Plato’s best (and worst) ideas - Wisecrack

بهترین (و بدترین) ایده‌های افلاطون - لُغُز

Translator: sadegh zabihi Reviewer: masoud paktinat

Few individuals have influenced the world and many of today's thinkers like Plato.

افراد اندکی توانسته‌اند به اندازه افلاطون جهان

و بسیاری از متفکران امروزی را تحت تاثیر قرار دهند.

One 20th century philosopher even went so far

یکی از فلاسفه قرن بیستم حتی پا را فراتر گذاشت

as to describe all of Western philosophy as a series of footnotes to Plato.

و تمام فلسفه غرب را به عنوان پاورقی‌هایی از افلاطون شرح داد.

He created the first Western university

او اولین دانشگاه غربی را بنا نهاد

and was teacher to Ancient Greece's greatest minds,

و استاد بعضی از درخشان‌ترین متفکران یونان باستان،

including Aristotle.

مانند ارسطو بود.

But even one of the founders of philosophy wasn't perfect.

اما حتی یکی از پایه گذاران فلسفه هم کامل نبود.

Along with his great ideas,

در میان ایده‌های درخشانش،

Plato had a few that haven't exactly stood the test of time.

افلاطون نظراتی داشت که در آزمون گذر زمان مردود شدند.

So here are brief rundowns of a few of his best and worst ideas.

پس به اختصار تعدادی از بهترین و بدترین ایده‌های افلاطون بررسی می‌شوند.

Plato argued that beyond our imperfect world

افلاطون ادعا کرد که ورای دنیای فانی ما

was a perfect unchanging world of Forms.

جهانی کامل و لایتغیر از فرم‌ها وجود دارد.

Forms are the ideal versions of the things and concepts we see around us.

فرم‌ها گونه‌های ایده‌آلی از اشیاء و مفاهیم پیرامون ما هستند.

They serve as a sort of instruction manual to our own world.

آنها به نوعی در نقش دستورالعملی برای جهان ما عمل می‌کنند.

Floating around the world of Forms is the ideal tree,

در دنیای فرم‌های ایده‌آل، مفاهیمی شبیه درخت ایده‌آل،

and the ideal YouTube channel,

کانال یوتیوب ایده‌آل،

and even the ideal justice,

و حتی عدل ایده‌آل،

or ideal love.

یا عشق ایده‌آل، شناورند.

Our own reality is comprised of imperfect copies of ideal Forms.

واقعیت ما از کپی‌های ناقص فرم‌های ایده‌آل تشکیل شده است.

Plato argued that philosophers should strive to contemplate

افلاطون مدعی بود که فلاسفه باید برای درک

and understand these perfect Forms

و فهم این فرم‌های کامل تلاش کنند

so that they may better navigate our misleading reality.

تا شاید بهتر بتوانند واقعیت گمراه ما را هدایت کنند.

While it may seem silly,

هرچند ممکن است احمقانه به نظر برسد،

the disconnect between the world as it appears

فاصله میان جهانی که می‌بینیم

and the greater truth behind it

و حقیقت برتر ورای آن

is one of philosophy's most vexing problems.

یکی از بغرنج‌ترین مسائل فلسفی است.

It's been the subject of thousands of pages by theologians,

این مسئله موضوع هزاران صفحه تالیفات متألهان،

philosophers,

فلاسفه،

and screenwriters alike.

و نمایشنامه نویسان بوده است.

It raises questions like should we trust our senses to come to the truth

و سوال‌های مطرح می‌کند مانند اینکه برای یافتن حقیقت باید به حواسمان اطمینان کنیم؟

or our own reason?

یا به استدلال‌مان؟

For Plato, the answer is reason.

برای افلاطون، پاسخ استدلال است.

It alone provides us with at least the potential to contemplate the Forms.

این به تنهایی حداقل امکان درک فرم‌ها را به صورت بالقوه برای ما فرآهم می‌کند.

But reason didn't always pan out for Plato himself.

اما برای خود افلاطون هم استدلال همیشه جواب نداد.

When he sought to situate humankind amongst the animals,

او وقتی می‌خواست جایگاه انسان‌ها را در میان حیوانات مشخص کند،

he lumped us in with birds.

ما را در میان پرندگان قرار داد.

"Featherless bipeds" was his official designation.

اصطلاح رسمی او "دوپایان بی‌پر" بود.

Diogenes the Cynic, annoyed by this definition,

دیوژن کلبی که از توصیف او آزرده شده بود،

stormed into Plato's class with a plucked chicken,

با مرغی پرکنده به مجلس درس افلاطون حمله‌ور شد،

announcing, "Behold. Plato's man."

در حالی که می‌گفت، "ببینید. انسان افلاطون."

But back to a few good ideas.

اما برگردیم به چند ایده خوب.

Plato is one of the earliest political theorists on record,

افلاطون یکی از اولین نظریه‌پردازان سیاسی تاریخ است،

and with Aristotle, is seen as one of the founders of political science.

و به همراه ارسطو، به عنوان بنیان‌گذاران علوم سیاسی شناخته می‌شوند.

He reasoned that being a ruler was no different than any other craft,

او استدلال کرد که حکومت هیچ فرقی با سایر صنایع ندارد،

whether a potter or doctor,

مانند کوزه‌گری یا پزشکی،

and that only those who had mastered the craft were fit to lead.

و تنها کسانی که در آن صنعت استاد می‌شوند می‌توانند رهبری را به عهده بگیرند.

Ruling was the craft of contemplating the Forms.

حکومت هنر درک فرم‌ها است.

In his Republic, Plato imagined a utopia where justice is the ultimate goal.

در کتاب جمهور، افلاطون مدینه فاضله‌ای را مجسم می‌کند که عدالت در آن هدف غایی است.

Plato's ideal city seeks a harmonious balance between its individual parts

در آرمان‌شهر افلاطون تعادلی هماهنگ میان بخش‌های مجزا وجود دارد

and should be lead by a philosopher king.

و باید توسط پادشاهی فیلسوف رهبری شود.

Millennia before his time,

هزاره‌ای پیش از زمان خود،

Plato also reasoned that women were equally able to rule in this model city.

افلاطون استدلال کرد زنان هم به شکل برابر قادر به حکومت بر این شهر آرمانی هستند.

Unfortunately, Plato was inconsistent with women,

متأسفانه، نظرات افلاطون در مورد زنان متناقض بود،

elsewhere likening them to children.

و در جای دیگر آنها را با کودکان شبیه دانسته است.

He also believed that a woman's womb was a live animal

او همچنین اعتقاد داشت که رحم زنان موجودی زنده است

that could wander around in her body and cause illness.

که می‌تواند در بدن او گردش کند و باعث بیماری شود.

This bad idea, also espoused by other contemporaries of Plato,

ای ایده بد، توسط هم عصران افلاطون هم پشتیبانی شد،

was sadly influential for hundreds of years in European medicine.

و متأسفانه صدها سال پزشکی اروپا را تحت تاثیر قرار داد.

Furthermore, he thought that society should be divided into three groups:

علاوه بر این، او فکر می‌کرد جامعه باید به سه دسته تقسیم شود:

producers,

سازندگان،

the military,

نظامیان،

and the rulers,

و حاکمان،

and that a great noble lie should convince everyone to follow this structure.

و یک دروغ بزرگ هوشمندانه باید همه را برای پیروی از این ساختار متقاعد کند.

The noble lie he proposed

دروغ هوشمندانه‌ای که پیشنهاد داد

was that we're all born with gold, silver, or a mixture of brass and iron

این بود که همه‌ی ما با طلا، نقره، یا ترکیبی از برنج و آهن

in our souls,

در روح‌مان به دنیا آمده‌ایم،

which determine our roles in life.

که نقش ما در زندگی را مشخص می‌کند.

Some thinkers have gone on to credit the idea of the noble lie

بعضی از متفکران به این ایده‌ی دروغ اشرافی

as a prototype for 20th century propaganda,

در قالب نمونه اولیه پروپاگاندای قرن بیستم، اعتبار بخشیدند.

and the philosopher king as inspiration for the dictators that used them.

وایده‌ی پادشاه فیلسوف را الهام‌بخش دیکتاتورهایی

که از آنها استفاده کردند قرار دادند.

Should a few bad ideas

باید چند ایده بد

tarnish Plato's status as one of the greatest philosophers in history?

مقام افلاطون به عنوان یکی از بزرگترین فلاسفه تاریخ را لکه دار کند؟

No!

نه!

Plato gave the leaders and thinkers who came after him a place to start.

افلاطون برای رهبران و متفکران بعد از خودش نقطه شروعی فراهم کرد.

Through the centuries,

در طی قرن‌ها،

we've had the chance to test those ideas through writing and experience,

ما فرصت آن را داشته‌ایم که آن ایده‌ها را با نوشتن و تجربه بیازماییم،

and have accepted some while rejecting others.

و بعضی را بپذیریم و بقیه را رد کنیم.

We are continuing to refine, amend, and edit his ideas

ما به اصلاح، بهبود و ویرایش ایده‌های او

which have become foundations of the modern world.

که پایه و اساس جهان امروز را شکل داده‌اند ادامه می‌دهیم.