Andrew Fitzgerald: Adventures in Twitter fiction

Vertaald door: Bieke Van Gelder Nagekeken door: Peter van de Ven

So in my free time outside of Twitter

In mijn vrije tijd buiten Twitter

I experiment a little bit

experimenteer ik een beetje met online verhalen vertellen

with telling stories online, experimenting

en met wat we kunnen doen met nieuwe digitale tools.

with what we can do with new digital tools.

And in my job at Twitter,

Voor mijn werk bij Twitter besteed ik ook een beetje tijd

I actually spent a little bit of time

working with authors and storytellers as well,

aan het werken met auteurs en vertellers,

helping to expand out the bounds

waarbij ik help om de grenzen te verleggen van datgene waarmee mensen experimenteren.

of what people are experimenting with.

And I want to talk through some examples today

Ik wil vandaag enkele voorbeelden bespreken

of things that people have done

van dingen die mensen gedaan hebben die ik echt fascinerend vind:

that I think are really fascinating

using flexible identity and anonymity on the web

het gebruik van flexibele identiteit en anonimiteit op het web

and blurring the lines between fact and fiction.

en het vervagen van de grenzen tussen feit en fictie.

But I want to start and go back to the 1930s.

Ik wil eerst terug naar de jaren 1930.

Long before a little thing called Twitter,

Lang voor er sprake was van Twitter, bracht de radio ons uitzendingen

radio brought us broadcasts

and connected millions of people

en verbond miljoenen mensen met afzonderlijke uitzendpunten.

to single points of broadcast.

And from those single points emanated stories.

Vanuit die punten ontstonden verhalen.

Some of them were familiar stories.

Sommige waren bekende verhalen.

Some of them were new stories.

Andere waren nieuwe verhalen.

And for a while they were familiar formats,

Een tijd lang waren het bekende formats,

but then radio began to evolve its own

tot de radio zijn eigen unieke formats begon te ontwikkelen,

unique formats specific to that medium.

specifiek voor dat medium.

Think about episodes that happened live on radio.

Denk aan afleveringen die live op de radio gebracht werden.

Combining the live play

Door het live spelen te combineren met het seriële van geschreven fictie,

and the serialization of written fiction,

you get this new format.

krijg je een nieuwe format.

De reden waarom ik radio aanhaal, is omdat ik denk het een goed voorbeeld is

And the reason why I bring up radio is that I think

radio is a great example of how a new medium

van hoe een nieuw medium nieuwe formats kan definiëren

defines new formats which then define new stories.

die dan resulteren in nieuwe verhalen.

And of course, today, we have an entirely new

Nu is er een volledig nieuw medium om mee te spelen,

medium to play with,

which is this online world.

namelijk die online wereld.

This is the map of verified users on Twitter

Dit is de kaart van geverifieerde gebruikers op Twitter

and the connections between them.

en hun onderlinge connecties.

There are thousands upon thousands of them.

Er zijn er duizenden en duizenden.

Every single one of these points

Elk van deze punten is zijn eigen zender.

is its own broadcaster.

We've gone to this world of many to many,

We zijn geëvolueerd naar een wereld van massacommunicatie,

where access to the tools is the only barrier to broadcasting.

waar toegang tot de instrumenten de enige barrière vormt voor uitzenden.

And I think that we should start to see

Ik denk dat we binnenkort veel nieuwe formats zullen zien ontstaan,

wildly new formats emerge

as people learn how to tell stories in this new medium.

als mensen verhalen leren te vertellen via dit nieuwe medium.

I actually believe that we are in a wide open frontier

Ik geloof dat het pad geëffend is voor creatieve experimenten:

for creative experimentation, if you will,

that we've explored and begun to settle

we zijn op verkenning geweest

en beginnen ons nu te vestigen op dit woeste terrein van het internet

this wild land of the Internet

and are now just getting ready

en we zijn bijna klaar om er nieuwe gebouwen op te zetten.

to start to build structures on it,

and those structures are the new formats

Die gebouwen zijn de nieuwe vertelvormen

of storytelling that the Internet will allow us to create.

die we dankzij het internet zullen kunnen creëren.

I believe this starts with an evolution

Ik geloof dat dit begint met de evolutie van bestaande methodieken.

of existing methods.

The short story, for example,

Neem nu het kortverhaal.

people are saying that the short story

Men zegt dat het kortverhaal een soort renaissance meemaakt

is experiencing a renaissance of sorts

thanks to e-readers, digital marketplaces.

dankzij e-readers, digitale marktplaatsen, ...

One writer, Hugh Howey, experimented

Eén schrijver, Hugh Howey, experimenteerde met kortverhalen op Amazon

with short stories on Amazon

by releasing one very short story called "Wool."

met de publicatie van één zeer kort verhaal getiteld 'Wool'.

And he actually says that he didn't intend

Hij zegt dat het niet de bedoeling was dat 'Wool' een serie zou worden,

for "Wool" to become a series,

but that the audience loved the first story so much

maar dat het publiek zoveel van het eerste verhaal hield,

they demanded more, and so he gave them more.

dat ze meer wilden.

Dus gaf hij hun meer.

He gave them "Wool 2," which was a little bit longer than the first one,

Hij gaf hun 'Wool 2', dat een beetje langer was dan het eerste deel,

"Wool 3," which was even longer,

'Wool 3', dat nog langer was,

culminating in "Wool 5,"

resulterend in 'Wool 5', dat een roman van 60.000 woorden was.

which was a 60,000-word novel.

I think Howey was able to do all of this because

Ik denk dat Howey dit kon doen dankzij het snelle feedback-systeem van e-boeken.

he had the quick feedback system of e-books.

He was able to write and publish

Hij kon schrijven en publiceren op relatief korte termijn.

in relatively short order.

There was no mediator between him and the audience.

Er was geen mediator tussen hem en het publiek.

It was just him directly connected with his audience

Het was gewoon hijzelf in direct contact met zijn publiek,

and building on the feedback and enthusiasm

bouwend op de feedback en het enthousiasme dat ze hem gaven.

that they were giving him.

So this whole project was an experiment.

Het hele project was een experiment.

It started with the one short story,

Het begon met één enkel kortverhaal,

and I think the experimentation actually became

en het experimenteren werd uiteindelijk een onderdeel van Howeys format.

a part of Howey's format.

And that's something that this medium enabled,

En dat werd mogelijk gemaakt door het medium --

was experimentation being a part of the format itself.

experimenteren als onderdeel van het format zelf.

This is a short story by the author Jennifer Egan

Dit is een kortverhaal van Jennifer Egan, getiteld 'Black Box'.

called "Black Box."

It was originally written

Het werd speciaal voor Twitter geschreven.

specifically with Twitter in mind.

Egan convinced The New Yorker

Egan overtuigde The New Yorker om een New Yorker fictie-account te openen

to start a New Yorker fiction account

from which they could tweet

waarmee ze alle regels die ze geschreven had kon tweeten.

all of these lines that she created.

Now Twitter, of course, has a 140-character limit.

Twitter heeft natuurlijk wel een limiet van 140 tekens.

Egan mocked that up just writing manually

Egan bootste dat na

door gewoon manueel te schrijven in een storyboard schetsboek

in this storyboard sketchbook,

used the physical space constraints

en gebruikte de fysieke ruimtebeperking van de storyboard-vierkanten

of those storyboard squares

to write each individual tweet,

om elke tweet te schrijven.

and those tweets ended up becoming

Die tweets -- het werden er uiteindelijk meer dan 600 --

over 600 of them that were serialized by The New Yorker.

werden in een serie gegoten door The New Yorker.

Every night, at 8 p.m., you could tune in

Elke avond, om acht uur,

kon je afstemmen op een kortverhaal van het fictie-account van The New Yorker.

to a short story from The New Yorker's fiction account.

I think that's pretty exciting:

Ik vind dat toch spannend:

tune-in literary fiction.

afstemmen op literaire fictie.

The experience of Egan's story, of course,

Het beleven van Egans verhaal kon natuurlijk, zoals alles op Twitter,

like anything on Twitter, there were multiple ways to experience it.

op verschillende manieren gebeuren:

You could scroll back through it,

je kon er opnieuw doorscrollen,

but interestingly, if you were watching it live,

maar -- opmerkelijk genoeg -- wanneer je het live bekeek,

there was this suspense that built

was er een soort spanning die opbouwde,

because the actual tweets,

omdat de eigenlijke tweets ...

you had no control over when you would read them.

... je kon zelf niet bepalen wanneer je ze zou lezen.

They were coming at a pretty regular clip,

Ze kwamen op tamelijk regelmatige tijdstippen,

but as the story was building,

maar terwijl het verhaal zich ontvouwde --

normally, as a reader, you control how fast you move through a text,

normaal bepaal je als lezer hoe snel je door een tekst gaat,

but in this case, The New Yorker did,

maar in dit geval deed The New Yorker dat.

and they were sending you bit by bit by bit,

Zij postten het stukje na stukje na stukje

and you had this suspense of waiting for the next line.

en jij moest in spanning wachten op de volgende regel.

Another great example of fiction

Een ander mooi voorbeeld van fictie en het kortverhaal op Twitter:

and the short story on Twitter,

Elliott Holt is an author who wrote a story called "Evidence."

Elliott Holt schreef een verhaal getiteld 'Evidence'.

It began with this tweet: "On November 28

Het begon met deze tweet: "Op 28 november om 22u13

at 10:13 p.m.,

a woman identified as Miranda Brown,

maakte een vrouw geïdentificeerd als Miranda Brown (44) uit Brooklyn

44, of Brooklyn, fell to her death

een dodelijke val van het dak van een hotel in Manhattan."

from the roof of a Manhattan hotel."

It begins in Elliott's voice,

Het begint in de stem van Elliott,

but then Elliott's voice recedes,

maar die verdwijnt naar de achtergrond

and we hear the voices of Elsa, Margot and Simon,

en dan horen we de stemmen van Elsa, Margot en Simon,

characters that Elliott created on Twitter

personages die Elliott creëerde op Twitter,

specifically to tell this story,

speciaal om dit verhaal te vertellen;

a story from multiple perspectives

een verhaal vanuit verschillende oogpunten

leading up to this moment at 10:13 p.m.

dat leidt tot dat moment om 22u13, wanneer die vrouw een dodelijke val maakt.

when this woman falls to her death.

These three characters brought an authentic vision

Deze drie personages brachten een authentieke kijk

from multiple perspectives.

vanuit verschillende oogpunten.

One reviewer called Elliott's story

Eén recensent noemde Elliotts verhaal "Twitterfictie zoals het hoort" --

"Twitter fiction done right," because she did.

en dat was het ook.

She captured that voice

Ze vatte die stem,

and she had multiple characters and it happened in real time.

ze had verschillende personages

en alles gebeurde in real time.

Interestingly, though, it wasn't just

Interessant genoeg fungeerde Twitter niet enkel als distributiemechanisme.

Twitter as a distribution mechanism.

It was also Twitter as a production mechanism.

Twitter diende ook als productiekanaal.

Elliott told me later

Elliott vertelde me achteraf

she wrote the whole thing with her thumbs.

dat ze het hele ding schreef met haar duimen.

She laid on the couch and just went back and forth

Ze lag op de sofa en wisselde gewoon tussen verschillende personages

between different characters

tweeting out each line, line by line.

terwijl ze lijn na lijn na lijn tweette.

I think that this kind of spontaneous creation

Ik denk dat het spontaan neerpennen van de stemmen van de personages

of what was coming out of the characters' voices

really lent an authenticity to the characters themselves,

echt een authenticiteit gaf aan de personages zelf,

but also to this format that she had created

maar ook aan het format dat ze gecreëerd had:

of multiple perspectives in a single story on Twitter.

verschillende perspectieven die resulteren in één enkel verhaal op Twitter.

As you begin to play with flexible identity online,

Als je begint te spelen met de flexibele online identiteit,

it gets even more interesting

wordt het nog interessanter als je interageert met de echte wereld.

as you start to interact with the real world.

Things like Invisible Obama

Accounts zoals 'Invisible Obama'

or the famous "binders full of women"

of het beroemde 'Binders Full of Women'

that came up during the 2012 election cycle,

ontstaan tijdens de presidentsverkiezingen van 2012,

or even the fan fiction universe of "West Wing" Twitter

of zelfs het fanfictie-universum van 'West Wing'-Twitter,

in which you have all of these accounts

waarin je verschillende accounts vindt voor elk personage uit 'The West Wing',

for every single one of the characters in "The West Wing,"

including the bird that taps at Josh Lyman's window

zélfs voor de vogel die op het raam van Josh Lyman tikt

in one single episode. (Laughter)

in één enkele aflevering.

(Gelach)

All of these are rapid iterations on a theme.

Dit zijn allemaal snelle variaties op een thema.

They are creative people experimenting

Het zijn creatievelingen

die experimenteren met de grenzen van wat mogelijk is in dit medium.

with the bounds of what is possible in this medium.

You look at something like "West Wing" Twitter,

In 'West Wing'-Twitter heb je allerlei fictieve personages

in which you have these fictional characters

that engage with the real world.

die deelnemen aan de echte wereld:

They comment on politics,

ze becommentariëren de politiek,

they cry out against the evils of Congress.

ze protesteren tegen de uitwassen van het Congres --

Keep in mind, they're all Democrats.

vergeet niet, het zijn allemaal democraten --

And they engage with the real world.

en ze interageren met de echte wereld.

They respond to it.

Ze reageren erop.

So once you take flexible identity,

Zodra je flexibele identiteit combineert met anonimiteit

anonymity, engagement with the real world,

en interactie met de echte wereld,

and you move beyond simple homage or parody

en je een stapje verder gaat dan een eenvoudige hommage of parodie

and you put these tools to work in telling a story,

en deze instrumenten gebruikt om een verhaal te vertellen,

that's when things get really interesting.

dan wordt het pas echt interessant.

So during the Chicago mayoral election

Tijdens de burgemeestersverkiezingen in Chicago was er een parodie-account.

there was a parody account.

It was Mayor Emanuel.

Dat was 'Mayor Emanuel'.

It gave you everything you wanted from Rahm Emanuel,

Het gaf je alles wat je wou van kandidaat Rahm Emanuel,

particularly in the expletive department.

vooral op het vlak van krachttermen.

This foul-mouthed account

(Gelach)

Dit vuilgebekte account volgde dagelijks de verkiezingscampagne

followed the daily activities of the race,

providing commentary as it went.

en gaf er commentaar op.

It followed all of the natural tropes

Het had alle natuurlijke kenmerken van een goede oude Twitterparodie-account,

of a good, solid Twitter parody account,

but then started to get weird.

maar gaandeweg werd het wat vreemd.

And as it progressed, it moved from this commentary

Terwijl het zich ontwikkelde, evolueerde het van commentaar

to a multi-week, real-time science fiction epic

tot een wekenlang realtime science-fiction epos

in which your protagonist, Rahm Emanuel,

waarin de protagonist, Rahm Emanuel,

engages in multi-dimensional travel on election day,

op een multi-dimensionele reis gaat op verkiezingsdag,

which is -- it didn't actually happen.

en dat gebeurde natuurlijk niet echt -- ik heb er de kranten op nageslagen.

I double checked the newspapers.

And then, very interestingly, it came to an end.

Daarna hield het opmerkelijk genoeg op.

This is something that doesn't usually happen

Dat gebeurt doorgaans niet met een Twitterparodie-account.

with a Twitter parody account.

It ended, a true narrative conclusion.

Het werd afgerond; een echte verhalende conclusie.

And so the author, Dan Sinker, who was a journalist,

De auteur, Dan Sinker, was een journalist die de hele tijd anoniem bleef ...

who was completely anonymous this whole time,

I think Dan -- it made a lot of sense for him

Ik denk dat het heel logisch was voor Dan om er een boek van te maken,

to turn this into a book,

because it was a narrative format in the end,

want het was tenslotte een verhalend format.

and I think that turning it into a book

Ik denk dat de vertaling naar een boek mooi weerspiegelt

is representative of this idea that he had created something new

dat hij iets nieuws gecreëerd had

that needed to be translated into previous formats.

dat geïntegreerd moest worden in vorige formats.

One of my favorite examples

Eén van mijn favoriete voorbeelden van iets dat momenteel op Twitter gebeurt,

of something that's happening on Twitter right now,

actually, is the very absurdist Crimer Show.

is de zeer absurde Crimer Show.

Crimer Show tells the story

Crimer Show vertelt het verhaal

of a supercriminal and a hapless detective

van een supercrimineel en een onfortuinlijke rechercheur

that face off in this exceptionally strange lingo,

die mekaar bekampen in een uitzonderlijk vreemd taaltje,

with all of the tropes of a television show.

met alle kenmerken van een televisieserie.

Crimer Show's creator has said that

De maker ervan heeft gezegd dat het een parodie is

it is a parody of a popular type of show in the U.K.,

op een populair type serie in het Verenigd Koninkrijk,

but, man, is it weird.

maar jeetje, het is vreemd.

And there are all these times where Crimer,

Zo gebeurt het regelmatig dat Crimer -- de supercrimineel --

the supercriminal, does all of these TV things.

allerlei tv-dingen doet:

He's always taking off his sunglasses

hij neemt altijd zijn zonnebril af

or turning to the camera,

of draait richting camera,

but these things just happen in text.

maar dat gebeurt louter op papier.

I think borrowing all of these tropes from television

Ik denk dat door het gebruik van al die televisiekenmerken,

and additionally presenting each Crimer Show

en door elke Crimer Show aan te bieden als een episode --

as an episode, spelled E-P-P-A-S-O-D, "eppasod,"

gespeld E-P-P-A-S-O-D, 'eppasod' --

presenting them as episodes

door ze aan te bieden als episodes wordt echt iets nieuws gecreëerd.

really, it creates something new.

There is a new "eppasod" of Crimer Show

Er verschijnt een nieuwe 'eppasod' van Crimer Show,

on Twitter pretty much every day,

op Twitter,

haast elke dag.

and they're archived that way.

En ze worden ook zo gearchiveerd.

And I think this is an interesting experiment in format.

Ik vind dat een interessant vormexperiment.

Something totally new has been created here

Hier is iets totaal nieuws voortgekomen uit het parodiëren van iets op televisie.

out of parodying something on television.

I think in nonfiction real-time storytelling,

Ik denk dat er in non-fictie realtime storytelling

there are a lot of really excellent examples as well.

ook vele uitmuntende voorbeelden zijn.

RealTimeWWII is an account

'RealTimeWWII' is een account

that documents what was happening on this day 60 years ago

dat documenteert wat er gebeurde op deze dag 60 jaar geleden,

in exceptional detail, as if

in uitzonderlijk detail --

alsof je snuistert in de nieuwsberichten van die dag.

you were reading the news reports from that day.

And the author Teju Cole has done

De auteur, Teju Cole, heeft veel geëxperimenteerd

a lot of experimentation with putting a literary twist

met het geven van een literaire wending aan de gebeurtenissen in het nieuws.

on events of the news.

In this particular case, he's talking about drone strikes.

In dit specifiek geval heeft hij het over aanvallen met drones.

I think that in both of these examples,

Ik denk dat je in beide voorbeelden manieren begint te zien

you're beginning to see ways in which

waarop mensen verhalen vertellen met non-fictie inhoud

people are telling stories with nonfiction content

that can be built into new types

die gemodelleerd kunnen worden tot nieuwe types fictionele storytelling.

of fictional storytelling.

So with real-time storytelling,

Dankzij real time storytelling,

blurring the lines between fact and fiction,

die de grenzen tussen feit en fictie doet vervagen,

the real world and the digital world,

zijn de echte wereld en de digitale wereld,

flexible identity, anonymity,

flexibele identiteit, anonimiteit ...

these are all tools that we have accessible to us,

Het zijn stuk voor stuk instrumenten die we kunnen gebruiken;

and I think that they're just the building blocks.

het zijn niet meer dan bouwstenen.

They are the bits that we use

Het zijn de onderdelen die we gebruiken voor nieuwe structuren en kaders

to create the structures, the frames,

that then become our settlements on this

die dan onze nederzettingen worden

op deze open vlakte voor creatieve experimenten.

wide open frontier for creative experimentation.

Thank you.

Dank je wel.

(Applause)

(Applaus)