How to overcome your mistakes

Translator: Mohammad Badsar Reviewer: Sadegh Vahdati Nia

In a 2019 study, over 400 participants were enlisted to learn

در یک پژوهش در سال ۲۰۱۹، بیش از ۴۰۰ شرکت‌کننده داوطلب شدند

a mysterious, invented language.

تا یک زبان اسرارآمیز ابداعی را فرا بگیرند.

Individuals were asked about three pairs of runes—

از افراد در مورد سه جفت از حروف سوال می‌شد -

for example, which of these two characters represents an animal?

برای مثال، کدام یک از این دو کاراکتر بیانگر یک حیوان است؟

Then, after a brief break,

سپس، پس از یک استراحت کوتاه،

they were asked about the same rune pairs with questions flipped,

از آنها در مورد همان جفت به شکل معکوس سوال می‌شد،

as in, which of these two runes represents a non-living object?

مثلاً کدام یک از این دو حرف نماینگر یک شیء غیرزنده است؟

But this game had a secret—

اما این بازی یک راز داشت -

The subjects’ answers in round one

جواب‌های موضوع بحث در مرحله اول

determined the runes’ meanings in round two.

معنای حروف را در مرحله دوم مشخص می‌کرد.

In the first round,

در مرحله اول،

participants either had all their answers marked as correct no matter what,

شرکت‌کنندگان چه اینکه همه پاسخ‌ها را فارغ از هر چیزی صحیح علامت زده بودند،

or they were forced to fail every question.

یا اینکه اجباراً همه سوالات را غلط پاسخ داده بودند.

This meant that at the break,

معنایش این بود که در زمان استراحت،

every participant had the same amount of information,

همه شرکت‌کنندگان میزان اطلاعات برابری داشتند

and in round two they were playing for real.

و در مرحله دوم بصورت واقعی بازی می‌کردند.

But despite this even playing field,

اما علی رغم شرایط برابر بازی،

the successful participants from round one rose to the top of the ranks,

شرکت‌کنندگان موفق در مرحله اول بالاترین رتبه‌ها را کسب کردند،

while those cast as failures kept, well, failing.

در حالی که کسانی که به اشتباه انداخته شده بودند شکست خوردند.

People often describe failure as a teachable moment—

افراد اغلب شکست را لحظه‌ای آموزنده توصیف می‌کنند -

a necessary stumble on our way to improvement.

یک خطای لازم در مسیر پیشرفت.

But learning from our mistakes isn't always easy,

اما آموختن از اشتباهات همواره آسان نیست،

especially when those failures are demoralizing, overwhelming,

خصوصاً زمانی که آن شکست‌ها مخرب، فراگیر

or just downright confusing.

یا فقط صرفاً گیج‌کننده باشد.

So what exactly prevents us from turning our mistakes into mastery?

خوب دقیقاً چه چیزی ما را از تبدیل اشتباهات به موفقیت باز می‌دارد؟

Perhaps the most obvious hurdle to learning from failure

شاید واضح‌ترین مانع یادگیری از شکست

is how painful it can be.

میزان دردناک بودن آن باشد.

People generally want to think of themselves as capable and competent,

افراد عموماً دوست دارند خود را قوی و شایسته بدانند،

and experiencing failure threatens that self-image.

و تجریه شکست این خودپنداری را تهدید می‌کند.

In a survey following a replication of the rune study,

در مطالعه‌ای میدانی پس از تکرار پژوهش حروف،

participants in the failure group indicated much lower levels

شرکت‌کنندگان در گروه شکست، پس از مسابقه، میزان اعتماد به نفس

of self-confidence after participating.

بسیار کمتری از خود نشان دادند.

It’s tempting to dismiss this pain as a temporary setback.

نادیده گرفتن این درد بعنوان یک عقبگرد موقت، وسوسه‌انگیز است.

But some studies have found that when people feel demoralized or incompetent,

اما برخی مطالعات نشان داده است وقتی افراد حس تخریب‌شدگی یا بی‌لیاقتی می‌کنند،

their brains often stop processing new information.

مغز آنها از فرآوری اطلاعات جدید باز می‌ایستد.

This suggests that if a threat to your self-esteem is large enough,

می‌توان گفت اگر یک تهدید برای عزت نفس شما به اندازه کافی بزرگ باشد،

it can undermine your ability to learn.

می‌تواند توانایی یادگیری شما را تحلیل ببرد.

However, your tolerance for failure also depends on your relationship

به هر حال، تاب‌آوری شما در برابر شکست به ارتباط شما با کاری

with the task at hand.

که در دست دارید هم وابسته است.

In a study from 2011, researchers surveyed a group of American students

در مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۱، محققان گروهی از دانشجویان آمریکایی را که در

enrolled in introductory and advanced French courses.

فرانسوی مقدماتی و پیشرفته ثبت نام کرده بودند مورد بررسی قرار دادند.

These students completed a questionnaire

این دانشجویان یک پرسشنامه را تکمیل کردند

asking what kind of teacher they preferred—

مبنی بر اینکه چه معلمی را ترجیح می‌دهند -

one who emphasized their strengths and successes,

کسی که بر قوت‌ها و موفقیت‌های‌شان تأکید می‌کند،

or one who highlighted their mistakes and corrected their weaknesses.

یا کسی که اشتباهات‌شان را گوشزد می‌کند و ضعف‌های‌شان را تصحیح می‌کند.

In general, responses showed that while beginner students

بطور کلی، پاسخ‌ها نشان داد در حالی که دانشجویان مقدماتی

sought positive reinforcement,

به دنبال تأییدات مثبت بودند،

advanced students were more eager for critical feedback.

دانشجویان پیشرفته بیشتر به بازخورد انتقادی اشتیاق داشتند.

Researchers have theorized a handful of explanations for these results.

محققان یک توضیح ساده برای این نتایج عرضه کرده‌اند.

Having just started out, beginners are still determining

مبتدیان چون تازه شروع کرده‌اند و همچنان در حال تصمیم‌گیری هستند

if they enjoy learning French and if they want to continue studying,

اگر از آموزش زبان فرانسه لذت ببرند و بخواهند به مطالعه ادامه دهند،

so they might crave praise as a way to stay motivated.

ممکن است اشتیاق ستایش داشته باشند تا همچنان باانگیزه بمانند.

On the other hand, the advanced students are already invested,

از طرف دیگر، دانشجویان پیشرفته پیشاپیش باانگیزه هستند،

so they may want to improve their skills as efficiently as possible.

بنابراین می‌خواهند با حداکثر بازدهی مهارت خود را بهبود ببخشند.

The process of gaining expertise also comes with its fair share of failure,

فرآیند کسب مهارت هم میزانی از شکست را به همراه دارد، بنابراین دانشجویان پیشرفته

so the advanced students may have built a higher tolerance for making mistakes.

احتمالاً تاب‌آوری بالاتری در قبال اشتباهات را ترتیب داده‌اند.

But whether you're an expert or a novice,

اما شما چه استاد باشید چه نوآموز،

it’s usually much more straightforward to learn from your successes

معمولاً آموختن از موفقیت‌ها بسیار سرراست‌تر

than your failures.

از شکست‌های‌تان است.

For example, imagine getting your grade back on an exam.

برای مثال، تصور کنید نمره خود را در یک آزمون دریافت می‌کنید.

If you aced it, you could reasonably assume you made good choices

اگر نمره خوب گرفته‌اید، می‌توانید منطقاً فرض کنید که در مورد زمان،

around when, what, and how much to study,

محتوا و میزان مطالعه انتخاب‌های درستی داشته‌اید،

and you can replicate those decisions for the next test.

و می‌توانید همین تصمیمات را برای آزمون بعدی تکرار کنید.

But if you failed, it could be for any number of reasons.

اما اگر رد شده باشید، می‌تواند علل زیادی داشته باشد.

Maybe you didn’t study enough,

شاید به اندازه کافی مطالعه نکردید،

maybe you studied the wrong information, or maybe you did everything right

شاید محتوای اشتباهی مطالعه کرده‌اید، یا شاید همه را درست انجام دادید

and the test covered things you shouldn't have been expected to know.

و این آزمون چیزهایی را پوشش داد که انتظار نمی‌رفت بدانیم.

In cases like this, it’s unclear exactly what went wrong,

در مواردی مثل این، دقیقاً مشخص نیست چه اشتباهی رخ داد،

making it difficult to learn how to improve.

که یاد گرفتن نحوه بهبود را مشکل می‌کند.

Wanting to learn from our failures is completely natural,

تمایل به آموختن از شکست‌ها کاملاً طبیعی است،

and there’s a lot to gain by being resilient

و با صبور بودن چیزهای زیادی برای بدست آوردن هست

and cultivating a growth mindset.

که می‌تواند موجب رشد ذهنی شود.

But fixating on your failures can make it easy to forget all your successes.

اما تمرکز بر شکست‌ها می‌تواند فراموشی همه موفقیت‌ها را تسهیل کند.

And building on what you’re doing right can be more effective

و مبنا را گذاشتن بر کارهای درستی که انجام داده‌اید می‌تواند نسبت به

than focusing on what you did wrong.

کارهای اشتباهی که کرده‌اید مؤثرتر باشد.