျှို့ဝှက်ချက်ရှိတယ်၊

The subjects’ answers in round one

ပထမ အလှည့်က အစမ်းသပ်ခံတွေရဲ့ အဖြေတွေက

determined the runes’ meanings in round two.

ဒုတိယ အချီက အက္ခရာတွေရဲ့ အနက်တွေကို ဆုံးဖြတ်ပေးတယ်။

In the first round,

ပထမ အလှည့်မှာ

participants either had all their answers marked as correct no matter what,

ပါဝင်သူတွေကို ဘာဖြစ်ဖြစ် အဖြေအားလုံး မှန်တယ်လို့ အမှတ်အသားလုပ်ခိုင်းတယ်၊

or they were forced to fail every question.

ဒါမဟုတ် မေးခွန်း တိုင်းမှာ မှားယွင်းဖို့ ဖိအားပေးခံရတယ်။

This meant that at the break,

ဒါက ရပ်နားချိန်မှာ ပါဝင်သူတိုင်းမှာ

every participant had the same amount of information,

တူညီတဲ့ သတင်းအချက်အလက်ပမာဏ ရှိပြီး

and in round two they were playing for real.

ဒုတိယ အလှည့်မှာ သူတို့ တကယ် ကစားနေတာကို ဆိုလိုတာပါ။

But despite this even playing field,

ဒါပေမဲ့ ဒါက ကစားကွင်းဆိုတာတောင်၊

the successful participants from round one rose to the top of the ranks,

အောင်မြင်တဲ့ ပါဝင်သူတွေဟာ ပထမ အလှည့်ကနေ ထိပ်ဆုံးအဆင့်တွေကို တက်သွားပေမဲ့၊

while those cast as failures kept, well, failing.

ဒီလူတွေကို အရှုံးတွေအဖြစ် သဘောထားပြီး ဆက်ပြီး ကျရှုုံးနေတာပါ။

People often describe failure as a teachable moment—

လူတွေက ကျၡုံးမှုကို တိုးတက်မှု လမ်းမှာ လိုအပ်တဲ့ ခလုတ်တိုက်မှုတစ်ခု-

a necessary stumble on our way to improvement.

သင်ပြပေးနိင်တဲ့ အခိုက်အတန့်တစ်ခုအဖြစ် မကြာခဏ ဖော်ပြလေ့ရှိတယ်။

But learning from our mistakes isn't always easy,

ဒါပေမဲ့ အမှားတွေကနေ သင်ယူရတာက အမြဲတမ်းတော့ မလွယ်ကူပါဘူး။

especially when those failures are demoralizing, overwhelming,

အထူးသဖြင့် ဒီကျရှုံးမှုတွေက စိတ်ပျက်အားလျော့စေတာ၊ ဖိစီးစေတာ၊

or just downright confusing.

တကယ့်ကို စိတ်ရှုပ်ထွေးစေတဲ့အခါတွေမှာပါ။

So what exactly prevents us from turning our mistakes into mastery?

ဒါဆို အမှားတွေကို ကျွမ်းကျင်မှုအဖြစ် ပြောင်းလဲတာကို ဘာက အတိအကျ တားဆီးနေလဲ။

Perhaps the most obvious hurdle to learning from failure

ၡုံးနိမ့်တာကနေ သင်ယူဖို့ အထင်ရှားဆုံး အတားအဆီးက ဒါက ဘယ်လောက်

is how painful it can be.

နာကျင်စေနိုင်လဲဆိုတာဖြစ်လောက်တယ်။

People generally want to think of themselves as capable and competent,

ယေဘုယျတော့ လူတွေဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အစွမ်းရှိ၊ ကျွမ်းကျင်တယ်လို့ မှတ်ယူလိုပြီး

and experiencing failure threatens that self-image.

ရှုံးနိမ့်မှုကို ကြုံရတာက ကိုယ့်အတ္တပုံရိပ် ခြိမ်းခြောက်နေတယ်။

In a survey following a replication of the rune study,

အက္ခရာ ပုံတူပွား လေ့လာမှုနောက်ပိုင်း စစ်တမ်းတစ်ခုမှာ

participants in the failure group indicated much lower levels

ကျၡုံးမှု အုပ်စုမှာ ပါဝင်သူတွေဟာ ပါဝင်ပြီးနောက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်

of self-confidence after participating.

ယုံကြည်မှု အများကြီး လျော့လာတယ်လို့ ဖော်ပြခဲ့တယ်။

It’s tempting to dismiss this pain as a temporary setback.

ဒါက ဒီနာကျင်မှုကို ယာယီ အနှောင့်အယှက် အဖြစ် ဖယ်ထုတ်ဖို့ သွေးဆောင်တာပါ။

But some studies have found that when people feel demoralized or incompetent,

ဒါပေမဲ့ လူတွေက စိတ်ဓာတ်ကျတာ ဒါမှမဟုတ် အစွမ်းမရှိဘူးလို့ ခံစားရတဲ့အခါ

their brains often stop processing new information.

သူတို့ဦးနှောက်ကတွေက အချက်အလက်အသစ်တွေ မလုပ်တော့ဘူးလို့ လေ့လာမှုတချို့က ဆိုတယ်။

This suggests that if a threat to your self-esteem is large enough,

ဒါက ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တန်ဖိုးထားမှုကို ခြိမ်းခြောက်တာက အတော်အသင့်ကြီးနေရင်၊

it can undermine your ability to learn.

သင့်ရဲ့ သင်ယူနိုင်စွမ်းကို ထိခိုက်စေနိုင်တာကို ညွှန်းတာပါ။

However, your tolerance for failure also depends on your relationship

ဒါပေမဲ့ ၡုံးနိမ့်မှုကို သည်းခံတာက လက်ရှိ အလုပ်နဲ့ ဆက်နွယ်မှုအပေါ်မှာလည်း

with the task at hand.

မူတည်တယ်။

In a study from 2011, researchers surveyed a group of American students

၂၀၁၁ ခုနှစ်က လေ့လာမှုတစ်ခုမှာ သုတေသီတွေက ပြင်သစ် မိတ်ဆက်နဲ့ အဆင့်မြင့်သင်တန်းတွေမှာ

enrolled in introductory and advanced French courses.

စာရင် းသွင်းထားတဲ့အမေရိကန်ကျောင်းသား တစ်စုကို စစ်တမ်းကောက်ယူခဲ့ကြတယ်။

These students completed a questionnaire

ဒီကျောင်းသားတွေက သူတို့ရဲ့ အားသာချက်တွေနဲ့

asking what kind of teacher they preferred—

အောင်မြင်မှုတွေကိုအလေးပေးဖော်ပြသူ၊ ဒါမဟုတ် အမှားတွေကို

one who emphasized their strengths and successes,

ထင်ရှားစေပြီး အားနည်းချက်တွေကို ပြုပြင်ပေးသူတွေထဲက

or one who highlighted their mistakes and corrected their weaknesses.

ဘယ်ဆရာကို ပိုလိုလားလဲလို့ မေးတဲ့ မေးခွန်းလွှာကို ဖြည့်ခဲ့ကြတယ်။

In general, responses showed that while beginner students

ယေဘုယျအနေနဲ့ အစသင် ကျောင်းသားတွေဟာ

sought positive reinforcement,

အပြုသဘော အားပေးမှုကို ရှာဖွေပေမဲ့

advanced students were more eager for critical feedback.

အဆင့်မြင့် ကျောင်းသားတွေက အရေးပါတဲ့ တုံ့ ပြန်မှုကို ပိုလိုလားတယ်လို့ အဖြေတွေကပြတယ်။

Researchers have theorized a handful of explanations for these results.

သုတေသီတွေက ဒီရလဒ်တွေအတွက် ရှင်းပြချက် အနည်းငယ်ကို ကောက်ချက်ချခဲ့ကြတယ်။

Having just started out, beginners are still determining

စသင်စဖြစ်တာကြောင့် အစသင်တွေဟာ ပြင်သစ်သာ သင်ယူရတာ ပျော်လား၊

if they enjoy learning French and if they want to continue studying,

ဆက်လက်သင်ယူချင်လားဆိုတာကို ဆုံးဖြတ်နေဆဲဆိုတော့

so they might crave praise as a way to stay motivated.

ဆက်စိတ်တက်ကြွနေဖို့ နည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ် ချီးမွမ်းတာကို တောင့်တာနေလောက်တယ်။

On the other hand, the advanced students are already invested,

တစ်ဖက်မှာကျတော့ အဆင့်မြင့် ကျောင်းသားတွေက မြှုပ်နှံထားပြီးဖြစ်တော့

so they may want to improve their skills as efficiently as possible.

ကျွမ်းကျင်မှုတွေကို တတ်နိုင်သလောက် ထိထိမိမိ တိုးတက်ချင်လောက်တယ်။

The process of gaining expertise also comes with its fair share of failure,

ကျွမ်းကျင်မှုရရှိတဲ့ လုပ်ငန်းစဉ်က ကျၡုံးမှု အတော်အတန်ရှိတော့

so the advanced students may have built a higher tolerance for making mistakes.

အဆင့်မြင့် ကျောင်းသားတွေဟာ အမှားလုပ်တာကို ပိုသည်းခံနိုင်စွမ်းရှိလောက်တယ်။

But whether you're an expert or a novice,

ဒါပေမဲ့ ကျွမ်းကျင်သူဖြစ်စေ၊ လူသစ်ဖြစ်စေ၊

it’s usually much more straightforward to learn from your successes

ကျၡုံးမှုတွေထက် အောင်မြင်မှုတွေကနေ သင်ယူတာက

than your failures.

ပိုရိုးရှင်းပါတယ်။

For example, imagine getting your grade back on an exam.

ဥပမာ၊ စာမေးပွဲမှာ အဆင့် ပြန်ရမယ်ဆိုတာ စိတ်ကူးကြည့်ပါ။

If you aced it, you could reasonably assume you made good choices

သင်က ဒါကို အပြတ်အသတ် အောင်ရင်၊ ဘယ်အချိန်၊ ဘာ၊ ဘယ်လောက် လေ့လာရမယ်ဆိုတာနဲ့

around when, what, and how much to study,

နောက်ထပ် စမ်းဆေးမှုအတွက် ဒီဆုံးဖြတ်ချက်တွေကို

and you can replicate those decisions for the next test.

ပုံတူပွားနိုင်တယ်လို့ ယုတ္တိရှိရှိ ယူဆနိုင်တယ်။

But if you failed, it could be for any number of reasons.

ဒါပေမဲ့ သင် ၡုံးနိမ့်ရင်၊ အကြောင်းရင်း အတော်များများကြောင့်ဖြစ်နိုင်တယ်။

Maybe you didn’t study enough,

လေ့လာသင့်သလောက် မလေ့လာခဲ့တာဖြစ်နိုင်တယ်၊

maybe you studied the wrong information, or maybe you did everything right

အချက်အလက် အမှားတွေကို လေ့လာခဲ့တာ ဒါမှမဟုတ် အရာရာကို မှန်ကန်စွာ လုပ်ခဲ့လောက်ပြီး

and the test covered things you shouldn't have been expected to know.

စစ်ဆေးမှုမှာ သင် သိဖို့ မမျှော်လင့်တာတွေ ပါနိုင်တယ်။

In cases like this, it’s unclear exactly what went wrong,

ဒီလိုကိစ္စမျိုးတွေမှာ ဘာမှားသွားတယ်ဆိုတာ အတိအကျ မရှင်းပါဘူး၊

making it difficult to learn how to improve.

တိုးတက်အောင် သင်ယူပုံကို ခက်ခဲစေတာပါ။

Wanting to learn from our failures is completely natural,

ကျရှုံးမှုတွေကနေ သင်ယူလိုတာက လုံးဝ သဘာဝကျပြီး၊

and there’s a lot to gain by being resilient

ခံနိုင်ရည်ရှိတာနဲ့ တိုးတက်ရေး စိတ်ထားတစ်ခုကို

and cultivating a growth mindset.

ပျိုးထောင်တာကနေ အကျိုးများစွာရပါတယ်။

But fixating on your failures can make it easy to forget all your successes.

ဒါပေမဲ့ ကျၡုံးမှုတွေကို စွဲလမ်းနေတာက အောင်မြင်မှုအားလုံးကို အလွယ်မေ့စေနိုင်တယ်။

And building on what you’re doing right can be more effective

လုပ်နေတာတွေကို မှန်အောင် တည်ဆောက်တာက အမှားကို အာရုံစိုက်တာထက်

than focusing on what you did wrong.

ပိုထိရောက်မှုရှိနိုင်ပါတယ်။