Benjamin Barber: Why mayors should rule the world

Vertaald door: Ludovik Manivelle Nagekeken door: Valérie Boor

Democracy is in trouble, no question about that,

Het democratisch systeem maakt moeilijke tijden door. Dat is duidelijk.

and it comes in part from a deep dilemma

Een van de oorzaken daarvan is het grote dilemma

in which it is embedded.

waaruit dit democratisch systeem is ontstaan.

It's increasingly irrelevant to the kinds of decisions

Het systeem biedt steeds minder een antwoord op uitdagingen

we face that have to do with global pandemics,

zoals wereldomvattende pandemieën,

a cross-border problem;

een grensoverstijgend probleem,

with HIV, a transnational problem;

zoals HIV, een landoverstijgend probleem,

with markets and immigration,

zoals de economie en de migratie,

something that goes beyond national borders;

iets dat onze grenzen te boven gaat.

with terrorism, with war,

Problemen zoals terrorisme en oorlog,

all now cross-border problems.

allemaal grensoverschrijdende problemen.

In fact, we live in a 21st-century world

In feite leven we in de 21e eeuw in een wereld

of interdependence,

van wederzijdse afhankelijkheid

and brutal interdependent problems,

en barre gezamenlijke problemen,

and when we look for solutions in politics and in democracy,

en als we een oplossing voor onze problemen in de politiek of in de democratie zoeken

we are faced with political institutions

dan hebben we te maken met politieke instellingen

designed 400 years ago,

die 400 jaar geleden ontworpen zijn,

autonomous, sovereign nation-states

toen autonome, souvereine natie-staten

with jurisdictions and territories

met hun eigen rechtspraak en territorium

separate from one another,

goed van elkaar gescheiden waren,

each claiming to be able to solve the problem

en elke staat kon beweren in staat te zijn de problemen

of its own people.

van zijn eigen volk op te lossen.

Twenty-first-century, transnational world

De 21e-eeuwse transnationale wereld

of problems and challenges,

vol problemen en uitdagingen

17th-century world of political institutions.

versus de 17e-eeuwse wereld van de politieke instellingen.

In that dilemma lies the central problem of democracy.

In dit dilemma ligt het grote probleem van de democratie vandaag.

And like many others, I've been thinking about

En zoals vele anderen, heb ik nagedacht over

what can one do about this, this asymmetry

wat we kunnen doen aan deze asymmetrie

between 21st-century challenges

tussen de 21e-eeuwse uitdagingen

and archaic and increasingly dysfunctional

en de archaïsche en steeds disfunctionelere

political institutions like nation-states.

politieke instellingen zoals de natiestaten.

And my suggestion is

En mijn suggestie is

that we change the subject,

dat we het onderwerp veranderen,

that we stop talking about nations,

dat we stoppen met het praten over naties,

about bordered states,

over begrensde staten

and we start talking about cities.

en we beginnen met te praten over steden.

Because I think you will find, when we talk about cities,

Omdat ik denk dat je zult zien als we over steden spreken,

we are talking about the political institutions

dat we dan spreken over het politieke instituut

in which civilization and culture were born.

waarin onze beschaving en cultuur geboren werd.

We are talking about the cradle of democracy.

Dan spreken we over de wieg van de democratie.

We are talking about the venues in which

We spreken over de locaties,

those public spaces where we come together

de publieke ruimten waar we samenkomen

to create democracy, and at the same time

om democratie te maken,

protest those who would take our freedom, take place.

en ook te protesteren tegen hen die onze vrijheid zouden willen beknotten.

Think of some great names:

Denk aan een paar belangrijke plaatsen:

the Place de la Bastille,

de Place de la Bastille

Zuccotti Park,

het Zuccotti Park,

Tahrir Square,

het Tahrirplein,

Taksim Square in today's headlines in Istanbul,

het Taksimplein uit de krantenkoppen van vandaag over Istanboel

or, yes,

of ook

Tiananmen Square in Beijing.

het Tiananmenplein in Beijing.

(Applause)

(Applaus)

Those are the public spaces

Dit zijn publieke ruimten

where we announce ourselves as citizens,

waar we onszelf als burgers hebben gemanifesteerd,

as participants, as people with the right

als deelnemers, als mensen met het recht

to write our own narratives.

om ons eigen verhaal te schrijven.

Cities are not only the oldest of institutions,

Steden zijn niet alleen de oudste instellingen,

they're the most enduring.

maar ook de meest duurzame.

If you think about it,

Als je er even bij stil staat,

Constantinople, Istanbul, much older than Turkey.

Constantinopel en Istanboel zijn veel ouder dan Turkije,

Alexandria, much older than Egypt.

Alexandrië is veel ouder dan Egypte.

Rome, far older than Italy.

Rome, veel ouder dan Italië.

Cities endure the ages.

Steden hebben de eeuwen doorstaan.

They are the places where we are born,

Dit zijn de plaatsen waar we geboren zijn,

grow up, are educated, work, marry,

waar we opgroeien, leren, werken, trouwen,

pray, play, get old, and in time, die.

bidden, spelen, ouder worden en uiteindelijk, sterven.

They are home.

Steden voelen als thuis.

Very different than nation-states,

Heel anders dan natie-staten,

which are abstractions.

die abstracties zijn.

We pay taxes, we vote occasionally,

We betalen onze belastingen, we gaan zo nu en dan stemmen,

we watch the men and women we choose rule

we bekijken hoe de mannen en vrouwen die wij in de regering hebben gekozen

rule more or less without us.

het land min of meer zonder ons regeren.

Not so in those homes known as our towns

Dit is helemaal anders in die thuishaven die we kennen

and cities where we live.

als de plaats of de stad waar wij leven.

Moreover, today, more than half of the world's population

Daarbij komt dat, vandaag, meer dan de helft van de wereldbevolking

live in cities.

in steden leeft.

In the developed world, it's about 78 percent.

In de ontwikkelde wereld is dat om en nabij de 78 procent.

More than three out of four people

Meer dan drie op de vier mensen wereldwijd,

live in urban institutions, urban places,

leven in een stedelijke omgeving,

in cities today.

in de steden van vandaag.

So cities are where the action is.

Steden zijn de plekken waar het allemaal gebeurt.

Cities are us. Aristotle said in the ancient world,

Wij zijn onze steden. Aristoteles zei in de oudheid,

man is a political animal.

dat de mens een politiek beest is.

I say we are an urban animal.

Ik zeg dat wij een stedelijk beest zijn.

We are an urban species, at home in our cities.

Wij zijn een verstedelijkte soort, we voelen ons thuis in onze steden.

So to come back to the dilemma,

Om nu terug te keren naar ons dilemma,

if the dilemma is we have old-fashioned

als het dilemma is dat we leven in ouderwetse

political nation-states unable to govern the world,

politieke natiestaten die ongeschikt zijn om de wereld te regeren,

respond to the global challenges that we face

om de wereldomvattende problemen

like climate change,

zoals klimaatverandering aan te pakken,

then maybe it's time for mayors to rule the world,

is het misschien tijd dat burgemeesters de wereld gaan leiden,

for mayors and the citizens and the peoples they represent

dat burgemeesters en burgers en allen die zij vertegenwoordigen,

to engage in global governance.

zich bezighouden met wereldwijd bestuur.

When I say if mayors ruled the world,

"Als burgemeesters de wereld regeerden"...

when I first came up with that phrase,

toen ik deze zin voor het eerst formuleerde,

it occurred to me that actually, they already do.

bedacht ik dat ze dat eigenlijk al lang doen.

There are scores of international, inter-city,

Er zijn legio internationale, interstedelijke

cross-border institutions, networks of cities

grensoverschrijdende instellingen, netwerken van steden

in which cities are already, quite quietly,

waarin steden al, vrij onopvallend,

below the horizon, working together

buiten beeld, samenwerken

to deal with climate change, to deal with security,

om met klimaatverandering om te gaan, met veiligheid,

to deal with immigration,

met immigratie,

to deal with all of those tough,

met al die moeilijke,

interdependent problems that we face.

onderling afhankelijke problemen waar we voor staan.

They have strange names:

Ze hebben vreemde namen:

UCLG,

UCLG,

United Cities and Local Governments;

een wereldwijd netwerk van steden en lokale en regionale overheden,

ICLEI,

ICLEI,

the International Council for Local Environmental Issues.

de internationale raad voor lokale milieuzaken.

And the list goes on:

En de lijst gaat verder:

Citynet in Asia; City Protocol, a new organization

CITYNET in Azië; City Protocol, een nieuwe organisatie

out of Barcelona that is using the web

die vanuit Barcelona via het internet

to share best practices among countries.

best practices deelt tussen verschillende landen.

And then all the things we know a little better,

En de bekendere:

the U.S. Conference of Mayors,

de Amerikaanse Conference of Mayors,

the Mexican Conference of Mayors,

het Mexicaanse Burgemeestersoverleg,

the European Conference of Mayors.

het Europese Burgemeestersoverleg.

Mayors are where this is happening.

Burgemeesters zijn daar waar dit allemaal gebeurt.

And so the question is,

En dus is de vraag,

how can we create a world

hoe we een wereld kunnen creëren

in which mayors and the citizens they represent

waarin burgemeesters en de burgers die zij vertegenwoordigen

play a more prominent role?

een veel belangrijker rol spelen.

Well, to understand that,

Om dit te begrijpen,

we need to understand why cities are special,

moeten we begrijpen waarom steden zo bijzonder zijn,

why mayors are so different

waarom burgemeesters zo anders zijn

than prime ministers and presidents,

dan eerste ministers en presidenten.

because my premise is that a mayor and a prime minister

Mijn uitgangspunt is dat burgemeesters en premiers

are at the opposite ends of a political spectrum.

aan andere uiteinden van het politieke spectrum staan.

To be a prime minister or a president,

Om een premier of president te zijn

you have to have an ideology,

moet je een ideologie hebben.

you have to have a meta-narrative,

Je moet een meta-verhaal hebben,

you have to have a theory of how things work,

je moet een theorie hebben over hoe de dingen werken,

you have to belong to a party.

je moet deel uit maken van een partij.

Independents, on the whole,

Onafhankelijke kandidaten worden over het algemeen niet gekozen.

don't get elected to office.

Onafhankelijke kandidaten worden over het algemeen niet gekozen.

But mayors are just the opposite.

Maar bij burgemeesters is dat net het tegenovergestelde.

Mayors are pragmatists, they're problem-solvers.

Burgemeesters zijn pragmatici, ze zijn probleemoplossers.

Their job is to get things done, and if they don't,

Hun taak is om dingen gedaan te krijgen, en als zij daar niet in slagen

they're out of a job.

dan verliezen ze hun baan.

Mayor Nutter of Philadelphia said,

Burgemeester Nutter van Philadelphia zei:

we could never get away here in Philadelphia

"in Philadelphia moet je niet aankomen

with the stuff that goes on in Washington,

met de manier van werken uit Washington,

the paralysis, the non-action, the inaction.

de verlamming, patstellingen, de inactiviteit.

Why? Because potholes have to get filled,

Waarom? Omdat er gaten gevuld moeten worden,

because the trains have to run,

omdat de treinen moeten rijden,

because kids have to be able to get to school.

omdat de kinderen op school moeten komen.

And that's what we have to do,

Dat is wat wij moeten doen,

and to do that is about pragmatism

en de enige manier om dat te doen, is putten

in that deep, American sense,

uit dat diepe, pragmatische, Amerikaanse denken

reaching outcomes.

dat oplossingen mogelijk maakt.

Washington, Beijing, Paris, as world capitals,

Washington, Beijing en Parijs zijn als hoofdsteden van de wereld,

are anything but pragmatic,

absoluut niet pragmatisch bezig,

but real city mayors have to be pragmatists.

maar echte burgemeesters moeten pragmatisch zijn.

They have to get things done,

Zij moeten de dingen gedaan krijgen,

they have to put ideology and religion and ethnicity aside

ze moeten ideologieën en godsdiensten en etnische verschillen aan de kant schuiven

and draw their cities together.

om hun steden tot één geheel te smeden.

We saw this a couple of decades ago

We zagen dit enkele tientallen jaren geleden,

when Teddy Kollek, the great mayor of Jerusalem

toen Teddy Kollek, de geweldige burgemeester van Jeruzalem

in the '80s and the '90s,

in de jaren tachtig en negentig,

was besieged one day in his office

een keer in zijn kantoor werd belegerd

by religious leaders from all of the backgrounds,

door religieuze leiders van alle slag en soort,

Christian prelates, rabbis, imams.

christelijke prelaten, rabbijnen, imams.

They were arguing with one another

Die met elkaar ruzieden

about access to the holy sites.

over toegang tot de Heilige Plaatsen.

And the squabble went on and on,

en het bekvechten ging maar door,

and Kollek listened and listened,

en Kollek bleef maar luisteren,

and he finally said, "Gentlemen,

tot hij uiteindelijk zei: "Heren,

spare me your sermons,

bespaar me al jullie preken

and I will fix your sewers."

dan zal ik jullie riolering repareren."

(Laughter)

(Gelach)

That's what mayors do.

Dat is wat burgemeesters doen.

They fix sewers, they get the trains running.

Ze zorgen voor riolen, ze doen de treinen rijden.

There isn't a left or a right way of doing.

Er is geen sprake van een linkse of een rechtse manier om dit te doen.

Boris Johnson in London calls himself an anarcho-Tory.

Boris Johnson in London noemt zichzelf een anarchistische conservatief.

Strange term, but in some ways, he is.

Een vreemde benaming, maar op een bepaalde manier passend.

He's a libertarian. He's an anarchist.

Hij is libertair, hij is een anarchist.

He rides to work on a bike,

Hij rijdt met zijn fiets naar het werk,

but at the same time, he's in some ways a conservative.

maar, tegelijkertijd, is hij op bepaalde punten een conservatief.

Bloomberg in New York was a Democrat,

Bloomberg in New York was een Democraat,

daarna Republikein

then he was a Republican,

and finally he was an Independent, and said

en uiteindelijk was hij onafhankelijk en zei

the party label just gets in the way.

dat het partijkaartje gewoon in de weg zit.

Luzhkov, 20 years mayor in Moscow,

Luzhkov, 20 jaar burgemeester in Moskou,

though he helped found a party, United Party with Putin,

ook al stond hij met Poetin aan de wieg van de Verenigde Partij,

in fact refused to be defined by the party

weigerde om door de partij bepaald te worden

and finally, in fact, lost his job not under Brezhnev,

en verloor uiteindelijk zijn baan, niet onder Brezjnev,

not under Gorbachev, but under Putin,

niet onder Gorbatsjov, maar onder Poetin

who wanted a more faithful party follower.

die op zoek was naar iemand die trouw de lijn van de partij zou volgen.

So mayors are pragmatists and problem-solvers.

Burgemeesters zijn dus pragmatici en probleemoplossers.

They get things done.

Zij krijgen dingen voor elkaar.

But the second thing about mayors

Maar het tweede dat burgemeesters met elkaar gemeen hebben

is they are also what I like to call homeboys,

is dat zij ook, wat ik zou noemen, thuisspelers zijn,

or to include the women mayors, homies.

of om de vrouwelijke burgemeesters ook te betrekken, thuisspeelsters.

They're from the neighborhood.

Ze zijn van ter plaatse.

They're part of the neighborhood. They're known.

Ze maken deel uit van de buurt. Men kent hen!

Ed Koch used to wander around New York City

Ed Koch wandelde regelmatig rond in New York City

saying, "How am I doing?"

en vroeg de mensen: "Hoe vind je dat ik het doe?"

Imagine David Cameron

Stel je voor dat David Cameron

wandering around the United Kingdom

in het Verenigd Koninkrijk zou rondwandelen

asking, "How am I doing?" He wouldn't like the answer.

om te vragen: "hoe vind je dat ik het doe?" Hij zou niet blij zijn met het antwoord.

Or Putin. Or any national leader.

Of Poetin, of om het even welke nationale leider.

He could ask that because he knew New Yorkers

Hij mocht dit vragen omdat hij de New Yorkers kende, en zij hem.

and they knew him.

Mayors are usually from the places they govern.

Burgemeesters komen meestal uit de plaatsen die ze besturen.

It's pretty hard to be a carpetbagger and be a mayor.

Het is moeilijk om als buitenstaander burgemeester te zijn.

You can run for the Senate out of a different state,

Je kunt kandidaat zijn voor de Senaat in een andere staat,

but it's hard to do that as a mayor.

maar het is moeilijk om dat als burgemeester te doen.

And as a result, mayors and city councillors

En dat is ook de reden waarom burgemeesters, gemeenteraadsleden

and local authorities

en lokale overheden

have a much higher trust level,

veel betrouwbaarder worden ingeschat door de mensen,

and this is the third feature about mayors,

en dit is een derde eigenschap van burgemeesters,

than national governing officials.

in vergelijking met nationale overheden.

In the United States, we know the pathetic figures:

In de Verenigde Staten, kennen we de vreselijke cijfers:

18 percent of Americans approve of Congress

slechts 18 procent van de Amerikanen vinden dat het Congress

and what they do.

goed werk levert.

And even with a relatively popular president like Obama,

En zelfs een relatief populaire president zoals Obama,

the figures for the Presidency run about 40, 45,

krijgt niet meer dan 40, 45,

sometimes 50 percent at best.

hoogstens 50 procent van de bevolking achter zich.

The Supreme Court has fallen way down from what it used to be.

Het Hooggerechtshof is er heel erg op achteruit gegaan.

But when you ask, "Do you trust your city councillor,

Maar als je vraagt: "Vertrouw jij je gemeenteraadslid,

do you trust your mayor?"

vertrouw jij je burgemeester?"

the rates shoot up to 70, 75, even 80 percent,

dan schieten de cijfers meteen naar 70, 75 tot zelfs 80 procent,

because they're from the neighborhood,

gewoon omdat het mensen uit de buurt zijn,

because the people they work with are their neighbors,

omdat ze werken met mensen die hun buren zijn,

because, like Mayor Booker in Newark,

omdat, zoals burgemeester Booker in Newark,

a mayor is likely to get out of his car on the way to work

een burgemeester waarschijnlijk uit zijn auto stapt

and go in and pull people out of a burning building --

als hij onderweg mensen uit een brandend huis kan redden -

that happened to Mayor Booker --

wat burgemeester Booker gebeurde --

or intervene in a mugging in the street as he goes to work

of ingrijpt bij een straatroof terwijl hij naar zijn werk rijdt,

because he sees it.

omdat hij dat ziet.

No head of state would be permitted

Geen staatshoofd zou toegestaan worden

by their security details to do it,

dit te doen door hun veiligheidsdienst

nor be in a position to do it.

of in de positie zijn om dit te doen.

That's the difference, and the difference

Dat is het verschil,

has to do with the character of cities themselves,

en dat heeft alles te maken met het karakter van de steden zelf,

because cities are profoundly multicultural,

omdat steden in zeer wezenlijke zin multicultureel zijn,

open, participatory, democratic,

open, betrokken, democratisch,

able to work with one another.

in staat zijn om met elkaar samen te werken.

When states face each other,

Als staten oog in oog komen te staan,

China and the U.S., they face each other like this.

zoals China en de Verenigde Staten, dan doen ze dat zo.

When cities interact, they interact like this.

Als steden elkaar bespelen, dan doen ze dat zo.

China and the U.S., despite the recent

China en de Verenigde Staten zitten, ondanks de recente

meta-meeting in California,

meta-ontmoeting in Californië,

are locked in all kinds of anger, resentment, and rivalry

vast in allerlei boosheid, verwijten

en rivaliteit om nummer één te zijn.

for number one.

We heard more about who will be number one.

We hebben vooral gehoord wie de overwinning zou behalen.

Cities don't worry about number one.

Steden zijn niet bezig met de eerste te zijn.

They have to work together, and they do work together.

Ze moeten samenwerken, en doen dat ook.

They work together in climate change, for example.

Ze werken bijvoorbeeld samen tegen klimaatverandering.

Organizations like the C40, like ICLEI, which I mentioned,

Organisaties zoals de C40, de ICLEI, die ik al genoemd heb,

have been working together

werken al samen sinds jaren vóór het verdrag van Kopenhagen.

many, many years before Copenhagen.

In Copenhagen, four or five years ago,

In Kopenhagen zijn vier, vijf jaar geleden,

184 nations came together to explain to one another

184 naties samengekomen om aan elkaar uit te leggen

why their sovereignty didn't permit them

waarom hun soevereiniteit hen niet toeliet

to deal with the grave, grave crisis of climate change,

om de bijzonder zware crisis van de klimaatverandering te lijf te gaan.

but the mayor of Copenhagen had invited

De burgemeester van Kopenhagen had echter ook

200 mayors to attend.

200 burgemeesters uitgenodigd.

They came, they stayed, and they found ways

Zij kwamen, zij bleven en zij vonden manieren

and are still finding ways to work together,

en vinden nog altijd manieren om samen te werken,

city-to-city, and through inter-city organizations.

steden met steden en door interstedelijke organisaties.

Eighty percent of carbon emissions come from cities,

Tachtig procent van de koolstofuitstoot komt voort uit steden,

which means cities are in a position

waardoor steden ook in staat zijn

to solve the carbon problem, or most of it,

om het koolstofprobleem, grotendeels althans, op te lossen.

whether or not the states of which they are a part

Zelfs als de staten waartoe ze behoren

make agreements with one another.

geen overeenkomsten met elkaar sluiten.

And they are doing it.

En dat is wat ze doen.

Los Angeles cleaned up its port,

Los Angeles heeft zijn haven opgeruimd,

which was 40 percent of carbon emissions,

die verantwoordelijk was voor 40% van de CO² uitstoot,

and as a result got rid of about 20 percent of carbon.

en kon daardoor ongeveer 20 procent van de koolstofuitstoot verminderen.

New York has a program to upgrade its old buildings,

New York heeft een programma om haar oude gebouwen op te knappen.

make them better insulated in the winter,

Ze worden beter geïsoleerd voor de winter

to not leak energy in the summer,

en lekken geen energie meer in de zomer,

not leak air conditioning. That's having an impact.

airconditionings lekken niet meer. Dat heeft allemaal impact.

Bogota, where Mayor Mockus,

Bogota, waar burgemeester Mockus

when he was mayor, he introduced a transportation system

toen hij burgemeester was, een transportsysteem instelde

dat energie spaarde, dat bussen boven de grond

that saved energy, that allowed surface buses

liet rijden zoals de ondergrondse.

to run in effect like subways,

Expresbussen met eigen baanvakken.

express buses with corridors.

It helped unemployment, because people could get across town,

Het hielp tegen de werkloosheid, omdat mensen zich beter konden verplaatsen

and it had a profound impact on climate as well as

en had grote impact op het klimaat en vele andere zaken.

many other things there.

Singapore, as it developed its high-rises

Singapore, terwijl het verder werkte aan zijn hoogbouw

and its remarkable public housing,

en zijn bijzondere openbare gebouwen

also developed an island of parks,

zorgde ook voor een eiland vol parken.

and if you go there, you'll see how much of it

Als je daar komt, dan zie je hoe groot

is green land and park land.

het aandeel groen en park is.

Cities are doing this, but not just one by one.

Steden doen dit, maar niet op eigen houtje.

They are doing it together.

Ze werken samen.

They are sharing what they do,

Ze wisselen uit wat ze doen.

and they are making a difference by shared best practices.

En ze maken het verschil door elkaars beste voorbeelden te delen.

Bike shares, many of you have heard of it,

Het delen van fietsen, welbekend,

started 20 or 30 years ago in Latin America.

begon 20 of 30 jaar geleden in Latijns Amerika.

Now it's in hundreds of cities around the world.

Nu bestaat het systeem in steden over de hele wereld.

Pedestrian zones, congestion fees,

Voetgangerszones, filebelastingen,

emission limits in cities like California cities have,

uitstootlimieten in steden zoals in Californië --

there's lots and lots that cities can do

Er is heel veel wat steden kunnen doen

even when opaque, stubborn nations refuse to act.

zelf als ondoorzichtige, koppige naties weigeren om iets te doen.

So what's the bottom line here?

Dus wat moeten we onthouden?

The bottom line is, we still live politically

Wat we onthouden is dat we nog altijd - op politiek vlak -

in a world of borders, a world of boundaries,

leven in een wereld vol grenzen, een wereld vol beperkingen,

a world of walls,

een wereld vol muren,

a world where states refuse to act together.

een wereld waarin staten weigeren om samen te werken.

Yet we know that the reality we experience

Maar we weten ook dat de dagelijkse realiteit die we beleven

day to day is a world without borders,

een wereld is waarin geen grenzen bestaan,

a world of diseases without borders

een wereld waarin ziektes geen grenzen kennen

and doctors without borders,

en waarin ook dokters geen grenzen hebben,

maladies sans frontières, Médecins Sans Frontières,

ziekten zonder grenzen en Artsen zonder Grenzen,

of economics and technology without borders,

en economie en technologie zonder grenzen

of education without borders,

en onderwijs zonder grenzen,

of terrorism and war without borders.

en terrorisme en oorlog zonder grenzen.

That is the real world, and unless we find a way

Dat is de echte wereld, en tenzij we een manier vinden

to globalize democracy or democratize globalization,

om democratie de globaliseren of om globalisatie te democratiseren

we will increasingly not only risk

zullen we niet alleen meer en meer het risico lopen

the failure to address all of these transnational problems,

dat we falen aandacht te geven aan deze grensoverschrijdende problemen,

but we will risk losing democracy itself,

maar we riskeren zelfs de democratie zelf te verliezen,

locked up in the old nation-state box,

zo lang we opgesloten blijven in onze oude nationale doos,

unable to address global problems democratically.

incapabel om wereldwijde problemen democratisch aan te pakken.

So where does that leave us?

Waar zijn we dus aan toe?

I'll tell you. The road to global democracy

Dat zal ik jullie vertellen. De weg naar de globale democratie

doesn't run through states.

loopt niet langs de oude staten.

It runs through cities.

Het loopt langs de steden.

Democracy was born in the ancient polis.

Democratie werd geboren in de polissen uit de oudheid.

I believe it can be reborn in the global cosmopolis.

Ik geloof dat ze herboren kan worden in de wereldwijde kosmopolissen.

In that journey from polis to cosmopolis,

In deze reis van polis naar kosmopolis

we can rediscover the power

kunnen we de kracht terugvinden

of democracy on a global level.

van wat democratie kan betekenen op wereldvlak.

We can create not a League of Nations, which failed,

We hoeven geen Liga van Naties meer op te richten, die hebben gefaald.

but a League of Cities,

We richten een liga van de steden op

not a United or a dis-United Nations,

niet de Verenigde of de Onverenigde Staten

but United Cities of the World.

maar de Verenigde Steden van de Wereld.

We can create a global parliament of mayors.

We kunnen een wereldwijd parlement van burgemeesters oprichten.

That's an idea. It's in my conception of the coming world,

Dat idee is deel van mijn opvatting van de wereld van morgen,

but it's also on the table in City Halls

maar het staat ook op het menu van stadsbesturen

in Seoul, Korea, in Amsterdam,

in Seoul, Korea, in Amsterdam,

in Hamburg, and in New York.

in Hamburg en in New York.

Mayors are considering that idea of how you can actually

Burgemeesters zijn bezig met dit idee hoe je echt

constitute a global parliament of mayors,

een wereldwijd parlement van burgemeesters kunt oprichten.

and I love that idea, because a parliament of mayors

Ik hou van dat idee, omdat een burgemeestersparlement

is a parliament of citizens

een burgerparlement is.

and a parliament of citizens is a parliament of us,

en een parlement van burgers is een parlement van ons,

of you and of me.

een parlement van jou en van mij.

If ever there were citizens without borders,

Als er burgers zonder grenzen bestaan,

I think it's the citizens of TED

dan zijn dat voor mij de burgers van TED

who show the promise to be those citizens without borders.

die laten zien dat zij de burgers zonder grenzen kunnen zijn.

I am ready to reach out and embrace

Ik ben alvast klaar om me in te zetten

en de nieuwe wereldwijde democratie te omarmen,

a new global democracy,

to take back our democracy.

om ons de democratie weer eigen te maken.

And the only question is,

De enige vraag die rest is:

are you?

zijn jullie er klaar voor?

Thank you so much, my fellow citizens.

Hartelijk bedankt, mijn geliefde medeburgers.

(Applause)

(Applaus)

Thank you. (Applause)

Bedankt. (Applaus)