Lessons from Auschwitz: The power of our words - Benjamin Zander

Auşvitsdən öyrəndiyimiz dərslər: Sözlərin gücü - Benjamin Zander

Translator: Farida Farajova Reviewer: Toghrul Karimov

Həqiqətən də, bizim dediklərimiz fərq yaradır.

It really makes a difference what we say.

I learned this from a woman who survived Auschwitz.

Mən bunu "Auşvits" həbs düşərgəsindən xilas olmuş qadından öyrəndim.

She went to Auschwitz when she was fifteen years old,

O, 15 yaşı olanda "Auşvits" həbs düşərgəsinə göndərilmişdi.

and her brother was eight, and the parents were lost.

Onda onun qardaşının 8 yaşı var idi və valideyinlərini itirmişdi.

And she told me this,

Və o, mənə bunu danışdı:

"We were in the train going to Auschwitz,

"Biz Auşvitsə gedən qatarda idik.

and I looked down, and I saw my brother's shoes were missing.

Mən aşağıya baxdım və gördüm ki, qardaşımın ayaqqabıları itib.

And I said, 'Why are you so stupid?

Və mən dedim: "Sən niyə belə axmaqsan?

Can't you keep your things together?

Öz əşyalarını bir yerdə saxlaya bilmirsənmi?

For goodness sake!'

Allah xatirinə!'

The way an elder sister might speak to a younger brother."

Böyük bacının kiçik qardaşı ilə danışa biləcəyi şəkildə."

Unfortunately, it was the last thing she ever said to him

Təəssüf ki, bu, onun qardaşına dediyi son sözlər oldu,

because she never saw him again.

çünki o, qardaşını bir daha görmədi.

He did not survive.

Onun qardaşı sağ qalmadı.

And so when she came out of Auschwitz, she made a vow.

Və beləliklə o, Auşvitsdən çıxdıqdan sonra and içdi.

She said, "I walked out of Auschwitz into life.

O dedi: "Mən Auşvitsdən çıxıb həyata ayaq basdım."

And the vow was,

Və and belə idi:

"I will never say anything that couldn't stand

"Mən heç vaxt elə söz deməyəcəm ki,

as the last thing I ever say."

onu son sözüm kimi işlədə bilməyim."

Now, can we do that? No.

Beləliklə, biz bunu həmişə nail ola bilərikmi? Xeyr.

But it is a possibility to live in to.

Buna can ataraq yaşamaqsa mümkündür.

Thank you.

Təşəkkür edirəm.