Mina Bissell: Experiments that point to a new understanding of cancer

مینا بیسل: آزمایشاتی که منجر به درک جدیدی از سرطان می‌شوند

Translator: Morton Bast Reviewer: Thu-Huong Ha

Translator: soheila Jafari Reviewer: Shahram Eatezadi

Now, I don't usually like cartoons,

من معمولا کارتون دوست ندارم،

I don't think many of them are funny,

و فکر نمیکنم که خیلی از اونها خنده دار باشه،

I find them weird. But I love this cartoon from the New Yorker.

اونها را عجیب و غریب میبینم، اما این کارتون نیویورکر را عاشقش ام،

(Text: Never, ever think outside the box.) (Laughter)

( نوشته: هیچوقت خارج از چهار چوب فکر نکن.) ( خنده تماشگران)

So, the guy is telling the cat,

خُب، این مرد به گربه میگه، خارج از این چهار چوب فکر نکن. (سرت رو بنداز پائین و متفاوت فکر نکن)

don't you dare think outside the box.

خُب، این مرد به گربه میگه، خارج از این چهار چوب فکر نکن. (سرت رو بنداز پائین و متفاوت فکر نکن)

Well, I'm afraid I used to be the cat.

متاسفانه من مثل این گربه بودم.

I always wanted to be outside the box.

همیشه میخواستم خارج از چهارچوبی که برام تعیین شده، باشم.

And it's partly because I came to this field

و این تا حدودی مربوط به این میشه که من با زمینه تخصصی متفاوتی

from a different background, chemist and a bacterial geneticist.

که شیمیدان و یک متخصص ژنتیکِ باکتری باشه، به این میدانِ کاری آمدم.

So, what people were saying to me

خُب، آنچه مردم به من در مورد علت سرطان، عوامل سرطان،

about the cause of cancer, sources of cancer,

خُب، آنچه مردم به من در مورد علت سرطان، عوامل سرطان،

or, for that matter, why you are who you are,

و یا اصلا این موضوع که، چرا تبدیل به اینکه هستم شدم، میگفتن

didn't make sense.

برای من بی معنی بود.

So, let me quickly try and tell you why I thought that

خُب اجازه بدید که خیلی سریع به شما بگم که چرا من این فکر را کردم و چگونه درگیر این موضوع شدم.

and how I went about it.

خُب اجازه بدید که خیلی سریع به شما بگم که چرا من این فکر را کردم و چگونه درگیر این موضوع شدم.

So, to begin with, however,

خُب برای شروع،

I have to give you a very, very quick lesson

باید یه درس سریع از رشد بیولوژیکی به شما بدم،

in developmental biology,

باید یه درس سریع از رشد بیولوژیکی به شما بدم،

with apologies to those of you who know some biology.

با پوزش از کسانی که در مورد بیولوژی میدونند.

So, when your mom and dad met,

خُب هنگامی پدر و مادر شما آمیزش داشتند،

there is a fertilized egg,

این تخمک بارور شده،

that round thing with that little blip.

و این چیز گرد با این میله راداری شکل رشد می کنه، و رشد میکنه،

It grows and then it grows,

و این چیز گرد با این میله راداری شکل رشد می کنه، و رشد میکنه،

and then it makes this handsome man.

و سپس این مرد خوش تیپ را میسازه.

(Applause)

( تشویق تماشاگران)

So, this guy, with all the cells in his body,

خُب، همه سلولهای بدن این مرد، اطلاعات ژنتیکی مشابه دارند.

all have the same genetic information.

خُب، همه سلولهای بدن این مرد، اطلاعات ژنتیکی مشابه دارند.

So how did his nose become his nose, his elbow his elbow,

اینکه چطور دماغ و آرنجش به این صورت که هستند دراومدند.

and why doesn't he get up one morning

و چطوره که یه روز صبح از خواب بیدار نمیشه

and have his nose turn into his foot?

درحالیکه دماغش تبدیل به کف پاش شده باشه؟

It could. It has the genetic information.

این اتفاق میتونست بیافته. آن دارای اطلاعات ژنیتیکی ست.

You all remember, dolly,

همه شما دالی (گوسفندی آزمایشگاهی) را به خاطر میارین،

it came from a single mammary cell.

آن از طراحی روی سلول پستانداران بوجود آمد.

So, why doesn't it do it?

خُب، چرا این اینکار را نمیکنه؟

So, have a guess of how many cells he has in his body.

حدس بزنید که اون در بدنش چند تا سلول داره .

Somewhere between 10 trillion to 70 trillion cells in his body.

یه چیزی بین ۱۰ تا ۷۰ تریلیون سلول در بدنشه داره.

Trillion!

تریلیون!

Now, how did these cells, all with the same genetic material,

چگونه همه این سلولها، همه با مواد ژنتیکی مشابه، همه این بافتها را میسازند؟

make all those tissues?

چگونه همه این سلولها، همه با مواد ژنتیکی مشابه، همه این بافتها را میسازند؟

And so, the question I raised before

بنابراین، سوالی که قبلا مطرح کردم جالب تر میشه،

becomes even more interesting if you thought about

بنابراین، سوالی که قبلا مطرح کردم جالب تر میشه،

the enormity of this in every one of your bodies.

اگر در مورد عظمت بدن هرکدومتون فکر کنید.

Now, the dominant cancer theory would say

نظریه غالب در مورد سرطان میگه که یک "انکوژن"

that there is a single oncogene

نظریه غالب در مورد سرطان میگه که یک "انکوژن"

in a single cancer cell, and it would make you

در یک سلول سرطانی شما را قربانی سرطان میکنه.

a cancer victim.

در یک سلول سرطانی شما را قربانی سرطان میکنه.

Well, this did not make sense to me.

خوب این برای من معنی نداشت.

Do you even know how a trillion looks?

ایا میدونید که یک تریلون چه عددیه و چه جوریه؟

Now, let's look at it.

اجازه بدید که نگاهی بهش بندازیم.

There it comes, these zeroes after zeroes after zeroes.

صفر که بعد از صفر میاد.

Now, if .0001 of these cells got mutated,

اگر فقط ۰۰۰۱/ ۰ این سلول ها جهش یابند،

and .00001 got cancer, you will be a lump of cancer.

و ۰۰۰۰۱/ ۰ آنها سرطانی شوند، شما به یک توده سرطانی تبدیل خواهید شد.

You will have cancer all over you. And you're not.

و شما سرطان در تمامی بدنتون خواهید داشت. ولی شما [سرطانی] نیستید.

Why not?

چرا نیستید؟

So, I decided over the years,

بدین ترتیب، من در طی سالها و در پی یکسری آزمایشات

because of a series of experiments

بدین ترتیب، من در طی سالها و در پی یکسری آزمایشات

that this is because of context and architecture.

به این نتیجه رسیدم که این مسئله به بافت و ساختار (بافتی/سلولی) بستگی دارد.

And let me quickly tell you

اجازه بدید درباره برخی آزمایشات بسیار قاطع که در واقع قادر به نشان دادن این موضوع هستند با شما صحبت کنم.

some crucial experiment that was able to actually show this.

اجازه بدید درباره برخی آزمایشات بسیار قاطع که در واقع قادر به نشان دادن این موضوع هستند با شما صحبت کنم.

To begin with, I came to work with this virus

برای شروع، من با این ویروس که عامل یه تومور زشت در این مرغ است، کار کردم.

that causes that ugly tumor in the chicken.

برای شروع، من با این ویروس که عامل یه تومور زشت در این مرغ است، کار کردم.

Rous discovered this in 1911.

'روز' در سال ۱۹۱۱ این را کشف کرد.

It was the first cancer virus discovered,

این اولین ویروس سرطان بود که کشف شد،

and when I call it "oncogene," meaning "cancer gene."

وقتی که من میگم " اُنکوژن" یعنی " ژن سرطان".

So, he made a filtrate, he took this filter

او یک فیلتر ساخت و و تومور سرطان را که تبدیل به مایع شده بود فیلتر کرد،

which was the liquid after he passed the tumor through a filter,

او یک فیلتر ساخت و و تومور سرطان را که تبدیل به مایع شده بود فیلتر کرد،

and he injected it to another chicken, and he got another tumor.

او این را به مرغ دیگری تزریق کرد و یه توموردر بدنش زد.

So, scientists were very excited,

خُب دانشمندان خیلی هیجان زده شدند، و گفتند که یه " اُنکوژن" میتونه اینکار را بکنه.

and they said, a single oncogene can do it.

خُب دانشمندان خیلی هیجان زده شدند، و گفتند که یه " اُنکوژن" میتونه اینکار را بکنه.

All you need is a single oncogene.

همه انچه که شما نیاز دارید فقط یه آُنکوژن است.

So, they put the cells in cultures, chicken cells,

بنابراین اونها سلولهای مرغ رو در محیط کِشت، در آزمایشگاه قرار دادند،

dumped the virus on it,

ویروس را روی آن ریختند،

and it would pile up,

این بزرگ شد،

and they would say, this is malignant and this is normal.

و گفتند که این بدخیم است و طبیعیست که اینطور باشه.

And again this didn't make sense to me.

و دوباره، این برای من معنی نداشت.

So for various reasons, we took this oncogene,

بدین ترتیب به دلایل مختلفی ما این انکوژن را برداشتیم و

attached it to a blue marker,

به یه نشانگر آبی رنگ متصلش کردیم،

and we injected it into the embryos.

و به جنین (مرغ) تزریق کردیم.

Now look at that. There is that beautiful feather in the embryo.

حالا به این نگاه کنید. این پر زیبا در این در جنین وجود دارد.

Every one of those blue cells are a cancer gene

هر یک از این سلولهای آبی رنگ ژن سرطان

inside a cancer cell, and they're part of the feather.

در داخل یه سلول سرطانی ست و اونها بخشی از پر هستند.

So, when we dissociated the feather and put it in a dish,

وقتی که این پرها را جدا کردیم و در داخل ظرف قرار دادیم،

we got a mass of blue cells.

توده ای از سلول آبی رنگ بدست آوردیم.

So, in the chicken you get a tumor,

یه تومور در جوجه بوجود اومده،

in the embryo you don't,

ولی در جنینِ جوجه توموری نیست،

you dissociate, you put it in a dish, you get another tumor.

این را جدا میکنید در داخل ظرف دیگری قرار می دهید و یه تومور دیگه بدست می‌آورید.

What does that mean?

این به چه معنیه؟

That means that microenvironment

بدین معنیست که محیط میکروسکوپیِ درونی و بافتی که این سلول را احاطه کرده اند

and the context which surrounds those cells

بدین معنیست که محیط میکروسکوپیِ درونی و بافتی که این سلول را احاطه کرده اند

actually are telling the cancer gene and the cancer cell what to do.

در واقع کارهایی که ژن سرطان و سلول سرطانی باید بکنند را به آن دیکته میکنند.

Now, let's take a normal example.

اجازه بدید که یه مثال ساده بزنیم.

The normal example, let's take the human mammary gland.

این مثال ساده، بیاید غده پستان انسان را در نظر بگیریم.

I work on breast cancer.

من روی سرطان سینه کار میکنم.

So, here is a lovely human breast.

این یه سینه‌ی زیبای انسانه.

And many of you know how it looks,

خیلی از شما میدونید که این چه شکلیه،

except that inside that breast, there are all these

به جز اینکه در درون این سینه،

pretty, developing, tree-like structures.

این ساختارهای زیبا و درحال رشد و درخت مانند وجود دارند.

So, we decided that what we like to do

پس کاری که ما تصمیم به انجام آن گرفتیم این بود

is take just a bit of that mammary gland,

که فقط یه قطعه از غده پستان به نام "اکینوس" را در نظر بگیریم،

which is called an "acinus,"

که فقط یه قطعه از غده پستان به نام "اکینوس" را در نظر بگیریم،

where there are all these little things inside the breast

جایی که همه این چیزهای کوچک درون سینه قرار دارند

where the milk goes, and the end of the nipple

جایی که شیر جریان داره، و نوک پستان در انتهای این لوله جایی که کودک اون رو میمکه میرسه.

comes through that little tube when the baby sucks.

جایی که شیر جریان داره، و نوک پستان در انتهای این لوله جایی که کودک اون رو میمکه میرسه.

And we said, wonderful! Look at this pretty structure.

ما گفتیم این عالیه ،به این ساختار زیبا نگاه کنید.

We want to make this a structure, and ask the question,

میخواهیم یه ساختار برای این بسازیم و این سوال را بپرسیم،

how do the cells do that?

که سلول ها چگونه این کار را انجام میدن؟

So, we took the red cells --

پس ما سلولهای قرمز را گرفتیم--

you see the red cells are surrounded by blue,

میبینید که سلوهای قرمز با آبی احاطه شده، و سلولهای دیگه اونها را میفشارند،

other cells that squeeze them, and behind it

میبینید که سلوهای قرمز با آبی احاطه شده، و سلولهای دیگه اونها را میفشارند،

is material that people thought was mainly inert,

و در پشت اون ماده ای است که دیگران فکر میکردند که عمدتا بی اثره،

and it was just having a structure to keep the shape,

و این فقط به خاطر اینه که شکل و فرم سینه را نگه داره،

and so we first photographed it

خُب ما در ابتدا سالها پیش از اون با میکروسکوپ الکترونیکی عکس برداری کردیم،

with the electron microscope years and years ago,

خُب ما در ابتدا سالها پیش از اون با میکروسکوپ الکترونیکی عکس برداری کردیم،

and you see this cell is actually quite pretty.

میبینید که این سلولها چقدر زیبا هستند.

It has a bottom, it has a top,

این بخش زیر داره و یه بخش بالایی داره.

it is secreting gobs and gobs of milk,

مقدار زیادی شیر ترشح میکنه،

because it just came from an early pregnant mouse.

چون این از موشی که تازه حامله شده گرفته شده.

You take these cells, you put them in a dish,

این سلولها را میگیرید و در داخل ظرف آزمایشگاهی میگذارید،

and within three days, they look like that.

و طی سه روز اینها این شکلی میشوند.

They completely forget.

اونها کاملا فراموش می کنند [که شیر بدهند].

So you take them out, you put them in a dish,

سپس اونها بیرون بیارین، و در ظرف آزمایشگاهی قرار میدید،

they don't make milk. They completely forget.

و دیگه شیر نمیده. اونها کاملا شیر ساختن رو فراموش میکنند.

For example, here is a lovely yellow droplet of milk

برای مثال، اینجا یه قطره شیر در سمت چپه، وهیچی در سمت راست نیست.

on the left, there is nothing on the right.

برای مثال، اینجا یه قطره شیر در سمت چپه، وهیچی در سمت راست نیست.

Look at the nuclei. The nuclei in the cell on the left

نگاهی به هسته سلول بندازید. هسته سلول سمت چپ مربوط به حیوان

is in the animal, the one on the right is in a dish.

و در سمت راستی در ظرف آزمایشگاهیست.

They are completely different from each other.

آنها کاملا با هم متفاوتند.

So, what does this tell you?

این به شما چی میگه؟

This tells you that here also, context overrides.

این همچنین به شما میگه که بافت مهم تره.

In different contexts, cells do different things.

در بافت های مختلف، سلولها کارهای مختلفی میکنند.

But how does context signal?

اما بافت چگونه سیگنال میده؟

So, Einstein said that

خُب، انیشتن گفته "در ایده ای که در ابتدا به نظر دیوانگی نمیاد، امیدی نیست."

"For an idea that does not first seem insane, there is no hope."

خُب، انیشتن گفته "در ایده ای که در ابتدا به نظر دیوانگی نمیاد، امیدی نیست."

So, you can imagine the amount of skepticism

خُب، میتونید میزان شک و تردید دیگران را تصور کنید-- نتوانستم پولی دریافت کنم،

I received -- couldn't get money,

خُب، میتونید میزان شک و تردید دیگران را تصور کنید-- نتوانستم پولی دریافت کنم،

couldn't do a whole lot of other things,

نتوانستم کارهای دیگری را انجام بدهم، اما خوشحالم که این نتیجه داد.

but I'm so glad it all worked out.

نتوانستم کارهای دیگری را انجام بدهم، اما خوشحالم که این نتیجه داد.

So, we made a section of the mammary gland of the mouse,

ما یه بخش برای غده های پستان این موش را ساختیم،

and all those lovely acini are there,

و همه این سلولهای "آیچین" (سلول های گلوله ای مانند) در اینجا،

every one of those with the red around them are an acinus,

هر یک از اینها با که دورشون قرمز سلولهای "اسینس" (سلولهایی توت مانند) هستند،

and we said okay, we are going to try and make this,

گفتیم بسیار خوب، و سعی میکنیم این را بسازیم،

and I said, maybe that red stuff

گفتم این مواد قرمز رنگ در اطرافِ "اسینس"

around the acinus that people think there's just a structural scaffold,

که مردم فکر میکنند فقط نگه دارنده شکل و فرم (پستان) هست،

maybe it has information,

شاید حاوی اطلاعاتی باشه،

maybe it tells the cells what to do, maybe it tells the nucleus what to do.

شاید این به سلول بگه که چکار کنه، شاید به هسته سلول بگه چکار کنه.

So I said, extracellular matrix, which is this stuff

خُب ، گفتم 'ماتریس خارج سلولی' ( چیدمان سلولهای درون بافت که شکل بافت را تعیین میکنند)

called ECM, signals and actually tells the cells what to do.

که به اونها 'ای.سی.ام' میگن، سیگنال میده و در واقع میگه که سلول چکاری را بکنه.

So, we decided to make things that would look like that.

ما تصمیم گرفتیم که چیزی مثل این را بسازیم.

We found some gooey material

ما یه ماده چسبناک که 'ماتریس خارج سلولی' مناسبی داشت را پیدا کردیم،

that had the right extracellular matrix in it,

ما یه ماده چسبناک که 'ماتریس خارج سلولی' مناسبی داشت را پیدا کردیم،

we put the cells in it, and lo and behold,

ما سلول را در آن قرار دادیم، و بعد از گذشت حدود چهار روز، اونها قابل تشخیص بودند،

in about four days, they got reorganized

ما سلول را در آن قرار دادیم، و بعد از گذشت حدود چهار روز، اونها قابل تشخیص بودند،

and on the right, is what we can make in culture.

و در سمت راست، چیزی است که ما میتوانیم کشت کنیم.

On the left is what's inside the animal, we call it in vivo,

در سمت چپ چیزی که در درون حیوانه و ما به اون بخش زنده میگیم،

and the one in culture was full of milk,

و این کِشتِ آزمایشگاهی پر از شیر بود.

the lovely red there is full of milk.

سلولهای دوستداشتنی قرمز رنگ پر از شیر بودند.

So, we Got Milk, for the American audience.

بدین ترتیب ما شیر گرفتیم، برای حاضرینِ آمریکایی.

All right. And here is this beautiful human cell,

بسیار خوب. این سلول زیبای انسان است،

and you can imagine that here also, context goes.

میتونید تصور کنید که بافتها نیز اینجا هستند.

So, what do we do now?

خُب الان چکارکنیم؟

I made a radical hypothesis.

ما یه فرضیه بنیادی ساختیم.

I said, if it's true that architecture is dominant,

من گفتم که اگر این درست باشه که معماری و ساختارِ بافت غالب باشه،

architecture restored to a cancer cell

ترمیم ساختاریِ یه سلول سرطانی باید شرایطی را بسازه که سلول سرطانی فکر کنه این طبیعیه.

should make the cancer cell think it's normal.

ترمیم ساختاریِ یه سلول سرطانی باید شرایطی را بسازه که سلول سرطانی فکر کنه این طبیعیه.

Could this be done?

آیا میتونه این اتفاق بیفته؟

So, we tried it.

بنابر این ما این را امتحان کردیم.

In order to do that, however,

برای انجام این، ما نیاز به یک روش برای تشخیص سلول طبیعی از سلول بدخیم داشتیم،

we needed to have a method of distinguishing normal from malignant,

برای انجام این، ما نیاز به یک روش برای تشخیص سلول طبیعی از سلول بدخیم داشتیم،

and on the left is the single normal cell,

در سمت چپ یه سلول طبیعیه سینه انسانه،

human breast, put in three-dimensional gooey gel

که در ژل چسبنده سه بعدی قرار داده شده

that has extracellular matrix, it makes all these beautiful structures.

و این ماتریس خارج سلولی داره، و این ساختار زیبا را میسازه.

On the right, you see it looks very ugly,

در سمت راست، میبینید که این بسیار زشته،

the cells continue to grow,

و این سلول همینطور داره بزرگ میشه،

the normal ones stop.

سلول طبیعی رشدش متوقف می شه.

And you see here in higher magnification

با بزرگنمایی بالاتر شما میتونید "اسینس" طبیعی و تومور زشت را ببینید.

the normal acinus and the ugly tumor.

با بزرگنمایی بالاتر شما میتونید "اسینس" طبیعی و تومور زشت را ببینید.

So we said, what is on the surface of these ugly tumors?

خُب ما گفتیم در سطح این تومور کریه و بی قواره چیه؟

Could we calm them down --

میتونیم اینها را از فعالیت باز داریم--

they were signaling like crazy and they have pathways all messed up --

اینها مثل دیونه ها علامت و سیگنال میدهند و مسیر حرکتی در همی و به هم ریخته ای دارند--

and make them to the level of the normal?

آیا میتونیم اینها را به سطح اولیه خودشون برگردانیم؟

Well, it was wonderful. Boggles my mind.

خوب این شگفت انگیز بود. کله ام سوت کشید.

This is what we got.

چیزی که دریافتیم این بود.

We can revert the malignant phenotype.

ما میتونیم ویژگیهای بیوشیمیایی یا فیزیولوژیکی این تومور بدخیم به شرایط اولیه برگردونیم.

(Applause)

(تشویق تماشاگران)

And in order to show you that the malignant phenotype

برای نشان دادنِ [رجعت] ویژگیهای و بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی به شما

I didn't just choose one,

من فقط یه نمونه همراهم نیاورده ام،

here are little movies, sort of fuzzy,

بلکه یک سری فیلم کوتاه که البته کمی تار هستند را به همراه دارم،

but you see that on the left are the malignant cells,

اما آنچه که شما در سمت چپ میبینید همه سلولهای بدخیمند،

all of them are malignant,

همه اونها بدخیمند،

we add one single inhibitor in the beginning,

ما در ابتدا ما یه بازدارنده را اضافه کردیم.

and look what happens, they all look like that.

ببینید چه اتفاقی می افته، همه مثل این می مونند.

We inject them into the mouse, the ones on the right,

ما این را به موش تزریق کردیم، اون که سمت راسته،

and none of them would make tumors.

و هیچکدوم توموری تولید نکردند.

We inject the other ones in the mouse, 100 percent tumors.

این یکی را به موش تزریق کردیم، صد در صد تومور (ساخته شد).

So, it's a new way of thinking about cancer,

خُب، این شیوه جدیدی برای فکر کردن به سرطانه،

it's a hopeful way of thinking about cancer.

این یه شیوه امیدوار کننده برای فکر کردن درباره سرطانه.

We should be able to be dealing with these things at this level,

ما باید قادر باشیم که با این چیزها (سرطان) در این سطح برخورد کنیم،

and these conclusions say that growth and malignant behavior

و این نتیجه گیری می گوید که رشد، رفتار تومور بدخیم

is regulated at the level of tissue organization

در سطح بافت تنطیم می شود

and that the tissue organization is dependent

وتنظیم این بافت وابسته به ماتریس خارج سلولی و محیط میکروسکوپیِ درونی بافت است.

on the extracellular matrix and the microenvironment.

وتنظیم این بافت وابسته به ماتریس خارج سلولی و محیط میکروسکوپیِ درونی بافت است.

All right, thus form and function interact dynamically and reciprocally.

بسیار خوب، در نتیجه شکل و عملکرد کنش و واکنشی پویا و متقابل دارند.

And here is another five seconds of repose,

و در اینجا آرامش پنج ثانیه ای دیگری در سرود جادویی من هست. شکل و عملکرد.

is my mantra. Form and function.

و در اینجا آرامش پنج ثانیه ای دیگری در سرود جادویی من هست. شکل و عملکرد.

And of course, we now ask, where do we go now?

البته ما سوال این را میکنیم که حالا به کجا باید برویم؟

We'd like to take this kind of thinking into the clinic.

ما علاقمندیم که این نوع تفکر را به سیستم درمانی ببیریم.

But before we do that, I'd like you to think

اما قبل از اینکه این کار را بکنیم، علاقمندم به این فکر کنید که تمامی زمانی که شما اینجا نشسته اید،

that at any given time when you're sitting there,

اما قبل از اینکه این کار را بکنیم، علاقمندم به این فکر کنید که تمامی زمانی که شما اینجا نشسته اید،

in your 70 trillion cells,

در ۷۰ تریلیون سلول بدن شما،

the extracellular matrix signaling to your nucleus,

ماتریس داخلی به هسته سلولهای شما سیگنال میفرستند،

the nucleus is signaling to your extracellular matrix

هسته های سلولها به ماتریس داخلی سیگنال میفرستند

and this is how your balance is kept and restored.

و این چیزیه که تعادل و بازسازی بدن شما را نگه میداره.

We have made a lot of discoveries,

ما کشفیات زیادی انجام دادیم،

we have shown that extracellular matrix talks to chromatin.

ما نشان دادیم که ماتریس خارج سلولی با کروماتین (ترکیب دی‌.ان.اِی و پروتئین که هسته را میسازند) حرف می زنند.

We have shown that there's little pieces of DNA

ما نشان دادیم که این بخش کوچکی از دی.ان.ای

on the specific genes of the mammary gland

در ژن خاصی از غده پستان وجود داره

that actually respond to extracellular matrix.

که در واقع به (سیگنال) ماتریس داخلی ماتریس واکنش نشان میدهد.

It has taken many years, but it has been very rewarding.

سالهای صرف این شد، ولی خیلی نتیجه بخش بود.

And before I get to the next slide, I have to tell you

و قبل از اینکه به اسلاید بعدی بروم، باید به شما بگویم

that there are so many additional discoveries to be made.

که کشفیات زیادی دیگری نیز باید صورت بگیرد.

There is so much mystery we don't know.

رازهای زیادی در اینجا وجود داره که ما اونها را نمیدونیم.

And I always say to the students and post-docs I lecture to,

من همواره به دانشجویان و پژوهشیگرانِ فوق دکترا میگویم،

don't be arrogant, because arrogance kills curiosity.

که متکبر نباشید زیرا که تکبر کنجکاوی را میکشد.

Curiosity and passion.

کنجکاوی و اشتیاق.

You need to always think, what else needs to be discovered?

ما همواره نیازمندیم که فکر کنیم که چه چیز دیگری نیاز داریم، که اون را کشف کنیم؟

And maybe my discovery needs to be added to

و شاید نیاز باشد که به کشف من چیزی افزوده شود و یا شاید این نیاز به تغییر داشته باشد.

or maybe it needs to be changed.

و شاید نیاز باشد که به کشف من چیزی افزوده شود و یا شاید این نیاز به تغییر داشته باشد.

So, we have now made an amazing discovery,

ما کشف فوق العاده ای انجام دادیم،

a post-doc in the lab who is a physicist asked me,

یه پژوهشگر فیزیکِ فوق دکترا که در آزمایشگاه کار میکنه از من پرسید،

what do the cells do when you put them in?

وقتی سلولها را داخل میگذاری، چه کاری میکنند؟

What do they do in the beginning when they do?

وقتی اونها عملی را میکنند در ابتدا اونها چه میکنند؟

I said, I don't know, we couldn't look at them.

گفتم، نمیدونم، نمیتونستیم بهشون نگاه کنیم.

We didn't have high images in the old days.

ما تصاویر [کیفیت] بالایی در گذشته نداشتیم.

So she, being an imager and a physicist,

و او که عکاس و فیزیک دان بود این کار فوق العاده را انجام داد.

did this incredible thing.

و او که عکاس و فیزیک دان بود این کار فوق العاده را انجام داد.

This is a single human breast cell in three dimensions.

این یک سلول منفرد سینه انسان در فضای سه بعدیست.

Look at it. It's constantly doing this.

به این نگاه کنید. این دائما اینکار را میکنه.

Has a coherent movement.

یه حرکت منسجم داره.

You put the cancer cells there, and they do go all over,

اگر سلولهای سرطانی را در آن قرار بدهید، اونها در همه اطراف میچرخند،

they do this. They don't do this.

اینطوری میشن. این کار رو نمیکنند.

And when we revert the cancer cell, it again does this.

هنگامی که سلول سرطان را بر میگردانید به انجا، این دوباره اینطوری میکنه.

Absolutely boggles my mind.

سرم کاملا از تعجب سوت میکشه.

So the cell acts like an embryo. What an exciting thing.

سلول مانند یه جنین عمل میکنه. چه چیز هیجان آوری.

So I'd like to finish with a poem.

علاقه دارم با یه شعر تموم کنم.

Well I used to love English literature,

من عاشق ادبیات انگلیسی بودم، و وقتی کالج بودم شک داشتم که کدوم را انتخاب کنم؟

and I debated in college, which one should I do?

من عاشق ادبیات انگلیسی بودم، و وقتی کالج بودم شک داشتم که کدوم را انتخاب کنم؟

And unfortunately or fortunately, chemistry won.

متاسفانه یا خوشبختانه، شیمی برنده شد.

But here is a poem from Yeats. I'll just read you the last two lines.

در اینجا شعری از 'یاتز' هست. فقط دو بیت آخر را براتون میخونم.

It's called "Among the School Children."

او میگوید" در میان دانش آموزان."

"O body swayed to music / O brightening glance /

" آه تَنی با موسیقی در پیچ و تابست/ آه روشنایی نگاه / آیا [می توان فهمید] که چگونه رقصنده به رقص شکل می دهد؟ "

How [can we know] the dancer from the dance?"

" آه تَنی با موسیقی در پیچ و تابست/ آه روشنایی نگاه / آیا [می توان فهمید] که چگونه رقصنده به رقص شکل می دهد؟ "

And here is Merce Cunningham,

این 'مرکو کاننینگوم' است،

I was fortunate to dance with him when I was younger,

من خوش سانش بودم که وقتی که جوان بودم با او برقصم،

and here he is a dancer,

اینجا، جایی است که او میرقصد،

and while he is dancing, he is both the dancer and the dance.

و در حالی که میرقصه ، اوهم رقصنده است و هم رقص.

The minute he stops, we have neither.

در لحظه ای که نمی رقصه، ما هیچ کدوم را نداریم.

So it's like form and function.

خُب این مثل شکل و عملکرد میمونه.

Now, I'd like to show you a current picture of my group.

علاقمندم یه عکس از گروهم را به شما نشان بدهم.

I have been fortunate to have had these magnificant

من بسیار خوشبخت بوده ام که این دانشجویان و پژوهشگران برجسته را

students and post-docs who have taught me so much,

که چیزهای بسیاری را به من یاد دادند، را در [کنارم] داشته باشم،

and I have had many of these groups come and go.

و من از این گروهای که آمدند و رفتند زیاد داشتم.

They are the future and I try to make them not be afraid

اونها آینده ما هستند و تلاش میکنم که اونها از اینکه گربه ای باشند که بهشان گفته شود متفاوت فکر نکن، نهراسند و نگران نباشند.

of being the cat and being told,

اونها آینده ما هستند و تلاش میکنم که اونها از اینکه گربه ای باشند که بهشان گفته شود متفاوت فکر نکن، نهراسند و نگران نباشند.

don't think outside the box.

اونها آینده ما هستند و تلاش میکنم که اونها از اینکه گربه ای باشند که بهشان گفته شود متفاوت فکر نکن، نهراسند و نگران نباشند.

And I'd like to leave you with this thought.

علاقمندم که با این فکر شما را ترک کنم.

On the left is water coming through the shore,

در سمت چپ آبی است که به طرف ساحل میاد،

taken from a NASA satellite.

که توسط ماهواره ناسا گرفته شده.

On the right, there is a coral.

در سمت راست، یک مرجان هست.

Now if you take the mammary gland and spread it

و حالا اگر شما یک غده پستان را بگیرید و آن را پخش کنید

and take the fat away, on a dish it looks like that.

و چربی اون را کنار بگذارید، بر روی یک بشقاب مثل این میشه.

Do they look the same? Do they have the same patterns?

آیا مثل هم می مونند؟ ایا اونها طرح و الگویی مشابه دارند؟

Why is it that nature keeps doing that over and over again?

چرا طبیعت این را بارها و بارها انجام میده؟

And I'd like to submit to you

و علاقمندم که این را به شما این را پیشنهاد کنم

that we have sequenced the human genome,

که ما توالی ژنوم انسانی را داریم،

we know everything about the sequence of the gene,

ما همه چیز را در مورد توالی ژن،

the language of the gene, the alphabet of the gene,

زبان ژن الفبای ژن را میدونیم ،

But we know nothing, but nothing,

ولی ما هیچ چیز، هیچ چیز در مورد زبان و الفبای شکل فرم ( سلولی) را نمی دونیم.

about the language and alphabet of form.

ولی ما هیچ چیز، هیچ چیز در مورد زبان و الفبای شکل فرم ( سلولی) را نمی دونیم.

So, it's a wonderful new horizon,

خُب این افق فوق العاده ایست،

it's a wonderful thing to discover for the young

این برای جوانان و پیرهای مشتاقی مثل من موضوعی بسیار عالی برای کشف کردنه.

and the passionate old, and that's me.

این برای جوانان و پیرهای مشتاقی مثل من موضوعی بسیار عالی برای کشف کردنه.

So go to it!

بنابر این بطرفش بروید!

(Applause)

( تشویق تماشگران)