Building the impossible: Golden Gate Bridge - Alex Gendler

Translator: Suu Linn Linn Htet Reviewer: Sanntint Tint

In the mid-1930s, two familiar spires towered above the morning fog.

၁၉၃၀ အလယ်မှာရင်းနှီးနေတဲ့ ခေါင်ချွန်း၂ခုဟာ မနက်ခင်းမြူအထက်မှာထိုးထွက်နေပါတယ်

Stretching 227 meters into the sky,

ကောင်းကင်ထိ ၂၂၇ မီတာရှည်ပြီး ၂၂၀၀၀ တန်ချိန်ရှိတဲ့ တာဝါ၂ခုဟာ

these 22,000-ton towers would help support California’s Golden Gate Bridge.

ကယ်လီဖိုးနီယား ဂိုးလ်ဒင်း ဂိတ် တံတားကို ကူညီထောက်ပံ့ပေးနေပါတယ်။

But since they were currently in Pennsylvania,

လောလောဆယ် Pennsylvania မှာရှိနေတဲ့အတွက်

they first had to be dismantled, packaged, and shipped piece by piece

တစ်စစီဖြုတ်၊ထုတ်ပိုးပီး တစ်ခုချင်းစီ ၄၅၀၀ ကီလိုမီတာအဝေးကနေ

over 4,500 kilometers away.

သင်္ဘောနဲ့ပို့ဆောင်ရပါတယ်။

Moving the bridge’s towers across a continent

တံတားရဲ့ တာဝါတိုင်တွေကိုတိုက်ကြီးတစ်တိုက် ကိုဖြတ်ပြီး ပို့ရတာက

was just one of the challenges facing Charles Ellis and Joseph Strauss,

ပရောဂျက်အင်ဂျင်နီယာခေါင်းဆောင် Charles Ellis နဲ့ Joseph Strauss

the project's lead engineers.

ကြုံရတဲ့ပြဿနာတွေထဲကတစ်ခုပါ။

Even before construction began, the pair faced all kinds of opposition.

ဒီတည်ဆောက်မှုမစခင်ကတည်းက သူတို့ ၂ ယောက်ဟာ ဆန့်ကျင်မှုပေါင်းစုံရင်ဆိုင်ရပါတယ်။

The military feared the bridge would make the important harbor

စစ်တပ်က ဒီတံတားဟာဆိုရင် အရေးကြီးတဲ့ ဆိပ်ကမ်းအနေနဲ့ဖြစ်လာပြီး

an even more vulnerable target.

အားနည်းတဲ့ပစ်မှတ်ဖြစ်သွားမှာစိုးရိမ်ပါတယ်။

Ferry companies claimed the bridge would steal their business,

ဖယ်ရီ ကုမ္ပဏီတွေက ဒီတံတားကသူတို့ စီးပွါးရေးကိုလုတယ် လို့အခိုင်အမာဆိုကြပြီး

and residents wanted to preserve the area's natural scenery.

ပြည်သူတွေကတော့ဒီဒေသရဲ့ သဘာဝရှုခင်းတွေ ထိန်းသိမ်းထားချင်ကြပါတယ်။

Worse still, many engineers thought the project was impossible.

ပိုဆိုးတာက အင်ဂျင်နီယာတွေကပါဒီပရောဂျက်ကို မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ထင်ကြတာပါ။

The Golden Gate Strait was home to 96-kilometer-per-hour winds,

ဂိုဒင်းဂိတ်ရေလက်ကြားကလေတိုက်နှုန်း တစ်နာရီ ၉၆ကိုလိုမီတာရဲ့နေရာပါ

swirling tides, an endless blanket of fog,

ဒီရေတဝယ်လဲလဲဖြစ်နေပီး မဆုံးနိုင်တဲ့ မြူတွေခြုံလွမ်းနေပြီး

and the earthquake-prone San Andreas fault.

ငလျင်အဖြစ်များတဲ့San Andreas ပြတ်ရွေ့ကြောင်းနေရာပါ။

But Strauss was convinced the bridge could be built;

Strauss က ဒီတံတားက ဆောက်လို့ရနိုင်ပြီး၊ ဒါကနေ

and that it would provide San Francisco’s commuters

ခရီးဝေးအလုပ်သမားတွေအတွက် ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့

more reliable passage to the city.

မြို့ဆီသွားတဲ့ဖြတ်လမ်းဖြစ်နိုင်တယ်လို့ အယုံသွင်းပါတယ်

He was, however, a bit out of his depth.

သို့သော် သူက တော်တော်လက်တွေ့မကျပါဘူး။

Strauss’s initial plans to span the strait used a cantilever bridge.

Straussရဲ့ ကနဦးအစီစဉ်က ရေလက်ကြားကို မောင်းကန်တံတားနဲ့ကူးဖို့ပါ

This kind of bridge consists of a single beam anchored at one end

ဒီလိုတံတားမျိုးက ရက်မတစ်ခုက တစ်ဖက်စွန်းမှာကျောက်ချဖို့လိုပြီး

and extended horizontally like a diving board.

ဒိုင်ဗင်ထိုးတဲ့ ပျဉ်ပြားလို အလျားလိုက်ဆန့်ထုတ်ထားရမှာပါ

Since these bridges can only extend so far before collapsing under their own weight,

ဒီလိုတံတားတွေမျိုးကသူ့အလေးချိန်နဲ့သူပြိုကျ မသွားခင်ထိဘဲ ဝေးဝေးကိုဆန့်ထုတ်လို့ရပါတယ်

Strauss’s design used two cantilevers, linked by a structure in the middle.

Straussရဲ့ဒီဇိုင်းကမောင်းကန်တံတား၂ခုကို အလယ်မှာဖွဲ့စည်းပုံတစ်ခုနဲ့ချိတ်ချင်တာပါ

But Ellis and his colleague Leon Moisseif convinced Strauss

Ellisနဲ့ သူအဖော် Leon Moisseif က Straussကိုမတူတဲ့ ချဉ်းကပ်မှုဖြစ်တဲ့

to pursue a different approach: the suspension bridge.

ကြိုးတံတားပုံစံကို အကြံပြုတယ်။

Where a cantilever bridge is supported from one end

ဘာလို့လဲဆိုတော့ မောင်းကန်တံတားတွေက တစ်ဖက်အဆုံးကနေထောက်ပံ့ပေးပီး

a suspension bridge suspends its deck from cables strung across the gap.

ကြိုးတံတားတွေကသူ့ကုန်းပတ်ကိုအပေါက် တွေကြားနေကေဘယ်နဲ့တွဲလောင်းချထားလို့ရပါတယ်

The result is a more flexible structure

ဒီရလဒ်က ပိုမိုပျော့ပြောင်းတဲ့ ဆောက်လုပ်ပုံဖြစ်စေပြီး

that’s resilient to winds and shifting loads.

ကုန်ပစ္စည်းတွေ ရွေ့တာနဲ့ လေတိုက်တာကို ကြံ့ကြံ့ခံနိုင်ပါတယ်။

This kind of design had long been used for small rope bridges.

ဒီလိုဒီဇိုင်းမျိုးကကြိုးတံတားငယ်လေးတွေ အတွက်သုံးလာတာကြာပါပြီ။

And in the 1930s, advanced steel manufacturing

၁၉၃၀မှာ တိုးတက်လာတဲ့သံမဏိထုတ်လုပ်ရေးကနေ

could create cables of bundled wire to act as strong steel rope

သံမဏိလိုမျိုးခိုင်ခံတဲ့ စည်းနှောင်ထားတဲ့ ဝါယာကြိုးခွေတွေဖန်တီးပေးပါတယ်

for large-scale construction.

ကြီးမားတဲ့ဆောက်လုပ်ရေးတွေအတွက်

At the time, the Golden Gate Bridge

ထိုစဉ်က ဂိုးဒင်းဂိတ်တံတားဟာ

was the longest and tallest suspension bridge ever attempted,

ကြိုးစားခဲ့သမျှထဲမှာအရှည်ဆုံးနဲ့ အမြင့်ဆုံးကြိုးတံတားဖြစ်ပြီး

and its design was only possible due to these innovations.

သူ့ဒီဇိုင်းဟာဆိုရင် ဒီလိုတီထွင်ဆန်းသစ်မှု တွေကြောင့်ဘဲဖြစ်လာနိုင်တာပါ။

But cables and towers of this size could only be built at large steelworks

ဒါပေမဲ့ဒီဆိုဒ်ရှိတဲ့သံနန်းကြိုးတွေနဲ့ မျှော်စင်တွေကနိုင်ငံအရှေ့ကမ်းရိုးတန်း

on the country’s east coast.

မှာရှိတဲ့ကြီးမားတဲ့သံမဏိ စက်ရုံတွေမှာဘဲဆောက်လို့ရတာပါ

While the recently completed Panama Canal

မကြာသေးခင်ကအပြီးသတ်ခဲ့တဲ့ ပနားမားတူးမြောင်းက

made it possible to ship these components to California,

ဒီအစိတ်အပိုင်းတွေကို ကယ်လီဖိုးနီးယားဆီ သ‌ေင်္ဘာနဲ့ပို့ဆောင်နိုင်ခဲ့စေပါတယ်

reassembling the towers on site didn’t go quite as smoothly.

လုပ်ငန်းနေရာမှာမျှော်စင်တွေ ပြန်လည်တပ်ဆင် ရတာလဲ သိပ်ချောချောမွေ့‌မွေ့မဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။

It was relatively easy to find a stable, shallow foundation for the north tower.

မြောက်မျှော်စင်အတွက်နက်ပြီးပိုတည်ငြိမ်တဲ့ အုတ်မြစ်ကိုရှာရတာ အတန်အသင့်လွယ်ကူခဲ့ပေမဲ့

But building the south tower essentially required erecting

တောင်ဘက်မျှော်စင်ကိုဆောက်ဖို့ကရေအောက်မှာ

a ten-story building underwater.

ဆယ်ထပ်အဆောက်အဉီး တည်ဆောက်ဖို့လို့အပ်ခဲ့ပါတယ်။

Since the strait’s depth prevented them drilling or digging the foundations,

ရေလက်ကြားရဲ့အနက်က အုတ်မြစ်ချဖို့ဖောက်တာ၊ တူးတဲ့နေရာမှာ အဟန့်အတားဖြစ်စေတာကြောင့်

bombs were dropped on the ocean floor, creating openings for pouring concrete.

သမုဒ္ဒရာကြမ်းခင်းဆီကိုဗုံးတွေပစ်ချပြီး ကွန်ဂရစ်လောင်းချဖို့ အပေါက်တွေဖန်တီးရပါတယ်

A seawall was built to protect the site from powerful currents,

ဆိုက် ကိုအားသန်တဲ့ရေစီးကြောင်းကကာကွယ်ဖို့ ပင်လယ်နံရံတစ်ခုဆောက်ခဲ့ပြီး

and workers operated in 20-minute shifts between tides.

ဒီရေတွေကြားထဲမှာ အလုပ်သမားတွေကမိနစ်၂၀ ဆိုင်းနဲ့ စီမံကြပါတယ်။

The towers had so many compartments that each worker carried a set of plans

တာဝါတိုင်တွေမှာအခန်းတွေအများကြီးရှိပြီး အလုပ်သမားတစ်ဉီးစီလမ်းမပျောက်စေဖို့

to prevent getting lost.

အစီအစဉ်ဆွဲထားကြပါတယ်။

And at one point, an earthquake rocked the south tower

တစ်ခေါက်မှာတော့ တောင်မျှော်စင်ကို ဦးတည်ရာတစ်ဖက်စီကို

nearly 5 meters in each direction.

၅ မီတာစီ နီးပါး လှုပ်ရမ်းပစ်လိုက်ပါတယ်။

Strauss took worker safety very seriously, requiring hard hats at all times

Strauss က အလုပ်သမားတွေရဲ့ဘေးကင်းမှုကို အလေးထားတဲ့အတွက်ဒဏ်ခံဦးထုပ်တွေ

and stretching a safety net below the towers.

တစ်ချိန်လုံးဝတ်ခိုင်းပြီးမျှော်စင်အောက်ခြေ မှာဘေးကင်းပိုက်ကွန်တွေဖြန့်ထားစေပါတယ်။

But not even these precautions could prevent

ဒီလိုကြိုတင်ကာကွယ်မှုတွေက ၁၉၃၇မှာ

an entire scaffolding platform from falling in 1937,

အလုပ်သမားဆယ်ယောက်ကိုသေစေတဲ့ ငြမ်းတစ်ခုလုံးပြိုကျသွားတာကို

carrying ten workers to their deaths.

မတားဆီးနိုင်ခဲ့ပါဘူး။

Once the towers were complete, workers spun the cables in place,

မျှော်စင်တွေပြီးသွားတဲ့အခါမှာတော့ အလုပ်သမားတွေ ကနန်းကြိုးတွေကိုပေ၅၀အကွာမှာ

hung suspenders at 50-foot intervals, and laid down the concrete roadway.

ချိတ်ဆွဲထားပြီးကွန်ဂရစ်လမ်းကို ခင်းခဲ့ကြပါတယ်။

The bridge was finished, but there was still one more task ahead:

တံတားဆောက်လုပ်ပြီးစီးတဲ့အခါမှာတော့ လုပ်ဆောင်ချက်တစ်ခုကတော့ကျန်နေပါသေးတယ်

painting it.

အဲဒါကအရောင်ဆိုးဖို့ပါ။

After production, the steel had been coated with a reddish paint primer

ထုတ်လုပ်ပြီးတဲ့ သံမဏိတွေကို အောက်ခံဆေး အနီရင့်ရင့်သုတ်ခဲ့ပြီး

it maintained throughout construction.

ဆောက်လုပ်ရေးတစ်လျှောက်လုံး ထိန်းသိမ်းတားခဲ့ပါတယ်

But the Navy had been pushing hard

ဒါပေမဲ့ရေတပ်ကတော့ အနက်နဲ့အဝါသုတ်ဖို့

to paint the bridge a tactical black and yellow.

တွန်းအားပေးပါတယ်။

Consulting architect Irving Morrow actually thought the primer itself

ဗိသုကာပညာရှင်Irving Morrowနဲ့တိုင်ပင် ပြီးတဲ့အခါမှာတော့အောက်ခံအရောင်ကိုက

paired nicely with the strait’s natural backdrop— and he wasn’t alone.

ရေလက်ကြားရဲ့ သဘာဝနောက်ခံနဲ့အတွဲအစပ်ညီတယ် လို့ထင်တာသူတစ်ယောက်ထဲမဟုတ်ပါဘူး။

Citing numerous letters from locals,

ဒေသခံတွေရဲ့ကိုးကားချက်အရ Morrowရဲ့

Morrow’s 30-page pitch to paint the bridge “international orange”

တံတားကိုနိုင်ငံတကာလိမ္မော်ရောင်ကိုသုတ်ဖို့ စာမျက်နှာ၃၀ပါအကြံပြုချက်ဟာဆိုရင်

beat out the Navy’s plans.

ရေတပ်ရဲ့အစီအစဉ်ကို အလဲထိုးနိုင်ခဲ့ပါတယ်။

And today, this iconic color still complements

ဒီကနေ့မှာတော့ ဒီအထင်ကရအရောင်ဟာ ရေလက်ကြားရဲ့အပြာရောင်ရေ၊

the strait’s blue water, green hills, and rolling fog.

စိမ်းလန်းနေတဲ့တောင်ကုန်းနဲ့၊တလိမ့်လိမ့်တက် နေတဲ့မြူခိုးတွေကို ပြီးပြည့်စုံစေပါတယ်။