To solve old problems, study new species | Alejandro Sánchez Alvarado

Translator: Leslie Gauthier Reviewer: Camille Martínez

Translator: Kelwalin Dhanasarnsombut Reviewer: Rawee Ma

For the past few years,

ไม่กี่ปีที่ผ่านมา

ผมได้ใช้เวลาในช่วงหน้าร้อน ในห้องทดลองทางชีววิทยาทางทะเล

I've been spending my summers in the marine biological laboratory

in Woods Hole, Massachusetts.

ในวู๊ด โฮล, แมสซาชูเซ็ท

And there, what I've been doing is essentially renting a boat.

และที่นั่น สิ่งที่ผมทำโดยส่วนใหญ่ก็คือเช่าเรือ

ผมอยากจะชวนพวกคุณ

What I would like to do is ask you

to come on a boat ride with me tonight.

ให้ลงเรือลำเดียวกับผมไปในค่ำคืนนี้

So, we ride off from Eel Pond into Vineyard Sound,

เอาล่ะ เราล่องเรือออกจาก เอล พอร์ต ไปยัง ไวน์ยาร์ด ซาวด์

right off the coast of Martha's Vineyard,

ที่อยู่ห่างออกไปจากชายฝั่ง มาร์ทา ไวน์ยาร์ด

equipped with a drone to identify potential spots

เรามีโดรนที่จะช่วยกำหนดตำแหน่ง

from which to peer into the Atlantic.

ว่าเราจะจอดเทียบท่าที่ไหนในแอตแลนติก

ก่อนหน้านี้ ผมกำลังจะพูดถึง ส่วนลึกของแอตแลนติก

Earlier, I was going to say into the depths of the Atlantic,

but we don't have to go too deep to reach the unknown.

แต่เพื่อที่จะพบกับสิ่งที่เป็นปริศนา เราไม่ต้องลงไปลึกมากก็ได้

Here, barely two miles away

ห่างไปไม่ถึงสองไมล์ดี

from what is arguably the greatest marine biology lab in the world,

จากห้องปฏิบัติการชีววิทยาการทางทะเล ที่ว่ากันกว่าดีที่สุดในโลก

we lower a simple plankton net into the water

เราหย่อนตาข่ายตัวอย่างแพลงค์ตอนลงในน้ำ

and bring up to the surface

และสิ่งที่เราดึงขึ้นมาจากผิวน้ำ

things that humanity rarely pays any attention to,

คือสิ่งที่มนุษยชาติแทบจะไม่ได้ใส่ใจกับมัน

and oftentimes has never seen before.

และบ่อยครั้งที่เราไม่เคยเห็นมันมาก่อน

Here's one of the organisms that we caught in our net.

นี่คือสิ่งมีชีวิตอย่างหนึ่ง ที่เราใช้ตาข่ายจับมาได้

This is a jellyfish.

มันคือแมงกะพรุน

But look closely,

แต่ลองดูดี ๆ สิครับ

and living inside of this animal is another organism

มีสิ่งมีชีวิตอีกอย่างอาศัยอยู่ในสัตว์ชนิดนี้

that is very likely entirely new to science.

ซึ่งมันค่อนข้างใหม่มากต่อวิทยาศาสตร์

A complete new species.

เป็นสายพันธุ์ใหม่

หรือว่าสิ่งมีชีวิตอีกอย่างที่สวยงามโปร่งใส

Or how about this other transparent beauty

with a beating heart,

ที่มองเห็นหัวใจที่กำลังเต้นนี้

asexually growing on top of its head,

ที่เติบโตอยู่บนหัวของมัน

progeny that will move on to reproduce sexually.

ลูกหลานที่จะเติบโตต่อไป และสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศ

Let me say that again:

ให้ผมพูดอีกทีนะครับ

สัตว์ชนิดนี้เติบโตอย่างไม่อาศัยเพศ บนหัวของมันเอง

this animal is growing asexually on top of its head,

progeny that is going to reproduce sexually in the next generation.

ลูกหลานของมันจะเติบโตต่อไป เพื่อสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศในรุ่นต่อไป

A weird jellyfish?

เป็นแมงกะพรุนที่ประหลาดหรือเปล่า

Not quite.

ก็ไม่ค่อยครับ

นี่คือ แอสซิเดียน

This is an ascidian.

This is a group of animals

กลุ่มของสัตว์

ที่ตอนนี้เรารู้ว่าเรามีบรรพบุรุษ ที่มีจีโนมร่วมกันอยู่มาก

that now we know we share extensive genomic ancestry with,

and it is perhaps the closest invertebrate species to our own.

และบางทีมันอาจเป็นสิ่งมีชีวิตไร้กระดูก สันหลัง ที่มีความใกล้เคียงกับเรามากที่สุด

Meet your cousin,

มาเจอกับญาติของคุณหน่อยไหมครับ

Thalia democratica.

ทาเลีย ดีโมเครติกา

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

I'm pretty sure you didn't save a spot at your last family reunion

ผมค่อนข้างแน่ใจว่าคุณไม่ได้เหลือพื้นที่ สำหรับงานรวมญาติเอาไว้

for Thalia,

ให้กับทาเลีย

but let me tell you,

แต่ให้ผมบอกอะไรหน่อยนะครับ

these animals are profoundly related to us

สัตว์เหล่านี้เกี่ยวข้องกับพวกเราอย่างมาก

in ways that we're just beginning to understand.

ในแบบที่เราเพิ่งจะเข้าใจ

ฉะนั้น ครั้งหน้าเมื่อคุณได้ยินใครก็ตาม พูดอย่างเย้ยหยันว่า

So, next time you hear anybody derisively telling you

that this type of research is a simple fishing expedition,

งานวิจัยอะไรแบบนี้ เป็นแค่การสำรวจสำหรับการตกปลา

I hope that you'll remember the trip that we just took.

ผมหวังว่าคุณจะจำการเดินทาง ที่เราเพิ่งเห็นนี้ได้

Today, many of the biological sciences only see value

ในปัจจุบัน นักชีววิทยามากมายเห็นคุณค่า

in studying deeper what we already know --

แค่การศึกษาให้ลึกลงไป จากสิ่งที่เรารู้อยู่แล้ว --

ในการทำแผนที่สำรวจทวีปที่เราค้นพบแล้ว

in mapping already-discovered continents.

แต่พวกเราบางคนให้ความสนใจมากกว่า ต่อสิ่งที่ยังเป็นปริศนา

But some of us are much more interested in the unknown.

We want to discover completely new continents,

เราต้องการที่จะค้นพบทวีปใหม่

and gaze at magnificent vistas of ignorance.

และมองไปยังทัศนคติอันไม่เดียงสา ที่มากมายเหลือเกินนั้น

We crave the experience of being completely baffled

เราสลักเสลาประสบการณ์ ที่ไร้ซึ่งความกระจ่าง

by something we've never seen before.

ด้วยบางสิ่งที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน

And yes, I agree

และใช่แล้ว ผมเห็นด้วย

there's a lot of little ego satisfaction in being able to say,

ว่ามันสนองตอบความต้องการ ที่จะอวดเก่งสักหน่อย เมื่อสามารถพูดได้ว่า

"เฮ่ ผมเป็นคนแรกที่ค้นพบมัน"

"Hey, I was the first one to discover that."

แต่นี่ไม่ใช่หน่วยงานเพื่อการคุยโวโอ้อวด

But this is not a self-aggrandizing enterprise,

เพราะว่าในการวิจัยค้นคว้าแบบนี้

because in this type of discovery research,

if you don't feel like a complete idiot most of the time,

ถ้าคุณไม่รู้สึกว่าส่วนใหญ่แล้ว คุณเป็นไอ้งี่เง่า

you're just not sciencing hard enough.

คุณก็ไม่ได้ทำอะไรที่เป็นวิทยาศาสตร์มากพอ

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

ฉะนั้น ทุกฤดูร้อน ผมนำสิ่งที่เรารู้จักมันน้อยนิด

So every summer I bring onto the deck of this little boat of ours

ขึ้นมาบนเรือน้อยของเรานี้ มากขึ้นและมากขึ้น

more and more things that we know very little about.

I would like tonight to tell you a story about life

ผมอยากที่จะใช้ค่ำคืนนี้ บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิต

that rarely gets told in an environment like this.

ที่น้อยนักที่จะได้รับการบอกเล่า ในสิ่งแวดล้อมเช่นนี้

From the vantage point of our 21st-century biological laboratories,

จากมุมมองที่ชัดเจนของห้องทดลองทางชีววิทยา แห่งศตวรรษที่ 21 ของเรา

we have begun to illuminate many mysteries of life with knowledge.

เราได้เริ่มฉายความกระจ่าง ไปยังปริศนามากมายของชีวิตด้วยความรู้

We sense that after centuries of scientific research,

เรารู้สึกได้ว่าหนังจากหลายศตวรรษ แห่งการวิจัยทางวิทยาศาสตร์

we're beginning to make significant inroads

เราเริ่มที่จะเข้าที่เข้าทาง

into understanding some of the most fundamental principles of life.

ในการทำความเข้าใจอย่างมีนัยสำคัญ ต่อบางสิ่งที่เป็นพื้นฐานของชีวิต

Our collective optimism is reflected by the growth of biotechnology

ความมองโลกในแง่ดีของเรา สะท้อนออกมาโดยการเติบโตทางเทคโนโลยีชีวภาพ

across the globe,

ไปทั่วโลก

striving to utilize scientific knowledge to cure human diseases.

ความกระหายในการใช้ความรู้ทางวิทยาศาสตร์ เพื่อรักษาโรคต่าง ๆ ของมนุษย์

Things like cancer, aging, degenerative diseases;

อย่างเช่น มะเร็ง การชราภาพ โรคที่เกี่ยวข้องกับภาวะเสื่อมต่าง ๆ

these are but some of the undesirables we wish to tame.

ซึ่งนี่เป็นเพียงสิ่งที่เราไม่ต้องการบางส่วน ที่เราต้องการควบคุมมันให้ได้

I often wonder:

ผมมักคิดว่า

Why is it that we are having so much trouble

ทำไมเราถึงได้เป็นเดือดเป็นร้อนมากมาย

trying to solve the problem of cancer?

ในการพยายามแก้ปัญหาเกี่ยวกับมะเร็ง

เป็นเพราะว่าเราพยายามแก้ปัญหา ที่เกี่ยวข้องกับมะเร็ง

Is it that we're trying to solve the problem of cancer,

and not trying to understand life?

และไม่ได้พยายามเข้าใจชีวิตหรือเปล่า

Life on this planet shares a common origin,

ชีวิตบนโลกนี้มีจุดกำเนิดร่วมกัน

and I can summarize 3.5 billion years of the history of life on this planet

และผมสามารถที่จะสรุประยะเวลา 3.5 พันล้านปีแห่งประวัติศาสตร์ชีวิตบนโลก

in a single slide.

ได้ในหนึ่งสไลด์

What you see here are representatives of all known species in our planet.

ที่คุณเห็นอยู่ตรงนี้แสดงถึงทุกสายพันธ์ุ บนโลกของเรา

In this immensity of life and biodiversity,

ในความไพศาลของชีวิต และความหลากหลายทางชีวภาพ

we occupy a rather unremarkable position.

เราครอบครองตำแหน่งที่ไม่โดดเด่นเลย

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

Homo sapiens.

โฮโม เซเปียน

สุดท้ายของวงศ์พงศ์พันธ์ุ

The last of our kind.

And though I don't really want to disparage at all

และถึงแม้ว่าผมจะไม่อยากดูหมิ่นอะไร

the accomplishments of our species,

ความสำเร็จของสายพันธุ์ของเรา

as much as we wish it to be so and often pretend that it is,

ที่เราหวังว่ามันจะเป็นอย่างนั้น และมักจะเสแสร้งว่ามันเป็นเช่นนั้น

we are not the measure of all things.

เราไม่ได้เป็นหน่วยวัดของทุกสิ่ง

We are, however, the measurers of many things.

แต่อย่างไรก็ดี เราเป็นตัววัดของหลายสิ่งหลายอย่าง

We relentlessly quantify, analyze and compare,

เราหาปริมาณ วิเคราะห์ และเปรียบเทียบ กันอย่างไม่หยุดหย่อน

บ้างก็มีคุณค่ามากมาย และแน่ล่ะว่าจำเป็น

and some of this is absolutely invaluable and indeed necessary.

But this emphasis today on forcing biological research to specialize

แต่การเน้นย้ำว่าในปัจจุบัน การมุ่งความสนใจของงานวิจัยทางชีวภาพ

ไปยังเรื่องจำเพาะและ เพื่อผลิตผลงานที่ใช้ได้ทางปฏิบัติ

and to produce practical outcomes

is actually restricting our ability to interrogate life

อันที่จริงแล้วเป็นการจำกัดความสามารถของเรา ในการตั้งคำถามเกี่ยวกับชีวิต

to unacceptably narrow confines and unsatisfying depths.

ให้แคบลงและลึกลงไปอย่างไม่น่าเชื่อ

เราวัดเสี้ยวของชีวิตที่แคบมาก ๆ

We are measuring an astonishingly narrow sliver of life,

และหวังว่าปริมาณที่ทำนั้น จะช่วยชีวิตเราทุกคนได้

and hoping that those numbers will save all of our lives.

How narrow do you ask?

แคบแค่ไหนหรือ คุณอาจตั้งคำถาม

Well, let me give you a number.

เอาเป็นว่าให้ผมบอกจำนวนนั้นก็แล้วกัน

The National Oceanic and Atmospheric Administration recently estimated

ฝ่ายบริหารแห่งมหาสมุทรและบรรยากาศแห่งชาติ ได้คาดการไว้เมื่อเร็ว ๆ นี้ว่า

ประมาณ 95 เปอร์เซ็นต์ของมหาสมุทรของเรา ยังไม่ได้รับการสำรวจ

that about 95 percent of our oceans remain unexplored.

Now let that sink in for a second.

ทีนี้ลองตรึกตรองกันดูสักประเดี๋ยว

95 เปอร์เซ็นต์ของมหาสมุทรของเรา ยังไม่ได้รับการสำรวจ

95 percent of our oceans remain unexplored.

I think it's very safe to say

ผมค่อนข้างมั่นใจที่จะบอกว่า

that we don't even know how much about life we do not know.

เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่า มีสิ่งมีชีวิตที่เราไม่รู้จักมากมายแค่ไหน

So, it's not surprising that every week in my field

ฉะนั้น มันไม่น่าประหลาดใจเลย ที่ทุก ๆ สัปดาห์ ในวงการของผม

we begin to see the addition of more and more new species

เราเริ่มจะค้นพบสายพันธุ์ใหม่ ๆ ถูกเพิ่มเข้ามา

to this amazing tree of life.

ในรายการสิ่งมีชีวิตอันน่าทึ่งนี้ มากขึ้นเรื่อย ๆ

This one for example --

ยกตัวอย่างเช่นสิ่งนี้

discovered earlier this summer,

ที่ถูกค้นพบเมื่อฤดูร้อนก่อนหน้านี้

new to science,

มันใหม่ต่อวงการวิทยาศาสตร์

and now occupying its lonely branch in our family tree.

และตอนนี้อยู่ในส่วนรายการสิ่งมีชีวิต ที่แสนจะโดดเดี่ยว

What is even more tragic

ที่น่าเศร้าไปกว่านั้น

ก็คือเรารู้จักส่วนรายการของสายพันธุ์สัตว์ ที่อยู่ตรงนั้น

is that we know about a bunch of other species of animals out there,

but their biology remains sorely under-studied.

แต่ชีววิทยาของมันยังคงไม่ได้รับการศึกษาเลย

I'm sure some of you have heard about the fact

ผมแน่ใจว่าพวกคุณบางคนคงได้ยินเรื่องที่ว่า

that a starfish can actually regenerate its arm after it's lost.

ดาวทะเลสามารถที่จะงอกขามันออกมาใหม่ได้ หลังจากที่ถูกตัดขาไป

But some of you might not know

แต่พวกคุณบางคนอาจไม่รู้ว่า

that the arm itself can actually regenerate a complete starfish.

ขาของมันข้างนั้นสามารถเจริญ ไปเป็นดาวทะเลตัวใหม่ทั้งตัวได้

And there are animals out there that do truly astounding things.

และนี่คือสัตว์ที่ทำสิ่งที่น่าทึ่ง

I'm almost willing to bet

ผมอยากที่จะพนันว่า

that many of you have never heard of the flatworm, Schmidtea mediterranea.

พวกคุณจำนวนมากไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับ หนอนตัวแบน ชมิดเทีย เมดิเตอร์เรเนีย

This little guy right here

เจ้าตัวเล็กตรงนี้

does things that essentially just blow my mind.

ทำสิ่งที่ทำให้ผมอึ้งไปเลย

คุณจับสัตว์ชนิดนี้มาและตัดออกเป็น 18 ส่วน

You can grab one of these animals and cut it into 18 different fragments,

และแต่ละส่วนของมันจะเจริญต่อไป

and each and every one of those fragments will go on to regenerate

a complete animal

เป็นสัตว์ตัวใหม่ทั้งตัว

in under two weeks.

ภายในสองสัปดาห์

18 heads, 18 bodies, 18 mysteries.

18 หัว 18 ตัว 18 ปริศนา

For the past decade and a half or so,

ราว ๆ ศตวรรษครึ่งที่ผ่านมา

I've been trying to figure out how these little dudes do what they do,

ผมได้พยายามค้นหาว่า เจ้าสิ่งมีชีวิตตัวเล็ก ๆ พวกนี้ทำแบบนี้ได้อย่างไร

and how they pull this magic trick off.

และพวกมันทำเรื่องอัศจรรย์นี้ได้อย่างไร

But like all good magicians,

แต่เช่นเดียวกับนักมายากลเก่ง ๆ

they're not really releasing their secrets readily to me.

พวกมันไม่ยอมเปิดเผยเคล็ดดลับให้ผมได้ล่วงรู้

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

So here we are,

ฉะนั้น เราก็มาอยู่ที่จุดนี้

after 20 years of essentially studying these animals,

หลังจาก 20 ปีของการศึกษาสัตว์เหล่านี้

genome mapping, chin scratching,

การทำแผนที่จีโนม การเชื่อมโยงพวกมัน

and thousands of amputations and thousands of regenerations,

การตัดขาพวกมันเป็นพัน ๆ ครั้ง การเจริญเป็นสัตว์ตัวใหม่เป็นพัน ๆ ครั้ง

we still don't fully understand how these animals do what they do.

เรายังไม่เข้าใจอย่างสมบูรณ์ ว่าสัตว์เหล่านี้ทำอย่างที่มันทำได้อย่างไร

แต่ละพื้นที่ของมหาสมุทรเอง

Each planarian an ocean unto itself,

full of unknowns.

เต็มไปด้วยสิ่งที่เป็นปริศนา

One of the common characteristics

หนึ่งในลักษณะร่วม

of all of these animals I've been talking to you about

ของสัตว์ทั้งหลายเหล่านี้ที่ผมพูดถึง

is that they did not appear to have received the memo

ก็คือพวกมันไม่น่าจะได้รับข้อกำหนด

that they need to behave according to the rules

ว่าพวกมันจะต้องทำตามกฎระเบียบ

that we have derived from a handful of randomly selected animals

ที่พวกเราได้พัฒนามัน มาจากสัตว์ต่าง ๆ ที่ถูกเลือกมาอย่างสุ่ม

that currently populate the vast majority

ที่ตอนนี้มีประชากรเป็นจำนวนมาก

of biomedical laboratories across the world.

ในห้องทดลองทางชีวการแพทย์ทั่วโลก

มาพบกับผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบลของเรากัน

Meet our Nobel Prize winners.

Seven species, essentially,

มีทั้งหมดเจ็ดสายพันธุ์

that have produced for us the brunt of our understanding

ที่ได้ผลิตความเข้าใจเป็นส่วน ๆ

ในเรื่องของพฤติกรรมทางชีวภาพให้กับเรา

of biological behavior today.

เจ้าตัวเล็กตรงนี้

This little guy right here --

three Nobel Prizes in 12 years.

ได้รับรางวัลโนเบลสามรางวัลใน 12 ปี

And yet, after all the attention they have garnered,

และถึงกระนั้น หลังจากที่มันได้รับความสนอกสนใจ

and all the knowledge they have generated,

และความรู้ต่าง ๆ ที่พวกมันได้ให้กับเรา

เช่นเดี่ยวกันกับแบ่งเงินทุนก้อนโตมาให้

as well as the lion's share of the funding,

ตอนนี้เรายืนอยู่ [ต่อหน้า] เสียงสวดของปัญหาที่เรื้อรัง

here we are standing [before] the same litany of intractable problems

และความท้าทายใหม่ ๆ มากมาย

and many new challenges.

And that's because, unfortunately,

และน่าเสียดาย นั่นก็เป็นเพราะว่า

สัตว์ทั้งเจ็ดนี้มีความเกี่ยวข้องเชิงพื้นฐาน

these seven animals essentially correspond

to 0.0009 percent of all of the species that inhabit the planet.

กับ 0.0009 เปอร์เซ็นต์ของสายพันธุ์ทั้งหมด ที่อาศัยอยู่บนโลก

So I'm beginning to suspect

ฉะนั้น ผมเริ่มจะสงสัย

that our specialization is beginning to impede our progress at best,

ว่าการศึกษาอย่างจำเพาะของเรา เริ่มที่จะขัดขวางความก้าวหน้าของเรา

และที่แย่ที่สุดก็คือ นำเราไปผิดลู่ทาง

and at worst, is leading us astray.

That's because life on this planet and its history

นั่นเป็นเพราะว่าชีวิตบนโลกนี้ และประวัติศาสตร์ของมันนั้น

is the history of rule breakers.

เป็นประวัติศาสตร์ของผู้แหกกฎ

Life started on the face of this planet as single-cell organisms,

ชีวิตเริ่มขึ้นบนพื้นผิวของดาวเคราะห์ดวงนี้ ในฐานะสิ่งมีชีวิตเซลล์เดียว

swimming for millions of years in the ocean,

ว่ายน้ำเป็นเวลาหลายล้านปีในมหาสมุทร

จนกระทั่งหนึ่งในสิ่งมีชีวิตตกลงใจว่า

until one of those creatures decided,

"I'm going to do things differently today;

"ฉันจะทำสิ่งที่ต่างออกไปล่ะนะ

today I would like to invent something called multicellularity,

วันนี้ฉันอยากที่จะบุกเข้าไปในสิ่งที่เรียกว่า สิ่งมีชีวิตหลายเซลล์

and I'm going to do this."

และฉันก็จะทำ"

And I'm sure it wasn't a popular decision at the time --

และผมก็มั่นใจว่า มันเป็นการตัดสินใจ ที่สร้างเรื่องฉาวมากที่สุด--

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

but somehow, it managed to do it.

แต่อย่างไรก็ตาม มันก็พยายามทำจนได้

And then, multicellular organisms began to populate

และจากนั้น สิ่งมีชีวิตหลายเซลล์ ก็เริ่มที่จะเพิ่มจำนวน

all these ancestral oceans,

สิ่งมีชีวิตในมหาสมุทรที่เป็นบรรพบุรุษเหล่านี้

and they thrived.

และพวกมันก็เจริญเติบโต

And we have them here today.

แและพวกเราก็มีพวกมันในปัจจุบัน

Land masses began to emerge from the surface of the oceans,

มวลผืนดินเริ่มที่จะปรากฏจากผิวของมหาสมุทร

and another creature thought,

และสิ่งมีชีวิตอีกอย่างหนึ่งก็คิดว่า

"Hey, that looks like a really nice piece of real estate.

"เฮ้ย นั่นดูเป็นพื้นที่ที่ดีเลยนะ

ฉันอยากจะย้ายไปอยู่ตรงนั้น"

I'd like to move there."

"Are you crazy?

"จะบ้าหรือยังไง

You're going to desiccate out there. Nothing can live out of water."

เดี๋ยวก็แห้งตายหรอก ไม่มีอะไรที่จะอาศัยอยู่นอกน้ำได้หรอก"

But life found a way,

แต่ชีวิตก็พบหนทาง

และนี่ก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่ตอนนี้ ขึ้นมาอาศัยอยู่บนบก

and there are organisms now that live on land.

Once on land, they may have looked up into the sky

เมื่อพวกมันขึ้นมาอยู่บนบก พวกมันอาจมองดูฟากฟ้า

and said, "It would be nice to go to the clouds,

และบอกว่า "มันคงจะดีนะ ที่จะไปอยู่บนเมฆ

ฉันจะบิน"

I'm going to fly."

"You can't break the law of gravity, there's no way you can fly."

"แกทำลายกฎของแรงโน้มถ่วงไม่ได้ ไม่มีทางที่แกจะบินได้หรอก"

And yet, nature has invented --

และถึงกระนั้น ธรรมชาติก็ได้ประดิษฐ์

multiple and independent times --

หลากหลายหนทางต่าง ๆ

ways to fly.

ในการบิน

I love to study these animals that break the rules,

ผมชอบที่จะศึกษาสัตว์เหล่านี้ ที่ได้แหกกฎเกณฑ์

because every time they break a rule, they invent something new

เพราะว่าทุกครั้งที่พวกมันแหกกฎ พวกมันประดิษฐ์สิ่งใหม่ขึ้น

that made it possible for us to be able to be here today.

และทำให้มันเป็นไปได้สำหรับเรา ในการมาอยู่ที่ตรงนี้ในปัจจุบัน

These animals did not get the memo.

สัตว์ต่าง ๆ เหล่านี้ไม่ได้ทำตามข้อกำหนด

They break the rules.

พวกมันฝ่าฝืนกฎ

So if we're going to study animals that break the rules,

ฉะนั้น ถ้าเรากำลังที่จะศึกษาสัตว์เหล่านี้ ที่ฝ่าฝืนกฎ

shouldn't how we study them also break the rules?

นั่นน่าจะเป็นวิธีที่เราศึกษามันไม่ใช่หรือ

I think we need to renew our spirit of exploration.

ผมคิดว่าเราต้องการ ปลุกจิตวิญญาณการสำรวจขึ้นมาใหม่

Rather than bring nature into our laboratories

แทนที่จะนำธรรมชาติเข้ามายังห้องทดลองของเรา

and interrogate it there,

และตั้งคำถามขึ้นที่นั่น

we need to bring our science

เราต้องนำวิทยาศาสตร์ของเราออกไป

สู่ห้องทดลองอันน่าเกรงขาม ซึ่งก็คือธรรมชาติ

into the majestic laboratory that is nature,

and there, with our modern technological armamentarium,

และที่นั่น ด้วยเครื่องมือ ที่ใช้เทคโนโลยีขึ้นสูงของเรา

interrogate every new form of life we find,

เราจะตั้งคำถามรูปแบบใหม่ ต่อชีวิตที่เราพบเจอ

and any new biological attribute that we may find.

และคุณสมบัติทางชีวภาพใหม่ ๆ ที่เราอาจพบ

We actually need to bring all of our intelligence

อันที่จริงแล้ว เราต้องการที่จะนำ ความฉลาดเฉลี่ยวของเราออกมา

to becoming stupid again --

เพื่อที่จะโง่เขล่าอีกครั้ง

clueless [before] the immensity of the unknown.

ไร้แนวทาง [เมื่อเผชิญ] ต่อความไพศาล แห่งความไม่รู้

เพราะว่าทั้งหมดทั้งมวลนี้

Because after all,

science is not really about knowledge.

วิทยาศาสตร์ไม่ใช่เพียงแค่ความรู้

Science is about ignorance.

วิทยาศาสตร์นั้นเกี่ยวกับความไม่รู้

That's what we do.

นั่นคือสิ่งที่เราทำ

Once, Antoine de Saint-Exupéry wrote,

เมื่อ อองตอน เดอ แซงเตก-ซูเปรี เขียนว่า

"If you want to build a ship,

"ถ้าคุณต้องการสร้างเรือ

don't drum up people to collect wood

อย่าได้ระดมให้คนไปหาไม้

and don't assign them tasks and work,

และอย่าได้สั่งงานและกำหนดหน้าที่ให้พวกเขา

แต่สอนพวกเขาให้กระหาย ต่อความกว้างใหญ่ไร้ขอบเขตของทะเล"

but rather teach them to long for the endless immensity of the sea ..."

As a scientist and a teacher,

ในฐานะนักวิทยาศาสตร์และครู

I like to paraphrase this to read

ผมอยากที่จะแปลคำพูดนี้

that we scientists need to teach our students

ว่าเรานักวิทยาศาสตร์ ต้องสอนนักเรียนของเรา

to long for the endless immensity of the sea

ให้กระหาย ความต่อความกว้างใหญ่ไร้ขอบเขตของทะเล

ซึ่งคือความเขลาของเรา

that is our ignorance.

We Homo sapiens are the only species we know of

เรา โฮโม เซเปียน เป็นเพียงสายพันธุ์เดียวที่รู้

that is driven to scientific inquiry.

สิ่งที่ผลักดันการหาคำตอบทางวิทยาศาสตร์

We, like all other species on this planet,

เช่นเดียวกับสายพันธุ์อื่น ๆ บนดาวเคราะห์ดวงนี้

are inextricably woven into the history of life on this planet.

เราหนีไม่รอดไปจากการถักทอ เข้าเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ชีวิตบนโลกนี้

And I think I'm a little wrong when I say that life is a mystery,

และผมคิดว่า ผมอาจผิดไปสักหน่อย เมื่อผมพูดว่า ชีวิตเป็นปริศนา

because I think that life is actually an open secret

เพราะว่าผมคิดว่าชีวิตนั้น อันที่จริงแล้วเป็นความลับที่เปิดเผย

that has been beckoning our species for millennia to understand it.

ที่ส่งสัญญาณให้สายพันธุ์ของเรา ให้เราเข้าใจมันมานานหลายสหัสวรรษ

So I ask you:

ฉะนั้น ผมขอถามคุณ

Aren't we the best chance that life has to know itself?

ไม่ใช่ว่าเรามีโอกาสที่ดีที่สุด ในการเข้าใจชีวิตหรอกหรือครับ

ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว

And if so,

what the heck are we waiting for?

เรายังจะรออะไรกันอยู่อีก

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)