Rebecca Onie: What if our healthcare system kept us healthy?

Rebecca Onie: Ya sağlık sistemimiz sağlığımızı korursa?

Translator: Timothy Covell Reviewer: Morton Bast

Çeviri: FEYZA NUR AY Gözden geçirme: Serap Çakıl

So my freshman year of college

Üniversitedeki ilk yılımda

I signed up for an internship in the housing unit

Büyük Boston Yasal Hizmetler'in iskan bölümüne

at Greater Boston Legal Services.

staj için başvurdum.

Showed up the first day

İlk gün gelip çattığında

ready to make coffee and photocopies,

kahve yapmak ve fotokopileri çekmek için hazırdım,

but was paired with this righteous, deeply inspired attorney

fakat, Jeff Purcell isimli

named Jeff Purcell,

beni daha ilk günden öne atan,

who thrust me onto the front lines

doğrucu, oldukça da heyecanlı avukatla

from the very first day.

eşleştirilmiştim.

And over the course of nine months

Ve 9 aylık kurs süresince

I had the chance

ev ile alakalı sorunlarını

to have dozens of conversations

bildirmeye gelmiş, ama her zaman

with low-income families in Boston

altta yatan bir sağlık sorunu olan

who would come in presenting with housing issues,

Boston'daki düşük gelirli ailelerle

but always had an underlying health issue.

pek çok kez konuşma fırsatı buldum.

So I had a client who came in,

Bu şekilde, kirasını ödemediği için

about to be evicted because he hasn't paid his rent.

evden çıkarılmak üzere olan bir müvekkil geldi.

But he hasn't paid his rent, of course,

Ama, HIV tedavisine para ödediği ve

because he's paying for his HIV medication

şüphesiz, ikisine birden gücü yetmediği için

and just can't afford both.

kirasını ödemiyordu.

We had moms who would come in,

Astım hastası olup her gün

daughter has asthma,

etrafı hamam böcekleriyle

wakes up covered in cockroaches every morning.

sarılı bir şekilde uyanan kızların anneleri bize geliyordu.

And one of our litigation strategies

Ve bizim dava stratejilerimizden biri,

was actually to send me into the home of these clients

bu büyük cam şişelerle birlikte beni,

with these large glass bottles.

bu müvekkillerin evine göndermekti.

And I would collect the cockroaches,

Ve ben hamam böceklerini toplayacak,

hot glue-gun them to this poster board

davalarımız için mahkemeye getirdiğimiz bu böcekleri

that we'd bring to court for our cases.

bu afiş panosuna sıcak tutkalla yapıştıracaktım.

And we always won

Ve yargıçlar

because the judges were just so grossed out.

çok iğrendikleri için her zaman kazanırdık.

Far more effective, I have to say,

Söylemeliyim ki, bu daha sonra

than anything I later learned in law school.

hukuk fakültesinde öğrendiğim her şeyden çok daha etkiliydi.

But over the course of these nine months,

Fakat, bu dokuz aylık kurs boyunca

I grew frustrated with feeling

bize geldiklerinde

like we were intervening too far downstream

zaten bir kriz yaşayan

in the lives of our clients --

müvekkillerimizin yaşamlarına

that by the time they came to us,

çok fazla müdahale ediyormuş

they were already in crisis.

hissine kapıldım.

And at the end of my freshman year of college,

Ve üniversitedeki ilk yılımın sonunda,

I read an article about the work

Doktor Barry Zuckerman' in

that Dr. Barry Zuckerman was doing

Boston Tıp Merkezinde, Pediatri başkanı olarak

as Chair of Pediatrics

yaptığı iş hakkında

at Boston Medical Center.

bir makale okudum.

And his first hire was a legal services attorney

Onun işe ilk aldığı kişi, hastaları savunan

to represent the patients.

bir yasal hizmetler avukatıydı.

So I called Barry,

Böylece Barry'i aradım,

and with his blessing, in October 1995

ve onun sayesinde, 1995 yılı Ocak ayında

walked into the waiting room

Boston Tıp Merkezi

of the pediatrics clinic at Boston Medical Center.

Pediatri Kliniğinin bekleme salonuna gittim.

I'll never forget,

Oradaki televizyonda

the TVs played this endless reel of cartoons.

tekrar tekrar oynayan çizgi filmleri asla unutmayacağım.

And the exhaustion of mothers

Ve çocuklarını doktora getirmek için

who had taken two, three, sometimes four buses

iki, üç ve bazen de dört otobüse binmiş

to bring their child to the doctor

annelerin yorgunluğu

was just palpable.

oldukça belirgindi.

The doctors, it seemed,

Göründüğü kadarıyla

never really had enough time for all the patients,

hastalarıyla ilgilenebilmek için asla yeterli zamanı olmayan doktorlar,

try as they might.

ellerinden geleni yapmaya çalışıyordu.

And over the course of six months,

6 aylık süre boyunca,

I would corner them in the hallway

onları koridorda kıstırır ve basit gibi görünen

and ask them a sort of naive but fundamental question:

fakat işin esası olan soruyu sorardım:

"If you had unlimited resources,

"Sınırsız olanağınız olsaydı,

what's the one thing you would give your patients?"

hastalarınıza vereceğiniz şey ne olurdu"?

And I heard the same story again and again,

O andan itibaren yüzlerce kez dinlediğimiz hikayeyi

a story we've heard hundreds of times since then.

tekrar tekrar dinlerdim.

They said, "Every day we have patients that come into the clinic --

Onlar, "Kliniğe her gün hastalarımız geliyor -

child has an ear infection,

çocuk kulak enfeksiyonu olmuş,

I prescribe antibiotics.

antibiyotik yazıyorum.

But the real issue is there's no food at home.

Ama asıl mesele evde yiyecek bişey olmaması.

The real issue

Asıl mesele,

is that child is living with 12 other people

bu çocuğun iki odalı bir evde,

in a two-bedroom apartment.

12 kişiyle yaşıyor olması.

And I don't even ask about those issues

Ve ben asla bu konuları sorgulamıyorum,

because there's nothing I can do.

çünkü benim yapabileceğim hiçbir şey yok.

I have 13 minutes with each patient.

Her hastamla 13 dakikam var.

Patients are piling up in the clinic waiting room.

Hastalar kliniğin bekleme salonuna doluşuyorlar.

I have no idea where the nearest food pantry is.

En yakın büfenin nerede olduğu hakkında hiçbir fikrim yok.

And I don't even have any help."

Ve hiç yardım edenim de yok."

In that clinic, even today,

Bu klinikte, bugün bile,

there are two social workers

pek çok başka klinikten daha iyi olarak

for 24,000 pediatric patients,

24,000 pediatri hastası için

which is better than a lot of the clinics out there.

2 tane sosyal hizmet görevlisi var.

So Health Leads was born of these conversations --

Böylece, bu konuşmaların sonucunda,

a simple model

doktorların ve hemşirelerin,

where doctors and nurses

besleyici yiyecekleri,

can prescribe nutritious food,

kışın ısınmayı,

heat in the winter

ve diğer temel yaşam ürünlerini

and other basic resources for their patients

ilaç yazar gibi reçete üzerine yazabilecekleri

the same way they prescribe medication.

bir sistem olan Sağlık Öncüleri ortaya çıktı.

Patients then take their prescriptions

Sonra, hastalar reçetelerini,

to our desk in the clinic waiting room

onları dışarısıyla, toplumsal imkanların

where we have a core of well-trained college student advocates

mevcut durumuyla ilişkilendirmek için çalışan

who work side by side with these families

çok sayıda iyi eğitimli üniversite öğrencisi

to connect them out

avukatlarımızın bulunduğu

to the existing landscape of community resources.

kliniğin bekleme salonundaki masamıza getirirler.

So we began with a card table in the clinic waiting room --

Bu nedenle bekleme salonundaki oyun masasıyla başladık -

totally lemonade stand style.

tamamen limonata standı stili.

But today we have a thousand college student advocates

Ama bugün, yaklaşık 9,000 hastanın ve onların ailelerinin

who are working to connect nearly 9,000 patients and their families

sağlıklı olmak için ihtiyaç duydukları kaynaklara ulaşmaları için çalışan

with the resources that they need to be healthy.

yaklaşık bin kadar üniversite öğrencisi avukatımız var.

So 18 months ago

Böylelikle 18 ay önce

I got this email that changed my life.

hayatımı değiştiren bu maili aldım.

And the email was from Dr. Jack Geiger,

Bu mail, Sağlık Öncüleri projesi nedeniyle

who had written to congratulate me on Health Leads

beni tebrik etmek ve söylediği üzere biraz

and to share, as he said,

tarihi bilgi paylaşmak için yazmış olan,

a bit of historical context.

Dr. Jack Geiger'den geliyordu.

In 1965 Dr. Geiger founded

1965 yılında, Missisippi deltasının

one of the first two community health centers in this country,

oldukça fakir bir bölgesinde,

in a brutally poor area in the Mississippi Delta.

ülkedeki ilk iki sağlık merkezinden birini Doktor Geiger kurdu.

And so many of his patients came in

Ve onun, gıdasızlık şikayetiyle gelip

presenting with malnutrition

reçetelerine yiyecek yazılmaya başlanan

that be began prescribing food for them.

pek çok hastası oldu.

And they would take these prescriptions to the local supermarket,

Ve onlar, reçetelerini, üzerinde yazılı olanları temin ettikleri,

which would fill them

ve tutarını kliniğin

and then charge the pharmacy budget of the clinic.

eczane bütçesinden karşılayan yerel süpermarketlere götürürlerdi.

And when the Office of Economic Opportunity in Washington, D.C. --

Washington'da bulunan ve Geiger'ın kliniğini finansa eden

which was funding Geiger's clinic --

Ekonomik Fırsatlar Ofisi,

found out about this,

bunun farkına vardıklarında,

they were furious.

öfkelendiler.

And they sent this bureaucrat down

Ve bu bürokratı,

to tell Geiger that he was expected to use their dollars

Geiger'dan paralarını tıbbi bakım için kullanmasının

for medical care --

beklendiğini söylemesi için gönderdiler.

to which Geiger famously and logically responded,

Geiger ise bu duruma çok iyi bilinen şu mantıklı cevabıyla karşılık verdi:

"The last time I checked my textbooks,

"Ders kitabıma en son baktığımda,

the specific therapy for malnutrition was food."

gıdasızlık için özel tedavi yemek yemekti."

(Laughter)

(Gülüşmeler)

So when I got this email from Dr. Geiger,

Bu maili Dr. Geiger'dan aldığımda

I knew I was supposed to be proud

bu öykünün bir parçası olmaktan

to be part of this history.

gurur duymam gerektiğini biliyordum.

But the truth is

Ama gerçek şu ki

I was devastated.

sarsılmıştım.

Here we are,

Şimdi, Geiger'ın hastalarına

45 years after Geiger has prescribed food for his patients,

yiyeceği ilaç olarak yazdığı tarihten 45 yıl sonra buradayız,

and I have doctors telling me,

ve doktorlar bana şöyle söylüyorlar:

"On those issues, we practice a 'don't ask, don't tell' policy."

"Bu konularda 'sorma, söyleme' politikasını uygularız."

Forty-five years after Geiger,

Geiger'dan 45 yıl sonra,

Health Leads has to reinvent

Sağlık Öncüleri, temel ihtiyaçlar için,

the prescription for basic resources.

yeni bir reçete yazmak zorundalar.

So I have spent hours upon hours

Bu yüzden saatlerimi bu tuhaf

trying to make sense of this weird Groundhog Day.

Kunduz Festivalini mantıklı hale getirmeye çalışarak geçiriyorum.

How is it that if for decades

On yıllardır sahip olduğumuz,

we had a pretty straightforward tool for keeping patients,

hastalarımızın, özellikle düşük gelirli hastalarımızın

and especially low-income patients, healthy,

sağlığını koruyabileceğimiz oldukça basit bir aracımız var

that we didn't use it?

fakat hiç kullanmıyoruz?

If we know what it takes to have a healthcare system

Bir hasta bakım sisteminden ziyade, bir sağlık hizmeti sistemine

rather than a sick-care system,

sahip olmanın bize maliyetini bilirsek

why don't we just do it?

niçin onu uygulamayalım?

These questions, in my mind,

Zihnimdeki bu sorular,

are not hard because the answers are complicated,

cevapları zor olduğu için değil,

they are hard because they require that we be honest with ourselves.

birbirimize karşı dürüst olmamızı gerektirdiği için zor.

My belief is that it's almost too painful

Kanaatim şu ki, sağlık hizmeti sistemi için

to articulate our aspirations for our healthcare system,

isteklerimizi açıkça dile getirmek, hatta herhangi

or even admit that we have any at all.

bir arzumuz olduğunu kabul etmek bile çok zor.

Because if we did,

Çünkü eğer bunu yaparsak,

they would be so removed

şu anki gerçek durumumuzdan

from our current reality.

çok uzaklaşmış olacaklar.

But that doesn't change my belief

Ama, bu benim bu salonda bulunan

that all of us, deep inside,

ve bu ülkede yaşayan herkesin

here in this room and across this country,

içeride, derin bir yerlerde, benzer arzular taşıdığına

share a similar set of desires.

dair inancımı değiştirmeyecek.

That if we are honest with ourselves

Bu benim, birbirimize karşı dürüst olur

and listen quietly,

ve birbirimizi sessizce dinlersek,

that we all harbor

hepimiz, sağlık hizmetimiz adına

one fiercely held aspiration for our healthcare:

şiddetle ortaya atılan "Sağlığımızı Koruyun",

that it keep us healthy.

isteğine sahip olacağımıza dair inancım.

This aspiration that our healthcare keep us healthy

'Sağlık hizmetimiz bizi sağlıklı kılar' isteği

is an enormously powerful one.

çok güçlü bir istek.

And the way I think about this

Ve bunun hakkında düşündüğüm,

is that healthcare is like any other system.

sağlık hizmetinin herhangi başka bir sistem gibi olduğu.

It's just a set of choices that people make.

Sadece insanların yaptığı bir dizi seçim.

What if we decided

Peki, farklı bir dizi seçim

to make a different set of choices?

yapmaya karar versek ne olur?

What if we decided to take all the parts of healthcare

Peki, sağlık hizmetinin, bizden ayrılan bütün parçalarını

that have drifted away from us

bir araya getirmeye karar versek

and stand firm and say, "No.

ve kararlı bir şekilde durup, 'Hayır' desek ne olur?

These things are ours.

Bu şeyler bizim.

They will be used for our purposes.

Onlar bizim amaçlarımız için kullanılacaklar.

They will be used to realize

Peki, isteklerimizin farkına varmak için

our aspiration"?

kullanılacaklar mı?

What if everything we needed

Ya sağlık hizmetinde isteklerimizin

to realize our aspiration for healthcare

farkına varmamız için gerekli olan herşey

was right there in front of us

hemen önümüzdeyse,

just waiting to be claimed?

sadece talep edilmeyi bekliyorlarsa?

So that's where Health Leads began.

İşte, Sağlık Öncüleri'nin başlama noktası burası.

We started with the prescription pad --

Biz, sıradan bir kağıt parçası olan

a very ordinary piece of paper --

reçeteyle başladık, ve hastaların

and we asked, not what do patients need to get healthy --

sağlıklarına kavuşmak için ihtiyaç duyduğu antibiyotikleri,

antibiotics, an inhaler, medication --

solunum cihazını, ilacı sormak yerine

but what do patients need to be healthy,

hastaların sağlıklı olmak için, ilk önce hasta olmamak için,

to not get sick in the first place?

neye ihtiyaç duyduğunu sorduk.

And we chose to use the prescription

Ve reçeteyi, bu amaç için kullanmayı

for that purpose.

tercih ettik.

So just a few miles from here

Buradan sadece bir kaç mil uzaklıkta,

at Children's National Medical Center,

Ulusal Çocuk Sağlık Merkezinde,

when patients come into the doctor's office,

hastalar doktorun ofisine geldiğinde,

they're asked a few questions.

onlara birkaç soru sorulur.

They're asked, "Are you running out of food at the end of the month?

Onlara, "Ayın sonunda bütün yiyeceğiniz bitiyor mu?",

Do you have safe housing?"

"Güvenli bir eviniz var mı?", diye sorulur.

And when the doctor begins the visit,

Ve doktor muayeneye başladığında ,

she knows height, weight, is there food at home,

hastanın, uzunluğunu, kilosunu, evinde yiyecek olup olmadığını,

is the family living in a shelter.

ailesinin bir evde yaşayıp yaşamadığını bilir.

And that not only leads to a better set of clinical choices,

Ve bu, yalnızca daha iyi klinik seçimleri sağlamakla kalmaz,

but the doctor can also prescribe those resources for the patient,

aynı zamanda doktor, hastaların bu ihtiyaçlarını,

using Health Leads like any other sub-specialty referral.

Sağlık Öncüleri'nden başka bir alt uzman desteği gibi yararlanan hastalara reçete olarak yazabilir.

The problem is,

Problem şu ki,

once you get a taste of what it's like

sağlık hizmetine karşı olan isteğin

to realize your aspiration for healthcare,

farkında olmanın tadına varınca,

you want more.

daha fazlasını istersiniz.

So we thought,

Bu nedenle,

if we can get individual doctors

bu temel ihtiyaçları

to prescribe these basic resources for their patients,

reçete olarak yazan bireysel doktorlarımız olursa,

could we get an entire healthcare system

sağlık hizmeti adına var olan varsayımı değiştirecek

to shift its presumption?

tam bir sağlık sistemine sahip olabilecek miyiz?

And we gave it a shot.

Ve şansımızı denedik.

So now at Harlem Hospital Center

Şu anda Harlem Hastane Merkezinde,

when patients come in with an elevated body mass index,

hastalar yüksek vücut kitle indeksiyle geldiğinde,

the electronic medical record

elektronik tıbbi kayıt,

automatically generates a prescription for Health Leads.

otomatik olarak sağlık öncüleri için bir reçete oluşturuyor.

And our volunteers can then work with them

Ve o zaman gönüllülerimiz, hastaları

to connect patients to healthy food and excercise programs

kendi toplumlarındaki sağlıklı beslenme ve egzersiz programlarına yönlendirmek için

in their communities.

onlarla çalışabilir.

We've created a presumption

Şöyle bir varsayım oluşturduk:

that if you're a patient at that hospital

bu hastanede, yüksek vücut kitle indeksi olan

with an elevated BMI,

bir hasta iseniz,

the four walls of the doctor's office

muhtemelen doktor muayenesinin dört duvarı,

probably aren't going to give you everything

sağlıklı olmanız için ihtiyaç duyduğunuz

you need to be healthy.

her şeyi size vermeyecek.

You need more.

Daha fazlasına ihtiyacınız var.

So on the one hand,

Bu nedenle, bir açıdan

this is just a basic recoding

bu sadece elektronik sağlık kaydının

of the electronic medical record.

temel bir kodlaması.

And on the other hand,

Diğer bir açıdan ise, bu,

it's a radical transformation

elektronik sağlık kaydının

of the electronic medical record

sabit bir teşhis bilgi havuzundan

from a static repository of diagnostic information

bir sağlık desteği aracına

to a health promotion tool.

köklü dönüşümü.

In the private sector,

Özel sektörde,

when you squeeze that kind of additional value

sabit maliyet haricinde bu çeşit ek bir bedeli

out of a fixed-cost investment,

karşılayabiliyorsanız,

it's called a billion-dollar company.

bu şirket milyon dolarlık bir şirkettir.

But in my world,

Ama benim hayatımda, buna,

it's called reduced obesity and diabetes.

azaltılmış obezite ve diyabet deniyor.

It's called healthcare --

Doktorların sadece hastalığı tedavi etmek için değil,

a system where doctors can prescribe solutions

sağlığı iyileştirmek için reçete yazabileceği

to improve health,

bir sisteme

not just manage disease.

sağlık hizmeti denir.

Same thing in the clinic waiting room.

Aynı şey, kliniğin bekleme salonu için de geçerli.

So every day in this country

Bu ülkede her gün,

three million patients

yaklaşık 3 milyon hasta,

pass through about 150,000 clinic waiting rooms in this country.

yaklaşık 150 bin kliniğin bekleme salonunda sırasını bekliyor.

And what do they do when they're there?

Peki, orada ne yapıyorlar?

They sit, they watch the goldfish in the fish tank,

Oturuyorlar, akvaryumdaki balığı izliyorlar,

they read extremely old copies

'İyi Ev İdaresi' adlı derginin

of Good Housekeeping magazine.

oldukça eski baskılarını okuyorlar.

But mostly we all just sit there forever, waiting.

Ama çoğu zaman, sadece sonsuza kadar oturup bekliyoruz.

How did we get here

Buraya,

where we devote hundreds of acres and thousands of hours

beklemek için binlerce yer ve yüzlerce saatimizi verdiğimiz

to waiting?

bu yere nasıl geldik?

What if we had a waiting room

Sadece hasta olduğunuz zaman oturduğunuz değil,

where you don't just sit when you're sick,

aynı zamanda sağlınıza kavuşacağınız

but where you go to get healthy.

bir bekleme salonumuz olsa, ne olur?

If airports can become shopping malls

Hava alanları alışveriş merkezlerine dönüşüp,

and McDonald's can become playgrounds,

McDonalds 'lar da oyun alanlarına dönüşebilirse,

surely we can reinvent the clinic waiting room.

biz de kesinlikle kliniklerin bekleme salonlarını yeniden düzenleyebiliriz.

And that's what Health Leads has tried to do,

Ve bu, Sağlık Öncülerinin, süreyi ve durumu iyileştirmek

to reclaim that real estate and that time

ve bunu, hastaların sağlıklarına

and to use it as a gateway

kavuşabilmeleri için ihtiyaç duydukları

to connect patients

kaynaklara yönlendirme amacıyla

to the resources they need to be healthy.

bir kapı olarak kullanmak için yapmaya çalıştıkları şey.

So it's a brutal winter in the Northeast,

Mesela, kuzeydoğuda şiddetli bir kış,

your kid has asthma, your heat just got turned off,

çocuğunun astım hastalığı var, ısıtıcın kapatılmış,

and of course you're in the waiting room of the ER,

ve tabii soğuk hava çocuğunun astımını tetiklediğinden

because the cold air triggered your child's asthma.

sen de hastanenin bekleme salonundasın.

But what if instead of waiting for hours anxiously,

Ama, bekleme salonu, saatlerce endişeyle

the waiting room became the place

beklediğin değil de, Sağlık Öncüleri'nin

where Health Leads turned your heat back on?

ısıtıcının açılmasını sağladığı bir mekan haline gelse?

And of course all of this requires

Tabii, bütün bunlar çok kapsamlı

a broader workforce.

bir iş gücü gerektiriyor.

But if we're creative, we already have that too.

Fakat, biz yaratıcı olursak, zaten bunu yapacağız.

We know that our doctors and nurses

Biz, hemşirelerimizin ve doktorlarımızın,

and even social workers

ve hatta sosyal hizmet görevlilerinin bile

aren't enough,

yeterli olmadığını,

that the ticking minutes of health care

sağlık hizmeti sürelerinin

are too constraining.

çok kısıtlı olduğunu biliyoruz.

Health just takes more time.

Sağlık için sadece daha çok zaman gerekir.

It requires a non-clinical army

Klinikte çalışanlardan ziyade,

of community health workers and case managers

toplum sağlık çalışanları, vaka yöneticileri ve pek çok başka kişiden oluşan

and many others.

klinik dışı bir insan topluluğuna ihtiyaç duyulur.

What if a small part of that next healthcare workforce

Peki, gelecek sağlık hizmet gücünün küçük bir parçası,

were the 11 million college students in this country?

bu ülkedeki 11 milyon üniversite öğrencisinden oluşursa?

Unencumbered by clinical responsibilities,

Kliniksel sorumluluklar yüklenmemiş,

unwilling to take no for an answer

bütün bu bürokrasiden,

from those bureaucracies

hastaları mahvedecek

that tend to crush patients,

bir hayır cevabı almaya niyeti olmayan,

and with an unparalleled ability

ve bilgiyi bulup getirmede

for information retrieval

yıllar boyunca Google'ı kullanarak

honed through years of using Google.

bilenmiş üniversite öğrencileri.

Now lest you think it improbable

Şimdi, bir üniversite gönüllüsünün

that a college volunteer

bu tarz bir yükümlülüğü

can make this kind of commitment,

yapabilmesinin mümkün olamayacağını düşünürsünüz diye

I have two words for you:

size iki çift lafım var:

March Madness.

Mart Çılgınlığı.

The average NCAA Division I men's basketball player

Ulusal üniversiteler arası spor derneğinin düzenlediği turnuvada,

dedicates 39 hours a week to his sport.

erkek bir basketbol oyuncusu, haftada yaklaşık 39 saatini bu spor için harcıyor.

Now we may think that's good or bad,

Şimdi bunun iyi ya da kötü olduğunu düşünebiliriz,

but in either case it's real.

fakat her iki durumda da bu bir gerçek.

And Health Leads is based on the presumption

Ve Sağlık Öncüleri, şu varsayıma dayanıyor:

that for too long

uzun zamandır

we have asked too little of our college students

kırılgan topluluklara gerçek bir etki yaratmak söz konusu olduğunda

when it comes to real impact in vulnerable communities.

üniversite öğrencilerinden çok az şey talep ettik.

College sports teams say,

Üniversite spor takımları şöyle söylüyor:

"We're going to take dozens of hours

"Sabahın en berbat saatlerinde,

at some field across campus at some ungodly hour of the morning

kampüsün içindeki bazı alanlarda uzun saatler çalışacağız

and we're going to measure your performance, and your team's performance,

ve sizin ve takımınızın performansını ölçeceğiz

and if you don't measure up or you don't show up,

ve katılmazsanız ya da istenilen kriterlere uymazsanız,

we're going to cut you off the team.

sizi takımdan çıkaracağız.

But we'll make huge investments

Fakat, sizin eğitiminize ve gelişiminize

in your training and development,

büyük yatırımlar yapacağız

and we'll give you an extraordinary community of peers."

ve size alışılmışın dışında bir arkadaş topluluğu sunacağız."

And people line up out the door

Ve insanlar sadece bunun bir parçası olma şansını elde etmek için

just for the chance to be part of it.

dışarıda, kapıda, sıra bekliyorlar.

So our feeling is,

Bizim düşüncemiz şu ki,

if it's good enough for the rugby team,

eğer ragbi takımı için yeterliyse,

it's good enough for health and poverty.

sağlık ve fakirlik için de yeterlidir.

Health Leads too recruits competitively,

Sağlık Öncüleri de bir yarış halinde insan topluyor,

trains intensively,

onları yoğun bir şekilde eğitiyor,

coaches professionally,

profesyonelce çalıştırıyor,

demands significant time,

ciddi bir süre talep edip,

builds a cohesive team

birbirine bağlı bir takım oluşturuyor,

and measures results --

ve sonuçları değerlendiriyorlar -

a kind of Teach for America for healthcare.

bir nevi Amerika'daki sağlık hizmeti için eğitim.

Now in the top 10 cities in the U.S.

Şimdi Amerika'da, sağlık yardımı yapılan

with the largest number of Medicaid patients,

en çok hastaya sahip olan 10 şehirde,

each of those has at least 20,000 college students.

her birinde en az 20 bin üniversite öğrencisi vardır.

New York alone has half a million college students.

New York, tek başına yarım milyon üniversite öğrencisine sahip.

And this isn't just a sort of short-term workforce

Ve bu, yalnızca, hastaları temel ihtiyaçlarına yönlendiren

to connect patients to basic resources,

kısa süreli bir iş gücü değil.

it's a next generation healthcare leadership pipeline

İki, üç ya da dört yılını kliniğin bekleme salonunda,

who've spent two, three, four years

hastaların en temel sağlık gereksinimleri hakkında

in the clinic waiting room

hastalarla konuşarak geçiren

talking to patients about their most basic health needs.

gelecek nesil sağlık hizmeti liderlik üretim yolu.

And they leave with the conviction,

Ve bizim sağlık hizmeti adına

the ability and the efficacy

en temel isteklerimizi idrak etme

to realize our most basic aspirations for health care.

inancı, yeteneği ve etkisiyle ayrılıyorlar.

And the thing is, there's thousands of these folks already out there.

Ve asıl mesele şu, bu insanlardan binlercesi çoktandır orada.

So Mia Lozada is Chief Resident of Internal Medicine

Bu nedenle, UCSF tıp merkezi dahiliye başkanı olan

at UCSF Medical Center,

Mia Lozada,

but for three years as an undergraduate

üç yıldır öğrenci olarak

she was a Health Leads volunteer

Boston Tıp Merkezi'nde, klinik bekleme salonunda,

in the clinic waiting room at Boston Medical Center.

Sağlık Öncüleri gönüllüsü olarak çalışıyor.

Mia says, "When my classmates write a prescription,

Mia şöyle söylüyor: "Sınıf arkadaşlarım

they think their work is done.

reçete yazdıklarında,

When I write a prescription,

işlerinin bittiğini düşünüyor.

I think, can the family read the prescription?

Ben ise, aile reçeteyi okuyabilir mi,

Do they have transportation to the pharmacy?

eczaneye gelebilecek ulaşım imkanına sahipler mi,

Do they have food to take with the prescription?

reçetenin yanında yemeleri gereken yiyeceklere sahipler mi,

Do they have insurance to fill the prescription?

reçeteyi karşılayacak sigortaları var mı, diye düşünürüm.

Those are the questions I learned at Health Leads,

Bu sorular, Sağlık Öncüleri'nden öğrendiğim sorular,

not in medical school."

tıp fakültesinden değil.

Now none of these solutions --

Şu anda bu çözümlerin hiçbiri,

the prescription pad, the electronic medical record,

ne reçete, ne elektronik tıbbi kayıt,

the waiting room,

ne bekleme odası,

the army of college students --

ne de üniversite öğrenci ordusu

are perfect.

mükemmel değil.

But they are ours for the taking --

Ama, onlar büyük oranda

simple examples

kullanılmakta olan

of the vast under-utilized healthcare resources

sağlık kaynaklarının basit örnekleri,

that, if we reclaimed and redeployed,

ki biz onları geliştirir ve tekrar düzenlersek,

could realize our most basic aspiration

sağlık hizmeti adına en büyük arzumuzu

of healthcare.

gerçekleştirmiş oluruz.

So I had been at Legal Services for about nine months

Bu Sağlık Öncüleri fikri aklıma düştüğünde,

when this idea of Health Leads started percolating in my mind.

9 ay gibi bir süredir Yasal Hizmetler bölümündeydim.

And I knew I had to tell Jeff Purcell, my attorney,

Ve avukatım Jeff Pucell'e ayrılmam gerektiğini

that I needed to leave.

söylemem gerektiğini biliyordum.

And I was so nervous,

Ve onun, benim hakkımda,

because I thought he was going to be disappointed in me

çılgın bir fikir uğruna müvekkillerimizi terk edeceğim için

for abandoning our clients for some crazy idea.

hayal kırıklığına uğrayacağı düşüncesiyle oldukça endişeliydim.

And I sat down with him and I said,

Onunla oturdum ve şöyle söyledim:

"Jeff, I have this idea

" Jeff, hastaların en temel

that we could mobilize college students

sağlık ihtiyaçlarını karşılayabilmek için,

to address patients' most basic health needs."

üniversite öğrencilerini harekete geçirme düşüncem var."

And I'll be honest,

Ve bütün samimiyetimle söylüyorum ki,

all I wanted was for him to not be angry at me.

bütün istediğim onun bana kızmaması idi.

But he said this,

Ama o, şöyle söyledi:

"Rebecca, when you have a vision,

"Rebecca, böyle bir hayalin olduğunda,

you have an obligation to realize that vision.

onu gerçekleştirmek zorundasın.

You must pursue that vision."

Bu hayalin peşinden gitmelisin."

And I have to say, I was like "Whoa.

Ve, şöyle bir durum içinde olduğumu söylemeliyim:

That's a lot of pressure."

"Olamaz. Bu çok büyük bir baskı."

I just wanted a blessing,

Sadece destek istemiştim,

I didn't want some kind of mandate.

bu tür bir zorlama değil.

But the truth is

Fakat, gerçek şu ki,

I've spent every waking minute nearly since then

ondan sonra, neredeyse uyanık olduğum her dakikayı

chasing that vision.

bu hayali kovalayarak geçirdim.

I believe that we all have a vision

İnanıyorum ki, hepimiz bu ülkedeki sağlık hizmeti

for healthcare in this country.

adına bir hayale sahibiz.

I believe that at the end of the day

İnanıyorum ki, eninde sonunda,

when we measure our healthcare,

kendi sağlık sistemimizi değerlendirdiğimizde,

it will not be by the diseases cured,

tedavi edilen hastalıklara göre değil,

but by the diseases prevented.

önlenen hastalıklara göre olacak.

It will not be by the excellence of our technologies

Bu, bizim sahip olduğumuz teknolojinin mükemmelliğinden ya da,

or the sophistication of our specialists,

uzmanlarımızın çok iyi bir bilgiye sahip olmasından değil,

but by how rarely we needed them.

onlara ne kadar az ihtiyaç duymamızdan kaynaklanacak.

And most of all,

Her şeyden önemlisi,

I believe that when we measure healthcare,

inanıyorum ki, sağlık sistemimizi değerlendirdiğimizde,

it will be, not by what the system was,

sistemin eskiden nasıl olduğuna göre değil,

but by what we chose it to be.

bizim nasıl olmasını seçtiğimize göre olacak.

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)

Thank you.

Teşekkürler.

(Applause)

(Alkışlar)