Why do we hiccup? - John Cameron

Translator: Shokoufeh Ahmadi Reviewer: sadegh vn

Charles Osborne began to hiccup in 1922 after a hog fell on top of him.

در سال ۱۹۲۲ بعد از اینکه بر روی چارلز آزبورن گرازی افتاد، سکسکه‌ی او شروع شد.

He wasn't cured until 68 years later

او تا ۶۸ سال بعد درمان نشد

and is now listed by Guinness as the world record holder

و اکنون توسط گینس به عنوان دارنده رکورد جهانی

for hiccup longevity.

برای سکسکه طولانی به ثبت رسیده است.

ضمنا، نوجوان فلوریدایی، جنیفر می

Meanwhile, Florida teen Jennifer Mee

may hold the record for the most frequent hiccups,

دارنده رکورد بیشترین سکسکه‌های پی در پی است،

50 times per minute for more than four weeks in 2007.

۵۰ بار در هر دقیقه به مدت بیش از چهار هفته در سال ۲۰۰۷.

So what causes hiccups?

بنابراین علت سکسکه‌ها چیست؟

Doctors point out that a round of hiccups often follows from stimuli

پزشکان اشاره می‌کنند که هر دور سکسکه اغلب محرکی را

that stretch the stomach,

که سبب کشش معده می‌شود دنبال می‌کند،

like swallowing air

مثل استنشاق هوا

or too rapid eating or drinking.

یا به طور سریع خوردن یا نوشیدن،

Others associate hiccups with intense emotions

سایرین سکسکه‌شان با احساسات قوی همراه می‌شود

or a response to them:

یا پاسخی در برابر آنها است:

laughing,

خندیدن، گریستن،

sobbing,

anxiety,

نگرانی و هیجان.

and excitement.

Let's look at what happens when we hiccup.

بیایید ببینیم که در زمان سکسکه کردنمان چه اتفاقی می‌افتد.

It begins with an involuntary spasm or sudden contraction of the diaphragm,

سکسکه با گرفتگی غیرارادی یا انقباض اتفاقی دیافراگم آغاز می‌شود،

the large dome-shaped muscle below our lungs

ماهیچه بزرگ گنبدی شکل در زیر ریه‌هایمان

that we use to inhale air.

که برای تنفس هوا از آن استفاده می‌کنیم.

This is followed almost immediately by the sudden closure of the vocal chords

تقریبا تنفس به طور فوری با بسته شدن اتفاقی تارهای صوتی

and the opening between them,

و باز شدن میان آنان دنبال می‌شود،

which is called the glottis.

که چاکنای نامیده‌ می‌شود.

The movement of the diaphragm initiates a sudden intake of air,

حرکت دیافراگم باعث ورود اتفاقی هوا می‌شود،

but the closure of the vocal chords stops it from entering the wind pipe

اما بسته شدن تارهای صوتی مانع ورود هوا به نای

and reaching the lungs.

و رسیدن به ریه‌ها می‌شود.

It also creates the characteristic sound: "hic."

همچنین باعث تولید صدای خاصی می‌شود: «هیک» .

To date, there is no known function for hiccups.

تا به امروز، هیچ وظیفه شناخته شده‌ای برای سکسکه شناسایی نشده است.

They don't seem to provide any medical or physiological advantage.

به نظر نمی‌رسد که سکسکه فایده پزشکی یا فیزیولوژیکی داشته باشد.

Why begin to inhale air only to suddenly stop it from actually entering the lungs?

چرا فقط شروع به استنشاق ناگهانی هوا آن را از ورود به ریه‌ها متوقف می‌کند؟

Anatomical structures,

ساختار کالبدشناسی،

or physiological mechanisms, with no apparent purpose

یا سازوکار فیزیولوژی، با هیچ هدف مشخصی

present challenges to evolutionary biologists.

چالش‌هایی را برای زیست‌شناسان تکاملی بوجود می‌آورد.

Do such structures serve some hidden function that hasn't yet been discovered?

آیا چنین ساختارهایی عملکرد پنهانی دارند که هنوز کشف نشده است؟

Or are they relics of our evolutionary past,

یا آیا آنان آثار تکامل گذشته ما هستند؟

having once served some important purpose

زمانی در هدف مهمی نقش ایفا می‌کردند

only to persist into the present as vestigial remnants?

و حالا تنها به عنوان آثار باقی‌مانده وجود دارند؟

One idea is that hiccups began

یک ایده در مورد اولین سکسکه

many millions of years before the appearance of humans.

به میلیون‌ها سال پیش از ظهور انسان بر می‌گردد.

The lung is thought to have evolved as a structure to allow early fish,

گمان می‌شود ریه که به عنوان ساختاری تکامل یافته است به ماهیان نخستین،

many of which lived in warm, stagnant water with little oxygen,

که بسیاری در آب گرم و راکد با اکسیژن کم زندگی می‌کردند،

to take advantage of the abundant oxygen in the air overhead.

امکان بهره بردن از اکسیژن بسیار در بالای سرشان را می‌داد.

When descendants of these animals later moved onto land,

هنگامی که نوادگان این جانداران به سوی خشکی حرکت کردند،

they moved from gill-based ventilation to air-breathing with lungs.

از هواسازی بر پایه آبشش به تنفس هوا با ریه‌ها سیر کردند.

That's similar to the much more rapid changes faced by frogs today

آن تکامل شباهت بسیاری به تغییرات سریع کنونی قورباغه‌ها که با آن مواجهه‌اند دارد

as they transition from tadpoles with gills

در نتیجه آنان از نوزادانی با آبشش‌

to adults with lungs.

به بالغ‌هایی با ریه تحول می‌یابند.

This hypothesis suggests that the hiccup is a relic of the ancient transition

این فرض اظهار می‌کند که سکسکه نشانه‌ای از تحولی قدیمی

from water to land.

از آب به خشکی است.

An inhalation that could move water over gills

یک دم می‌تواند آب را بالای آبشش حرکت دهد

followed by a rapid closure of the glottis preventing water from entering the lungs.

با بسته شدن سریع چاکنای مانع از ورود آن به ریه‌ها شود.

That's supported by evidence

آن فرض با علامتی

which suggests that the neural patterning involved in generating a hiccup

تقویت می‌شود که اظهار می‌کند الگوی عصبی که در ایجاد سکسکه نقش دارد

is almost identical to that responsible for respiration in amphibians.

تقریبا با الگویی که مسئول تنفس در دوزیستان می‌باشد، یکسان است.

Another group of scientists believe that the reflex is retained in us today

گروه دیگری از دانشمندان معتقدند که عکس‌العمل امروزه در ما باقیست

because it actually provides an important advantage.

زیرا در حقیقت آن عکس‌العمل مزیت مهمی را ایجاد می‌کند.

They point out that true hiccups are found only in mammals

دانشمندان اشاره می‌کنند که سکسکه حقیقی فقط در پستانداران یافت می‌شود

and that they're not retained in birds, lizards, turtles,

و در پرندگان، سوسمار‌ها و لاک پشتان

or any other exclusively air-breathing animals.

و هر جانوری که منحصرا از طریق هوا تنفس می‌کند، باقی نمانده است.

Further, hiccups appear in human babies long before birth

به علاوه، سکسکه در نوزاد انسان نیز قبل از تولد دیده می‌شود

and are far more common in infants that adults.

و در میان نوزادان بسیار رایج‌تر از بزرگسالان است.

Their explanation for this

توضیح دانشمندان برای این مورد

involves the uniquely mammalian activity of nursing.

به فعالیت بی‌نظیر پرستاری پستانداران مربوط می‌شود.

The ancient hiccup reflex may have been adapted by mammals

عکس‌العمل باقی مانده سکسکه ممکن است برای کمک به پستانداران

to help remove air from the stomach as a sort of glorified burp.

در خارج کردن هوا از معده به عنوان یک آروغ مجلل، با آنها سازگاری یافته باشد.

The sudden expansion of the diaphragm would raise air from the stomach,

در زمانی که بسته شدن چاکنای مانع ورود شیر به ریه‌ها شد،

while a closure of the glottis would prevent milk from entering the lungs.

انبساط ناگهانی دیافراگم باعث بالا رفتن هوا از معده می‌شود.

Sometimes, a bout of hiccups will go on and on,

بعضی مواقع سکسکه برای مدتی ادامه پیدا خواهد کرد،

and we try home remedies:

و ما درمان‌های خانگی را امتحان می‌کنیم:

sipping continuously from a glass of cold water,

یک نفس نوشیدن یک لیوان آب سرد،

holding one's breath,

نگه داشتن نفس،

پر کردن دهان از عسل یا کره بادام‌زمینی،

a mouthful of honey or peanut butter,

breathing into a paper bag,

تنفس کردن در کیسه کاغذی،

or being suddenly frightened.

یا به طور ناگهانی وحشت‌زده شدن.

Unfortunately, scientists have yet to verify that any one cure

متاسفانه دانشمندان هنوز اثبات نکرده‌اند که کدام درمان

works better or more consistently than others.

بهتر یا پایدارتر از بقیه عمل می‌کند.

However, we do know one thing that definitely doesn't work.

گرچه ما یک مورد را می‌دانیم که قطعا موثر نیست.