How do we heal medicine? | Atul Gawande

Translator: yamela areesamarn Reviewer: Chana Chananukul

I got my start

ผมได้เริ่มต้น

in writing and research

งานเขียนและงานวิจัย

as a surgical trainee,

ในฐานะแพทย์ผ่าตัดฝึกงาน

as someone who was a long ways away

ในฐานะเป็นคนหนึ่งซึ่งยังอยู่ห่างไกล

from becoming any kind of an expert at anything.

จากการเป็นผู้เชี่ยวชาญอย่างใดอย่างหนึ่ง

So the natural question you ask then at that point

ดังนั้นคำถามธรรมดาๆที่คุณจะถามที่จุดนั้น

is, how do I get good at what I'm trying to do?

ก็คือ ผมจะทำให้ดีได้อย่างไร กับสิ่งที่ผมกำลังพยายามอยู่

And it became a question of,

และมันก็เลยมาถึงคำถามว่า

how do we all get good

เราทุกคนจะทำให้ดีได้อย่างไร

at what we're trying to do?

กับสิ่งที่เรากำลังพยายามทำอยู่

It's hard enough to learn to get the skills,

มันยากพออยู่แล้ว ที่จะเรียนรู้ให้ได้ความชำนาญ

try to learn all the material you have to absorb

พยายามเรียนรู้ทุกอย่างที่เราจะซึมซับได้

at any task you're taking on.

กับงานอะไรก็ได้ที่เรากำลังทำ

I had to think about how I sew and how I cut,

ตอนนั้นผมต้องคิดถึง เรื่องที่ผมจะเย็บแผลและผ่าอย่างไร

but then also how I pick the right person

แต่ก็ต้องคิดถึงด้วยว่า จะเลือกคนที่เหมาะสม

to come to an operating room.

ให้มาอยู่ในห้องผ่าตัดได้อย่างไร

And then in the midst of all this

และในท่ามกลางทุกอย่างที่กล่าวไปแล้วนี้

came this new context

สิ่งใหม่ที่ต้องนำมาคิดด้วย

for thinking about what it meant to be good.

คือต้องคิดถึงว่า ที่ว่าทำให้ดีนั้นหมายถึงอะไร

In the last few years

เมื่อสองสามปีที่แล้ว

we realized we were in the deepest crisis

เราตระหนักว่าเราได้ตกลงไปในวิกฤติที่ลึกลํ้าที่สุด

of medicine's existence

ทางการแพทย์ที่เป็นอยู่

due to something you don't normally think about

เนื่องมาจากบางอย่าง ที่โดยปกติคุณมักไม่ได้คำนึงถึงกัน

when you're a doctor

เมื่อคุณเป็นแพทย์

concerned with how you do good for people,

ความสนใจว่า คุณทำดีเพื่อคนอื่นได้อย่างไร

which is the cost

ซึ่งเป็นผลพวง

of health care.

ของการรักษาพยาบาล

There's not a country in the world

ไม่มีประเทศใดเลยในโลก

that now is not asking

ที่ปัจจุบันกำลังตั้งคำถาม

whether we can afford what doctors do.

ว่าเรามีเงินพอจ่ายในสิ่งที่แพทย์ทำหรือไม่

The political fight that we've developed

การต่อสู้ทางการเมืองที่เราได้พัฒนาขึ้น

has become one around

ได้กลายเป็นเรื่องที่วนอยู่กับที่

whether it's the government that's the problem

ว่าปัญหาอยู่ที่รัฐบาลหรือไม่

or is it insurance companies that are the problem.

หรือปัญหาอยู่ที่บริษัทประกัน

And the answer is yes and no;

และคำตอบก็เป็นได้ทั้งใช่ และไม่ใช่

it's deeper than all of that.

มันอยู่ลึกลํ้ากว่าทั้งหมดนั้น

The cause of our troubles

สาเหตุของความยากลำบากของเรา

is actually the complexity that science has given us.

จริงๆคือความซับซ้อนที่วิทยาศาสตร์ได้ให้กับเรา

And in order to understand this,

และเพื่อให้เข้าใจเรื่องนี้

I'm going to take you back a couple of generations.

ผมจะนำคุณย้อนหลังกลับไปสองชั่วอายุคน

I want to take you back

ผมต้องการนำคุณกลับไป

to a time when Lewis Thomas was writing in his book, "The Youngest Science."

ยังอดีตที่ลูวิส ทอมัส เขียนในหนังสือของเขาชื่อว่า "วิทยาศาสตร์ที่อายุน้อยที่สุด"

Lewis Thomas was a physician-writer,

ลูอิส ทอมัส เป็นนักเขียนและนักฟิสิก

one of my favorite writers.

เป็นนักเขียนที่ผมชื่นชอบคนหนึ่ง

And he wrote this book to explain, among other things,

และเขาเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นเพื่ออธิบายสิ่งต่างๆ และอย่างหนึ่งก็เพื่ออธิบาย

what it was like to be a medical intern

ว่าการเป็นนักศึกษาแพทย์ฝึกหัดนั้นเป็นอย่างไร

at the Boston City Hospital

ที่โรงพยาบาลนครบอสตัน

in the pre-penicillin year

ในยุคก่อนที่จะมีเพ็นนิซิลิน

of 1937.

ปี 1937

It was a time when medicine was cheap

เป็นช่วงเวลาที่ยาราคาถูก

and very ineffective.

และไม่มีประสิทธิภาพอย่างมากๆ

If you were in a hospital, he said,

เขากล่าวว่า ถ้าคุณอยู่ในโรงพยาบาล

it was going to do you good

โรงพยาบาลจะสำหรับคุณ

only because it offered you

เพราะเหตุผลเดียวคือ

some warmth, some food, shelter,

ให้ความอบอุ่น อาหาร ที่พัก

and maybe the caring attention

และอาจจะมีการดูแลเอาใจใส่

of a nurse.

จากพยาบาล

Doctors and medicine

แพทย์และยา

made no difference at all.

ไม่ได้ทำให้เกิดความแตกต่างแต่อย่างใดเลย

That didn't seem to prevent the doctors

แต่นั่นไม่ได้ดูเหมือนจะป้องกันแพทย์

from being frantically busy in their days,

จากการมีธุระยุ่งวุ่นวายในแต่ละวัน

as he explained.

ตามที่เขาได้อธิบายไว้

What they were trying to do

สิ่งที่แพทย์ทั้งหลายพยายามทำ

was figure out whether you might have one of the diagnoses

ก็คือ หาให้พบว่า คุณน่าจะเป็นโรคใดโรคหนึ่ง ตามอาการที่วินิจฉัยได้

for which they could do something.

ซึ่งทำให้พวกแพทย์ทำอะไรบางอย่างได้

And there were a few.

ซึ่งก็มีเพียงไม่กี่อย่าง

You might have a lobar pneumonia, for example,

ตังอย่างเช่น คุณอาจเป็นโรคปอดบวม

and they could give you an antiserum,

และพวกแพทย์ก็จะฉีดเซรุ่มให้ (antiserum)

an injection of rabid antibodies

ฉีดเซรุ่มที่ทำให้ร่างกายสร้างภูมิคุ้มกัน

to the bacterium streptococcus,

เชื้อแบคทีเรียสเตรปโตคอคคัส (streptococcus)

if the intern sub-typed it correctly.

ถ้าแพทย์ฝึกหัดแยกชนิดของเชื้อได้อย่างถูกต้อง

If you had an acute congestive heart failure,

แต่ถ้าคุณเป็นโรคหัวใจล้มเหลวรุนแรงจากการคั่งของเลือด

they could bleed a pint of blood from you

แพทย์ก็อาจจะเอาเลือดออกมา

by opening up an arm vein,

ด้วยการเจาะเส้นเลือดที่แขนคุณ

giving you a crude leaf preparation of digitalis

จัดสมุนไพรที่เป็นยาดิจิทาลิส (digitalis)ให้คุณ

and then giving you oxygen by tent.

แล้วก็ให้อ๊อกซิเจนแบบกระโจมกับคุณ

If you had early signs of paralysis

ถ้าคุณมีอาการเริ่มต้นของอัมพาต

and you were really good at asking personal questions,

และถ้าคุณเก่งมากเรื่องตั้งคำถามเรื่องส่วนตัว

you might figure out

คุณอาจจะคิดออก

that this paralysis someone has is from syphilis,

ว่าอัมพาตที่คนๆนี้เป็น มาจากโรคซิฟิลิส

in which case you could give this nice concoction

ในกรณีนี้คุณสามารถให้ยาดีที่ผสมจาก

of mercury and arsenic --

ปรอทและสารหนู--

as long as you didn't overdose them and kill them.

ตราบใดที่คุณไม่ได้ให้ยาเกินขนาด และทำให้เขาตาย

Beyond these sorts of things,

นอกเหนือจากสิ่งหล่านี้แล้ว

a medical doctor didn't have a lot that they could do.

แพทย์ไม่ได้มียามากมายอะไรที่จะสามารถใช้ได้

This was when the core structure of medicine

นี้คือแก่นโครงสร้างสำคัญของการแพทย์

was created --

ที่ได้ถูกสร้างขึ้นมาในอดีต--

what it meant to be good at what we did

สิ่งที่หมายถึง ทำได้ดีในสิ่งที่เราทำ

and how we wanted to build medicine to be.

และที่เราต้องการสร้างให้การแพทย์เป็น

It was at a time

ตอนนั้นเป็นเวลาที่

when what was known you could know,

เมื่อสิ่งที่รู้กันแล้ว คุณก็สามารถรู้ได้

you could hold it all in your head, and you could do it all.

ถ้าคุณเก็บความรู้ทั้งหมดไว้ในหัวได้ และคุณก็ทำได้หมดทุกอย่าง

If you had a prescription pad,

ถ้าคุณมีใบสั่งยา

if you had a nurse,

ถ้าคุณมีพยาบาล

if you had a hospital

ถ้าคุณมีโรงพยาบาล

that would give you a place to convalesce, maybe some basic tools,

ที่จะให้คุณได้พักฟื้น หรือเครื่องมือพื้นฐานบางอย่าง

you really could do it all.

คุณก็จะทำทุกอย่างได้จริง

You set the fracture, you drew the blood,

คุณทำให้กระดูกที่แตกเข้าที่ คุณเจาะเลือดออกมา

you spun the blood,

คุณเอาเลือดไปปั่น

looked at it under the microscope,

ส่องดูเลือดนั้นด้วยกล้องจุลทัศน์

you plated the culture, you injected the antiserum.

คุณเพาะเชื้อในจาน คุณฉีดเซรุ่ม

This was a life as a craftsman.

นี่แหละคือชีวิตของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญในอดีต

As a result, we built it around

ผลก็คือ เราได้สร้างมันขึ้นมา

a culture and set of values

เป็นวัฒนธรรมและตั้งค่านิยมให้มัน

that said what you were good at

ที่กล่าวว่า สิ่งที่คุณทำได้ดีนั้น

was being daring,

คือความกล้าเสี่ยง

at being courageous,

ความกล้าหาญ

at being independent and self-sufficient.

ความเป็นอิสระ และการพึ่งพาตนเอง

Autonomy was our highest value.

ความเป็นอิสระเป็นค่านิยมสูงสุดของเราในอดีต

Go a couple generations forward

แต่ต่อจากนั้นอีกสองชั่วอายุคน

to where we are, though,

มาถึงที่เราเป็นอยู่ในปัจจุบัน

and it looks like a completely different world.

ดูเหมือนมันจะเปลี่ยนไปสิ้นเชิงเป็นคนละโลก

We have now found treatments

ปัจจุบันเราพบวิธีการใหม่ๆในการรักษา

for nearly all of the tens of thousands of conditions

เกือบทั้งหมดหลายหมื่นหลายพันของอาการ

that a human being can have.

ที่มนุษย์คนหนึ่งจะเป็นได้

We can't cure it all.

เราไม่สามารถรักษาให้หายได้ทั้งหมด

We can't guarantee that everybody will live a long and healthy life.

เราประกันไม่ได้ว่า ทุกคนจะมีชีวิตที่ยืนยาวและมีสุขภาพดี

But we can make it possible

แต่เราทำให้เป็นไปได้

for most.

เป็นส่วนมาก

But what does it take?

แต่มันเกิดผลเสียอะไร

Well, we've now discovered

ปัจจุบันเราได้คันพบ

4,000 medical and surgical procedures.

วิธีทางการแพทย์และศัลยกรรม 4,000 วิธี

We've discovered 6,000 drugs

เราได้ค้นพบตัวยา 6,000 ชนิด

that I'm now licensed to prescribe.

ที่ผมมีสิทธิที่จะสั่งให้คนไข้

And we're trying to deploy this capability,

และเรากำลังพยายามใช้ยาที่มีอยู่นี้

town by town,

เมืองแล้วเมืองเล่า

to every person alive --

กับคนทุกคนที่มีชีวิตอยู่--

in our own country,

ในประเทศของเราเอง

let alone around the world.

ไม่เว้นแม้แต่รอบโลก

And we've reached the point where we've realized,

และเราก็ได้ถึงจุดที่เราได้ตระหนักว่า

as doctors,

ในฐานะแพทย์

we can't know it all.

เราไม่ได้รู้ไปหมดทุกอย่าง

We can't do it all

เราไม่สามารถทำได้หมดทุกอย่าง

by ourselves.

ด้วยตัวเราเอง

There was a study where they looked

ได้มีงานวิจัยที่หาคำตอบว่า

at how many clinicians it took to take care of you

มีแพทย์กี่คนที่ให้การรักษาคุณ

if you came into a hospital,

เมื่อคุณมาโรงพยาบาล

as it changed over time.

เมื่อเวลามันเปลี่ยนไป

And in the year 1970,

พบว่าในปี 1970

it took just over two full-time equivalents of clinicians.

ใช้เวลาแค่สองวันทำงานเต็ม ของเจ้าหน้าของสถานพยาบาล

That is to say,

นั่นก็คือ

it took basically the nursing time

ได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปในการให้การพยาบาล

and then just a little bit of time for a doctor

และเวลาแค่เพียงเล็กน้อยของแพทย์

who more or less checked in on you

ที่มาตรวจดูคุณไม่มากก็น้อย

once a day.

วันละครั้ง

By the end of the 20th century,

แต่เมื่อปลายศตวรรษที่ 20

it had become more than 15 clinicians

เปลี่ยนเป็นใช้บุคลากรทางการแพทย์มากกว่า 15 คน

for the same typical hospital patient --

สำหรับคนไข้แบบเดียวกัน--

specialists, physical therapists,

ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญ แพทย์เฉพาะทาง

the nurses.

และ พยาบาล

We're all specialists now,

ปัจจุบันเราทุกคนเป็นผู้เชี่ยวชาญ

even the primary care physicians.

แม้แต่แพทย์ประจำผู้ให้การรักษา

Everyone just has

ทุกคนเพียงแค่มี

a piece of the care.

ส่วนหนึ่งในการให้การรักษา

But holding onto that structure we built

แต่ถ้ายึดถือโครงสร้างที่เราได้สร้างกันมาในอดีต

around the daring, independence,

โดยถือเอา ความกล้าเสี่ยง ความเป็นอิสระ

self-sufficiency

การพึ่งพาตนเอง

of each of those people

ของแพทย์เหล่านั้น

has become a disaster.

ก็จะกลายเป็นความหายนะ

We have trained, hired and rewarded people

เราได้ฝึก จ้าง และให้รางวัลแก่คน

to be cowboys.

เพื่อให้เขามาเป็นคนเลี้ยงวัว

But it's pit crews that we need,

แต่ผู้มีส่วนร่วมรับผิดชอบงานต่างหาก ที่เราต้องการ

pit crews for patients.

ผู้มีส่วนร่วมรับผิดชอบงานสำหรับคนป่วย

There's evidence all around us:

มีหลักฐานอยู่รอบตัวเรา

40 percent of our coronary artery disease patients

ร้อยละ 40 ของคนไข้ที่เป็นโรคหลอดเลือดหัวใจ

in our communities

ในชุมชนของเรา

receive incomplete or inappropriate care.

ได้รับการรักษาที่ไม่สมบูรณ์หรือไม่เหมาะสม

60 percent

ร้อยละ 60

of our asthma, stroke patients

ของคนไข้ที่เป็นโรคหอบหืด โรคหลอดเลือดสมอง

receive incomplete or inappropriate care.

ได้รับการดูแลรักษาไม่สมบูรณ์หรือไม่เหมาะสม

Two million people come into hospitals

คนสองล้านคนมาโรงพยาบาล

and pick up an infection

และมาติดเชื้อ

they didn't have

ที่เขาไม่เคยเป็น

because someone failed to follow

เพราะมีคนที่ไม่ได้ทำตาม

the basic practices of hygiene.

ระเบียบการปฏิบัติตามสุขอนามัยพื้นฐาน

Our experience

จากประสบการณ์ของเรา

as people who get sick,

เมื่อคนที่มีอาการเจ็บป่วย

need help from other people,

ต้องการความช่วยเหลือจากผู้อื่น

is that we have amazing clinicians

เรามีบุคลากรทางการแพทย์ที่น่าทึ่ง

that we can turn to --

ที่เราจะไปหา--

hardworking, incredibly well-trained and very smart --

เขาทำงานหนัก ได้รับการฝึกมาดีอย่างไม่น่าเชื่อ และฉลาดอย่างมากๆ

that we have access to incredible technologies

ที่เราได้เข้าถึงเทคโนโลยี่ที่ดีอย่างเหลือเชื่อ

that give us great hope,

ซึ่งให้ดวามหวังอย่างสูงแก่เรา

but little sense

แต่ดูไม่สมเหตุสมผล

that it consistently all comes together for you

ที่ทั้งหมดนี้เข้ามาพร้อมกันอย่างต่อเนื่องเพื่อคุณ

from start to finish

ตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ

in a successful way.

ในแบบที่ประสบความสำเร็จ

There's another sign

ยังมีสัญญานอีกอย่างหนึ่ง

that we need pit crews,

ที่บอกว่าเราต้องการผู้มีส่วนร่วมรับผิดชอบงาน

and that's the unmanageable cost

และสิ่งนั้นคือค่าใช้จ่ายที่ไม่สามารถรับมือได้

of our care.

ของการรักษาพยาบาล

Now we in medicine, I think,

ผมคิดว่า เดี๋ยวนี้เราอยู่ในการแพทย์ที่

are baffled by this question of cost.

เราปวดหัวงุนงงกับปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายนี้

We want to say, "This is just the way it is.

เราต้องการจะบอกว่า "มันก็เป็นอย่างนี้แหละ

This is just what medicine requires."

นี่ก็เป็นแค่เพียง สิ่งที่การแพทย์ต้องการ"

When you go from a world

เมื่อเรามาจากโลกหนึ่ง

where you treated arthritis with aspirin,

ที่คุณรักษาโรคไขข้ออักเสบด้วยยาแอสไพริน

that mostly didn't do the job,

ซึ่งส่วนใหญ่แล้วไม่ได้ช่วยอะไร

to one where, if it gets bad enough,

กับผู้ป่วย ถ้าอาการของโรคแย่แล้ว

we can do a hip replacement, a knee replacement

เราสามารถเปลี่ยนสะโพก เปลี่ยนหัวเข่า

that gives you years, maybe decades,

ซึ่งให้คุณใช้ได้เป็นหลายๆปี หรืออาจจะเป็นหลายสิบปี

without disability,

โดยไม่มีการพิกลพิการใดๆ

a dramatic change,

เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ยอดเยี่ยม

well is it any surprise

เอาละ จะแปลกใจหรือไม่

that that $40,000 hip replacement

ว่า การเปลี่ยนสะโพกด้วยราคาสี่หมื่นดอลล่าร์

replacing the 10-cent aspirin

แทนการใช้แอสไพรินราคาสิบเซ็นต์

is more expensive?

แพงกว่ากันไหม

It's just the way it is.

มันก็เป็นอย่างนี้แหละ

But I think we're ignoring certain facts

แต่ผมคิดว่า เราเพิกเฉยกับความเป็นจริงบางอย่าง

that tell us something about what we can do.

ซึ่งบอกเราบางอย่าง เกี่ยวกับสิ่งที่เราสามารถทำได้

As we've looked at the data

เมื่อเราหันมาดูข้อมูล

about the results that have come

เกี่ยวกับผลการรักษาที่เกิดขึ้น

as the complexity has increased,

เมื่อความซับซ้อนของปัญหาได้เพิ่มขึ้น

we found

เราก็พบ

that the most expensive care

ว่าการรักษาพยาบาลที่แพงมากที่สุด

is not necessarily the best care.

ไม่จำเป็นต้องเป็นการรักษาที่ดีที่สุด

And vice versa,

และในทางกลับกัน

the best care

การรักษาที่ดีที่สุด

often turns out to be the least expensive --

บ่อยครั้งที่กลายเป็นการรักษาที่แพงน้อยที่สุด--

has fewer complications,

มีผลข้างเคียงที่น้อยกว่า

the people get more efficient at what they do.

คนก็มีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นจากสิ่งที่เขาทำ

And what that means

และนั่นก็หมายถึง

is there's hope.

ว่ายังมีความหวัง

Because [if] to have the best results,

แต่ถ้าจะให้เกิดผลการรักษาที่ดีที่สุด

you really needed the most expensive care

และคุณจำต้องรับการรักษาที่แพงที่สุดจริงๆแล้ว

in the country, or in the world,

ในประเทศ หรือในโลก

well then we really would be talking about rationing

เห็นว่า จริงๆเราคงจะมาพูดคุยกัน เกี่ยวกับการปันส่วน

who we're going to cut off from Medicare.

ใครบ้างที่เราจะตัดออก จากการประกันสุขภาพของรัฐบาล

That would be really our only choice.

ซึ่งนั่นอาจจะเป็นทางเลือกอย่างเดียวของเรา

But when we look at the positive deviants --

แต่เมื่อเราหันมาดูผลดีที่เกิดจากการกระทำนี้--

the ones who are getting the best results

คนที่จะได้ผลการรักษาที่ดีที่สุด

at the lowest costs --

ด้วยค่าใช้จ่ายที่ตํ่าสุด--

we find the ones that look the most like systems

เราพบว่าคนที่ใช้ระบบที่เขาชอบมากที่สุด

are the most successful.

จะประสบความสำเร็จสูงสุด

That is to say, they found ways

นั่นก็คือ พวกเขาพบวิธีการ

to get all of the different pieces,

ที่นำเอาส่วนต่างๆทั้งหมด

all of the different components,

ส่วนประกอบต่างๆทั้งหลาย

to come together into a whole.

เอามารวมกันเป็นวิธีที่สมบูรณ์

Having great components is not enough,

แต่มีส่วนประกอบต่างๆที่ดีเยี่ยม ก็ยังไม่พอ

and yet we've been obsessed in medicine with components.

แต่เรายังคงหมกมุ่นกับการแพทย์ ที่มีส่วนประกอบต่างๆ

We want the best drugs, the best technologies,

เราต้องการยาที่ดีที่สุด เทคโนโลยี่ที่ดีที่สุด

the best specialists,

ผู้เชี่ยวชาญที่ดีที่สุด

but we don't think too much

แต่เราไม่ได้คิดให้มากเกินไป

about how it all comes together.

เรื่องที่ว่ามันจะมารวมกันได้อย่างไร

It's a terrible design strategy actually.

จริงๆมันเป็นวิธีการที่แย่มาก

There's a famous thought experiment

มีการทดลองเรื่องความคิด ที่มีชื่อเสียงอยู่เรื่องหนึ่ง

that touches exactly on this

ที่เข้ากับเรื่องนี้พอดี

that said, what if you built a car

ที่บอกว่า อะไรจะเกิดขึ้น ถ้าเราสร้างรถยนต์ขึ้นมาคันหนึ่ง

from the very best car parts?

จากชิ้นส่วนต่างๆที่ดีที่สุดของรถยนต์

Well it would lead you to put in Porsche brakes,

ก็จะเป็นอย่างนี้ เอาเบรคของรถปอร์เช่มาใส่

a Ferrari engine,

เอาเครื่องยนต์ของเฟอร์รารี่มา

a Volvo body, a BMW chassis.

เอาตัวถังของวอลโว้ เอาฐานล่างของ BMW

And you put it all together and what do you get?

เมื่อคุณเอาส่วนต่างๆเหล่านั้นมาใส่เข้าด้วยกัน คุณจะได้อะไร

A very expensive pile of junk that does not go anywhere.

กองขยะที่แพงมากๆที่วิ่งไปไหนไม่ได้

And that is what medicine can feel like sometimes.

และนั่นก็เป็นความรู้สึกแบบเดียวกับการแพทย์ในบางครั้ง

It's not a system.

มันไม่ได้เป็นระบบ

Now a system, however,

อย่างไรก็ตาม เรื่องของระบบ

when things start to come together,

เมื่อสิ่งต่างๆเริ่มเข้ามารวมกัน

you realize it has certain skills

คุณก็จะรู้ได้ว่า มันมีความชำนาญอยู่

for acting and looking that way.

ที่จะปฏิบัติงานและไปในทางที่ต้องการนั้น

Skill number one

ทักษะความชำนาญหมายเลขหนึ่ง

is the ability to recognize success

คือความสามารถในการยอมรับความสำเร็จ

and the ability to recognize failure.

และความสามารถในการยอมรับความล้มเหลว

When you are a specialist,

เมื่อคุณเป็นผู้เชี่ยวชาญ

you can't see the end result very well.

คุณจะไม่เห็นผลท้ายสุดที่จะได้ อย่างชัดเจนมาก

You have to become really interested in data,

คุณต้องหันมาให้ความสนใจอย่างจริงจังกับข้อมูล

unsexy as that sounds.

ฟังดูไม่น่าจะตื่นเต้นเท่าใดนัก

One of my colleagues is a surgeon in Cedar Rapids, Iowa,

เพื่อนร่วมงานของผมคนหนึ่งเป็นศัลยแพทย์ที่ ซีดาร์ แรพิดส์ (Cedar Rapids) รัฐไอไอว่า

and he got interested in the question of,

และเขาสนใจในคำถามที่ว่า

well how many CT scans did they do

พวกแพทย์ได้สั่งให้ทำเอ็กซ์เรย์คอมพิวเตอร์ (CT scans) ไปกี่ครั้งแล้ว

for their community in Cedar Rapids?

สำหรับชุมขนซีด้าร์แรพิดส์นี้

He got interested in this

เขาสนใจเรื่องนี้

because there had been government reports,

ก็เพราะว่าได้มีรายงานของรัฐบาล

newspaper reports, journal articles

รายงานข่าวจากหนังสือพิมพ์ บทความในวารสาร

saying that there had been too many CT scans done.

กล่าวว่าได้มีการทำเอ็กซ์เรย์คอมพิวเตอร์มากเกินไป

He didn't see it in his own patients.

เขาไม่เห็นมีในคนไข้ของเขาเอง

And so he asked the question, "How many did we do?"

ดังนั้นเขาจึงตั้งคำถามว่า "เราทำไปกี่ครั้งแล้ว"

and he wanted to get the data.

และเขาต้องการได้ข้อมูลนั้น

It took him three months.

เขาใช้เวลาสามเดือน

No one had asked this question in his community before.

ไม่เคยมีใครตั้งคำถามนี้ในชุมชนของเขามาก่อน

And what he found was that,

และสิ่งที่เขาค้นพบก็คือ

for the 300,000 people in their community,

คนในชุมชน 300,000คน

in the previous year

ในปีก่อนหน้านี้

they had done 52,000 CT scans.

มี 52,000 คนได้ทำเอ็กซ์เรย์คอมพิวเตอร์

They had found a problem.

พวกเขาได้พบปัญหาแล้ว

Which brings us to skill number two a system has.

ซึ่งนำเราไปสู่ทักษะหมายเลขสองของระบบ

Skill one, find where your failures are.

ทักษะแรก หาให้พบว่าความล้มเหลวของคุณอยู่ตรงไหน

Skill two is devise solutions.

ทักษะสองคือ หาวิธีแก้ปัญหา

I got interested in this

ผมสนใจเรื่องนี้

when the World Health Organization came to my team

เมื่อองค์การอนามัยโลก (World Health Organization) มาอยู่ในทีมงานของผม

asking if we could help with a project

ขอร้องว่า เราจะช่วยโครงการหนึ่งได้ไหม

to reduce deaths in surgery.

เพื่อลดการเสียชีวิตจากการผ่าตัด

The volume of surgery had spread

ปริมาณของการผ่าตัดได้แผ่ขยาย

around the world,

ไปรอบโลก

but the safety of surgery

แต่ความปลอดภัยจากการผ่าตัด

had not.

ไม่ได้แผ่ขยายออกไป

Now our usual tactics for tackling problems like these

ปัจจุบันวิธีปกติของเรา เพื่อจัดการกับปัญหาเช่นนี้

are to do more training,

ก็คือการฝึกให้มากขึ้น

give people more specialization

เพื่อให้คนมีความเชี่ยวชาญพิเศษมากขึ้น

or bring in more technology.

หรือนำเอาเทคโนโลยี่มาใช้มากขึ้น

Well in surgery, you couldn't have people who are more specialized

ในเรื่องศัลยกรรม คุณไม่สามารถมี คนที่มีความชำนาญพิเศษเพิ่มขึ้น

and you couldn't have people who are better trained.

และคุณไม่สามารถมีคนที่ได้รับการฝึกมาอย่างดีขึ้น

And yet we see unconscionable levels

แต่แล้วเราเห็นระดับความไร้จิตสำนึก

of death, disability

เรื่องความตาย ความพิการ

that could be avoided.

ซึ่งเราสามารถหลีกเลี่ยงได้

And so we looked at what other high-risk industries do.

ดังนั้นเราจึงหันมาดู สิ่งที่อุตสาหกรรมที่มีความเสี่ยงสูงอื่นๆทำ

We looked at skyscraper construction,

เราดูการก่อสร้างตึกระฟ้า

we looked at the aviation world,

เราดูโลกของการบิน

and we found

และเราก็พบ

that they have technology, they have training,

ว่าพวกเขามีเทคโนโลยี่ พวกเขามีการฝึก

and then they have one other thing:

แล้วยังมีอีกสิ่งหนึ่ง

They have checklists.

พวกเขามีรายการตรวจสอบ (checklist)

I did not expect

แต่ก่อนผมไม่ได้คาดหวัง

to be spending a significant part

ให้ใช้เวลาส่วนใหญ่

of my time as a Harvard surgeon

ของผมในฐานะเป็นศัลยแพทย์ฮาร์วาร์ด

worrying about checklists.

มาเป็นกังวลกับรายการตรวจสอบ

And yet, what we found

แต่แล้ว สิ่งที่เราพบ

were that these were tools

ก็คือ สิ่งเหล่านี้เป็นเครื่องมือ

to help make experts better.

ที่ช่วยทำให้ผู้เชี่ยวชาญดีขึ้น

We got the lead safety engineer for Boeing to help us.

เราได้วิศวกรด้านความปลอดภัยชั้นนำจาก โบอิ้ง (Boeing) มาช่วยเรา

Could we design a checklist for surgery?

คุณช่วยออกแบบรายการตรวจสอบสำหรับศัลยแพทย์ให้ด้วย

Not for the lowest people on the totem pole,

ไม่ใช่สำหรับคนที่อยู่ในระดับตํ่าสุด

but for the folks

แต่สำหรับคนทั่วไป

who were all the way around the chain,

ซึ่งอยู่ตลอดทางรอบๆสายงาน

the entire team including the surgeons.

ทีมทั้งหมดรวมทั้งศัลยแพทย์

And what they taught us

และสิ่งที่พวกเขาสอนเรา

was that designing a checklist

ก็คือ การออกแบบรายการตรวจสอบ

to help people handle complexity

เพื่อช่วยให้คนจัดการกับเรื่องที่ซับซ้อน

actually involves more difficulty than I had understood.

จริงๆแล้วมันยากมากกว่าที่ผมเคยเข้าใจ

You have to think about things

คุณต้องคิดถึงสิ่งต่างๆ

like pause points.

เช่น จุดที่ต้องหยุดเช็ค (pause points)

You need to identify the moments in a process

คุณจำเป็นต้องระบุว่าเมื่อใดในกระบวนการ

when you can actually catch a problem before it's a danger

ที่คุณสามารถเห็นปัญหาได้ ก่อนที่มันจะเป็นอันตราย

and do something about it.

และจัดการบางอย่างกับปัญหานั้น

You have to identify

คุณต้องระบุได้

that this is a before-takeoff checklist.

ว่านี่เป็นข้อหนึ่งในรายการตรวจสอบ ก่อนปฏิบัติการ

And then you need to focus on the killer items.

แล้วคุณก็จำเป็นต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษ กับข้อที่ยากๆ

An aviation checklist,

รายการตรวจสอบของการบิน

like this one for a single-engine plane,

เช่นอันนี้ สำหรับเครื่องบินหนึ่งเครื่องยนต์

isn't a recipe for how to fly a plane,

ไม่ได้บอกว่าจะขับเครื่องบินอย่างไร

it's a reminder of the key things

แต่มันเป็นสิ่งเตือนความจำ ในเรื่องที่สำคัญ

that get forgotten or missed

ซึ่งได้ลืมหรือพลาดไป

if they're not checked.

ถ้าพวกเขาไม่ได้ตรวจดูเสียก่อน

So we did this.

ดังนั้นเราจึงทำสิ่งนี้ขึ้น

We created a 19-item two-minute checklist

เราได้สร้างรายการตรวจสอบ 19-ข้อ 2-นาที ขึ้นมา

for surgical teams.

สำหรับทีมผ่าตัด

We had the pause points

เรามีจุดที่หยุดเช็ค

immediately before anesthesia is given,

ทันทีหลังจากให้ยาสลบไปแล้ว

immediately before the knife hits the skin,

ทันทีก่อนที่มีดผ่าตัดจะเฉือนลงไปที่ผิวหนัง,

immediately before the patient leaves the room.

ทันทีก่อนคนไข้จะออกจากห้อง

And we had a mix of dumb stuff on there --

และเราก็มีสิ่งโง่ๆผสมอยู่ในนั้นด้วย--

making sure an antibiotic is given in the right time frame

เช่น ให้แน่ใจว่าได้ให้ยาปฏิชีวนะในกรอบเวลาที่ถูกต้อง

because that cuts the infection rate by half --

เพราะว่านั่นจะทำให้อัตราการติดเชื้อลดลงถึงครึ่งหนึ่ง--

and then interesting stuff,

แล้วสิ่งที่น่าสนใจ

because you can't make a recipe for something as complicated as surgery.

เพราะว่าคุณไม่สามารถบอกขั้นตอนวิธีทำ เรื่องที่ซับซ้อนเช่นการผ่าตัดได้

Instead, you can make a recipe

แทนที่จะทำอย่างนั้น คุณสามารถบอกขั้นตอน

for how to have a team that's prepared for the unexpected.

เพื่อให้ได้ทีมงานได้เตรียมพร้อม สำหรับสิ่งที่ไม่ได้คาดว่าจะเกิด

And we had items like making sure everyone in the room

เรามีรายการ เช่นให้แน่ใจว่าทุกคนในห้อง

had introduced themselves by name at the start of the day,

ได้บอกชื่อแนะนำตัวเองตอนเริ่มต้นงาน

because you get half a dozen people or more

เพราะคุณมีคนอยู่ถึงครึ่งโหลหรือมากกว่านั้น

who are sometimes coming together as a team

ซึ่งบางครั้งก็มาอยู่ร่วมกันเป็นทีม

for the very first time that day that you're coming in.

เป็นครั้งแรกในวันนั้น ซึ่งคุณก็เข้ามาอยู่ร่วมด้วย

We implemented this checklist

เราได้ใช้รายการตรวจสอบนี้

in eight hospitals around the world,

ในโรงพยาบาลแปดแห่งรอบโลก

deliberately in places from rural Tanzania

จัดอย่างรอบคอบไว้ในที่ต่างๆ ตั้งแต่ชนบทในแทนซาเนีย

to the University of Washington in Seattle.

จนถึงมหาวิทยาลัยวอชิงตันในซีแอตเติ้ล

We found that after they adopted it

เราได้พบว่าหลังจากพวกเขาได้นำไปใช้

the complication rates fell

อัตราความซับซ้อนได้ลดลง

35 percent.

ร้อยละ 35

It fell in every hospital it went into.

ลดลงในทุกๆโรงพยาบาลที่นำไปใช้

The death rates fell

อัตราการเสียชีวิตลดลง

47 percent.

ร้อยละ 47

This was bigger than a drug.

เรื่องนี้ยิ่งใหญ่กว่ายา

(Applause)

(เสียงปรบมือ)

And that brings us

และนั่นนำเรา

to skill number three,

ไปสู่ทักษะหมายเลขสาม

the ability to implement this,

ความสามารถในการนำไปใช้ให้เกิดผล

to get colleagues across the entire chain

เพื่อให้ผู้ร่วมงานตลอดทั้งสายงาย

to actually do these things.

ทำสิ่งเหล่านี้ได้จริง

And it's been slow to spread.

และมันได้ขยายไปได้ช้า

This is not yet our norm in surgery --

สิ่งนี้ยังไม่ได้เป็นบรรทัดฐานของเราในการผ่าตัด--

let alone making checklists

อย่าว่าแต่ให้รายการตรวจสอบ

to go onto childbirth and other areas.

เข้าไปสู่แผนกสูติกรรมและแผนกอื่นๆ

There's a deep resistance

มีการต่อต้านอย่างลึกๆ

because using these tools

เพราะว่าการใช้เครื่องมือหล่านี้

forces us to confront

บังคับให้เราต้องประจันหน้า

that we're not a system,

ว่าเราไม่ได้เป็นระบบ

forces us to behave with a different set of values.

บังคับให้เราต้องปฏิบัติงานด้วยค่านิยมแบบที่ต่างไปจากเดิม

Just using a checklist

แค่เพียงใช้รายการตรวจสอบ

requires you to embrace different values from the ones we've had,

ทำให้คุณต้องยอมรับค่านิยมที่แตกต่างไปจากที่คุณเคยมี

like humility,

เช่น การนอบน้อมถ่อมตน

discipline,

ระเบียบวินัย

teamwork.

การทำงานร่วมกันเป็นทีม

This is the opposite of what we were built on:

นี่ตรงกันข้ามกับสิ่งที่เราได้สร้างสมกันมาในอดีต

independence, self-sufficiency,

ได้แก่ ความเป็นตัวของตัวเอง การพึ่งพาตนเอง

autonomy.

ความเป็นอิสระ

I met an actual cowboy, by the way.

เอาละ ผมได้พบคนเลี้ยงวัวจริงๆ

I asked him, what was it like

และผมก็ถามเขาว่า มันเป็นอย่างไร

to actually herd a thousand cattle

ที่ต้องต้อนฝูงวัวเป็นพันๆตัว

across hundreds of miles?

ไปหลายร้อยไมล์

How did you do that?

คุณทำได้อย่างไร

And he said, "We have the cowboys stationed at distinct places all around."

และเขาก็บอกว่า "เรามีคนเลี้ยงวัวประจำอยู่ในที่ๆเห็นได้ง่ายตลอดทาง"

They communicate electronically constantly,

พวกเขาติดต่อกันทางอีเลคโทรนิคตลอดเวลา

and they have protocols and checklists

และพวกเขามีระเบียบวิธีการและรายการตรวจสอบ

for how they handle everything --

ในการที่จะจัดการกับทุกๆเรื่อง--

(Laughter)

(เสียงหัวเราะ)

-- from bad weather

ตั้งแต่ อากาศเลว

to emergencies or inoculations for the cattle.

จนถึง เรื่องฉุกเฉิน หรือ การฉีดวัคซีนให้วัว

Even the cowboys are pit crews now.

แม้แต่คนเลี้ยงวัวในปัจจุบัน ก็เป็นผู้มีส่วนร่วมรับผิดชอบงานไปแล้ว

And it seemed like time

ดูเหมือนมันจะถึงเวลาแล้ว

that we become that way ourselves.

ที่ตัวเราเองจะเป็นแบบนั้นด้วย

Making systems work

ทำให้ระบบทำงานได้

is the great task of my generation

เป็นงานที่ยิ่งใหญ่ของคนในยุคของเรา

of physicians and scientists.

ของแพทย์และนักวิทยาศาสตร์

But I would go further and say

แต่ผมอยากจะไปให้ไกลกว่านั้นและกล่าวว่า

that making systems work,

ทำให้ระบบมันทำงานได้

whether in health care, education,

ไม่ว่าจะเป็นในทางการแพทย์ การศึกษา

climate change,

ภูมิอากาศที่เปลี่ยนไป

making a pathway out of poverty,

สร้างทางออกจากความยากจน

is the great task of our generation as a whole.

เป็นงานที่ยิ่งใหญ่ของคนในยุคของเราโดยรวม

In every field, knowledge has exploded,

ในทุกสาขาวิชา ความรู้ได้ระเบิดเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

but it has brought complexity,

แต่มันนำมาซึ่งความซับซ้อน

it has brought specialization.

มันนำมาซึ่งความเชี่ยวชาญ

And we've come to a place where we have no choice

และเราก็มาถึงยังที่ๆหนึ่งที่เราไม่มีทางเลือก

but to recognize,

แต่ต้องยอมรับ

as individualistic as we want to be,

ตามแบบของตัวเราเอง อย่างที่เราต้องการ

complexity requires

ความยุ่งยากซับซ้อนต้องการ

group success.

ความสำเร็จของกลุ่ม

We all need to be pit crews now.

ตอนนี้เราทุกคนจำเป็นต้องเป็น ผู้มีส่วนร่วมรับผิดชอบงานกันแล้ว

Thank you.

ขอบคุณครับ

(Applause)

(เสียงปรบมือ)