The philosophy of Stoicism - Massimo Pigliucci

فلسفه‌ی استوئیسم - ماسیمو پیگلیوچی

Translator: Maziar Jamshidi Reviewer: Leila Ataei

You've been stranded thousands of miles from home

هزاران فرسخ دور از خانه گیر افتاده‌اید

with no money or possessions.

بدون هیچ پول یا دارایی.

Such a predicament would make many people despair and curse their awful fate.

چنین مخمصه‌ای اکثر افراد را دچار یأس و لعنت فرستادن به بخت ناگوار خود می‌کند.

But for Zeno of Cyprus, it became the foundation of his life's work and legacy.

ولی برای «زنوِ قبرسی»، این پایه‌ی آثار و میراث زندگی‌اش شد.

The once wealthy merchant lost everything when he was shipwrecked in Athens

او که روزگاری ثاجری ثروتمند بود، هر چه داشت را وقتی که کشتی‌هایش در آتن غرق شد،

around 300 BCE.

از دست داد، در حوالی سال ۳۰۰ قبل از میلاد.

With not much else to do, he wandered into a book shop,

او که کار دیگری نداشت، پرسه‌زنان وارد یک کتابفروشی شد،

became intrigued by reading about Socrates,

و شیفته‌ی مطالعه در مورد سقراط شد،

and proceeded to seek out and study with the city's noted philosophers.

و تا پیدا کردن و شاگردی نزد این فیلسوفِ نامدارِ شهر پیش رفت.

As Zeno began educating his own students,

همینطور که زنو شروع به تعلیم دانش‌آموزهای خودش کرد،

he originated the philosophy known as Stoicism,

او فلسفه‌ای به نام «استوئیسم» (مکتب رواقی) را پی ریخت،

whose teachings of virtue, tolerance, and self-control

مکتبی که آموزه‌هایش درباب فضیلت، بردباری، و خودداری

have inspired generations of thinkers and leaders.

الهام بخش نسل‌هایی از اندیشمندان و رهبران بود.

The name Stoicism comes from the Stoa Poikile,

نام استوئیسم از مکانی بنام «استوئا-پوئیکیله» (رواقِ منقش) می‌آید،

the decorated public colonnade

ایوانی تزئین شده،

where Zeno and his disciples gathered for discussion.

جائیکه زنو و شاگردانش برای مباحثه جمع می‌شدند.

Today, we colloquially use the word stoic

امروزه (در زبان انگلیسی) مصطلحاً استوئیک

to mean someone who remains calm under pressure

به منظور کسی است که تحت فشار آرام می‌ماند

and avoids emotional extremes.

و از بروز احساسات افراطی دوری می‌کند.

But while this captures important aspects of Stoicism,

ولی هرچند این جنبه‌ای مهمی از استوئیسم را دربرمی‌گیرد،

the original philosophy was more than just an attitude.

ولی فلسفه‌ی اصلی چیزی بیشتر از یک طرز رفتار صرف بود.

The Stoics believed that everything around us

استوئیک‌ها باور دارند که همه چیز پیرامون ما

operates according to a web of cause and effect,

بر مبنای شبکه‌ای از علت و معلوم است،

resulting in a rational structure of the universe,

که منجر به ساختار منطقی از جهان می‌شود،

which they called logos.

که آن‌ها «لوگوس» می‌نامیدند.

And while we may not always have control over the events affecting us,

و هرچند ممکن است همیشه در حوادث اثرگذار بر روی خود کنترل نداشته باشیم

we can have control over how we approach things.

ولی قادریم که بر نحوه‌ای که با آن‌ها برخورد می‌کنیم کنترل داشته باشیم.

Rather than imagining an ideal society,

در عوض تصور جامعه‌ای ایده‌آل،

the Stoic tries to deal with the world as it is

استوئیک‌ها سعی دارند که با دنیا همینطور که هست، برخورد کنند

while pursuing self-improvement through four cardinal virtues:

در حالیکه بدنبال تهذیب نفس از طریق چهار فضیلت اساسی هستند:

practical wisdom,

خرد عملی،

the ability to navigate complex situations in a logical, informed, and calm manner;

توانایی راهبری شرایط پیچیده با حالتی منطقی، مطلع، و آرام؛

temperance,

اعتدال،

the exercise of self-restraint and moderation in all aspects of life;

تمرین خودداری و میانه‌روی در تمام جنبه‌های زندگی؛

justice,

عدالت،

treating others with fairness even when they have done wrong;

رفتار با دیگران با انصاف حتی وقتی که مرتکب اشتباه شده باشند؛

and courage,

و شجاعت،

not just in extraordinary circumstances,

نه فقط در شرایط خاص،

but facing daily challenges with clarity and integrity.

بلکه روبرو شدن با چالش‌های هرروزه با روشنی و درستی.

As Seneca, one of the most famous Roman Stoics wrote,

همانطور که «سنکا»، یکی از مشهورترین استوئیک‌های رومی نوشته،

"Sometimes, even to live is an act of courage."

"بعضی از اوقات، حتی زنده بودن هم عمل شجاعانه‌ای است.»

But while Stoicism focuses on personal improvement,

ولی همینطور که استوئیسم بر بهبود فردی متمرکز است،

it's not a self-centered philosophy.

یک مکتب فلسفی خود محور نیست.

At a time when Roman laws considered slaves as property,

در زمانی که قانون روم برده‌ها را جزء اموال درنظر می‌گرفت،

Seneca called for their humane treatment

سنکا خواهان برخورد انسانی با آن‌ها بود

and stressed that we all share the same fundamental humanity.

و تاکید داشت که همگی ما در یک انسانیت موحد سهیم هستیم.

Nor does Stoicism encourage passivity.

بعلاوه استوئیسم انفعال را تشویق نمی‌کند.

The idea is that only people who have cultivated

ایده اصلی این است که تنها افرادی که فضیلت و خود داری را

virtue and self-control in themselves can bring positive change in others.

در خود پرورش داده‌اند قادر به ایجاد تغییر موثر در دیگران هستند.

One of the most famous Stoic writers was also one of Rome's greatest emperors.

یکی از بزرگترین نویسنده‌های استوئیک، یکی از بزرگترین امپراطورهای روم بود.

Over the course of his 19-year reign,

در طول ۱۹ سال فرمانروایی،

Stoicism gave Marcus Aurelius the resolve to lead the Empire through two major wars,

استوئیسم به «مارکوس آرلیوس» این اراده را داد که امپراطوری را در خلال دو جنگ بزرگ رهبری کند،

while dealing with the loss of many of his children.

در حالی که باز از دست دادن تعداد زیادی از فرزندانش درگیر بود.

Centuries later, Marcus's journals would guide and comfort Nelson Mandela

قرن‌ها بعد، دست نوشته‌های مارکوس، «نلسون ماندلا» را در طول

through his 27-year imprisonment

۲۷ سال زندان هدایت و آرام می‌کرد،

during his struggle for racial equality in South Africa.

در طی مبارزاتش برای برابری نژادی در آفریقای جنوبی.

After his release and eventual victory, Mandela stressed peace and reconciliation,

پس از آزادی و درنهایت پیروزی‌اش، ماندلا تاکید بر صلح و مصالحه داشت،

believing that while the injustices of the past couldn't be changed,

با این باور که وقتی بی‌عدالتی گذشته چیزی را تغییر نمی‌دهد،

his people could confront them in the present

مردم او می‌توانند هم‌اکنون جلوی آن بایستند

and seek to build a better, more just future.

و در جستجوی ساختن آینده‌ای عادلانه‌تر باشند.

Stoicism was an active school of philosophy for several centuries

استوئیسم مکتب فلسفی فعالی برای چندین قرن

in Greece and Rome.

در یونان و روم بود.

As a formal institution, it faded away,

بعنوان یک نهاد رسمی، ناپدید شده است،

but its influence has continued to this day.

ولی اثرش تا به امروز ادامه دارد.

Christian theologians, such as Thomas Aquinas,

دین‌شناسان مسیحی، مانند «توماس آکوئیناس»،

have admired and adopted its focus on the virtues,

تمرکزاستوئیسم بر فضیلت را ستوده و بعاریه گرفته است،

and there are parallels between Stoic Ataraxia, or tranquility of mind,

و شباهتی بین آتراکسیای استوئیک، یا آرامش ذهن،

and the Buddhist concept of Nirvana.

و مفهوم نیروانا در بودیسم وجود دارد.

One particularly influential Stoic was the philosopher Epictetus

یک استوئیک بویژه تاثیر گذار، «اپیکتتوس» فیلسوف بود

who wrote that suffering stems

که گفت که رنج نه از

not from the events in our lives, but from our judgements about them.

اتفاقات زندگی‌مان، بلکه از قضاوت ما درباره‌ی آن ناشی می‌شود.

This has resonated strongly with modern psychology

این بقوت با روانشناسی مدرن

and the self-help movement.

و جنبش خودیاری تطابق یافته است.

For example, rational emotive behavioral therapy

برای نمونه، رفتاردرمانیِ احساسی منطقی

focuses on changing the self-defeating attitudes

بر تغییر طرز فکر خود-تخریبی که افراد

people form about their life circumstances.

درباره‌ی شرایط زندگی‌شان بهم می‌زنند، تمرکز دارد.

There's also Viktor Frankl's logotherapy.

همچنین معنا درمانی از «ویکتور فرنکل» هست که

Informed by Frankl's own time as a concentration camp prisoner,

با بصیرت ناشی از زمانی که خود فرنکل در اردوگاه نازی‌ها زندانی بود،

logotherapy is based on the Stoic principle

معنا درمانی برمبنای اصل استوئیک که

that we can harness our will power to fill our lives with meaning,

ما قادریم اراده خود را مهار کنیم، تا زندگی‌مان را از معنی پرکنیم،

even in the bleakest situations.

حتی در تلخ‌ترین شرایط.