Benjamin Barber: Why mayors should rule the world

Μετάφραση: Niki Boehm Επιμέλεια: Lucas Kaimaras

Democracy is in trouble, no question about that,

Η Δημοκρατία βρίσκεται αναμφίβολα σε κίνδυνο,

and it comes in part from a deep dilemma

κι αυτό προκύπτει εν μέρει από ένα βαθύ δίλημμα

in which it is embedded.

μέσα στο οποίο εδράζει.

It's increasingly irrelevant to the kinds of decisions

Είναι ολοένα και πιο απομακρυσμένη από τα είδη των αποφάσεων

we face that have to do with global pandemics,

που αντιμετωπίζουμε, κι έχουν να κάνουν με παγκόσμιες πανδημίες,

ένα διασυνοριακό πρόβλημα,

a cross-border problem;

with HIV, a transnational problem;

με τον ιό HIV (AIDS), ένα διακρατικό πρόβλημα,

with markets and immigration,

με τις αγορές και τη μετανάστευση,

something that goes beyond national borders;

κάτι που υπερβαίνει τα εθνικά σύνορα.

with terrorism, with war,

Με την τρομοκρατία, με τον πόλεμο,

all now cross-border problems.

όλα αυτά είναι πλέον διασυνοριακά προβλήματα.

In fact, we live in a 21st-century world

Μάλιστα, ζούμε στον κόσμο του 21ου αιώνα

of interdependence,

της αλληλεξάρτησης

and brutal interdependent problems,

και των άγριων αλληλένδετων προβλημάτων

and when we look for solutions in politics and in democracy,

κι όταν αναζητούμε λύσεις στην πολιτική και στη δημοκρατία,

we are faced with political institutions

ερχόμαστε αντιμέτωποι με πολιτικούς θεσμούς

designed 400 years ago,

που σχεδιάστηκαν πριν από 400 χρόνια.

autonomous, sovereign nation-states

Αυτόνομα, κυρίαρχα έθνη-κράτη

with jurisdictions and territories

με δικαιοδοσίες και επικράτειες

separate from one another,

διαχωρισμένες,

each claiming to be able to solve the problem

και καθένα να ισχυρίζεται ότι είναι σε θέση

of its own people.

να λύσει το πρόβλημα του λαού του.

Twenty-first-century, transnational world

Ένας κόσμος διακρατικών προβλημάτων

of problems and challenges,

και προκλήσεων του 21ου αιώνα,

17th-century world of political institutions.

αλλά πολιτικών θεσμών του 17ου αιώνα.

In that dilemma lies the central problem of democracy.

Σ' αυτό το δίλημμα εδράζει το κεντρικό πρόβλημα της δημοκρατίας.

And like many others, I've been thinking about

Κι όπως πολλοί άλλοι, σκεφτόμουν

what can one do about this, this asymmetry

τι μπορεί να κάνει κανείς γι' αυτό, γι' αυτήν την ασυμμετρία

between 21st-century challenges

ανάμεσα στις προκλήσεις του 21ου αιώνα

and archaic and increasingly dysfunctional

και των απαρχαιωμένων όλο και πιο δυσλειτουργικών

political institutions like nation-states.

πολιτικών θεσμών όπως τα έθνη-κράτη.

And my suggestion is

Η πρόταση μου είναι

that we change the subject,

να αλλάξουμε το θέμα,

that we stop talking about nations,

να σταματήσουμε να μιλάμε για έθνη,

about bordered states,

για κράτη με σύνορα,

and we start talking about cities.

και να αρχίσουμε να μιλάμε για πόλεις.

Because I think you will find, when we talk about cities,

Γιατί πιστεύω ότι θα δείτε πως όταν μιλάμε για πόλεις,

we are talking about the political institutions

συζητάμε για τους πολιτικούς θεσμούς

in which civilization and culture were born.

στους οποίους γεννήθηκαν ο πολιτισμός και η κουλτούρα.

We are talking about the cradle of democracy.

Μιλάμε για το λίκνο της δημοκρατίας.

We are talking about the venues in which

Μιλάμε για τα μέρη στα οποία

those public spaces where we come together

υπάρχουν αυτοί οι δημόσιοι χώροι όπου συγκεντρωνόμαστε

to create democracy, and at the same time

για να δημιουργήσουμε δημοκρατία, και ταυτόχρονα να διαμαρτυρηθούμε

protest those who would take our freedom, take place.

για οτιδήποτε επιβουλεύεται την ελευθερία μας.

Think of some great names:

Σκεφτείτε μερικά μεγάλα ονόματα:

the Place de la Bastille,

την Πλατεία της Βαστίλης,

Zuccotti Park,

το Πάρκο Ζουκότι,

Tahrir Square,

την Πλατεία Ταχρίρ,

Taksim Square in today's headlines in Istanbul,

την Πλατεία Ταξίμ στα σημερινά νέα, στην Κωνσταντινούπολη,

or, yes,

ή προφανώς

Tiananmen Square in Beijing.

την Πλατεία Τιενανμέν στο Πεκίνο.

(Applause)

(Χειροκρότημα)

Those are the public spaces

Αυτοί είναι οι δημόσιοι χώροι

where we announce ourselves as citizens,

όπου παρουσιαζόμαστε ως πολίτες,

as participants, as people with the right

ως συμμετέχοντες, ως άνθρωποι με το δικαίωμα

to write our own narratives.

να γράφουμε τις δικές μας ιστορίες.

Cities are not only the oldest of institutions,

Οι πόλεις δεν είναι μόνο οι αρχαιότεροι των θεσμών,

they're the most enduring.

αλλά και οι ανθεκτικότεροι.

If you think about it,

Εάν το σκεφτείτε,

Constantinople, Istanbul, much older than Turkey.

η Κωνσταντινούπολη ή Ιστανμπούλ, είναι πολύ παλιότερη από την Τουρκία.

Alexandria, much older than Egypt.

Η Αλεξάνδρεια είναι πολύ πιο παλιά από την Αίγυπτο.

Rome, far older than Italy.

Η Ρώμη είναι κατά πολύ παλαιότερη της Ιταλίας.

Cities endure the ages.

Οι πόλεις αντέχουν ανά τους αιώνες.

They are the places where we are born,

Είναι τα μέρη όπου γεννιόμαστε,

grow up, are educated, work, marry,

μεγαλώνουμε, μορφωνόμαστε, εργαζόμαστε, παντρευόμαστε,

pray, play, get old, and in time, die.

προσευχόμαστε, παίζουμε, γερνάμε, και εν καιρώ πεθαίνουμε.

They are home.

Είναι το σπίτι μας.

Very different than nation-states,

Πολύ διαφορετικά από τα έθνη-κράτη,

which are abstractions.

που είναι αφηρημένες έννοιες.

We pay taxes, we vote occasionally,

Πληρώνουμε φόρους, ενίοτε ψηφίζουμε,

we watch the men and women we choose rule

βλέπουμε τους άνδρες και τις γυναίκες που επιλέγουμε να διοικήσουν,

rule more or less without us.

να διοικούν λίγο-πολύ χωρίς εμάς.

Not so in those homes known as our towns

Δεν ισχύει το ίδιο για τα μέρη που αναγνωρίζουμε

and cities where we live.

ως κωμοπόλεις και πόλεις όπου ζούμε.

Moreover, today, more than half of the world's population

Επιπλέον σήμερα, πάνω από το μισό του πληθυσμού της γης

live in cities.

ζει σε πόλεις.

In the developed world, it's about 78 percent.

Στον ανεπτυγμένο κόσμο, είναι περίπου το 78%.

More than three out of four people

Περισσότεροι από τρεις στους τέσσερις ανθρώπους

live in urban institutions, urban places,

μένουν σε αστικά κέντρα, σε αστικά μέρη,

in cities today.

σε πόλεις σήμερα.

So cities are where the action is.

Άρα η δράση βρίσκεται στις πόλεις.

Cities are us. Aristotle said in the ancient world,

Οι πόλεις είμαστε εμείς. Ο Αριστοτέλης έλεγε στην αρχαιότητα,

man is a political animal.

ότι ο άνθρωπος είναι «πολιτικόν ζώον».

I say we are an urban animal.

Εγώ λέω ότι είμαστε ένα αστικό ζώο.

We are an urban species, at home in our cities.

Είμαστε ένα αστικό είδος, με φυσικό μας χώρο τις πόλεις.

So to come back to the dilemma,

Επομένως, για να γυρίσουμε στο δίλημμα,

if the dilemma is we have old-fashioned

εάν αυτό είναι ότι έχουμε απαρχαιωμένα

political nation-states unable to govern the world,

πολιτικά έθνη-κράτη, ανίκανα να κυβερνήσουν τον κόσμο,

respond to the global challenges that we face

να αντιμετωπίσουν τις παγκόσμιες προκλήσεις,

like climate change,

όπως η κλιματική αλλαγή,

then maybe it's time for mayors to rule the world,

τότε μάλλον ήρθε η ώρα να κυβερνήσουν τον κόσμο οι δήμαρχοι

for mayors and the citizens and the peoples they represent

και οι πολίτες και οι άνθρωποι, τους οποίους εκπροσωπούν,

to engage in global governance.

να εμπλακούν στην παγκόσμια διακυβέρνηση.

When I say if mayors ruled the world,

Όταν λέω «εάν οι δήμαρχοι κυβερνούσαν τον κόσμο»,

when I first came up with that phrase,

όταν αρχικά μου ήρθε αυτή η φράση,

it occurred to me that actually, they already do.

συνειδητοποίησα ότι στην πραγματικότητα ήδη το κάνουν.

There are scores of international, inter-city,

Υπάρχουν άπειροι διεθνείς, διαστικοί,

cross-border institutions, networks of cities

διασυνοριακοί θεσμοί, δίκτυα πόλεων

in which cities are already, quite quietly,

στα οποία ήδη οι πόλεις, με αρκετά ήπιους τόνους,

below the horizon, working together

κάτω απ' τον ορίζοντα, δουλεύουν μαζί

to deal with climate change, to deal with security,

για να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή, την ασφάλεια,

to deal with immigration,

την μετανάστευση,

to deal with all of those tough,

να αντιμετωπίσουν όλα τα δύσκολα,

interdependent problems that we face.

αλληλοεξαρτώμενα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

They have strange names:

Έχουν παράξενα ονόματα:

UCLG,

UCLG,

United Cities and Local Governments;

Ενωμένες Πόλεις και Τοπικές Κυβερνήσεις,

ICLEI,

ICLEI

the International Council for Local Environmental Issues.

Διεθνές Συμβούλιο για Τοπικά Περιβαλλοντικά Θέματα.

And the list goes on:

Κι η λίστα συνεχίζεται:

Citynet in Asia; City Protocol, a new organization

Δίκτυο Πόλεων στην Ασία. Πρωτόκολλο Πόλης, ένας νέος οργανισμός

out of Barcelona that is using the web

από την Βαρκελώνη, που χρησιμοποιεί το διαδίκτυο

to share best practices among countries.

για να μοιράζονται οι χώρες τις καλύτερες πρακτικές.

And then all the things we know a little better,

Και όσα γνωρίζουμε καλύτερα,

the U.S. Conference of Mayors,

Συνέδριο Δημάρχων των ΗΠΑ,

the Mexican Conference of Mayors,

το Μεξικανικό Συνέδριο Δημάρχων,

the European Conference of Mayors.

το Ευρωπαϊκό Συνέδριο Δημάρχων.

Mayors are where this is happening.

Οι δήμαρχοι βρίσκονται εκεί όπου συμβαίνουν αυτά.

And so the question is,

Άρα το ερώτημα είναι,

how can we create a world

πώς μπορούμε να φτιάξουμε έναν κόσμο

in which mayors and the citizens they represent

όπου οι δήμαρχοι και οι πολίτες που αντιπροσωπεύουν

play a more prominent role?

θα παίζουν έναν πιο εξέχοντα ρόλο;

Well, to understand that,

Λοιπόν, για να το κατανοήσουμε αυτό,

we need to understand why cities are special,

πρέπει να καταλάβουμε το γιατί οι πόλεις είναι ιδιαίτερες,

why mayors are so different

γιατί οι δήμαρχοι είναι τόσο διαφορετικοί

than prime ministers and presidents,

από πρωθυπουργούς και προέδρους,

because my premise is that a mayor and a prime minister

επειδή το σκεπτικό μου είναι ότι δήμαρχοι και πρωθυπουργοί

are at the opposite ends of a political spectrum.

βρίσκονται σε αντίθετα άκρα του πολιτικού φάσματος.

To be a prime minister or a president,

Για να είσαι πρωθυπουργός ή πρόεδρος,

you have to have an ideology,

πρέπει να έχεις μια ιδεολογία,

you have to have a meta-narrative,

πρέπει να έχεις μία μετα-αφήγηση,

you have to have a theory of how things work,

μια θεωρία για το πώς λειτουργούν τα πράγματα,

you have to belong to a party.

πρέπει να ανήκεις σε ένα κόμμα.

Independents, on the whole,

Οι ανεξάρτητοι, γενικότερα,

don't get elected to office.

δεν εκλέγονται σε αξίωμα.

But mayors are just the opposite.

Όμως οι δήμαρχοι είναι το ακριβώς αντίθετο.

Mayors are pragmatists, they're problem-solvers.

Οι δήμαρχοι είναι πραγματιστές, λύνουν προβλήματα.

Their job is to get things done, and if they don't,

Δουλειά τους είναι να έχουν αποτέλεσμα,

they're out of a job.

κι αν δεν το κάνουν, χάνουν τη δουλειά τους.

Mayor Nutter of Philadelphia said,

Ο δήμαρχος Νάτερ της Φιλαδέλφεια είπε,

we could never get away here in Philadelphia

δε θα τη γλυτώναμε ποτέ εδώ στη Φιλαδέλφεια

with the stuff that goes on in Washington,

με όσα γίνονται στην Ουάσιγκτον,

the paralysis, the non-action, the inaction.

την παράλυση, την μη-δράση, την αδράνεια.

Why? Because potholes have to get filled,

Γιατί; Διότι οι λακούβες πρέπει να κλείνουν,

because the trains have to run,

επειδή τα τρένα πρέπει να κυκλοφορούν,

because kids have to be able to get to school.

επειδή τα παιδιά πρέπει να μπορούν να πάνε στο σχολείο.

And that's what we have to do,

Αυτό οφείλουμε να κάνουμε,

and to do that is about pragmatism

και το να το κάνουμε αφορά τον πραγματισμό

in that deep, American sense,

με αυτή την βαθιά Αμερικανική έννοια,

reaching outcomes.

να έχουμε δηλαδή αποτελέσματα.

Washington, Beijing, Paris, as world capitals,

Η Ουάσιγκτον, το Πεκίνο, το Παρίσι, ως πρωτεύουσες του κόσμου,

are anything but pragmatic,

είναι κάθε άλλο παρά πραγματιστικές,

but real city mayors have to be pragmatists.

όμως οι δήμαρχοι των πραγματικών πόλεων πρέπει να είναι πραγματιστές.

They have to get things done,

Πρέπει να διεκπεραιώνουν,

they have to put ideology and religion and ethnicity aside

πρέπει να παραμερίζουν ιδεολογία, θρησκεία και εθνικότητα

and draw their cities together.

και να συσπειρώνουν τις πόλεις τους.

We saw this a couple of decades ago

Το είδαμε αυτό πριν από μερικές δεκαετίες

when Teddy Kollek, the great mayor of Jerusalem

όταν ο Τέντι Κόλεκ, ο εξαιρετικός δήμαρχος της Ιερουσαλήμ

in the '80s and the '90s,

κατά τις δεκαετίες του '80 και του '90

was besieged one day in his office

είχε πολιορκηθεί μια μέρα στο γραφείο του

by religious leaders from all of the backgrounds,

από θρησκευτικούς αρχηγούς όλων των θρησκειών,

Christian prelates, rabbis, imams.

Χριστιανούς αρχιερείς, ραβίνους και ιμάμηδες.

They were arguing with one another

Διαφωνούσαν μεταξύ τους

about access to the holy sites.

για την πρόσβαση στους Άγιους Τόπους.

And the squabble went on and on,

Κι ο καυγάς συνεχιζόταν

and Kollek listened and listened,

κι ο Κόλεκ άκουγε με τις ώρες,

and he finally said, "Gentlemen,

και τελικά είπε:

«Κύριοι, απαλλάξτε με από τα κηρύγματά σας

spare me your sermons,

and I will fix your sewers."

και θα φτιάξω τις αποχετεύσεις σας».

(Laughter)

(Γέλια)

That's what mayors do.

Αυτό κάνουν οι δήμαρχοι.

They fix sewers, they get the trains running.

Φτιάχνουν αποχετεύσεις, φροντίζουν για τον σιδηρόδρομο.

There isn't a left or a right way of doing.

Δεν υπάρχει αριστερός ή δεξιός τρόπος γι' αυτό.

Boris Johnson in London calls himself an anarcho-Tory.

Ο Μπόρις Τζόνσον στο Λονδίνο αυτοαποκαλείται αναρχο-συντηρητικός.

Παράξενος όρος, αλλά κατά μια έννοια, ισχύει.

Strange term, but in some ways, he is.

He's a libertarian. He's an anarchist.

Είναι φιλελεύθερος. Είναι αναρχικός.

He rides to work on a bike,

Πηγαίνει στην δουλειά με ποδήλατο,

but at the same time, he's in some ways a conservative.

αλλά παράλληλα, σε άλλα θέματα είναι συντηρητικός.

Bloomberg in New York was a Democrat,

Ο Μπλούμπεργκ στη Νέα Υόρκη ήταν Δημοκρατικός,

then he was a Republican,

and finally he was an Independent, and said

Ρεπουμπλικάνος,

και στο τέλος έγινε Ανεξάρτητος

the party label just gets in the way.

και έλεγε ότι ο κομματικός τίτλος είναι εμπόδιο.

Luzhkov, 20 years mayor in Moscow,

Ο Λούζκοβ, 20 χρόνια δήμαρχος στη Μόσχα,

though he helped found a party, United Party with Putin,

παρόλο που ήταν συνιδρυτής του Ενωμένου Κόμματος με τον Πούτιν,

in fact refused to be defined by the party

στην πραγματικότητα αρνήθηκε να καθορίζεται από το κόμμα

and finally, in fact, lost his job not under Brezhnev,

και τελικά πράγματι έχασε τη δουλειά του, όχι επί Μπρέζνιεφ,

not under Gorbachev, but under Putin,

ούτε επί Γκορμπατσόφ, αλλά επί Πούτιν,

who wanted a more faithful party follower.

ο οποίος ήθελε έναν πιο πιστό κομματικό τσιράκι.

So mayors are pragmatists and problem-solvers.

Άρα, οι δήμαρχοι είναι πραγματιστές και λύτες προβλημάτων.

They get things done.

Φέρνουν πράγματα εις πέρας.

But the second thing about mayors

Οι Δήμαρχοι είναι επίσης

is they are also what I like to call homeboys,

αυτό που μ' αρέσει ν' αποκαλώ «αγόρια του λαού»,

or to include the women mayors, homies.

ή για να συμπεριλάβω και τις γυναίκες, «παιδιά του λαού».

They're from the neighborhood.

Είναι από τη γειτονιά μας.

They're part of the neighborhood. They're known.

Είναι γνωστοί μας από τη γειτονιά.

Ed Koch used to wander around New York City

ο Εντ Κοχ έκανε βόλτα στη Νέα Υόρκη

saying, "How am I doing?"

ρωτώντας, «Πώς τα πάω;»

Imagine David Cameron

Φανταστείτε τον Ντέιβιντ Κάμερον

wandering around the United Kingdom

να γυρίζει στο Ηνωμένο Βασίλειο ρωτώντας, «Πώς τα πάω;»

asking, "How am I doing?" He wouldn't like the answer.

Δεν θα του άρεσε η απάντηση.

Or Putin. Or any national leader.

Ή τον Πούτιν. Ή οποιονδήποτε άλλο εθνικό ηγέτη.

He could ask that because he knew New Yorkers

Μπορούσε να ρωτήσει γιατί γνώριζε τους Νεοϋορκέζους

and they knew him.

και τον γνώριζαν κι εκείνοι.

Mayors are usually from the places they govern.

Οι δήμαρχοι συνήθως κατάγονται από τα μέρη που κυβερνούν.

It's pretty hard to be a carpetbagger and be a mayor.

Πολύ δύσκολο ένας «αλεξιπτωτιστής» να γίνει δήμαρχος.

You can run for the Senate out of a different state,

Μπορείς να πας για βουλευτής σε άλλη πολιτεία,

but it's hard to do that as a mayor.

όμως είναι δύσκολο να το κάνεις αυτό ως δήμαρχος.

And as a result, mayors and city councillors

Κι ως αποτέλεσμα, δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι,

and local authorities

και τοπικές αρχές

have a much higher trust level,

έχουν πολύ υψηλότερο επίπεδο εμπιστοσύνης,

and this is the third feature about mayors,

κι αυτό είναι το τρίτο χαρακτηριστικό των δημάρχων,

than national governing officials.

και όχι των εθνικών κυβερνητικών αξιωματούχων.

In the United States, we know the pathetic figures:

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, γνωρίζουμε τα θλιβερά στατιστικά στοιχεία:

18 percent of Americans approve of Congress

το 18% των Αμερικανών εγκρίνουν το Κογκρέσσο

and what they do.

και τις ενέργειές του.

And even with a relatively popular president like Obama,

Κι ακόμη και με έναν σχετικά δημοφιλή πρόεδρο όπως ο Ομπάμα,

the figures for the Presidency run about 40, 45,

τα ποσοστά για την Προεδρία κυμαίνονται στο 40 με 45%,

sometimes 50 percent at best.

και κάποιες φορές το πολύ στο 50%.

The Supreme Court has fallen way down from what it used to be.

Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει ξεπέσει σε σχέση με το παρελθόν.

But when you ask, "Do you trust your city councillor,

Όμως εάν ρωτήσετε, «Εμπιστεύεστε τον δημοτικό σας σύμβουλο,

do you trust your mayor?"

εμπιστεύεστε τον δήμαρχό σας;»

the rates shoot up to 70, 75, even 80 percent,

τα ποσοστά εκτινάσσονται στο 70%, 75%, ακόμη και στο 80%,

because they're from the neighborhood,

επειδή προέρχονται από τη γειτονιά τους,

because the people they work with are their neighbors,

επειδή οι συνεργάτες τους είναι γείτονές τους,

because, like Mayor Booker in Newark,

επειδή, όπως ο δήμαρχος Μπούκερ στο Νιούαρκ,

a mayor is likely to get out of his car on the way to work

πηγαίνοντας στη δουλειά, ο δήμαρχος μπορεί να βγει από το αμάξι του

and go in and pull people out of a burning building --

και να πάει να σώσει ανθρώπους από φλεγόμενο κτήριο,

that happened to Mayor Booker --

συνέβη στο δήμαρχο Μπούκερ,

or intervene in a mugging in the street as he goes to work

ή να παρέμβει σε ληστεία στο δρόμο προς τη δουλειά

because he sees it.

επειδή τη βλέπει.

No head of state would be permitted

Κανέναν αρχηγό κράτους δε θα άφηναν

by their security details to do it,

οι υπεύθυνοι ασφαλείας να το κάνει αυτό,

nor be in a position to do it.

ούτε θα βρισκόταν σε θέση να το κάνει.

That's the difference, and the difference

Αυτή είναι η διαφορά

has to do with the character of cities themselves,

και έχει να κάνει με το χαρακτήρα των ίδιων των πόλεων,

because cities are profoundly multicultural,

καθότι οι πόλεις είναι βαθύτατα πολυπολιτισμικές,

open, participatory, democratic,

ανοιχτές, συμμετοχικές, δημοκρατικές,

able to work with one another.

ικανές να συνεργαστούν μεταξύ τους.

When states face each other,

Όταν τα κράτη έρχονται σε επαφή το ένα με το άλλο,

China and the U.S., they face each other like this.

η Κίνα και οι Η.Π.Α., αντιμετωπίζουν το ένα το άλλο έτσι.

When cities interact, they interact like this.

Όταν οι πόλεις αλληλεπιδρούν, αλληλεπιδρούν έτσι.

China and the U.S., despite the recent

Η Κίνα και οι Η.Π.Α., παρά την πρόσφατη

meta-meeting in California,

μετα-συνάντηση στην Καλιφόρνια,

are locked in all kinds of anger, resentment, and rivalry

είναι εγκλωβισμένες σε όλα τα είδη θυμού, πικρίας και ανταγωνισμού

for number one.

για την πρώτη θέση.

We heard more about who will be number one.

Ακούσαμε περισσότερα για το ποιος θα είναι νούμερο ένα.

Cities don't worry about number one.

Οι πόλεις δεν ενδιαφέρονται για το νούμερο ένα.

They have to work together, and they do work together.

Πρέπει να συνεργάζονται και όντως συνεργάζονται.

They work together in climate change, for example.

Συνεργάζονται για την κλιματική αλλαγή, για παράδειγμα.

Organizations like the C40, like ICLEI, which I mentioned,

Οργανισμοί όπως ο C40, όπως ο ICLEI που προανέφερα,

have been working together

συνεργάζονται

many, many years before Copenhagen.

πολλά πολλά χρόνια πριν την Κοπεγχάγη.

In Copenhagen, four or five years ago,

Στην Κοπεγχάγη, πριν από τέσσερα πέντε χρόνια,

184 nations came together to explain to one another

184 έθνη συναντήθηκαν για να εξηγήσουν το ένα στο άλλο

why their sovereignty didn't permit them

γιατί η κυριαρχία τους δεν τους επέτρεψε

to deal with the grave, grave crisis of climate change,

ν' αντιμετωπίσουν την πολύ σοβαρή κρίση της κλιματικής αλλαγής,

but the mayor of Copenhagen had invited

όμως ο δήμαρχος της Κοπεγχάγης

είχε προσκαλέσει 200 δημάρχους να το παρακολουθήσουν.

200 mayors to attend.

They came, they stayed, and they found ways

Ήρθαν, έμειναν και βρήκαν τρόπους

and are still finding ways to work together,

και ακόμη βρίσκουν τρόπους να εργαστούν από κοινού,

city-to-city, and through inter-city organizations.

πόλη με πόλη και μέσω διαστικών οργανώσεων.

Eighty percent of carbon emissions come from cities,

Το 80% των εκπομπών άνθρακα προέρχονται από τις πόλεις,

που σημαίνει πως οι πόλεις είναι σε θέση

which means cities are in a position

to solve the carbon problem, or most of it,

να λύσουν το πρόβλημα του άνθρακα, ή το μεγαλύτερο μέρος του,

whether or not the states of which they are a part

ανεξαρτήτως αν τα κράτη στα οποία ανήκουν

make agreements with one another.

συμφωνούν μεταξύ τους.

And they are doing it.

Και το κάνουν.

Los Angeles cleaned up its port,

Το Λος Άντζελες καθάρισε το λιμάνι του,

which was 40 percent of carbon emissions,

το οποίο περιείχε 40% εκλύσεις άνθρακα,

and as a result got rid of about 20 percent of carbon.

κι ως αποτέλεσμα, ξεφορτώθηκε το 20% του άνθρακα.

New York has a program to upgrade its old buildings,

Η Νέα Υόρκη έχει πρόγραμμα αναβάθμισης των παλιών κτιρίων της,

make them better insulated in the winter,

για καλύτερη μόνωση τον χειμώνα,

και αποφυγή διαρροής ενέργειας το καλοκαίρι,

to not leak energy in the summer,

not leak air conditioning. That's having an impact.

αποφυγή διαρροής ψύξης. Αυτό έχει απήχηση.

Bogota, where Mayor Mockus,

Στην Μπογκοτά, όπου ο δήμαρχος Μόκους,

when he was mayor, he introduced a transportation system

εισήγαγε ένα σύστημα μεταφοράς που αποταμίευε ενέργεια,

that saved energy, that allowed surface buses

που επέτρεπε στα λεωφορεία

to run in effect like subways,

να λειτουργούν όπως το μετρό,

express buses with corridors.

λεωφορεία εξπρές με διαδρόμους.

It helped unemployment, because people could get across town,

Αυτό βοήθησε στην ανεργία, ο κόσμος μπορούσε να μετακινηθεί παντού,

and it had a profound impact on climate as well as

είχε μια ουσιαστική επίδραση και στο κλίμα

many other things there.

και σε πολλά άλλα.

Singapore, as it developed its high-rises

Η Σιγκαπούρη, καθώς ανέπτυξε τις πολυκατοικίες της

and its remarkable public housing,

και την καταπληκτική δημόσια στέγαση,

also developed an island of parks,

παράλληλα ανέπτυξε και μια νησίδα από πάρκα,

and if you go there, you'll see how much of it

κι αν πας εκεί, θα δεις πόσο από αυτό

is green land and park land.

είναι χώρος πρασίνου και πάρκα.

Cities are doing this, but not just one by one.

Οι πόλεις το κάνουν αυτό, αλλά όχι μεμονωμένα.

They are doing it together.

Το κάνουν μαζί.

They are sharing what they do,

Μοιράζονται αυτά που κάνουν,

and they are making a difference by shared best practices.

και κάνουν τη διαφορά ανταλλάσοντας βέλτιστες πρακτικές.

Bike shares, many of you have heard of it,

Ο γνωστός μας δανεισμός ποδηλάτων

started 20 or 30 years ago in Latin America.

άρχισε πριν 20 ή 30 χρόνια στη Λατινική Αμερική.

Now it's in hundreds of cities around the world.

Τώρα υπάρχει σε εκατοντάδες πόλεις ανά τον κόσμο.

Pedestrian zones, congestion fees,

Ζώνες πεζών, φόροι κυκλοφοριακής συμφόρησης,

emission limits in cities like California cities have,

όρια εκπομπών καυσαερίων σε πόλεις όπως η Καλιφόρνια,

there's lots and lots that cities can do

είναι πολλά που μπορούν να κάνουν οι πόλεις

even when opaque, stubborn nations refuse to act.

ακόμη κι όταν τα σκοτεινά, πεισματικά έθνη αρνούνται να δράσουν.

So what's the bottom line here?

Επομένως, ποιο είναι το συμπέρασμα εδώ;

The bottom line is, we still live politically

Το συμπέρασμα είναι ότι, από πολιτικής άποψης

in a world of borders, a world of boundaries,

ακόμη ζούμε σε ένα κόσμο με σύνορα, με όρια,

a world of walls,

ένα κόσμο με τείχη,

a world where states refuse to act together.

έναν κόσμο όπου τα κράτη αρνούνται να δράσουν μαζί.

Yet we know that the reality we experience

Ωστόσο, γνωρίζουμε πως η πραγματικότητα που βιώνουμε

day to day is a world without borders,

μέρα με τη μέρα είναι ένας κόσμος χωρίς σύνορα,

a world of diseases without borders

ένας κόσμος με ασθένειες χωρίς σύνορα

and doctors without borders,

και γιατρούς χωρίς σύνορα,

maladies sans frontières, Médecins Sans Frontières,

«αρρώστιες χωρίς σύνορα», «Γιατρούς χωρίς Σύνορα»,

of economics and technology without borders,

οικονομικών και τεχνολογίας χωρίς σύνορα,

of education without borders,

εκπαίδευσης χωρίς σύνορα,

of terrorism and war without borders.

τρομοκρατίας και πολέμου χωρίς σύνορα.

That is the real world, and unless we find a way

Αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος κι αν δεν βρούμε έναν τρόπο

to globalize democracy or democratize globalization,

να παγκοσμιοποιήσουμε τη δημοκρατία ή να εκδημοκρατήσουμε την παγκοσμιοποίηση,

we will increasingly not only risk

όλο και περισσότερο κινδυνεύουμε

the failure to address all of these transnational problems,

να αποτύχουμε στη διαχείριση όλων αυτών των διακρατικών προβλημάτων,

but we will risk losing democracy itself,

αλλά διακινδυνεύουμε να χάσουμε την ίδια τη δημοκρατία,

locked up in the old nation-state box,

κλειδωμένοι στο παλιό κουτί του έθνους-κράτους,

unable to address global problems democratically.

μην μπορώντας να διαχειριστούμε δημοκρατικά τα παγκόσμια προβλήματα.

So where does that leave us?

Άρα, πού μας οδηγεί αυτό;

I'll tell you. The road to global democracy

Θα σας πω. Ο δρόμος προς την παγκόσμια δημοκρατία

doesn't run through states.

δεν περνάει μέσα από τα κράτη.

It runs through cities.

Περνάει μέσα από τις πόλεις.

Democracy was born in the ancient polis.

Η δημοκρατία είναι γεννημένη στην αρχαία «πόλιν».

I believe it can be reborn in the global cosmopolis.

Πιστεύω πως μπορεί να αναγεννηθεί στην παγκόσμια κοσμόπολη.

In that journey from polis to cosmopolis,

Σε αυτό το ταξίδι από την πόλη στην κοσμόπολη,

we can rediscover the power

μπορούμε εκ νέου να ανακαλύψουμε

of democracy on a global level.

την δύναμη της δημοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

We can create not a League of Nations, which failed,

Δεν θα δημιουργήσουμε μια Κοινωνία των Εθνών, που απέτυχε,

but a League of Cities,

αλλά μια Κοινωνία των Πόλεων,

not a United or a dis-United Nations,

όχι Ηνωμένα ή «Χωρισμένα» Έθνη,

but United Cities of the World.

αλλά Ενωμένες Πόλεις του Κόσμου.

We can create a global parliament of mayors.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε μια παγκόσμια βουλή δημάρχων.

That's an idea. It's in my conception of the coming world,

Αυτή είναι μια ιδέα. Έτσι οραματίζομαι εγώ το μέλλον,

but it's also on the table in City Halls

αλλά είναι επίσης υπό συζήτηση και σε Δημαρχεία

in Seoul, Korea, in Amsterdam,

στη Σεούλ στην Κορέα, στο Άμστερνταμ,

in Hamburg, and in New York.

στο Αμβούργο και στη Νέα Υόρκη.

Mayors are considering that idea of how you can actually

Οι Δήμαρχοι αναλογίζονται την ιδέα

για το πώς μπορείς να δημιουργήσεις μια παγκόσμια βουλή δημάρχων,

constitute a global parliament of mayors,

and I love that idea, because a parliament of mayors

και την λατρεύω αυτήν την ιδέα, επειδή μια βουλή δημάρχων

is a parliament of citizens

είναι μια βουλή πολιτών

and a parliament of citizens is a parliament of us,

και μια βουλή πολιτών είναι μια βουλή δική μας,

of you and of me.

δική σας και δική μου.

If ever there were citizens without borders,

Εάν υπάρξουν ποτέ πολίτες χωρίς σύνορα,

I think it's the citizens of TED

πιστεύω ότι αυτοί είναι οι πολίτες του TED

who show the promise to be those citizens without borders.

που δείχνουν ότι μπορούν να είναι πολίτες χωρίς σύνορα.

I am ready to reach out and embrace

Είμαι έτοιμος να υποδεχθώ

a new global democracy,

μια νέα παγκόσμια δημοκρατία,

to take back our democracy.

για να επανακτήσουμε τη δημοκρατία μας.

And the only question is,

Κι η μόνη ερώτηση είναι,

are you?

εσείς είστε;

Thank you so much, my fellow citizens.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, αγαπημένοι μου συμπολίτες.

(Applause)

(Χειροκρότημα)

Σας ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)

Thank you. (Applause)