Mina Bissell: Experiments that point to a new understanding of cancer

Mina Bissell: Yeni bir kanser anlayışına dikkat çeken deneyler

Translator: Morton Bast Reviewer: Thu-Huong Ha

Çeviri: Hasan Mete Gözden geçirme: S. Hakan Özgür

Now, I don't usually like cartoons,

Ben genelde karikatürlerden hoşlanmadığımdan,

I don't think many of them are funny,

pek çoğunun komik olduğunu düşünmüyorum,

I find them weird. But I love this cartoon from the New Yorker.

onları garip buluyorum. Ama New Yorker'daki şu karikatüre bayılıyorum.

(Text: Never, ever think outside the box.) (Laughter)

(Yazı: Asla, ama asla kutunun dışında düşünme.) (Gülüşler)

So, the guy is telling the cat,

Yani, adam kediye kutunun dışında düşünmeye

don't you dare think outside the box.

cüret etmemesini söylüyor.

Well, I'm afraid I used to be the cat.

Şey, korkarım, ben bu kedi gibiydim.

I always wanted to be outside the box.

Her zaman kutunun dışında olmak istedim.

And it's partly because I came to this field

Ve bu biraz da bu alana

from a different background, chemist and a bacterial geneticist.

farklı bir zeminden, kimya ve bakteri genetiğinden, geldiğim için böyle.

So, what people were saying to me

Böylece, insanların bana

about the cause of cancer, sources of cancer,

kanserin sebebi, kaynakları ve hatta

or, for that matter, why you are who you are,

neden olduğun kişi olduğun hakkında söyledikleri

didn't make sense.

bana mantıklı gelmedi.

So, let me quickly try and tell you why I thought that

Şimdi, size neden böyle düşündüğümü ve

and how I went about it.

nasıl ele aldığımı hızlıca anlatmaya çalışayım.

So, to begin with, however,

Fakat başlangıç için,

I have to give you a very, very quick lesson

biraz biyoloji bilenlerden özür dileyerek,

in developmental biology,

sizlere çok çok kısa bir gelişim biyolojisi dersi

with apologies to those of you who know some biology.

vermek zorundayım.

So, when your mom and dad met,

Anneniz ve babanız buluştuğunda,

there is a fertilized egg,

döllenmiş bir yumurta oldu;

that round thing with that little blip.

şu küçük çıkıntılı yuvarlak şey.

It grows and then it grows,

O büyüyor, büyüyor

and then it makes this handsome man.

ve sonra bu yakışıklı adamı meydana getiriyor.

(Applause)

(Alkış)

So, this guy, with all the cells in his body,

Bu adam, vücudundaki tüm hücrelerle,

all have the same genetic information.

tamamen aynı genetik bilgiye sahip.

So how did his nose become his nose, his elbow his elbow,

Öyleyse nasıl bu burun onun burnu, bu dirsek onun dirseği haline geldi

and why doesn't he get up one morning

ve neden bir sabah uyanıp

and have his nose turn into his foot?

burnunu ayağına dönüşmüş olarak bulmuyor?

It could. It has the genetic information.

Olabilirdi. Bu genetik bilgiye sahip.

You all remember, dolly,

Hepiniz Dolly'yi hatırlıyorsunuz,

it came from a single mammary cell.

tek bir memeli hücresinden geldi.

So, why doesn't it do it?

Öyleyse, neden yapmıyor?

So, have a guess of how many cells he has in his body.

Haydi, vücudunda kaç hücre olduğunu tahmin edin.

Somewhere between 10 trillion to 70 trillion cells in his body.

10 trilyonla 70 trilyon arasında bir şey.

Trillion!

Trilyon!

Now, how did these cells, all with the same genetic material,

Şimdi, aynı genetik materyale sahip bu hücreler

make all those tissues?

nasıl oldu da bu dokuları oluşturdu?

And so, the question I raised before

Ve böylece, bunun her birinizin vücudundaki muazzamlığını

becomes even more interesting if you thought about

düşünecek olursanız, daha önce ortaya attığım soru

the enormity of this in every one of your bodies.

daha da ilginç bir hal alır.

Now, the dominant cancer theory would say

Şimdi, baskın kanser teorisi der ki,

that there is a single oncogene

tek bir kanser hücresinde tek bir onkojen vardır

in a single cancer cell, and it would make you

ve bu onkogen sizi

a cancer victim.

kanser kurbanı yapar.

Well, this did not make sense to me.

Doğrusu, bu bana pek mantıklı gelmedi.

Do you even know how a trillion looks?

Bir trilyonun nasıl göründüğünü biliyor musunuz?

Now, let's look at it.

Hadi bir bakalım.

There it comes, these zeroes after zeroes after zeroes.

İşte geliyor, ardı ardına sıfırlar.

Now, if .0001 of these cells got mutated,

Şimdi, eğer bu hücrelerin .0001'i mutasyon geçirirse

and .00001 got cancer, you will be a lump of cancer.

ve .00001'i kanserli hale gelirse, bir kanser yığını olurdunuz.

You will have cancer all over you. And you're not.

Baştan aşağı kanser olurdunuz. Ama değilsiniz.

Why not?

Neden değilsiniz?

So, I decided over the years,

Böylece, yıllar içerisinde bir dizi deneyler sonucu

because of a series of experiments

karar verdim ki,

that this is because of context and architecture.

bu ortam (içerik) ve mimari nedeniyle böyle oluyor.

And let me quickly tell you

Şimdi size hızlıca

some crucial experiment that was able to actually show this.

bunu gerçekten gösterebilen can alıcı bir deneyi anlatmaya çalışayım.

To begin with, I came to work with this virus

Öncelikle, tavukta bu çirkin tümöre sebep olan

that causes that ugly tumor in the chicken.

virüsle çalışmaya başladım.

Rous discovered this in 1911.

Bunu, Rous 1911'de keşfetmişti.

It was the first cancer virus discovered,

İlk keşfedilen kanser virüsüydü

and when I call it "oncogene," meaning "cancer gene."

ve "onkogen" dediğim zaman "kanser geni"ni kast ediyorum.

So, he made a filtrate, he took this filter

Böylece, bir süzüntü yaptı, tümörü filtreden geçirdikten sonra elde ettiği sıvı olan

which was the liquid after he passed the tumor through a filter,

bu filtreyi aldı ve

and he injected it to another chicken, and he got another tumor.

onu başka bir tavuğa enjekte etti ve yeni bir tümör elde etti.

So, scientists were very excited,

Böylelikle, bilim insanları çok heyecanlandılar,

and they said, a single oncogene can do it.

ve tek bir onkogen bunu yapabilir, dediler.

All you need is a single oncogene.

Tüm ihtiyacınız olan tek bir onkogendir.

So, they put the cells in cultures, chicken cells,

Bunun üzerine, hücreleri, tavuk hücrelerini, kültüre koydular,

dumped the virus on it,

virüsü üzerlerine boşalttılar,

and it would pile up,

ve birikeceklerdi,

and they would say, this is malignant and this is normal.

ve bu kötü huylu, bu normal diyebileceklerdi.

And again this didn't make sense to me.

Ve bu, yine, bana pek mantıklı gelmedi.

So for various reasons, we took this oncogene,

Böylece, çeşitli sebeplerle, bu onkogeni aldık,

attached it to a blue marker,

mavi tümör işaretleyicisine bağladık

and we injected it into the embryos.

ve embriyolara enjekte ettik.

Now look at that. There is that beautiful feather in the embryo.

Şuna bir bakın. Embriyoda şu güzel tüy var.

Every one of those blue cells are a cancer gene

Bu mavi hücrelerin her biri bir kanser hücresi içindeki

inside a cancer cell, and they're part of the feather.

kanser genleri ve tüyün bir parçasılar.

So, when we dissociated the feather and put it in a dish,

Tüyü ayrıştırıp bir petri kabına koyduğumuzda,

we got a mass of blue cells.

bir mavi hücre yığını elde ederiz.

So, in the chicken you get a tumor,

Yani, tavukta bir tümör elde ediyorsunuz,

in the embryo you don't,

embriyoda etmiyorsunuz,

you dissociate, you put it in a dish, you get another tumor.

ayrıştırıp bir kaba koyuyorsunuz ve başka bir tümör elde ediyorsunuz.

What does that mean?

Bu ne anlama geliyor?

That means that microenvironment

Bu demek oluyor ki, bu mikro çevre

and the context which surrounds those cells

ve o hücreleri çevreleyen ortam, aslında

actually are telling the cancer gene and the cancer cell what to do.

kanser genlerine ve kanser hücrelerine ne yapmaları gerektiğini söylüyor.

Now, let's take a normal example.

Şimdi, normal bir örneği ele alalım.

The normal example, let's take the human mammary gland.

Normal örnek, insan meme bezini alalım.

I work on breast cancer.

Ben meme kanseri üzerine çalışıyorum.

So, here is a lovely human breast.

İşte burada, sevimli bir insan göğsü.

And many of you know how it looks,

Ve çoğunuz nasıl göründüğünü biliyor;

except that inside that breast, there are all these

bu göğsün içinde bütün o tatlı, gelişmekte olan, ağaç benzeri

pretty, developing, tree-like structures.

yapıların olduğu dışında...

So, we decided that what we like to do

Böylece, yapmak istediğimiz şeyin bu meme bezinden

is take just a bit of that mammary gland,

sadece çok küçük bir parça almak olduğuna karar verdik,

which is called an "acinus,"

"asinus" denilen,

where there are all these little things inside the breast

göğsün içindeki bütün o küçük şeylerin bulunduğu,

where the milk goes, and the end of the nipple

sütün geldiği ve bebek emdiği zaman

comes through that little tube when the baby sucks.

göğsün en uç kısmının geldiği bu küçük tüp.

And we said, wonderful! Look at this pretty structure.

Ve harika, dedik! Şu tatlı yapıya bir bakın.

We want to make this a structure, and ask the question,

Bunu bir yapıya dönüştürmek ve şu soruyu sormak istiyoruz,

how do the cells do that?

hücreler bunu nasıl yapıyorlar?

So, we took the red cells --

Bu yüzden, kırmızı hücreleri aldık --

you see the red cells are surrounded by blue,

görüyorsunuz, kırmızı hücreler maviler tarafından, onları sıkıştıran hücreler tarafından

other cells that squeeze them, and behind it

sarılmış ve arkasında

is material that people thought was mainly inert,

insanların etkisiz olduğunu düşündükleri madde var,

and it was just having a structure to keep the shape,

ve şekli korumak için bir yapıya sahipti,

and so we first photographed it

ve biz de yıllar yıllar önce ilk kez

with the electron microscope years and years ago,

elektron mikroskobuyla onun fotoğrafını çektik

and you see this cell is actually quite pretty.

ve görüyorsunuz, aslında oldukça şirin bir hücre.

It has a bottom, it has a top,

Bir kıçı, bir başı var,

it is secreting gobs and gobs of milk,

yeni hamile bir fareden henüz geldiği için

because it just came from an early pregnant mouse.

küme küme süt saklıyor.

You take these cells, you put them in a dish,

Bu hücreleri alıyorsunuz, bir kaba koyuyorsunuz

and within three days, they look like that.

ve üç gün içerisinde, şöyle görünüyorlar.

They completely forget.

Tamamıyla unutuyorlar.

So you take them out, you put them in a dish,

Onları çıkartıyorsunuz, bir kaba koyuyorsunuz,

they don't make milk. They completely forget.

süt üretmiyorlar. Tamamıyla unutuyorlar.

For example, here is a lovely yellow droplet of milk

Örneğin, sol tarafta, sarı sevimli bir süt damlacığı var,

on the left, there is nothing on the right.

sağ tarafta hiçbir şey yok.

Look at the nuclei. The nuclei in the cell on the left

Çekirdeklere bakın. Sol taraftaki hücredeki çekirdekler

is in the animal, the one on the right is in a dish.

hayvanda, sağ taraftaki petri kabında.

They are completely different from each other.

Birbirlerinden tamamen farklılar.

So, what does this tell you?

Peki, bu size ne anlatıyor?

This tells you that here also, context overrides.

Bu, size burada ayrıca, ortam koşullarının ağır bastığını anlatıyor.

In different contexts, cells do different things.

Hücreler, farklı ortamlarda farklı şeyler yaparlar.

But how does context signal?

Peki ama ortamlar nasıl işaret verir?

So, Einstein said that

Şimdi, Einstein demiş ki,

"For an idea that does not first seem insane, there is no hope."

"Başta delice gelmeyen bir fikir için umut yoktur."

So, you can imagine the amount of skepticism

Bu yüzden, karşılaştığım şüpheci tavırların miktarını

I received -- couldn't get money,

tahmin edebilirsiniz -- para alamadım,

couldn't do a whole lot of other things,

başka pek çok şeyi yapamadım,

but I'm so glad it all worked out.

ama hepsinin hallolduğuna çok seviniyorum.

So, we made a section of the mammary gland of the mouse,

Sonuçta farenin meme bezinin bir kesitini yaptık

and all those lovely acini are there,

ve bütün o sevimli asinuslar işte burada,

every one of those with the red around them are an acinus,

şu etrafı kırmızılı olanların her biri birer asinus,

and we said okay, we are going to try and make this,

ve pekala, dedik, bunun için uğraşacağız ve yapacağız

and I said, maybe that red stuff

ve ben dedim ki, belki bu

around the acinus that people think there's just a structural scaffold,

asinusun etrafında duran, insanların sadece yapı iskelesi olarak gördükleri kırmızı şey,

maybe it has information,

belki bir bilgi taşıyordur,

maybe it tells the cells what to do, maybe it tells the nucleus what to do.

belki hücrelere ne yapmaları gerektiğini söylüyordur, belki çekirdeğe ne yapması gerektiğini söylüyordur.

So I said, extracellular matrix, which is this stuff

Bu yüzden dedim ki, hücre dışı matris, yani bu ECM denilen şey,

called ECM, signals and actually tells the cells what to do.

hücrelere işaret veriyor ve ne yapmaları gerektiğini söylüyor.

So, we decided to make things that would look like that.

Ve buna benzer görünecek şeyler yapmaya karar verdik.

We found some gooey material

Düzgün hücre dışı matrise sahip olan bir

that had the right extracellular matrix in it,

yapışkan bir madde bulduk,

we put the cells in it, and lo and behold,

hücreleri onun içine koyduk, ve şu işe bakın ki,

in about four days, they got reorganized

yaklaşık dört gün içinde, yeniden örgütlendiler

and on the right, is what we can make in culture.

ve sağ tarafta, kültürden yapabildiğimiz şey var.

On the left is what's inside the animal, we call it in vivo,

Sol tarafta ise hayvanın içindeki, buna in vivo diyoruz

and the one in culture was full of milk,

ve kültürün içindeki süt doluydu,

the lovely red there is full of milk.

buradaki sevimli kırmızı şey süt dolu.

So, we Got Milk, for the American audience.

Amerikan dinleyicilerimiz için, böylelikle, "Süt Elde Ettik".

All right. And here is this beautiful human cell,

Pekala. İşte burada da güzel insan hücresi duruyor

and you can imagine that here also, context goes.

ve burada da ortamın öne geçtiğini anlayabilirsiniz.

So, what do we do now?

Peki şimdi ne yapıyoruz?

I made a radical hypothesis.

Radikal bir hipotez ortaya attım.

I said, if it's true that architecture is dominant,

Dedim ki, eğer mimarinin baskın olduğu doğruysa,

architecture restored to a cancer cell

bir kanser hücresinde saklanan mimari,

should make the cancer cell think it's normal.

kanser hücresinin, kendinin normal olduğunu sanmasını sağlayacaktı.

Could this be done?

Bu yapılabilir miydi?

So, we tried it.

Biz de denedik.

In order to do that, however,

Ama bunu yapabilmek için,

we needed to have a method of distinguishing normal from malignant,

normal ile kötü huyluları birbirinden ayırabilen bir yönteme ihtiyacımız vardı,

and on the left is the single normal cell,

ve sol taraftaki tek bir normal hücre,

human breast, put in three-dimensional gooey gel

üç boyutlu yapışkan, hücre dışı matrise sahip olan jele konmuş halde insan göğsü,

that has extracellular matrix, it makes all these beautiful structures.

bütün bu güzel yapıları o yapıyor.

On the right, you see it looks very ugly,

Sağ tarafta, çok çirkin olduğunu görebiliyorsunuz,

the cells continue to grow,

hücreler büyümeye devam ediyor,

the normal ones stop.

normal olanlarsa duruyorlar.

And you see here in higher magnification

Ve burada büyütülmüş halde görebiliyorsunuz,

the normal acinus and the ugly tumor.

normal asinus ve çirkin tümör.

So we said, what is on the surface of these ugly tumors?

Peki dedik, bu çirkin tümörlerin yüzeyindekiler nedir?

Could we calm them down --

Onları yatıştırabilir miyiz --

they were signaling like crazy and they have pathways all messed up --

deli gibi işaret veriyorlardı ve tamamen darmadağınık yörüngeleri vardı --

and make them to the level of the normal?

ve onları normal seviyeye getirebilir miyiz?

Well, it was wonderful. Boggles my mind.

Şey, harikaydı. Beni hayrete düşürüyor.

This is what we got.

Elde ettiğimiz tam da bu oldu.

We can revert the malignant phenotype.

Kötü huylu fenotipi tersine döndürebiliriz.

(Applause)

(Alkışlar)

And in order to show you that the malignant phenotype

Ve size sadece bir tane kötü huylu fenotip seçmediğimi

I didn't just choose one,

göstermek için,

here are little movies, sort of fuzzy,

burada kısa filmler var; biraz belirsizler,

but you see that on the left are the malignant cells,

ama sol tarafta kötü huylu hücreleri görebilirsiniz,

all of them are malignant,

hepsi kötü huylu,

we add one single inhibitor in the beginning,

başlangıçta tek bir durdurucu madde(inhibitör) ekliyoruz

and look what happens, they all look like that.

ve ne olacağına bakıyoruz, hepsi şöyle görünüyor.

We inject them into the mouse, the ones on the right,

Onları fareye enjekte ediyoruz, sağ taraftakiler

and none of them would make tumors.

ve hiçbiri tümöre dönüşmüyor.

We inject the other ones in the mouse, 100 percent tumors.

Diğerlerini fareye enjekte ediyoruz, yüzde 100 tümör.

So, it's a new way of thinking about cancer,

Demek ki, bu, kanseri düşünmenin yeni bir yolu,

it's a hopeful way of thinking about cancer.

kanseri düşünmenin, umutlu bir yolu.

We should be able to be dealing with these things at this level,

Bu tür şeylerle bu seviyede baş edebiliyor olmalıyız

and these conclusions say that growth and malignant behavior

ve bu sonuçlar gösteriyor ki, büyüme ve kötü huylu davranış

is regulated at the level of tissue organization

doku organizasyonu seviyesinde düzenleniyor

and that the tissue organization is dependent

ve bu doku organizasyonunun hücre dışı matrise

on the extracellular matrix and the microenvironment.

ve mikro çevreye bağlı olduğunu gösteriyor.

All right, thus form and function interact dynamically and reciprocally.

Evet, bu yüzden biçim ve işlev dinamik ve karşılıklı bir etkileşim içinde.

And here is another five seconds of repose,

Ve şimdi, bir beş saniyelik daha dinlenme,

is my mantra. Form and function.

benim mantram. Biçim ve işlev.

And of course, we now ask, where do we go now?

Ve tabii ki şimdi soruyoruz, şimdi nereye gidiyoruz?

We'd like to take this kind of thinking into the clinic.

Bu tür bir düşünce tarzını kliniklere taşımak isterdik.

But before we do that, I'd like you to think

Ama bundan önce, şunu düşünmenizi isterim:

that at any given time when you're sitting there,

Orada oturduğunuz herhangi bir anda,

in your 70 trillion cells,

70 trilyon hücrenizde

the extracellular matrix signaling to your nucleus,

hücre dışı matris çekirdeğinize,

the nucleus is signaling to your extracellular matrix

çekirdek hücre dışı matrisinize sinyal veriyor

and this is how your balance is kept and restored.

ve böylelikle dengeniz sağlanıp korunuyor.

We have made a lot of discoveries,

Pek çok keşif yaptık,

we have shown that extracellular matrix talks to chromatin.

hücre dışı matrisin kromatine hitap ettiğini gösterdik.

We have shown that there's little pieces of DNA

Meme bezinin belirli bazı genlerindeki

on the specific genes of the mammary gland

küçük DNA parçalarının aslında

that actually respond to extracellular matrix.

hücre dışı matrise cevap verdiğini gösterdik.

It has taken many years, but it has been very rewarding.

Çok senelerimizi aldı ama yaptığımıza değdi.

And before I get to the next slide, I have to tell you

Ve bir sonraki slayta geçmeden önce söylemeliyim ki,

that there are so many additional discoveries to be made.

daha yapılmayı bekleyen pek çok ek keşifler var.

There is so much mystery we don't know.

Bilmediğimiz o kadar çok gizem var ki.

And I always say to the students and post-docs I lecture to,

Ve ders verdiğim öğrencilere ve doktora sonrası araştırmacılara hep derim ki,

don't be arrogant, because arrogance kills curiosity.

kibirli olmayın, çünkü kibir merakı öldürür.

Curiosity and passion.

Merak ve tutku.

You need to always think, what else needs to be discovered?

Sürekli düşünmelisiniz, başka neler keşfedilmeli?

And maybe my discovery needs to be added to

Ve belki benim keşfime ilaveler yapılmalı,

or maybe it needs to be changed.

ya da belki değiştirilmeli.

So, we have now made an amazing discovery,

Yani, şu an elimizde inanılmaz bir keşif var,

a post-doc in the lab who is a physicist asked me,

kendisi fizikçi olan bir doktora sonrası araştırmacı laboratuvarda bana sordu,

what do the cells do when you put them in?

hücreler içeri koyduğunuzda ne yapıyorlar?

What do they do in the beginning when they do?

Yapmaya başladıklarında, ilk başlangıçta ne yapıyorlar?

I said, I don't know, we couldn't look at them.

Bilmiyorum, dedim, onlara bakamadık.

We didn't have high images in the old days.

Eski günlerde iyi görüntüler yoktu.

So she, being an imager and a physicist,

Bunun üzerine o, bir görüntüleyici ve fizikçi olarak,

did this incredible thing.

bu inanılmaz şeyi yaptı.

This is a single human breast cell in three dimensions.

Bu, üç boyutlu tek bir insan göğüs hücresi.

Look at it. It's constantly doing this.

Şuna bir bakın. Sürekli bunu yapıyor.

Has a coherent movement.

Ahenkli bir hareketi var.

You put the cancer cells there, and they do go all over,

Kanser hücrelerini oraya koyuyorsunuz ve her yana gidiyorlar,

they do this. They don't do this.

bunu yapıyorlar. Bunu yapmıyorlar.

And when we revert the cancer cell, it again does this.

Ve kanser hücrelerini tersine döndürdüğümüzde, yine bunu yapıyorlar.

Absolutely boggles my mind.

Beni tamamen hayrete düşürüyor.

So the cell acts like an embryo. What an exciting thing.

Hücreler bir embriyo gibi hareket ediyorlar. Ne heyecan verici bir şey.

So I'd like to finish with a poem.

Evet, bir şiir ile bitirmek isterim.

Well I used to love English literature,

İngiliz edebiyatına bayılırdım

and I debated in college, which one should I do?

ve kolejdeyken kendi kendime düşünürdüm, hangisini yapmalıyım?

And unfortunately or fortunately, chemistry won.

Sonunda, neyse ki, ya da maalesef, kimya kazandı.

But here is a poem from Yeats. I'll just read you the last two lines.

Ama işte şimdi Yeats'ten bir şiir. Sadece son iki mısrayı okuyacağım.

It's called "Among the School Children."

Adı "Okul Çocukları Arasında".

"O body swayed to music / O brightening glance /

"Beden müziğe yönlendirdi / o parlayan bakış /

How [can we know] the dancer from the dance?"

Dansdan dansçıyı nasıl anlatabiliriz?"

And here is Merce Cunningham,

Ve bu, Merce Cunningham,

I was fortunate to dance with him when I was younger,

gençken onunla dans edebildiğim için şanslıydım

and here he is a dancer,

ve burada o bir dansçı,

and while he is dancing, he is both the dancer and the dance.

ve dans ederken o hem dansçı hem de dansın kendisi.

The minute he stops, we have neither.

Durduğu an, hiçbiri yok.

So it's like form and function.

Yani bu, biçim ve işlev gibi.

Now, I'd like to show you a current picture of my group.

Şimdi, size şimdiki grubumun bir resmini göstermek istiyorum.

I have been fortunate to have had these magnificant

Bana çok fazla şey öğreten bu muhteşem

students and post-docs who have taught me so much,

öğrenciler ve doktora sonrası araştırmacılarıyla olabildiğim için şanslıyım

and I have had many of these groups come and go.

ve bu tür pek çok grup geldi geçti.

They are the future and I try to make them not be afraid

Gelecek onlar ve kedi olmaktan ve

of being the cat and being told,

kutunun dışında düşünmemelerinin söylenmesinden

don't think outside the box.

korkmamalarını sağlamaya çalışıyorum.

And I'd like to leave you with this thought.

Ve sizi şu düşünceyle bırakmak isterim.

On the left is water coming through the shore,

Sol tarafta kıyıdan su geliyor,

taken from a NASA satellite.

bir NASA uydusundan çekilmiş.

On the right, there is a coral.

Sağ tarafta, bir mercan var.

Now if you take the mammary gland and spread it

Şimdi, eğer meme bezini alıp dağıtırsanız

and take the fat away, on a dish it looks like that.

ve yağını bir petri kabına çıkartıp koyarsanız, böyle görünür.

Do they look the same? Do they have the same patterns?

Aynı mı görünüyorlar? Aynı dokuya mı sahipler?

Why is it that nature keeps doing that over and over again?

Doğa neden bunu sürekli yapmaya devam ediyor?

And I'd like to submit to you

Ve sahip olduğumuz insan genomu dizisini

that we have sequenced the human genome,

sizlere sunmak istiyorum,

we know everything about the sequence of the gene,

gen dizisi hakkında herşeyi biliyoruz,

the language of the gene, the alphabet of the gene,

gen dilini, gen alfabesini,

But we know nothing, but nothing,

Oysa vücudun dili ve alfabesi hakkında

about the language and alphabet of form.

hiçbir şey ama hiçbirşey bilmiyoruz.

So, it's a wonderful new horizon,

Yani, bu yepyeni harika bir alan,

it's a wonderful thing to discover for the young

gençler ve tutkulu yaşlılar, yani benim için,

and the passionate old, and that's me.

keşfedilmeyi bekleyen harika birşey.

So go to it!

Öyleyse bunun peşinden gidin!

(Applause)

(Alkışlar)