Lessons from Auschwitz: The power of our words - Benjamin Zander

درس هایی از آشویتس: قدرت کلمات ما - بنیامین ژاندر

Translator: Kei Esmaeilpour Reviewer: soheila Jafari

It really makes a difference what we say.

این واقعا مهم است که ما جملات مان را چگونه بیان می کنیم.

I learned this from a woman who survived Auschwitz.

من این را از یک زن که از آشویتس جان سالم به در برده بود یاد گرفتم.

She went to Auschwitz when she was fifteen years old,

وقتی او ۱۵ ساله بود به آشویتس برده شد

and her brother was eight, and the parents were lost.

در آن زمان، برادرش ۸ ساله بود، و پدر و مادرشان ناپدید شده بودند.

And she told me this,

او به من گفت که،

"We were in the train going to Auschwitz,

" ما در قطاری که ما را به آشویتس می برد بودیم،

and I looked down, and I saw my brother's shoes were missing.

من به پایین نگاه کردم و دیدم که کفش های برادرم گم شده

And I said, 'Why are you so stupid?

به او گقتم، " چرا تو اینقدر احمق هستی؟

Can't you keep your things together?

نمی توانی چیزهایت رو نگه داری؟

For goodness sake!'

واقعا که !

The way an elder sister might speak to a younger brother."

آنطور که معمولا یک خواهر بزرگتر با برادر کوچکترش صحبت می کند."

Unfortunately, it was the last thing she ever said to him

متاسفانه، این آخرین کلماتی بود که او به برادرش گفت

because she never saw him again.

چون او دیگر هیچگاه برادرش را ندید.

He did not survive.

برادرش از اردوگاه مرگ آشویتس جان سالم بدر نبرد.

And so when she came out of Auschwitz, she made a vow.

و به این خاطر، وقتی او از آشویتس نجات یافت، او با خود عهد کرد

She said, "I walked out of Auschwitz into life.

او گفت، " من از اردوگاه مرگ آشویتس به زندگی قدم گذاشتم.

And the vow was,

و عهد او این بود،

"I will never say anything that couldn't stand

" من هرگز در زندگی ام چیزی نخواهم گفت که نتوانم

as the last thing I ever say."

به عنوان آخرین کلمات زندگی ام قبول داشته باشم ."

Now, can we do that? No.

می توانیم این کار را بکنیم ؟ نه

But it is a possibility to live in to.

ولی این احتمال وجود دارد.

Thank you.

با تشکر از شما.