The myth of Oisín and the land of eternal youth - Iseult Gillespie

Translator: Daban Q Jaff Reviewer: Ayan Organization

لە چیرۆکێکی پاڵەوان ئاسایی ئاسایدا،

In a typical hero's journey,

the protagonist sets out on an adventure,

پاڵەوانەکە پلان بۆ گەشتێک دادەڕێژێت،

undergoes great change,

گۆڕانکاری گەورەی بەسەردادێت،

and returns in triumph to their point of origin.

سەرکەوتووانە بۆ خاڵی دەست پێکی گەشتەکە دەگەڕێتەوە.

But in the Irish genre of myth known as Eachtraí,

لە ئەفسانەکانی ئیرلەندا، ئەفسانەیەک هەیە بە ناوی یاچتری،

the journey to the other world ends in a point of no return.

گەشت کردن بۆ جیهانەکەیتر بە نەگەڕانەوە کۆتایی دێت.

While there are many different versions of the otherworld in Irish mythology,

چەندێن جۆری ئەفسانەی جیهانەکەتر لە فسانەکانی ئیرلەندی هەیە،

the most well-known example occurs in the story of Oisín.

بەناوبانگترینیان لە چیرۆکی ئۆسین ڕودەدات.

Oisín was the son of Fionn mac Cumhaill, the leader of a group of pagan warriors

ئۆسین کوڕی فیۆنا ماک کەمهیڵە کە سەرکردەی کۆمەڵێک جەنگاوەری بتپەرستن

known as the Fianna.

بە ناوی فیانا.

As Oisín rode with his companions one day,

ڕۆژێک ئۆسین لەگەڵ هاوەڵەکانی ڕێ دەکات،

he was visited by the immortal princess Niamh.

میرخاتوون نیمفی نەمر سەردانی دەکات.

The two fell instantly in love

هەردووکیان دەکەونە داوی خۆشەویستی یەکتر

and Niamh put Oisín onto her white horse

نیمف ئۆسین دەخاتە سەر ئەسپە سپیەکەی

and rode with him to the edge of the Irish sea.

تا لێواری ئاوەکانی ئێرلەندا دەڕۆن.

As they made for the horizon, the riders sunk into a golden haze.

کاتێک زۆر دوور دەکەونەوە، خۆیان لە ناو تەمێکی زێڕین دەبیننەوە،

They came to the shores of the gleaming kingdom called Tír na nÓg.

خۆیان لە لێواری شانشینێکی گەشاوە دەبیننەوە بە ناوی تیر نا نۆگ.

This was the home of the Tuatha Dé Danann, the people who ruled Ancient Ireland

ئەم شانشینە ماڵی تاتوها دی دانان دەبێت، کە پێشوتر ئێرلەندایان زۆر پێش ئۆسین

long before Oisín's time.

بەڕێوەبردووە.

From the point of his arrival, Oisín's every need was met.

لە یەکەم چرکەساتی گەیشتنی ئۆسین، هەموو پێداویستییەکانی دابین دەکرێت.

He married Niamh in a grand ceremony and was welcomed into her family.

هاوسەرگیری لەگەڵ نیمف لە ئاهەنگێکی مەزن دەکات.

When he wished to hear music, his ears filled with bewitching tones.

کاتێک ئارەزوی مۆسیقای دەبێت، گوێ ڕاستەوخۆ لە مۆسیقا دەبێت.

When he hungered, golden plates appeared laden with fragrant food.

کاتێک برسی دەبێت، ڕاستەوخۆ قاپی زێرینی پڕ خواردنی دێتە پێش.

He admired scenes of great beauty, and colors that he had no name for.

جوانییەکی سەیری بەرچاو دەکەوت کە پێشتر هەرگیز بەرچاوی نەکەوتبوو.

All around him, the land and the people existed in a state of unmoving perfection.

هەموو شتەکانی دەروبەری، خاک و مرۆڤ بێهاوتا و نایاب بوون.

But what Oisín didn't know was that Tír na nÓg was the land of youth,

بەڵام ئۆسین نەیدەزانی کە خاکی تیر نا نۆگ خاکی گەنجێتییە هەمیشەییە،

in which time stood still and the people never aged.

کە کات وەستاوە و کەس پیر نابێت.

In his new home, Oisín continued to hunt and explore as he had in Ireland.

لە ماڵە نوێکەیدا، ئۆسین وەک پێشوو خەریکی ڕاو دەبێت.

But in the land of youth, he possessed a strange, new invincibility.

بەڵام لەم شارە، توانای تێکنەشکاندی بێ هاوتا بەدەست دەهێنێت.

At the end of each day of adventuring,

لە کۆتای هەموو ڕۆژێکی سەرکێشیدا،

Oisín's wounds magically healed themselves as he slept in Niamh's arms.

برینەکانی ئۆسین لە کاتی خەوتنی لە ئامێزی نیمف جادویانە چاک دەبوونەوە.

Although glory and pleasure came easily to Oisín in the land of youth,

سەرەڕایی ئەوەی سەرکەوتن و حۆشی بە ئاسانی لەم خاکەدا بەدەستدەهێنرا،

he missed the Fianna and the adventures they had in Ireland.

ئۆسین بیری فیۆنیا و سەرکێشییەکانی ئیرلەندای دەکرد.

After three years in Tír na nÓg, he was struck by a deep yearning for home.

دوای سێ ساڵ مانەوە لە تیر نا نۆگ، ئۆسین زۆر بیری ماڵەوە دەکات.

Before he embarked on his journey back, Niamh warned him

پێش ئەوەی بکەوێتە ڕێگە، نیمف ئاگاداری دەکاتەوە

that he must not alight from his horse to touch the earth with his own feet.

کە پێویستە لە ئەسپەکەی نەیەتە خوارەوە و قاچی بەر هیچ شتێکی زەوی نەکوێت.

When Oisín reached the shores of Ireland,

کاتێک ئۆسین دەگاتە لێواری خاکی ئیرلەندا،

it felt as if a shadow had fallen over the world.

هەست دەکات تارماییەک بەسەر جیهان داهاتووە.

On the hill where his father's palace lay, he saw only a ruin strewn with weeds.

لە سەر ئەو گردەی باوکی کۆشکی لێ بنیان نابوو، تەنیا پوش و گیای دەدی.

His calls for his friends and family echoed from derelict walls.

بانگکردنی هاوڕێ و خێزانەکەی دەنگدانەوەی لە دیوارەکاندا دروست دەکرد.

Horrified, Oisín rode until he came upon a group of peasants working in the fields.

پەشۆکاو بوو، بەردەوام بوو تا گەیشتە لای کێڵگەیەک کە جوتیارەکان ئیشیان تێدا دەکرد.

They were struggling to remove a boulder from their land,

جوتیارەکان بە دەست لانەبردنی بەردێکەوە گیریان خواردبوو،

and forgetting Niamh's warning,

ئۆسین قسەکانی نیمفی لە یاد دەچێت،

Oisín leapt from his horse and rolled it away with his superhuman strength.

ئۆسین لە ئەسپەکەی دێتە خوارێ، بەھێزە سەرسوڕهێنەرەکەی بەردەکە لادەبات.

The crowd's cheers soon turned into shrieks.

دڵخۆشی جوتیارەکان زوو بۆ هاوار کردن دەگۆڕێت.

In place of the youth was an old man whose beard swept the ground

ئۆسنی گەنج، دەگۆڕێت بۆ پیاوێکی پیر کە ڕیشی زەوی دەتەنێت و

and whose legs buckled under him.

قاچی لە بێهێزیان دەکەوێتە ژێر خۆی.

He cried out for Finn and the Fianna,

ئەو هاواری بۆ فین و فیۆنا دەکات.

but the people only recognized these names from the distant past of 300 years before.

بەڵام خەڵک ئەم ناوانەیان ٣٠٠ ساڵ لەمەو بەر بەکار دەهێنا.

Time had betrayed Oisín

کات ناپاکی لە ئۆسین دەکات

and his return to mortal lands had aged him irreversibly.

گەڕانەوە بۆ زەوی مرۆڤەکان، ئۆسین بە شێوازێک پیر دەکات کە گەڕانەوەی نییە.

Throughout Irish folklore,

لە فۆلکلۆری ئیرلەندیدا،

sightings of the land of youth have been reported in the depths of wells,

لە قوڵایی بیرەکان خاکی گەنجی دەبینرێت یان

on the brink of the horizon,

لە کۆتایی بواری بینین،

or in the gloom of caves.

یان لە تاریکی ئەشکەوتەکان دەبینرێت.

But those who know the tale of Oisín tell of another vision,

بەڵام ئەو کەسانەی شارەزایی چیرۆکی ئۆسنن، چیرۆکێکیتر باس دەکەن،

that of a shining princess carried upon the distant waves by a white horse,

میرخاتوونێکی گەشاوە کە لە سەر ئەسپێکی سپی لە دوورەوە

still hoping for the return of her doomed love.

هەروا چاوەڕێی گەڕانەوەی خۆشەویستە تێکشکاوەکەی دەکات.